dziecko na studiach?

[astoriaa]

Hej
Drogie mamusie i przyszłe mamusie!
Czy zdecydowałybyście się na dziecko w trakcie studiów? Czy uważacie to za beznadziejny pomysł?
Jak myślicie, jakie są 'za' i 'przeciw' ?

Za niecały rok wychodzę za mąż. Jestem w połowie 6-letnich studiów. Kończąc je będę miała lat 26, ale nie będę mogła pozwolić sobie wtedy na ciążę (chodzi o pracę). Musiałabym czekać niemal do trzydziestki.
Nie licząc studiów moja sytuacja układa się bardzo dobrze - mamy dom, pieniądze i oboje z radością przyjmiemy nowego członka rodziny
Jedyne czego się obawiam to połączenie obowiązków związanych z dzieckiem ze studiami.
Co o tym myślicie? Czy są wśród Was osoby, które 'dają radę'?

[fankapsychiatrii]

Zależny m.in. jakie studia...Bo różne jest podejście wykładowców do ciężarnych, a jesli ciąża będzie uniemozliwiała udział w niektórych praktycznych zajęciach to może byc sporo problemów. Nie wspomne już o tym,że trzeba sie liczyc z tym,że może nie przebiegać fizjologicznie i wtedy np. trzeba bedzie wziąc urlop; studia sie przedłuża...
Co do tych pieniędzy - jesli masz wielotysięczne oszczędności to ok, ale ja bym nie chciała żeby partner mnie utrzymywał, szczególnie, że nie mając wykształcenia miałabym ograniczone mozliwości rozpoczęcia pracy po porodzie.

[astoriaa]

O kasę się nie muszę martwić. Ta kwestia nie musi być brana pod uwagę

Wykładowcy podchodzą u nas do ciężarnych na ogół dobrze, tego też się nie boję.

I tu jest właśnie pies pogrzebany - niefizjologiczny przebieg ciąży. Dramatu nie byłoby, gdybym musiała wziąć urlop, ale przyznam szczerze, nie uśmiecha mi się taka perspektywa.

A co studiuję... no cóż, o ironio! medycynę ;-)

[Sola1]

Jak się chce to wszystko się da.
Ja się wypowiem tylko w kwestii ciąży, bo jestem w ósmym miesiącu.
Jakbym obecnie studiowała to wzięłabym dziekankę, przynajmniej na końcówkę ciąży i okres bezpośrednio po porodzie - naprawdę rok dłużej to później już nie ma znaczenia.

Ale każda ciąża jest inna. Niektóre kobiety znoszą ją bardzo dobrze, niektóre kiepsko, bo niestety obecnie wiele kobiet ma zagrożone ciąże i musi leżeć.
Ja zaliczam się do grupy gdzieś po środku ( chyba jak większość kobiet). Nie mam ciąży zagrożonej, ale czasem daje mi w kość, zwłaszcza końcówka ciąży. Choć niektóre kobiety początki też mają nieciekawe.
Bóle kręgosłupa,duszności, problemy ze snem ( wstawanie często do toalety przez co człowiek rano jest niewyspany) itp.
Dodatkowo często człowiek jest rozkojarzony i trudno czasem się skupić.
Jak chcesz to wejdź do nas na wątek mamuś listopadowo - grudniowych to zobaczysz jak to wygląda również u innych dziewczyn.

Nie piszę o tym, żeby Cię straszyć, bo pomimo tego jest to cudowny okres w oczekiwaniu na małą istotkę, ale jeśli chodzi o moją osobę to nie jest to na pewno szczyt intelektualnych możliwości

[astoriaa]

Dzięki za rzeczową odpowiedź!
Niestety przebiegu ciąży przewidzieć się nie da, więc musiałabym po prostu zaryzykować, licząc, że wszystko będzie ok.
Ale spodziewam się tego o czym mówisz - na 100% jakieś dolegliwości się pojawią.
Z drugiej strony wiem, że nigdy nie będę miała dla dziecka tyle czasu ile pod koniec studiów - wtedy ma się zajęcia codziennie ale tylko 3-4 godzinki rano i zaraz jest się w domu, a sądzę, że to też bardzo ważne

[hania207]

Napisane przez astoriaa

Hej
Drogie mamusie i przyszłe mamusie!
Czy zdecydowałybyście się na dziecko w trakcie studiów? Czy uważacie to za beznadziejny pomysł?
Jak myślicie, jakie są 'za' i 'przeciw' ?

Za niecały rok wychodzę za mąż. Jestem w połowie 6-letnich studiów. Kończąc je będę miała lat 26, ale nie będę mogła pozwolić sobie wtedy na ciążę (chodzi o pracę). Musiałabym czekać niemal do trzydziestki.
Nie licząc studiów moja sytuacja układa się bardzo dobrze - mamy dom, pieniądze i oboje z radością przyjmiemy nowego członka rodziny
Jedyne czego się obawiam to połączenie obowiązków związanych z dzieckiem ze studiami.
Co o tym myślicie? Czy są wśród Was osoby, które 'dają radę'?

w ciąze zaszłam w marcu, kiedy kończyłam studia licencjackie(dziennie)
i chociaż była ona z pełna świadomością planowana, to miałam lekkie obawy, jak przebiegnie jej początek, czy nie bede musiała leżeć....

na szczeście wszystko było w porządku skończyłam studia i nawet cały maj przechodziłam na praktyki

żadnych ulg nie miałam, bo brzuszek był jeszcze nie widoczny

z racji kierunku postanowiłam, że studia mgr odłoże na przyszły październik u mnie jest tak, że jeśli nie ma cie na jednych, dwóch ćwiczeniach= wypadasz z obiegu
myśle że u Ciebie podobnie?

a wiadomo, że teraz już mi cieżej i jak maluch sie urodzi to nie bede w stanie na drugi dzień biec na uczelnie

powiem tyle, nie żałuje tej decyzji

[madzius90]

Ja właśnie zaczęłam 3rok studiów licencjackich i jestem w 9tym miesiącu.
Początek ciąży znosiłam w miarę ok. W sumie od początku ciąża była zagrożona- w 10tym tygodniu trafiłam do szpitala z plamieniami. A od 22 tygodnia mam zagrożenie przedwczesnym porodem.
W 31 tygodniu również trafiłam do szpitala na ponad tydzień.
Ale mimo to drugi rok zaliczyłam z wysoką średnią. I zauważyłam, że odkąd jestem w ciąży mam lepsze oceny
Z tym, że ja studiuję zaocznie.
Nie boję się tego, jak sobie poradzę ze studiami i z malutkim dzieckiem. Dam sobie radę. Przecież jest jeszcze mąż, są dziadkowie, którzy oferują swoją pomoc na czas, kiedy ja będę tych kilka godzin na uczelni

Z resztą u nas na uczelni dużo dziewczyn było/jest w ciąży i jakoś dają radę z godzeniem obowiązków

Także decyzja należy do Ciebie

[astoriaa]

Napisane przez hania207

w ciąze zaszłam w marcu, kiedy kończyłam studia licencjackie
i chociaż była ona z pełna świadomością planowana, to miałam lekkie obawy, jak przebiegnie jej początek, czy nie bede musiała leżeć....

na szczeście wszystko było w porządku skończyłam studia i nawet cały maj przechodziłam na praktyki

żadnych ulg nie miałam, bo brzuszek był jeszcze nie widoczny

z racji kierunku postanowiłam, że studia mgr odłoże na przyszły październik u mnie jest tak, że jeśli nie ma cie na jednych, dwóch ćwiczeniach= wypadasz z obiegu
myśle że u Ciebie podobnie?

a wiadomo, że teraz już mi cieżej i jak maluch sie urodzi to nie bede w stanie na drugi dzień biec na uczelnie

powiem tyle, nie żałuje tej decyzji

W zasadzie u mnie też tak jest, z tym że ciężarne dostają coś takiego jak Indywidualny Tok Studiów i mogą odrabiać zajęcia z dowolnymi grupami, w dowolny sposób układając sobie plan. Dzięki temu dziewczyny zdążają zaliczyć dużo zajęć (jak nie wszystkie wymagane na danym roku) przed rozwiązaniem. Myślę, że to spore ułatwienie.
Optymalnie byłoby urodzić w wakacje, żeby później od razu wrócić, ale wiadomo, że tego nie wykalkulujesz....

[hania207]

Napisane przez astoriaa

W zasadzie u mnie też tak jest, z tym że ciężarne dostają coś takiego jak Indywidualny Tok Studiów i mogą odrabiać zajęcia z dowolnymi grupami, w dowolny sposób układając sobie plan. Dzięki temu dziewczyny zdążają zaliczyć dużo zajęć (jak nie wszystkie wymagane na danym roku) przed rozwiązaniem. Myślę, że to spore ułatwienie.
Optymalnie byłoby urodzić w wakacje, żeby później od razu wrócić, ale wiadomo, że tego nie wykalkulujesz....

jeśli macie taką możliwość to super

u mnie teoretycznie też jest, ale moja specjalność ma tylko jedną grupę niecałe 20 osób
więc chyba wtedy zostają tylko konsultacje
do tego mamy praktyki jeden dzień w tygodniu ustalony odgórnie i też nic sie z tym nie zrobi


ja myśle ze każdy przypadek jest indywidualny, nie ma co porównywać
musicie sami rozważyć wszystkie za i przeciw

[Sola1]

Napisane przez madzius90

Ja właśnie zaczęłam 3rok studiów licencjackich i jestem w 9tym miesiącu.
Początek ciąży znosiłam w miarę ok. W sumie od początku ciąża była zagrożona- w 10tym tygodniu trafiłam do szpitala z plamieniami. A od 22 tygodnia mam zagrożenie przedwczesnym porodem.
W 31 tygodniu również trafiłam do szpitala na ponad tydzień.
Ale mimo to drugi rok zaliczyłam z wysoką średnią. I zauważyłam, że odkąd jestem w ciąży mam lepsze oceny
Z tym, że ja studiuję zaocznie.
Nie boję się tego, jak sobie poradzę ze studiami i z malutkim dzieckiem. Dam sobie radę. Przecież jest jeszcze mąż, są dziadkowie, którzy oferują swoją pomoc na czas, kiedy ja będę tych kilka godzin na uczelni

Z resztą u nas na uczelni dużo dziewczyn było/jest w ciąży i jakoś dają radę z godzeniem obowiązków

Także decyzja należy do Ciebie

Ale Madzius - przyznaj szczerze - już ciężko jest wysiedzieć tyle godzin, sama o tym dzisiaj pisałaś
A w to, że dasz radę to nie mam żadnych wątpliwości
Tak jak napisałam wcześniej - jak się chce to się wszystko da.

Chciałam tylko napisać z perspektywy osoby, która już dawno skończyła studia, że to później naprawdę nie ma znaczenia, czy studia skończyło się rok później. Nikt na to nie patrzy. Jak ktoś źle się czuje, nie ma siły itp. to czasem warto sobie zrobić rok przerwy i potem wrócić ze zdwojoną energią.

Tak naprawdę to jak będziesz się czuła w ciąży to wielka zagadka.

[gosia261282]

Ja osobiscie nie zdecydowalabym sie na dziecko studiujac.Tzn wiadomo,ze jesli by bylo to robilabym wszystko,zeby byc i dobra mama i studia skonczyc.Sama tez majac male dziecko(no nie az tak male,bo 9 miesiecy) i pracowalam i sie uczylam.
Jednak jesli chodzi tu o swiadoma decyzje,to wolalabym najpierw skonczyc studia,ustawic sie w pracy i wlasnie kolo 30-stki pomyslec o potomstwie.Moc wtedy cala swoja uwage skoncentrowac na dziecku.

A jak urodzisz dziecko to po jakim czasie chcialabys wrocic na studia?
Co np z karmieniem na zadanie?Kto zaopiekuje sie malenstwem gdy ciebie nie bedzie?Dziecko moze miec np kolki,bolesne zabkowanie,cale noce moze plakac,po takich nocach nielatwo bedzie skupic sie na zajeciach.

[Sola1]

Napisane przez gosia261282

Ja osobiscie nie zdecydowalabym sie na dziecko studiujac.Tzn wiadomo,ze jesli by bylo to robilabym wszystko,zeby byc i dobra mama i studia skonczyc.Sama tez majac male dziecko(no nie az tak male,bo 9 miesiecy) i pracowalam i sie uczylam.
Jednak jesli chodzi tu o swiadoma decyzje,to wolalabym najpierw skonczyc studia,ustawic sie w pracy i wlasnie kolo 30-stki pomyslec o potomstwie.Moc wtedy cala swoja uwage skoncentrowac na dziecku.

A jak urodzisz dziecko to po jakim czasie chcialabys wrocic na studia?
Co np z karmieniem na zadanie?Kto zaopiekuje sie malenstwem gdy ciebie nie bedzie?Dziecko moze miec np kolki,bolesne zabkowanie,cale noce moze plakac,po takich nocach nielatwo bedzie skupic sie na zajeciach.

Masz rację. Tylko trzeba jeszcze wziąć pod uwagę fakt, że w obecnych czasach często się zdarza tak, że niestety jak już człowiek się ustawi to okazuje się, że zajść w ciążę nie jest tak łatwo, a czasu coraz mniej. Wystarczy spojrzeć na te wszystkie wątki staraczkowe, ile osób ma z tym problem.

[astoriaa]

Napisane przez gosia261282

Ja osobiscie nie zdecydowalabym sie na dziecko studiujac.Tzn wiadomo,ze jesli by bylo to robilabym wszystko,zeby byc i dobra mama i studia skonczyc.Sama tez majac male dziecko(no nie az tak male,bo 9 miesiecy) i pracowalam i sie uczylam.
Jednak jesli chodzi tu o swiadoma decyzje,to wolalabym najpierw skonczyc studia,ustawic sie w pracy i wlasnie kolo 30-stki pomyslec o potomstwie.Moc wtedy cala swoja uwage skoncentrowac na dziecku.

A jak urodzisz dziecko to po jakim czasie chcialabys wrocic na studia?
Co np z karmieniem na zadanie?Kto zaopiekuje sie malenstwem gdy ciebie nie bedzie?Dziecko moze miec np kolki,bolesne zabkowanie,cale noce moze plakac,po takich nocach nielatwo bedzie skupic sie na zajeciach.

Chciałabym wrócić możliwie jak najszybciej. Nawet jeśli postaram się o dziecko po studiach, to macierzyński to niecałe pół roku, a potem zaczną się dyżury i tak dalej, więc moje dziecko niestety niezależnie od opcji jaką wybiorę nie będzie dość długo karmione piersią. Taka specyfika zawodu niestety :/

Chętni do opieki są I tatuś i dziadkowie... Może błędnie myślę, (jeśli tak, to wyprowadzicie mnie pewnie z błędu) ale zakładam z góry, że będąc lekarzem z niektórych rzeczy będę musiała zrezygnować, jak na przykład długie karmienie piersią. Bez pomocy osób trzecich przy dyżurowym trybie pracy prawdopodobnie nie mogłabym pozwolić sobie na dziecko nigdy...

---------- Dopisano o 13:24 ---------- Poprzedni post napisano o 13:22 ----------

Napisane przez Sola1

Masz rację. Tylko trzeba jeszcze wziąć pod uwagę fakt, że w obecnych czasach często się zdarza tak, że niestety jak już człowiek się ustawi to okazuje się, że zajść w ciążę nie jest tak łatwo, a czasu coraz mniej. Wystarczy spojrzeć na te wszystkie wątki staraczkowe, ile osób ma z tym problem.

Nie biorę pod uwagę w ogóle rodzenia pierwszego dziecka po 30.
Taka moja osobista decyzja. Nie chcę obudzić się z ręką w nocniku. Oczywiście nie chcę nikogo obrażać, po prostu boję się późnego macierzyństwa.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Ostatni rok mgr uzupełniających robiłam w ciąży -poszłam do dziekanatu, złożyłam podanie o tok indywidualny i już. Nawał roboty ogólnie na studiach miałam, bo zaliczyłam 13 różnic programowych + normalna nauka i pisanie mgr - i do tego normalnie zawodowo pracowałam. Da radę dolegliwości NIE MUSZĄ się pojawić, w pierwszej ciąży nic nie miałam, kompletnie. Na samym początku tylko senna byłam, no ale umówmy się, to nie dolegliwość

[Sola1]

Napisane przez astoriaa

Nie biorę pod uwagę w ogóle rodzenia pierwszego dziecka po 30.
Taka moja osobista decyzja. Nie chcę obudzić się z ręką w nocniku. Oczywiście nie chcę nikogo obrażać, po prostu boję się późnego macierzyństwa.

Ja w ogóle nie czuję się urażona, bo przed trzydziestką nie czułam się gotowa na dziecko, ale później czekałam na tę ciążę w sumie 2 lata.
Jeśli chodzi o same późne macierzyństwo to myślę, że w obecnych czasach ta granica się przesunęła gdzieś w okolice 40 r.ż., bo teraz dużo osób ma dzieci ok. 30-tki i nie jest to nic szokującego

Ale jeśli Ty już czujesz się gotowa na dziecko, masz środki na utrzymanie to nie widzę sensu czekać tylko po to aż zdobędziesz jakąś pozycję zawodową.

[Ashyshqa]

Astoria, z Twoich wypowiedzi wyniki, że chcesz urodzić dziecko wcześniej niż parę lat po studiach i przemyślałaś już kilka kwestii i to Ci się chwali
Ja osobiście mogę przyklasnąć Twoim planom
Sama nie byłam w ciąży na studiach, ale dlatego, że mojego męża poznałam na 5. roku ale zawsze uważałam, że to świetny czas na dziecko, a jeszcze jeśli masz możliwość indywidualnego toku to tym bardziej!
Jesteś młoda, Twój ogranizm jest w stanie wiele znieść i ma teraz najlepsze predyspozycje do ciąży. Jeśli do tego jesteś psychicznie, finansowo i emocjonalnie gotowa na tę decyzję, masz wsparcie najbliższych to jesteś w świetnej sytuacji. Wiele dziewczyn i po studiach i po magicznej 30tce nie ma takiego komfortu, więc po co czekać, tylko ze względu na studia?W dodatku po studiach będziesz miała odchowane dziecko, co też jest dużym plusem
Życzę Ci podjęcia dobrej dla Was decyzji i dużo szczęścia!

[Patrilla]

gdybym mogła cofnąć czas i miała warunki zdecydowałabym sie na dziecko w czasie studiów I popieram takie nastawienie do sprawy. życzę Ci szybkich 2 kreseczek i spokojnej ciąży

[czarnamadonna1982]

astoriaa wg mnie podjelas juz decyzje

co do tego budzenia sie z reka w nocniku to sie nie zgodze, mam 30 lat i wlasnie jestem w 9.miesiacy ciązy, a że tak późno-dlatego, ze mialam różne zawirowania zyciowe i swojego wymarzonego partnera poznalam 2 lata temu dopiero-a o dziecko sie nie staralismy nawet więc desperatką nie bylam
I bardzo sie ciesze , ze wczesniej nie podjęlam tej decyzji i nie zaszlam w ciąże.
Ale kazdy ma swoje zycie, własny wybór-wg mnie Ty chyba juz jestes gotowa, bo masz taka sytuacje, ktora na to pozwala, a studia wg mnie to żaden problem, choc licz się tez z tym ,że teraz wszysycy może sa chetni do pomocy jakby co , ale to różnie bywa
Moja siostra zaszla w ciąże na studiach, potem zaczela drugie i trzecie więc macierzyństwo niczemu nie przeszkadza,a wrecz często wyzwala w ciężarnej energię, musi być lepsza od innych,żeby pokazać, że nikt jej z tego powodu nie pobłaża.
Chociaz ja sobie nie wyobrażam teraz być na studiach, jednak końcowka ciąży jest męcząca

[gosia261282]

Napisane przez Sola1

Masz rację. Tylko trzeba jeszcze wziąć pod uwagę fakt, że w obecnych czasach często się zdarza tak, że niestety jak już człowiek się ustawi to okazuje się, że zajść w ciążę nie jest tak łatwo, a czasu coraz mniej. Wystarczy spojrzeć na te wszystkie wątki staraczkowe, ile osób ma z tym problem.

Mysle,ze te 30 lat to nie tak pozno,35-40 no to juz moze byc klopot.Mam kolezanki,ktore mialy problem z zajsciem mimo,ze mlodziutkie.

[wil_ma]

Ja jestem na 5 roku medycyny i za miesiąc mam termin. Moja kolezanka z roku rok temu urodziła córeczkę, generalnie jest jeszcze pare mamusiek, a czasami nawet pary małzenskie z dzieckiem są w jednej grupie (ta moja kolezanka tak własnie ma). Oczywiście indywidualny plan studiów wiele ułatwia (bo chociaż teraz jestem w 9 miesiacu to sobie moge biegac i zaliczać "krótkie" przedmioty na samym poczatku, a nie gdzies w grudniu-styczniu, no ale specyfika mojej ciazy jest taka, że jeszcze daję rady, bo brzuch nie jest wielki i nie przesłania mi pół świata). Z doświadczenia mogę powiedzieć, że będąc na medycynie to chyba lepiej zajść w ciążę na 1-2 roku :P Bo wtedy jest dużo nauki własnej, ale zajęć parę godzin w tygodniu, a niestety od 4 roku masz codziennie rano kliniki, których nie da się odrobić ani nadrobić. Oczywiście jeśli się ma teściową/mamę/kogokolwiek kto zajmie się dzieckiem na te godziny zajęć to raczej bezproblemowo można pogodzić i jedno i drugie. Tak jak mówiłam, moja koleżanka i jej mąż byli w jednej grupie, więc wszystkie zajęcia im się nakładały, ale przy pomocy osoby trzeciej dali rade i wszystko ładnie zaliczyli. Także asystenci podchodzili do nich z pewną taryfą ulgową. Ale jeśli miałabyś być zdana tylko na siebie i męża to szczerze polecam dziekanke. Koniec ciąży niezależnie od specyfiki jest trudny, a pozniej tez warto mieć czas dla dziecka, dla swojej własnej psychiki, jakiejs odbudowy. Przy normalnej pracy jest na to czas na urlopie macierzynskim, a my czegoś takiego nie bedziemy miały. więc jeśli nie potrzebujesz jak najszybciej skonczyc studiów (tak jak ja muszę, żeby się jak najszybciej usamodzielnić, więc nie mogę sobie po prostu pozwolic na rok w plecy, do tego na takim etapie studiów) to zastanów się nad dziekanką. Z mężem nie planowaliśmy tej ciąży, a teraz po prostu musimy sobie jakoś poradzić, w dodatku i jedni i drudzy rodzice mieszkaja daleko, więc nie będzie kolorowo. A skoro Ty mozesz to sobie zaplanować to zrób to dobrze i Tobie najwygodniej Zadna z matek na moim roku nie planowała dziecka, więc coś w tym jest

[astoriaa]

Dzięki za odpowiedzi!
Dziewczyny, wbrew pozorom to nie jest tak, że klamka już zapadła Strasznie się waham mimo dużej ilość plusów jaką tutaj dostrzegam

Napisane przez wil_ma

Ja jestem na 5 roku medycyny i za miesiąc mam termin. Moja kolezanka z roku rok temu urodziła córeczkę, generalnie jest jeszcze pare mamusiek, a czasami nawet pary małzenskie z dzieckiem są w jednej grupie (ta moja kolezanka tak własnie ma). Oczywiście indywidualny plan studiów wiele ułatwia (bo chociaż teraz jestem w 9 miesiacu to sobie moge biegac i zaliczać "krótkie" przedmioty na samym poczatku, a nie gdzies w grudniu-styczniu, no ale specyfika mojej ciazy jest taka, że jeszcze daję rady, bo brzuch nie jest wielki i nie przesłania mi pół świata). Z doświadczenia mogę powiedzieć, że będąc na medycynie to chyba lepiej zajść w ciążę na 1-2 roku :P Bo wtedy jest dużo nauki własnej, ale zajęć parę godzin w tygodniu, a niestety od 4 roku masz codziennie rano kliniki, których nie da się odrobić ani nadrobić. Oczywiście jeśli się ma teściową/mamę/kogokolwiek kto zajmie się dzieckiem na te godziny zajęć to raczej bezproblemowo można pogodzić i jedno i drugie. Tak jak mówiłam, moja koleżanka i jej mąż byli w jednej grupie, więc wszystkie zajęcia im się nakładały, ale przy pomocy osoby trzeciej dali rade i wszystko ładnie zaliczyli. Także asystenci podchodzili do nich z pewną taryfą ulgową. Ale jeśli miałabyś być zdana tylko na siebie i męża to szczerze polecam dziekanke. Koniec ciąży niezależnie od specyfiki jest trudny, a pozniej tez warto mieć czas dla dziecka, dla swojej własnej psychiki, jakiejs odbudowy. Przy normalnej pracy jest na to czas na urlopie macierzynskim, a my czegoś takiego nie bedziemy miały. więc jeśli nie potrzebujesz jak najszybciej skonczyc studiów (tak jak ja muszę, żeby się jak najszybciej usamodzielnić, więc nie mogę sobie po prostu pozwolic na rok w plecy, do tego na takim etapie studiów) to zastanów się nad dziekanką. Z mężem nie planowaliśmy tej ciąży, a teraz po prostu musimy sobie jakoś poradzić, w dodatku i jedni i drudzy rodzice mieszkaja daleko, więc nie będzie kolorowo. A skoro Ty mozesz to sobie zaplanować to zrób to dobrze i Tobie najwygodniej Zadna z matek na moim roku nie planowała dziecka, więc coś w tym jest

O, super, że zjawił się ktoś z medycznej branży!
Ja jestem rok niżej. Z systemem klinik się już zapoznałam, a 1-2 rok mam już niestety dawno za sobą :P
Czyli jednak delikatnie odradzasz? Myślisz, że lepiej odłożyć do stażu?

Też nie bardzo chcę opóźniać zakończenie studiów. Zaczęłam te studia już i tak rok później niż mój rocznik...
Stąd też moje wahania - nie chcę odkładać zakończenia studiów w nieskończoność

[maharet1092]

Jeśli z kasą nie ma problemów to wg mnie bez róznicy czy studiujesz czy już pracujesz.Jeszcze jak masz pomoc osób trzecich to nie ma co zwlekać.

Ja jestem na ostatnim roku, niedługo rodzę i wzięłam tok indywidualny.W dziekanacie nie robili problemów mino tego, że jestem mężatka, a teoretycznie jest to tylko dla samotnych rodziców.Po prostu powiedziałam, że maz pracuje za granicą, a najbliższa rodzina nie chce mi pomóc.
Co prawda miałam zaoczne, ale jestem sama i zbankrutowałabym na opiekunce.

[wil_ma]

jeśli będziesz miała opiekę dla dziecka to możesz to pogodzić. wielu lekarzy mówiło mi, że to najlepszy czas na dziecko, bo pozniej specka etc, a dziecko już odchowane. jeśli nie potrzebujesz stałego dopływu gotówki jak najszybciej, to spokojnie możesz myśleć o dziekance, bo studia nie zając:P a tak wspaniały kierunek można i pół życia studiować :P

[muffinka90]

urodzilam syna w trakcie 3 semestru, studiuje zaocznie po malej przerwie, jest dobrze, nie zaluje niczego, dodam jeszcze, ze za jakis rok planujemy drugie dziecko, powodzenia zycze w podjeciu decyzji

[madzius90]

Napisane przez Sola1

Ale Madzius - przyznaj szczerze - już ciężko jest wysiedzieć tyle godzin, sama o tym dzisiaj pisałaś
A w to, że dasz radę to nie mam żadnych wątpliwości
Tak jak napisałam wcześniej - jak się chce to się wszystko da.

Chciałam tylko napisać z perspektywy osoby, która już dawno skończyła studia, że to później naprawdę nie ma znaczenia, czy studia skończyło się rok później. Nikt na to nie patrzy. Jak ktoś źle się czuje, nie ma siły itp. to czasem warto sobie zrobić rok przerwy i potem wrócić ze zdwojoną energią.

Tak naprawdę to jak będziesz się czuła w ciąży to wielka zagadka.

To prawda, że już ciężko mi wysiedzieć
Ale na szczęście na razie teraz mamy mniej zajęć

Co do tego roku przerwy- masz rację

Mnie mąż też namawiał, żebym sobie w tym roku odpuściła, wzięła urlop na uczelni, ze względu na moje problemy i wróciła za rok, na spokojnie, kiedy maluszek będzie już troszkę odchowany.
Ale ja wolę teraz skończyć studia, a później po macierzyńskim (i może troszkę wychowawczym) wrócić do pracy no i trzeba będzie pomyśleć o magisterce

[Weredka]

Ja miałam pierwsze dziecko na licencjacie (po drugim roku) i wspominam ten czas bardzo miło. Mogłam liczyć na pomoc męża i babć, a studiowałam w miejscu zamieszkania. Miałam IOS, ale z niego nie korzystałam, byłam na większości zajęć. Na konsultacje w sprawie pracy przyjeżdżałam czasami z dzieckiem i nie był to problem. Na uczelni bardzo pozytywnie na to patrzyli, a na egzaminie wstępnym pytali mnie o dziecko Gdybym drugi raz miała podjąć taką decyzję, to też bym się zdecydowała.

[lutien]

Napisane przez gosia261282

Ja osobiscie nie zdecydowalabym sie na dziecko studiujac.Tzn wiadomo,ze jesli by bylo to robilabym wszystko,zeby byc i dobra mama i studia skonczyc.Sama tez majac male dziecko(no nie az tak male,bo 9 miesiecy) i pracowalam i sie uczylam.
Jednak jesli chodzi tu o swiadoma decyzje,to wolalabym najpierw skonczyc studia,ustawic sie w pracy i wlasnie kolo 30-stki pomyslec o potomstwie.Moc wtedy cala swoja uwage skoncentrowac na dziecku.

A jak urodzisz dziecko to po jakim czasie chcialabys wrocic na studia?
Co np z karmieniem na zadanie?Kto zaopiekuje sie malenstwem gdy ciebie nie bedzie?Dziecko moze miec np kolki,bolesne zabkowanie,cale noce moze plakac,po takich nocach nielatwo bedzie skupic sie na zajeciach.

No tak, ale jednak na studiach jest mniej zajęć niż chodząc do pracy. A macierzyński trwa tylko kilka miesięcy i i tak trzeba wracać do pracy.
Ja bym się zdecydowała na dziecko podczas studiów- jak ma się kasę i możliwość załatwienia opieki na te kilka godzin dziennie.
W takim wypadku można spokojnie zacząć karierę i posłać dziecko do przedszkola. A odkładając ciążę na później trzeba będzie posłać dziecko do żłobka w wieku pół roku. Dodatkowo zaczynając karierę lekarską tej pracy jest o wiele więcej niż standardowe 8h i tak małe dziecko może mieć problem z brakiem mamy.

Napisane przez Patrilla

gdybym mogła cofnąć czas i miała warunki zdecydowałabym sie na dziecko w czasie studiów I popieram takie nastawienie do sprawy. życzę Ci szybkich 2 kreseczek i spokojnej ciąży

Mam takie samo zdanie. Też bym się zdecydowała na dziecko studiując. A tak to czekałam, aż obronię mgr i znajdę pracę, bo myślałam, że tak się ustawię zawodowo. No i i tak na początku ciąży wylądowałam na bezrobociu i jestem już 3 lata bez pracy (niestety z widocznym brzuchem a potem małym dzieckiem pracy się nie dostanie, a po 2latach już wypadłam z obiegu).

[BlackSanctum]

Hej.
Ja studiuję zaocznie co prawda, ale to jednak też studia. Jestem aktualnie w 27. tygodniu ciąży, termin mam na końcówkę stycznia. Pokrywa mi się on z sesją egzaminacyjną, ale dogadałam się z profesorami, żeby zdawać wszystko pod koniec grudnia lub na początku stycznia. Na pewno nie odkładałabym planów macierzyńskich ze względu na studia - wszystko da się ze sobą pogodzić, no i młoda mama to jednak młoda mama, moim zdaniem. Celowe czekanie z macierzyństwem do 30stki mija się z celem, jak dla mnie. Przecież, oprócz mamy, jest jeszcze tata, który też musi pomagać.
Życzę Ci, by - jak już zdecydujesz na 100% - ciąża się szybko pojawiła i równie szybko przebiegła, byś wkrótce mogła się cieszyć maleństwem.

[magdaef]

Jeśli czujesz się gotowa, żeby zostać mamą, to studia nie powinny być problemem Istnieją przecież zawsze indywidualny tok studiów, czy inne ułatwienia w zależności od uczelni, urlop to ostateczność. Poza tym, nigdy nie jest tak, że człowiek nie ma nic do roboty... Jeśli rzeczywiście okazałoby się, że musisz przez kilka miesięcy leżeć, zawsze trzeba będzie z czegoś zrezygnować, mówię to z własnego doświadczenia.

Swoją drogą, jesteś uprzywilejowana...jeśli zaczniesz rodzić na zajęciach, masz opiekę najlepszą z możliwych

Życzę powodzenia!

[maharet1092]

Ja mimo indywidualnego toku poszłam i tak na 2 zjazdy, bo w sumie to mi sie nudzi w domu, no ale jak się urodzi nie będę miała takiej możliwości...

---------- Dopisano o 11:41 ---------- Poprzedni post napisano o 11:40 ----------

Napisane przez lutien

A odkładając ciążę na później trzeba będzie posłać dziecko do żłobka w wieku pół roku. Dodatkowo zaczynając karierę lekarską tej pracy jest o wiele więcej niż standardowe 8h i tak małe dziecko może mieć problem z brakiem mamy.

O ile się dostanie żłobek bo jest mega ciężko z państwowymi.