Nieco frustracji ..

[trolilo]

Mam lat 21 i od bardzo dawna marzy mi się samodzielne życie, na zasadzie takiej, że mam bardzo dość domu rodzinnego, od kiedy sięgam pamięcią zawsze tak było. Nie mogę nazwać swojego dzieciństwa szczęśliwym, a w zasadzie okresu do wyprowadzki z domu na studia.
Jestem, w zasadzie zawsze byłem, zależny od nich finansowo, co było zawsze wykorzystywane do wtrącania się w moje prywatne sprawy w stopniu maksymalnie możliwym, kontrolowania, ograniczania pola manewru, stosowania przemocy itd., i w żaden sposób nie widzą w tym niczego złego - a już na pewno nie chcą tracić tej kontroli. Z mojej perspektywy, to bardzo toksyczni ludzie.
Wszelkie próby ograniczanie kontaktu z nimi zawsze prowadziły do problemów, oczernianie gdzie się da, na porządku dziennym.

Moja aktualna sytuacja jest taka, że ja nie mam pieniędzy dla siebie na studia dzienne. Rodzice mają, dumnie oszczędzali w wydatkach na mnie przez lata, by na nie mieć i chętnie by mi je powydzielali na swoich warunkach, ale w ten sposób tylko się pogrążę, szkoda zdrowia.
Ze względu na ich zarobki, pomoc socjalna mnie nie dotyczy, kredyt studencki raczej też, i tak nikt by mi nikt nie poręczył.
Studiowałem 2 lata, ale przerwałem studia. Jestem pewien, że muszę się od nich odciąć na czas nieokreślony, godzenie pracy i studiów nie wchodziło w grę. I nie wiem co teraz robić: szukać gdzieś pracy w większym mieście, zadomowić się w akademiku... zresztą, jak miałbym pracować za okolice minimalnej krajowej, to już wolę robić to za granicą, bardziej rozwijające, ale znowu zupełnie inna rzeczywistość, i nie mam nigdzie nikogo specjalnie bliskiego... ani funduszy dochodzi do tego, że myślę o wolontariacie zagranicznym ? no, ale czas leci...
Nawet nie wiem, po co to wszystko piszę, może czyiś post mnie oświeci w jakiś sposób ? ( zdaję sobie sprawę z tego, że to forum dla kobiet, pozdrawiam wszystkich serdecznie )

[201604181004]

godzenie pracy i studiów nie wchodziło w grę.

bo?

[ulicznica]

Napisane przez trolilo

Mam lat 21 i od bardzo dawna marzy mi się samodzielne życie, na zasadzie takiej, że mam bardzo dość domu rodzinnego, od kiedy sięgam pamięcią zawsze tak było. Nie mogę nazwać swojego dzieciństwa szczęśliwym, a w zasadzie okresu do wyprowadzki z domu na studia.
Jestem, w zasadzie zawsze byłem, zależny od nich finansowo, co było zawsze wykorzystywane do wtrącania się w moje prywatne sprawy w stopniu maksymalnie możliwym, kontrolowania, ograniczania pola manewru, stosowania przemocy itd., i w żaden sposób nie widzą w tym niczego złego - a już na pewno nie chcą tracić tej kontroli. Z mojej perspektywy, to bardzo toksyczni ludzie.
Wszelkie próby ograniczanie kontaktu z nimi zawsze prowadziły do problemów, oczernianie gdzie się da, na porządku dziennym.

Moja aktualna sytuacja jest taka, że ja nie mam pieniędzy dla siebie na studia dzienne. Rodzice mają, dumnie oszczędzali w wydatkach na mnie przez lata, by na nie mieć i chętnie by mi je powydzielali na swoich warunkach, ale w ten sposób tylko się pogrążę, szkoda zdrowia.
Ze względu na ich zarobki, pomoc socjalna mnie nie dotyczy, kredyt studencki raczej też, i tak nikt by mi nikt nie poręczył.
Studiowałem 2 lata, ale przerwałem studia. Jestem pewien, że muszę się od nich odciąć na czas nieokreślony, godzenie pracy i studiów nie wchodziło w grę. I nie wiem co teraz robić: szukać gdzieś pracy w większym mieście, zadomowić się w akademiku... zresztą, jak miałbym pracować za okolice minimalnej krajowej, to już wolę robić to za granicą, bardziej rozwijające, ale znowu zupełnie inna rzeczywistość, i nie mam nigdzie nikogo specjalnie bliskiego... ani funduszy dochodzi do tego, że myślę o wolontariacie zagranicznym ? no, ale czas leci...
Nawet nie wiem, po co to wszystko piszę, może czyiś post mnie oświeci w jakiś sposób ? ( zdaję sobie sprawę z tego, że to forum dla kobiet, pozdrawiam wszystkich serdecznie )

Ile CV wysłałeś, na ilu rozmowach byłeś i jakie masz doświadczenie?
Skoro widzisz i wiesz sam, że na razie nie wyjedziesz, to złap cokolwiek na chwilę, byle mieć własną kasę i szukaj dalej czegoś lepszego - ja bym tak zrobiła.

Nie jestem pewna, czy możesz nie będąc studentem (chyba że przerywając studia nadal masz status studenta?) mieszkać w akademiku - zależy którym i gdzie, wiem że w Krakowie przynajmniej na czas wakacji można wynająć sobie pokój w akademiku, ale w roku akademickim pierwszeństwo mają studenci studiujący.

Minimum krajowe to w tym momencie jakieś 1200 zł na rękę. Wynajmując pokój za 600 zł z kimś na spółkę lub samemu (zależy co znajdziesz) zostanie Ci 600 zł - 20 zł dziennie za jedzenie i codzienne potrzeby. Nie są to luksusy, wiadomo, ale jeśli bardzo chcesz się oderwać, na krótszą metę jest do wytrzymania.

[Bea_91]

Napisane przez trolilo

Mam lat 21 i od bardzo dawna marzy mi się samodzielne życie, na zasadzie takiej, że mam bardzo dość domu rodzinnego, od kiedy sięgam pamięcią zawsze tak było. Nie mogę nazwać swojego dzieciństwa szczęśliwym, a w zasadzie okresu do wyprowadzki z domu na studia.
Jestem, w zasadzie zawsze byłem, zależny od nich finansowo, co było zawsze wykorzystywane do wtrącania się w moje prywatne sprawy w stopniu maksymalnie możliwym, kontrolowania, ograniczania pola manewru, stosowania przemocy itd., i w żaden sposób nie widzą w tym niczego złego - a już na pewno nie chcą tracić tej kontroli. Z mojej perspektywy, to bardzo toksyczni ludzie.
Wszelkie próby ograniczanie kontaktu z nimi zawsze prowadziły do problemów, oczernianie gdzie się da, na porządku dziennym.

Moja aktualna sytuacja jest taka, że ja nie mam pieniędzy dla siebie na studia dzienne. Rodzice mają, dumnie oszczędzali w wydatkach na mnie przez lata, by na nie mieć i chętnie by mi je powydzielali na swoich warunkach, ale w ten sposób tylko się pogrążę, szkoda zdrowia.
Ze względu na ich zarobki, pomoc socjalna mnie nie dotyczy, kredyt studencki raczej też, i tak nikt by mi nikt nie poręczył.
Studiowałem 2 lata, ale przerwałem studia. Jestem pewien, że muszę się od nich odciąć na czas nieokreślony, godzenie pracy i studiów nie wchodziło w grę. I nie wiem co teraz robić: szukać gdzieś pracy w większym mieście, zadomowić się w akademiku... zresztą, jak miałbym pracować za okolice minimalnej krajowej, to już wolę robić to za granicą, bardziej rozwijające, ale znowu zupełnie inna rzeczywistość, i nie mam nigdzie nikogo specjalnie bliskiego... ani funduszy dochodzi do tego, że myślę o wolontariacie zagranicznym ? no, ale czas leci...
Nawet nie wiem, po co to wszystko piszę, może czyiś post mnie oświeci w jakiś sposób ? ( zdaję sobie sprawę z tego, że to forum dla kobiet, pozdrawiam wszystkich serdecznie )

Marzy Ci się samodzielne życie ale pracy za minimalną krajową się nie podejmiesz, wolisz pracować za granicą bo to rozwijające ale funduszy nie masz. Studiowałeś 2 lata ale studiów nie skończyłeś. Człowieku ogarnij się! Zwalasz wszystko na rodziców, zamiast popatrzeć na siebie.

[ulicznica]

Napisane przez Bea_91

Marzy Ci się samodzielne życie ale pracy za minimalną krajową się nie podejmiesz, wolisz pracować za granicą bo to rozwijające ale funduszy nie masz. Studiowałeś 2 lata ale studiów nie skończyłeś. Człowieku ogarnij się! Zwalasz wszystko na rodziców, zamiast popatrzeć na siebie.

No co - nauczy się zmywać perfekcyjnie naczynia. Nie rozwijające?

[nadijka]

Wyjazd za granicę to nie jest takie hop siup Musisz mieć przecież kasę na dojazd, utrzymanie się do momentu znalezienia pracy...Ty to traktujesz nieco idealistycznie. Nie chcę Cię oceniać na podstawie jednego posta, ale trochę uderza z niego Twoje niezdecydowanie i rozkapryszenie. Studia przerwałeś (dlaczego?), rodzice be i toksyczni, bo Ci się wtrącają w życie - jak rozumiem masz 21 lat, to oni Cię utrzymują z ogromnym poświęceniem, Ty w zamian za to przerywasz studia, więc już domyślam się, na jaki temat może być to ich trucie Ogarnij się, wróć na studia, zawalcz może o stypendium i znajdź dorywczą pracę, którą pogodzisz ze studiami. I przestań żyć mrzonkami o tym, że praca bez kokosów się nie liczy...

[Bea_91]

Rodzice oszczędzali całe życie żeby zafundować Ci studia w innym mieście które rok przed obroną rzuciłeś. I się dziwisz że Ci nie chcą dać pieniedzy?
Powiedz coś wiecej o co chodzi z ich warunkami na wydzielanie pieniedzy i toksycznością?

[trolilo]

Napisane przez ulicznica

No co - nauczy się zmywać perfekcyjnie naczynia. Nie rozwijające?

Rozwijające, bo zawsze inna kultura i można podszkolić język obcy. A wiele mnie w tym kraju nie trzyma
Zmywać naczynia nauczyłem się, mieszkając na studiach, nie mieliśmy zmywarki.

Napisane przez Bea_91

Studiowałeś 2 lata ale studiów nie skończyłeś. Człowieku ogarnij się!

No, w 2 lata nie dałem rady.

Napisane przez drabineczka

bo?

Jakbym poszedł do pracy, to bym zrezygnował pewnie ze studiów jeszcze wcześniej. Poza tym, nowe miasto, mieszkanie ze znajomymi..

Fakt, nie przykładałem się do szukania zbytnio, ale raczej na nic poza prostą pracą fizyczną, czy czymś w stylu kelner, telemarketer czy przedstawiciel handlowy nie liczę.

Dziękuję za wszystkie rady

[apolonja]

Napisane przez trolilo

Mam lat 21 i od bardzo dawna marzy mi się samodzielne życie, na zasadzie takiej, że mam bardzo dość domu rodzinnego, od kiedy sięgam pamięcią zawsze tak było. Nie mogę nazwać swojego dzieciństwa szczęśliwym, a w zasadzie okresu do wyprowadzki z domu na studia.
Jestem, w zasadzie zawsze byłem, zależny od nich finansowo, co było zawsze wykorzystywane do wtrącania się w moje prywatne sprawy w stopniu maksymalnie możliwym, kontrolowania, ograniczania pola manewru, stosowania przemocy itd., i w żaden sposób nie widzą w tym niczego złego - a już na pewno nie chcą tracić tej kontroli. Z mojej perspektywy, to bardzo toksyczni ludzie.
Wszelkie próby ograniczanie kontaktu z nimi zawsze prowadziły do problemów, oczernianie gdzie się da, na porządku dziennym.

Moja aktualna sytuacja jest taka, że ja nie mam pieniędzy dla siebie na studia dzienne. Rodzice mają, dumnie oszczędzali w wydatkach na mnie przez lata, by na nie mieć i chętnie by mi je powydzielali na swoich warunkach, ale w ten sposób tylko się pogrążę, szkoda zdrowia.
Ze względu na ich zarobki, pomoc socjalna mnie nie dotyczy, kredyt studencki raczej też, i tak nikt by mi nikt nie poręczył.
Studiowałem 2 lata, ale przerwałem studia. Jestem pewien, że muszę się od nich odciąć na czas nieokreślony, godzenie pracy i studiów nie wchodziło w grę. I nie wiem co teraz robić: szukać gdzieś pracy w większym mieście, zadomowić się w akademiku... zresztą, jak miałbym pracować za okolice minimalnej krajowej, to już wolę robić to za granicą, bardziej rozwijające, ale znowu zupełnie inna rzeczywistość, i nie mam nigdzie nikogo specjalnie bliskiego... ani funduszy dochodzi do tego, że myślę o wolontariacie zagranicznym ? no, ale czas leci...
Nawet nie wiem, po co to wszystko piszę, może czyiś post mnie oświeci w jakiś sposób ? ( zdaję sobie sprawę z tego, że to forum dla kobiet, pozdrawiam wszystkich serdecznie )

No, praca na zmywaku jest faktycznie bardzo rozwijająca. I pasjonująca.

No, ja też nie wiem po co to piszesz, bo szczerze powiedziawszy ledwo co dobrnęłam do końca tego irytującego postu.


Dam Ci jedną, bardzo cenną radę- weź się za robotę i studia da się pogodzić z pracą, uwierz.

[Bea_91]

Napisane przez trolilo

Rozwijające, bo zawsze inna kultura i można podszkolić język obcy. A wiele mnie w tym kraju nie trzyma
Zmywać naczynia nauczyłem się, mieszkając na studiach, nie mieliśmy zmywarki.



No, w 2 lata nie dałem rady.



Jakbym poszedł do pracy, to bym zrezygnował pewnie ze studiów jeszcze wcześniej. Poza tym, nowe miasto, mieszkanie ze znajomymi..

Fakt, nie przykładałem się do szukania zbytnio, ale raczej na nic poza prostą pracą fizyczną, czy czymś w stylu kelner, telemarketer czy przedstawiciel handlowy nie liczę.

Dziękuję za wszystkie rady

A Twoim zdaniem ile możesz zarobić jako kelner?
A ja radze autorowi wrócić na studia wziąć dziekankę, pojść do pracy i za rok zaocznie dokończyć ten 3 rok a jednocześnie kontynuować prace.

[trolilo]

Napisane przez Bea_91

Rodzice oszczędzali całe życie żeby zafundować Ci studia w innym mieście które rok przed obroną rzuciłeś. I się dziwisz że Ci nie chcą dać pieniedzy?
Powiedz coś wiecej o co chodzi z ich warunkami na wydzielanie pieniedzy i toksycznością?

Miałem na myśli raczej to, że nie dostawałem od nich przed pójściem na studia pieniędzy, bo po co mi, sami więdzą lepiej jak je na mnie wydać, a prezenty to tylko na rodzinnych uroczystościach to na zasadzie, żeby się popisać przed rodzinką, i nigdy nie dostałem tego, czego akurat potrzebowałem czy sobie życzyłem <- tak ze wszystkim.
Półtora roku, inżynierskie trwają 7 semestrów.
Ech, no generalnie, chcą strasznie kontrolować, i prawda taka, że zasadniczo to ja pieniędzy od nich nie chcę

Napisane przez Bea_91

A Twoim zdaniem ile możesz zarobić jako kelner?

Pewnie wiele zależy od tego, gdzie, kiedy i na ile się spodobam

Napisane przez apolonja

No, praca na zmywaku jest faktycznie bardzo rozwijająca. I pasjonująca.

Z tym zmywakiem, to nie moje !

Napisane przez apolonja

Dam Ci jedną, bardzo cenną radę- weź się za robotę i studia da się pogodzić z pracą, uwierz.

Ależ wierzę!

[Bea_91]

Napisane przez trolilo

Miałem na myśli raczej to, że nie dostawałem od nich przed pójściem na studia pieniędzy, bo po co mi, sami więdzą lepiej jak je na mnie wydać, a prezenty to tylko na rodzinnych uroczystościach to na zasadzie, żeby się popisać przed rodzinką, i nigdy nie dostałem tego, czego akurat potrzebowałem czy sobie życzyłem <- tak ze wszystkim.
Półtora roku, inżynierskie trwają 7 semestrów.
Ech, no generalnie, chcą strasznie kontrolować, i prawda taka, że zasadniczo to ja pieniędzy od nich nie chcę



Pewnie wiele zależy od tego, gdzie, kiedy i na ile się spodobam



Z tym zmywakiem, to nie moje !

No ale jak wyjechałeś na studia to chyba przelewali Ci pieniadze na jedzenie, opłacenie rachunków itp.? Na Twoim miejscu nie zamykałabym sobie drogi na studia. Nie wiem gdzie kelner zarabia 1200 zł.

[ad574]

dwa wyjscia:

1. przestan marudzic i poradz sobie sam. Albo za granica, albo w kraju. Nie jestes jedyny w takiej sytuacji. Wiadomo bywa ciezko, ALE: Zbierz sie w sobie i zrob to co chcesz zrobic- utrzymuj sie sam bez nich, znajdz jakakolwiek prace na poczatek a pozniej szukaj lepszej.

lub
2. zacisnij zeby, skoncz studia, i wtedy znajdz lepsza prace. Jak juz znajdziesz Twoi toksyczni rodzice moga Cie pocalowac w ...

Powodzenia. Przestan sie nad soba uzalac, uwierz w siebie, dasz rade!

[Pilar_Ternera]

Skoro byłeś na półmetku studiów , dwa lata wytrzymałeś to mogłeś się jakoś przemóc i dokończyć .
Na początek dobra jest nawet najniższa krajowa , 1200 zł to dużo , możesz zostać z rodzicami , mieć swoją kasę i wtedy unikniesz płacenia za mieszkanie .

Myślałeś o pracy + przeniesieniu się na studia zaoczne , miałbyś wtedy wszystko o czym marzysz :-D

[trolilo]

Napisane przez Bea_91

No ale jak wyjechałeś na studia to chyba przelewali Ci pieniadze na jedzenie, opłacenie rachunków itp.?

Tak, presja rodziny robi swoje, a i tak to na zasadzie minimum maksymalne.
Bo da się tak przeżyć. Po co więcej.

Ach, może i mądre wychowawczo podejście patrząc z boku, ale tak w istocie jak dla mnie to zwyczajna złośliwość, nic nowego. Tyle można zrobić na odległość.

Napisane przez Bea_91

Nie wiem gdzie kelner zarabia 1200 zł.

W fast foodach chociażby? może kelner to nie najlepsze słowo na to ;p

Napisane przez ad574

dwa wyjscia:

1. przestan marudzic i poradz sobie sam. Albo za granica, albo w kraju. Nie jestes jedyny w takiej sytuacji. Wiadomo bywa ciezko, ALE: Zbierz sie w sobie i zrob to co chcesz zrobic- utrzymuj sie sam bez nich, znajdz jakakolwiek prace na poczatek a pozniej szukaj lepszej.

Przepraszam za marudzenie dostałem weny

Napisane przez ad574

2. zacisnij zeby, skoncz studia, i wtedy znajdz lepsza prace. Jak juz znajdziesz Twoi toksyczni rodzice moga Cie pocalowac w ...

Nie... wtedy to legendy miejskie o tym, że bez ich pieniążków kompletnie nic bym nie osiągnął. Do tej pory zawsze słyszałem, że tylko dzięki ich unikalnym metodom wychowawczym, przechodzę z klasy do klasy. W ilościach hurtowych. I różne takie. Tak z lżejszych, o straszeniu domem dziecka, nie praniu ubrań, jak już z łaską kupionych, odłączaniu prądu, biciu, robienia siary na każdej wywiadówce, i pochodnych nie wspominając. tak z 10 lat w kółko. No ale to akurat dla mnie średnio temat do dyskusji, bo w sumie skąd wiecie ile w tym prawdy, no i w ogóle... Może to było słuszne.

Ale że leniem jestem - nie przeczę.

Napisane przez Pilar_Ternera

Myślałeś o pracy + przeniesieniu się na studia zaoczne , miałbyś wtedy wszystko o czym marzysz :-D

Tak, tylko ciągnie mnie za granicę, więc się waham ;p
No, ale to już raczej temat rzeka :P

[Bea_91]

Napisane przez trolilo

Nie... wtedy to legendy miejskie o tym, że bez ich pieniążków kompletnie nic bym nie osiągnął. Do tej pory zawsze słyszałem, że tylko dzięki ich unikalnym metodom wychowawczym, przechodzę z klasy do klasy. W ilościach hurtowych. I różne takie. Tak z lżejszych, o straszeniu domem dziecka, nie praniu ubrań, jak już z łaską kupionych, odłączaniu prądu, biciu, robienia siary na każdej wywiadówce, i pochodnych nie wspominając. tak z 10 lat w kółko. No ale to akurat dla mnie średnio temat do dyskusji, bo w sumie skąd wiecie ile w tym prawdy, no i w ogóle... Może to było słuszne.

Ale że leniem jestem - nie przeczę.

Mieszkasz w tej chwili z rodzicami? Jak zareagowali na to że rezygnujesz ze studiów? Masz zaliczone 4 semestry?
Ja na Twoim miejscu właśnie dlatego że rodzice płacili mi za studia 2 lata zacisnełabym zęby i kontynuowała to choćby zaocznie, wtedy pokazałabym im że na nie zasłużyłam - bo na razie to wygląda mi na akcje pt. "Na złość mamie odmroże sobie uszy" zamiast kończyć studia inżynierskie dla siebie a nie dla rodziców, chcesz iść do maca.

[201604181004]

Straszna z ciebie jęczydupa chłopie. Po prostu weź się w garść.

[ulicznica]

Pojojczysz, pojojczysz i zostaniesz z rodzicami. Tak brzmią Twoje posty.
Hańbi Cię praca za minimum, nie masz nawet za bardzo planu, tylko jakieś mgliste marzenia.

[chwast]

jęczybuła, a fe!