Dziennikarstwo, czy zarządzanie?

[NamiMari]

Cześć dziewczyny. Czas rekrutacji ruszył i powoli zbliża się ku końcowi, a ja dalej nie jestem zdecydowana co do wyboru drugiego kierunku. W zasadzie do dzisiaj byłam przekonana, że będzie to dziennikarstwo i komunikacja społeczna, ale przeglądając jeszcze raz ofertę zwróciłam uwagę na zarządzanie i teraz mam mętlik w głowie...

Czy któraś z was studiuje, albo studiowała któryś z tych kierunków? Jak wrażenia?
Czy osoba niezbyt dobra z matmy (na maturze ze wszystkich przedmiotów matma poszła mi najgorszej) poradzi sobie na zarządzaniu?
Jak perspektywa z pracą, po którym kierunku lepsza?
Pytam tylko orientacyjnie, bo wiem, że decyzja i tak należy do mnie, jak i w obecnych czasach mało które studia gwarantują znalezienie pracy... Proszę podzielcie się ze mną swoimi przemyśleniami (albo doświadczeniem) odnośnie tych dwóch kierunków, który jest "lepszy", bardziej przyszłościowy?

[megamag]

Żaden. Oba są mało konkretne i mają dużą nadreprezentację absolwentów na rynku. O dziennikarstwie już się dziś wypowiadałam, ale wiem, że mało kto przeszukuje inne wątki, więc się zacytuję:

Ja mam misję odradzania wszystkim dziennikarstwa. Wiem, że to fajnie brzmi, ale tam jest naprawdę tak źle, jak mówią absolwenci. Sama się nadziałam na dziennikarstwo na UW. Brzmiało dobrze, tłum chętnych na miejsce, więc co miałoby się nie udać? Wszystko! Jak babcię kocham wszystko! To była parodia studiowania.

Materiał nie był trudny do opanowania, właściwie to poradziłby sobie z nim mój chomik. W zasadzie to nawet niespecjalnie trzeba było bywać na zajęciach, był na moim roku koleś, który pojechał na kilka miesięcy do Stanów bez żadnej dziekanki i i tak zaliczył. A co! Przedmioty w cały świat, w zasadzie o niczym. Wstępy do wszystkiego (socjologi, filozofii, ekonomii) plus takie perełki jak Polski System Medialny, na którym przez okrągły rok dowiadywaliśmy się, jakie to w Polsce są gazety i stacje telewizyjne. Była też historia prasy, na której przez cały rok tłukliśmy referaty o jakich międzywojennych lokalnych gazetach, o których nikt nie słyszał, albo prawo prasowe, gdzie przez rok przerabialiśmy jedną dwudziestostronicową ustawę. A i jeszcze jedne zajęcia praktyczne, co się szumnie nazywały warsztatem dziennikarskim. Prowadził je głuchy pan 80+, czasem jak mu się dwie prace skleiły, to czytał razem i nawet nie zauważył. Także... śmierć mózgu gwarantowana.

Czy są jakieś plusy?
- dużo imprez alkoholowych na koszt wydziału
- dużo wolnego czasu, co się akurat może przydać, jeśli ktoś rzeczywiście chce wcześnie zacząć pracę w zawodzie.

Sama idea studiów nie jest najgorsza, trochę wiedzy ogólnej o świecie i Polsce plus przedmioty praktyczne, żeby nauczyć się zawodu. Niestety uczelniom brakuje pomysłu na ten kierunek i w końcu zapychają takimi przedmiotami, jak opisałam powyżej.

Weźcie też pod uwagę jedną rzecz, właściwie nigdzie poza Warszawą w Polsce praktycznie nie ma mediów i nie ma gdzie zdobywać doświadczenia. Akurat rynek dziennikarski jest dość mały, poza stolicą, nawet w dużych miastach, są tylko jakieś małe, lokalne gazety i radiostacje, w których pracują po trzy osoby. Wyjątkiem jest może grupa RMF w Krakowie i wp.pl w Gdańsku.

Z zarządzaniem jest ten problem, że to studia trochę o wszystkim, ale o niczym konkretnie. Taka wiedza może się przydać, jak chcesz założyć własną firmę, ale jednak jak chcesz pracować powiedzmy w finansach, to przegrasz z kretesem z absolwentami ekonomii czy finansów.

Ale odpowiedz mi na jedno pytanie:
czy ty już wiesz, co byś chciała w życiu robić, czy po prostu wybierasz studia po omacku?

To też nie jest do końca tak, że jak nie studia na politechnice, to pewne bezrobocie, jak każe nam wierzyć propaganda rządowa. Ale problem licealistów jest moim zdaniem taki, że nikt im nie powiedział, jak wygląda dziś rynek, i stąd to rozczarowanie. Często źródłem informacji jest starsze pokolenie, które nie wie, jak dziś wygląda rynek. Moi rodzice też mieli takie myślenie, że po filologii na przykład to można być tylko nauczycielem, a że nie ma zawodu filozof, to pewnie po filozofii nikim. Rzeczywiście są zawody, które wymagają skończenia konkretnego kierunku (nie ma lekarzy bez medycyny czy prawników bez prawa), ale jednak w dzisiejszych czasach większość zawodów wymaga bardziej umiejętności. Ja to tu już kiedyś pisałam, ale większość moich znajomych jest po takich nieprzyszłościowych kierunkach i wcale nie są bezrobotni. Po prostu pracują jako różni specjaliści czy managerowie od kontaktów z klientem, obsługi biura, marketingu czy reklamy. Ale z tym jest taki problem, że już w czasie studiów trzeba się zdecydować, kim chce się być, i zdobywać w tym kierunku doświadczenie. Bo jak się pójdzie dopiero po pięciu latach studiów do firmy z pustym CV, to rzeczywiście można wylądować w pośredniaku na liście bezrobotnych po tych strasznych nieprzyszłościowych kierunkach.

[olamona80]

Studiuję dziennikarstwo na UW. Autorka postu powyżej ma rację - są to studia lajtowe, przy minimum wysiłku jest się w stanie zdawać kolejne egzaminy. Kiedyś, w czasach naszych rodziców, kierunek ten był prestiżowy. Obecnie służy lansowaniu się. Oczywiście zdarzają się jednostki, które wiedzą, że studiują nie dla popularności a dla podniesienia poziomu wiedzy ogólnej i kierunkowej. Obecnie jest boom na ten kierunek, jak jeszcze kilka lat temu był na zarządzanie. Ja nie żałuję wyboru, mam zamiar kontynuować studia, ponieważ mnie po prostu interesują tematy poruszane na zajęciach. Jeżeli poszłabym na zarządzanie, nie miałabym satysfakcji, a ona jest najważniejsza.

[NamiMari]

Dzięki dziewczyny za odpowiedzi.
Właśnie wybór kierunku studiów jest dla mnie bardzo trudny, do żadnego nie jestem przekonana w 100%. Miałam pewien plan, ale rezygnuję z niego, doszłam do wniosku, że się nie nadaję, nie mam cierpliwości, to nie jest to na co chciałabym poświęcić najbliższe 5 lat.

W przyszłości myślałam nad pracą związaną z reklamą i/albo marketingiem. Interesują mnie tematy socjologiczne, psychologiczne, co pokrótce idzie w parze z reklamą. Jestem osobą dość kreatywną, dodatkowo mam już wykształcenie w kierunku informatyki, bardziej od strony projektowania stron i grafiki komputerowej, niż stricte programowania (matematyka), czy technicznych spraw związanych z komputerami. Przeglądając różne fora, informatory (niestety z otoczenia nikt nie studiuje dziennikarstwa, bym mogła się dowiedzieć u źródła), ten kierunek oferuje specjalizację PR i reklamy, stąd rozważania nad nim. A zarządzanie wiele osób mi poleca, zwłaszcza jeśli myślę o marketingu. Stąd ten mój dylemat, co będzie lepsze.

[megamag]

Pracowałam w agencji reklamowej i akurat w moi dziale nikt nie był po zarządzaniu, chociaż zarządzałam tam projektami. Byłam ja po dziennikarstwie i filologii, jeszcze jedna dziewczyna po dziennikarstwie, szefowa po polonistyce, dziewczyna po socjologii, chłopak po filozofii, a prezes był po psychologii. Nie wiem, czy zarządzanie pomogło by mi pracy, moim zdaniem w tej branży bardziej się liczy doświadczenie i takie ogólne życiowe ogarnięcie. Z doświadczenia mogę stwierdzić, że przydatni są poloniści, bo chociaż potrafią pisać teksty copywriterskie bez błędów i klient się nie pieni. Jak znasz się cokolwiek na grafice to już masz duży plus. Programistów zwykle wynajmowaliśmy z zewnątrz, ale graficy są nawet bardziej potrzebni. Zawsze jest jakaś ulotka czy choćby grafika na profil facebookowy do zrobienia. Ja w sumie żałowałam, że jestem z tego noga, bo o każdą pierdołę się musiałam prosić grafików.

Ja byłam na spec. dziennikarskiej, więc miałam tylko jedne zajęcia z PR, ale były tragiczne. Prowadzący dyktował jakieś regułki w stylu, że informacje prasowe najlepiej przesyłać w środę (pal sześć czy to dziennik, czy kwartalnik). Nie wiem, czy ci na spec. PR mieli lepsze.

[olamona80]

Ja jestem na spec. PR. Wszystko zależy od prowadzących zajęcia. Jest semestr zajęć z grafiki komputerowej i fotografii. Ja mam kilka szkoleń, więc nie miałam problemów z ogarnięciem zrobienia infografiki. Przez cały rok jest przedmiot, gdzie zajęcia prowadzą praktycy.
Proponuję porównaj programy studiów na obu kierunkach - wydaje mi się, że na zarządzaniu będzie więcej zajęć z ekonomii, finansów, o HR.
Jeżeli nie jesteś pewna, to zrób sobie rok przerwy, spróbuj kursu z jakiejś tematyki lub zostań wolontariuszem. Ostatnio zaczyna być modna praca w zawodzie na zasadzie wolontariatu. Wtedy masz szansę poznać specyfikę działań i branży.