Ciągła samotność..

[Paulaa20]

Długo się zastanawiałam, czy tu napisać, ale chyba w końcu się odważyłam.
A więc praktycznie od zawsze czuję samotność.. Nie mam aktualnie nikogo z kim mogłabym porozmawiać o choćby najmniejszej głupocie, żadnej koleżanki, przyjaciółki, no nikogo. Nie wiem dlaczego tak jest. Wydaje mi się, że jestem osobą miłą, nikogo nie obrażam. Jestem trochę naiwna, praktycznie zawsze próbuję się dostosować do innych.. Nigdy nie miałam chłopaka, ba choćby przyjaciela (mam 20 lat). Po prostu nikt się nigdy mną nie interesował. Co prawda nie jestem żadną seksbombą, tylko zwykłą dziewczyną, nie wyróżniającą się raczej niczym specjalnym.. Koleżanki jeszcze w szkole zawsze opowiadały, że spotkały się z chłopcami, a ja nigdy nie miałam co opowiadać.. Może dlatego zostałam troszkę odsunięta.
W domu nie okazuję tego, że jest mi źle, ale gdy zostaję sama wieczorami, czasami jest strasznie. Taka sytuacja po prostu jest ciężka psychicznie. Jak każda młoda osoba chętnie bym gdzieś poszła, na imprezę, pojechała gdzieś, ale samej wydaje mi się to bez sensu..
Byłam ostatnio na weselu, miałam nie iść, bo sądziłam, że jak pójdę sama to się tylko wynudzę i tyle z tego będzie, no i niestety miałam rację. Poszłam, bo każdy mi tłumaczył, że może kogoś poznam i będzie fajnie. W efekcie całe wesele przesiedziałam..
Czasami mam wrażenie, że przez innych jestem odbierana jako osoba nudna, no a kto chciałby się zadawać z nudziarą?
Także pytanie do was: co robić?

[Dyniowa]

Wydaje mi sie, ze jestes troche niesmiala. Ja bywajac sama na weselach bawilam sie w najlepsze. Nie martwilam sie tym, ze jestem sama. I zastanawia mnie jedno - dlaczego probujesz sie dostosowac do innych? Dlaczego nie jestes soba?

Wysłane z mojego SM-T113 przy użyciu Tapatalka

[bluebluesky]

Napisane przez Paulaa20

Długo się zastanawiałam, czy tu napisać, ale chyba w końcu się odważyłam.
A więc praktycznie od zawsze czuję samotność.. Nie mam aktualnie nikogo z kim mogłabym porozmawiać o choćby najmniejszej głupocie, żadnej koleżanki, przyjaciółki, no nikogo. Nie wiem dlaczego tak jest. Wydaje mi się, że jestem osobą miłą, nikogo nie obrażam. Jestem trochę naiwna, praktycznie zawsze próbuję się dostosować do innych.. Nigdy nie miałam chłopaka, ba choćby przyjaciela (mam 20 lat). Po prostu nikt się nigdy mną nie interesował. Co prawda nie jestem żadną seksbombą, tylko zwykłą dziewczyną, nie wyróżniającą się raczej niczym specjalnym.. Koleżanki jeszcze w szkole zawsze opowiadały, że spotkały się z chłopcami, a ja nigdy nie miałam co opowiadać.. Może dlatego zostałam troszkę odsunięta.
W domu nie okazuję tego, że jest mi źle, ale gdy zostaję sama wieczorami, czasami jest strasznie. Taka sytuacja po prostu jest ciężka psychicznie. Jak każda młoda osoba chętnie bym gdzieś poszła, na imprezę, pojechała gdzieś, ale samej wydaje mi się to bez sensu..
Byłam ostatnio na weselu, miałam nie iść, bo sądziłam, że jak pójdę sama to się tylko wynudzę i tyle z tego będzie, no i niestety miałam rację. Poszłam, bo każdy mi tłumaczył, że może kogoś poznam i będzie fajnie. W efekcie całe wesele przesiedziałam..
Czasami mam wrażenie, że przez innych jestem odbierana jako osoba nudna, no a kto chciałby się zadawać z nudziarą?
Także pytanie do was: co robić?

Co robic? Zyc Miec zainteresowania, dbac p znajomych i kolezanki, wychodzic z inicjatywami

[TakaSamaInna]

Napisane przez Paulaa20

Długo się zastanawiałam, czy tu napisać, ale chyba w końcu się odważyłam.
A więc praktycznie od zawsze czuję samotność.. Nie mam aktualnie nikogo z kim mogłabym porozmawiać o choćby najmniejszej głupocie, żadnej koleżanki, przyjaciółki, no nikogo. Nie wiem dlaczego tak jest. Wydaje mi się, że jestem osobą miłą, nikogo nie obrażam. Jestem trochę naiwna, praktycznie zawsze próbuję się dostosować do innych.. Nigdy nie miałam chłopaka, ba choćby przyjaciela (mam 20 lat). Po prostu nikt się nigdy mną nie interesował. Co prawda nie jestem żadną seksbombą, tylko zwykłą dziewczyną, nie wyróżniającą się raczej niczym specjalnym.. Koleżanki jeszcze w szkole zawsze opowiadały, że spotkały się z chłopcami, a ja nigdy nie miałam co opowiadać.. Może dlatego zostałam troszkę odsunięta.
W domu nie okazuję tego, że jest mi źle, ale gdy zostaję sama wieczorami, czasami jest strasznie. Taka sytuacja po prostu jest ciężka psychicznie. Jak każda młoda osoba chętnie bym gdzieś poszła, na imprezę, pojechała gdzieś, ale samej wydaje mi się to bez sensu..
Byłam ostatnio na weselu, miałam nie iść, bo sądziłam, że jak pójdę sama to się tylko wynudzę i tyle z tego będzie, no i niestety miałam rację. Poszłam, bo każdy mi tłumaczył, że może kogoś poznam i będzie fajnie. W efekcie całe wesele przesiedziałam..
Czasami mam wrażenie, że przez innych jestem odbierana jako osoba nudna, no a kto chciałby się zadawać z nudziarą?
Także pytanie do was: co robić?

Nawet tutaj na Intymnym jest wątek gdzie samotne dziewczyny urządzają sobie pogaduchy. Niektóre nawet organizują sobie spotkania. Podchodzisz do ludzi? Jak reagują? Może łatwiej by było kogoś poznać przez internet. Niektórzy powiedzą, że to niebezpieczne, ale zapisz się chociaż na jakieś forum powiązane z Twoimi zainteresowaniami? Potem będziesz mogła z kimś porozmawiać, poznać się lepiej, a może nawet spotkać jeśli ten ktoś będzie mieszkał niedaleko.

[Amitri]

Poszukać znajomych Praca, studia, szkoła, zajęcia dodatkowe to podstawowe miejsca gdzie powinnaś do kogoś zagadać. Internet i czaty były popularne gdy ja byłam nastolatką ale teraz portale społecznościowe dają większe możliwości. Może byś dołączyła do jakiegoś wątku plotkowego tu na wizażu?

[boo tak]

Ja czułam się identycznie dosłownie w zeszłym roku. Tylko znajomi mieli o czym opowiadać ja zero historii. W zżyciu bez chłopaka,bez jakiegokolwiek zainteresowania nawet. . Zaczęłam studia. Później o dziwo zaczęłam pracę w sklepie. Nic wielkiego ale z nieśmiałej osoby stalam się bardziej otwarta na ludzi... Dużo mi praca pomogła bo to ciągły kontakt z nowymi osobami... Aż w końcu poznałam przypadkowo obecnego chłopaka. Od tak. Zwyczajnie pracował obok mojego sklepu. Tutaj ppraca to tylko przykład ale widzę swoją osobę w Twoim pościel

[maacieek]

Problemem nie jest tut twoja samotność, a raczej niechęć i z zakładanie z góry najgorszych scenariuszy.

Przykład wesela, ty WIEDZIAŁAŚ, że będzie źle to było, bo nie robiłaś nic by tak nie było. Siedzisz w domu, bo to, bo tamto. Zwołaj znajomych i idź się pobawić na mieście. Nie masz znajomych to poszukaj. Oczywiście łatwo pisać, ale są różne miejsca gdzie można poznać nowe osoby - harcerstwo, koła naukowe, organizacje studenckie, kursy, kościoły czy miejsca związane z twoimi zainteresowaniami.

Nikt nie wyjdzie z inicjatywą jeśli sama nie będziesz tego chciała, ludzie wyczuwają niechęć.

[Madziulekxxl]

Może to banalne co napiszę, ale ja bym po prostu oddała sprawy w ręce losu. Zastanów się na początku czy czujesz się dobrze sama ze sobą, jeżeli są jakieś rzeczy których w sobie nie lubisz to je zmień,lub postaraj się zmienić, zarówno wizualnie jak i z charakteru. Gdy sama siebie zaakceptujesz w 100% wszystko nagle stanie się lepsze, zaufaj mi wiem co piszę

[Aurora_beam]

Napisane przez maacieek

Problemem nie jest tut twoja samotność, a raczej niechęć i z zakładanie z góry najgorszych scenariuszy.

Przykład wesela, ty WIEDZIAŁAŚ, że będzie źle to było, bo nie robiłaś nic by tak nie było. Siedzisz w domu, bo to, bo tamto. Zwołaj znajomych i idź się pobawić na mieście. Nie masz znajomych to poszukaj. Oczywiście łatwo pisać, ale są różne miejsca gdzie można poznać nowe osoby - harcerstwo, koła naukowe, organizacje studenckie, kursy, kościoły czy miejsca związane z twoimi zainteresowaniami.

Nikt nie wyjdzie z inicjatywą jeśli sama nie będziesz tego chciała, ludzie wyczuwają niechęć.

Autorko, słuchaj forumowego Macklemora bo on prawdę Ci powie. Sporą rolę odgrywa tutaj nastawienie odrobina optymizmu, dziewczyno. Uśmiech to klucz!

[truskawe_czka]

Jakbym czytała o sobie
Spokojnie, masz dopiero 20 lat wszystko da się zrobić
Z doświadczenia wiem,że ludzie nie lubią osób które są miłe aż do bólu, starają się podpasowac, z każdym się zgadzają i w ogóle nie mają własnego zdania....czyli takich nijakich, bez charakteru.
Zakładam,że liceum skonczylas, teraz studiujesz, czy od października zaczynasz?
Zapisz się do.jakiegoś wolontariatu, organizacji studenckiej-chodź na integracje, gadaj z ludźmi o wszystkim i niczym - gadanie o samych ☠☠☠☠☠☠☠ach tez czasem bywa przydatne
Pierś do przodu,uśmiech jak.osoby wyżej pisały i ruszaj!
Nie musisz od razu mieć wianuszka koleżanek i tłumu adoratorow. Na wszystko przyjdzie czas.
Nie czekaj aż ktoś podejdzie,zagada czy zaproponuje wyjście na piwo - zrób pierwszy krok co Ci szkodzi?