Nie mam pojęcia co robić :(

[musag]

Sama nie wiem od czego mam zacząć.
Kilka lat temu poznałam pewnego mężczyznę (R), zupełnie przypadkiem, nie utrzymywaliśmy z sobą kontaktu ani nic. 3 lata temu wysłał mi zaproszenie na fb i chciał się ze mną umówić, odmówiłam bo nie w głowie mi byli wtedy faceci. W ogóle nigdy nie odczuwałam potrzeby spotykania się z facetami czy bycia w związku (wiem, to dziwne).. później odezwał się do mnie kilka razy ale cały czas zlewałam go bo wydawał mi się strasznie niedojrzały.. Jakoś w październiku 2013 odezwał się znowu i coś się zmieniło.. przegadaliśmy pół dnia i całą noc, oczywiście na fb bo na spotkanie się nie miałam po prostu czasu (praca, studia) i tak w zasadzie toczyła się nasza znajomość. On w tym czasie wyznał mi, że się zauroczył i że całe życie czekał na taką kobietę jak ja, ale ja nie chciałam niczego więcej i on to rozumiał, powiedział że poczeka aż będę gotowa. Próbowaliśmy się spotkać kilka razy, ale nic z tego nie wyszło bo ja nie miałam czasu. W lutym dowiedziałam się że jestem dość poważnie chora i straciłam ochotę na cokolwiek, nie miałam ochoty nawet na rozmowę z przyjaciółmi, o spotykaniu się z zupełnie obcym człowiekiem nie mówiąc. On stwierdził, że ma dość i że chyba czas dać sobie spokój i w zasadzie nie dziwi mnie to. Jednak ja nie chciałam kończyć tej znajomości więc zgodziłam się na spotkanie, które w ostatniej chwili odwołałam. I sama w sumie nie wiem dlaczego, po prostu poczułam jakąś blokadę w środku. I czuję ją do dzisiaj. pomimo tego, że chcę się z nim spotkać to nie potrafię
Dodam, że taki problem mam tylko jeżeli chodzi o niego, z innymi facetami mogę się spotykać i nic. Z R jest inaczej. Okazał się fajnym, inteligentnym facetem i mimo tego, że nie widzę nas jako pary nie chcę stracić tej znajomości. Tylko co ja mogę zrobić?

Przepraszam Was za taki chaotyczny wpis ale mam mętlik w głowie i tysiąc myśli na minutę. Bardzo proszę Was o radę...

[owieczkaa]

Spotkać się. Albo dać jakiś znak, że Ci zależy. Weź też pod uwagę jego uczucia - poświeca czas na rozmowy, podnosi cię na duchu, wykazuje inicjatywę a ty go lekceważysz - nic dziwnego, że ma dość.

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

daj temu chłopakowi spokój... facet się zaangażował, czekał na Ciebie, nie naciskał, był cierpliwy, a Ty nic. on też ma swoje uczucia, więc nie baw się nim tylko niech przecierpi co jego i idzie dalej. masz jakąś blokadę, no niech będzie, ale to nie znaczy, ze teraz będziesz umawiała spotkania w oczekiwaniu, aż ta blokada nagle zniknie, a jeśli się okaże, ze jednak nie to znowu go wystawisz.

[chwast]

To zalezy czy facet lubi jak ktoś się nim bawi czy nie. jak lubi to się odezwij, pewnie się ucieszy

[musag]

No właśnie nie do końca nie naciskał, bo naciskał i robi to dalej. Nie bawię się jego uczuciami, on wie jak to wygląda z mojej strony, tylko ja po prostu nie chcę żeby to skończyło się tak, że w końcu będziemy udawać że się nie znamy w ogóle. I chcę się z nim spotkać, naprawdę... no ale właśnie tu pojawia się ten cholerny problem, że się blokuję..

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

Napisane przez musag

Nie bawię się jego uczuciami, .

wielokrotne umawianie się a potem odwoływanie spotkań to zabawa jego uczuciami, czy Ci się to podoba czy nie. jeśli naciska to dobrze, znakiem tego, ze mu zależy. z resztą ja mu się nie dziwię, bo ileż to można się tak bawić w pisanie przez neta?

[I am Rock]

Może w końcu przestań go unikać i po prostu uświadom faceta, że nie będziecie parą.

[201607110949]

Napisane przez musag

Próbowaliśmy się spotkać kilka razy, ale nic z tego nie wyszło bo ja nie miałam czasu. W lutym dowiedziałam się że jestem dość poważnie chora i straciłam ochotę na cokolwiek, nie miałam ochoty nawet na rozmowę z przyjaciółmi, o spotykaniu się z zupełnie obcym człowiekiem nie mówiąc. On stwierdził, że ma dość i że chyba czas dać sobie spokój i w zasadzie nie dziwi mnie to. Jednak ja nie chciałam kończyć tej znajomości więc zgodziłam się na spotkanie, które w ostatniej chwili odwołałam.

Jednym słowem pochlebiało Ci, że krąży wokół Ciebie, w stosownej odległości, zauroczony, wierny człowiek, więc próbowałaś postępować tak, aby swojego satelitę utrzymać i jednocześnie móc się z nim nie stykać. A teraz on sobie poszedł i zrobiło się pusto. Moja rada: daj mu święty spokój a sama się ogarnij.

[weak]

Jak byś chciała się z nim spotkać to po prostu byś się spotkała. Przeżywasz jakby co najmniej miał Ci się na tym spotkaniu oświadczyć. Jeśli czujesz, że nic z tego nie będzie to nie zwódź go więcej, nie bądź egoistką i nie rób mu nadziei tylko dlatego, żeby mieć fajnego kumpla, który wokół Ciebie skacze. Wyobraź sobie jakbyś się czuła jakby Ciebie ktoś w ten sposób potraktował.

[niebieskie_oczko]

Jak ja nie lubię takich ludzi
Niby chcę, ale nie mam jak, a jak mam jak, to jednak nie chcę - masakra.

Faktycznie daj mu spokój albo weź się ogarnij i spotkaj się z nim, jak ci zależy. W ogóle nie rozumiem tego problemu.

[weak]

Napisane przez niebieskie_oczko

Jak ja nie lubię takich ludzi
Niby chcę, ale nie mam jak, a jak mam jak, to jednak nie chcę - masakra.

No właśnie. Moja babcia to by jej poradziła, żeby przestała być Lelum Polelum