Przeprowadzić się czy zostać?

[K0097]

Nie wiem co robic. W zeszłym roku przeprowadzilam sie do wiekszego miasta. Ciezko bylo sie odnalezc, znalazlam prace, ale nie bylo tam dobrze, oferowali najnizsza krajowa, a pracy na dwa etaty. Pracowalam tam 5 miesiecy i dalam wypowiedzenie, bo znalazlam nowa prace i nie chcialam byc dalej zle traktowana. W obecnej pracy jest w porzadku, wyplata jest ok, obowiazki tez, wszystko wg zasad kodeksu pracy, a to dla mnie duzo znaczy po przebojach w poprzednich pracach, chociaż satysfakcji aż takiej nie mam z tej pracy - nie jest angażująca i powiedziałabym trochę nudna. Jednak czuje, ze to miasto to nie moje miejsce, mam duzo watpliwosci, leku i poczucia niepokoju. Nie znam tu nikogo, brakuje mi rodziny i moich okolic, mieszkam z siostra, jednak ona na pewno chce wracac do naszego rodzinnego miasta. Mialam chlopaka, z ktorym mialam zamieszkac, ale niestety nie wyszlo. Konczy nam sie z siostra wynajem mieszkania i jestem w kropce: czy wynajac sama mieszkanie/pokoj i zostac tutaj ze wzgledu na prace, lecz wiaze sie to z tym, ze bede tutaj sama i to nie moje miejsce, ale pracuje w nowej pracy dopiero 4 miesiąc, wiec po zrezygnowaniu mialabym w cv dwie prace po 5 miesiecy - jak to będzie wygladalo w oczach nowego pracodawcy? Pomimo, ze te zmiany to nie kaprys, tylko w pierwszej pracy nie dalo sie tam pracowac, a teraz nie mam z kim tutaj zostac i tak bardzo ciagnie mnie do mojego malego miasta. Myslalam, zeby zostac tutaj jeszcze jakies pol roku lub rok, ale docelowo i tak chce wracac do siebie. Chciałabym zostać tylko ze względu na pracę, żeby mieć tutaj przepracowany chociaż rok, ale emocjonalnie nie wiem jak to się na mnie odbije. Zaden dzień nie jest dobry w tym miejscu, ale nie chce wyjść na osobę niezdecydowana, która pracuje po 5, 6 miesiecy. Co byscie zrobiły na moim miejscu?

[skara]

Ja bym się nie zastanawiała tylko wracała. 2 prace w ciągu roku to nie tragedia, tym bardziej, że możesz to wyjaśnić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Aelora]

Lepiej wrócić, skoro nie czujesz się dobrze w tym mieście i nie masz tam znajomych. Zmianę pracy możesz wytłumaczyć, po przeprowadzce będziesz mieć nowe dane zamieszkania w CV więc tym bardziej to wiarygodne. 4-5 miesięcy w jednej firmie to wcale nie tak bardzo mało, zwłaszcza jeśli jesteś młoda i tak naprawdę dopiero rozwijasz ścieżkę zawodową.

[TheSunTheMoonTheStars]

Ja bym wróciła do swojego miasta. CV się nie przejmuj, komfort psychiczny jest najważniejszy.

[Nadiaa33]

Zmiany pracy łatwo wytłumaczyć, jeśli się przeprowadzasz, to nie powinno wyglądać źle. Ale czy w mniejszym miasteczku znajdziesz w ogóle pracę? Zastanów się też, czemu po tylu miesiącach nie udało ci się nawiązać żadnych znajomości w większym mieście, żadnych koleżanek, przyjaciół? To wygląda na większy problem niż CV.

[K0097]

Dziękuję za odpowiedzi. Zdaje sobie z tego sprawę, dlatego właśnie ta decyzja jest dla mnie taka trudna. Nie wiem ile będę szukać pracy w moim mieście plus to że obecna praca jest w porządku, mam odpowiednią ilość obowiązków, współpracownicy są ok - a kto wie co i kto czeka mnie w nowej pracy. Tym bardziej, że poprzednie prace były pod tym względem ciężkie. Dodatkowo boję się utraty stabilności finansowej - teraz zaczynam tworzyć sobie małe oszczędności, a przeprowadzajac się i zmieniając prace znowu nie będę zarabiać i korzystać z oszczędności. No ale może wcale tak nie będzie, doświadczenia w mojej dziedzinie mam ok. 4 lat. Samo danie wypowiedzenia, siedzenie w tej atmosferze przez miesiąc, powrót do domu, gdzie nie ma zbytnio miejsca na moje rzeczy i meble jakoś mnie przeraża. Z drugiej strony zostanie tutaj, przeżycie tutaj paru miesięcy gdzieś na jakimś pokoju z obcymi ludźmi, złe samopoczucie w tym miejscu, bycie samemu jakoś też mnie przeraża. Kompletnie nie wiem co zrobić.
Co do znajomości niestety, ale jestem samotniczka i kompletnie nie potrafię poznawać nowych ludzi. Nawet jak gdzieś wychodzę to dla mnie to nie jest takie proste, żeby do kogoś podejsc i zagadać. Próbowałam grupy gdzie można kogoś poznać, bumble, itp. Nawet pomimo moich chęci ludzie nie chcą się poznawać, przestają odpisywać, tylko ja wychodzę z inicjatywa, dlatego straciłam nadzieję, że poznam jakichś nowych ludzi w dorosłym życiu. A ja też nie potrafię udawać, jeśli ktoś przekracza moje granice, ja definitywnie urywam kontakty, no I wlasciwie wszystkie moje znajomości się zakończyły. Dlatego też tak bardzo ciagnie mnie do rodziny, tylko ich mam tak naprawdę i mogę spędzać czas z moim rodzeństwem.

[nieLubiePoniedzialkoow]

Ja zawsze przy takich dylematach stosuje macierz porownan parami. Serio to dziala i bardzo pomaga takie analityczne podejscie do tematu. U mnie sprawdzilo sie juz nie raz w podjeciu trudnych decyzji. Poczytaj o tym. Polecam

[Wicked_Girl]

Wygląda, że nawet lubisz swoją pracę, a to naprawdę dużo. Może dobrą opcją jest częstsze odwiedzanie rodziny ? Być może czujesz, że siostra jest w lepszej pozycji i może wrócić do rodziców, to i ty tak chcesz. Ale jaki jest tego powód? Jeżeli nagle straciłabyś pracę, to zrozumiałe jeszcze (w szczególności jeżeli nie masz poduszki finansowej), a w innym wypadku to regres. Takie jest dorosłe życie. Może jest możliwość poszukania pracy w mieście, które Ci odpowiada ? Bo kolejne wypowiedzenie umowy i powrót do rodziny jest wg mnie zupełnie niezrozumiały. Robiłabym wszystko, żeby się usamodzielnić, z czasem na pewno kogoś poznasz, z takim podejściem jak ty masz, na pewno nie.

[K0097]

Odwiedzam rodzinę praktycznie co 2, 3 weekend i mega mnie to męczy. Tam czuje się dobrze, od razu wraca humor jak wiem, że w weekend jadę do siebie. Jak wracam to następnego dnia dochodzę do siebie i jestem zła, że musialam tu wrócić. Nie chodzi mi o całkowity powrót do domu i niepracowanie. Jeśli bym wróciła do domu to tylko na miesiąc, dwa dopóki nie znalazłabym pracy i wtedy chciałabym się znaleźć dla siebie jakieś mieszkanko. Chodzi o to, że właśnie ten miesiąc, dwa może potrwać znalezienie pracy, ale dla mnie to priorytet, że jakbym wróciła to szukałabym od razu pracy. Tutaj mam pracę, ale chodzi po prostu o to, że byłabym sama, brakuje mi rodziny I nie czuje się w tym mieście do tego stopnia, że nie mam ochoty wychodzić z domu. Ale kusi też stabilosc w obecnej pracy, możliwość odłożenia trochę kasy.

[Wicked_Girl]

Jakbyś wróciła szukałabyś pracy? Yyy? Z jednej strony rozumiem Twoje rozterki (z takimi powrotami raczej mierzą się studenci), ale to co opisujesz, to tylko odłożenie problemu na półkę na 1-2 miesiące. Może szukaj pracy w mieście, które Ci bardziej odpowiada już teraz? Czas się zmierzyć z dorosłością, choć bywa trudno.

[skara]

Szukaj pracy już teraz. Może się okazać, że wrócisz do swojego miasta od razu do nowej pracy i będziesz mogła od razu wynająć mieszkanie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ekspertt]

Źle to wygląda w CV jak co chwile zmieniasz prace. 2 lata w pracy to takie rozsądne minimum. A znajomi nie są potrzebni, nie jesteśmy w podstawówce.

[Wicked_Girl]

Nie zgadzam się z powyższą odpowiedzią - autorka jest zapewne bardzo młodą osobą (później 25 lat) i te uwagi o pracy co najmniej 2-letniej (wg jakich kryteriów 2 lata ) nijak się tu mają. Lepsze pół roku w sensownej pracy niż 2 lata w beznadziejnej.

[TheSunTheMoonTheStars]

Napisane przez Wicked_Girl

Nie zgadzam się z powyższą odpowiedzią - autorka jest zapewne bardzo młodą osobą (później 25 lat) i te uwagi o pracy co najmniej 2-letniej (wg jakich kryteriów 2 lata ) nijak się tu mają. Lepsze pół roku w sensownej pracy niż 2 lata w beznadziejnej.

W punkt. Pomijając już fakt, że nie znam realnie żadnej osoby, która miałaby te mityczne problemy ze znalezieniem nowej pracy, bo za szybko odeszła z poprzedniej. Za to znam sporo ludzi, którzy zmienili pracę na lepszą i sobie chwalą.

[Cordianka]

Napisane przez Ekspertt

Źle to wygląda w CV jak co chwile zmieniasz prace. 2 lata w pracy to takie rozsądne minimum. A znajomi nie są potrzebni, nie jesteśmy w podstawówce.

Dwie zmiany pracy to nie jest "co chwilę", zwłaszcza w młodym wieku.

[anatomiaswiadomosci]

Różne prace i różni pracodawcy są od tego, żeby testować co i pasuje, a w czym nie czujesz się dobrze. Jeśli z jakichś powodów czujesz się źle, to jest to dla Ciebie sygnał, żeby być uważną na siebie, na swoje emocje i potrzeby. Sama napisałaś czego Ci brakuje i za czym tęsknisz. Posłuchaj siebie, tylko i aż tyle. Powodzenia

[Traczz]

Napisane przez K0097

Dziękuję za odpowiedzi. Zdaje sobie z tego sprawę, dlatego właśnie ta decyzja jest dla mnie taka trudna. Nie wiem ile będę szukać pracy w moim mieście plus to że obecna praca jest w porządku, mam odpowiednią ilość obowiązków, współpracownicy są ok - a kto wie co i kto czeka mnie w nowej pracy. Tym bardziej, że poprzednie prace były pod tym względem ciężkie. Dodatkowo boję się utraty stabilności finansowej - teraz zaczynam tworzyć sobie małe oszczędności, a przeprowadzajac się i zmieniając prace znowu nie będę zarabiać i korzystać z oszczędności. No ale może wcale tak nie będzie, doświadczenia w mojej dziedzinie mam ok. 4 lat. Samo danie wypowiedzenia, siedzenie w tej atmosferze przez miesiąc, powrót do domu, gdzie nie ma zbytnio miejsca na moje rzeczy i meble jakoś mnie przeraża. Z drugiej strony zostanie tutaj, przeżycie tutaj paru miesięcy gdzieś na jakimś pokoju z obcymi ludźmi, złe samopoczucie w tym miejscu, bycie samemu jakoś też mnie przeraża. Kompletnie nie wiem co zrobić.
Co do znajomości niestety, ale jestem samotniczka i kompletnie nie potrafię poznawać nowych ludzi. Nawet jak gdzieś wychodzę to dla mnie to nie jest takie proste, żeby do kogoś podejsc i zagadać. Próbowałam grupy gdzie można kogoś poznać, bumble, itp. Nawet pomimo moich chęci ludzie nie chcą się poznawać, przestają odpisywać, tylko ja wychodzę z inicjatywa, dlatego straciłam nadzieję, że poznam jakichś nowych ludzi w dorosłym życiu. A ja też nie potrafię udawać, jeśli ktoś przekracza moje granice, ja definitywnie urywam kontakty, no I wlasciwie wszystkie moje znajomości się zakończyły. Dlatego też tak bardzo ciagnie mnie do rodziny, tylko ich mam tak naprawdę i mogę spędzać czas z moim rodzeństwem.

Brak znajomych to jest żaden problem. Większy problem to ciągle zmiany pracy, nie mówiąc już o tym że w małym mieście będzie trudniej ze znalezieniem sensownej pracy no chyba że chcesz być skazana na januszexy. Raz można się pomylić i zmienić szybko prace tyle że u ciebie to nie jest pierwszy raz i pracodawcy po prostu będą mieć cie za niepoważna osobę której nie ma sensu zatrudniać bo zaraz odejdzie. A nawet jak cię zatrudnia to będą mieć z tyłu głowy że jest duża szansa ze zaraz odejdziesz i nic sensownego aie tam nke nauczysz bo nikt nie będzie w ciebie inwestować. A mieszkanie ze wspolloaktorami? Cóż jakiś czas trzeba się przemęczyć nikt nie mówi że zawsze ma być fajnie i przyjemnie. Na początku studiow miałem prace przemęczyłem się jakiś czas ze wspollokatorami a pod koniec studiow miałem własne mieszkanie.