Czy jest sens wyprowadzać się z dziećmi za granicę?

[Didalia]

Witajcie.

Podczytuje forum anonimowo, jednak znalazłam się w trudnej sytuacji i potrzebuje usłyszeć jak to wyglada dla kogoś z zewnątrz. Tzn na dobra sprawę nie wiem czy moja sytuacja jest rzeczywiście skomplikowana czy szukam dziury w całym.

Zacznę od tego, ze jestem mama 2 dzieci - 5 i 7 lat. Z ich ojcem rozwiodłam się w zeszłym roku po prawie 10 latach związku. Delikatnie mówiąc nie rozstaliśmy się elegancko, było duzo wzajemnych wyrzutów i szarpanie się o opiekę nad dziećmi. Niestety muszę być w kontakcie z ex mężem i jego rodzina, chociaż najchętniej zablokowalabym go gdzie tylko się da.

W międzyczasie poznalam nowego mężczyznę, strzelił mnie przysłowiowy piorun sycylijski. Problem polega na tym, ze on mieszka na stałe w Hiszpanii, ma podpisany kontrakt w pracy do końca 2023 roku, później najprawdopodobniej wyniesie się do innego kraju. Nie wyobrażam sobie związku na odległość na dłuższa metę. Nie wierze, ze to może się udać. Bardzo stresuje mnie obecna sytuacja, wszystkie te przeszkody dołują i gaszą entuzjazm. Nie potrafie się zadeklarować, a moj nowy facet chce obietnicy, ze postaram się pokonać przeszkody i ewentualnie przenieść z dziećmi do Hiszpani w przyszłości. Z jego strony nie ma możliwości zerwania kontraktu. Trudno mi zainwestować uczucia w relacje, która może się nie udać ze względu na odległość i komplikacje związane z relokacją dzieci. Jakbym nie miała swojego bagazu nie zastanawiałabym się ani chwili, jest między nami ogromna chemia, mogę pracowac zdalnie z każdego miejsca, jestem finansowo niezależna, on ma bardzo dobrze płatna prace i wyglada na to, ze myśli o mnie poważnie. Ja rowniez.

Zdaje sobie sprawę, ze to bardzo wczesny etap. W sumie może spędziliśmy razem 2-3 miesiące, poza tym jesteśmy w kontakcie wirtualnym prawie codziennie. Nowy mezczyzna jest ode mnie o 4 lata młodszy i zgaduje, ze nie ma wielkiego pojęcia o codziennym zyciu z małymi dziećmi. Narazie mowi, ze to nie przeszkoda, ale kto wie czy nie zmieni zdania po kilku dniach/tygodniach/miesiącach?

Jeśli chodzi o stronę prawna, skonsultowalam się z prawnikiem. Dodam, ze mieszkam w Wielkiej Brytanii. Ojciec dzieci może po prostu nie wyrazić zgody na wyjazd za granice, musiałabym podważyć jego decyzje w sądzie albo pozbawić go praw rodzicielskich. Jednak nie chce skupiać się tutaj za bardzo na kwestiach prawnych.

Mam mętlik w głowie. Z jednej strony czuje, ze emocjonalnie bardzo się zaangażowałam w nowa relacje. On sprawia, ze wszystko wydaje się tak proste, chce mi pomoc znaleźć jak najlepszego prawnika, szkole dla dzieci. Z drugiej nie chce utrudnić dzieciom kontaktu z ojcem. Z trzeciej dzieci są na tyle małe, ze myśle ze nie miałyby dużego problemu z adaptacja w nowym miejscu. Moj były jest w połowie Hiszpanem, wiec dzieci znają trochę język.

Czy uważacie, ze to egoistyczne, ze myśle o swoim szczęściu? Nie wiem jak pogodzić dwie kwestie - swoje dalsze życie i dobro dzieci. Mam dopiero 34 lata. Nie wiem czy dać sobie spokój czy jednak spróbować. Nie chce być przysłowiowa Matka Polka, która własne życie odzyskuje dopiero jak dzieci dorosną i wyfruna.

Teraz czuje się jak w pętli. Nie potrafię się na 100% zaangażować, bo nie jestem pewna przyszłości i trudno mi planować przyszłość, kiedy nie jestem kompletnie zaangażowana.




Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Magrru]

Spróbowałabym. Ale ja nie jestem normalna

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[rybeczkawizaz]

Napisane przez Magrru

Spróbowałabym. Ale ja nie jestem normalna

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

dobre : ))

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Didalia

Witajcie.

Podczytuje forum anonimowo, jednak znalazłam się w trudnej sytuacji i potrzebuje usłyszeć jak to wyglada dla kogoś z zewnątrz. Tzn na dobra sprawę nie wiem czy moja sytuacja jest rzeczywiście skomplikowana czy szukam dziury w całym.

Zacznę od tego, ze jestem mama 2 dzieci - 5 i 7 lat. Z ich ojcem rozwiodłam się w zeszłym roku po prawie 10 latach związku. Delikatnie mówiąc nie rozstaliśmy się elegancko, było duzo wzajemnych wyrzutów i szarpanie się o opiekę nad dziećmi. Niestety muszę być w kontakcie z ex mężem i jego rodzina, chociaż najchętniej zablokowalabym go gdzie tylko się da.

W międzyczasie poznalam nowego mężczyznę, strzelił mnie przysłowiowy piorun sycylijski. Problem polega na tym, ze on mieszka na stałe w Hiszpanii, ma podpisany kontrakt w pracy do końca 2023 roku, później najprawdopodobniej wyniesie się do innego kraju. Nie wyobrażam sobie związku na odległość na dłuższa metę. Nie wierze, ze to może się udać. Bardzo stresuje mnie obecna sytuacja, wszystkie te przeszkody dołują i gaszą entuzjazm. Nie potrafie się zadeklarować, a moj nowy facet chce obietnicy, ze postaram się pokonać przeszkody i ewentualnie przenieść z dziećmi do Hiszpani w przyszłości. Z jego strony nie ma możliwości zerwania kontraktu. Trudno mi zainwestować uczucia w relacje, która może się nie udać ze względu na odległość i komplikacje związane z relokacją dzieci. Jakbym nie miała swojego bagazu nie zastanawiałabym się ani chwili, jest między nami ogromna chemia, mogę pracowac zdalnie z każdego miejsca, jestem finansowo niezależna, on ma bardzo dobrze płatna prace i wyglada na to, ze myśli o mnie poważnie. Ja rowniez.

Zdaje sobie sprawę, ze to bardzo wczesny etap. W sumie może spędziliśmy razem 2-3 miesiące, poza tym jesteśmy w kontakcie wirtualnym prawie codziennie. Nowy mezczyzna jest ode mnie o 4 lata młodszy i zgaduje, ze nie ma wielkiego pojęcia o codziennym zyciu z małymi dziećmi. Narazie mowi, ze to nie przeszkoda, ale kto wie czy nie zmieni zdania po kilku dniach/tygodniach/miesiącach?

Jeśli chodzi o stronę prawna, skonsultowalam się z prawnikiem. Dodam, ze mieszkam w Wielkiej Brytanii. Ojciec dzieci może po prostu nie wyrazić zgody na wyjazd za granice, musiałabym podważyć jego decyzje w sądzie albo pozbawić go praw rodzicielskich. Jednak nie chce skupiać się tutaj za bardzo na kwestiach prawnych.

Mam mętlik w głowie. Z jednej strony czuje, ze emocjonalnie bardzo się zaangażowałam w nowa relacje. On sprawia, ze wszystko wydaje się tak proste, chce mi pomoc znaleźć jak najlepszego prawnika, szkole dla dzieci. Z drugiej nie chce utrudnić dzieciom kontaktu z ojcem. Z trzeciej dzieci są na tyle małe, ze myśle ze nie miałyby dużego problemu z adaptacja w nowym miejscu. Moj były jest w połowie Hiszpanem, wiec dzieci znają trochę język.

Czy uważacie, ze to egoistyczne, ze myśle o swoim szczęściu? Nie wiem jak pogodzić dwie kwestie - swoje dalsze życie i dobro dzieci. Mam dopiero 34 lata. Nie wiem czy dać sobie spokój czy jednak spróbować. Nie chce być przysłowiowa Matka Polka, która własne życie odzyskuje dopiero jak dzieci dorosną i wyfruna.

Teraz czuje się jak w pętli. Nie potrafię się na 100% zaangażować, bo nie jestem pewna przyszłości i trudno mi planować przyszłość, kiedy nie jestem kompletnie zaangażowana.

1. Bardzo niebezpieczna sytuacja ze względu na dzieci. Nie chodzi mi o to, że wyjazd z dziećmi zagranicę jest niemożliwy, tylko o to, że samotne matki są bardzo często atakiem siatek pedofilskich z zagranicy.
Także od tej strony miałabym na twoim miejscu cały czas włączony radar.

2. Jeżeli miałaś przeboje z ojcem dzieci o opiekę, to na ich wyjazd raczej się nie zgodzi.

3. Nie znasz tego faceta, skoro spędziłaś z nim 2-3 miesiące dopiero. Jeżeli mu na tobie zależy, to znajdzie inne rozwiązanie, albo przynajmniej poczeka jeszcze kilka miesięcy, rok, aż będziesz miała okazję poznać go bardziej.

4. Nie zapominaj, że każde zakochanie się kiedyś kończy i wtedy zostaniesz w obcym kraju z dwójką dzieci. Jesteś na to gotowa?

[Didalia]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88812170]1. Bardzo niebezpieczna sytuacja ze względu na dzieci. Nie chodzi mi o to, że wyjazd z dziećmi zagranicę jest niemożliwy, tylko o to, że samotne matki są bardzo często atakiem siatek pedofilskich z zagranicy.

Także od tej strony miałabym na twoim miejscu cały czas włączony radar.



2. Jeżeli miałaś przeboje z ojcem dzieci o opiekę, to na ich wyjazd raczej się nie zgodzi.



3. Nie znasz tego faceta, skoro spędziłaś z nim 2-3 miesiące dopiero. Jeżeli mu na tobie zależy, to znajdzie inne rozwiązanie, albo przynajmniej poczeka jeszcze kilka miesięcy, rok, aż będziesz miała okazję poznać go bardziej.



4. Nie zapominaj, że każde zakochanie się kiedyś kończy i wtedy zostaniesz w obcym kraju z dwójką dzieci. Jesteś na to gotowa?[/QUOTE]


Dzieki za odpowiedz. Odniosę się po kolei.

1. Nie zdawałam sobie sprawy. Dobrze, ze o tym wspomniałaś.
2. Nie mam cienia wątpliwości, ze się nie zgodzi. Musiałabym walczyć w sądzie o to, żeby prawnie anulować jego sprzeciw. Całkiem możliwe, ze postępowanie będzie się ciągnęło miesiącami. No i oczywiście nie mogę mieć pewności, ze uda mi się wygrać.
3. Prawda, niemniej jednak chodzi mi nie tyle o rzucanie wszystkiego, spakowanie walizek i wyjazd w przyszłym miesiącu, co otwartość na te opcje. On ode mnie nie chce konkretnej daty tylko emocjonalna gotowość na kolejny krok. Tak jak napisałam wcześniej, jestem zawieszona. On mi wyznaje uczucia, co w normalnej sytuacji powinno być ekscytujące, a u mnie teraz powoduje stres. Chciałabym pozwolić sobie się zakochać, ale jestem kompletnie zablokowana.
4. Zawsze mogę wrócić do Wielkiej Brytanii, gdzie mam stabilna prace, własne lokum i rodzine z dwóch stron.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Moim zdaniem to trochę niedorzeczne. Sama piszesz, że nawet nie wiesz, czy facet ma pojęcie o życiu i mieszkaniu z dwójką dzieci w tym wieku. A mimo to on oczekuje od ciebie jakiś deklaracji, co do decyzji? Znacie się raptem 2-3 mies, nie rozmawialiście o tym, jak to miałoby wyglądać, ale już takie wielkie plany? Jak dołożyć do tego fakt, że strasznie ciężko będzie zabrać dzieci za granicę od ojca, to wszystko w tym planie się sypie.

A co z dziećmi? Maja dobry kontakt z ojcem? Przecież ograniczysz w ten sposób ich spotkania, mogą cierpieć. A znają w ogóle tego nowego kolesia? Akceptują go?? Chyba trzeba trochę realizmu dodać do tej panoramy marzeń.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Didalia

Dzieki za odpowiedz. Odniosę się po kolei.

1. Nie zdawałam sobie sprawy. Dobrze, ze o tym wspomniałaś.
2. Nie mam cienia wątpliwości, ze się nie zgodzi. Musiałabym walczyć w sądzie o to, żeby prawnie anulować jego sprzeciw. Całkiem możliwe, ze postępowanie będzie się ciągnęło miesiącami. No i oczywiście nie mogę mieć pewności, ze uda mi się wygrać.
3. Prawda, niemniej jednak chodzi mi nie tyle o rzucanie wszystkiego, spakowanie walizek i wyjazd w przyszłym miesiącu, co otwartość na te opcje. On ode mnie nie chce konkretnej daty tylko emocjonalna gotowość na kolejny krok. Tak jak napisałam wcześniej, jestem zawieszona. On mi wyznaje uczucia, co w normalnej sytuacji powinno być ekscytujące, a u mnie teraz powoduje stres. Chciałabym pozwolić sobie się zakochać, ale jestem kompletnie zablokowana.
4. Zawsze mogę wrócić do Wielkiej Brytanii, gdzie mam stabilna prace, własne lokum i rodzine z dwóch stron.

Daj sobie czas, nie myśl na razie o wyjeździe, nie planuj niczego. Poznaj tego faceta najpierw, odkryj jego słabe strony, pozwól jemu odkryć twoje. A dopiero za jakiś czas wróć do myśli o wyjeździe.
I ochłoń, bo na razie jesteś zakochana i nie myślisz jasno, poczekaj aż pierwsze emocje opadną.

[goslawka]

Trudna sytuacja. Napewno dałabym sobie jeszcze czas na poznanie go, ponieważ 2-3 miesiace to jeszcze wcześnie. A co dzieci na to? Znają go i lubią? No i jaki mają kontakt z ojcem?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Didalia]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88812348]Treść usunięta[/QUOTE]
Moze to szczegol, ale znamy sie dluzej 6-7 miesiecy. 2-3 miesiace z tego udalo nam sie spedzic fizycznie razem. Prawie codziennie rozmawiamy, rowniez na temat tego w jakim kierunku nasza relacja sie rozwija. Niestety jego praca nie moze byc zmieniona, musi dokonczyc pewien projekt i nie ma nad tym dyskusji. A on widzi to tak, ze jednak w pewnym momencie musialabym sie tam przeniesc skoro on nie moze. Po zakonczeniu kontraktu moglby wrocic ze mna do Wielkiej Brytanii, mieszkal juz tutaj przez wiele lat.

Nie nazwalabym tego wielkimi planami. Po prostu probuje zaplanowac sobie zycie w jakis sposob. Potencjalnie pasujemy do siebie i chcialabym moc eksplorowac te znajomosc. Skoro mieszkamy w roznych krajach to trzeba z wyprzedzeniem miec jakis pomysl.

Moj byly maz jest w porzadku wobec dzieci, zabiera je co drugi weekend, organizuje im atrakcje i wycieczki. Problem w tym, ze nie jest w porzadku wobec mnie. Wysledzil mojego nowego partnera na social mediach, wyslal mu wulgarne wiadomosci, w tym wyssane z palca informacje o mnie. Dlatego nie chcialam przedstawiac go dzieciom, nie chce, zeby byly je wypytywal i wciagal w swoje gierki.

Zdaje sobie sprawe, ze straca mozliwosc widzenia taty co drugi weekend jesli postanowie sie wyniesc. Fatalnie sie z tym czuje.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Hmmm, czyli dzieci w ogóle nie poznały nowego partnera i nie wiesz jak na niego zareagują, ale planujesz wyjazdy do niego i przeprowadzkę? No jakoś szczerze mówiąc niepokojąco to brzmi...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;88812603]Hmmm, czyli dzieci w ogóle nie poznały nowego partnera i nie wiesz jak na niego zareagują, ale planujesz wyjazdy do niego i przeprowadzkę? No jakoś szczerze mówiąc niepokojąco to brzmi...
[/QUOTE]

Dlatego lepiej, żeby autorka ochłonęła i przystopowała na kilka miesięcy, bo już zaczęła budować plany świetlanej przyszłości, a jak na razie jest w fazie pierwszego zakochania i nawet dobrze nie zna tego człowieka.

[Matishau]

Akurat wyjazd z polski to najlepsze co możesz zdobić dla swoich dzieci - w tym kraju przyszłości nie będą miały o ile ich nie wychowasz na patologie.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez Matishau

Akurat wyjazd z polski to najlepsze co możesz zdobić dla swoich dzieci - w tym kraju przyszłości nie będą miały o ile ich nie wychowasz na patologie.

Autorka nie mieszka przecież w Polsce

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[squirrelqa]

Ochlon trochę, zbuduj fundamenty relacji, nie rzucaj wszystkiego dla faceta.

PS. Ojciec obecnie widuje dzieci 2 razy w miesiącu. Taką częstotliwość można utrzymać mieszkając w innych krajach.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[tinkerver2]

Nie zdecydowałabym się na reorganizacje i wywrócenie całego życia dzieciom, z powodu jakiegoś tam faceta, którego znasz kilka miesięcy i urządzacie sobie pogaduszki przez neta.
Jak mu tak zależy, to niech on się przeprowadzi. Jako samotnemu facetowi będzie mu łatwiej zorganizować przeprowadzkę niż matce z dwójką dzieci.
Nie rozumiem, że nie może zerwać kontraktu, bo co? Zabiją go?
Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[kocia_lapka]

Napisane przez tinkerver2

Nie zdecydowałabym się na reorganizacje i wywrócenie całego życia dzieciom, z powodu jakiegoś tam faceta, którego znasz kilka miesięcy i urządzacie sobie pogaduszki przez neta.
Jak mu tak zależy, to niech on się przeprowadzi. Jako samotnemu facetowi będzie mu łatwiej zorganizować przeprowadzkę niż matce z dwójką dzieci.
Nie rozumiem, że nie może zerwać kontraktu, bo co? Zabiją go?
Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

Sądząc po sobie mogę powiedzieć, że często kontrakty są obwarowane sporymi karami, np. 3 krotność pensji.

[tinkerver2]

Napisane przez kocia_lapka

Sądząc po sobie mogę powiedzieć, że często kontrakty są obwarowane sporymi karami, np. 3 krotność pensji.

No wg mnie 3 krotność pensji to nic w porównaniu z miłością życia, cnie?

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[1ce31337bafe4ce50f62519e721d2985132c01a5_6111b3a307338]

Napisane przez tinkerver2

Jak mu tak zależy, to niech on się przeprowadzi. Jako samotnemu facetowi będzie mu łatwiej zorganizować przeprowadzkę niż matce z dwójką dzieci.
Nie rozumiem, że nie może zerwać kontraktu, bo co? Zabiją go?
Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

Przepadną piniąszki, romans nie jest tego warty

[kocia_lapka]

Napisane przez tinkerver2

No wg mnie 3 krotność pensji to nic w porównaniu z miłością życia, cnie?

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

Jak dla kogo. Jak ma się jedną pensję i niewiele oszczędności to jednak te 3 miesiące to sporo

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Didalia

Witajcie.

Podczytuje forum anonimowo, jednak znalazłam się w trudnej sytuacji i potrzebuje usłyszeć jak to wyglada dla kogoś z zewnątrz. Tzn na dobra sprawę nie wiem czy moja sytuacja jest rzeczywiście skomplikowana czy szukam dziury w całym.

Zacznę od tego, ze jestem mama 2 dzieci - 5 i 7 lat. Z ich ojcem rozwiodłam się w zeszłym roku po prawie 10 latach związku. Delikatnie mówiąc nie rozstaliśmy się elegancko, było duzo wzajemnych wyrzutów i szarpanie się o opiekę nad dziećmi. Niestety muszę być w kontakcie z ex mężem i jego rodzina, chociaż najchętniej zablokowalabym go gdzie tylko się da.

W międzyczasie poznalam nowego mężczyznę, strzelił mnie przysłowiowy piorun sycylijski. Problem polega na tym, ze on mieszka na stałe w Hiszpanii, ma podpisany kontrakt w pracy do końca 2023 roku, później najprawdopodobniej wyniesie się do innego kraju. Nie wyobrażam sobie związku na odległość na dłuższa metę. Nie wierze, ze to może się udać. Bardzo stresuje mnie obecna sytuacja, wszystkie te przeszkody dołują i gaszą entuzjazm. Nie potrafie się zadeklarować, a moj nowy facet chce obietnicy, ze postaram się pokonać przeszkody i ewentualnie przenieść z dziećmi do Hiszpani w przyszłości. Z jego strony nie ma możliwości zerwania kontraktu. Trudno mi zainwestować uczucia w relacje, która może się nie udać ze względu na odległość i komplikacje związane z relokacją dzieci. Jakbym nie miała swojego bagazu nie zastanawiałabym się ani chwili, jest między nami ogromna chemia, mogę pracowac zdalnie z każdego miejsca, jestem finansowo niezależna, on ma bardzo dobrze płatna prace i wyglada na to, ze myśli o mnie poważnie. Ja rowniez.

Zdaje sobie sprawę, ze to bardzo wczesny etap. W sumie może spędziliśmy razem 2-3 miesiące, poza tym jesteśmy w kontakcie wirtualnym prawie codziennie. Nowy mezczyzna jest ode mnie o 4 lata młodszy i zgaduje, ze nie ma wielkiego pojęcia o codziennym zyciu z małymi dziećmi. Narazie mowi, ze to nie przeszkoda, ale kto wie czy nie zmieni zdania po kilku dniach/tygodniach/miesiącach?

Jeśli chodzi o stronę prawna, skonsultowalam się z prawnikiem. Dodam, ze mieszkam w Wielkiej Brytanii. Ojciec dzieci może po prostu nie wyrazić zgody na wyjazd za granice, musiałabym podważyć jego decyzje w sądzie albo pozbawić go praw rodzicielskich. Jednak nie chce skupiać się tutaj za bardzo na kwestiach prawnych.

Mam mętlik w głowie. Z jednej strony czuje, ze emocjonalnie bardzo się zaangażowałam w nowa relacje. On sprawia, ze wszystko wydaje się tak proste, chce mi pomoc znaleźć jak najlepszego prawnika, szkole dla dzieci. Z drugiej nie chce utrudnić dzieciom kontaktu z ojcem. Z trzeciej dzieci są na tyle małe, ze myśle ze nie miałyby dużego problemu z adaptacja w nowym miejscu. Moj były jest w połowie Hiszpanem, wiec dzieci znają trochę język.

Czy uważacie, ze to egoistyczne, ze myśle o swoim szczęściu? Nie wiem jak pogodzić dwie kwestie - swoje dalsze życie i dobro dzieci. Mam dopiero 34 lata. Nie wiem czy dać sobie spokój czy jednak spróbować. Nie chce być przysłowiowa Matka Polka, która własne życie odzyskuje dopiero jak dzieci dorosną i wyfruna.

Teraz czuje się jak w pętli. Nie potrafię się na 100% zaangażować, bo nie jestem pewna przyszłości i trudno mi planować przyszłość, kiedy nie jestem kompletnie zaangażowana.




Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

sam wyjazd z dziecmi za granice jest mozliwy do zrealizowania wiem to po sobie (wyjechalam z dziecmi w wieku 8 i 11 lat)
jednak w twojej sytuacji jest to krotko mowiac poroniony pomysl
znasz faceta od kilku miesiecy,twoje dzieci go nie znaja i on nigdy z nimi nie przebywal nawet 5 min
jak ty to sobie wyobrazasz?
czy nie zdajesz sobie sprawy ze ukradkowe spotkania w ciagu 2-3 miesiecy i zwiazek przez telefon to zupelnie inna relacja niz mieszkanie z kims 24h plus z jego dziecmi?
ta relacja kompletnie zmienilaby swoj status nie bylibyscie juz para rozpalonych kochankow spadloby na niego utrzymanie waszej rodziny plus organizacja wielu spraw dotyczacych twoich dzieci (szkoly,lekarz itp) to nie jest bajka to ciezkie reality
moim zdaniem szansa ze sie NIE uda jest cholernie wysoka ,ten facet nie ma pojecia o zyciu z dziecmi,wasza relacja nie bylaby juz taka sama jak dotychczas
piszesz ze jakby nie wypalilo to mozesz wrocic tu gdzie jestes teraz ze masz lokum i prace
co z tym lokum na czas twojego wyjazdu?przeciez bedziesz musiala je utrzymywac(placic za wynajem czy kredyt ?) bedzie cie na to stac?a praca przyjmie cie spowrotem po powiedzmy 2 latach nieobecnosci?chyba troche sie zagalopowalas w tym optymizmie
do tego nie zapominaj ze w uk jesli masz settle status to sa jakies obwarowania czasowe w ciagu ktorych mozesz wrocic (chyba 5lat)
co jesli zwiazek sie rozpadnie tak jak twoje malzenstwo a ty nie bedziesz mogla wrocic do uk ?
zejdz na ziemie bo to sie moze skonczyc tragicznie ,masz 34 lata nie 16 zeby rzucac sie na leb na szyje i swoje dzieciaki jeszcze w to wciagac bo sie zakochalas
jezeli wezmiesz dzieci bez zgody meza to on zglosi porwanie rodzicielskie i bedziesz scigana ,mozesz stracic prawo do opieki nad dziecmi -gra warta swieczki?
jest jszcze inna mozliwosc
zostaw dzieci z mezem i jedz skoro to taka milosc

naprawde pomysly masz poronione sukcesu tu raczej nie widze nie zaleznie z ktorej strony probuje ugrysc ten temat

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez tinkerver2

No wg mnie 3 krotność pensji to nic w porównaniu z miłością życia, cnie?

Święte słowa

Akurat pieniądze są dobrym papierkiem lakmusowym dla każdej "prawdziwej i wyjątkowej" miłości

---------- Dopisano o 08:46 ---------- Poprzedni post napisano o 08:45 ----------

Napisane przez kocia_lapka

Jak dla kogo. Jak ma się jedną pensję i niewiele oszczędności to jednak te 3 miesiące to sporo

Planowanie przyszłości z dwójką malutkich dzieci, który nie ma oszczędności, jest już pomysłem głupim samym w sobie, zatem jest to argument zmieniający postać rzeczy zupełnie

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez tinkerver2

No wg mnie 3 krotność pensji to nic w porównaniu z miłością życia, cnie?

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

Bez jaj... gdyby chodziło tylko o karę finansową, a tu chodzi też o pracę + także może być spalony w branży jak rzuci w środku ważny kontrakt.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Didalia]

Nie myslalam o tym, żeby go przekonywać do zerwania kontraktu. Kocha swoją prace, marzył o tym projekcie, nie było łatwo się dostać. Nie wiem czy po zawaleniu projektu szybko znalazłaby się porównywalna oferta. Z nas dwojga to ja mogę sobie pozwolić na więcej luzu. Mam swój rozbujany biznes, który nie wymaga już codziennego doglądania. Owszem, jestem pod telefonem 24/7, ale w praktyce moja fizyczna obecność nie jest niezbędna.

Xfrida, dom, w którym mieszkam jest całkowicie spłacony. Miesięczne opłaty to council tax i inne rachunki, ewentualne naprawy. Mogłabym albo oddać klucze agencji, która za opłata dogladalaby nieruchomości albo krótkoterminowo wynajac albo zaprosić siostrę z mężem, którzy nadal zbierają na wkład własny i wynajmuja. Nie chce się za bardzo rozpisywać na temat finansów, w każdym bądź razie nie są problemem ani teraz ani w najbliższej przyszłości. Nowego faceta nie chce naciskać w sprawie zerwania kontraktu nie w obawie o wysokie kary, co przekreślenie marzeń i potencjalne zablokowanie przyszłych ofert.

Oczywiście nawet mi przez myśl nie przeszło zabieranie dzieci bez zgody ojca albo stosownego wyroku sądu.

Myslicie, ze to dobry pomysł pojechać do Hiszpanii na 2 tygodnie, zrobić dzieciom wakacje i przy okazji zobaczyć jak będzie się nam układało w warunkach bardziej zbliżonych do szarej rzeczywistości?


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Glupi pomysl. Znajdzesz jeszcze innego faceta na miejscu albo niech ten nowy sie przeniesie do Ciebie. Nie wierze, ze nie moze zerwac kontraku i ine ma okresu wypowiedzenia

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Didalia

Nie myslalam o tym, żeby go przekonywać do zerwania kontraktu. Kocha swoją prace, marzył o tym projekcie, nie było łatwo się dostać. Nie wiem czy po zawaleniu projektu szybko znalazłaby się porównywalna oferta. Z nas dwojga to ja mogę sobie pozwolić na więcej luzu. Mam swój rozbujany biznes, który nie wymaga już codziennego doglądania. Owszem, jestem pod telefonem 24/7, ale w praktyce moja fizyczna obecność nie jest niezbędna.

Xfrida, dom, w którym mieszkam jest całkowicie spłacony. Miesięczne opłaty to council tax i inne rachunki, ewentualne naprawy. Mogłabym albo oddać klucze agencji, która za opłata dogladalaby nieruchomości albo krótkoterminowo wynajac albo zaprosić siostrę z mężem, którzy nadal zbierają na wkład własny i wynajmuja. Nie chce się za bardzo rozpisywać na temat finansów, w każdym bądź razie nie są problemem ani teraz ani w najbliższej przyszłości. Nowego faceta nie chce naciskać w sprawie zerwania kontraktu nie w obawie o wysokie kary, co przekreślenie marzeń i potencjalne zablokowanie przyszłych ofert.

Oczywiście nawet mi przez myśl nie przeszło zabieranie dzieci bez zgody ojca albo stosownego wyroku sądu.

Myslicie, ze to dobry pomysł pojechać do Hiszpanii na 2 tygodnie, zrobić dzieciom wakacje i przy okazji zobaczyć jak będzie się nam układało w warunkach bardziej zbliżonych do szarej rzeczywistości?


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

mozesz ich zabrac na 2 tyg ale mowiac szczerze to nie odda reality na codzien bo nie bedzie to normalne zycie tylko wakacyjny wyjazd
takie wyjazdy na wakacje zazwyczaj nie maja nic wspolnego z zyciem na codzien gdzie masz mase obowiazkow
jedyne co moze pomoc w tym wyjezdzie ze facet zorientuje sie z czym sie wiaze mieszkanie z 2 dzieci -malo prywatnosci,malo czasu na relax we dwojke,nie mozesz wyskoczyc gdzie chcesz ,wyprawa do restauracji to przedwsieziecie -nie mozesz tak sobie wieczorem wyskoczyc na piwo itp a to dopiero poczatek bo w zyciu na codzien dochodzi masa innych obowiazkow i cala logistyka naokolo dzieci - wiesz sama zreszta o czym mowie nie tylko szkola,choroby ale takze te przyziemne codzienne sprzatanie,zakupy, itp itd
ogolnie ci powiem ze czarno to widze ,obiektywnie ,malo prawdopodobne ze sad w uk da ci zabrac dzieci bez zgody ojca -ojciec musialby byc alkoholikiem,narkomanem ,nie interesowac sie dziecmi kompletnie ,twoj zwiazek z nowym partnerem jest za krotki ,dzieci nie maja zadnej wiezi z tym facetem itp
mysle ze bylaby inna stuacja jakbys np ty z dziecmi mieszkala w uk z tym facetem przez kilka lat i miala z nim np dziecko i on dostalby propozycje pracy i wowczas jako rodzina planowalibyscie przesiedlenie do innego kraju
albo ty dostalabys dobrze platna prace za granica a ojciec tutaj nie dokladalby sie wogole do utrzymania dzieci i nie utrzymywal z nimi kontaktu(np by byl w wiezieniu ) wiec to bylaby wyprowadzka w celu polepszenia bytu
ale tak w twojej sytuacji to jest poprostu nie wystarczajace ze ty sie zakochalas aby burzyc dziecia kontakty z wlasnym ojcem

czy ten twoj facet zaproponowal zebys sie wprowadzila do niego z dziecmi?

[1ce31337bafe4ce50f62519e721d2985132c01a5_6111b3a307338]

Napisane przez Didalia

Myslicie, ze to dobry pomysł pojechać do Hiszpanii na 2 tygodnie, zrobić dzieciom wakacje i przy okazji zobaczyć jak będzie się nam układało w warunkach bardziej zbliżonych do szarej rzeczywistości?


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale po co?

Nie potrafie się zadeklarować, a moj nowy facet chce obietnicy, ze postaram się pokonać przeszkody i ewentualnie przenieść z dziećmi do Hiszpani w przyszłości

Myślę, że najuczciwiej będzie przestać zwodzić jego i samą siebie mrzonkami. Powiedz mu szczerze, że nigdy z dziećmi nie przeprowadzisz się z UK do Hiszpanii. Skoro to nie jest możliwe, to po co mu robić nadzieję, nakręcać go tym przyjazdem na wakacje, i w dodatku robić dzieciom wodę z mózgów?

[tinkerver2]

Napisane przez kocia_lapka

Jak dla kogo. Jak ma się jedną pensję i niewiele oszczędności to jednak te 3 miesiące to sporo

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;88812989]Bez jaj... gdyby chodziło tylko o karę finansową, a tu chodzi też o pracę + także może być spalony w branży jak rzuci w środku ważny kontrakt.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]Ej no ludzie święci. Mówimy tu o MIŁOŚCI, a nie jakichś tam pieniądzach. Wg mnie łatwiej rzucić robotę i ewentualnie zapłacić karę i przeprowadzić się do ukochanej i jej dzieci, niż ściągać do siebie 3 osoby. Laska jest gotowa dla tej miłości rzucić całe swoje życie i wywieźć dzieci do obcego kraju, z daleka od ojca, zmienić im placówki edukacyjne, zabrać od przyjaciół i znajomych, zmusić do nauki innego języka, niż ten, który znały do tej pory, i to wszystko dla kolesia znanego pół roku, w tym 4 miesiące telefonicznie, a typ nie może rzucić pracy bo ma kontrakt XD [1=b7c523c48d685fff13c5db5 a9d3e58ccf0b35a9f_65555d0 8413b4;88813082]Glupi pomysl. Znajdzesz jeszcze innego faceta na miejscu albo niech ten nowy sie przeniesie do Ciebie. Nie wierze, ze nie moze zerwac kontraku i ine ma okresu wypowiedzenia[/QUOTE]Dokładnie.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[Wicked_Girl]

Przeczytałam cały wątek i pomyślałam jak mało jesteś przewidywalna i gdzie dzieci w tym wszystkim? Facet tak naprawdę dał Ci ultimatum, skoro określił, ze nie ma opcji zerwania kontraktu. Rozumiem, zakochałaś się. Każdy chce być szczęśliwy. Ale Ty nawet nie jedź na te 2 tygodnie. Żaden to zresztą miernik dla Twojego partnera na prawdziwe życie z 2 maluchów. Daj sobie czas, znajdziesz kogoś kto w 200 procentach się zaangażuje, bo on ewidentnie nie rokuje.

[2f6abb6d3878858271ffdb3efd65c95d1f4fde9b_623d0cb3af0b6]

Napisane przez Didalia

Moze to szczegol, ale znamy sie dluzej 6-7 miesiecy. 2-3 miesiace z tego udalo nam sie spedzic fizycznie razem. Prawie codziennie rozmawiamy, rowniez na temat tego w jakim kierunku nasza relacja sie rozwija. Niestety jego praca nie moze byc zmieniona, musi dokonczyc pewien projekt i nie ma nad tym dyskusji. A on widzi to tak, ze jednak w pewnym momencie musialabym sie tam przeniesc skoro on nie moze. Po zakonczeniu kontraktu moglby wrocic ze mna do Wielkiej Brytanii, mieszkal juz tutaj przez wiele lat.

Napisane przez tinkerver2

. Laska jest gotowa dla tej miłości rzucić całe swoje życie i wywieźć dzieci do obcego kraju, z daleka od ojca, zmienić im placówki edukacyjne, zabrać od przyjaciół i znajomych, zmusić do nauki innego języka, niż ten, który znały do tej pory, i to wszystko dla kolesia znanego pół roku, w tym 4 miesiące telefonicznie, a typ nie może rzucić pracy bo ma kontrakt
Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

Sądzę, że wyprowadzka z dziećmi do Hiszpanii to porąbany pomysł, w sytuacji, kiedy za jakiś czas Twój Alvaro może do Wielkiej Brytanii wrócić. Zresztą, spokojnie, tak jak napisała xfrida, nie tak łatwo będzie Ci uzyskać pozwolenie na wyjazd z dziećmi bez zgody ojca.

Ciekawe, czy byłabyś taka hop siup do przodu, gdyby to Twój ex miał dzieci pod opieką i sobie postanowił wyjechać do innego kraju na stałe.