Różnice między 'strachem przed dentystą' a 'fobią dentystyczną'

[Divine_Intervention]

Witam wszystkie Panie i Panów

Jestem studentem kierunku lekarsko-dentystycznego i na ostatnich zajęciach z psychologii klinicznej dostaliśmy od naszej prowadzącej listę zagadnień, na temat których moja grupa ma przygotować serię prezentacji - mi przypadło odpowiedzieć w krótkim wystąpieniu na pytanie zawarte w tytule tego wątku.
Podczas poszukiwania źródeł informacji trafiłem na to forum i po krótki przejrzeniu zdałem sobie sprawę, że Wasza społeczność jest dosyć aktywna i być może ktoś z Was będzie w stanie mi pomóc - w końcu prezentację, która w założeniu ma przedstawić emocje ludzi podczas wizyty u dentysty lepiej przygotować bazując na faktycznych relacjach pacjentów, niż wpisie na wikipedii .

Jeżeli nie godzi to w Waszą prywatność byłbym wdzięczny za wszelkiego rodzaju informacje - jak objawia się Wasz strach/fobia przed dentystą, jakie emocje Wam towarzyszą przed/w trakcie wizyty, czy taki stan rzeczy miał miejsce od zawsze czy jest to efekt jakichś przykrych wydarzeń z przeszłości etc. etc.

Przepraszam, jeśli wątek został utworzony w niewłaściwym dziale, jednakowoż pytając o emocje ludzi uznałem za właściwsze umieszczenie tego w dziale 'Intymne' niż 'Szkoła'.
Poza tym tutaj chyba jest większy ruch (patrząc na ilość wątków)

Pozdrawiam

[berenka]

Napisane przez Divine_Intervention

Witam wszystkie Panie i Panów

Jestem studentem kierunku lekarsko-dentystycznego i na ostatnich zajęciach z psychologii klinicznej dostaliśmy od naszej prowadzącej listę zagadnień, na temat których moja grupa ma przygotować serię prezentacji - mi przypadło odpowiedzieć w krótkim wystąpieniu na pytanie zawarte w tytule tego wątku.
Podczas poszukiwania źródeł informacji trafiłem na to forum i po krótki przejrzeniu zdałem sobie sprawę, że Wasza społeczność jest dosyć aktywna i być może ktoś z Was będzie w stanie mi pomóc - w końcu prezentację, która w założeniu ma przedstawić emocje ludzi podczas wizyty u dentysty lepiej przygotować bazując na faktycznych relacjach pacjentów, niż wpisie na wikipedii .

Jeżeli nie godzi to w Waszą prywatność byłbym wdzięczny za wszelkiego rodzaju informacje - jak objawia się Wasz strach/fobia przed dentystą, jakie emocje Wam towarzyszą przed/w trakcie wizyty, czy taki stan rzeczy miał miejsce od zawsze czy jest to efekt jakichś przykrych wydarzeń z przeszłości etc. etc.

Przepraszam, jeśli wątek został utworzony w niewłaściwym dziale, jednakowoż pytając o emocje ludzi uznałem za właściwsze umieszczenie tego w dziale 'Intymne' niż 'Szkoła'.
Poza tym tutaj chyba jest większy ruch (patrząc na ilość wątków)

Pozdrawiam

Mysle,ze spokojnie moglbys skorzystac z google, albo podstawowej ksiazki traktujacej o psychologii strachu.
Zaczynasz od roznicy miedzy strachem a fobia i uwidaczniasz to na przykladzie dentysty (w sumie taki tez jest cel). Wlasciwie nikogo do tego nie potrzebujesz, gdyz akurat kwestia dentysty jest czesto poruszana wszedzie jako najlepszy przyklad z mozliwych. Poniewaz jak tu Ci zaczna ludzie sypac przykladami, to najpierw bys musial ich sam zdiagnozowac czy masz do czynienia akurat ze zwyklym strachem czy juz fobia. Obie rzeczy bazuja na strachu i wstydzie, obie moga powstac na skutek przykrych przezyc z dziecinstwa (chociaz i to nalezy rozpatrywac indywidualnie), po prostu nad druga ciezej zapanowac (czyli wcale sie nie da, bez ingerencji psychologicznej), przy fobii mozna spokojnie zejsc na zawal z samego strachu. Zapewne o tym wiesz. W sumie dziwie sie,ze potrzebujesz konkretnych przykladow (jest to wymagane?), bo sam moglbys spokojnie, w oparciu o podstawy, je wymienic. I bedzie to bardziej adekwatne niz spisanie czyichs slow (chyba,ze ktos Ci diagnoze lekarska spisze). W jednym i drugim przypadku zazwyczaj sie rozumie,ze ten strach(ten az taki strach) jest (poniekad) irracjonalny,po prostu w drugim przypadku nie da sie tego zracjonalizowac, kiedy momentalnie dostaje sie paniki.

---------- Dopisano o 17:23 ---------- Poprzedni post napisano o 17:20 ----------

W skrocie chodzi mi o to,ze jezeli potrzebujesz przykladu zywego, to na pewno zostalo to juz gdzies opisane na bank i dziwie sie,ze jeszcze nie znalazles.

---------- Dopisano o 17:30 ---------- Poprzedni post napisano o 17:23 ----------

A wiesz jakie sa roznice i po prostu chcialbys,aby ktos za Ciebie to zgrabnie ujal czy nie znasz roznic?

bo kolejna roznica to taka,ze ludzie z fobia ciagle o tym mysla,a Ci co po prostu sie boja, to akurat wtedy jak maja pojsc na wizyte. Pomijam fakt oczywisty,iz czlek z fobia dobrowolnie nie pojdzie na fotel.
I oczywiscie strach dotyczy tych samych rzeczy w obu przypadkach, obawa przed samym dentysta, wlasna reakcja na to,co bedzie robione, uduszeniem nawet, zadlawieniem. Kazdy ma wlasny scenariusz wydarzen, ale tylko ten z fobia w niego wierzy.

[skatex3]

Jak byłam dzieckiem, to w ogóle dentysty się nie bałam. Nie płakałam ani nic. Teraz również nie boję się dentysty, a jedynie bólu. Miałam kiedyś rozwalonego zęba i podczas mycia 'zahaczyłam' o nerw. Wrr, od tego czasu przeraża mnie ten ból. Ale nie odkładam wizyt u dentysty, nie unikam ich, nie panikuję, nawet je lubię. Mój stomatolog opowiada mi ciekawe historie, a ja mogę odpowiedzieć tylko 'eeyeaye' . Po prostu nie lubię bólu i jak ktoś mi do buzi zagląda.

Typowym przykładem człowieka ogarniętego fobią jest mój 30letni brat. Od małego dostaje ataku paniki, unika tych wizyt i płacze. Autentycznie.

[asdfjhgklx]

Przez przejścia z okropnym dentystą w dzieciństwie (mogłam mieć jakieś 7 lat), boję się stomatologów do teraz (mam prawie 20).
Przed wizytą zawsze jest strach i płacz, nerwy czasami puszczają mi na fotelu i potrafię się rozpłakać w trakcie zabiegu. U dentysty ląduję w ostateczności, kiedy ból nie mija i żadne tabletki nie pomagają. Idę wtedy pod naprawdę wielkim przymusem, bo po prostu nie mogę już wytrzymać z bolącym zębem. Po wizycie jestem "emocjonalnie rozwalona", dochodzę do siebie parę dni.
Niestety w związku z tym, że wizyty wywołują u mnie takie emocje, chodzę do dentysty naprawdę rzadko. A jak już muszę pójść, to prywatnie do dziecięcego, gdzie dentystka daje mi bardzo dobre znieczulenie, bo inaczej chyba bym zeszła na fotelu.
Niedługo idę na wizytę kontrolą właśnie do dentystki, o której wspomniałam wcześniej, ale na samą myśli mi niedobrze i mam ochotę to odwołać...

PS. Czy byłaby możliwość zapoznana się z twoim opracowaniem, kiedy już skończysz?

[nynka_1987]

Ja to nie bałam się "dentysty, że dentysty" tylko...ewentualnego znieczulenia. Pamiętam, że jak miałam z 6 lat to do szczepienia trzymała mnie pielęgniarka i mama, a trzecia kłuła...do dzisiaj to wspominają jak mnie widzą w ośrodku. Najlepsze w tej historii jest to, że zostałam asystentką stomatologa. Dzisiaj już nie boję się igły i stomatologa. Duża w tym zasługa naszego stomatologa-chirurga, który znieczula tak, że nie czuć ukłucia w ogóle.

[natalcia250]

Po tym jak w wieku 12 lat dentystka dała mi niewystarczającą ilość znieczulenia, mam niesamowitą fobię. Ogólnie wydaje mi się, że mam strasznie wrażliwe zęby i żadne znieczulenie już na mnie nie zadziała. Chodzę na kontrolę co pół roku i całe szczęście nie mam nic do leczenia, a w razie (tfu tfu!) czego, już kombinuję jakby tu zażyczyć sobie znieczulenie ogólne, ale do zabiegu trwającego kilkanaście minut to trochę śmiech na sali

[Shar14]

Ja w wieku 10 lat przeszłam leczenie kanałowe bez żadnego znieczulenia. Trwało to długo, bo nie chciałam chodzić, dostawałam ataków histerii, byłam na lekach uspokajających. Nic nie pomagało. Generalnie lekarka schrzaniła robotę.
Później byłam u typowo dziecięcego lekarza z podejściem. Też było ciężko, długo to trwało, ale wszystkie zęby mi wyleczył. Parę miesięcy później byłam u lekarza dla dorosłych, który chyba dał mi za mało znieczulenia, bo strasznie bolało. Generalnie po tym bardzo się zraziłam, razem z wcześniejszymi przeżyciami. Teraz chodzę jak muszę, kontrolę też rzadziej niż powinno się robić. W tej chwili mam ósemkę i siódemkę do wyrwania i odwlekam to już miesiąc.
Przed każdą wizytą paniczny strach, drżenie rąk przed gabinetem, cała się generalnie trzęsę. Mimo tego, że wiem, iż to konieczne i nie ma się czego bać to i tak się boję, potrafię płakać czy na fotelu czy przed wizytą. Śnią mi się wcześniej koszmary z wiertłem w roli głównej, ogólnie kosmos jakiś. Bardzo chciałabym mieć leczone zęby w narkozie ogólnej, ale wiem, że nikt ot tak mi takiej akcji nie zrobi.
No i nie siadam na fotel bez znieczulenia, a w tej chwili zastanawiam się nad pójściem na znieczulenie komputerowe.

[Stronczek27]

A co to jest znieczulenie komputerowe ?


Wysłane z mojego iPhone przez Tapatalk

[Shar14]

Napisane przez Stronczek27

A co to jest znieczulenie komputerowe ?


Wysłane z mojego iPhone przez Tapatalk

Słyszałam, że w mojej okolicy jest jeden lekarz, który to stosuje (kosztuje około 300 zł). Mówiła mi o tym dobra znajoma, która też ma ten sam problem. Nie czytałam o tym i w sumie nie dopytywałam, ale jak będę się wybierać na wizytę to do niej zadzwonię i zapytam. Tak mi się przypomniało a propos wątku, że może to być jakieś rozwiązanie.

[Frutti]

Ja również miałam traumę z dzieciństwa, po pani sadystce, która wszystko potrafiła małemu dziecku na żywca robić. Czy plomba, czy wyrwanie-na fotel i od razu ciach Z płaczem, krzykiem i niemiłą atmosferą. Dodam tylko, że to nie było wieki temu, a naście lat wstecz Później trafiłam na dość fajnego starszego dentystę, który wszystko robił bezboleśnie. Obecnie mój strasznie przystojny, młody dentysta ma wiele zalet i chodzę do niego z przyjemnością (i znieczulenia nie trzeba) Jest zmuszony oglądać mnie dość systematycznie, ze względu na moje zadrutowane zęby. Wszystko musi być pod kontrolą ;p

[Terrence]

Przyłączę się, za komuny gdy byłam mała robili wszystko na żywca i jeszcze z chamskimi komentarzami, dlatego do dziś mam traumę i strasznie się boję. Na szczęście nie muszę często korzystać z usług dentystów.

[musicae]

Napisane przez skatex3

Jak byłam dzieckiem, to w ogóle dentysty się nie bałam. Nie płakałam ani nic. Teraz również nie boję się dentysty, a jedynie bólu. Miałam kiedyś rozwalonego zęba i podczas mycia 'zahaczyłam' o nerw. Wrr, od tego czasu przeraża mnie ten ból. Ale nie odkładam wizyt u dentysty, nie unikam ich, nie panikuję, nawet je lubię. Mój stomatolog opowiada mi ciekawe historie, a ja mogę odpowiedzieć tylko 'eeyeaye' . Po prostu nie lubię bólu i jak ktoś mi do buzi zagląda.

Typowym przykładem człowieka ogarniętego fobią jest mój 30letni brat. Od małego dostaje ataku paniki, unika tych wizyt i płacze. Autentycznie.

Ja kiedyś miałam leczenie kanałowe, byłam młoda i głupia, i nie wymusiłam znieczulenia bo dentystka stwierdziła że nie potrzeba xDDD nagle dziabnęła mnie szpikulcem w nerw.

O K...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!! Już nigdy, nigdy, nigdy, nigdy nie pójdę nawet na najmniejszy zabieg bez znieczulenia.

[skatex3]

Dokładnie... To kwintesencja bólu.

[maliko972]

Ja się boję tylko rachunku za usługę

[Divine_Intervention]

Dziękuje wszystkim za relację

Berenka - oczywiście z internetu i innych pomocy naukowych również skorzystam; domyślam się jakie są różnice między strachem a fobią (chociażby na przykładzie arachnofobii u mojego dobrego kumpla - kiedy normalni ludzie, którzy 'tylko' boją się pająków nie chcą ich dotknąć/brzydzą się ich widoku, tak mój znajomy po prostu wariował, jeżeli najcieńszy pająk pojawił się na horyzoncie skakał, rzucał w owada czym popadło, klnął jak szewc, uciekał, no generalnie dla mnie to był ubaw po pachy taki widok ), ale chciałem właśnie poznać uczucia towarzyszące tym osobom podczas wizyty - bo jest różnica między strachem przed bólem/znieczulenie jak u użytkowniczki skatex3 lub nynka_1987, a płaczem, drżeniem rąk i koszmarami o wiertłach jak u użytkowniczki Shar14.

asdfghjklx - to nie będzie żadne wyrafinowane opracowanie, a zwykła prezentacja na 5-10 minut zajęć - coś już musiała prowadząca dla nas wymyślić, żeby nie tylko Ona mówiła do nas przez 2 godziny . Myślę, że nic więcej ponad rzeczy ogólnie dostępne w internecie (tylko w ładniejszej oprawie) w tej prezentacji nie zawrę, to jednak studenci psychologii są specjalistami od zagadnień tego typu

[LadyChatterbox]

Ja sie balam jako dziecko. Bo rodzice aby wtluc mi ze nie moge jesc ton slodyczy (wyzebrywalam od babci, cioci i innej rodziny) i nie myc zebow (dzikie histerie na widok szczoteczki) kazali mi borowac bez znieczulenia. Potem latami strachalam sie kazdej wizyty u dentysty, przeszlo mi dopiero jak doroslam, zaplacilam sobie za kilka znieczulen i stwierdzilam ze da sie zyc ;D Aczkolwiek wciaz nieco mnie wzdryga na dzwiek borowania i widok tego dziwnego urzadzenia co ci az mozg od niego wibruje ;D


Ja mam zawsze znieczulenie komputerowe, to polega na tym, ze wsadzaja ci taka mala igielke ktora podlaczona jest do odpowiedniego sprzetu. Wpisuja tam twoj wzrost i wage i ten sprzet ci dawkuje ile potrzebujesz i przez igielke wtlacza. Dla mnie to zbawienie bo po dawce znieczulenia ledwo zyje wiec doktor mi zawsze tam ustawia polowe dawki

[berenka]

Napisane przez Divine_Intervention

Dziękuje wszystkim za relację

Berenka - oczywiście z internetu i innych pomocy naukowych również skorzystam; domyślam się jakie są różnice między strachem a fobią (chociażby na przykładzie arachnofobii u mojego dobrego kumpla - kiedy normalni ludzie, którzy 'tylko' boją się pająków nie chcą ich dotknąć/brzydzą się ich widoku, tak mój znajomy po prostu wariował, jeżeli najcieńszy pająk pojawił się na horyzoncie skakał, rzucał w owada czym popadło, klnął jak szewc, uciekał, no generalnie dla mnie to był ubaw po pachy taki widok ), ale chciałem właśnie poznać uczucia towarzyszące tym osobom podczas wizyty - bo jest różnica między strachem przed bólem/znieczulenie jak u użytkowniczki skatex3 lub nynka_1987, a płaczem, drżeniem rąk i koszmarami o wiertłach jak u użytkowniczki Shar14.

asdfghjklx - to nie będzie żadne wyrafinowane opracowanie, a zwykła prezentacja na 5-10 minut zajęć - coś już musiała prowadząca dla nas wymyślić, żeby nie tylko Ona mówiła do nas przez 2 godziny . Myślę, że nic więcej ponad rzeczy ogólnie dostępne w internecie (tylko w ładniejszej oprawie) w tej prezentacji nie zawrę, to jednak studenci psychologii są specjalistami od zagadnień tego typu

No wlasnie dziwi mnie fakt,iz nie chcesz skorzystac z ksiazki do psychologii (jakiejkolwiek), bo temat tyczy dokladnie roznic miedzy strachem a fobia na przykladzie "dentystycznym, jak rozumiem, to w sposob naukowy,a nie co tam akurat jakis osobnik przezyl. Tym bardzije jesli chodzi o tak krotka prezentacje. To naprawde sa podstawy. I mozna sie o tym bardzo szeroko rozpisac (rozgadac), na podstawie dobrych zrodel (czyt. ksiazek i opracowan, wstap do biblioteki), bo jezeli postanowisz sie opierac na przypadkowych przezyciach ludzi, to bedziesz "lal wode", malo merytoryczna sytuacja. No ale w sumie, moze macie malo wymagajaca babke.

---------- Dopisano o 16:57 ---------- Poprzedni post napisano o 16:55 ----------

Poza tym Ty nie masz sie domyslac, Ty masz wiedziec i to dokladnei z punktu widzenia psychologii (czyli to, co jest juz opisane 15000 razy i dostepne).

[ThinkingAboutUs]

Ja się nie bałam jako dziecko czy nastolata, a trochę miałam wizyt u dentystów i ortodonty, prostowałam zgryz.
Strach przyszedł znacznie później, kiedy będąc już osobą dorosłą musiałam usunąć ósemki. I tu nie chodzi o wiertła, strach przed bólem, strach przed dentystą czy znieczuleniem - ale o strach utraty zębów. Wiedziałam, z jakim zamiarem idę, trzęsłam się ja, trzęsło się siedzenie ze mną, trzęsła się pielęgniarka, trząsł się lekarz, tak okrutnie się bałam. Dźwięki tarcia kości o kości, uczucie naciągania szczęki, napięcie w praktycznie całej czaszce, a przed oczami wizja połamanych kości i zębów poza ich prawidłowym umiejscowieniem - no masakra.
Kiedyś też ortodontka dość mocno naciągnęła mi te druciki, wróciłam do domu i zęby mi się ruszały dość mocno, miałam wrażenie, że dosłownie wiszą na tych drutach. Panika, przerażenie, telefonu, ściąganie ortodonty z powrotem do gabinetu późną nocą - ale nic to, podobno tak miało być. A mi w wyobraźni wyleciały wszystkie.

[Niedopowiedzenia]

Boję się bólu, a oprócz tego leczenia zdrowych zębów. Miałam kiedyś taką sytuację,że leczyłam nie wiadomo ile zębów u jednej dentystki,miałam jeszcze kilka do zrobienia według niej. Poszłam do innego dentysty, gdy wypadła mi niedawno robiona przez nią plomba. Powiedział,że oprócz tego zęba wszystko jest okej.
Teraz oprócz tego bólu panicznie boję się zmiany dentysty,po prostu nie mam zaufania.

[gosiakowa87]

Bo prawda jest taka, że wybór dobrego dentysty to jest złożona sprawa, co z tego że trafi się dobry fachowiec, skoro pod takim czysto "ludzkim" względem nam nie podpasuje...

Swoją drogą tak czytam i widzę leczenie kanałowe bez znieczulenia...współczuję traumy.

[okapi]

Napisane przez Divine_Intervention

Jeżeli nie godzi to w Waszą prywatność byłbym wdzięczny za wszelkiego rodzaju informacje - jak objawia się Wasz strach/fobia przed dentystą, jakie emocje Wam towarzyszą przed/w trakcie wizyty, czy taki stan rzeczy miał miejsce od zawsze czy jest to efekt jakichś przykrych wydarzeń z przeszłości etc. etc.

Mam bardzo problematyczne uzębienie (podłoże genetyczne) i od dziecka regularnie odwiedzam ortodontę i dentystę. Pierwsze wizyty za młodu odbywały się na NFZ i nie wspominam tego miło... Nie spotkało mnie nic traumatycznego, ale cała otoczka po prostu nie była zbyt przyjemna - rejestracja, długi czas oczekiwania na wizyty, stary gabinet i orto tak zalatana i umęczona pracą, że wręcz robiła łaskę, że na mnie spojrzy. Kilka lat później zaczęłam leczenie stałym aparatem i już na stałe przeniosłam się do "prywatnego" gabinetu i od tamtej pory wizyty są dla mnie zupełnie neutralne i nie towarzyszy mi żaden stres. Nie ma tej "szpitalnej nfz-owskiej" otoczki i jest luźniejsza atmosfera, a to dużo daje...

[karolinaodkotow]

To chyba możesz odróżnić tak, że jak ktoś ma fobię to nie idzie do dentysty w ogóle, a jak ktoś ma strach to jednak idzie. Ludzie się boją tego, ile pieniędzy będzie to wszystko kosztować albo wstydzą się swoich zębów. Niektórzy nie cierpią zapachu medycznego. Na pewno też chodzi o ból zębów, ale teraz są znieczulenia - a i chodzi pewnie o zastrzyki też, niektórzy się obawiają pobrania krwi nawet. Ja mam super dentystkę, ale wcześniej różnie się trafiało. Na pewno warto, żeby dentyści się nie spieszyli, mieli czas dla pacjenta i nie przyjmowali nie wiadomo ilu w ciągu dnia, bo to każdy człowiek w końcu będzie miał dość.

[sowbar81]

Napisane przez Terrence

Przyłączę się, za komuny gdy byłam mała robili wszystko na żywca i jeszcze z chamskimi komentarzami, dlatego do dziś mam traumę i strasznie się boję. Na szczęście nie muszę często korzystać z usług dentystów.

Niestety wiele osób w naszym wieku taką traumę ma, dlatego wielu później dentysty unika doprowadzając stan uzębienia do ruiny Ja też bardzo boję się każdej wizyty (zarówno bólu jak i rachunku:P), ale staram się dbać i mimo wszystko regularnie chodzić na przeglądy. Dużo ponadto tu czytam o nowościach, zmianach i sposobach leczenia i trochę ogranicza to tą moją traumę z dzieciństwa.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Fobii nie mam, ale się boję. Siedzę z otwartą paszczą i nie widzę, co on tam robi. Zawsze się boję, że mu się ręka omsknie, że to wiertło, dłutko czy coś tam trafi w nie ten ząb, co trzeba. Albo w dziąsło. Albo w język. Albo wwierci mi się zbyt głęboko. Albo mi rozwali ząb, powie ups i zamiast założeniem plomby skończy się wyrywaniem zęba.

Kilka dni temu usuwałam ósemkę. Powiedzmy sobie szczerze - dobrowolne słuchanie trzasku własnych kości nie jest normalne. I jeszcze to dociskanie głowy do tego zagłówka, czuję, że używa siły, żeby tam coś zrobić i boję się, że rozwali mi pół paszczy. Przy usuwaniu ósemki robię się bardzo religijna i klepię w pamięci jedną zdrowaśkę za drugą

Na dodatek mam wrażliwą jamę ustną. Jak mam gorszy dzień to zdarzy mi się zwymiotować podczas mycia zębów, a co dopiero jeśli ktoś mi tam grzebie. Więc mimo, że borowanie mnie tak nie boli to i tak za każdym razem u dentysty proszę o znieczulenie ledwo wejdę, mimo, że borowanie nie boli mnie na tyle. Poza tym na początku roku wypadła mi żuchwa ze stawu i teraz boję się siedzieć dłużej z otwartymi szeroko ustami, żeby się nie powtórzyło.

[201703061208]

Ósemki to kiepska sprawa, wiem że przy aparatach prawie zawsze trzeba je usunąć, bo przeszkadzają w kształtowaniu łuku i polecam robić to w znieczuleniu ogólnym (u mnie narkoza kosztuje 350 zł), oczywiście później usuwanie na chirurgii szczękowej i pod opieką anestezjologa.

[Linka25]

Chamski komentarz lekarza z dzieciństwa z czasow PRL na długo zapadł mi w pamięć. Dentystów bałam się i wstydzilam. Przeszło. Terqz nie mam już z nimi większego problemu. Nie, żebym lubiła, ale fryzjera tez nie lubię.