Chłopak a palenie

[Aglaia]

Witam!

Zakładam ten wątek, bo po raz pierwszy już nie wiem czy dobrze myślę. Chcę się poradzić, bo nie wiem czy nie przesadzam.
Zacznę od początku. Mój stosunek do palenia był od zawsze dosyć surowy. Moi rodzice nie palą, moja siostra jak była starsza to popalała tylko poza domem, więc w domu nie miałam z tym styczności. Nie cierpię dymu tytoniowego, przeszkadza mi ten zapach, jak jestem w jakimś klubie to chwilę mi zajmuje, by się do tego przyzwyczaić. Po prostu w pewien sposób nie akceptuję palenia, zawsze tak było szczególnie jeśli chodzi o chłopaków, palenie zawsze dyskwalifikowało u mnie chłopaka.

Z moim facetem jesteśmy razem od 3 lat. Przez cały ten czas wydawało mi się, że ma podobne podejście jak ja i nie chce palić z własnego wyboru. Sam tak z resztą kiedyś mówił, później nie widziałam potrzeby poruszania tego tematu. Ostatnio powoli okazuje się, że nie jest tak, jak myślałam. Żeby nie przedłużać opiszę sytuację z wieczora.
Wybraliśmy się z chłopakiem i dwoma kolegami do kina. Przed seansem wyszliśmy, bo koledzy chcieli zapalić. Zaproponowali papierosa, ja standardowo podziękowałam, a TŻ stwierdził, że nie może, bo ja mu nie pozwalam (już raz tak mówił, ale wtedy na tym się skończyło). Powstało lekkie spięcie, bo źle poczułam się z tym, że w pewnym sensie zrzuca na mnie odpowiedzialność za to. Wtedy zrezygnował z papierosa, ale po chwili po prostu wziął do połowy wypalonego papierosa kolegi i go dokończył. Jak się spojrzałam to tylko się śmiał, że nie będzie mi dmuchał w twarz (swoją drogą i tak to zrobił przez przypadek).
Ostatnio wydawało mi się, że jego nastawienie do palenia się zmieniło (albo zawsze było inne, tylko nie byłam tego świadoma), kiedyś coś napomknął, że próbował jakichś smakowych papierosów, ale pierwszy raz widziałam go palącego. I wcale nie wyglądało to tak jakby nigdy nie palił.
Trochę się posprzeczaliśmy o to później, on nie widzi w tym nic złego. Bardziej to się mnie czepiał o to, że nic mu nie wolno. Jak miał powiedzieć czego mu nie wolno to nawet nie potrafił nic innego wymienić.
Tak naprawdę jest jedna rzecz, której najwyraźniej postanowił nie wymieniać. Za tydzień wyjeżdżamy do mojej siostry do Holandii i znowu zacznie się trudny temat palenia trawki, z tym też mamy problem, bo tego TŻ też chce spróbować. Na razie nie chcę przedłużać, ale to też mnie martwi. Nie chcę się kłócić podczas naszego wyjazdu, ale teraz nie możemy się w tej sprawie dogadać.

Jutro jeszcze będziemy o tym rozmawiali, bo dziś było za późno, ale nie wiem jak nastawić się do tej rozmowy. Czy dalej uparcie trzymać się swojego czy jednak trochę wyluzować.

Sama już nie wiem czy przesadzam, ale naprawdę nie jestem w stanie zaakceptować palenia u chłopaka, nawet takiego okazjonalnego popalania "dla towarzystwa".

[anex_1989]

Niestety zabronić mu nie możesz, bo każdy ma swoje życie i nikt nie może decydować za kogoś co mamy robić....jeśli chce palić ok, ale nie przy Tobie i niech się pilnuję, żeby nie śmierdział jak popielniczka, bo po prostu tego nie znosisz i nie tolerujesz, oczywiście podczas rozmowy powiedz, że wolałabyś żeby tego w ogóle nie robił...

gdybyś mu kategorycznie zabroniła wydaję mi się, że nadal by to robił kierując się zasadą: czego oczy nie widzą tego sercu nie żal
a chyba nie o to w tym chodzi...żeby się oszukiwać,
związek to kompromisy

p.s. jeśli wolisz bardziej drastyczne metody i chcesz raz na zawsze odwieść faceta od rzucenia palenia, to starym i niezawodnym sposobem jest dorzucenie do środka paznokci- efekt wymiotny gwarantowany

[babie_lato]

Rozumiem, że jesteś wrogiem palenia papierosów. Ale, jak mniemam, twój chłopak jest osobą dorosłą i nie możesz stosować wobec niego zakazów czy nakazów.

Rozmawiając z nim na temat palenia musisz podać logiczne argumenty przemawiające za tym, że twoje stanowisko jest tym właściwym.
Nie ograniczaj się do stwierdzenia, że palenie jest szkodliwe. Myślę, że każdy palacz zdaje sobie z tego sprawę, a jednak po papierosa sięga.

Jeśli chłopak wciąż będzie trwał przy swoim, a ty rzeczywiście nie potrafisz tego zaakceptować to cóż... Decyzja będzie należała do ciebie.

[candy111]

Mój TŻ przed byciem ze mną palił. Powiedziałam mu, że jeśli nie przestanie nie będę się z nim więcej spotykać. Przestał palić. Minęło już 2 lata i nie pali

[szugarbejb]

Napisane przez Aglaia

Zaproponowali papierosa, ja standardowo podziękowałam, a TŻ stwierdził, że nie może, bo ja mu nie pozwalam

I przy kolegach takie głupoty opowiada? To niezłą muszą mieć opinię o nim, że pantoflarz itp.

Sama już nie wiem czy przesadzam, ale naprawdę nie jestem w stanie zaakceptować palenia u chłopaka, nawet takiego okazjonalnego popalania "dla towarzystwa".

Nie przesadzasz.

Palenie fajek jest idiotyczne: po pierwsze niszczy zdrowie, a po drugie niszczy kieszeń. Sama jestem przeciwniczką palenia, walczę z popalaniem swoim i TŻ. Gdyby mój TŻ nie rzucił palenia prędzej czy później rozstałabym się z nim. Chodzi tak o smród, jak i niszczenie zdrowia (jak mieć dzieci z palaczem? Śmierdzi, traci pieniądze, będzie chorował i pewnie szybko umrze) jak i stratę pieniędzy.

O paleniu trawki już nie wspomnę, nigdy nie spotykałam się z chłopakami, którzy palili trawke lub zażywali innych narktykow, jestem ogromną przeciwniczką i nie toleruję tego u nikogo (nie kolegują się z takimi osobami nawet).

Dla mnie stosunek do używek to poważna sprawa w związku (plasuje się w równym stopniu ze stosunkiem do pieniędzy, ślubu, posiadania dzieci itp.) i w przypadku niezrozumienia w tej kwestii - zerwałabym (co raz już zrobiłam ze względu na narkotyki, dowiedziałam się, że chłopak, z którym się spotykam od pół roku zażywa kokainę i od razu po tym zerwałam z nim wszelkie kontakty).

[rnm]

Napisane przez Aglaia

nie akceptuję palenia, zawsze tak było szczególnie jeśli chodzi o chłopaków, palenie zawsze dyskwalifikowało u mnie chłopaka.

moim zdaniem, w tym cytacie zawiera się odpowiedź na wszystkie Twoje rozterki.

[Wikttoria]

Jest różnica pomiędzy popalaniem od czasu do czasu a codziennym nałogiem. To że będzie palić na imprezach nie uczyni go od razu palacza. Wiem co piszę - jestem tego najlepszym przykładem. Przed poznaniem TZ paliłam 3 lata. Rzuciłam można powiedzieć dla niego - bo mnie o to poprosił. Nie pale już ło... 8 łat ale to że sobie od czasu do czasu zapalę na imprezach nie znaczy że ciągnie mnie do tego stale (Tz o tym wie) Bo nie chce być palaczem - człowiek śmierdzi, nie czuję nic oprócz dymu od siebie.

Ja tu widzę inny problem. sama napisałaś że nie palił pierwszy raz. Być może w towarzystwie kolegów pali ciągle - przed Tobą się ukrywa. Nie dość że cię okłamuje to robi z Ciebie idiotkę(z góry przepraszam za to słowo) w oczach znajomych. według mnie to jes najgorsze - że stawi cię w bardzo złym świetle.

Musisz zastanowić się czy akceptujesz to że popala sobie nie w twoim towarzystwie czy kategorycznie nie chcesz żeby palił. Być może to taka przejściowa jego fascynacja, która mu przejdzie jak skończą się imprezki.

[kaizoku]

Napisane przez rnm

moim zdaniem, w tym cytacie zawiera się odpowiedź na wszystkie Twoje rozterki.

To smutne, że byłabyś w stanie z uwagi na taką bzdurę jak palenie zakończyć znajomość.

Ogólnie, jak facet to lubi, a zrezygnuje tylko dla swojej przyjemności, to krzyżyk dla niego. Własne postanowienie i tyle, twoje zdanie jest tutaj bez jakiegokolwiek znaczenia, bez znaczenia jeśli chodzi o skuteczność postanowienia.

Jeśli ty byłabyś w stanie zakończyć znajomość ze względu na palenie, to krzyżyk na drogę dla ciebie. Dwadzieścia lat temu chłopak zwyczajnie by cię wyśmiał. O tempora, o mores!

[elisee15]

Napisane przez Aglaia

Sama już nie wiem czy przesadzam, ale naprawdę nie jestem w stanie zaakceptować palenia u chłopaka, nawet takiego okazjonalnego popalania "dla towarzystwa".

Powiedz mu o tym, a jak nie przestanie palić (popalać) to się z nim rozstań. Dla mnie to nie byłby zaden powód do zakończenia związku, no ale skoro napisałaś, ze ty nie mozesz tego palenia zaakceptować to nie widzę innej mozliwości (bo kompletnie bez sensu byłoby go zmuszać do rzucenia za wszelką cenę, skoro lubi / chce to robić).

[ciri15]

Napisane przez szugarbejb

I przy kolegach takie głupoty opowiada? To niezłą muszą mieć opinię o nim, że pantoflarz itp.


Nie przesadzasz.

Palenie fajek jest idiotyczne: po pierwsze niszczy zdrowie, a po drugie niszczy kieszeń. Sama jestem przeciwniczką palenia, walczę z popalaniem swoim i TŻ. Gdyby mój TŻ nie rzucił palenia prędzej czy później rozstałabym się z nim. Chodzi tak o smród, jak i niszczenie zdrowia (jak mieć dzieci z palaczem? Śmierdzi, traci pieniądze, będzie chorował i pewnie szybko umrze) jak i stratę pieniędzy.

O paleniu trawki już nie wspomnę, nigdy nie spotykałam się z chłopakami, którzy palili trawke lub zażywali innych narktykow, jestem ogromną przeciwniczką i nie toleruję tego u nikogo (nie kolegują się z takimi osobami nawet).

Dla mnie stosunek do używek to poważna sprawa w związku (plasuje się w równym stopniu ze stosunkiem do pieniędzy, ślubu, posiadania dzieci itp.) i w przypadku niezrozumienia w tej kwestii - zerwałabym (co raz już zrobiłam ze względu na narkotyki, dowiedziałam się, że chłopak, z którym się spotykam od pół roku zażywa kokainę i od razu po tym zerwałam z nim wszelkie kontakty).

No nie wierzę....
1. że ktoś to napisał, przyznając, że w związku można w pewnym sensie czegoś "zakazać"
2. że zgadzam się z Tobą(a z pogrubionym szczególnie)

[rnm]

Napisane przez kaizoku

To smutne, że byłabyś w stanie z uwagi na taką bzdurę jak palenie zakończyć znajomość.

Ogólnie, jak facet to lubi, a zrezygnuje tylko dla swojej przyjemności, to krzyżyk dla niego. Własne postanowienie i tyle, twoje zdanie jest tutaj bez jakiegokolwiek znaczenia, bez znaczenia jeśli chodzi o skuteczność postanowienia.

Jeśli ty byłabyś w stanie zakończyć znajomość ze względu na palenie, to krzyżyk na drogę dla ciebie. Dwadzieścia lat temu chłopak zwyczajnie by cię wyśmiał. O tempora, o mores!

dlaczego odnosisz to do mnie?
ja bym nie była, ale autorka zawiera to zdanie w swoim pierwszym poście jestem zwolenniczką związków o zupełnie innym kształcie, ale to nie o mnie wątek.

zresztą w tej kwestii zgadzam się z szugar - jeśli ktoś jest całkowitym przeciwnikiem jakiejś rzeczy, która dodatkowo obciąza wspólny budżet i naraża na uszczerbek/utratę zdrowia jednego z partnerów, to wcale nie jest to rzecz błaha

ps. sama palę. palę za swoje. i jestem samotna

[201605300922]

U mnie sytuacja jest odwrotna - TŻ jest przeciwnikiem palenia, ja przed związkiem z nim paliłam. Nie dużo, 1 na dzień, czasami wcale. Bardzo długo później nie paliłam wcale, bo brałam tabletki. Nic na to jednak nie poradzę, że do fajek okresowo mnie bardzo ciągnie, co jest związane z ogromnym stresem, właściwie nieustannym. Nic nie poradzę na to, że poprawia mi to samopoczucie. Nie palę dużo, nikomu - poza sobą - tym krzywdy nie robię, jak widzę się z TŻtem to też nie palę, żeby mu zapach nie przeszkadzał. Gdyby to miał być powód, dla którego mój TŻ miałby rozważać, czy na pewno chce ze mną być - szczerze? Potraktowałabym to jako pretekst, że chce ze mną zerwać. Porównywanie okazjonalnego palenia do ćpania czy alkoholizmu jest mocno przesadzone. Dla mnie nie ma wielkiej różnicy między zapaleniem incydentalnym fajki, a napiciem się piwa do obiadu. To tak, jakby ktoś będąc przeciwnikiem alkoholu od swojej połówki wymagał, żeby ta nawet lampki wina nie wypiła od czasu do czasu. Zresztą, podobny stosunek mam do okazjonalnego (z dużym naciskiem na ,,okazjonalnego") palenia trawki. Sama nie miałam z tym styczności, ale pewnie z ciekawości bym spróbowała, gdybym miała możliwość. Dopóki ktoś pali/pije w małych ilościach, za swoje pieniądze, to nie widzę w tym niczego nagannego.

[chwast]

No to czemu jego nie "zdyskwalifikowałaś"?
Zostaw go bo nie masz prawa mu nic narzucać, jest dorosłym odrębnym człowiekiem i przestanie palić jeśli on zechce. Bo na tym polega rzucanie palenia.
A tym facetom, którzy rzucili bo laska im powiedziała, że jak nie to i ich zostawi to współczuję braku jaj.

Żeby nie było ja też nie lubię jak mój tż pali, namówiłam go jedynie na e-papierosa i po 2 miesiącach SAM z siebie stwierdził, że go to wkurza i on już nie chce. I nie pali. Bez żadnego trucia. Bez żadnego "Zostawię cię!!!!!"
to żałosne.

[rnm]

Napisane przez Nadis

Dla mnie nie ma wielkiej różnicy między zapaleniem incydentalnym fajki, a napiciem się piwa do obiadu. To tak, jakby ktoś będąc przeciwnikiem alkoholu od swojej połówki wymagał, żeby ta nawet lampki wina nie wypiła od czasu do czasu.

zgadzam się

[Aglaia]

Dziękuję za zainteresowanie i odpowiedzi. Chciałabym jeszcze wyjaśnić kilka kwestii.

Napisane przez anex_1989

Niestety zabronić mu nie możesz, bo każdy ma swoje życie i nikt nie może decydować za kogoś co mamy robić....jeśli chce palić ok, ale nie przy Tobie i niech się pilnuję, żeby nie śmierdział jak popielniczka, bo po prostu tego nie znosisz i nie tolerujesz, oczywiście podczas rozmowy powiedz, że wolałabyś żeby tego w ogóle nie robił...

gdybyś mu kategorycznie zabroniła wydaję mi się, że nadal by to robił kierując się zasadą: czego oczy nie widzą tego sercu nie żal
a chyba nie o to w tym chodzi...żeby się oszukiwać,
związek to kompromisy

Tak naprawdę to mogłabym mu zabronić, ale nie chcę tego robić. Wiem jak mu na mnie zależy i zrezygnowałby z tego dla mnie. Ale co z tego? Żeby potem mi wypominał, że mu czegoś nie wolno? Ja też nie chcę być ograniczana, więc to działa w obie strony. Jak już pisałam, kiedyś myślałam, że nie chce palić z własnej woli, a nie dlatego, że jest ze mną.

Napisane przez szugarbejb

I przy kolegach takie głupoty opowiada? To niezłą muszą mieć opinię o nim, że pantoflarz itp.

Nie tylko o nim mogą mieć taką opinię, ale ja też nie chcę wychodzić na jakąś zołzę przez takie teksty.

Napisane przez szugarbejb

O paleniu trawki już nie wspomnę, nigdy nie spotykałam się z chłopakami, którzy palili trawke lub zażywali innych narktykow, jestem ogromną przeciwniczką i nie toleruję tego u nikogo (nie kolegują się z takimi osobami nawet).

Tą kwestię też chciałabym wyjaśnić, bo niewiele na ten temat napisałam. Trawki na pewno nie pali, chodzi o to, że koniecznie chce spróbować, już od dawna o tym mówi. Jak wiadomo w Holandii nie ma problemu z dostępem, tym bardziej, że moja siostra kilka razy do roku sobie popala. I właśnie teraz wiem jak sytuacja wygląda, ale w zeszłym roku, jak tam jechaliśmy nie miałam pojęcia, że tak chce spróbować. Jednego dnia mieliśmy spędzić wieczór w niewielkim gronie, kupiliśmy jedzenie, dobry alkohol, ale jeszcze w ciągu dnia siostra zapytała czy nie będziemy chcieli zapalić trawki. (nie wiem czy to istotne, ale moja siostra jest o 12 lat od nas starsza) Od tamtego momentu atmosfera już była napięta, bo ja nie chciałam, za to TŻ jak najbardziej. Ogólnie mówiąc z wieczoru nic nie wyszło, siostra ze znajomymi była na dole, a my na górze pokłóceni. I zamiast cieszyć się wspólnym wyjazdem to mieliśmy przez to nieprzyjemną atmosferę.
W przyszły czwartek znowu lecimy do mojej siostry, będziemy tam 2 tygodnie. Ten temat na nowo zaczął się już jakiś czas temu, ale ciągle nie możemy się dogadać.
Kiedyś sama byłam ciekawa jak to jest, ale skutecznie wybił mi to z głowy nomen omen właśnie mój TŻ. I od tamtej pory ja już nie chcę, za to on już chce.

Napisane przez rnm

moim zdaniem, w tym cytacie zawiera się odpowiedź na wszystkie Twoje rozterki.

Od razu mówię, że rozstanie nie wchodzi w grę, na pewno nie przez coś takiego.

Napisane przez Wikttoria

Jest różnica pomiędzy popalaniem od czasu do czasu a codziennym nałogiem. To że będzie palić na imprezach nie uczyni go od razu palacza.

Nie uważam go za palacza, ale dlatego tak podkreśliłam na początku jakie jest moje podejście do palenia. Moi znajomi niech sobie palą, przecież nie będę im prawiła kazań. Ale TŻ jest zbyt bliską mi osobą, bym mogła być na to obojętna. Może jestem dziwna, ale sam ten widok, jak widziałam go palącego był dla mnie zwyczajnie odrażający. Po tym nie miałam ochoty ani go przytulić ani tym bardziej pocałować.

Napisane przez Wikttoria

Ja tu widzę inny problem. sama napisałaś że nie palił pierwszy raz. Być może w towarzystwie kolegów pali ciągle - przed Tobą się ukrywa. Nie dość że cię okłamuje to robi z Ciebie idiotkę(z góry przepraszam za to słowo) w oczach znajomych. według mnie to jes najgorsze - że stawi cię w bardzo złym świetle.

Nie wiem czy nie palił pierwszy raz, to taki mój wniosek po tym co zobaczyłam. Ja się na tym nie znam, bo nigdy nawet nie próbowałam się zaciągnąć, ale wydaje mi się, że jak ktoś nigdy nie pali to nie przychodzi mu to z taką łatwością. Sama nie wiem, ale wielu jego kolegów pali.
Jak moi znajomi wychodzą na papierosa to mogę z nimi stać i nikt nie widzi nic złego w tym, że ja nie palę z nimi. Jednak TŻ powiedział wczoraj o czymś w stylu, że to głupio tak stać jak wszyscy palą i wypadałoby chociaż dla towarzystwa. Mi to ręce opadają jak coś takiego słyszę...

Napisane przez elisee15

Powiedz mu o tym, a jak nie przestanie palić (popalać) to się z nim rozstań. Dla mnie to nie byłby zaden powód do zakończenia związku, no ale skoro napisałaś, ze ty nie mozesz tego palenia zaakceptować to nie widzę innej mozliwości (bo kompletnie bez sensu byłoby go zmuszać do rzucenia za wszelką cenę, skoro lubi / chce to robić).

Nie muszę mu o tym mówić, bo doskonale wie jakie jest moje podejście. Zawsze myślałam, że ma podobne poglądy do moich i nigdy nie będę musiała się o to martwić.

Nie wiem jak to rozwiązać. Z jednej strony nie chcę mu stawiać zakazów, a z drugiej nie zniosę jego palenia nawet od czasu do czasu (bo na razie tylko o taki rodzaj palenia chodzi).

[vouvray]

Uważam, że rzucanie kogoś przez palenie to nie jest ''wymówka'' tylko rzeczowy argument. Osoba paląca będąca w związku nie odpowiada już tylko za siebie, ale i za drugą osobę. Nie chce, żeby mojego faceta spotkało to samo przez palenie, co inną bliską mi osobę. Nie chce, żeby ze wspólnego budżetu szło miesięcznie tyle kasy na fajki, nie chce przytulać i całować śmierdziela.

Skoro mnie mężczyzna może odrzucić bo uzna że jestem dla niego za wysoka/za brzydka/za głupia to ja mogę odrzucić i nie chcieć mieć faceta, który pali. Proste.

[af6a7928a10f2efb7030debf852af0b1c87659cc]

uważam, że Twój chłopak zachowuje się bardzo nie fair wobec Ciebie
po pierwsze weszliście w związek nie paląc i on wiedział od początku jaki masz do palenia stosunek
co innego jakby on od początku palił, a Ty po 3 latach byś zaczęła robić awantury, a co innego kiedy on wchodząc z Tobą w związek zaakceptował fakt, że nie znosisz papierosów
do tego jeszcze te teksty przy kolegach
masakra

[vouvray]

Napisane przez Aglaia

Jednak TŻ powiedział wczoraj o czymś w stylu, że to głupio tak stać jak wszyscy palą i wypadałoby chociaż dla towarzystwa. Mi to ręce opadają jak coś takiego słyszę...

Autorko, rozumiem Twoje rozterki. Gdy moi znajomi idą palić i proszą, żebym z nimi wyszła na korytarz to nie wiem nigdy, czy iść z nimi, czy zostać sama w pustym pokoju, jak wszyscy idą na fajkę.
Ja w ogóle jestem wrażliwa bardzo na ten dym, tym bardziej, że mam problemy z oczami i już zaraz zaczynają mi oczy łzawić, zaczynam kichać, głowa mnie zaczyna boleć, po prostu mój organizm tak na to reaguje, więc doszłam do wniosku, że lepiej po prostu zostać 'na stanowisku' i nie iść z resztą na dymka, po co mam iść i robić cyrki, żeby ktoś jeszcze mógł sobie pomyśleć, że ostentacyjnie kicham, prycham, a ja po prostu tak reaguje na to.

[anex_1989]

''Tak naprawdę to mogłabym mu zabronić, ale nie chcę tego robić. Wiem jak mu na mnie zależy i zrezygnowałby z tego dla mnie. Ale co z tego? Żeby potem mi wypominał, że mu czegoś nie wolno? Ja też nie chcę być ograniczana, więc to działa w obie strony. Jak już pisałam, kiedyś myślałam, że nie chce palić z własnej woli, a nie dlatego, że jest ze mną.''

Powiało przemądrzalstwem,
skoro możesz mu zabronić to po co to całe larum i wątek na forum?
czułabym się wykorzystana na miejscu Twojego faceta gdybym się dowiedziała jakie masz do tego podejście,
j

[klempaa]

Napisane przez szugarbejb

Nie przesadzasz.

Palenie fajek jest idiotyczne: po pierwsze niszczy zdrowie, a po drugie niszczy kieszeń. Sama jestem przeciwniczką palenia, walczę z popalaniem swoim i TŻ. Gdyby mój TŻ nie rzucił palenia prędzej czy później rozstałabym się z nim. Chodzi tak o smród, jak i niszczenie zdrowia (jak mieć dzieci z palaczem? Śmierdzi, traci pieniądze, będzie chorował i pewnie szybko umrze) jak i stratę pieniędzy.

O paleniu trawki już nie wspomnę, nigdy nie spotykałam się z chłopakami, którzy palili trawke lub zażywali innych narktykow, jestem ogromną przeciwniczką i nie toleruję tego u nikogo (nie kolegują się z takimi osobami nawet).

Dla mnie stosunek do używek to poważna sprawa w związku (plasuje się w równym stopniu ze stosunkiem do pieniędzy, ślubu, posiadania dzieci itp.) i w przypadku niezrozumienia w tej kwestii - zerwałabym (co raz już zrobiłam ze względu na narkotyki, dowiedziałam się, że chłopak, z którym się spotykam od pół roku zażywa kokainę i od razu po tym zerwałam z nim wszelkie kontakty).

Zgadzam się. Również palenia nie toleruję, nie zaakceptowałabym palenia u TŻta - odeszlabym. Zwyczajnie: smród, utrata zdrowia (poważna!) wydawanie bezsensownie kasy. To nie dla mnie, od początku związku było to miedzy nami jasne (na szczęscie TŻ ma identyczne podejście). I tyczy sie to również popalania na imprezach.

Nie zgadzam się na to, by TŻ niszczył sobie swiadomie zdrowie. Jestesmy razem, żyjemy razem i chcemy żyć razem - w związku z tym dbamy o siebie nawzajem. Jeśli on kiedyś bedzie chorował na raka płuc/pęcherza/POChP/cokolwiek innego bo palić mu sie zachciało, to konsekwencje spadną również na mnie, a ja się na to nie piszę.

Napisane przez Aglaia

Od razu mówię, że rozstanie nie wchodzi w grę, na pewno nie przez coś takiego.

No to ja nie widze innej opcji jak pogadać i powiedzieć, ze nie będziesz tego tolerować - i wyjaśnic dlaczego. Tylko wiesz, jeśli on będzie dalej palił, a Ty będziesz tylko gadała to nic z tego nie będzie.

[Aglaia]

[1=af6a7928a10f2efb7030deb f852af0b1c87659cc;4130069 0]uważam, że Twój chłopak zachowuje się bardzo nie fair wobec Ciebie
po pierwsze weszliście w związek nie paląc i on wiedział od początku jaki masz do palenia stosunek
co innego jakby on od początku palił, a Ty po 3 latach byś zaczęła robić awantury, a co innego kiedy on wchodząc z Tobą w związek zaakceptował fakt, że nie znosisz papierosów
do tego jeszcze te teksty przy kolegach
masakra[/QUOTE]

Właśnie też tak myślę, ale nie udało mi się tego ubrać w słowa. Dzięki bardzo za ten komentarz, może to być sensowny argument w rozmowie.

Prawdopodobnie przyjdzie do mnie ok. 16, chce ze mną o tym rozmawiać. Jak widać jego też męczą te niedomówienia między nami. Na ogół jestem dosyć wybuchowa, dlatego teraz chcę przekalkulować wszystko na zimno. Nie chcę, żeby wyszła z tego kłótnia.
Ale obawiam się, że znowu zacznie mówić o tym, że mu nie wolno, że zabraniam, a to już na pewno mnie zdenerwuje.

Nie wiem jeszcze jak rozwiązać sprawę z naszym wyjazdem i trawką. Nie wyobrażam sobie tego jak np. miałaby palić moja siostra z narzeczonym, a z nimi mój TŻ. A ja miałabym siedzieć obok, patrzeć i się uśmiechać? Jeszcze kiedyś pewnie sama chciałabym spróbować, ale jak już pisałam właśnie mój TŻ wybił mi to z głowy, wręcz na mnie najechał i stwierdziłam wtedy, że ma rację i to rzeczywiście bez sensu.
Nie wiem tylko co takiego się stało, że zmienił podejście o 180 stopni, teraz to pewnie byłby skłonny nawet zachęcać mnie do tego.

[Dotka90]

Napisane przez Wikttoria

Jest różnica pomiędzy popalaniem od czasu do czasu a codziennym nałogiem. To że będzie palić na imprezach nie uczyni go od razu palacza. Wiem co piszę - jestem tego najlepszym przykładem. Przed poznaniem TZ paliłam 3 lata. Rzuciłam można powiedzieć dla niego - bo mnie o to poprosił. Nie pale już ło... 8 łat ale to że sobie od czasu do czasu zapalę na imprezach nie znaczy że ciągnie mnie do tego stale (Tz o tym wie) Bo nie chce być palaczem - człowiek śmierdzi, nie czuję nic oprócz dymu od siebie.

To zalezy od człowieka.
Ja z kolei jestem przykładem, który z okazyjnego popalania sobie na imprezkach, wpadł w nałóg. Paliłam przez 3 lata z krótką przerwą. Paczkę dziennie.

Także jestem przeciwna popalaniu sobie na imprezach

[elisee15]

Napisane przez Aglaia

Tak naprawdę to mogłabym mu zabronić, ale nie chcę tego robić. Wiem jak mu na mnie zależy i zrezygnowałby z tego dla mnie. Ale co z tego? Żeby potem mi wypominał, że mu czegoś nie wolno? Ja też nie chcę być ograniczana, więc to działa w obie strony. Jak już pisałam, kiedyś myślałam, że nie chce palić z własnej woli, a nie dlatego, że jest ze mną.

Kazdy palacz kiedyś zaczął swój nałóg, jeden mając 17 lat, inny mając 30. Wiele osób najpierw jest wrogami papierosów, a potem zaczynają palić z róznych powodów. Ludzie się zmieniają i tyle, wiadomo ze Ty mozesz takiej zmiany w swoim chłopaku nie akceptować, ale to akurat nic szczególnie dziwnego, ze odmieniło mu się podejście do palenia.

Napisane przez Aglaia

Od razu mówię, że rozstanie nie wchodzi w grę, na pewno nie przez coś takiego.

W Twojej sytuacji na dłuzszą metę nie ma raczej innego wyjścia. Bo któreś z Was musiałoby ustąpić - albo Ty musiałabyś zaakceptować jego popalanie (a piszesz, ze jesteś kategorycznie przeciwna paleniu), albo on musiałby przestać palić mając poczucie, ze rezygnuje z czegoś co lubi, bo Ty niejako to na nim wymogłaś. W obu przypadkach po czasie narastałaby tylko frustracja u którejś ze stron.

[Aglaia]

Napisane przez elisee15

W Twojej sytuacji na dłuzszą metę nie ma raczej innego wyjścia. Bo któreś z Was musiałoby ustąpić - albo Ty musiałabyś zaakceptować jego popalanie (a piszesz, ze jesteś kategorycznie przeciwna paleniu), albo on musiałby przestać palić mając poczucie, ze rezygnuje z czegoś co lubi, bo Ty niejako to na nim wymogłaś. W obu przypadkach po czasie narastałaby tylko frustracja u którejś ze stron.

Właśnie nie wiem jak to jest, czy on to lubi i sprawia mu to jakąś przyjemność czy chce to robić dla towarzystwa, bo jak stwierdził głupio tak stać jak wszyscy palą. Postaram się dowiedzieć tego podczas dzisiejszej rozmowy.

[ciri15]

Napisane przez Aglaia

Nie tylko o nim mogą mieć taką opinię, ale ja też nie chcę wychodzić na jakąś zołzę przez takie teksty.

Naprawdę Cię to interesuje co jego koledzy o Tobie myślą?

Jak to:

Napisane przez Aglaia

Od razu mówię, że rozstanie nie wchodzi w grę, na pewno nie przez coś takiego.

ma się do tego:

Napisane przez Aglaia

Nie wiem jak to rozwiązać. Z jednej strony nie chcę mu stawiać zakazów, a z drugiej nie zniosę jego palenia nawet od czasu do czasu (bo na razie tylko o taki rodzaj palenia chodzi).

?

A tak w ogóle to zgadzam się, z którąś wizażanką, to bardzo nie fair wobec Ciebie. Do tej pory myślałaś, że nie pali i ma podobny stosunek do palenia jak Ty, a teraz Ci taki numer wywinął. Rozmawiałaś z nim o tym w domu?

---------- Dopisano o 14:11 ---------- Poprzedni post napisano o 14:10 ----------

Napisane przez vouvray

Skoro mnie mężczyzna może odrzucić bo uzna że jestem dla niego za wysoka/za brzydka/za głupia to ja mogę odrzucić i nie chcieć mieć faceta, który pali. Proste.

Wręcz tym bardziej możesz.

---------- Dopisano o 14:14 ---------- Poprzedni post napisano o 14:11 ----------

Napisane przez Aglaia

Nie wiem tylko co takiego się stało, że zmienił podejście o 180 stopni, teraz to pewnie byłby skłonny nawet zachęcać mnie do tego.

Czemu o to nie zapytałaś już rok temu, jak byliście u siostry?

[201607040946]

Jak ci nie pasuje, to weź się z nim rozstań Chłopak i tak nie pali, odkąd jesteście w związku, dla mnie to byłoby wielkie poświęcenie. Jak widać, nie rzucił dla siebie, ale dla ciebie.

[klempaa]

Napisane przez kaguya

Jak ci nie pasuje, to weź się z nim rozstań Chłopak i tak nie pali, odkąd jesteście w związku, dla mnie to byłoby wielkie poświęcenie. Jak widać, nie rzucił dla siebie, ale dla ciebie.

Ale przecież on nie palił zanim z nią zaczął być

[milionmalychkawalkow]

Napisane przez Aglaia

Witam!

Zakładam ten wątek, bo po raz pierwszy już nie wiem czy dobrze myślę. Chcę się poradzić, bo nie wiem czy nie przesadzam.
Zacznę od początku. Mój stosunek do palenia był od zawsze dosyć surowy. Moi rodzice nie palą, moja siostra jak była starsza to popalała tylko poza domem, więc w domu nie miałam z tym styczności. Nie cierpię dymu tytoniowego, przeszkadza mi ten zapach, jak jestem w jakimś klubie to chwilę mi zajmuje, by się do tego przyzwyczaić. Po prostu w pewien sposób nie akceptuję palenia, zawsze tak było szczególnie jeśli chodzi o chłopaków, palenie zawsze dyskwalifikowało u mnie chłopaka.

Z moim facetem jesteśmy razem od 3 lat. Przez cały ten czas wydawało mi się, że ma podobne podejście jak ja i nie chce palić z własnego wyboru. Sam tak z resztą kiedyś mówił, później nie widziałam potrzeby poruszania tego tematu. Ostatnio powoli okazuje się, że nie jest tak, jak myślałam. Żeby nie przedłużać opiszę sytuację z wieczora.
Wybraliśmy się z chłopakiem i dwoma kolegami do kina. Przed seansem wyszliśmy, bo koledzy chcieli zapalić. Zaproponowali papierosa, ja standardowo podziękowałam, a TŻ stwierdził, że nie może, bo ja mu nie pozwalam (już raz tak mówił, ale wtedy na tym się skończyło). Powstało lekkie spięcie, bo źle poczułam się z tym, że w pewnym sensie zrzuca na mnie odpowiedzialność za to. Wtedy zrezygnował z papierosa, ale po chwili po prostu wziął do połowy wypalonego papierosa kolegi i go dokończył. Jak się spojrzałam to tylko się śmiał, że nie będzie mi dmuchał w twarz (swoją drogą i tak to zrobił przez przypadek).
Ostatnio wydawało mi się, że jego nastawienie do palenia się zmieniło (albo zawsze było inne, tylko nie byłam tego świadoma), kiedyś coś napomknął, że próbował jakichś smakowych papierosów, ale pierwszy raz widziałam go palącego. I wcale nie wyglądało to tak jakby nigdy nie palił.
Trochę się posprzeczaliśmy o to później, on nie widzi w tym nic złego. Bardziej to się mnie czepiał o to, że nic mu nie wolno. Jak miał powiedzieć czego mu nie wolno to nawet nie potrafił nic innego wymienić.
Tak naprawdę jest jedna rzecz, której najwyraźniej postanowił nie wymieniać. Za tydzień wyjeżdżamy do mojej siostry do Holandii i znowu zacznie się trudny temat palenia trawki, z tym też mamy problem, bo tego TŻ też chce spróbować. Na razie nie chcę przedłużać, ale to też mnie martwi. Nie chcę się kłócić podczas naszego wyjazdu, ale teraz nie możemy się w tej sprawie dogadać.

Jutro jeszcze będziemy o tym rozmawiali, bo dziś było za późno, ale nie wiem jak nastawić się do tej rozmowy. Czy dalej uparcie trzymać się swojego czy jednak trochę wyluzować.

Sama już nie wiem czy przesadzam, ale naprawdę nie jestem w stanie zaakceptować palenia u chłopaka, nawet takiego okazjonalnego popalania "dla towarzystwa".

Z jednej strony cię rozumiem, chociaż mojego podejście do używek w ogóle jest zgoła inne. Ja też nie lubię dusić się w tytoniowym dymie, ale nie zabraniałam nigdy tego mojemu partnerowi. Samej zdarzało mi się popalać więcej niż jemu, ale on też nie miewał do mnie o to pretensji.
To, czy ktoś pali czy nie, jest jego sprawą, kwestią jego zdrowia, za które sam odpowiada. Widać, że stara się przy tobie nie palić, bo wie, że ci to przeszkadza, ale tylko dlatego, że tobie się to nie podoba, nie rzuci tego zupełnie, jeśli tego nie chce.
Zioło, którego on chce spróbować, jest dostępne również w Polsce i nie musi jechać do Holandii, by go spróbować, mam wrażenie, że twój facet świetnie o tym wie. Ale dopóki nie wmusza ci tego, albo nie truje cię oparami, nie masz prawa mu tego zabraniać.

---------- Dopisano o 15:01 ---------- Poprzedni post napisano o 14:53 ----------

Napisane przez Aglaia

Nie wiem jeszcze jak rozwiązać sprawę z naszym wyjazdem i trawką. Nie wyobrażam sobie tego jak np. miałaby palić moja siostra z narzeczonym, a z nimi mój TŻ. A ja miałabym siedzieć obok, patrzeć i się uśmiechać? Jeszcze kiedyś pewnie sama chciałabym spróbować, ale jak już pisałam właśnie mój TŻ wybił mi to z głowy, wręcz na mnie najechał i stwierdziłam wtedy, że ma rację i to rzeczywiście bez sensu.
Nie wiem tylko co takiego się stało, że zmienił podejście o 180 stopni, teraz to pewnie byłby skłonny nawet zachęcać mnie do tego.

Ale co w tym złego? Dlaczego on nie może zapalić z twoją siostrą, a ty siedzieć i patrzeć? Po pierwszym razie on nawet nic nie poczuje, MOŻE będzie trochę bardziej rozgadany i roześmiany, ale nie będzie wyglądał jak Riedel tuż przed śmiercią...

[inezka92]

Napisane przez Aglaia

Witam!

Zakładam ten wątek, bo po raz pierwszy już nie wiem czy dobrze myślę. Chcę się poradzić, bo nie wiem czy nie przesadzam.
Zacznę od początku. Mój stosunek do palenia był od zawsze dosyć surowy. Moi rodzice nie palą, moja siostra jak była starsza to popalała tylko poza domem, więc w domu nie miałam z tym styczności. Nie cierpię dymu tytoniowego, przeszkadza mi ten zapach, jak jestem w jakimś klubie to chwilę mi zajmuje, by się do tego przyzwyczaić. Po prostu w pewien sposób nie akceptuję palenia, zawsze tak było szczególnie jeśli chodzi o chłopaków, palenie zawsze dyskwalifikowało u mnie chłopaka.

Z moim facetem jesteśmy razem od 3 lat. Przez cały ten czas wydawało mi się, że ma podobne podejście jak ja i nie chce palić z własnego wyboru. Sam tak z resztą kiedyś mówił, później nie widziałam potrzeby poruszania tego tematu. Ostatnio powoli okazuje się, że nie jest tak, jak myślałam. Żeby nie przedłużać opiszę sytuację z wieczora.
Wybraliśmy się z chłopakiem i dwoma kolegami do kina. Przed seansem wyszliśmy, bo koledzy chcieli zapalić. Zaproponowali papierosa, ja standardowo podziękowałam, a TŻ stwierdził, że nie może, bo ja mu nie pozwalam (już raz tak mówił, ale wtedy na tym się skończyło). Powstało lekkie spięcie, bo źle poczułam się z tym, że w pewnym sensie zrzuca na mnie odpowiedzialność za to. Wtedy zrezygnował z papierosa, ale po chwili po prostu wziął do połowy wypalonego papierosa kolegi i go dokończył. Jak się spojrzałam to tylko się śmiał, że nie będzie mi dmuchał w twarz (swoją drogą i tak to zrobił przez przypadek).
Ostatnio wydawało mi się, że jego nastawienie do palenia się zmieniło (albo zawsze było inne, tylko nie byłam tego świadoma), kiedyś coś napomknął, że próbował jakichś smakowych papierosów, ale pierwszy raz widziałam go palącego. I wcale nie wyglądało to tak jakby nigdy nie palił.
Trochę się posprzeczaliśmy o to później, on nie widzi w tym nic złego. Bardziej to się mnie czepiał o to, że nic mu nie wolno. Jak miał powiedzieć czego mu nie wolno to nawet nie potrafił nic innego wymienić.
Tak naprawdę jest jedna rzecz, której najwyraźniej postanowił nie wymieniać. Za tydzień wyjeżdżamy do mojej siostry do Holandii i znowu zacznie się trudny temat palenia trawki, z tym też mamy problem, bo tego TŻ też chce spróbować. Na razie nie chcę przedłużać, ale to też mnie martwi. Nie chcę się kłócić podczas naszego wyjazdu, ale teraz nie możemy się w tej sprawie dogadać.

Jutro jeszcze będziemy o tym rozmawiali, bo dziś było za późno, ale nie wiem jak nastawić się do tej rozmowy. Czy dalej uparcie trzymać się swojego czy jednak trochę wyluzować.

Sama już nie wiem czy przesadzam, ale naprawdę nie jestem w stanie zaakceptować palenia u chłopaka, nawet takiego okazjonalnego popalania "dla towarzystwa".

Przesadzasz. Jeśli chłopak pali tylko "dla towarzystwa" to ty nie znosząc dymu nie musisz z nim wychodzić i grzecznie stać przy nim aż skończy. Chłopak jest dorosły i ma prawo o sobie decydować. Czy jeśli zabroniłby ci się malować bo np nie lubi "tapety" byś się nie malowała ??? Nie rozumiem, ja czegoś nie lubię to chłopak ma też tego nie lubić ja czegoś nie toleruje to on też ma tego nie tolerować . Co innego gdyby był uzależniony i palił by w domu nigdzie nie wychodząc i smrodził w nim, a tak ... wyluzuj.

[Aglaia]

Napisane przez inezka92

Przesadzasz. Jeśli chłopak pali tylko "dla towarzystwa" to ty nie znosząc dymu nie musisz z nim wychodzić i grzecznie stać przy nim aż skończy. Chłopak jest dorosły i ma prawo o sobie decydować. Czy jeśli zabroniłby ci się malować bo np nie lubi "tapety" byś się nie malowała ??? Nie rozumiem, ja czegoś nie lubię to chłopak ma też tego nie lubić ja czegoś nie toleruje to on też ma tego nie tolerować . Co innego gdyby był uzależniony i palił by w domu nigdzie nie wychodząc i smrodził w nim, a tak ... wyluzuj.

Czyli to ja mam zacisnąć zęby i zmienić swoje poglądy??