Mam "prawko", a strasznie boję się jeździć! :(

[judith8]

Napisane przez Danaeee84

Mój mąż szuka tylko pod moim kątem, bo ma swoje... A nie możemy szukać czegoś wspólnego, bo trochę wzrostu nas dzieli i to co byłoby dostosowane do jego gabrytów dla mnie by było zdecydowanie za duże


Dzisiaj miałam dwie pierwsze godziny jazd. Normalnie wyszłam z tego auta i się rozryczałam w samochodzie męża. Jak dla mnie to nic mi nie wychodziło Miałam wiecznie problemy z ruszaniem, strasznie mi rwało, nie wyrabiałam na zakrętach, nie potrafiłam ruszyć pod górkę. Normalnie makabra. Jeszcze mi trzy godziny zostały, ale jestem właśnie na etapie, że do niczego mi to niepotrzebne i nie mam zamiaru wsiadać do auta A tak byłam pozytywnie nastawiona

prosze mi tu natychmiast przestac z prawem jazdy to tak jak z nauka na rowerze, nie zapomina sie zupelnie a trzeba sobei przypomniec szczegolnie jak sie mialo dluga przerwe i nie jezdzilo sie duzo po egzaminie, zobaczysz ze na kolejnych zajeciach bedzie lepiej
ja wczoraj jezdzilam po miescie jak jakas nacpana, cos mi chyba sie zlacza w glowie nei do konca stykaly, a zaczelo sie od tego ze na wyjezdzie z parkingu (pod gorke i w prawo pod katem 90stopni) ekipa remontowa zastawila 60% wyjazdu i qrcze byli tak widocznie ze myslalam ze wyjde i im natrzaskam trzymaj sie i glowa do gory, grunt to sie nei zalamywac, pomysl o tym w ten sposob ze musisz sobie przetrenowac i przypomniec pewne rzeczy, zreszta mieszczenie sie w pasach, szarpanie etc. to kwestia wyczucia auta, zobaczysz ze bedzie lepiej, trzymam kciuki

[201701300931]

Dzięki dziewczyny Dzisiaj już mam lepszy humor i widzę to w lepszych barwach, chociaż nie tak optymistycznie jak wcześniej... Stwierdziłam, że dokupię jeszcze kilka jazd, tak żeby w sumie było 8... Te 2h na raz są optymalne, bo i zdąże po mieście pojeździć i po placu nauczyć się ruszać itp.

W czwartek znowu, ale szczerze powiem, że mi się nie chce

[Danelek]

Witajcie,
Chciałam pocieszyć te które nie moga się przełamać i myślą, że nie mają predyspozycji do jazdy samochodem.
Ja zaczełam dopiero po 8 latach od egzaminu chociaż zawsze marzyłam, nawet śniłam ale strach był ogromny.
Zaczełam po tak długim czasie z upartości i z ogromnej chęci niezalezności i sie udało.
Zaczełam wszystko od początku zapisałam się na jazdy doszkalające nawet poszłam na wykłady, przerobiłam przepisy. Jazdy doszkalające też zmieniałam jak ktoś mnie wurw....ał, chyba z pięcioma osobami się doszkalałam aż trafiłam na fajnego pana. W trakcie odrazu kupiłam samochód sama przez internet na czuja bo wiedział, że jak nie zacznę to znowu nic mi te jazdy doszkalajace nie dadzą. jak się wprawiłam to poprosiłam instruktora żeby pojeździł ze mną moim samochodem, facecik zaryzykował ja dałam radę. Pierwsze jazdy samodzielne w nocy po małych ulicach,parkowanie z trżesącą nogą, spocona. I tak kilka nocy, potem małe trasy w dzień, wszystko w Warszawie. Potem jeszcze jakieś najpierw ogladanie trasy,obserwowanie jak inni jeżdzą i śmigam już sama od 2 lat.
kocham, kocham, kocham jeździć ale jak nie znam trasy to jeszcze się boję.
Ja naprawdę już myslałam że nic ze mnie nie będzie, totalna byłam trzęsąca ze strachu przed jazdą a teraz moja siostra nie może się nadziwić jak ją woże, że tak śmigam,wyprzedzam itp.
Ale ja odradzam jeździć samej po długiej przerwie np w warszawie. Warto trochę stracić na jazdy doszkolające z kimś obcym dla bezpieczeństwie. Mnie kasy poszło ale jestem szczęśliwa.
Powodzenia dziewczyny wiem co czujecie

[Anitast]

Napisane przez Danaeee84

Dzięki dziewczyny Dzisiaj już mam lepszy humor i widzę to w lepszych barwach, chociaż nie tak optymistycznie jak wcześniej... Stwierdziłam, że dokupię jeszcze kilka jazd, tak żeby w sumie było 8... Te 2h na raz są optymalne, bo i zdąże po mieście pojeździć i po placu nauczyć się ruszać itp.

W czwartek znowu, ale szczerze powiem, że mi się nie chce

Super tak jak pisałam najgorzej jest sie przełamać potem juz nie jest tak zle jak sie wydawało i tak jak pisze Danelek trzeba jeździć tak jak ja co tez po ..... Juz minęło 9 latach wsiadlam i tez miałam stracha wielkiego a tu w Italii nie dokupywalam godzin , więc kto jest w Pl może sobie dokupić przynajmniej Danaeee84 trzymaj sie i powodzenia , trzymam kciuki jak za wszystkich , którzy tak ja jak przełamali strach i jeżdżą , jeżdżą ......

[kolorowatecza]

Jechałam dzisiaj sama pierwszy raz!
I wiecie co? O wiele mniej się stresowałam niż z kimś obok. Mogłam sama popełniać błędy i nikt nie ganił mnie za ich popełnianie, mogłam jechać z radiem tak głośno ustawionym, jak mi to odpowiadało, mogłam kręcić przy szybach, jeździć pasem, którym chciałam i było naprawdę fajnie ;D
Myślę, że jakieś 10 kilometrów dzisiaj zrobiłam! Jestem z siebie MEGA dumna
Ale na następny raz na pewno dorwę zielony listek - nie wiecie gdzie można kupić taką naklejkę? - i razem z nią na szybie pojadę w świat Będę czułą się bezpieczniej

[Paati89]

Napisane przez kolorowatecza

Ale na następny raz na pewno dorwę zielony listek - nie wiecie gdzie można kupić taką naklejkę? - i razem z nią na szybie pojadę w świat Będę czułą się bezpieczniej

W sklepach motoryzacyjnych
Czasem można znaleźć na działach samochodowych w supermarketach, kiedyś widziałam w Realu.
No i gratuluje pierwszej jazdy samej !
Ja też się bałam strasznie jeździć.
Teraz uwielbiam
Co prawda miałam stłuczkę co mnie bardzo zdemotywowało do dalszej jazdy autem, nie mogłam się przełamać... pozatym oberwałam 6pkt karnych i 250zł mandatu... baba we mnie wjechała na rondzie, policja uznała że wymusiłam pierwszeństwo... zabrakło paru cm aby to była jej ewidentna wina bo uderzyła mi prawie w tył auta. A przy perfidnym wymuszeniu uderzyłaby mnie przecież w przód.. jednak policja uznała że świeży kierowca ze mnie więc nie mamy o czym mówić Tak więc dziewczyny oczy do okoła głowy, więcej pewności siebie i jazda

[kolorowatecza]

Dzisiejsze objechanie miasta - zaliczone
Jeżdżę pomalutku, wszyscy mnie wyprzedzają, robię masę błędów, ale JEŻDŻĘ!

[201701300931]

Mi została jeszcze godzinka do wyjeżdżenia z instruktorem. Suma sumarum wykupiłam sobie 8 i przynajmniej pewniej się czuję. Teraz mąż mi tylko musi autko kupić

Jechaliśmy w czwartek przez pół Polski do mnie do domu. Ponieważ było święto, to był bardzo mały ruch. I w połowie drogi mąż dał mi auto Przez miasto przejechałam elegancko, ale poza miastem tragedia. Nasze auto reaguje na każdy najlżejszy dotyk, nie mogłam go prosto utrzymać. W końcu się wkurzyłam i wysiadłam :P Ale z jakieś 20km przejechałam, więc nie jest źle. Mąż się stresował, ale koniec końców uznał, że źle nie było

[Anitast]

Witajcie i dla Was które jezdzicie , ja tez niedługo wsiade po 2 miesiącach przerwy za kierownicę i aż sie boje bo nie wiem jak bedzie ale myśle ze dobrze najgorzej jest panikowac i wtedy wiadomo jak jest
Ja tez boje sie jeszcze tych błędów , które robię jak jade ale nie panikuje bo najgorsze mam juz za sobą , teraz tylko jeździć , jeździć i jeździć bedzie dobrze na pewno , życzę wszystkim powodzenia i ja co wsiadlam po 8 latach przerwy za kierownicę jestem dowodem tego ze wystarczy pokonać strach i słuchac rad udzielanych przez tych co jeżdżą dużo i wszystko na pewno bedzie łatwiejsze

[Pelcia1970]

Napisane przez kolorowatecza

Jechałam dzisiaj sama pierwszy raz!
I wiecie co? O wiele mniej się stresowałam niż z kimś obok. Mogłam sama popełniać błędy i nikt nie ganił mnie za ich popełnianie, mogłam jechać z radiem tak głośno ustawionym, jak mi to odpowiadało, mogłam kręcić przy szybach, jeździć pasem, którym chciałam i było naprawdę fajnie ;D
Myślę, że jakieś 10 kilometrów dzisiaj zrobiłam! Jestem z siebie MEGA dumna
Ale na następny raz na pewno dorwę zielony listek - nie wiecie gdzie można kupić taką naklejkę? - i razem z nią na szybie pojadę w świat Będę czułą się bezpieczniej

Witam Zielony listek można kupić na allegro, jest spory wybór i są dość tanie. Właśnie taki sobie sprawiłam i jeżdżę razem z nim. Kierowcy są dość wyrozumiali, póki co , żaden jeszcze na mnie nie trąbił. Widzą listek na tylnej szybie i babę za kierownicą, więc wolą trzymać się z dala ode mnie, a mnie to pasuje. A jeździć nadal się boję, może troszkę mniej niż na początku, ale jednak .

[cocc]

Mam ten sam problem, także witam w klubie 1,5 roku temu zdałam prawo jazdy (ktore ciągnełam przez 4 miesiące bo ciągle oblewałam), instruktor mówił, że będzie ze mnie dobry kierowca, że wszystko szybko załapałam i w połowie kursu już nie miałam co robić, a moje porażki na egzaminach to byłą głównie sprawka egzaminatorów ale mniejsza z tym. Przez te 1,5 roku jeździłam może ze 4 razy i to niedaleko domu samochodem mojej mamy, która straasznie ale to strasznie panikowała, że jej coś rozwale. I tak to się potoczyło, że przestałam jeździć bo nie chciałam się dodatkowo stresować tym, że rozwalę samochód mojej mamy. Zraziłam się do jazdy autem. Ale dzisiaj okazało się, że sąsiadka sprzedaje autko takie właśnie na początek, coby je obtłuc no i kupuję ! Ale mam strasznego cykora ! Wydaje mi się , że zapomniałam już, jak się jeździ. Boję się, że pomylę pedały Ale no kurczę, muszę przecież zacząć jeździć, tyle miliardów ludzi jeździ- i to wcale nie idealnie- ale jakoś dają radę ! Także myślę, że trzeba się przemóc, nie rozpaczać tylko wziąć w garść!! Przecież nie musimy od razu jechać 180km/h !!!

[Sheil]

Cześć dziewczyny!
Prawo jazdy mam od listopada, ale przez długi okres czasu nie jeździłam. Teraz mam wakacje i mój tata wpadł na pomysł, że będę nadrabiać zaległości w prowadzeniu samochodu.
No i zaczął się koszmar - sprzęgło. Na kursie "wyczułam" je gdzieś w połowie jazd, wcześniej jak jeździłam samochodem taty też było ok, a teraz masakra. Same kangury. Jeszcze dzisiaj jak wyjeżdżałam z parkowania to zgasł mi silnik i jakieś durne typki, które przechodziły obok zaczęły się śmiać i rzucać komentarze odnośnie "bab za kółkiem". Myślałam, że wysiądę z samochodu i ich zabiję .
Chcę jeździć, a to nieszczęsne sprzęgło mnie zniechęca. :<

[Pelcia1970]

Napisane przez Danaeee84

Dzięki dziewczyny Dzisiaj już mam lepszy humor i widzę to w lepszych barwach, chociaż nie tak optymistycznie jak wcześniej... Stwierdziłam, że dokupię jeszcze kilka jazd, tak żeby w sumie było 8... Te 2h na raz są optymalne, bo i zdąże po mieście pojeździć i po placu nauczyć się ruszać itp.

W czwartek znowu, ale szczerze powiem, że mi się nie chce

Witam I jak tam jazda? U mnie jest podobna sytuacja, prawo jazdy zrobione 9 lat temu, z czego jeździłam tylko trochę na początku, a potem ponad 8 lat przerwy. W lutym dostałam samochód i co, i trzeba było zacząć jeździć, oczywiście wykupiłam sobie lekcje doszkalające,łącznie 9 godzin, przypomniałam sobie zasady ruchu drogowego, ale co z tego jak strach pozostał dalej. Staram się jeździć, czasami nawet tak bez celu, w ramach ćwiczeń. Raz jest lepiej , raz gorzej. Jak już wsiądę, to jadę, ale nie jest to pełen luz . Nic na siłę, staram się małymi kroczkami pokonywać lęk, pewnie będzie to u mnie trochę trwało, ale mam nadzieję, że przyjdzie taki dzień, kiedy wsiądę do auta z ogromną przyjemnością. Pozdrawiam

---------- Dopisano o 18:02 ---------- Poprzedni post napisano o 17:56 ----------

Napisane przez kolorowatecza

Dzisiejsze objechanie miasta - zaliczone
Jeżdżę pomalutku, wszyscy mnie wyprzedzają, robię masę błędów, ale JEŻDŻĘ!

I bardzo dobrze Z każdym dniem powinno być coraz lepiej, życzę tego z całego serca, też należę do tych bojących, ale staram się sama , tak bez celu w ramach ćwiczeń pojeździć i objechać miasto. Pozdrawiam

[Siwka937]

no to może ja opowiem o swoim przypadku prawko zdałam pod koniec listopada, zanim odebrałam byl już grudzień a wtedy wiadomo - śnieg i te sprawy więc prowadziłam tylko kilka razy. na wiosnę też mało co jeździłam, bo gdy gdzieś jechaliśmy zawsze tata mówił, że teraz nie ma czasu na naukę, że to i że tamto. teraz mam wakacje i tak jak w przypadku koleżanki Sheil mój tata wpadł na taki sam pomysł i chce mi teraz dawać jeździć. problem jest taki, że ja strasznie się boję aż nie wiem z czego to wynika. taka paranoja. ja nawet jak jadę prostą drogą to mam obawy czy przypadkiem nie zahaczę samochodu jadącego z naprzeciwka xD na kursie jeździłam, nie miałam żadnej wpadki, te kilkanaście razy ktore jeździłam z tatą też nie zdażyło mi się nic co by zagrażało naszemu bezpieczeństwu, samochodu też nie uszkodziłam więc nie wiem dlaczego tak się boję. chciałabym pojechać gdzieś sama, pomalutku, ale problem tkwi w moim ojcu, że panicznie boi się puścić mnie gdzieś samą, po części też dlatego, że mamy dość nowy i drogi samochód i po prostu boi się że coś zepsuję, a przez niego właśnie ja też się tego obawiam.. macie jakieś rady dla mnie?

[Kasiasta89]

Witam Najpierw streszczę po krótce swój przypadek. Prawko zdane 2 lata temu, w momencie odebrania prawka tata kupił sobie nowy samochód a mi dał swój stary. Co prawda duży, stary i bez wspomagania ale przynajmniej nie bałam się o zniszczenia pojechałam ze 2 razy, potem jechałam gdzieś tatą jego nowym ( diesel) i zgasł mi na zakręcie silnik a ja zaczełam dokręcać kluczyk czego w dieslu robić nie wolno ojciec na mnie nawrzeszczał (za co przeprasza mnie do dziś ) a ja od tamtej pory zaprzestałam jeździć. Narodził się ogromny strach i paranoja wręcz. Na samą myśl jazdy mnie czyściło rok temu poznałam swojego TŻ i on okazał się moim złotym środkiem. Strasznie mnie dopingował pomagał aczkolwiek strachu nie mogłam przełamać i jeździliśmy tylko nocą. Do czasu - w zeszłym tyg mój tata trafił do szpitala i nie było nikogo kto mógłby jechać autem - TŻ był po piwku więc pojechałam i to był mój przełom potem codziennie w dużym ruchu jeździłam do szpitala przez całe miasto i strach minął - aczkolwiek jeszcze nie dokońca ale teraz już jest niepewność z którą sobie radzę dodam że prawko zdałam za 4 razem

Siwka937 - narazie lepiej jeździj z tatą, o ile Cię nie stresuje, aż on i Ty przekonacie się że jeździsz bezpiecznie. Małymi kroczkami i do przodu Prowadź kiedy tylko możesz. Nie rób dużych odstępów czasowych między przejażdżkami.

Ps. Nie wiem czy czasami już w tym wątku nie opisywałam swojej sytuacji więc jak się powtarzam to przepraszam

[Los Justynos]

Nie ma się czego bać naprawdę. Ja też tak myślałam... Miałam pół roku prawo jazdy jak pod koła weszła mi kobieta.. To dopiero była trauma! Potrąciłam ją nie z mojej winy lecz uraz miałam przez bardzo długi okres czasu. Nie jeździłam przez 8miesięcy. Ale do czasu gdy mój kochany facet nie zmusił mnie żebym znów wsiadła za kierownice. Broniłam się rękami i nogami-uwierz naprawdę nie miałam zamiaru już prowadzić.!!! Na początku pojeździłam troszkę po osiedlu a potem już na ulice lecz też nie przejechałam całego miasta od razu. Małymi kroczkami można zdziałać cuda! Jeśli masz kogoś znajomego kto jest dobrym kierowcą i pomoże Ci w przełamaniu lęku, poproś go o pomoc. Zobaczysz tak Ci się spodoba że już później nie będzie Ci się chciało iść po gazetę na pieszo W takiej sytuacji jak Ty masz to naprawdę nie ma się czego bać. Ja miałam o 100% gorszą sytuacje po tym wypadku. Będzie dobrze. W końcu kobiety są NAJLEPSZYMI KIEROWCAMI NA ŚWIECIE jak wynika z badań. Buziaki

[Dojota]

Ja dzisiaj też jakąś traume przezyłam. Na kazdych swiatlach mi gasnie i zawsze sie boje,ze samochód poleci mi do tyłu na inny samochód. Chce przez to szybko ruszyć i mi gaśnie ,bo sprzęgło za szbko puszczam.Wszyscy na mnie trąbią... Boże...

[Anusia3]

Cześć dziewczyny
Ja wczoraj miałam swój ,,pierwszy raz'' z samochodem po wydaniu prawa jazdy. Troszkę się stresowałam jechałam z chłopakiem mechanikiem i zawodowym kierowcą. Denerwował mnie bo całą drogę wytykał mi błędy.

Bo wczorajszym wiem ze muszę nauczyć się omijać dziury i kałuże jednak tego na kursie prawa jazdy mnie nie uczyli.

Dziś jadę po raz drugi.

Mam na tylnej szybie zielony listek jednak myślę aby go zdjąć bo inni kierowcy może i patrzą na mnie przychylniej ale denerwuję mnie ze na mnie trąbią chodź refleks tak jak powiedział mój TŻ mam szybki

[Kasiasta89]

Dojota - ja miałam podobnie, ale wyczułam auto i już bardzo rzadko mi gaśnie (jak postoi parę godzin to czasami przy ruszaniu ). Tutaj najlepiej nauczysz się jadąc wieczorem lub nocą nawet na jakiś parking hipermarketu i poćwiczysz ruszanie. To jest najlepszy bezstresowy sposób

Anusia - w naszym kraju omijanie dziur wiąże się z jazdą zygzakiem ale te największe trzeba wymijać ja też ich czasami nie zauważam ale to idzie się nauczyć. Dobrze że TŻ mówi co robisz źle (o ile robi to nie nerwowo) bo nam jako amatorkom trudno czasami wyłapać błędy

Ja natomiast ostatnio się zmobilizowałam i zrobiłam kurs Częstochowa-Katowice oczywiście z TŻ obok ostatnio dużo jeżdżę i z każdą kolejną jazdą nabieram pewności siebie aczkolwiek jeszcze sporo brakuje

[Eva2]

hej może opowiem swój przypadek prawko zdałam 5 lat temu i przez 4 lata nie jeździłam... po pierwsze nie miałam auta, więc nie miałam czym, po drugie jak 2 razy wybrałam się autem chłopaka i widziałam jak się stresuje i drze to mi się odechciało. Pomyślałam sobie wtedy, że zarobię na swoje auto i zacznę jeździć, przynajmniej ani ja nie będę się bała, ani nikt że polecą komuś zniżki I tak też było. 3 miesiące pracy za granicą (wakacje), powrót, zakup auta iiii, nie powiem że było łatwo, bo pierwsze 3 dni były straszne, kolejny miesiąc też - zanim wychodziłam z domu to już byłam zestresowana, bałam się jeździć sama (zawsze musiał ze mną jechać albo chłopak albo siostra), a teraz jest ok, nie lubię z kimś jeździć i po tych 9 miesiącach jest dużo dużo lepiej
aha i jeszcze dodam, że pamiętam jak ok 2 lata temu czytałam ten wątek i też sobie myślałam "o, nie jestem sama"

[Kasiasta89]

eva - no to gratuluje odwagi ja od początku miałam auto a ponad 1,5 roku nie jeździłam i dopiero za namową i wielkim wsparciem chłopaka oraz jego cierpliwością udało mi się zacząć. Nadal się stresuje ale coraz mniej, nawet zaczynam czuć przyjemność z jazdy co wcześniej nie wchodziło w rachubę. Jeszcze dużo pracy przede mną ale jednak prawda jest taka, że każda kolejna przejechana godzina zbliża nas do celu, strach mija, doświadczenie rośnie także wydaje mi się że każdy nadaje się na kierowce aczkolwiek trzeba się przełamać a to wcale łatwe nie jest

[Anitast]

Dziewczyny dla Was za odwage , ja tez niedawno wsiadlam po 2-miesiecznej przerwie do auta i smigam wczesniej ok rok temu zaczelam sobie przypominac jazde bo po 8 latach przerwy od auta , powoli w stresie i nerwach wraz z mezem jako insrtuktorem przypominalam sobie jak to sie jezdzi autem a teraz to wsiadam bez strachu i jazde tam gdzie musze sama jestem przykladem tego ze mozna sie przelamac i wsiasc do auta nawet po bardzo dlugiej przerwie od jazdy i smigac do pracy do domu na zakupy , wszedzie tam gdzie chce
Wszystkim zycze odwagi i wytrwania w darzeniu do celu

[reverse]

I znów się tu pokazuję... Wydaje mi się, że pisałam tu w zeszłym roku, ale teraz znów mam ten sam problem Strasznie boję się jeździć... W sumie nie tyle jeździć, co przeraża mnie parkowanie. Poszłam na studia, do domu wracałam tylko na weekendy, i w pewnym momencie zorientowałam się, że przez 5 miesięcy nie jeździłam autem. I teraz połowa wakacji za mną, a ja ciągle nie mogę się przełamać. Kilka razy jechałam, ale jakoś nie mogę się przełamać, żeby częściej jeździć. Perfekcjonistka ze mnie i najbardziej się boję, że zrobię z siebie idiotkę, że nie będę umiała gdzieś zaparkować/wyjechać, że mi auto zgaśnie itd... Dziś będę się cały dzień zbierać na odwagę i spróbuję wieczorem gdzieś sama pojechać. Trzymajcie kciuki

[aska305]

Spokojnie, nie przejmujcie się. Strach przed jazda pojawia się zaraz po wyjściu z L-ki, ale mija z czasem. Pamiętajcie - po 10 tysiącach kilometrów w aucie będzie lepiej. Jedno - obserwujcie drogę, ale reagujcie, gdy coś się zdarzy. nie przewidujcie, planujcie, nie bójcie się. Będą błędy? Oczywiście. Może zdarzy Wam się stłuczka, może mandacik. W końcu jednak się nauczycie.

Potem przyjdzie strach przed wyruszeniem w Polskę. Również tak miałam.

Dzisiaj śmigam którymś autem z kolei, jeżdżę po mieście, po Polsce, za granicę. Wszystkiego można się nauczyć.

[dbff611010d7beb2d6d465dd69f947a5f4eb32a8]

Napisane przez reverse

I znów się tu pokazuję... Wydaje mi się, że pisałam tu w zeszłym roku, ale teraz znów mam ten sam problem Strasznie boję się jeździć... W sumie nie tyle jeździć, co przeraża mnie parkowanie. Poszłam na studia, do domu wracałam tylko na weekendy, i w pewnym momencie zorientowałam się, że przez 5 miesięcy nie jeździłam autem. I teraz połowa wakacji za mną, a ja ciągle nie mogę się przełamać. Kilka razy jechałam, ale jakoś nie mogę się przełamać, żeby częściej jeździć. Perfekcjonistka ze mnie i najbardziej się boję, że zrobię z siebie idiotkę, że nie będę umiała gdzieś zaparkować/wyjechać, że mi auto zgaśnie itd... Dziś będę się cały dzień zbierać na odwagę i spróbuję wieczorem gdzieś sama pojechać. Trzymajcie kciuki

a nie możesz wybrać się na przejażdżkę w nocy? jak jest mały ruch? jak moja kumpela dostała auto przez tydzień umawiałyśmy się na jazdę o 23 po mieście, jeździłyśmy tam gdzie ona najczęściej miałaby tym autem jeździć, objechałyśmy najgorsze skrzyżowania i ronda, a co do parkowania to nic na siłę ja jeżdżę już kilka lat ale nie spinam się i nie próbuję wepchnąć w najciaśniejsze miejsce jak widzę że się będę musiała kierą namachać jadę szukać innego miejsca, jeżdżenie powinno być przyjemnością a nie stresem..włącz sobie radyjko albo weź kogoś kto ci będzie trajkotał żeby rozładowywać napięcie i podobno żucie gumy pomaga;-)

[Dojota]

Powracam Czuje sie odrobinie pewniej,ale nadal mam stres jak mam sie zatrzymać i ruszyć. Najgorzej jest to jest stop na górce i boje sie,że mi atuto spadnie na kogoś kto stoi pode mną. Z ręcznego próbuje,ale robie to w takiej panice,bo chce szybko i mi gaśnie... Dzisiaj było pięknie od czasu gdy stanęłam na światłach, zobaczyłam ten sznur aut za sobą, na zielonych chcialam ruszyć i chyba ruszyłam z 3 bo zaczeło mnie ruszać... I odpalam go, leci mi w dół, boje sie ruszyć.... już czerwone, trąbią na mnie z tyłu.......... Boże, chyba nigdy sie nie naucze jezdzić będąc taką panikarą

[Różowy Strachulec]

Napisane przez aska305

Spokojnie, nie przejmujcie się. Strach przed jazda pojawia się zaraz po wyjściu z L-ki, ale mija z czasem. Pamiętajcie - po 10 tysiącach kilometrów w aucie będzie lepiej. Jedno - obserwujcie drogę, ale reagujcie, gdy coś się zdarzy. nie przewidujcie, planujcie, nie bójcie się. Będą błędy? Oczywiście. Może zdarzy Wam się stłuczka, może mandacik. W końcu jednak się nauczycie.

No to jakaś 1 /10 z tego za mną :P
Ja czasem mam dni że jest spoko a czasem mega lęki bez wyraźnej przyczyny, wierzę że to przejdzie i że zacznę się poruszać inną trasą niż dom - praca albo dom - sklep

[amber2046]

Napisane przez amber2046

Mnie stresuje perspektywa jechania po autostradzie, trasy górskie (nie podejmuje się aktualnie pojechać Loiblpass), o płatnych alpejskich nie wspomnę i fakt, że ford mondeo ma zdecydowanie pokaźniejsze gabaryty niż toyota yaris.(...)

Wczoraj przejechałam większość z 985km trasy w tym ponad 250km odcinek autostradą od wpół do pierwszej do trzeciej. Była to moja pierwsza styczność w roli kierowcy z autostradami jak również prowadzeniem auta nocą. Okazało się, że jedyną osobą, która odczuwała strach w pojeździe był mój mąż kiedy zasuwałam na krętych fragmentach 100km na godzinę. Dlatego odwołuję wszystko co napisałam powyżej. Na moje pozytywne nastawienie ma także wpływ zakup lepszego samochodu (łatwiejszego w prowadzeniu, o mniejszych gabarytach) przez co czuję się pewniej i bezpieczniej.

[Kasiasta89]

Kurcze dziewczyny, już mi całkiem dobrze szło za kółkiem, sporo jeździłam ale nie wiem co mi się wczoraj stało wracałam z miasta do domu .. pierwsze co to tak jakbym znaków nie widziała, dojeżdżam do skyrzżowania i pytam się mojego TŻ gdzie teraz a on przecież masz nakaz jechać w lewo potem kolejne skrzyżowanie gdzie nie byłam pewna kto ma pierwszeństwo, następnie jechał przede mną autobus, włączył kierunek na mój pas a ja tak jakbym nie chciała go wpuścić trzymałam się jego tyłu nigdy jeszcze tylu błędów nie zrobiłam co wczoraj! zdołowało mnie to strasznie. Mój TŻ powiedział że nie wie co mi się stało, że na początku tak źle nie jechałam, ale powiedział że nie ma co się dołować tylko wziąć w garść i dalej jeździć ale jak się tu nie dołować. Czuje się jak idiotka!

[reverse]

Napisane przez Kasiasta89

Kurcze dziewczyny, już mi całkiem dobrze szło za kółkiem, sporo jeździłam ale nie wiem co mi się wczoraj stało wracałam z miasta do domu .. pierwsze co to tak jakbym znaków nie widziała, dojeżdżam do skyrzżowania i pytam się mojego TŻ gdzie teraz a on przecież masz nakaz jechać w lewo potem kolejne skrzyżowanie gdzie nie byłam pewna kto ma pierwszeństwo, następnie jechał przede mną autobus, włączył kierunek na mój pas a ja tak jakbym nie chciała go wpuścić trzymałam się jego tyłu nigdy jeszcze tylu błędów nie zrobiłam co wczoraj! zdołowało mnie to strasznie. Mój TŻ powiedział że nie wie co mi się stało, że na początku tak źle nie jechałam, ale powiedział że nie ma co się dołować tylko wziąć w garść i dalej jeździć ale jak się tu nie dołować. Czuje się jak idiotka!

Czasem się tak zdarza, nie przejmuj się
Ja ostatnio jeżdżę coraz więcej, teraz nie ma moich rodziców, więc muszę załatwiać różne sprawy i powoli się przełamuję z jeżdżeniem Chociaż też miałam ostatnio dziwne dni, np. przez cały dzień zapominałam o wrzuceniu jedynki :P Z kolei innym razem miałam skręcić w lewo, wrzuciłam nawet kierunkowskaz i pojechałam prosto (na swoje usprawiedliwienie dodam, że ten zakręt w lewo był tak ukryty, że go nie zauważyłam i myślałam, że to dalej jest). Ale powoli, powoli jeżdżę coraz więcej

Ale wiecie co mnie martwi? Mój brak orientacji w terenie. O ile na drogach, które znam, poruszam się pewnie, to te dalsze trasy w ogóle mi nie wchodzą do głowy. Przez ostatni rok TŻ mnie zawoził często na studia, co tydzień, a ja dalej sama bym tam nie trafiła (przy wjeździe do miasta bym się zgubiła). Nie wiem, jak sobie z tym radzic