dziecko i jego wpływ na związek

[Natalia1983]

Cześć dziewczyny, chciałabym się wygadać bo strasznie mi dzisiaj ciężko.
Mam dwóch synów, pierwszy ma 3 lata, drugi rok. Problem jest z pierwszym.

Starszy syn jest bardzo aktywny i od urodzenia bardzo mało śpi. Przetestowaliśmy już wszystkie pomysły i nic. Wstaje o 7 rano i zasypia o 22-23. W przedszkolu i w weekendy w ciągu dnia śpi przez godzinę.

Skutki tego są takie że nasz związek jest w opłakanym stanie. Nie ma czasu na sex, na rozmowy, a o wspólnym oglądaniu filmu w tv to już nie wspomnę. Odkąd pierwszy syn pojawił się na świecie, powoli staliśmy się sobie obcy.

Przez to wszystko zaczynam nie znosić swojego życia, wydaje mi się że nie ma nadziei żeby było lepiej, bo jest tylko gorzej. Jestem rozczarowana macierzyństwem, spodziewałam się że nie będzie lekko ale nie myślałam, że dziecko spowoduje u mnie taki kryzys.

Nie mam kiedy odpocząć od starszego dziecka. Jak jest w przedszkolu to zajmuje się drugim dzieckiem, sprzątaniem gotowaniem itd. Jak wróci z przedszkola to ciągle chce żeby się z nim bawić /sam nigdy się nie bawi/, trzeba go animować, tańczyć z nim, śpiewać, skakać, cokolwiek, byle by być z nim.

Wieczorem chce oglądać bajki na telefonie i tak je ogląda prawie do 23. Czasami, jak czytam mu bajkę, syn wstaje z łóżka i zaczyna się bawić zabawkami, bo ewidentnie nudzi się przy bajkach.

Jak tak dalej będzie to moje małżeństwo się rozpadnie bo ile czasu można żyć obok siebie.
Poradzicie coś...?

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Napisane przez Natalia1983

Cześć dziewczyny, chciałabym się wygadać bo strasznie mi dzisiaj ciężko.
Mam dwóch synów, pierwszy ma 3 lata, drugi rok. Problem jest z pierwszym.

Starszy syn jest bardzo aktywny i od urodzenia bardzo mało śpi. Przetestowaliśmy już wszystkie pomysły i nic. Wstaje o 7 rano i zasypia o 22-23. W przedszkolu i w weekendy w ciągu dnia śpi przez godzinę.

Skutki tego są takie że nasz związek jest w opłakanym stanie. Nie ma czasu na sex, na rozmowy, a o wspólnym oglądaniu filmu w tv to już nie wspomnę. Odkąd pierwszy syn pojawił się na świecie, powoli staliśmy się sobie obcy.

Przez to wszystko zaczynam nie znosić swojego życia, wydaje mi się że nie ma nadziei żeby było lepiej, bo jest tylko gorzej. Jestem rozczarowana macierzyństwem, spodziewałam się że nie będzie lekko ale nie myślałam, że dziecko spowoduje u mnie taki kryzys.

Nie mam kiedy odpocząć od starszego dziecka. Jak jest w przedszkolu to zajmuje się drugim dzieckiem, sprzątaniem gotowaniem itd. Jak wróci z przedszkola to ciągle chce żeby się z nim bawić /sam nigdy się nie bawi/, trzeba go animować, tańczyć z nim, śpiewać, skakać, cokolwiek, byle by być z nim.

Wieczorem chce oglądać bajki na telefonie i tak je ogląda prawie do 23. Czasami, jak czytam mu bajkę, syn wstaje z łóżka i zaczyna się bawić zabawkami, bo ewidentnie nudzi się przy bajkach.

Jak tak dalej będzie to moje małżeństwo się rozpadnie bo ile czasu można żyć obok siebie.
Poradzicie coś...?

Zlikwidować dzienne drzemki, zlikwidować wieczorne bajki i aktywnie włączyć w opiekę nad dziećmi ojca dziecka. Do tego raz na tydzień samotne wyjście celem odstresowania się.

[aussiewoman]

[1=871319bc27e9d09c3f0d50d 55d02d0b6e86b5c84;6788602 1]Zlikwidować dzienne drzemki, zlikwidować wieczorne bajki i aktywnie włączyć w opiekę nad dziećmi ojca dziecka. Do tego raz na tydzień samotne wyjście celem odstresowania się.[/QUOTE]

Nic dodać nic ująć
Po prostu trzeba dzieciaka zmęczyć fizycznie. Inaczej kiepsko to widzę.

[cava]

Światło z monitora, jakiegokolwiek, blokuje wyzwalanie melatoniny, co przekłada się na brak senności.
Zabierzcie mu oglądanie bajek po 20 tej.
No, będzie ciężko przez pierwsze kilka/nascie dni, ale z dziećmi, wszytko trzeba rozpatrywać długofalowo. Od 19-20tej wyciszajcie go. Przygaszone światła, brak mocniejszych dźwięków, bodźców.

3 latka energicznego można juz zapisać na jakiś sport, IMo, najlepsze są dla takich grzdyli basen i jakieś wschodnie sztuki walki: karate, kung-fu. I ganiać go po dworze ile wlezie.

Trzeba bardzo dbać o dietę takiego aktywnego dziecka. makarony, białe pieczywo, biały ryż, wszelkie słodycze, soczki, napoje, słodkie jogurciki, serki, kinderkanapki itp.- to wszytko będzie potęgować jego nadaktywność. Potrzebuje diety o dość niskim indeksie glikemicznym, zapobiegającej skokom insuliny (dzieci wtedy dostają szaleju)

Moja starsza córa też jest od zawsze taki nadaktywny typ, to trzeba z jednej strony dawać wytrząchać nadmiar energii w żywiołowym ruchu na świerzym powietrzu, z drugiej strony takie dziecko potrzebuje wyciszających rytuałów. Sztywny plan dnia, posiłków, wieczorem stanowcze wyciszanie.
takiemu dziecku nie można gadać: nie biegaj, nie szalej, nie skacz. Codziennie powinno mieć jakiś czas, w którym jest zachęcane do biegania, skakania, szalenia, dziczenia. Musi odreagować.

Może mogłabyś mieć kogoś do pomocy, nawet te 2-3 ray w tygodniu, na kilka godzin? Jakąś opiekunkę co w sobotę pójdzie z dziećmi na długi spacer, a w tygodniu zajmie się młodszym na te nawet 3-4 godziny?


Z mężem dużo rozmawiać o tym co i dlaczego jest jak jest.
Ze to przejściowe, trzeba po prostu się zawziąć i wspólnie to przetrwać, wspierać się nawzajem.
2 małych dzieci w odstępie 2 lat to jest hardkor, tez mam dzieci w takim odstępie czasu, ale z drugiej strony pocieszające, ze jak odchowasz to masz z głowy a dzieciak mają ze sobą dobry kontakt i w pewnym momencie zaczynają się kotłować głownie miedzy sobą, bez koniecznosci zabawiania przez rodziców.

[Adaa30]

Tak jak było przez kogoś wspomniane dziecko musi mieć dobre warunki do snu. Po pierwsze odpowiednia ciemność, niski poziom hałasu. Kolejna sprawa to regularność kładzenia się do snu. Telewizor w pokoju też może przeszkadzać w odpowiednim śnie.

[staramalenka86]

Napisane przez Natalia1983

Cześć dziewczyny, chciałabym się wygadać bo strasznie mi dzisiaj ciężko.
Mam dwóch synów, pierwszy ma 3 lata, drugi rok. Problem jest z pierwszym.

Starszy syn jest bardzo aktywny i od urodzenia bardzo mało śpi. Przetestowaliśmy już wszystkie pomysły i nic. Wstaje o 7 rano i zasypia o 22-23. W przedszkolu i w weekendy w ciągu dnia śpi przez godzinę.

Skutki tego są takie że nasz związek jest w opłakanym stanie. Nie ma czasu na sex, na rozmowy, a o wspólnym oglądaniu filmu w tv to już nie wspomnę. Odkąd pierwszy syn pojawił się na świecie, powoli staliśmy się sobie obcy.

Przez to wszystko zaczynam nie znosić swojego życia, wydaje mi się że nie ma nadziei żeby było lepiej, bo jest tylko gorzej. Jestem rozczarowana macierzyństwem, spodziewałam się że nie będzie lekko ale nie myślałam, że dziecko spowoduje u mnie taki kryzys.

Nie mam kiedy odpocząć od starszego dziecka. Jak jest w przedszkolu to zajmuje się drugim dzieckiem, sprzątaniem gotowaniem itd. Jak wróci z przedszkola to ciągle chce żeby się z nim bawić /sam nigdy się nie bawi/, trzeba go animować, tańczyć z nim, śpiewać, skakać, cokolwiek, byle by być z nim.

Wieczorem chce oglądać bajki na telefonie i tak je ogląda prawie do 23. Czasami, jak czytam mu bajkę, syn wstaje z łóżka i zaczyna się bawić zabawkami, bo ewidentnie nudzi się przy bajkach.

Jak tak dalej będzie to moje małżeństwo się rozpadnie bo ile czasu można żyć obok siebie.
Poradzicie coś...?

A nie jest przestymulowany? U nas pomogło wywalenie wszystkich zabawek grajków, zero tv i telefonów. Teraz próbuję przestawić córkę tak, żeby to na proponowała jak chce się bawić, przejęła inicjatywę

[ninfomane]

Tak jak dziewczyny pisza, jesli bajki to tylko do np 18, I tez nie za dlugo, ograniczyc slodycze I cukier, wybiegac dziecko, niech ojciec wezmie na rower/basen, zapisac na jakies zajecia , jesli kapiel go pobudza- robic ja wczesniej, przed snem ustalic sztywna rutyne, dac lekka kolacje, poczytac, poukladac puzzle, dac kolorowanki/klocki, a nie wyjace auta itp. Mlodszemu tez sie rutyna wieczorna przyda no I badz konsekwentna, w 1 wieczor nic sie nie zmieni! Powodzenia


Wyslane z telefonu, przepraszam za brak polskich znakow

[loloona_79]

Nasz mlody mial taki okres ze nie spal do 24wiec wiem jakie to meczace. U mnie poskutkowala wieczorna rutyna(kapiel o tej samej porze ok 19.30 ,potem mleko i do lozka),jak nie zasnie,bovtez sie zdarza to ograniczenie bajek(po kapieli i mleku nie ogladamy). I wybieganie wybieganie wybieganie,czasem zawoze do babci po przedszkolu,czasem figloraj,czasem mamy gosci z dziecmi. I tak probowac planowac dzien by nie spal w aucie,zwlaszcza po poludniu—wiem ze to trudne.

Wysłane z mojego m2 note przy użyciu Tapatalka

[TropicalEscape]

Przede wszystkim odstaw wieczorne oglądanie bajek. Migające światło z tv albo telefonu zaburza sen i moze powodować bezsenność, myśle ze to główny powód dlaczego Twoj syn chodzi spac tak pozno.
Rutyna jest doskonałym rozwiązaniem - codziennie o tej samej porze kolacja, kąpiel i np czytanie, jesli nie lubi długich opowiadań czytaj krótkie, kilkuzdaniowe książeczki.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[myszka197]

jak czytam takie wątki, to upewniam się, że decyzja o nieposiadaniu dzieci była najlepszą decyzją, którą podjęłam w życiu

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Napisane przez myszka197

jak czytam takie wątki, to upewniam się, że decyzja o nieposiadaniu dzieci była najlepszą decyzją, którą podjęłam w życiu

Aż mi się przypomniała wypowiedź bohatera z pewnego serialu:

"Ten pozornie nieszkodliwy proszek to chloran sodu sam w sobie nieszkodliwy, ale dodany do siarki i węgla w kadzi, bynajmniej. To jak dołożyć dziecko do małżeństwa. Panował porządek i spokój, a teraz to coś domaga się uwagi, nie daje spać, beka, pierdzi, wyje i czyni ten cały proces głośniejszym, obłędniejszym, niedorzecznym."
To tak humorystycznie

[QueenOfHearts]

Napisane przez cava

Światło z monitora, jakiegokolwiek, blokuje wyzwalanie melatoniny, co przekłada się na brak senności.
Zabierzcie mu oglądanie bajek po 20 tej.
No, będzie ciężko przez pierwsze kilka/nascie dni, ale z dziećmi, wszytko trzeba rozpatrywać długofalowo. Od 19-20tej wyciszajcie go. Przygaszone światła, brak mocniejszych dźwięków, bodźców.

3 latka energicznego można juz zapisać na jakiś sport, IMo, najlepsze są dla takich grzdyli basen i jakieś wschodnie sztuki walki: karate, kung-fu. I ganiać go po dworze ile wlezie.

Trzeba bardzo dbać o dietę takiego aktywnego dziecka. makarony, białe pieczywo, biały ryż, wszelkie słodycze, soczki, napoje, słodkie jogurciki, serki, kinderkanapki itp.- to wszytko będzie potęgować jego nadaktywność. Potrzebuje diety o dość niskim indeksie glikemicznym, zapobiegającej skokom insuliny (dzieci wtedy dostają szaleju)

Moja starsza córa też jest od zawsze taki nadaktywny typ, to trzeba z jednej strony dawać wytrząchać nadmiar energii w żywiołowym ruchu na świerzym powietrzu, z drugiej strony takie dziecko potrzebuje wyciszających rytuałów. Sztywny plan dnia, posiłków, wieczorem stanowcze wyciszanie.
takiemu dziecku nie można gadać: nie biegaj, nie szalej, nie skacz. Codziennie powinno mieć jakiś czas, w którym jest zachęcane do biegania, skakania, szalenia, dziczenia. Musi odreagować.

Może mogłabyś mieć kogoś do pomocy, nawet te 2-3 ray w tygodniu, na kilka godzin? Jakąś opiekunkę co w sobotę pójdzie z dziećmi na długi spacer, a w tygodniu zajmie się młodszym na te nawet 3-4 godziny?


Z mężem dużo rozmawiać o tym co i dlaczego jest jak jest.
Ze to przejściowe, trzeba po prostu się zawziąć i wspólnie to przetrwać, wspierać się nawzajem.
2 małych dzieci w odstępie 2 lat to jest hardkor, tez mam dzieci w takim odstępie czasu, ale z drugiej strony pocieszające, ze jak odchowasz to masz z głowy a dzieciak mają ze sobą dobry kontakt i w pewnym momencie zaczynają się kotłować głownie miedzy sobą, bez koniecznosci zabawiania przez rodziców.

Podpisuję się pod wszystkim co napisała Cava.