Matka nie akceptuje narzeczonego- prosze o porady

[pinkiepie1994]

Nie mieszkam z rodzicami od ponad roku, mieszkam u narzeczonego. Moja matka nie chce go widziec, a chcialam spedzic schoc jeden dzien z moim tata, mama i bratem razem z narzeczonym. Troche boje sie sama jechac skoro moja matka bedzie mi wmuszac, ze nie jestem dla niego itp bo nie pasujemy ze wzgledu na: wzrost, urode - to sa jej argumenty przeciw naszemu zwiazkowi. Jestesmy ze soba 5 lat. Kocham moich rodzicow ale siłą od nich odeszlam, bo nie mialam z nimi normalnego zycia (balam sie mojej matki bo ona wszystkim rzadziła, nie mialam własnego zdania, musialam kłamac wobec niej by bylo dobrze,nie chodzilam na imprezy, za bledne slowa uzyte przeciw niej musiala byc kara, zabranie i szukanie smsow, polaczen w moim tel, musiałam sie ukrywac z narzeczonym przed nia, straszyla mnie ciaza, ktora potem sobie uroilam itp) Ojciec jest taki, ze jak matko powie, on ja poslucha.Niby na weselu mojej krewnej mi wybaczyla z ojcem, ale patrzyla na mego narzeczonego jak na zło wcielone, teraz nie chce go widziec na swieta.Nie wiem co mam zrobic, a chce by cos sie zmieniło.Dzisiaj do niej pisałam, a ona ze nigdy GO nie zaakceptuje, i ze ma mnie dosyc i woli zebym ja tez sama nie przyjezdzała. Ona chyba mnie nie kocha...

[201803290936]

Napisane przez pinkiepie1994

Nie mieszkam z rodzicami od ponad roku, mieszkam u narzeczonego. Moja matka nie chce go widziec, a chcialam spedzic schoc jeden dzien z moim tata, mama i bratem razem z narzeczonym. Troche boje sie sama jechac skoro moja matka bedzie mi wmuszac, ze nie jestem dla niego itp bo nie pasujemy ze wzgledu na: wzrost, urode - to sa jej argumenty przeciw naszemu zwiazkowi. Jestesmy ze soba 5 lat. Kocham moich rodzicow ale siłą od nich odeszlam, bo nie mialam z nimi normalnego zycia (balam sie mojej matki bo ona wszystkim rzadziła, nie mialam własnego zdania, musialam kłamac wobec niej by bylo dobrze,nie chodzilam na imprezy, za bledne slowa uzyte przeciw niej musiala byc kara, zabranie i szukanie smsow, polaczen w moim tel, musiałam sie ukrywac z narzeczonym przed nia, straszyla mnie ciaza, ktora potem sobie uroilam itp) Ojciec jest taki, ze jak matko powie, on ja poslucha.Niby na weselu mojej krewnej mi wybaczyla z ojcem, ale patrzyla na mego narzeczonego jak na zło wcielone, teraz nie chce go widziec na swieta.Nie wiem co mam zrobic, a chce by cos sie zmieniło.Dzisiaj do niej pisałam, a ona ze nigdy GO nie zaakceptuje, i ze ma mnie dosyc i woli zebym ja tez sama nie przyjezdzała. Ona chyba mnie nie kocha...

Trudne, przykre, ale czas się pogodzić z rzeczywistością.

[201607040940]

Napisane przez pinkiepie1994

Nie mieszkam z rodzicami od ponad roku, mieszkam u narzeczonego. Moja matka nie chce go widziec, a chcialam spedzic schoc jeden dzien z moim tata, mama i bratem razem z narzeczonym. Troche boje sie sama jechac skoro moja matka bedzie mi wmuszac, ze nie jestem dla niego itp bo nie pasujemy ze wzgledu na: wzrost, urode - to sa jej argumenty przeciw naszemu zwiazkowi. Jestesmy ze soba 5 lat. Kocham moich rodzicow ale siłą od nich odeszlam, bo nie mialam z nimi normalnego zycia (balam sie mojej matki bo ona wszystkim rzadziła, nie mialam własnego zdania, musialam kłamac wobec niej by bylo dobrze,nie chodzilam na imprezy, za bledne slowa uzyte przeciw niej musiala byc kara, zabranie i szukanie smsow, polaczen w moim tel, musiałam sie ukrywac z narzeczonym przed nia, straszyla mnie ciaza, ktora potem sobie uroilam itp) Ojciec jest taki, ze jak matko powie, on ja poslucha.Niby na weselu mojej krewnej mi wybaczyla z ojcem, ale patrzyla na mego narzeczonego jak na zło wcielone, teraz nie chce go widziec na swieta.Nie wiem co mam zrobic, a chce by cos sie zmieniło.Dzisiaj do niej pisałam, a ona ze nigdy GO nie zaakceptuje, i ze ma mnie dosyc i woli zebym ja tez sama nie przyjezdzała. Ona chyba mnie nie kocha...

Twoja matka jest toksyczna, a Twój ojciec nie ma charakteru.
Oni się nie zmienią. Czas dorosnąć. Nie jedź na święta, bo po co. Spędź święta ze swoim narzeczonym, to będzie Wasza pierwsza wspólna wigilia.

Czy Twoi rodzice poprosili Cie o wybaczenie za piekło jakie Ci zrobili z życia? Za naruszanie prywatności i dręczenie? Twoja matka wysłała tego smsa - i czeka ąż zaczniesz ją prosić, błagać, przepraszać. Jak zwykle.
Odpisz jej że zrobisz jak prosi - nie przyjedziesz. I to zamyka sprawę.

[201803290936]

Napisane przez Gosiaczek1969

Twoja matka jest toksyczna, a Twój ojciec nie ma charakteru.
Oni się nie zmienią. Czas dorosnąć. Nie jedź na święta, bo po co. Spędź święta ze swoim narzeczonym, to będzie Wasza pierwsza wspólna wigilia.
(...)
Odpisz jej że zrobisz jak prosi - nie przyjedziesz. I to zamyka sprawę.

Dokładnie.

[Sabbath]

Napisane przez pinkiepie1994

Nie mieszkam z rodzicami od ponad roku, mieszkam u narzeczonego. Moja matka nie chce go widziec, a chcialam spedzic schoc jeden dzien z moim tata, mama i bratem razem z narzeczonym. Troche boje sie sama jechac skoro moja matka bedzie mi wmuszac, ze nie jestem dla niego itp bo nie pasujemy ze wzgledu na: wzrost, urode - to sa jej argumenty przeciw naszemu zwiazkowi. Jestesmy ze soba 5 lat. Kocham moich rodzicow ale siłą od nich odeszlam, bo nie mialam z nimi normalnego zycia (balam sie mojej matki bo ona wszystkim rzadziła, nie mialam własnego zdania, musialam kłamac wobec niej by bylo dobrze,nie chodzilam na imprezy, za bledne slowa uzyte przeciw niej musiala byc kara, zabranie i szukanie smsow, polaczen w moim tel, musiałam sie ukrywac z narzeczonym przed nia, straszyla mnie ciaza, ktora potem sobie uroilam itp) Ojciec jest taki, ze jak matko powie, on ja poslucha.Niby na weselu mojej krewnej mi wybaczyla z ojcem, ale patrzyla na mego narzeczonego jak na zło wcielone, teraz nie chce go widziec na swieta.Nie wiem co mam zrobic, a chce by cos sie zmieniło.Dzisiaj do niej pisałam, a ona ze nigdy GO nie zaakceptuje, i ze ma mnie dosyc i woli zebym ja tez sama nie przyjezdzała. Ona chyba mnie nie kocha...

To nie jest kwestia miłości, tylko kontroli.

Twoja matka jest osobą z obsesją na punkcie kontrolowania innych. Na podstawie tego, co napisałaś zaryzykuję postawienie tezy, że dotyczy to nie tylko Ciebie, ale szczególnie dotyka osób, które udało jej się uzależnić emocjonalnie.

W tego typu relacji masz trzy możliwości:
1. Zrezygnować ze związku, wrócić do matki, nadal kłamać i żyć wedle (jej) reguł, które nie do końca akceptujesz.
2. Grać na dwa fronty - pozwalać pomiatać osobą, którą kochasz i pozwalać na próby niszczenia Waszego związku (to najgorsze wyjście, moim zdaniem).
3. Żyć tak, jak tego pragniesz.
Z Twoich słów wnioskuję, że partner daje Ci szczęście. Zarzuty Twojej matki są naprawdę żenujące - poważny człowiek wstydziłby się takie rzeczy wygadywać.
Po pierwsze kochająca matka pragnie szczęścia swojego dziecka i jeśli staje mu na drodze, to znaczy, że coś jest z tą jej miłością nie tak.
Po drugie, nie masz żadnej gwarancji, ze nawet jeśli porzucisz swojego partnera, kolejny (albo którykolwiek) jej się spodoba.
Podobnie jak możesz spokojnie zakładać, że będzie starała się ingerować w każdy twój związek. nie z troski o Ciebie, lecz z potrzeby kontroli.

Twoja matka dobrze wie, że szczęśliwy związek uniezależni Cię od niej i zmniejszy Twoją podatność na jej manipulacje. dlatego stara się do tego nie dopuścić.

Co bym zrobiła?
Spędziłabym święta z parterem. Złożyłabym rodzicom szczere, serdeczne życzenia, ale uświadomiłabym im jednocześnie, że to jest Twoje życie, twój związek, Twój wybór i Twoja przyszłość.

W żadnym razie nie pozwalałabym mówić źle o moim partnerze przy mnie. To nielojalność w związku.

Nie mogę przewidzieć rezultatów, jakie to postępowanie przyniesie u Ciebie, ale u mnie zadziałało. Przez lata spędzałam święta z chłopakiem (i moim samotnym wujkiem) - bez matki, widywałam sie z nią; ale nigdy nie pozwalałam jej źle mówić o moim parterze; jakiekolwiek tarcia na tle rodziny się pojawiały - zawsze staliśmy za sobą murem (nawet jeśli sprawa była trudna także dla nas i nawet jeśli nasze wspólne stanowisko było trudnym kompromisem). W końcu do mojej matki dotarło, że jestem szczęśliwa, a walka nie ma sensu. Bo ostatecznie ona chciała mieć córkę i na swój sposób mnie kochała. Mając więc do wyboru pakiet albo nic, przełknęła nas w pakiecie. W sumie ostatecznie było nawet miło.

[skazana_na_bluesa]

ja bym nie jechała na święta do takiego domu. sama nie jesteś, więc świąt też sama nie spędzisz. idź na terapię, bo nie masz odpowiedniego podejścia przy tej całej sytuacji.

[Jeannee]

A możesz podać konkretne powody dla których rodzina nie lubi twojego tz?

[201803290936]

Napisane przez Jeannee

A możesz podać konkretne powody dla których rodzina nie lubi twojego tz?

Przecież podała: facet nie ma "wyglądu", wzrostu i pewnie ją zapłodni.

[GdyKochamy]

Nie dawaj się tak traktować. Nie przyjeżdżaj. Może sama zrozumie.

[201803290936]

Autorko, przede wszystkim to przyjeżdżając (a musiałabyś bez TŻ) na święta dasz rodzince, czy też rodzicielce sygnał, że coś da się jednak ugrać, że może jak kropla odpowiednio długo będzie drążyła ten kamień (Ciebie), to w końcu wydrąży rozstanie. Jesteś z facetem 5 lat, możecie, a wręcz powinniście mieć swoje święta. Dajesz tym matce sygnał, że ten związek jest mocny, a faceta traktujesz jako swoją rodzinę. Jeżeli będzie Ci wymawiała, że "czemu nie do nas", to spokojnie odpowiesz "mamo, nie akceptujesz mojego X, ciężko mi z tym, ale zrozumiałam, że czas to przyjąć na klatę. Święta spędzam z nim, mam swój dom. Z Wami byśmy chętnie spędzili, ale razem, jako para, a skoro nie ma takiej możliwości, to muszę wybrać".

[skatex3]

Napisałaś, że matka ci wybaczyła. Ale w czym ty zawiniłaś?

[201803290936]

Napisane przez skatex3

Napisałaś, że matka ci wybaczyła. Ale w czym ty zawiniłaś?

"Córko, wybaczam ci, że nie zrobiłaś tam jak JA chciałam". Właśnie, autorko, co matka niby Ci wybaczyła? I co jej na to odpowiedziałaś?

[maliko972]

Znam taką mamuśkę. Córka uciekła od niej już w wieku 19 lat, bo tego nie wytrzymała. Nie da rady zmienić To osoby z obsesyjną potrzebą kontrolowania wszystkich dookoła.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

a ja nie rozumiem tej checi spedzania dnia z rodzicami i narzeczonym.
nie lubia go to nie.ja tez niektorych nie lubie i nie mam ochoty spedzac czasu w ich towarzystwie,po co chcesz im go wciskac na sile?
nie lubia to nie nie zmusisz kogos do lubienia.
jestes pewna ze twoja matka go nie znosi tylko ze wzgledu na wyglad czy ma cos jeszcze mu do zarzucenia?

[201803090921]

Sabbath ma rację, powinniście z narzeczonym stanowić jeden front, bez żadnych odstępstw - wtedy będzie duża szansa na to, że matka w końcu zaakceptuje fakt, że jesteście razem i to, że jej fochy, tupanie nóżką czy inne intrygi nic nie dadzą.
Moje otoczenie, w którym są nie tylko życzliwe osoby (choć akurat w tym wypadku chodzi o dalszą rodzinę) nauczyło się już, że jeśli spróbuje wcisnąć pazury pomiędzy mnie i mojego męża, to dostanie solidarnie, z obydwu stron.

Autorko, postaw po prostu sprawę jasno - zróbcie sobie swoje święta, z ojciem i bratem spotkajcie się choćby na kawie, a matkę olej, skoro nie umie zaakceptować, że dorosłaś.

[quench]

Daj sobie spokój. Z mamusią całego życia nie przeżyjesz. Nie akceptuje Twojego TŻ-a, to ma problem. Nie jedź na święta, nie kajaj się, bo nie masz ku temu powodu (uśmiałam się z tego jej "przebaczania").
Widać Twoja matka to typ dyktatorki-tyranki, musi być po jej myśli i koniec. Spędź święta z narzeczonym, a matkę najzwyklej w świecie zignoruj.

[ajumpats]

Dziewczyno, przeszłam coś podobnego, ale nie aż tak drastycznego. Tutaj akurat cała rodzina jest przeciwko mojemu tż, a moja mama mnie na swój sposób wspiera.
Niedawno wzięłam ślub. Okazało się, że nagle moja bliska rodzina znienawidziła mojego męża.
Moja babcia jest osobą, która lubi kontrolować wszystko i wszystkich, dyktować im każdy element życia. To, że mieszkamy z moim mężem daleko od domu rodzinnego, nie może nam gotować i nie będzie miała szansy wychowywać prawnuków, jest dla niej wystarczającym powodem do rozczarowania. Na ślubie zobaczyła, że jest nam razem bardzo dobrze i trzymamy wspólny front, od tego czasu jak o nim mówię, to zmienia temat i nawet go nie pozdrawia.
Mój tata jest o niego zazdrosny i zrobił mojej mamie awanturę, że źle wychowała córkę, bo woli swojego męża od swojej rodziny.
Mój brat i mój wujek nie lubią mojego męża, bo jest z bardziej wykształconej i bogatszej rodziny niż moja i przez to się na nas obrazili.
Dodam, że nie mają innych powodów. Mąż jest dla mnie bardzo dobry i to człowiek, któremu "dobrze z oczu patrzy". Naprawdę jestem z nim szczęśliwa.
Wszystkich na siłę nie uszczęśliwisz. Musicie stworzyć wspólny front i stać się dla siebie wsparciem. Musicie o tym wszystkim szczerze porozmawiać. Twoja mama w przyszłości zrozumie albo nie. Teraz Wy musicie sobie wystarczyć jako najbliższa rodzina i tyle. Moja mama powiedziała mi, żebym się nie przejmowała, bo jeśli ktoś się tak zachowuje, to znaczy, że emocjonalnie jest na poziomie dziecka i nie można sobie zakłócać własnego szczęścia problemami innych.
Ogólnie jeśli jesteś szczęśliwa i ktoś ma z tym problem - zostaw go za sobą. To bolesne, ale niestety konieczne

[pinkiepie1994]

Napisane przez Jeannee

A możesz podać konkretne powody dla których rodzina nie lubi twojego tz?

Czytaj ze zrozumieniem, prosze. Podałam przyczyny: wyglad (dlugie wlosy, broda), niski ode mnie troszke, nie wchodzi w kanon rodzinny przez wyglad, no i troche nadwaga. ogolnie moja matka widzi tylko kosciol, ale goscia na wigilie nie przyjmie.

---------- Dopisano o 14:11 ---------- Poprzedni post napisano o 14:10 ----------

Napisane przez GdyKochamy

Nie dawaj się tak traktować. Nie przyjeżdżaj. Może sama zrozumie.

To juz druga wigilia bez rodzicow. I zapomnialam mam 21 lat i studiuje 400km od niej i razem z narzeczonym wiedzie nam sie dobrze. Schoc ma dobrych rodzicow. Kierunek studiow tez jej sie nie podoba i chce bym predko zmienila.

[skatex3]

Napisane przez pinkiepie1994

Czytaj ze zrozumieniem, prosze. Podałam przyczyny: wyglad (dlugie wlosy, broda), niski ode mnie troszke, nie wchodzi w kanon rodzinny przez wyglad, no i troche nadwaga. ogolnie moja matka widzi tylko kosciol, ale goscia na wigilie nie przyjmie.

---------- Dopisano o 14:11 ---------- Poprzedni post napisano o 14:10 ----------



To juz druga wigilia bez rodzicow

Brakuje ci poniżania?

[pinkiepie1994]

Napisane przez skatex3

Napisałaś, że matka ci wybaczyła. Ale w czym ty zawiniłaś?

Tym, ze ucieklam od niej do narzeczonego, ale potwierdzila, ze jego nadal nienawidzi- bo tak, bo wyglad.

---------- Dopisano o 14:18 ---------- Poprzedni post napisano o 14:15 ----------

Tylko wyglad. Nie pasuje do naszej rodziny. ot co

[skatex3]

Napisane przez pinkiepie1994

Tym, ze ucieklam od niej do narzeczonego, ale potwierdzila, ze jego nadal nienawidzi- bo tak, bo wyglad.

Dziewczyno, jesteś dorosła, masz fajnego faceta, a na siłę chcesz zniszczyć sobie psychikę. I co, myślisz, że matka się zmieni? Nie, nie zmieni się. Na siłę specjalnie sama pchasz się w toksyczną relację.
Wybacz, ale twoja matka ma niepokolei w głowie.

Odpuść. Nie pchaj się tam, gdzie cię nie chcą. Spędź święta z narzeczonym, teraz z nim będziesz tworzyć nową rodzinę.

[201803290936]

Napisane przez pinkiepie1994

(...)
To juz druga wigilia bez rodzicow. I zapomnialam mam 21 lat i studiuje 400km od niej i razem z narzeczonym wiedzie nam sie dobrze. Schoc ma dobrych rodzicow. Kierunek studiow tez jej sie nie podoba i chce bym predko zmienila.

Cóż, będzie pewnie i trzecia i czwarta. Musisz się z tym pogodzić. Z tego, co piszesz, jesteś pomimo młodego wieku w poważnym związku, mieszkasz z facetem, nazywasz go narzeczonym = spędzaj święta z nim. Może matce da to do myślenia, może nie, nieważne. Ty naucz się czerpać radość z tego, co masz i na co masz wpływ. Pogódź się też z tym, że nie na wszystko ten wpływ masz.

Gdy miałaś te 16 lat i poznałaś swojego faceta, to zachowywaliście się normalnie, jak nastoletnia para, czy były jakieś przegięcia (nocowanie u faceta bez zgody rodziców, przesiadywanie razem godzinami itd.)? Mieli powody (poza wyglądem), aby go wtedy znielubić? Ile on ma lat?

[201607110949]

Napisane przez pinkiepie1994

To juz druga wigilia bez rodzicow. I zapomnialam mam 21 lat i studiuje 400km od niej i razem z narzeczonym wiedzie nam sie dobrze. Schoc ma dobrych rodzicow. Kierunek studiow tez jej sie nie podoba i chce bym predko zmienila.

Czas pogodzić się z myślą, że tak będzie jeszcze długo, o ile nie zawsze. Teraz Twoją najbliższą rodziną jest narzeczony, przyszły mąż i tego się trzymaj. Masz totalnie porąbaną, toksyczną matkę, więc nie ma się co na siłę do niej przymilać i prosić na Wigilię. Przeżyjesz ją w o wiele lepszej atmosferze we dwójkę z chłopakiem i jego rodziną.

[pinkiepie1994]

Jestem zareczona, dlatego narzeczony. Chcemy za jakis czas wziasc slub, ale mojej mamusi pewnie na nim nie bedzie razem z bratem i ojcem. Moj ojciec swietnie dogaduje sie z moim narzeczonym, proponowal nawet nam dom po jego matce. Ale gdy stapa na niego cień matki i jej słowo to juz nie jest po naszej stronie bo inaczej matka by go wywalila za drzwi. Moze dalsza rodzina przyjedzie na nasz slub, za 2 lata. Nie wiem czy dobrym pomyslem byloby powiedzenie wszystkiego mojej ciotkom z wujkami bo oni slyszeli tylko wersje mojej matki, ktora im plakala i nagadała jaka jestem uciekinierka. Raz jak sie załamałam po wplywem studiow to chcialam przyjechac do matki na jakis dzien, ale ona ze moge przyjechac, ale na ZAWSZE i zapomniec o facecie. Kazdy inny facet bylby w jej oczach skreslony- chocby z jednego niepoprawnego ruchu wobec niej.

---------- Dopisano o 14:34 ---------- Poprzedni post napisano o 14:29 ----------

ma 25 lat, ta sama roznica wieku miedzy moja matka, a ojcem, choc byly narzeania ze 4 lata to za duza roznica wieku. Ja z domu nie wychodzilam na imprezy, mialam mowione ze zajde w ciaze itp. Dopiero teraz chodze na koncerty. Raz na sylwestra udalo mi sie wyjsc na noc, ale to jak mialam 20 lat i matka nie miala za fajnej miny. Mieszkalismy od siebie okolo 400 km dalej, wiec od 10 do 16-17.00 mnie nie bylo niekiedy w sobote w domu ale to raz na 2 miesiace. I tak przezylismy razem 4 lata, i teraz 1,5 roku mieszkam z nim i jego rodzicami. Jego rodzice rozumieja, jak jestem poszkodowana, jest im z tym zle, bo chcieliby poznac moich rodzicow jak normalni ludzie, ale uznaja moja matke za dziwna osobe.

[201803290936]

Napisane przez pinkiepie1994

Jestem zareczona, dlatego narzeczony. Chcemy za jakis czas wziasc slub, ale mojej mamusi pewnie na nim nie bedzie razem z bratem i ojcem. Moj ojciec swietnie dogaduje sie z moim narzeczonym, proponowal nawet nam dom po jego matce. Ale gdy stapa na niego cień matki i jej słowo to juz nie jest po naszej stronie bo inaczej matka by go wywalila za drzwi. Moze dalsza rodzina przyjedzie na nasz slub, za 2 lata. Nie wiem czy dobrym pomyslem byloby powiedzenie wszystkiego mojej ciotkom z wujkami bo oni slyszeli tylko wersje mojej matki, ktora im plakala i nagadała jaka jestem uciekinierka. Raz jak sie załamałam po wplywem studiow to chcialam przyjechac do matki na jakis dzien, ale ona ze moge przyjechac, ale na ZAWSZE i zapomniec o facecie. Kazdy inny facet bylby w jej oczach skreslony- chocby z jednego niepoprawnego ruchu wobec niej.

---------- Dopisano o 14:34 ---------- Poprzedni post napisano o 14:29 ----------

ma 25 lat, ta sama roznica wieku miedzy moja matka, a ojcem, choc byly narzeania ze 4 lata to za duza roznica wieku. Ja z domu nie wychodzilam na imprezy, mialam mowione ze zajde w ciaze itp. Dopiero teraz chodze na koncerty. Raz na sylwestra udalo mi sie wyjsc na noc, ale to jak mialam 20 lat i matka nie miala za fajnej miny. Mieszkalismy od siebie okolo 400 km dalej, wiec od 10 do 16-17.00 mnie nie bylo niekiedy w sobote w domu ale to raz na 2 miesiace. I tak przezylismy razem 4 lata, i teraz 1,5 roku mieszkam z nim i jego rodzicami. Jego rodzice rozumieja, jak jestem poszkodowana, jest im z tym zle, bo chcieliby poznac moich rodzicow jak normalni ludzie, ale uznaja moja matke za dziwna osobe.

Skoro nie masz sobie nic do zarzucenia, rodzice (szczególnie matka) po prostu tak "mają", chcieli Cię zamknąć w klatce, to cóż, czas iść do przodu i nie rozpamiętywać.

Ślub i wesele to jeden dzień życia, nie ma serio co przeżywać. Wyślesz zaproszenia komu chcesz, kto z zaproszonych chce, to przyjedzie. Nie masz obowiązku zapraszać całej rodziny.

Naprawdę, czas pogodzić się z faktami, bo jak tego nie zrobisz, to może to w końcu zacząć rzutować na Twój związek. Masz dziwnych rodziców, zaborczą, jakąś taką niepogodzoną z rzeczywistością matkę i tyle. Nie jesteś jedyna. Masz pecha jeżeli o to chodzi, a szczęście w innych kwestiach. Tyle.

[adri_]

Mysle ze jestes w takim wieku ze powinnas odciac sie od tego- nie chce zaakceptowac to nie, nie ma co czekac na cud. Twoi rodzice maja juz swoje zdanie na ten temat i nie zmienią go. Jest to przykre, ale nie masz na to wplywu. Odpusc i nie zadreczaj sie ta mysla, bo to do niczego nie prowadzi

[Susanne87]

Witam. Ja jestem zeswoim partnerem od roku. Ja mam lat 29 a on 39. Ma dzieci z poprzedniego związku o które dba nota bene. I mam problem z moją matką... Tak od początku.Moja matka wychowała mnie i mojego o trzy lata starszego brata sama. Ojciec odszedł od matki jak ja miałam rok a brat 4 lata.Brat obecnie przebywa poza granicami kraju -ma kobiete i dziecko -żadko kiedy tu przylatują. Jak zaczęłam spotykać się ze swoim obecnym partnerem -zaczął się horror. Matka go nie toleruje z powodu: 1) Różnicy wieku ( moim zdaniem 10 lat to żadna różnica), 2) Fakt ,że ma dzieci z poprzedniego związku , 3) Nie jest osobą zamożną , 4) W przeszłośći dawno , ale to dawno temu przeskrobał to i owo -ale na dzień dzisiejszy jest już dawno na prostej (pracuje, zrobił nawet 14 lat temu marurę i żałuje swoich wyczynów wcześniejszych -chodź nie były poważne). Sprawa wygląda tak : Matka postawiła mi ultimatum " albo ON albo JA" , '' Nigdy nie zaakceptuje tego związku", "Póki mieszkasz pod moim dachem nawet nie chcę słyszeć jego imienia , a jeśli dowiem się , że się z nim spotykasz wymelduję Cię z domu bez prawa wstępu do niego" (problem jest gdyż pracuję na umowy zlecenia -szukam stałego etatu ,ale mieszkam w małej mieścinie -chodż mój TŻ chce żebyśmy się przeprowadzili -póki co on pociągnie ten "wózek" póki ja nie znajdę stałego etatu). Matka nastawiła całą rodzinę przeciwko mnie , nam - a nawet nie chciała dać chłopakowi szansy ,żeby go poznać. Nigdy z nim nie rozmawiała...Wiecie co jest najgorsze ?? Fakt,że ukrywamy się z tym związkiem .....Wiem chore towsyztsko -mam już tego wszystkiego dość -a wiem , że chcę z nim być w 100%!

[kennedy]

Napisane przez Susanne87

Witam. Ja jestem zeswoim partnerem od roku. Ja mam lat 29 a on 39. Ma dzieci z poprzedniego związku o które dba nota bene. I mam problem z moją matką... Tak od początku.Moja matka wychowała mnie i mojego o trzy lata starszego brata sama. Ojciec odszedł od matki jak ja miałam rok a brat 4 lata.Brat obecnie przebywa poza granicami kraju -ma kobiete i dziecko -żadko kiedy tu przylatują. Jak zaczęłam spotykać się ze swoim obecnym partnerem -zaczął się horror. Matka go nie toleruje z powodu: 1) Różnicy wieku ( moim zdaniem 10 lat to żadna różnica), 2) Fakt ,że ma dzieci z poprzedniego związku , 3) Nie jest osobą zamożną , 4) W przeszłośći dawno , ale to dawno temu przeskrobał to i owo -ale na dzień dzisiejszy jest już dawno na prostej (pracuje, zrobił nawet 14 lat temu marurę i żałuje swoich wyczynów wcześniejszych -chodź nie były poważne). Sprawa wygląda tak : Matka postawiła mi ultimatum " albo ON albo JA" , '' Nigdy nie zaakceptuje tego związku", "Póki mieszkasz pod moim dachem nawet nie chcę słyszeć jego imienia , a jeśli dowiem się , że się z nim spotykasz wymelduję Cię z domu bez prawa wstępu do niego" (problem jest gdyż pracuję na umowy zlecenia -szukam stałego etatu ,ale mieszkam w małej mieścinie -chodż mój TŻ chce żebyśmy się przeprowadzili -póki co on pociągnie ten "wózek" póki ja nie znajdę stałego etatu). Matka nastawiła całą rodzinę przeciwko mnie , nam - a nawet nie chciała dać chłopakowi szansy ,żeby go poznać. Nigdy z nim nie rozmawiała...Wiecie co jest najgorsze ?? Fakt,że ukrywamy się z tym związkiem .....Wiem chore towsyztsko -mam już tego wszystkiego dość -a wiem , że chcę z nim być w 100%!

Po prostu przestan sie ukrywac. Nic innego nie wymyslisz.
Nie akceptuje? Trudno ale to twoj wybor.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

mi też nie podobaloby się gdyby córka wybrała sobie gościa 10 lat starszego z dwójka dzieci na które trzeba płacić alimenty i to jeszcze nie zarabiających dobrze
dla mnie fatalny wybór ale ty musisz sama się nauczyć na własnej skórze
ja bym nie zabraniala córce się z nim spotykać im.szybciej zamieszkacie zaczniesz mieć problemy z jego dziećmi kasy nie będzie za wiele bo alimenty trzeba płacić to liczyłabym że samo ci przejdzie ;-)

[201803290936]

Napisane przez Susanne87

Witam. Ja jestem zeswoim partnerem od roku. Ja mam lat 29 a on 39. Ma dzieci z poprzedniego związku o które dba nota bene. I mam problem z moją matką... Tak od początku.Moja matka wychowała mnie i mojego o trzy lata starszego brata sama. Ojciec odszedł od matki jak ja miałam rok a brat 4 lata.Brat obecnie przebywa poza granicami kraju -ma kobiete i dziecko -żadko kiedy tu przylatują. Jak zaczęłam spotykać się ze swoim obecnym partnerem -zaczął się horror. Matka go nie toleruje z powodu: 1) Różnicy wieku ( moim zdaniem 10 lat to żadna różnica), 2) Fakt ,że ma dzieci z poprzedniego związku , 3) Nie jest osobą zamożną , 4) W przeszłośći dawno , ale to dawno temu przeskrobał to i owo -ale na dzień dzisiejszy jest już dawno na prostej (pracuje, zrobił nawet 14 lat temu marurę i żałuje swoich wyczynów wcześniejszych -chodź nie były poważne). Sprawa wygląda tak : Matka postawiła mi ultimatum " albo ON albo JA" , '' Nigdy nie zaakceptuje tego związku", "Póki mieszkasz pod moim dachem nawet nie chcę słyszeć jego imienia , a jeśli dowiem się , że się z nim spotykasz wymelduję Cię z domu bez prawa wstępu do niego" (problem jest gdyż pracuję na umowy zlecenia -szukam stałego etatu ,ale mieszkam w małej mieścinie -chodż mój TŻ chce żebyśmy się przeprowadzili -póki co on pociągnie ten "wózek" póki ja nie znajdę stałego etatu). Matka nastawiła całą rodzinę przeciwko mnie , nam - a nawet nie chciała dać chłopakowi szansy ,żeby go poznać. Nigdy z nim nie rozmawiała...Wiecie co jest najgorsze ?? Fakt,że ukrywamy się z tym związkiem .....Wiem chore towsyztsko -mam już tego wszystkiego dość -a wiem , że chcę z nim być w 100%!

Przede wszystkim przestańcie się ukrywać. Przejdźcie w tryb normalnego i regularnego związku, bo dopiero wtedy naprawdę dobrze się poznacie. Teraz może Was jednak (oczywiście między innymi, nie że tylko) trzymać właśnie ten fakt ukrywania się, tego, że jest napięcie, że jest na przekór Twojej matce.

Matka go za drzwi wyrzuciła, gdy przyszedł na herbatę i się przedstawić, czy po prostu nigdy nie przyszedł, nie miał odwagi porozmawiać z nią?