bezużyteczna zdolność?

[TakaJedna007]

Witajcie dziewczyny, mam pewien problem dlatego postanowiłam napisać o nim na swoim ulubionym forum. Aktualnie od roku przebywam zagranicą i pracuję w beznadziejnym miejscu pracy z polakami. Przez co czuję, że się w ogole nie spełniam w życiu, stoję w miejscu. ze względu na to, że jestem zdana tylko na siebie i nie mam nikogo w polsce -muszę tu zostać i trzymać się pracy takiej, jaką mam. Mój problem polega na tym, że wszyscy znajomi mówią mi, że mam talent do rozszyfrowywania, doradzania ludziom, w sprawach życiowych, rodzinnych, ale przede wszystkim sercowych. Ja to po prostu kocham, przyciągam ludzi z problemami jak magnez, ledwo co mnie poznają, a zwierzają mi się z najbardziej poufnych problemów i oczywiście jestem jedyną osobą, której o wszystkim mówią. Może ma na to wpływ to, że nie jestem paplą, nie mam pojęcia, ale wiem, że kocham doradzać ludziom, bo czuję niesamowitą radość jak widzę, że kogoś tym uszczesliwiam i , że moje rady są jak najbardziej przydatne. Osobiscie jestem nieśmiałą skrytą osobą, która nie mówi nikomu o swoich problemach- to jest właśnie najgorsze, bo nie potrafię się otworzyć, (dlatego piszę anonimowo na forum) marzyłam o tym zeby zostać psychologiem, ale z moim brakiem pewnosci siebie, wiem ze nie potrafie się przebic. Moim najwiekszym marzeniem jest zeby udzielać wirtualnych rad. Doradzać przez internet ludziom z problemami... Ale w tym momencie to ja potrzebuje rady dziewczyny... czy znacie jakieś strony gdzie mogłabym się zalogować i napisać o swojej pasji? czy uważacie, że jest jakiś kierunek, w którym mogłabym się uczyć żeby spełniać się w swoim bezużytecznym hobby? z góry dziękuję i przepraszam, bo pewnie większość z Was uzna to za kretynskie, ale mam nadzieje, ze jednak ktoś zrozumie o co mi chodzi

[skara]

Ja też mam podobną umiejętność, ale po latach słuchania i doradzania już tego unikam. Na dłuższą metę mnie to zmęczyło.
Ale do rzeczy, doradzanie jako wizja zawodowa bez uprzedniego przygotowania nie ma najmniejszego sensu. Pewnie byś się sprawdziła jako terapueta, ale najpierw powinnaś skończył psychologię a potem praktykę terapeutyczną odbyć. I jedna rzecz - tarapueta czy psycholog z zasady nie powinien doradzać - to pacjent ma wyciągnąć wnioski i podjąć samodzielnie decyzję.
Długa droga przed Tobą, ale zastanów się na studiami. A w międzyczasie może zacznij pomagać / pracować w szpitalu / hospicjum / domu starców? Wiele osób np. starszych nie potrzebuje innej pomocy niż się wygadać. Brakuje im rodziny, znajomych i mogłabyś stać im się bardzo bliska jako dobry powiernik. A i sama zobaczysz czy to zajęcie na dłuższy czas i czy po pewnym okresie Cię nie zmęczy.

[Basia_Malinowska]

Studia to chyba psychologia/ Może chcesz zostać mediatorem? ale tutaj potrzebne są jeszcze inne umiejetności

[TakaJedna007]

Bardzo dziękuję Wam za odpowiedź dałyscie mi do myślenia.. mediator rodzinny, bardzo dobra myśl, muszę się dowiedzieć pod jaką nazwą jest ten kierunek w anglii i czy można robić kursy z tym związane. ale najpierw nauka angielskiego, długa droga przede mną... chciałabym pracować tu w domu starców, bardzo dużo bym dała za to żeby umieć dokładnie tak odpowadać w języku angielskim jak w polskim, ale nie potrafie się przelamać dopóki nie będę pewna że moj angielski jest dobry.. dziękuję Wam