Małżeństwo z dzieckiem w akademiku

[milo12340]

Jak w temacie, co sądzicie nt.małzenstwa studentów mieszkających z półrocznym dzieckiem w akademiku? Temat wziął się stąd, poniewaz taka para zamieszkała w tym samym domu studenckim co mój chłopak i oboje zgodnie uważamy, że to nie miejsce dla niemowlaka. Brak własnej łaz ienki, kuchni no wiadomo jak to w akademiku zapraszam do dyskusji, ponieważ jestem ciekawa opinii innych osób

[LoveMessages]

Jeżeli nie mają się gdzie podziać to i ten akademik dobry. No ale jedno jest pewne to nie jest rozwiązanie długoterminowe.

[fankapsychiatrii]

Łazienka, kuchnia jak dla mnie moga byc wspólne, ale wkurzał by mnie płaczący po nocach dzieciak...

[guinevere82]

U mnie w akademiku przez pół roku mieszkała taka para z dwuletnia dziewczynką. Mała miała tylu wujków i cioć że hej i każdy ją rozpieszczał .
Na pewno t nie jest idealne miejsce nie tylko do wychowywania dziecka ale nawet do wspólnego zamieszkiwania z chłopakiem, ale ludzie którzy to robią po prostu są do tego przymuszeni sytuacją i zapewne wyprowadzą się jak tylko uda im się znaleźć odpowiednie mieszkanie/pracę. Tak było w tym moim przypadku.

[chochelka91]

Jakoś sobie tego nie wyobrażam. Już nawet nie chodzi o to w jakich warunkach by żyli (o ile się orientuję, to małżeństwa z dziećmi mają czasami osobne piętro, trochę lepiej wyposażone), ale i o innych ludzi. Niech dziecko będzie płaczkiem to ludzie pod nimi nie będą mieć życia. Poza tym, wiadomo jak to jest w akademiku - hałasy, imprezy. To chyba nie jest miejsce dla takich szkrabów, choć wiem, że są pary które tak mieszkają i jakoś funkcjonują.

[fankapsychiatrii]

U mnie na uczelni był chyba osobny akademik dla takich par.

[klempaa]

Pierwsze lata mojego życia tak spędziłam więc jakoś się da, ale fakt - kiedyś (te 25-30 lat temu) to było znacznie bardziej popularne rozwiązanie - sporo ludzi tak mieszkało. Teraz to chyba rzadki przypadek, ale jak nie ma innej opcji, to się robi, jak się da.

[79 Marta]

no może i nie miejsce dla niemowlaka, ale zakładam,że lepszej opcji nie mieli.

[Damayanti]

mam znajome małżeństwo z dwójką(!) dzieci w akademiku.
dla mnie to nieodpowiedzialne. ok, jedno rozumiem, wpadli a niestety często nie ma możliwości wysupłania kasy na wynajem i trzeba się przemęczyć.
ale dwójka?
mnie samą wkurza już mieszkanie w akademiku, pokój zagracony bo i lodówka, i naczynia, i książki, i kosmetyki, i inne duperele na niewielkiej powierzchni a jeszcze do tego dzidziuś, łóżeczko i inne akcesoria.
szlag by mnie chyba trafił.
na szczęście nie miałam nigdy sąsiadów z dzieckiem.

[79 Marta]

Napisane przez Damayanti

mam znajome małżeństwo z dwójką(!) dzieci w akademiku.

to już przesadyzm. Współczuje sąsiadom

[Ljus]

Ja sobie nie wyobrażam żeby dwóch studentów którzy pracować mogą tylko wtedy kiedy nie ma zajęć i muszą z tego utrzymać siebie i dziecko stać było na inne lokum niż akademik. myślę że takie rozwiązanie jest najlepsze, wcale nie nieodpowiedzialne ani głupie - pieniądze jednak na ziemi nie leżą a sytuacje tkaie jak wpadka się zdarzają. Więc wydaje mi się że krytykujecie trochę bez przemyslenia

[mary_poppins]

Uważam, że są w życiu sytuacje, gdy studia mogą poczekać. Nie wyobrażam sobie takiego życia i choć rozumiem, że ludziom różnie się układa, to uważam to za mało odpowiedzialne, upierdliwe dla sąsiadów i nieodpowiednie dla dziecka. Wolałabym pójść do jakiejkolwiek pracy i poczekać ze studiowaniem.

[Monichulaa]

W akademikach z mojej uczelni było w jednym z nich jedno piętro wydzielone dla studentów z dzieckiem. Było to 6 piętro, gdzie mieszkały tylko takie własnie osoby i były to segmenty gdzie na dwa pokoje przypadała kuchnia i łazienka, na piętrze mieli osobną pralnię (nie dostępną dla innych studentów). Więc jak widać da się i wiem, że były małżeństwa, które mieszkały tam po kilka lat.

[MarudexuS]

Miałam przez rok w akademiku sąsiadkę z dzieckiem ok 1,5 roku, samotną (tatuś się zmył) i dziewczyna na prawdę nie miała innego wyjścia, w ogóle podziwiałam ją jak daje sobie radę, bo było jej bardzo ciężko zarówno finansowo jak i logistycznie. Pomagali jej głównie znajomi, na swoją rodzinę nie mogła liczyć.
Na szczęście dziecko miała spokojne, czasem nawet opiekowałyśmy się nią jak miała zajęcia.
Więc da się.
Można by powiedzieć, ze powinna zostawić studia, iść do pracy itp. ale sama i tak nie dałaby rady bez dodatkowej opieki, a w akademiku miała przynajmniej "ciocie", jakieś stypendia, dopłaty itp (chociaż i tak często miała tylko na mleko dla dziecka)
Podejrzewam, że przebidowała do końca studiów i mam nadzieję, że teraz lepiej jej się powodzi.

[guess17]

Znajomi moich teściów mieli syna na 3 roku studiów, wyrósł na porządnego faceta. To że nie ma kuchni nic nie znaczy, czasem człowiek ma luksusy a i tak w końcu zostaje pajacem do kwadratu.

[VanOlg]

Napisane przez Ljus

pieniądze jednak na ziemi nie leżą

Leżą. Uwierz mi.

[201604181004]

Napisane przez milo12340

Jak w temacie, co sądzicie nt.małzenstwa studentów mieszkających z półrocznym dzieckiem w akademiku? Temat wziął się stąd, poniewaz taka para zamieszkała w tym samym domu studenckim co mój chłopak i oboje zgodnie uważamy, że to nie miejsce dla niemowlaka. Brak własnej łaz ienki, kuchni no wiadomo jak to w akademiku zapraszam do dyskusji, ponieważ jestem ciekawa opinii innych osób

oj tam przeżywasz kiedyś to było najzupełniej normalne, ba, przecież żona naszego premiera rodziła córkę na trzecim roku, gdy mieszkali w akademcu a później domu asystenckim na ug ;p

---------- Dopisano o 22:47 ---------- Poprzedni post napisano o 22:46 ----------

ale ja jestem wygodna i choćbym się miała skichać i srichać to nie dopuściłabym do takiej sytuacji - studia mogłyby poczekać rok, dwa, aż stanę na nogi, można wziąć dziekankę i wrócić na zaoczne.
no ale tak jak w taborze bym żyć nie chciała ;p

[piankowa]

Na mojej uczelni w akademiku jest specjalne piętro dla małżeństw i ich dzieci. I jakoś żyją.
Moim zdaniem jeżeli studiują, i takie warunki im odpowiadają jako "przejściowe" to jest okej. Jeżeli nie przeszkadza to w miarę normalnym wychowywaniu dziecka.
Wszystko zależy od sytuacji tych rodziców, wielkości pokoju, sąsiadów itd.
Ja tego nie pamiętam ale przez pierwsze dwa lata mieszkałam z rodzicami w akademiku i jakoś żyję.

[Damayanti]

Napisane przez piankowa

Na mojej uczelni w akademiku jest specjalne piętro dla małżeństw i ich dzieci. I jakoś żyją.
Moim zdaniem jeżeli studiują, i takie warunki im odpowiadają jako "przejściowe" to jest okej. Jeżeli nie przeszkadza to w miarę normalnym wychowywaniu dziecka.
Wszystko zależy od sytuacji tych rodziców, wielkości pokoju, sąsiadów itd.
Ja tego nie pamiętam ale przez pierwsze dwa lata mieszkałam z rodzicami w akademiku i jakoś żyję.

bo dziecku to najmniej przeszkadza. przyjmuje świat takim, jaki jest, bez rozkminiania czy warunki godne czy niegodne.
bardziej chodzi chyba o rodziców, dwie dorosłe osoby plus dziecko na takiej małej powierzchni to musi być niezła próba cierpliwości.

[eyo]

sama nie miałam okazji być w takie sytuacji z którejkolwiek ze stron (para z dzieckiem/sądziedzi takiej pary) natomiast wielu znajomych z akademików miało takich sąsiadów i zawsze Ci ludzie wyrażali się bardzo ciepło o tych dzieciakach ba - wielu z nich pomagało jak mogło takim parom (niektórzy to nawet i czasem przypilnowali)
także myślę, że wiele zależy od ludzkiej życzliwości

inna sprawa - ja się po akademikach nie kręciłam bo ja i bez dzieci w sąsiedztwie się do tego nie nadaje
a że niektórzy muszą - ja tam podziwiam bo z tego z czym się spotkałam to z reguły ci ludzie mieli dziecko, pracowali i studia kończyli bez większych poślizgów także dać się da

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez milo12340

Jak w temacie, co sądzicie nt.małzenstwa studentów mieszkających z półrocznym dzieckiem w akademiku? Temat wziął się stąd, poniewaz taka para zamieszkała w tym samym domu studenckim co mój chłopak i oboje zgodnie uważamy, że to nie miejsce dla niemowlaka. Brak własnej łaz ienki, kuchni no wiadomo jak to w akademiku zapraszam do dyskusji, ponieważ jestem ciekawa opinii innych osób

akurat dziecku najmniej będzie przeszkadzał brak kuchni czy łazienki. gorzej, że parka będzie pewnie uciszać każdą imprezę, jeśli bardziej nawiedzeni to co głośniejszą rozmowę. no i pewnie płacz dziecka będzie przeszkadzał współlokatorom, jeśli są segmenty (wtedy jest chyba najgorzej).

[chwast]

w sumie to pierwsze słyszę ja bym tak nie mogła, ale ja nawet i bez dziecka nie mogłabym żyć w akademiku.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Jak się nie ma wyjścia, no to ok... Chociaż uważam, że dla małżeństw, rodzin powinny być osobne akademiki, albo piętra, żeby się impreza i usypianie dziecka ze sobą nie gryzły.

[Individualist]

Fakt miejsce dla takiego szkraba nie jest odpowiednie. Ale sytuację są różne, często ludzie nie mają wyjścia. Większość akademików jakoś organizuje działanie w takich przypadkach.

[Kalini]

Znam kilka osób, które przez jakiś czas wychowywały się w akademiku. Mój znajomy chyba nawet do 6 roku życia, pamięta ten czas i bardzo dobrze wspomina. Mnóstwo cioć i wujków. Nigdy się nie nudził. Na warunki nie narzekał. Jak widać da się.
Obecnie na mojej uczelni są osobne pokoje-mieszkania, pokój, kuchnia, łazienka- więc nie jest tak źle.
Myślę, że to nie jest taka zła opcja, wg mnie akademik jest lepszy niż mieszkanie kątem u rodziców. Takie małe dziecko nie zapamięta złych warunków, najwyżej atmosferę. Oczywiście to nie może być tez pomysł na życie, ale pierwsze lata życia dziecka można tak przeżyć, studiując i szukając lepszych warunków do życia.

[rembertowa]

Napisane przez milo12340

Jak w temacie, co sądzicie nt.małzenstwa studentów mieszkających z półrocznym dzieckiem w akademiku? Temat wziął się stąd, poniewaz taka para zamieszkała w tym samym domu studenckim co mój chłopak i oboje zgodnie uważamy, że to nie miejsce dla niemowlaka. Brak własnej łaz ienki, kuchni no wiadomo jak to w akademiku zapraszam do dyskusji, ponieważ jestem ciekawa opinii innych osób

no więc skoro tak bardzo zgodnie uważacie, że nie należy mieszkać w akademiku z dzieckiem, to powinniście nie zamieszkiwać w akademiku z dzieckiem.

Mnie rodzice powtarzali, że wtrącanie się w cudze jest niekulturalne, czy jakoś tak. Naprawdę, nie masz większych zmartwień, niż obgadywanie cudzych wyborów na wizażu?

Widać mieli powody, by uznać, że na tym etapie życia jest to dla nich wybór najlepszy. Może mają inne kryteria, może mają inne możliwości, może to jest zwyczajnie dla nich najlepsze wyjście.

Paradna dyskusja.

---------- Dopisano o 08:30 ---------- Poprzedni post napisano o 08:22 ----------

Napisane przez skazana_na_bluesa

akurat dziecku najmniej będzie przeszkadzał brak kuchni czy łazienki. gorzej, że parka będzie pewnie uciszać każdą imprezę, jeśli bardziej nawiedzeni to co głośniejszą rozmowę. no i pewnie płacz dziecka będzie przeszkadzał współlokatorom, jeśli są segmenty (wtedy jest chyba najgorzej).

dlaczego piszesz o rodzicach tego dziecka pogardliwie per "parka", a o współlokatorach, podobnie przewrażliwionych już normalnie? Poza tym - problem stosunków dobrosąsiedzkich nie ogranicza się do akademików. Moi sąsiedzi wynajmują mieszkanie studenciakom, w tym roku jeszcze jakoś da się żyć, ale w zeszłym to była impreza w imprezę, wrzaski po nocy, pijackie awantury i tak dalej. I tak, wyobraź sobie, przeszkadza mi, jak urządzają imprezy noc w noc, a ja chcę albo pracować, albo spać, tak samo, jak przeszkadzają mi ich głośne, wrzaskliwe rozmowy, bo są dokładnie tak samo inwazyjne, jak muzyczne bezguście, którym mnie częstuja. Do drugiej w nocy i od ósmej rano.

Oraz: dlaczego, jak komuś przeszkadzają głośne rozmowy, czyli krzyki, dorosłych, to jest nawiedzony, a jak krzyki dziecka - to już normalny?

[mm444]

Treść usunięta

[Fleur_D]

Napisane przez mary_poppins

Uważam, że są w życiu sytuacje, gdy studia mogą poczekać. Nie wyobrażam sobie takiego życia i choć rozumiem, że ludziom różnie się układa, to uważam to za mało odpowiedzialne, upierdliwe dla sąsiadów i nieodpowiednie dla dziecka. Wolałabym pójść do jakiejkolwiek pracy i poczekać ze studiowaniem.

Dokładnie. Jeszcze co innego, gdy są specjalne akademiki przystosowane do tego, ale w normalnym to nieporozumienie. Nie chciałabym mieć płaczącego dziecka za ścianą.

[verumka]

Napisane przez rembertowa

Oraz: dlaczego, jak komuś przeszkadzają głośne rozmowy, czyli krzyki, dorosłych, to jest nawiedzony, a jak krzyki dziecka - to już normalny?

Napisane przez mm444

Treść usunięta

Też mnie to zastanawia... Mnie by bardziej przeszkadzał hałas imprezy za ścianą, niż płacz dziecka. Cóż, pewnie właśnie ze względu na te imprezowe hałasy nigdy nie brałam pod uwagę mieszkania w akademiku.

Jasne, że akademik nie jest miejscem dla dziecka. Ale czasem ludzie naprawdę nie mają innego wyboru i należy to uszanować. Zdarzyło się dziecko, szkoda przerywać studiów np. na IV roku. Jeśli to jest tymczasowe rozwiązanie, to jakoś można to przeboleć.

Moja chrzestna - lekarka, opowiadała mi, że kiedy studiowała (skończyła studia jakieś 12 lat temu może), mieszkała u niej w akademiku para - młode małżeństwo z synkiem. Maluch chował się w akademiku kilka lat i... był ulubieńcem wszystkich kolegów i koleżanek swoich rodziców Wszyscy z przyjemnością się nim zajmowali, bawili się z nim.

[madzia1251]

Napisane przez skazana_na_bluesa

akurat dziecku najmniej będzie przeszkadzał brak kuchni czy łazienki. gorzej, że parka będzie pewnie uciszać każdą imprezę, jeśli bardziej nawiedzeni to co głośniejszą rozmowę. no i pewnie płacz dziecka będzie przeszkadzał współlokatorom, jeśli są segmenty (wtedy jest chyba najgorzej).

aha czyli płacz dziecka może przeszkadzać biednym studentom, ale już imprezy przeszkadzać rodzicom i dziecku nie mogą? bo się ci biedni studenci nie wyśpią po imprezie?

sama mieszkam w akademiku. piętro poniżej jest tzw piętro rodzinne i nie, nie przeszkadza mi płacz dzieci. są różne sytuacje i czasem to jest jedyne wyjście żeby zamieszkać a akademiku. ale za to przeszkadzają mi i to bardzo głośne imprezy sąsiadów z góry trwające czasem do 5 rano (w środku tygodnia!). może i jestem okropna ale ucieszyłabym się bardzo gdyby co rano po takiej imprezie płacz dziecka nie dawał im spać

---------- Dopisano o 09:58 ---------- Poprzedni post napisano o 09:57 ----------

Napisane przez Fleur_D

Dokładnie. Jeszcze co innego, gdy są specjalne akademiki przystosowane do tego, ale w normalnym to nieporozumienie. Nie chciałabym mieć płaczącego dziecka za ścianą.

wynajmując mieszkanie też możesz trafić na płaczące dziecko za ścianą