Polecamy:

Efijy · 2014-06-18, 17:28

[QUOTE=Renatka89;46932426]Moniczka, glowa do gory

tez byl w naszym domu pewien stresujacy mnie i Tz mocno moment- D.byla wtedy nie do ogarniecia, tzn.ona takiego typowego cyrku nie robi, ale w sumie nic z nia nie moglam zrobic.
Nasz stres minal, dziecko jak nie te.

w zlych chwilach nyslalam sobie, ze gdybym teraz zaszla w ciaze to kaplica po prostu (na dodatek nikt nam nie pomaga,wiec jak TZ wyjezdza to zostaje we wszystkin samiutenka), a teraz, choc specjalnie;-) sie o rodzenstwo nie starany, to D.jest na tyle przeurocza,ze byloby super, wiem to

i jest taka opiekuncza,ze pewnie by mi duzo pomogla

Agata, Maciek ma fajne gazety:-P
wczoraj w przychodni D. Na srodku stala i "czytala " na glos swoje wyniki, z taka mina jakby naprawde je rozkminiala pani dr.;-)

pola- fajnie,ze tak Wam sie dobrze zyje we 4!

podziwiam

Dziewczyny, co myslicie o trzynaniu pieska w bloku? tak marze o psiaku

Witam!
Ja od zawsze miałam psa i teraz tak się zdarzyło że na drodze znaleźliśmy psa małego w nocy na pustej drodze no i tak został.
Pies to odpowiedzialność i wymaga czasu i cierpliwości zwłaszcza jak mały.
Fuks ze Staśkiem to dwa kumple razem biegaja bawią się i fuks ma do Staśka mega cierpliwość. Jak Fuks był mały to spał pod łóżeczkiem Staśka a teraz to smiesznie wygląda jak się wślizguje a raczej wciska pod nie

Owszem lanie i wycieranie nic fajnego ale nie trwa długo. Spacery to załeży od psa normalnie to wychodzimy trzy razy dziennie jak jest czas to więcej . Raz w tygodniu długi spacer cała rodzinka. Nie wyobrażam sobie domu bez fuksa jakoś pusto. Wizyty u weterynarza na początku napewno trzeba zrobić szczepenia,brud to chyba załeży od psa i jego wytersowania.

Fakt trzeba tak decyzję przemyśleć czy naprzykłąd ktoś może przyjść i go wyprowadzić jak nas nie ma ( urlop) itp. no i wiadomo trzymanie dużego psa w bloku to uważam za zbrodnię. Ogólnie to cieszę się z tego ze jest z nami zwłaszcza kiedy bawi się ze Staśkiem, albo jak wieczorem wchodzi na wersalkę i zagląda do łóżeczka czy Stasiek spi i kładzie się pod nie

---------- Dopisano o 18:28 ---------- Poprzedni post napisano o 18:21 ----------

jeśli chodzi o zakupy w sklepie Stasiek naciagał mnie długo na różne rzeczy teraz tłumaczeniem że nie trzeba kupi co innego działa oczywiście jak to dziecko czasem się uprze ale jest dużo lepiej i u nas podstawa to że on robi zakupy ze mną to znaczy niesie koszyk i razem wszystko wkładamy potem pani dajemy sam jej daje zakupy ja go potrzymuje on kładzie na taśmę potem z pani mu oddaje i Stasiek pomaga mi pakować do siatki w domu wypakowuje i jest git. jak Zaczełam mu wszystko tłumaczyć że pani musimy wziąść ze musi skasować i nam odda itp. To teraz jest naprawdę fajnie ostatnio sam mi przypomniał że mieliśmy kupić gazetę dziatkowi i ciągnie mnie na gazety ja o co mu chodzi a on gaz dzia no to mama załapała

Chyba spokój i cierpliwość to podstawa róznych akcji chodź wiem ze czasem ciężko

moniczka1302 · 2014-06-18, 20:32

znowu sie rozpisalam i wszystko wcielo... ehhh

---------- Dopisano o 19:37 ---------- Poprzedni post napisano o 19:18 ----------

Millena podziwiam Cię za odwagę. Naprawdę

za to co napisałas, że wyciągnęłaś swoje wnioski, zresztą bardzo mądre.

U mnie trochę to inaczej wygląda. Cała frustracja, nerwowośc, łzy, wybuchowośc biorą się zupełnie z innych powodów. Trudno, nawet jak mnie tu publicznie wyśmiejecie, to chociaż sie z kimś tym podzielę, bo czuję się nierozumiana.

---------- Dopisano o 21:08 ---------- Poprzedni post napisano o 19:37 ----------

Niestety u mnie głównym przyczynkiem jest chyba chora sytuacja rodzinna. Od wielu lat pępowina nie została przecięta między mną a moimi rodzicami, a tak naprawdę głównie mamą i moim bratem. Niestety wychowywałąm się w niezbyt szczęśliwym domu z rodzicami, którzy nie żyli ze sobą odkąd pamiętam i ktorzy sie po prostu nie kochali. Rozwiedli sie w dniu, w ktorym dowiedzialam sie o ciąży z Hanią. Moim zdaniem zrobili to o 25 lat za późno i zawsze będę zdania, że utrzymywanie związków na siłę, aby dzieci miały obydwojga rodziców pod jednym dachem, jest bez sensu, bo wyrządza chyba wiecej krzywdy aniżeli by mieszkali osobno.... Odkąd pamiętam, zawsze byłam łącznikiem w załatwianiu spraw miedzy rodzicami. O ile ze mną jeszcze sobie dawali rade wychowawczo, to z moim bratem już nie. Wychowywały go 2 osoby, z różnymi pomysłami na wychowanie, bo mój brat należał do dzieci ze stwierdzoną nadpobudliwością ruchową. Do rzeczy - niezbyt mądre wychowanie mojego brata przyniosło skutki takie, że chłopak sobie nie radzi trochę społecznie (mama robila za niego wszystko) i popada łatwo w konflikty z matką, w które wciągają mnie. Ja mam im pomagac, a wręcz wymuszają na mnie postawienie się za którąś stroną. Od kilku dobrych lat to właśnie się dzieje, jak nie mieszkałam już na osiedlu i pojawiał się bardziej poważny konflikt, wsiadałam w auto chocxiazby o 22.30 i pedzilam 30km aby im pomóc w załagodzeniu konfliktu. Niestety drą koty cały czas i nie jestem w stanie już dłużej im pomagac, bo chcialabym miec w koncu swoje życie rodzinne i po prostu cieszyc sie życiem . Z ojcem relacje są już od kilku dobrych lat OK. Z moją mam tez nie jest źle i bratem też, ale niestety potrafią doskonale manipulowac innymi ludźmi... Stąd moja nerwowośc i ciagle rozdrażnienie, bo zdaje sobie z tego sprawę a nic nie mogę zrobic. W zeszłym roku przy próbie wygarniecia wszystkiego co mi na sercu leżało zakonczylo sie nieodzywaniem do siebie przez ponad miesiac. Nie powiem, ale na pomoc mojej mamy moge zawsze liczyc, ale wlasnie manipulacje i granie na uczuciach odpychaja mnie od niej,
Nie wiem co mi do łba strzeliło, że postanowilam sie przeprowadzic na te osiedle, chyba było mi ich żal, ze sobie ze soba nie radzą. Teraz sromotnie tego żałuję , pomijając fakt moich "przygód" z początków ciazy z Hanią. Okazuje sie, ze był to czyste przypadki bo w tym samym czasie napadnieto na inne osoby, teraz jest spokój, ale jednak niechęc i uraz do tego miejsca zostały.

Niestety dziś znowu zostałam wyprowadzona z równowagi, kiedy to moja mama zadzwonila do mnie z pretensjami, że czemu Hania jeszcze siedzi w piaskownicy a inne dzieci pol godziny temu poszly do domu... odpowiedzialam, że skąd mam niby wiedziec, ze innych dzieci już nie ma (zterszta, jakie to ma znaczenie? plac zabaw jest obok bloku mojej mamy i ja go od siebie nie widzę) no to zaczela mowic co to z mego męża za ojciec, ja już się zirytowałam a na koniec powiedziala z łąską "na razie" i się rozłączyła...
Ta sytuacja doskonale obrazuje, jak u nasz wygląda chleb powszedni. Reszte możecie sobie same dopowiedziec ale to jest modelowy przykład z dnia dzisiejszego. Jestem wykończona psychcznie, mam naprawdę dośc i nie jestem szczęśliwa. Przyznaję, że nie jestem szczęśliwym człowiekiem i to mnie niesamowicie frustruje i męczy. Chciałąbym się stąd wyprowadzic jak najszybciej, ale czy wtedy odzyskam spokój ducha? Mój mąż twierdzi, że to nic nie da, bo zawwsze będą telefony (jak kiedys gdy tu nie mieszkałam).

To własnie są pryczyny mojego rozgoryczenia i złości, któe niestety przenoszę na dziecko. Jest mi z tym bardzo źle i zdaję sobie z tego sprawę. Klapsa też zdarzyło mi się dac i tez mi jest wstyd za to, bo wiem że klapsem nic nie zdziałam pozytywnego.

Też myślę intensywnie o psychologu, chętnie bym się przeszłą bo czuę, że muszę, bo jak tak dalej pójdzie to w końcu wybuchnę na całego. Muszę porozmawiac z kimś obiektywnym kto pomoże mi stanac na nogi. Ja sama z siebie nie potrafię miec na wszystko kolokwialnie mówiąc "wy e ba ne" .

---------- Dopisano o 21:32 ---------- Poprzedni post napisano o 21:08 ----------

Cytat:

Napisane przez Renatka89

Agata, przestan!:-P
Dobra, zbieram na dom :-P

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Ja niestety jestem przeciwnikiem psów w blokach bo więcej niemądrych właścicieli niż mądrych.
Jak widzę sr..ego psa na chodnik, skwerek zieleni, po którym biegają dzieci, to mnie telepie. Nie widziałam ani jednej osoby na moim osiedlu, która by sprzątała po swoim psie! Po drugie, psy, zwłaszcza te niebezpieczne agreesywne są wyprowadzane często gęsto bez kagańca. W jednej klatce jest jakiś pies, nie wiem co to za rasa, wilczur czy coś

i nie wiem czy ta rasa znajduje sie na wykazie ras, które muszą obowiązkowo byc wyprowadzane na smyczy

. Ale generalnie sięga mi do pasa i jest bardzo ruchliwy a wyprowadzją go dzieci, ktore nawet 50kg nie ważą. Oczywiscie sra gdzie popadnie, szkoda ze nie zrobilam dotąd foto

i jest bez kaganca. Ostatnio prowadzila go dziewczyna, rozmawiala przez telefon a ten pies może przeciez w kazdejv chwili wyrwac i o tragedie naprawde nietrudno

napisałam więc im karteczkę i wrzucilam do skrzynki na listy, ze niestety jak pies nadal bedzie wyprowadzany bez kaganca, zostanie to zgloszone na straz miejską. Może to pomoże?
U mnie w klatce też jest podobnej rasy ale dodatkowo jest agresywny , pogryzl samą właścicielkę i jak słysze, ze ten psiór idzie przez klatę, to nie wychodzę bo się boję , a jak już go spotkam na klatce to Hanię przyciskam do muru z całej sily bo sie go boje. Aaaa sama właścicielka mówi " że ona za niego nie ręczy." Naprawdę, bardzo mądre...

Zresztą kiedyś coś się musiało stac niefajnego na tym osiedlu, bo pewnego dnia zdechło około 10 psów, ktoś je otruł.

Zatem pies w bloku - stanowcze NIE!!

IMO miejsce psa jest w budzie na wsi

_millena · 2014-06-18, 21:38

Moniczka, ja Cię rozumiem. Też miałam problem z rodzicami, w szczególności z tatą, który wymagał ode mnie bezwględnego posłuszeństwa

jako akt wdzięczności za wszelkie dobra, które mnie z jego strony spotkały. Dłuuugo z tym walczyłam, nie bez szkód dla naszych relacji, ale dobrze jest tak jak jest, i to dzięki tej mojej pani psycholog udało mi się to osiagnąć. Lepiej nie będzie, ale teraz też nie jest źle, a przynajmniej zdrowo.
Ona zwracała mi szczególną uwagę na to, że rodzina właściwa (mąż, żona, dzieci) jest rangę wyżej niż rodzina pochodzeniowa i w momencie zakładania nowej rodziny, ta dotychczasowa ( z rodzicami) musi być odsunięta na drugi plan bo taka jest kolej rzeczy. rodzice muszą odciąć pępowinę, a jeśli nie chcą tego zrobić, to ich dzieci powinny to same, dla zdrowia psychicznego uczynić, no i dużo w tym prawdy .

Myśle, że dobry psycholog pomoże ci ogarnąć sytuację. Skup się na sobie i na mężu, no i na Hani. Mnie jeszcze psycholożka mowiła,że są takie typy osobowosci które nieświadomie zrzucają z siebie problemy przerzucając je na innych, a ci inni czasami są jak gąbka i to chłoną, i jeśli sami mają ze sobą jakieś problemy, to po prostu jest to śmierć na polu walki, bo najzwyczajniej w świecie nie unoszą. Uwolnienie się od takich osob w sferze psychicznej daje najwięcej. Po rpsotu trzeba nauczyć sie odrzucać te czyjes problemy i nie brać tego na siebie ani do siebie. Wspołczuć - tak, rozumieć - tak, ale nie współuczestniczyć. Też miałam podobnie i również to pokonałam. To trochę egoistyczne, ale na Boga.. chodzi o moje wlasne zycie, nie będę więc myślała o wszystkich dookoła a potem o sobie, tylko wpierw o sobie, bo akurat w danym momencie najbardziej tego potrzebuję. No i udało się. Myśle, że Twoja mama i Twój brat mają swoje życie, każdy z osobna. I jeśli po prostu odsuniesz ich problemy od siebie i przestaniesz sprawować nad nimi kontrolę to sama lepiej sie poczujesz, zaufaj. Poczujesz się wolna ( aczkolwiek jak mawiała moja pani szrink, skutkiem ubocznym wolności są wyrzuty sumienia

i też tak miałam, więc to normalne, nie przejmuj się ). Trzymam za ciebie kciuki ! W tym przypadku też jestem dowodem na to, że się da! więc głowa do góry !!!

Ktoś jeszcze chce poprać swoje brudy w ten długi weekend ?

kism · 2014-06-19, 00:27

Ja chcę, ja!

Millena, skusiłaś mnie

Żartuję trochę, ja napiszę o sobie krótko, a na poważnie to podziwiam wszystkie Wasze mądre rozważania na tematy wychowawcze i osobiste. Brakuje mi ciągle pisania z Wami. Czytam Was trochę z doskoku, ale czasu na pisanie zupełnie brak. U nas duża zmiana w życiu... Przeprowadziliśmy się na stałe do UK! Tż pojechał na początku kwietnia, a ja z chłopcami pod koniec maja. Nie była to łatwa decyzja, ale krótko mówiąc, mamy nadzieję na lepsze życie tutaj, a przede wszystkim mamy tu więcej rodziny niż w Polsce. Gdyby nie rodzina, to pewnie nie zaczęlibyśmy nawet o tym myśleć.

Widzę, że niedługo trzeba będzie nam nowy wątek założyć

Jak trzeba, to uniosę ciężar tego obowiązku

, ale może ktoś inny ma ochotę?

minini · 2014-06-19, 02:14

dziewczyny nie ma w zyciu problemow z ktorych mozna sie smiac. nikt nie ma rodziny idealnej i nikt sam nie jest idealem. musimy nauczyc sie zyc ze soba i byc szczesliwym. a psycholog fajna sprawa. polecam kazdemu nawet bez problemow w zyciu

sama chodzilam po skonczonym liceum, nie umialam sie odnalesc, sytuacja z rodzicami, facetem itp. i ktos madry musial mi w pare spraw wyltumaczyc. od tej pory dziele sprawy na wazne dla mnie albo dla moich najblizszych i i na takue ktore maja wplyw na moje zycie a ktore nie. reszte-olewam. teoretycznie.

sama nie mam idealnej sytuacji zyciowej, tez moglabym zrzucac wine na np. tesciow czy rodzicow a nawet meza. ale po co? to takie sztuczne pozbywanie sie problemow i tlumaczenie sie ze nic nie da sie zrobic ze nie ma sie wplywu.. a tak nie jest, trzeba mysles o sobie w pierwszej kolejnosci, potem o dziecku pozniej mąz, dalej reszta bliskich.. taka hierarchia jest zdrowa.
czasem trzeba osoby z zewnatrz ktora pokaze ktora droga isc i ustawi di puonu zeby wziac sie za siebie!

kism u was to chyba najlepsze z mozliwych rozwiazan ten wyjazd, w PL ciezko, a.moze tam bedzie latwiej. Powodzenia!!!

Renatka89 · 2014-06-19, 07:50

Moniczka, mysle, ze jak z siebie to wyrzucilas, to juz Ci ciut lepiej

:-*

Ja Ci powiem tyle- mialam taka sytuacje z rodzicami, ze starsza siostra (oni mieszkaja obok siebie,ja w innym miescie), ze w pewnym momencie doszlo do tego,ze widza nas tylko w urodziny D i np na slubie siostry, czy chrzcinach. I przynajmniej mam spokoj, zyjemy tu sobie we 3 i jestesmy szczesliwi, choc przykro mi czasem gdy pomysle,ze rodzice,ktorych mam niedaleko nigdy nie chcieli zajac sie wnuczka- gdy mialam lekarza, zebranie w up itp. Wszedzie musze z nia lazic, gdy Tz nie ma, bo jego rodzina zas mieszka w niemczech.
Ale wole to i wolna glowe, niz jeszcze raz przezywac ich toksycznosc.
Psycholog zawsze fajna sprawa, tez latam czasem, od studiow.

a co do psa- to ja rozumiem, mysmy mysleli o jakiejs miniaturce, do przytulania i do spania

Recze,ze bym sprzatala, w domu rodzinnym mialam psa (tez malego)i sprzatalam po nim na dworze-P.
Duzych psow to ja sama sie boje.

Kism- co za zmiany! powodzenia Wam tam!

Pranie brudow w dlugi weekend, a Tz w pracy. Norma;-)
Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

_millena · 2014-06-19, 08:13

Kism toz to rewolucja a Ty sie dopiero teraz chwalisz

uściski i powodzenia !!!

Wysłane przez Tapatalk

_agata · 2014-06-19, 22:05

kism, zabiłaś mnie!
Niech się wam dobrze wiedzie

millena, ty to mądra babka jesteś. Masz jaja żeby zobaczyć błędy, przyznać się do nich i naprawiać je

Od początku pisałaś, że matką idealną nie jesteś, że z chłopem się nie układa... podziwiam

Cóż, moja rodzina też nie idealna, dlatego ja się odcięłam.

I prawdą jest, że rodzina właściwa (ładna nazwa

ponad wszystko! Choćby się waliło i paliło, to mąż i żona muszą stać murem za sobą i dziećmi.
A rodzice... mają swoje życie.

_millena · 2014-06-19, 23:33

Tu chyba nie ma co podziwiać dziewczyny

ale dzieki.

po prostu splot pewnych wydarzeń spowodował ze puknelam sie w łeb i pare klapek mi sie odblokowało

Muszę jeszcze ogarnąć jak skutecznie połączyć prace zawodowa z należyta opieka nad dzieckiem i .... Mężem

Idę jutro do fryzjera, mam ochotę na rewoluszyn

trzymajcie kciuki żebym łysa nie wyszła

Wysłane przez Tapatalk

cate_ · 2014-06-20, 06:32

Kism życzę powodzenia

Właśnie, dobijamy do 5000 i przy okazji tego "prania brudów długo-weekendowych" może jednak się zastanowimy nad założeniem klubu. Po co osoby nie z wątku mają czytać wszystko.

---------- Dopisano o 07:32 ---------- Poprzedni post napisano o 07:31 ----------

Millena trzymam kciuki, ale idziesz dzisiaj czy jutro

Renatka89 · 2014-06-20, 06:39

Millena, madra babka jestes, racja! to nie takie oczywiste,zeby zrozumiec swoje bledy i sie do nich przyznac, naprawde

Powodzenia u fryza

Dziewczyny, mam pytanie z cyklu debilnych

jak wlaczyc wifi na komputerze,zebym mogla je odbierac na innym urzadzeniu? na starym konpie to mi ktos zrobol, teraz musze sama i kaplica.:-P

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

minini · 2014-06-20, 09:29

Cytat:

Napisane przez Renatka89

Millena, madra babka jestes, racja! to nie takie oczywiste,zeby zrozumiec swoje bledy i sie do nich przyznac, naprawde

Powodzenia u fryza

Dziewczyny, mam pytanie z cyklu debilnych

jak wlaczyc wifi na komputerze,zebym mogla je odbierac na innym urzadzeniu? na starym konpie to mi ktos zrobol, teraz musze sama i kaplica.:-P

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

na komputerze nic nie zmieniasz. na urzadzeniu ktore chcesz podlaczyc musisz wyszukac swoją wifi i sie z nia polaczyc, pewnie tez bedziesz potrzebowala haslo do twojej sieci wifi wpisac

_millena · 2014-06-20, 12:55

Cytat:

Napisane przez cate_

Kism życzę powodzenia

Właśnie, dobijamy do 5000 i przy okazji tego "prania brudów długo-weekendowych" może jednak się zastanowimy nad założeniem klubu. Po co osoby nie z wątku mają czytać wszystko.

---------- Dopisano o 07:32 ---------- Poprzedni post napisano o 07:31 ----------

Millena trzymam kciuki, ale idziesz dzisiaj czy jutro

SKończyło się na farbowaniu odrostów i podcięciu końcówek ....chicken

pola_m · 2014-06-20, 13:34

Moniczka, z całego serca Ci życzę, żebyś umiała sobie poukładać wszystko, poczuć, że panujesz nad swoim życiem i poczuć się szczęśliwa po prsotu

Trzymam kciuki, żebyś znalazła mądrego psychologa, który Ci pomoże.

Kism, ale wieści! Napisz coś więcej, w jakim mieście jesteście, co robicie? Udało Wam się obojgu znaleźć pracę? Jak dzieciaki, Maksio jak się odnalazł?

Millena, to poszalałas u fryzjera

Ja się wybieram jakoś niedługo, i zamierzam sobie strzelić pierwsze w życiu farbowanie - tzn ostatnio mnie fryzjerka namawiała na delikatne ombre, żeby podkreślić naturalne pasemka od słońca. Ale jeszcze się nei zdecydowałam za stówę

I popieram pomysł Cate o wątku - chociaż w klubie nie można cytować chyba

---------- Dopisano o 14:34 ---------- Poprzedni post napisano o 14:31 ----------

Aha. Zapisałam Antka do żłobka - od września, mamy prawo do trzech "półdniówek". Idealnie, bo ja sobie odpocznę trochę, a on stopniowo wejdzie w życie przedszkolne. No i będzie miał kontakt z innymi dziećmi (uwielbia, jest szalenie towarzyski). I złapie trochę język.

Poza tym, nie wiem, czy się chwaliłam, mój artysta tworzy pierwsze głowonogi, nie możemy się nazachwycać

moniczka1302 · 2014-06-20, 16:05

Dziękuję Dziewczyny za słowa otuchy, naprawdę jest mi lepie i zaczełąm research neta w poszukiwaniu dobrego szrinka. Nawet nie spodziewałam się, ze tyle ludzi chodzi, zawsze myslałam że to jakaś ostatecznośc

Kism - super, że się zdecydowałaś, mam nadzieję, że będzie Wam tam lepiej, dzieci szybko język złapią, rodzinę macie w pobliżu, co na emigraci est mega ważne. Fajnie, trzymam kciuki i podpisnam się z pytaniem, w jakim mieście jestescie??

Pola . Co to za stwory co Antłan robi?? Super, ze idzie do żłobka

Ja też popieram klub

Efijy · 2014-06-20, 19:00

Cytat:

Napisane przez kism

Ja chcę, ja!

Millena, skusiłaś mnie

Żartuję trochę, ja napiszę o sobie krótko, a na poważnie to podziwiam wszystkie Wasze mądre rozważania na tematy wychowawcze i osobiste. Brakuje mi ciągle pisania z Wami. Czytam Was trochę z doskoku, ale czasu na pisanie zupełnie brak. U nas duża zmiana w życiu... Przeprowadziliśmy się na stałe do UK! Tż pojechał na początku kwietnia, a ja z chłopcami pod koniec maja. Nie była to łatwa decyzja, ale krótko mówiąc, mamy nadzieję na lepsze życie tutaj, a przede wszystkim mamy tu więcej rodziny niż w Polsce. Gdyby nie rodzina, to pewnie nie zaczęlibyśmy nawet o tym myśleć.

Widzę, że niedługo trzeba będzie nam nowy wątek założyć

Jak trzeba, to uniosę ciężar tego obowiązku

, ale może ktoś inny ma ochotę?

witam!

Powodzenia w Uk. Mam nadzieję że dzieciaczki szybko zaaklimatyzują się w nowym miejscu. Paradoks bo my własnie z tego samego powodu tylko odwrotnie wróciliśmy z Uk

brakowało nam tam rodzinki.

joss · 2014-06-20, 21:11

Witam

Pola, kurczę, podziwiam Cię za ten wyjazd pod namiot. Ja bym miała pietra z moim niemalże dwuletnim dzieckiem, a co dopiero dwulatek + taka kruszyna

Może właśnie tutaj wychodzi na dobre to, że od samego początku przyzwyczajasz dzieci do tego typu wycieczek. Ja raczej nie w głowie miałam tego typu pomysły po urodzeniu Celinki i teraz chyba to się trochę mści.
No właśnie, piszę tak, bo tydzień temu wróciliśmy z Turcji i mogę powiedzieć tylko tyle, że lot to była tragedia

Celinka akurat śpiąca przed samym lotem, w samolocie ciasno, a ona w ciągu dnia za Chiny Ludowe nie uśnie byle gdzie, tj. poza wózkiem lub swoim łóżeczkiem. Lot trwał 3h, a ona 1,5h przepłakała

Współczułam już nawet nie tyle sobie, co ludziom wokół nas. Chyba nigdy nie miałam do czynienia z tak głośnym dzieckiem, tzn. takim głośnym płaczem dziecka

Zasnęła dosłownie 10 minut przed wylądowaniem, więc raczej i tak się nie wyspała, a mieliśmy jeszcze ponad godzinę drogi do hotelu, ale to już nie był problem, bo jechaliśmy autobusem, a ona lubi patrzeć co się dzieje za oknem

Powrót był dużo lepszy, bo zasnęła zanim wystartowaliśmy, ale swoje i tak popłakała

O ile samych wakacji w ogóle nie żałuję, o tyle już teraz bym zastanowiła się poważnie co do sposobu dojazdu do miejsca docelowego

Moniczka, jak widzisz, ja też nie mam łatwego dziecka, ale niestety widzę u siebie i u męża winę. Może nie w całości, bo jednak duży wpływ mają tutaj geny, tzn. ona jest taka, jak mąż za młodu, ale mimo wszystko my sami reagujemy często za nerwowo. Okazuje się, że przy opiekunce Celinka jest grzeczna, u moich rodziców to samo. Ba, czasami moja mama daje jej obiad i ładnie je, a jak tylko mnie zobaczy, to "diabeł" jej się włącza i koniec z jedzeniem, czasami kładzie się na kanapę czy podłogę i nie wiedzieć czemu buczy sobie pod nosem, albo po prostu, mówiąc kolokwialnie, zaczyna broić. O ile na ulicy już staram się reagować spokojniej niż dotychczas i widzę rezultaty, o tyle nie wiem jak sobie poradzić z takimi domowymi sprawami

bo pomimo starań i tak nic z tego nie wychodzi.
Inna sprawa - ona nadal nie mówi, więc w dalszym ciągu mamy raczej monolog z mojej strony.

A teraz moje pytanie do Was

Celinka miała długi okres na NIE jeśli chodzi o mycie zębów, ale jej minęło, ot tak i ładnie sobie te ząbki myła. Teraz jednak ponownie ma okres buntu i kurczę, no nie wiem jak ją przekonać. Jak to u Was wygląda z myciem zębów?

Kism - powodzenia w UK!

minini · 2014-06-20, 22:43

Cytat:

Napisane przez joss

Witam

A teraz moje pytanie do Was

Celinka miała długi okres na NIE jeśli chodzi o mycie zębów, ale jej minęło, ot tak i ładnie sobie te ząbki myła. Teraz jednak ponownie ma okres buntu i kurczę, no nie wiem jak ją przekonać. Jak to u Was wygląda z myciem zębów?

Kism - powodzenia w UK!

u nas tez czasem niechec do mycia zebbow..ale przypominam olafowi wtedy bajke jaka kiedys ogladalismy przypadkowo o grzebieniu ktory nie chcial myc zebow i go potem bolaly az wkoncu sie polamaly i wypadly. ale jak tylko znow myl zeby to one cudownie odrosly

bajka stara, chyba jeszcze z czasow naszego dziecinstwa. ale obrazowala bardzo wyraznie potrzebe mtcia zebow. oczywiscie po bajce poszlismy do lustra ogladac biale sliczne zeby olafa i mowilam ze to dlatego ze je tak ladnie codzoennie myje

teraz jak jest foch na mycie zebow to opowiadam o tej bajce i pytam czy pamieta. wszystko pamieta i w 95% pomaga

---------- Dopisano o 23:43 ---------- Poprzedni post napisano o 23:41 ----------

i udaje sie przekonac do umycia zebow. ogolnie duzo spraw daje sobie wytlumaczyc i rozumie co mnie ogromnie cieszy bo nawet czesto tlumaczac mu cos nie spodziewam sie zrozumienia.. a tu niespodzianka! kochany jest

moniczka1302 · 2014-06-21, 06:00