Czy zrezygnować z medycyny

[Giardia]

Witajcie
Mam taki problem, z którym nie mogę się już sama uporać, a dobija mnie to do szpiku kości. Chodzi o to, że jestem na 1 roku medycyny. Marzyłam o tym kierunku, miałam gap year żeby się dostać, studia są super, naprawdę mi się podobają, nie wyobrażam sobie innego ciekawszego kierunku, jest jednak jedno ale ... Nie radzę sobie.
Mam problem od samego początku, od października z najważniejszym przedmiotem - anatomią. Na szczęście poprawiłam wszystkie kolokwia z 1 semestru i nie mam warunku z tego przedmiotu. Natomiast mam warunek z innego przedmiotu. Mam termin poprawy pod koniec kwietnia. Przez cały 1 semestr żyłam w stresie, że mi nic nie wychodzi. Obiecałam sobie, żę w 2 będzie lepiej, będę zarywać noce, byleby zdać. Jednak tak nie jest. Mam już 2 nie zdane kolkwia w 2 semestrze z anatomii i walczę o dopuszczenie do zaliczenia z innego przedmiotu.
Jest mi strasznie ciężko, zwłaszcza że nie mogę opanować senności. Zasypiam na wykładach, na książkach, czy to rano, czy wieczorem. Skutkuje to zarywaniem nocki przed zaliczeniem bo mam wyrzuty sumienia, że wcześniej spałam, a i tak oczywiście nie zdaję. I najgorsze jest to,co dzieje się od jakiegoś czasu. Śpię do 11 albo 12 w weekend, a później jestem nie do życia, znowu śpię, zamykam się na 2 dni w pokoju, potrafię chodzić do obiadu w koszuli nocnej. Na zakupy wychodzę dopiero, gdy nie mam kompletnie nic do jedzenia, w innym przypadku nie mogę się zmusić.
Porównuję się z innymi i wydaję mi się, że trafiłam na te studia chyba z przypadku. Oni wszyscy zdolni, zdają, zaliczają, mają czas wolny, ja jestem jakaś nieudolna, głupsza.
Nie potrafię się wygrzebać z moich problemów bo albo się uczę zaległości albo na bierząco.
Myślę, że najlepiej by było zrezygnować, ale z drugiej strony, już raz rzuciłam studia ( inny kierunek ) i to byłby kolejny raz .
Proszę wszystkie trolle, aby stąd pouciekały jeśli mają mi dokuczać

[neia]

A czy jeśli nie zrezygnujesz, masz jeszcze szansę na zaliczenie roku?
Po co w ogóle chciałaś iść na medycynę? Co Ci się w tych studiach podoba?

[eibhlin87]

Może nadmierna sennośc wynika z jakies choroby np. niedoczynność tarczycy? Byłaś u lekarza, badałaś się tak ogólnie? Może to jakaś nerwica/depresja?

[neia]

Napisane przez eibhlin87

Może nadmierna sennośc wynika z jakies choroby np. niedoczynność tarczycy? Byłaś u lekarza, badałaś się tak ogólnie? Może to jakaś nerwica/depresja?

No właśnie miałam pytać czy nie rozważała wizyty u lekarza w związku z objawami depresyjnymi. Wtedy byłaby możliwość wzięcia urlopu zdrowotnego, podleczenia się i sprawdzenia jak sobie poradzisz w pełni sił od października.

[Giardia]

Napisane przez neia

A czy jeśli nie zrezygnujesz, masz jeszcze szansę na zaliczenie roku?
Po co w ogóle chciałaś iść na medycynę? Co Ci się w tych studiach podoba?

Odpowiadając na Twoje pierwsze pytanie, jeśli zdma warunek do nie wyrzucą mnie zuczelni. Jeśli nie poprawię zaległych kół z anatomii do sesji letniej to będę miała zbója dopiero, a terminów mam bardzo dużo. Więc, mam szanasę na zaliczenie.
Poszłam na medycynę bo chciałam z własnej nieprzymuszonej woli. Zawsze wciągały mnie książki o wątkach medycznych, doczytywałam sama dla siebie o chorobach zakaźnych, o zarażeniach pasożytami. Po prostu bardzo też ciekawiło mnie funkcjonowanie ciła ludzkiego. Fascynuje mnie to
Co mi się podoba ? Najbardziej pierwsza pomoc i do tego zaliczenia podchodziłam bardzo pozytywnie Z anatomią jest tak, że jedne tematy wolę bardziej, inne mniej ale nie jestem jeszcze na etapie, że jej nie znoszę. Po prostu nie mogę jej ogarnąć, tak jak bym chciała. A jestem bardzo dokładna i nie lubię uczyć się "po łebkach", tylko tak wnikliwie i łączyć logicznie fakty. Ale gdy jestem senna to niestety, ale nie myślę :-(

[tanzanka]

A na jakiej uczelni studiujesz, tzn gdzie?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Giardia]

Napisane przez eibhlin87

Może nadmierna sennośc wynika z jakies choroby np. niedoczynność tarczycy? Byłaś u lekarza, badałaś się tak ogólnie? Może to jakaś nerwica/depresja?

Wyniki morfologii mam idealne, takie geny Tarczycę też miałam zdrową 2 lata temu. Bo miałam wtedy depresję, ale odmówiłam leczenia. Rok temu znowu byłam u lekarza, wysłano mnie do psychologa i stwierdzono, poczucie lęku spowodowane złymi wspomnieniami z dzieciństwa. Więc teraz nie mam już odwagi znowu iść do lekarza, wstydzę się :-(

[neia]

Napisane przez Giardia

Więc teraz nie mam już odwagi znowu iść do lekarza, wstydzę się :-(

Ale czego się wstydzisz? Tego, że miałaś (i masz) depresję, czy że się nie leczyłaś i pozwoliłaś, żeby tak Ci to utrudniło studiowanie i życie?

[Giardia]

Napisane przez neia

Ale czego się wstydzisz? Tego, że miałaś (i masz) depresję, czy że się nie leczyłaś i pozwoliłaś, żeby tak Ci to utrudniło studiowanie i życie?

Musiałabym iść znowu do lekarza, nie wiem, co by zrobił jakby usyszał , że ja znowu z tym samym. Zresztą jak usłyszał, że studiuję medycynę to zażartował, że połowa lekarzy ma zaburzenia psychiczne. Nie wiem, czy jest się z czego cieszyć.

[neia]

Napisane przez Giardia

Musiałabym iść znowu do lekarza, nie wiem, co by zrobił jakby usyszał , że ja znowu z tym samym. Zresztą jak usłyszał, że studiuję medycynę to zażartował, że połowa lekarzy ma zaburzenia psychiczne. Nie wiem, czy jest się z czego cieszyć.

Co by zrobił? Nic. To niestety bardzo częste, że ludzie się nie leczą, a potem wracają po kilku miesiącach/latach w znacznie gorszym stanie. Poza tym skoro jesteś w mieście akademickim, to masz w najgorszym wypadku co najmniej kilkunastu różnych psychiatrów, do których możesz się zapisać. Możesz sobie nawet chodzić do każdego, aż nie znajdziesz takiego, przy którym będziesz się czuła dobrze.

[Giardia]

Napisane przez neia

Co by zrobił? Nic. To niestety bardzo częste, że ludzie się nie leczą, a potem wracają po kilku miesiącach/latach w znacznie gorszym stanie. Poza tym skoro jesteś w mieście akademickim, to masz w najgorszym wypadku co najmniej kilkunastu różnych psychiatrów, do których możesz się zapisać. Możesz sobie nawet chodzić do każdego, aż nie znajdziesz takiego, przy którym będziesz się czuła dobrze.

Obawiam się tego, że ja nie mam depresji i będę zajmować kolejkę komuś, kto bardziej niż ja potrzebuje kontaktu z lekarzem. I jakoś nie mam przekonania do antydepresnatów, one nie mają jakiś negatywnych skutków ubocznych ? Przepraszam, że tak drąże temat, ale jestem z natury ciekawa.

[neia]

Napisane przez Giardia

Obawiam się tego, że ja nie mam depresji i będę zajmować kolejkę komuś, kto bardziej niż ja potrzebuje kontaktu z lekarzem. I jakoś nie mam przekonania do antydepresnatów, one nie mają jakiś negatywnych skutków ubocznych ? Przepraszam, że tak drąże temat, ale jestem z natury ciekawa.

Więc... zacznijmy od antydepresantów
Efekty uboczne ma każdy lek. W przypadku antydepresantów widoczne mogą być szczególnie na początku: bóle głowy, mdłości, zaburzenia apetytu. Zwykle objawy ustępują po kilku tygodniach. Nie jest tez powiedziane, że będziesz mieć jakiekolwiek. Efektów antydepresyjnych samych leków można się spodziewać po 3-4 tygodniach. Powinny ustabilizować Twój nastrój, złagodzić lęki, dodać energii i zmniejszyć Twoją senność. Zazwyczaj lekami pierwszego wyboru są antydepresanty z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Badania pokazują, że stosowanie ich nawet przez kilkanaście lat jest bezpieczne. Lek odstawia się po około 6 miesiącach od ustabilizowania nastroju w przypadku pierwszego epizodu depresyjnego.

Co do zajmowania kolejki, to może pomyśl o tym tak, że jeśli to jest depresja, szybkie zaczęcie leczenia może sprawić, że w końcu będziesz się czuła tak, jak chcesz się czuć. Fakt, że przesuniesz komuś wizytę o 30 minut, naprawdę nikogo nie zbawi, a Tobie może uratować zdrowie.

[Giardia]

Dziękuję ci neia, spróbuję się umówić do lekarza. Bo widzę, że przeklądanie tego nie ma sensu. Ja mam coraz gorsze zaległości na uczelni, z kórymi nie wiem czy uda mi się uporać, wiem że będzie jeszcze gorzej, jeśli nic nie zrobię. Sama sobie zgotowałam taki los to teraz muszę jakoś to zredukować. Nie wiem nawet od czego zacząć.

[neia]

Napisane przez Giardia

Sama sobie zgotowałam taki los to teraz muszę jakoś to zredukować. Nie wiem nawet od czego zacząć.

Nie Ty sobie zgotowałaś, tylko Twoja choroba. To nie Twoja wina, że zachorowałaś. Ale teraz możesz mieć już na nią wpływ i się z nią rozprawić.

Życzę powodzenia i dużo wytrwałości

[Giardia]

Napisane przez neia

Nie Ty sobie zgotowałaś, tylko Twoja choroba. To nie Twoja wina, że zachorowałaś. Ale teraz możesz mieć już na nią wpływ i się z nią rozprawić.

Życzę powodzenia i dużo wytrwałości

Dziękuję za ogromną pomoc, jeśli nie zapomnę to napisze kiedyś jak się to potoczyło

[Giardia]

Napisałam, że miałam prawidłowe TSH, ale tak naprawdę to go nie konsultowałam i miałam wynik 2. Czy powinnam jeszcze raz je zbadać, bo ponoć powinno być niższe. Wszyscy mi odradzają tego psychologa bo ponoć wymyślam. Jestem w kropce, bo wcale nie jest lepiej

[casus_belli]

Skoro źle się czujesz sama ze sobą, to znaczy że nie wymyślasz. Nawet jeśli to nie jest (czego szczerze życzę) depresja, to psycholog może pomóc "dogadać się" ze sobą, ułożyć parę rzeczy w głowie, a na pewno nie pogryzie Ale na początek psychiatra, jeśli to depresja, to leczenie im szybciej się zacznie, tym lepiej. I nie wstydź się, psychiatrzy pacjentów którzy nie biorą leków czy sami manipulują dawkami mają na pęczki, niestety, więc jedna Ty nie wywołasz sensacji, a jeśli lekarz się trafi gbur, to poszukasz innego. Trzymam kciuki

[Giardia]

Podjęłam decyzję. Do psychologa nie pójdę, ale zrezygnuję ze studiów.

[puenta7]

A dlaczego nie pójdziesz do psychologa? Boisz się? Może psycholog coś by Ci pomógł. A tak z powodu np. depresji będziesz rezygnować ze wszystkiego? Ja sama mam w rodzinie osobę z depresją, której ta osoba nie leczy, ta osoba rzuciła studia, nie pracuje, całymi dniami jest w domu, w ogóle nigdzie nie wychodzi, tylko cały czas leży w łóżku i ogląda telewizje, nawet obiad je leżąc w łóżku itp. Ma tak poprzestawiane, źe całymi nocami ogląda telewizje, a w dzień odsypia. Jest na utrzymaniu rodziny, dziewczyna nawet nie sprząta pokoju itp. Jej tak sie odechciewa życia, że babcia czesze jej włosy itp., bo ona nawet nie ma siły ,,machnąć" grzebieniem kilka razy. Zero koleżanek, zero wyjść na jakieś spotkania, do kina, na basen, brak chłopaka, chociaż ona ma 29 lat. Studia rzucone, nawet 1 dzień nie przepracowany. Czy chciałabyś sie doprowadzić do takiego stanu? Ja sama w bliskim otoczeniu miałam osobę z depresją i wiem jak to wygląda, jakby dziewczyny nie zaciągnąć do kąpieli, to ona nawet kilka lat by sie nie kąpała, czasem idzie do toalety raz na dzień ,,za potrzebą", bo nie ma jak jej zwlec z łóżka. Wiec jak masz teraz możliwość, to lepiej chyba skorzystaj z pomocy niż masz sis doprowadzić do takiego stanu, że nie skończysz żadnych studiów, nie pójdziesz do pracy, nie będziesz sie myć, nie będziesz spotykać się z ludźmi, tylko całymi dniami będziesz leżała w łóżku i oglądała telewizję

[casus_belli]

To przykre, że ludzie rezygnują z marzeń byle nie iść do tego strasznego lekarza na "P"

[neia]

Napisane przez casus_belli

To przykre, że ludzie rezygnują z marzeń byle nie iść do tego strasznego lekarza na "P"

Tu nawet nie chodzi już o marzenia. To trochę rezygnacja z zadowalającego życia w ogóle. Farmakoterapia zapobiega także przed nawrotami, nie tylko leczy aktualny epizod.

[Giardia]

Byłam jednak. Nie mam depresji, tylko jestem przemęczona. Mam brać witaminy, witaminę D i prowadzić zdrowszy tryb życia. Zacząć coś ćwiczyć.
A co do marzeń to oczywiście wiem, że nie powinno się rezygnować to najgłupsze co można sobie zrobić, ale czasem mnie za dużo rzeczy przytłacza i nie wierzę, że może być lepiej.

[marble_heart]

Zostawisz te studia, za parę lat bedziesz gadać ze znajomymi, którzy bedą na końcówce, na zajęciach klinicznych i na 90% szlag Cie jasny bedzie trafiać.

Zastanów się 100 razy, bo naprawdę lepiej, żebyś była pewna. Takie rezygnowanie najpierw z jednych, potem z drugich, niby wymarzonych studiów, do niczego poza frustracją nie prowadzi.

Pierwszy rok jest ciężki, anatomia to wkuwanie ton mniej lub bardziej potrzebnego materiału i faktycznie można się zniechęcić. Z każdym kolejnym rokiem jest ciekawiej i luźniej.
To, że "wszyscy" sprawiają wrażenie utalentowanych i uczących się bez wysiłku to Twoje zaburzone myślenie. Jest przynajmniej kilka osób, którym się wiele rzeczy nawarstwiło tak jak Tobie, jest ogromna grupa, która jakoś tam zalicza, ale też zarywa noce albo ma panike w oczach przed kolokwium, tylko zwyczajnie się tym nie chwali. Oczywiście, sa tez mądrzejsi, inteligentniejsi i bardziej zorganizowani od Ciebie. Są tez na pewno głupsi i bedacy w jeszcze gorszej sytuacji.

Naucz się patrzeć na to wszystko z dystansem, ogarniać materiał po kolei, a nie myśleć, że za dwa miesiące coś tam, a jeszcze nie zrobione to i tamto i kiedy zdążysz z jeszcze czymś innym. Po kolei, i wszystko pójdzie.

Jai to ten drugi przedmiot oprócz anatomii?

[Giardia]

To biologia molekularna niestety :-(

[ef9f8e413e9eb165fadd201f4168adc65c42d03a]

Napisane przez Giardia

Byłam jednak. Nie mam depresji, tylko jestem przemęczona. Mam brać witaminy, witaminę D i prowadzić zdrowszy tryb życia. Zacząć coś ćwiczyć.
A co do marzeń to oczywiście wiem, że nie powinno się rezygnować to najgłupsze co można sobie zrobić, ale czasem mnie za dużo rzeczy przytłacza i nie wierzę, że może być lepiej.

Nie wystarczy zbadac TSH, zeby wykluczyc choroby tarczycy. Mialam kiedys poprawne TSH i wykluczono to, a u mnie juz sie rozwijalo Hashi, i dwa lata na studiach spedzilam tak wykonczona jak ty. Zrob tsh, ft3, ft4 i przeciwciala.
Witamina D to na pewno dobry start. Moze jeszcze witamina B12?
I dbaj o nawodnienie, dotlenienie, zdrowe odzywianie.

[marble_heart]

Napisane przez Giardia

To biologia molekularna niestety :-(

Do przejścia, to żaden z tych ogromnych przedmiotow typu anatomia, fizjologia. Czy ktoś, kto to już zdał nie może Ci pomóc? Pożyczyć notatek, chociaż godziny poświęcić na wypunktowanie najwazniejszych rzeczy? Oczywiście żadna kolezanka za Ciebie się nie nauczy, ale czasem to pomaga się ogarnąć i psychicznie podbudować.

Hiiro ma rację, pij dużo, bo pewnie jesteś odwodniona, jak większośc. Pij dużo wody oczywiście, a nie kawy, coli, energetyków czy innych świństw. Zadbaj o higienę snu, poczytaj o tym, poczytaj też jak długie i w którym momencie dnia powinny być drzemki. Wychodź na zewnątrz, bierz książki do parku i ucz się tam.

[Giardia]

Napisane przez marble_heart

Do przejścia, to żaden z tych ogromnych przedmiotow typu anatomia, fizjologia. Czy ktoś, kto to już zdał nie może Ci pomóc? Pożyczyć notatek, chociaż godziny poświęcić na wypunktowanie najwazniejszych rzeczy? Oczywiście żadna kolezanka za Ciebie się nie nauczy, ale czasem to pomaga się ogarnąć i psychicznie podbudować.

Akurat na mojej uczelni to przedmiot, przez który na 1 roku najłatwiej wylecieć, bo pytania są szczegółowe, ale jakoś to powoli ogarniam i idę do przodu. Po prostu muszę powkuwać te wszystkie białka, geny.

---------- Dopisano o 09:16 ---------- Poprzedni post napisano o 09:05 ----------

Napisane przez marble_heart

Zostawisz te studia, za parę lat bedziesz gadać ze znajomymi, którzy bedą na końcówce, na zajęciach klinicznych i na 90% szlag Cie jasny bedzie trafiać.

Zastanów się 100 razy, bo naprawdę lepiej, żebyś była pewna. Takie rezygnowanie najpierw z jednych, potem z drugich, niby wymarzonych studiów, do niczego poza frustracją nie prowadzi.

Tak, wiem że mnie będzie szlag trafiał jak zrezygnuję już o tym myślałam, no i nie dam rady tego tak po prostu rzucić za bardzo mi się tutaj podoba i już się przyzwyczaiłam do kierunku, może to śmiesznie zabrzmi, ale ja potrzebuję dużo czasu, aby się zaaklimatyzować. Zawsze 1 rok w szkole był dla mnie najgorszy, a od 2 było już z górki bo wiedziłam co i jak.
I masz rację teraz zrezygnuję bo mi ciężko, a później będę miała żal bo na razie nie mam planu, co robić bez studiów i będę musiała zapewne wyjechać na zmywak.
Zawzięłam się w sobie i spróbuję skończyć ten rok, nie mogę przecież całe życie omijać trudności.
Zrobiła się wiosna i mam więcej sił i energii.

---------- Dopisano o 09:19 ---------- Poprzedni post napisano o 09:16 ----------

Napisane przez Hiiro

Witamina D to na pewno dobry start. Moze jeszcze witamina B12?
I dbaj o nawodnienie, dotlenienie, zdrowe odzywianie.

B12 też biorę i już widzę efekty. Więcej świeżego powietrza też się sprawdza, bo już nie zasypiam, a i energii mam o wiele więcej.

[16184d9cda3dc635ef8643ffabb5c91037618a00]

...

[Giardia]

Hej to znowu ja piszę, żeby powiedzieć, że zdałam ten wiszący nade mną warunek. Jednak nie zdałam zbója z ćwiczeń z innego przedmiotu, co prawda mogę jeszcze raz je odrobić za opłatą, nie powtarzając roku, ale chyba nie widzę sensu. Chciałabym się zapytać, czy waszym zdaniem zmiana kierunku na pielęgniarstwo, które wydaję mi się prostsze jest dobrym pomysłem. Nie chciałabym obrażać pielęgniarek bo wiem, że materiał też macie trudny i praktyk bardzo dużo. Tylko, że nie wiem, czy to nie jest głupia decyzja. Może na pielęgniarstwie lepiej bym sobie poradziła bo na lekarski czuję się za głupia. Z anatomii wszyscy w koło powtarzają, że jak można być tak nie odpowiedzialnym i nie uczyć się anatomii na bierząco i co to będzoe za lekarz. Ja sama się martwię, że nie będę sobie radziła na chirurgii na przykład bo nawet jeśli zdam egzamin we wrześniu to będzie on prostszy niż czerwcowy, czyli teoretycznie miałabym mniejszą wiedzę. U mnie na uczelni tak jest, że kolejne egzaminy są prostsze.

A ja nie chciałabym być bardzo byle jaka w tym, co robię, bo tutaj chodzi o pacjentów. Jednak na obecnym etapie ja nie daję rady już być na bierzącą i nie wiem, o czym mówimy np. na anatomii. Wiem, że to bardzo źle, dlatego jestem już przybita i zniechęcona. Na książki też nie mogę już patrzeć jedynym przedmiotem na którym nie mam problemów jest 1 pomoc, uwielbiam tam chodzić i rozwiązywać logocznie problemy.

Od ludzi też zaczęłam się izolować, żeby nie krytykowali mojej niewiedzy i czuję się z tym źle.

Dziękuję jeśli ktoś dotrwał do końca, sama możliwość wyrzucenia tego z siebie sprawiła mi ulgę

[punia92]

Jeśli lubisz pracę z ludźmi to śmiało możesz iść na pielęgniarstwo, chociaż to też nielekka praca, koleżanka opowiadała, że jej mama pielęgniarka musiała sama dźwigać jakichś pijanych gości