O czym szumią wierzby?

[lenifa]

Na poczatku trafiają z tego co wiem do ciałka migdałowatego. Potem kora czołowa. Za małąmam wiedzę odnośnie neuronów lustrzanych. Muszę w tym posiedzieć. Dziekuję za zwrócenie uwagi. Nic nie jest proste w budowie nie licząc cepa, a ten też jest jakby nie było złożony z dwóch patyków

Ja wiem, że dużo można odczytac emocji z obserwacji zachowania, mimiki twarzy, głosu, ale wiem też, że jest jeszcze coś. Czytam nawet jak nie ma typowych zachowań. Np budzi się we mnie niepokój nie do opanowania i np muszę wyjść. No dziwna kobita jestem. Nawet może ktoś być miły czarujący a ja w tył zwrot albo jakiś unik. Często się zdarza, że mam później wyjaśnienie, bo jest jakiś ciąg dalszy rzeczy. Przy czym sama nie rozumiem tych swoich odczuć. Czyli wierzę swojej intuicji. Tak to nazwę.

[Emmi123]

Lenifo Być może nawiązujesz to tzw. intuicji. I rodzi się kolejne pytanie czym i skąd bierze się intuicja, prawda?

[lenifa]

Dokładnie tak Emmi. Stąd m.in bierze się moja koncepcja, że o swoich wlasnych zmysłach wiemy mało. No, chciałam napisać - ja nie wiem dużo. Bo może gdzieś są ludzie co wiedzą.

[Emmi123]

Mamy już dziedziny, w których ludzie zajmują się badaniem zmysłów ludzkich. Neuropsychologia. Ale głównie Kognitywistyka.

[lenifa]

Tak wiem o tym Emmi, siedzę na badaniach naukowych wokół tego. Interesuję sie tym od 99 roku, a może i wcześniej. Ale to rozległa nauka dotycząca naszego organizmu i naszej glowy. Myślę, że po prostu wiele jeszcze nie wiemy. I czasem może człowieka coś zaskoczyc Na pewno nie wiem wszystkiego. Wiem o neuronach lustrzanych ale nigdy nie wchodziłam w szczegółach w ten obszar. A czasem się liczą szczegóły.

Dziś od rana zastanawiam się nad kozieradką. Przerobiłam już ją w prawo i w lewo z tyłu i z przodu. I dalej mnie zaskakuje. Zaskoczenie teraz polega na tym, że wróciłam do systematyczności z nią. Kupiłam od razu 3 opakowania onej aby mi nie braklo. jestem na końcówce pierwszego i... Odczuwam poprawę w wielu tematach, ale jeszcze sama w to nie bardzo wierzę. Więc poczekam do wiosny aby to podsumować. Tak dodam tylko uwagę, że ma ona przeciwskazania, więc nie da się ot tak sobie każdemu ją wziąć. Ja nie biorę żadnych leków to mogę sobie eksperymentować.

Wchodzę teraz już w ciszę wewnetrzną i pewnie mnie będzie coraz mniej. Mam takie jesienne wycofanie jak co roku. Trzeba dać głowie swojej i innym odpocząć.

[Emmi123]

Lenifa zamilkłam, bo wyjezdżałaś i nie wiadomo było jaki będzie kontakt. Ale jesteś.

---------- Dopisano o 09:14 ---------- Poprzedni post napisano o 09:11 ----------

Moim skromnym zdanie nigdy nie będziemy wiedzieć do końca bo jako istoty biologiczne zmieniamy się podług występujących zjawisk naturalnych czy za sprawą postępu. Skoro sama przyroda nieustannie się zmienia to my tym bardziej.

[lenifa]

Tylko Emmi że wiele zmian generujemy sami. Jako pojedynczy ludź albo jako grupa, czy wręcz całe społeczeństwo. I każdy ma tu swoje winy. Jedni że przytakują, drudzy nie szukajac wiedzy, trzeci mając ją siedzą cicho, a czasem po prostu nie mają tzw przebicia. Więc kuleje bardzo system porozumiewania się między ludźmi, pomijając bardziej złożone problemy natury medycznej.

Dzisiaj mam dość zajęty dzień i bardzo mało mogę sie odzywać, ale może wieczór się uda coś przemyśleć więcej i postukać po klawiaturze. Codzienność wessała mnie na całego.

[lenifa]

Dzisiaj jestem tu, bo temat co od rana mi chodzi po głowie, jest z gatunku trudnych w odbiorze. I w sumie szykując śniadanko i pijąc kawę dziewczyny nie lubia takich rozkmin

Rozmyślam o zmyśle węchu od rana. W ogóle się nim nie przejmujemy, chyba że jakaś choroba na "c" go unieczynni. Generalnie zdaje się, że jest niepotrzebny i jego brak, zupełnie nie przeszkadza w funkcjonowaniu. Wszystko jest dobrze nogi chodzą ręce się ruszają, oczy widzą i coś tam słyszymy jakąs muzykę. Kiedy tracimy węch to na dobrą sprawę może i wydaje się momentami lepiej bo tzw "smrodu" nie czuć i lepsze samopoczucie. A wchodzić w temat aromatów...? No cóż piekne zapachy nie zawsze sa dostępne. Zresztą przyzwyczajamy się w jakimś sensie do zapachów i odbiór ich musi byc intensywny aby mieć świadomość onych. Więc po co mamy onego nosa, w jakikolwiek sposób to rozumujemy? Możemy namierzyć jakoweś niebezpieczne substancje w otoczneniu, albo rozkoszować się pięknym aromatem. Pozwala więc poruszać się w jakimś wymiarze niewidzialnego świata. Jak wszystkie inne zmysły posiadamy go w różnym stopniu i jest to jakiś zakres tylko, co jest dostępny dla człowieka. I to jest oczywistość powszechnie znana, ponieważ nawet nasze pieski sa w tym dużo lepsze. Dla nas nie ma info, że tędy szedł jakiś człowiek (nawet miesiąc temu) a dla pieska to żaden problem. Dlatego psy pomagają np w poszukiwaniu osób zaginionych, a my mamy tylko problem, czy pies miał rację czy jej nie miał I czy akurat nie ma ochoty gonić za zającem, który w tym czasie mu gdzieś przeleciał koło nosa

Może nie doceniamu fakt onego zmysłu... Może dlatego, że nie mamy go doskonałym jak pies. A może mielibyśmy za dużo myślenia co jak pachnie i dlaczego? A to nie zawsze jest atrakcyjne i przyjemne. Nie mniej to zmysł będący najbliżej naszego mózgu w jakimś sensie. Ta bliskość nie może być przypadkiem. Natura sama w sobie logiczną jest, pomijając inne kwestie. Nos może ocalić nam czasem życie. Przez nos można czlowieka zabić. Nos spełnia nie tylko funkcję dostarczania powietrza do płuc, ale ma inne funkcje, równie istotne.

Nasze zmysly to jak euro jackpot Myslę, że bardzo rzadko można spotkać ludzi co dysponują tu wygraną I stopnia. Myślę że to niemożliwe praktycznie. Ja nie znam nikogo kto wygrał Zakładając że jest ich 7 ( zmysłów - moja prywatna hipoteza) zawsze w któryś nie utrafimy i wygrana przechodzi nam koło tym razem "przysłowiowego nosa".

Dam link do filmiku bo wg mnie jest niezwykle istotny. I może istotne, że to komedia w sumie kryminalna. Nasze życie jest taką komedią. Link nie wchodzi niestety, więc tytuł filmu Nic nie widziałem, nic nie słyszałem jest na cda

[Emmi123]

Lenifa Nos jest ściśle powiązany ze zmysłem smaku, bo jak nie działa zmysł powonienia to mocno osłabia się zmysł smaku, a czasami całkiem przestaje działać. Nawet jest taka metoda, że jak coś jest niesmaczne a trzeba go zjeść, to dobrze jest zatkać nos.

[lenifa]

Dokładnie tak też myślę. To chyba dzieje się na poziomie ciałka onego migdalowatego, ale pewna nie jestem. Nie znam sie na tym fachowo, jestem samoukiem, więc wiem tyle ile sama zdolalam odszukać. Zmysły z całą pewnością mają jakąś funkcje koordynująca inaczej jakbyśmy funkcjonowali jakby uszy chciały co innego, oczy co innego, czy węch co innego. , nie mówiąc o pozostałych. Bo jakby nie współpracowały, to to ryzyko dla psyche.

[Emmi123]

Dlaczego tak się dzieje? Oba te zmysły współpracują ze sobą, badania naukowe wykazały, że nawet do 80 % doznań smakowych to tak naprawdę doznania zapachowe. Lotne cząsteczki jedzenia trafiają do receptorów węchowych nosa, przez nozdrza i usta. Mózg analizuje je razem z podstawowymi smakami i tworzy złożony profil sensoryczny składnika/potrawy. Dlatego tak ważne jest aby od najmłodszych lat próbować jak najwięcej różnych produktów, które zapisze sobie mózg i będzie umiał rozpoznawać.


Lenifa cześć . Tak, mamy swoje miejsce naszych takich pogaduszek

[lenifa]

Tak, dokładnie o to chodzi. Co człowiek to co innego a najbardziej istotne, że z różnych powodów. Weź dzieci grymaśniki. Drobiazg może mieć znaczenie że wejdziemy w ostry zakręt i czegoś nie będziemy jeść np. taki drobiazg. Czasem to jest zapach który nam nie odpowiada, lub inne umyśl sobie, którego druga osoba nie rozumie.

No i oczy mają znaczenia też, przy papusianiu. Dbamy o wizualnośc tego co na talerzu. Jakiś jazgot w czasie jedzenia może też nam odebrac apetyt.

[Emmi123]

Ależ tak!
Zmysły współgrają ze sobą. Skoro mówimy o węchu, czyli nosie. Napisałam już, że współpracuje ze zmysłem węchu. Więc wyobraź sobie klasyczny, polski obiad: kotlet schabowy z złocistej panierce, ziemniaczki i na przykład ogórek kiszony. W którym momencie włączy się zmysł słuchu? W usłyszeniu chrupkości kotleta.
Innymi dźwiękami słyszanymi może być bulgotanie i wszystkie inne dźwięki jakie towarzyszą przy jedzeniu. Przypominają mi się oglądane knajpki orientalne, gdzie klienci siadają przy stole, przed kucharzem, który na ich oczach na stole obok przygotowuje ich potrawę, robiąc z tego cały spektakl dla wzroku, słuchu a potem i smaku. Nawet zmysł dotyku jest tu ważny. Pierwsze co mamy to zimne-gorące. Czy wygodnie siedzimy, czy nie.

[lenifa]

Dokładnie tak. Zgadzamy się tutaj. Wystarczy spojrzeć na zwyczajną funkcję, znana każdemu jaką jest jedzonko. To można odnieść do każdej innej funkcji człowieka.
Czyli nasze zachowanie i postępowanie i reakcje generują nasze zmysły. To czy je mamy czy nie i w jaki sposób rozbudowane.

[Emmi123]

Czy wygodnie siedzimy, czy nie? To też ma wpływ na całościowy komfort, który wpływa na resztę. Ja mimo znalezienia się w lubianej knajpce gruzińskiej i jedząc ulubione dania, nie mogłam wytrzymać jak pojawił się znienacka folklorystyczny występ, który był dla mnie za głośny. I szybko to samo, lubiane miejsce zmieniło moje nastawienie. A nawet potrawy zaczęły mi mniej smakować.

---------- Dopisano o 09:04 ---------- Poprzedni post napisano o 09:01 ----------

Jest cała filozofia kulinarna, zachęcająca albo zniechęcająca do jedzenia. Na przykład w odpowiednich kolorach malowania ścian w jadalni/kuchni.

[lenifa]

I widzisz łatwo to na dzień dzisiejszy odnieść do jednej funkcji czlowieka, jak to jest rozbudowane i zależne od wielu rzeczy. A teraz to odnieś do innych zakresów funkcjonowania, czy komunikowania się. Temat jest bardziej złożony niż nawet nam się wydaje i może mieć większe znaczenie niż nam się wydaje.

[Emmi123]

Dawno temu lekarz był od wszystkiego: ginekolog, położnik, chirurg, okulista, dentysta, dietetyk, ortopeda, kardiolog... (można tak wymieniać) A dziś? Masz rozdzielone specjalizacje, bo tak tego jest dużo i wymaga nazwijmy to - dokładności wiedzy. Już samo to mówi jak ogromny postęp jest w świadomości i dokonanej nauce.

[Emmi123]

Ale wracając do samego nosa. To on poza węchem, ma bardzo ważne zadanie ogrzewania. To kluczowa funkcja obok nawilżania i filtrowania wdychanego powietrza. Dzięki temu zimne powietrze bezpiecznie dociera do płuc, które ochrania między innymi nos. Chroni drogi oddechowe przed szokiem termicznym, wysychaniem (pełni rolę nawilżacza) i infekcjami. Dlatego tak ważne jest aby oddychać nosem a nie ustami.
Prócz tego nasz nosek jest ważny dla emocji, pamięci i naszych zachowań dzięki bezpośredniemu połączeniu z układem limbicznym. I tu mamy twoje ukochane ciałko migdałowate. Jeśli powiązany z układem limbiczmym to również na hipokamp (struktura mózgu odpowiedzalna za tworzenie i przechowywanie wspomnień długoterminowych oraz orientacji w przestrzeni.) Idąc dalej wchodzimy w postawę pionową, którą mamy i ruszamy ku:
błędnikowi - narząd równowagi w uchu wewnętrznym,
móżdżek - koordynacja
oczy - wzrok
receptor czucia głębokiego - mięśnie i stawy


i można tak lecieć do kości i hen, hen dalej.... wiśta wio!!

[lenifa]

Rzecz duża składa się z mnóstwa małych drobiazgów. Dlatego są ludzie co mają predyspozycje do zajmowania się drobiazgami i ludzie latający nad całościa. Nie ma że któryś jest ważniejszy a któryś mniej ważny. Bez pracy szczegółowców na nic latanie ponad wszystkim. Problem robi sie wtedy, jak jedni wzajemnie drugich nie biorą pod uwagę.

No tak, dokładnie wielofunkcyjność poszczególnych narządów, które powszechnie kojarzymy ze zmysłami.
Dokładnie to odnosi się do każdego. Np zmysł dotyku - skóra, która spełnia bardzo wiele innych funkcji a my ja paćkamy czym popadnie. To prawie jakbyśmy śturali sobie w oko. Tylko jak śturniesz w oko natychmiast poczujesz, jak śturniesz sobie po skórze, efekt będzie rozłożony w czasie, a efekt śturnięcia (co za słowo haha) będzie widoczny dużo później w czasie.

Tu mu się nasuwa porównanie ludzi do ptaków. Każdy funkcjonuje wg swoich potrzeb i swoich możliwości. Każdy jest potrzebny w jakimś sensie. Dzięcioł wydłubuje robaczki z kory drzew i sobie robi dziupelkę. A oreł Oreł lata i czasem coś zobaczy jakiegoś zająca i pikuje i cap Jest ogromna różnorodnośc ptaków i ogromna różnorodność ludzi. I jakoś to funkcjonuje. Każdy ptak śpiewa inaczej i każdy człowiek koncentruje się nad czymś innym. A czasem jeden ptak capnie drugiego ptaka albo wygoni z gniazda. Noż znów mnie na bajki wzieło

[lenifa]

Postanowiłam dziś napisać o dołkach i dołeczkach, Na początek zasadnicza uwaga. Nie jestem żadnym specjalistą od tego. Po prostu przerobiłam na własnej skórze i życie zmusiło mnie do poszukiwań. Zmusiło choćby dlatego że w onym czasie niewiele o tym wiedziałam i byłam odcięta od możliwości skorzystania z pomocy specjalisty. Jak to w życiu czasem się bywa na pustyniach.
Trwało to wszystko 3 lata zanim pewnego dnia po prostu wstałam i zrozumiałam. Wszystko jest już inaczej i jest dobrze.

Musiałam zacząć się uczyć. Przerabiałam wszystko co było dostępne wokół. Dzięki temu odkryłam Pubmed , Pubchem i wszelkie badania naukowe dostępne w sieci. Samo w sobie to było dobre, bo odciągało moją głowę od sytuacji. I tego próbowałam się trzymać. Czymś się zajmować. Przetrwałam wszystkie 4 etapy Zespołu Stresu Pourazowego. Nie ma żadnej przesady w opisaniu czym one są. Nie wiedziałam czy mi się uda, czy nie. Ale nie miałam wyjścia z sytuacji.
Najbardziej przerażające wydawały się luki w pamięci i niemożność funkcjonowania wg normalnych dla mnie wcześniej spraw. Myślę, że ludzie różnie to przechodzą w stopniu bardziej lub mniej nasilonym i że konsekwencje też mogą być różne i to są poważne konsekwencje, decydujące o zdrowiu w ogólności. To że uczynimy komuś coś złego, to nie jest puf coś się zdarzyło, minęło i nie ma. Niestety jest i często na całe życie i często bywa, że nie tylko jednego człowieka.
Stopień owych konsekwencji jest różny i zależny od wieku i sytuacji, ale zawsze poważny.

Mnie się udało. Zaczęłam prawie normalnie funkcjonować. Jest obszar nad którym do dziś dzień jeszcze pracuję. Mam kłopoty w obszarze matematyki. Ta to mi się uwaliła całkiem. No ale uczę się jej od nowa, na ile to jest konieczne. Musiałam sobie wytłumaczyć. Coś straciłam, ale da się radę dalej. Ludzie czasem coś tracą. Są niepełnosprawni. Dlaczego miałabym być wykluczona z takich doświadczeń. Będę to rozumieć, to zysk. Więc mi też to coś daje. Daje zrozumienie i pojęcie o różnych ludzkich trudnych sytuacjach. Warto dla tego faktu oddać nawet matematykę, bo można by utracić znacznie więcej.

Tak napisałam ogólnie, bo nie wiem czy to kogokolwiek interesuje ale mogę kontynuować temat. Po prostu jestem na etapie, że mogę o tym spokojnie rozmawiać.

I myślę, że o tym trzeba rozmawiać, bo ludzi z tego typu problemem jest całe mnóstwo. Tego nie widać. Ukrywają się z tym. Sama chodziłam z przyklejonym do twarzy uśmiechem, aby nie wciagac nikogo w ten wir w ktorym sama się wówczas znalazłam.

[lenifa]

Na szczęście ludzie nie muszą mieć takich traum. Co cieszy
A może po prostu cięzko o tym rozmawiać. A kiedy się już da, to nie chce się wracać do tego, aby nie uruchomić jakiegoś bólu. A może tu po prostu nikt nie czyta.

Mamy wszyscy tyle różności o których boimy się rozmawiać, tak jakby dało się coś zaczarować. A zaczarować się da ale w sposób dokładnie odwrotny

[lenifa]

Ucieszyłam sie dzis profilem na yt, bo znalazłam w sumie krótki filmik o ciałku migdałowatym i mam nadzieję, że będzie o nim więcej. Nie oznacza że się we wszystkim zgadzam, ale że temat jest podjęty.
Żartując to ja tak ogólnie lubię migdały A ono ciałko to dla mnie esenscja smaku
Po prostu bardzo się nim interesuję. https://www.youtube.com/watch?v=j-tA6tcbUug&t=308s

[lenifa]

Odkryłam na co mam uczulenie... Na coś co jest w tej chwili powszechne niestety. Zaczęłam kojarzyć fakty i sytuacje i okoliczności kiedy się to zaczyna. Namierzyłam zapach.... Namierzyłam ludzi z którymi to jest związane... Noż i jest to marycha.

Paskudny fatalny zapach marychy... I co teraz? Roznosi się ten zapach dość daleko od miejsca używania. I nie ma to tamto trzeba uciekać w jakąś dzicz daleko od ludzi.

Noi szukam po necie i jest sporo info. Oglądam właśnie filmik na ten temat. https://www.youtube.com/watch?v=aKVbr5c9i4Q

[lenifa]

Przeglądnęłam sieć. Jest bardzo dużo przypadków uczulenia na marihuanę. Zastanawiam się dlaczego tak późno do tego dotarłam. Bo problem zaczyna być powszechny a jest marginalizowany. Zjawisko występuje tak wśród ją biorących jak i biernych i nieświadomych sytuacji. Czy to z powodu, że unikamy rozmów o tym? Czy z powodu, że strach się odezwać? Nie mam pojęcia. Kilkanaście lat zmagam się z alergią przewodu pokarmowego. Mam dość dobrą pamięć i kojarzenie faktów, a mimo to dopiero teraz po kilkunastu latach doszłam do sedna problemu. Oba problemy były mi znane, ale nie przychodziło mi do głowy połączenie tych faktów. Nawet wtedy co miałam wstrząs anafilaktyczny. Uświadommiłam sobie, że zaczęlo sie to na balkonie. Balkon dzieliłam z sąsiadami, którzy "używali" Zwaliłam to na owsiankę... Może ja mogę jeść owsiankę?
Dotarłam też do informacji, że zapach ten przenosi się dość daleko. Że wędruje wentylacją i pod drzwiami. Że wystarczy że staniemy koło osoby używającej maryche, a to się może stać wszędzie, w sklepie, na spacerze, w dowolnym miejscu.
Alergie na zapachy to wiem że są, bo siostra ma taką, ale na niektóre perfumy.
Nikt nam nie wierzy. Mówiła mi wczoraj, że patrzą na nią jak na kosmitkę, ale prawda jest taka, że ja też już nie wchodzę do sklepów z kosmetykami, a w supermarketakch nawet nie wchodzę w stoiska z chemią.

A tam uczulenie ktoś powie, babka francuski piesek ze zbyt wrażliwym nosem. Ale to jest zagrożenie życia... Bo wstrząsu można nie przeżyć.