Bezdzietne po 30

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Halaszka_Halaszka

I co w związku z tym ?

Że musisz uważać, bo instynkt macierzyński może się jeszcze odezwać Licho nie śpi

[Halaszka_Halaszka]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88824668]Że musisz uważać, bo instynkt macierzyński może się jeszcze odezwać Licho nie śpi [/QUOTE]

Hahha..tak na pewno już się gdzieś czai żeby udezryć w ostatniej chwili

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Halaszka_Halaszka

Hahha..tak na pewno już się gdzieś czai żeby udezryć w ostatniej chwili

Jakby co, to ostrzegałam

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[Limonka2738]

Napisane przez Paprotka_

Chyba sobie jaja robisz. Dla dzieci, mających dobre relacje z rodzicami to jest tragedia a nie normalna kolej rzeczy.Serio, można być zżytym z rodzicami i zaprzyjaźnionym i nie mieć z nimi toksycznych stosunków.
Ja też się obawiam odejścia rodziców. Nie jestem pewna czy sobie z tym poradzę. Do tego obawiam się, że mogłoby mnie zabraknąć w życiu córki zbyt wcześnie. Pod względem emocjonalnym dziecko to duże obciążenie. Pytałam mojej mamy kiedy ten strach o dziecko mija i usłyszałam, że nigdy.

Jedno drugiego nie wyklucza.


To, że coś jest naturalną koleją rzeczy (śmierć rodziców przed dziećmi - i dobrze, bo w drugą stronę jest raczej gorzej), nie znaczy, że nie jest tragedią.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Usłyszałam teraz fajne zdanie, że "Bycie rodzicem, to bycie mentorem dla dziecka."

To jest jeden z powodów, dla których nigdy się na dziecko nie zdecydowałam, bo nie potrafiłabym być mentorem dla tworzącego się człowieka.

[bceb01c221ea3319abad6ab25f068feed7228d52_657f8c47e3c47]

Czytam teraz wszędzie o badaniach, że 13% Polaków żałuje posiadania dzieci i w komentarzach lamenty że tak dużo i że co to muszą być za źli ludzie.
A mi się wcale nie wydaje, że to dużo... Dziecko to taka zmiana życia w KAŻDYM aspekcie, że nie ma szans, żeby nikt tego nigdy nie żałował. Gdyby to było 30%, to można by się niepokoić, ale 13%?...


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

[1=bceb01c221ea3319abad6ab 25f068feed7228d52_657f8c4 7e3c47;88828070]Czytam teraz wszędzie o badaniach, że 13% Polaków żałuje posiadania dzieci i w komentarzach lamenty że tak dużo i że co to muszą być za źli ludzie.
A mi się wcale nie wydaje, że to dużo... Dziecko to taka zmiana życia w KAŻDYM aspekcie, że nie ma szans, żeby nikt tego nigdy nie żałował. Gdyby to było 30%, to można by się niepokoić, ale 13%?...


[/QUOTE]

W grupie, w której rodzice mieli problemy z finansami, to było już 26%.

---------- Dopisano o 18:19 ---------- Poprzedni post napisano o 18:16 ----------

A nie, przepraszam, 23%.

[bceb01c221ea3319abad6ab25f068feed7228d52_657f8c47e3c47]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88828073]W grupie, w której rodzice mieli problemy z finansami, to było już 26%.

---------- Dopisano o 18:19 ---------- Poprzedni post napisano o 18:16 ----------

A nie, przepraszam, 23%.[/QUOTE]No ok, to już więcej. Ale wciąż, nie czuję się zszokowana
Trudno powiedzieć co dokładnie rozumieli pod tym "żałowaniem", no a przede wszystkim czy to się równa z brakiem miłości do dziecka i złą opieką nad nim. Przecież można żałować, ale wciąż starać się być najlepszym możliwym rodzicem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

[1=bceb01c221ea3319abad6ab 25f068feed7228d52_657f8c4 7e3c47;88828131]No ok, to już więcej. Ale wciąż, nie czuję się zszokowana
Trudno powiedzieć co dokładnie rozumieli pod tym "żałowaniem", no a przede wszystkim czy to się równa z brakiem miłości do dziecka i złą opieką nad nim. Przecież można żałować, ale wciąż starać się być najlepszym możliwym rodzicem.

[/QUOTE]

Nietrudno. Było pytanie "Czy teraz Pan/Pani ponownie zdecydowałby/zdecydowałaby się na dziecko?", odpowiedź "Nie".

[bceb01c221ea3319abad6ab25f068feed7228d52_657f8c47e3c47]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88828138]Nietrudno. Było pytanie "Czy teraz Pan/Pani ponownie zdecydowałby/zdecydowałaby się na dziecko?", odpowiedź "Nie".[/QUOTE]No ale co z tego? Ważne jak jest traktowane dziecko, które już zostało urodzone. Jeśli prawidłowo, to tak naprawdę jakie ma znaczenie czy ktoś tego żałuje czy nie?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

[1=bceb01c221ea3319abad6ab 25f068feed7228d52_657f8c4 7e3c47;88828173]No ale co z tego? Ważne jak jest traktowane dziecko, które już zostało urodzone. Jeśli prawidłowo, to tak naprawdę jakie ma znaczenie czy ktoś tego żałuje czy nie?

[/QUOTE]

Ale to nie ma znaczenia, jak traktowane jest dziecko. Część rodziców pewnie stara się bardzo mocno, część tak sobie, a część pewnie jest rodzicami okropnymi.

Badania dotyczyły tego, czy ci rodzice żałują, że mają dzieci. I dla tych rodziców to ma znaczenie ogromne, bo życie z decyzją, której podjęcia się żałuje, musi być bardzo ciężkie. Szkoda mi tych ludzi, ale sami podjęli taką decyzję.

[bceb01c221ea3319abad6ab25f068feed7228d52_657f8c47e3c47]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88828193]Ale to nie ma znaczenia, jak traktowane jest dziecko. Część rodziców pewnie stara się bardzo mocno, część tak sobie, a część pewnie jest rodzicami okropnymi.

Badania dotyczyły tego, czy ci rodzice żałują, że mają dzieci. I dla tych rodziców to ma znaczenie ogromne, bo życie z decyzją, której podjęcia się żałuje, musi być bardzo ciężkie. Szkoda mi tych ludzi, ale sami podjęli taką decyzję.[/QUOTE]No ok, ja po prostu nie widzę nic oburzającego w tym, że ktoś żałuje. Podjął złą decyzję, trudno, ponosi jej konsekwencje. Oburzałoby mnie, gdyby ofiarami tego żalu były dzieci. I wiem, że pewnie czasem są, ale jak często, no to trudno powiedzieć.

Natomiast może te badania uświadomią, że presja społeczna na dzieci jest zbyt duża i nie każdy jest stworzony do bycia roszicem. Oby.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[effcia82]

Ja już drugi raz nie zdecydowałabym się na kota. Ale czy żałuję? Jest to upierdliwość ale i kupa radości;-)

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

[1=bceb01c221ea3319abad6ab 25f068feed7228d52_657f8c4 7e3c47;88828238]No ok, ja po prostu nie widzę nic oburzającego w tym, że ktoś żałuje. Podjął złą decyzję, trudno, ponosi jej konsekwencje. Oburzałoby mnie, gdyby ofiarami tego żalu były dzieci. I wiem, że pewnie czasem są, ale jak często, no to trudno powiedzieć.

Natomiast może te badania uświadomią, że presja społeczna na dzieci jest zbyt duża i nie każdy jest stworzony do bycia roszicem. Oby.
[/QUOTE]

Ale to nie jest oburzające, to jest smutne, że tyle osób podejmuje nieprzemyślaną decyzję o rodzicielstwie i potem muszą z tą decyzją żyć.
Oddanie dziecka do adopcji jest bardzo napiętnowane społecznie w Polsce, zatem pozostaje tylko żałować, że podjęło się głupią decyzję i trzeba z nią jakoś żyć. Niestety w jakiejś tam części ten żal uderza w dzieci - każdy zna przypadki rodzin patologicznych i dysfunkcyjnych.

[this_witch]

Napisane przez effcia82

Ja już drugi raz nie zdecydowałabym się na kota. Ale czy żałuję? Jest to upierdliwość ale i kupa radości;-)

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No właśnie. Ja mam tak z psem, mam bo chciałam, ale drugi raz bym się na tym etapie życia nie zdecydowała. Ale nie żałuję. Mam masę decyzji z przeszłości, których żałuję, ale skąd miałam wiedzieć jak będzie, na tym polega życie, że pewne rzeczy można ocenić dopiero z perspektywy czasu.

[bceb01c221ea3319abad6ab25f068feed7228d52_657f8c47e3c47]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88828270]Ale to nie jest oburzające, to jest smutne, że tyle osób podejmuje nieprzemyślaną decyzję o rodzicielstwie i potem muszą z tą decyzją żyć.
Oddanie dziecka do adopcji jest bardzo napiętnowane społecznie w Polsce, zatem pozostaje tylko żałować, że podjęło się głupią decyzję i trzeba z nią jakoś żyć. Niestety w jakiejś tam części ten żal uderza w dzieci - każdy zna przypadki rodzin patologicznych i dysfunkcyjnych.[/QUOTE]Ale dlaczego nieprzemyślaną decyzję?
Można to przemyśleć 100 razy na 200 sposobów, a potem i tak żałować. No niestety takie życie, nie da się przewidzieć mnostwa rzeczy, poziomu satysfakcji z rodzicielstwa także.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

[1=bceb01c221ea3319abad6ab 25f068feed7228d52_657f8c4 7e3c47;88828298]Ale dlaczego nieprzemyślaną decyzję?
Można to przemyśleć 100 razy na 200 sposobów, a potem i tak żałować. No niestety takie życie, nie da się przewidzieć mnostwa rzeczy, poziomu satysfakcji z rodzicielstwa także.

[/QUOTE]

Tak, masz rację, dla jednych jest nieprzemyślana, dla innych przemyślana, ale niestety nietrafiona.

[sql]

No to ja wam coś powiem z perspektywy matki trzylatka. Zdrowe dziecko to tylko kilka lat upierdliwości, z każdym rokiem jest latwiej i przyjemniej, ja juz odczuwam duza ulgę. Wiadomo czasem jest ciężko ale dziecko przynosi tez mnóstwo radości wiec coś za coś, w domu jest dużo śmiechu, wyglupow. Ale wiem ze kiedyś za kilka lat moje życie wroci do punktu wyjścia jak dziecko zajmie się swoimi sprawami. Mieć chore dziecko albo samotne macierzyństwo to jest dopiero przesrane. Tak naprawdę współczuję wam bezdzietnym bo zawsze do konca życia będziecie myśleli jakby to było gdyby... a jeśli się zdecydujecie to tez wam współczuję bo pierwsze lata życia a szczególnie niemowlęctwo to jest hardcore. Mając ta wiedzę co mam zdecydowałabym się ponownie na to jedno dziecko ale na drugie nigdy.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez sql

Tak naprawdę współczuję wam bezdzietnym bo zawsze do konca życia będziecie myśleli jakby to było gdyby...

Nie każda bezdzietna zastanawia się jakby to było gdyby. Część po prostu nie chce mieć dziecka, więc o tym nie myśli. Tak, jak ty nie myślisz o tym, żeby mieć kozę.

[squirrelqa]

Napisane przez sql

No to ja wam coś powiem z perspektywy matki trzylatka. Zdrowe dziecko to tylko kilka lat upierdliwości, z każdym rokiem jest latwiej i przyjemniej, ja juz odczuwam duza ulgę. Wiadomo czasem jest ciężko ale dziecko przynosi tez mnóstwo radości wiec coś za coś, w domu jest dużo śmiechu, wyglupow. Ale wiem ze kiedyś za kilka lat moje życie wroci do punktu wyjścia jak dziecko zajmie się swoimi sprawami. Mieć chore dziecko albo samotne macierzyństwo to jest dopiero przesrane. Tak naprawdę współczuję wam bezdzietnym bo zawsze do konca życia będziecie myśleli jakby to było gdyby... a jeśli się zdecydujecie to tez wam współczuję bo pierwsze lata życia a szczególnie niemowlęctwo to jest hardcore. Mając ta wiedzę co mam zdecydowałabym się ponownie na to jedno dziecko ale na drugie nigdy.

Nie wiem, co ta wypowiedź wnosi do wątku "Bezdzietne po 30".

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez sql

No to ja wam coś powiem z perspektywy matki trzylatka. Zdrowe dziecko to tylko kilka lat upierdliwości, z każdym rokiem jest latwiej i przyjemniej, ja juz odczuwam duza ulgę. Wiadomo czasem jest ciężko ale dziecko przynosi tez mnóstwo radości wiec coś za coś, w domu jest dużo śmiechu, wyglupow. Ale wiem ze kiedyś za kilka lat moje życie wroci do punktu wyjścia jak dziecko zajmie się swoimi sprawami. Mieć chore dziecko albo samotne macierzyństwo to jest dopiero przesrane. Tak naprawdę współczuję wam bezdzietnym bo zawsze do konca życia będziecie myśleli jakby to było gdyby... a jeśli się zdecydujecie to tez wam współczuję bo pierwsze lata życia a szczególnie niemowlęctwo to jest hardcore. Mając ta wiedzę co mam zdecydowałabym się ponownie na to jedno dziecko ale na drugie nigdy.

Jak się czegoś nie chce to o tym nie myśli, bo i po co?

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[Limonka2738]

Napisane przez sql

Tak naprawdę współczuję wam bezdzietnym bo zawsze do konca życia będziecie myśleli jakby to było gdyby.

Czy do końca życia będziesz myśleć, jakby to było gdybyś przeprowadziła się do Emiratów Arabskich?


Czy raczej w ogóle nie rozważasz swojego życia w tych kategoriach, bo to po prostu nigdy nie było alternatywą w twoim rozumieniu?


Bo u mnie to drugie, w obu przypadkach. Bardzo dziwne to założenie, że w ogóle rozważam to w kontekście jakiegoś potencjalnie realnego scenariusza.


Nie mam dzieci, nie chcę ich i nie zaprzątam sobie głowy "co by było, gdyby". Takie rozważania dzieją się u mnie, to prawda, ale odnośnie decyzji, których podjęcie rozważałam.

[nie_powiem]

Napisane przez sql

No to ja wam coś powiem z perspektywy matki trzylatka. Zdrowe dziecko to tylko kilka lat upierdliwości, z każdym rokiem jest latwiej i przyjemniej, ja juz odczuwam duza ulgę. Wiadomo czasem jest ciężko ale dziecko przynosi tez mnóstwo radości wiec coś za coś, w domu jest dużo śmiechu, wyglupow. Ale wiem ze kiedyś za kilka lat moje życie wroci do punktu wyjścia jak dziecko zajmie się swoimi sprawami. Mieć chore dziecko albo samotne macierzyństwo to jest dopiero przesrane. Tak naprawdę współczuję wam bezdzietnym bo zawsze do konca życia będziecie myśleli jakby to było gdyby... a jeśli się zdecydujecie to tez wam współczuję bo pierwsze lata życia a szczególnie niemowlęctwo to jest hardcore. Mając ta wiedzę co mam zdecydowałabym się ponownie na to jedno dziecko ale na drugie nigdy.

Wat??


Ja Ci współczuję, że świadomie decydujesz się na lata upierdliwości, ciężkości i, tego, że po pewnym czasie "odczuwasz ulgę". Współczuję tego stanu. To pewnie jak nosić za ciasne buty i je zdjąć i się cieszyć, że się jest boso? My bezdzietni nie odczuwamy ulgi, mamy ją na co dzień.

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez sql

No to ja wam coś powiem z perspektywy matki trzylatka. Zdrowe dziecko to tylko kilka lat upierdliwości, z każdym rokiem jest latwiej i przyjemniej, ja juz odczuwam duza ulgę. Wiadomo czasem jest ciężko ale dziecko przynosi tez mnóstwo radości wiec coś za coś, w domu jest dużo śmiechu, wyglupow. Ale wiem ze kiedyś za kilka lat moje życie wroci do punktu wyjścia jak dziecko zajmie się swoimi sprawami. Mieć chore dziecko albo samotne macierzyństwo to jest dopiero przesrane. Tak naprawdę współczuję wam bezdzietnym bo zawsze do konca życia będziecie myśleli jakby to było gdyby... a jeśli się zdecydujecie to tez wam współczuję bo pierwsze lata życia a szczególnie niemowlęctwo to jest hardcore. Mając ta wiedzę co mam zdecydowałabym się ponownie na to jedno dziecko ale na drugie nigdy.

Obrzydliwy i szkodliwy tekst.

[Milagros_90]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;88828707]Obrzydliwy i szkodliwy tekst.[/QUOTE]I bardzo przykry dla tych, które by chciały mieć dzieci, a nie mogą

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez Milagros_90

I bardzo przykry dla tych, które by chciały mieć dzieci, a nie mogą

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak, tak to też oczywiście

[Monika828282]

Napisane przez sql

No to ja wam coś powiem z perspektywy matki trzylatka. Zdrowe dziecko to tylko kilka lat upierdliwości, z każdym rokiem jest latwiej i przyjemniej, ja juz odczuwam duza ulgę. Wiadomo czasem jest ciężko ale dziecko przynosi tez mnóstwo radości wiec coś za coś, w domu jest dużo śmiechu, wyglupow. Ale wiem ze kiedyś za kilka lat moje życie wroci do punktu wyjścia jak dziecko zajmie się swoimi sprawami. Mieć chore dziecko albo samotne macierzyństwo to jest dopiero przesrane. Tak naprawdę współczuję wam bezdzietnym bo zawsze do konca życia będziecie myśleli jakby to było gdyby... a jeśli się zdecydujecie to tez wam współczuję bo pierwsze lata życia a szczególnie niemowlęctwo to jest hardcore. Mając ta wiedzę co mam zdecydowałabym się ponownie na to jedno dziecko ale na drugie nigdy.

Sobie przede wszystkim powinnaś współczuć - tego, że pod płaszczykiem "współczucia" czerpiesz satysfakcję z wbijania ludziom szpilek.

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez Monika828282

Sobie przede wszystkim powinnaś współczuć - tego, że pod płaszczykiem "współczucia" czerpiesz satysfakcję z wbijania ludziom szpilek.

Po prostu ma ból du.py, bo nie jest zadowlona ze swojego życia i myśli, ze każdy tak musi mieć.

[siarka40]

Napisane przez nie_powiem

Ja Ci współczuję, że świadomie decydujesz się na lata upierdliwości, ciężkości i, tego, że po pewnym czasie "odczuwasz ulgę". Współczuję tego stanu. To pewnie jak nosić za ciasne buty i je zdjąć i się cieszyć, że się jest boso? My bezdzietni nie odczuwamy ulgi, mamy ją na co dzień.

To nie do końca trafne porównanie, bo problem z za ciasnymi butami nigdy nie zniknie, a pierwsze trzy lata życia dziecka, określone jako męka, miną. I ja w sumie rozumiem, co sql miała na myśli.
Ale zgadzam się, że tekst o współczuciu bardzo nie na miejscu.