Czy to był toksyczny związek?

[Bezimienna2310]

Witam!
Otóż sprawa wygląda tak:
Poznałam chłopaka latem w 2011r. Po kilku dniach od razu wyznał mi miłość (w co nie uwierzyłam, brałam z dystansem) Rozjechaliśmy się do swoich domów, miast (dzieli nas 60km) Diametralnie się zmienił. obiecywał,że przyjedzie -tak się nie stało. Zaczął być lekkoduchem, pił z koleżkami, mnie brał całkowicie na luzie. Tak sądzę bynajmniej bo pisał z kilkoma naraz. Czas mijał, po kilku miesiącach odmieniło mu się samo z siebie. Oszalał na moim punkcie dosłownie, zaczął przyjeżdżać, dawał drogie prezenty. Rodziny nasze nas zaakceptowały. Było super przez 2 lata. Nagle coś mu odbiło. Zaczął mnie olewać, nie chciał rozmawiać. Zachorowałam poważnie. Odwrócił się ode mnie, zostawił przez sms'a.Nie przyjechał mi nawet by to wyjaśnić. Jednak w ciągu tych 2 lat 'bajkowych' zauważyłam,że byłam jego więźniem. Nie mogłam mieć kolegów. Gdyby jednemu pożyczyłam książkę i zaniosłam mu do domu ją wyzwał mnie od dziwki, groził jemu i mi. Nawet poszarpał mnie. Mówił do mnie 'zamknij ryj/mordę' Gdy tylko ktoś chciał ze mną porozmawiać awanturował się niesamowicie, mówił że ich pobije, zabije tego kto się zbliży. kiedy miałam dość i chciałam się ciągłe słyszałam "Ja cię tak kocham, nie umiem bez ciebie żyć, zabiję się"Usuwał mi kontakty w telefonie, pisał z mojego telefonu obraźliwe rzeczy do innych kolegów. Wszyscy mówili mi,że kocha mnie na zabój, nie widzi świata poza mną. Tak było- uciekał do mnie. Potraktował mnie i moją rodzinę jak zabawkę. Gdy wychodzilam od razu się wściekał,że wychodzę nawet na głupi koncert z koleżanką o 19 w lato.Często mnie wyzywał "spierdalaj, nie chcę cię znać, wypierdalaj, dziwką jesteś?!" jak tylko coś jemu się nie spodobało. a teraz? a teraz sam odszedł bez słowa, zaczął wymyslać,że go zdradzałam, naopowiadał u siebie,że jak dziwka się zachowuje, choć to nieprawda. Nie chodzę na imprezy, nie piję, robiłam zawsze wszystko tylko dla niego, by był zadowolony. Po tym jak się odwrócił z dnia na dzień popadłam w załamanie, bo wiele innych rzeczy mi się posypało, a ja tak liczyłam na jego wsparcie. Tym bardziej,że ja zawsze gdy coś się działo byłam koło niego. niedawno sam sie odezwał, zaczął pisać, ale we mnie nazbierała sie odraza po tym wszystkim. Udawal skruszonego powiedział,że mnie kocha nadal. Wybadał sytuację,że mam kolegę zwykłego i znowu zaczął awanturę,że chce naprawić, a ja nadal jestem "fałszywą ☠☠☠☠ą". Nie chciałam tego słuchać, wystarczająco już mnie skopał. Powiedziałam mu dosadnie dosyć, nie chciał wtedy wyjaśniać, więc koniec. Wolał wyjść i znowu się upić z kumplami. w dodatku na koncu powiedział,że nie wie czy mnie kocha ( wtedy kiedy mnie zostawil) Nie chcę go znać, ale z drugiej strony się obwiniam,ze może go prowokowałam. Może uda sie naprawić, choć czuję totalną odrazę, jednak pozostał wielki sentyment po nim, kocham go nadal. Nie chcę takiego życia. wiele razy go prosiła, błagałam,żeby się tak nie zachowywał. Okazywałam,że to boli. Przestawałam się odzywać i peplał tę swoją regułkę od nowa. Czuję się winna, choć nie wiem co ja zrobiłam żeby zerwać. Po prostu szukał pretekstu bo zawsze mówi inną wersje "dlaczego tak zrobił"jak się uwolnić i czy powinnnam?

[Chatul]

Napisane przez Bezimienna2310

Witam!
Otóż sprawa wygląda tak:
Poznałam chłopaka latem w 2011r. Po kilku dniach od razu wyznał mi miłość (w co nie uwierzyłam, brałam z dystansem) Rozjechaliśmy się do swoich domów, miast (dzieli nas 60km) Diametralnie się zmienił. obiecywał,że przyjedzie -tak się nie stało. Zaczął być lekkoduchem, pił z koleżkami, mnie brał całkowicie na luzie. Tak sądzę bynajmniej bo pisał z kilkoma naraz. Czas mijał, po kilku miesiącach odmieniło mu się samo z siebie. Oszalał na moim punkcie dosłownie, zaczął przyjeżdżać, dawał drogie prezenty. Rodziny nasze nas zaakceptowały. Było super przez 2 lata. Nagle coś mu odbiło. Zaczął mnie olewać, nie chciał rozmawiać. Zachorowałam poważnie. Odwrócił się ode mnie, zostawił przez sms'a.Nie przyjechał mi nawet by to wyjaśnić. Jednak w ciągu tych 2 lat 'bajkowych' zauważyłam,że byłam jego więźniem. Nie mogłam mieć kolegów. Gdyby jednemu pożyczyłam książkę i zaniosłam mu do domu ją wyzwał mnie od dziwki, groził jemu i mi. Nawet poszarpał mnie. Mówił do mnie 'zamknij ryj/mordę' Gdy tylko ktoś chciał ze mną porozmawiać awanturował się niesamowicie, mówił że ich pobije, zabije tego kto się zbliży. kiedy miałam dość i chciałam się ciągłe słyszałam "Ja cię tak kocham, nie umiem bez ciebie żyć, zabiję się"Usuwał mi kontakty w telefonie, pisał z mojego telefonu obraźliwe rzeczy do innych kolegów. Wszyscy mówili mi,że kocha mnie na zabój, nie widzi świata poza mną. Tak było- uciekał do mnie. Potraktował mnie i moją rodzinę jak zabawkę. Gdy wychodzilam od razu się wściekał,że wychodzę nawet na głupi koncert z koleżanką o 19 w lato.Często mnie wyzywał "spierdalaj, nie chcę cię znać, wypierdalaj, dziwką jesteś?!" jak tylko coś jemu się nie spodobało. a teraz? a teraz sam odszedł bez słowa, zaczął wymyslać,że go zdradzałam, naopowiadał u siebie,że jak dziwka się zachowuje, choć to nieprawda. Nie chodzę na imprezy, nie piję, robiłam zawsze wszystko tylko dla niego, by był zadowolony. Po tym jak się odwrócił z dnia na dzień popadłam w załamanie, bo wiele innych rzeczy mi się posypało, a ja tak liczyłam na jego wsparcie. Tym bardziej,że ja zawsze gdy coś się działo byłam koło niego. niedawno sam sie odezwał, zaczął pisać, ale we mnie nazbierała sie odraza po tym wszystkim. Udawal skruszonego powiedział,że mnie kocha nadal. Wybadał sytuację,że mam kolegę zwykłego i znowu zaczął awanturę,że chce naprawić, a ja nadal jestem "fałszywą ☠☠☠☠ą". Nie chciałam tego słuchać, wystarczająco już mnie skopał. Powiedziałam mu dosadnie dosyć, nie chciał wtedy wyjaśniać, więc koniec. Wolał wyjść i znowu się upić z kumplami. w dodatku na koncu powiedział,że nie wie czy mnie kocha ( wtedy kiedy mnie zostawil) Nie chcę go znać, ale z drugiej strony się obwiniam,ze może go prowokowałam. Może uda sie naprawić, choć czuję totalną odrazę, jednak pozostał wielki sentyment po nim, kocham go nadal. Nie chcę takiego życia. wiele razy go prosiła, błagałam,żeby się tak nie zachowywał. Okazywałam,że to boli. Przestawałam się odzywać i peplał tę swoją regułkę od nowa. Czuję się winna, choć nie wiem co ja zrobiłam żeby zerwać. Po prostu szukał pretekstu bo zawsze mówi inną wersje "dlaczego tak zrobił"jak się uwolnić i czy powinnnam?

Odpowiedź na pytanie postawione w temacie jest jasna – tak, to, co opisałaś, to toksyczny związek. Jeśli masz wątpliwości, to myślę, że czas skorzystać z pomocy psychologa i uporządkować pewne sprawy w swoim życiu. Powodzenia

[natash88]

Napisane przez Bezimienna2310

Witam!
Otóż sprawa wygląda tak:
Poznałam chłopaka latem w 2011r. Po kilku dniach od razu wyznał mi miłość (w co nie uwierzyłam, brałam z dystansem) Rozjechaliśmy się do swoich domów, miast (dzieli nas 60km) Diametralnie się zmienił. obiecywał,że przyjedzie -tak się nie stało. Zaczął być lekkoduchem, pił z koleżkami, mnie brał całkowicie na luzie. Tak sądzę bynajmniej bo pisał z kilkoma naraz. Czas mijał, po kilku miesiącach odmieniło mu się samo z siebie. Oszalał na moim punkcie dosłownie, zaczął przyjeżdżać, dawał drogie prezenty. Rodziny nasze nas zaakceptowały. Było super przez 2 lata. Nagle coś mu odbiło. Zaczął mnie olewać, nie chciał rozmawiać. Zachorowałam poważnie. Odwrócił się ode mnie, zostawił przez sms'a.Nie przyjechał mi nawet by to wyjaśnić. Jednak w ciągu tych 2 lat 'bajkowych' zauważyłam,że byłam jego więźniem. Nie mogłam mieć kolegów. Gdyby jednemu pożyczyłam książkę i zaniosłam mu do domu ją wyzwał mnie od dziwki, groził jemu i mi. Nawet poszarpał mnie. Mówił do mnie 'zamknij ryj/mordę' Gdy tylko ktoś chciał ze mną porozmawiać awanturował się niesamowicie, mówił że ich pobije, zabije tego kto się zbliży. kiedy miałam dość i chciałam się ciągłe słyszałam "Ja cię tak kocham, nie umiem bez ciebie żyć, zabiję się"Usuwał mi kontakty w telefonie, pisał z mojego telefonu obraźliwe rzeczy do innych kolegów. Wszyscy mówili mi,że kocha mnie na zabój, nie widzi świata poza mną. Tak było- uciekał do mnie. Potraktował mnie i moją rodzinę jak zabawkę. Gdy wychodzilam od razu się wściekał,że wychodzę nawet na głupi koncert z koleżanką o 19 w lato.Często mnie wyzywał "spierdalaj, nie chcę cię znać, wypierdalaj, dziwką jesteś?!" jak tylko coś jemu się nie spodobało. a teraz? a teraz sam odszedł bez słowa, zaczął wymyslać,że go zdradzałam, naopowiadał u siebie,że jak dziwka się zachowuje, choć to nieprawda. Nie chodzę na imprezy, nie piję, robiłam zawsze wszystko tylko dla niego, by był zadowolony. Po tym jak się odwrócił z dnia na dzień popadłam w załamanie, bo wiele innych rzeczy mi się posypało, a ja tak liczyłam na jego wsparcie. Tym bardziej,że ja zawsze gdy coś się działo byłam koło niego. niedawno sam sie odezwał, zaczął pisać, ale we mnie nazbierała sie odraza po tym wszystkim. Udawal skruszonego powiedział,że mnie kocha nadal. Wybadał sytuację,że mam kolegę zwykłego i znowu zaczął awanturę,że chce naprawić, a ja nadal jestem "fałszywą ☠☠☠☠ą". Nie chciałam tego słuchać, wystarczająco już mnie skopał. Powiedziałam mu dosadnie dosyć, nie chciał wtedy wyjaśniać, więc koniec. Wolał wyjść i znowu się upić z kumplami. w dodatku na koncu powiedział,że nie wie czy mnie kocha ( wtedy kiedy mnie zostawil) Nie chcę go znać, ale z drugiej strony się obwiniam,ze może go prowokowałam. Może uda sie naprawić, choć czuję totalną odrazę, jednak pozostał wielki sentyment po nim, kocham go nadal. Nie chcę takiego życia. wiele razy go prosiła, błagałam,żeby się tak nie zachowywał. Okazywałam,że to boli. Przestawałam się odzywać i peplał tę swoją regułkę od nowa. Czuję się winna, choć nie wiem co ja zrobiłam żeby zerwać. Po prostu szukał pretekstu bo zawsze mówi inną wersje "dlaczego tak zrobił"jak się uwolnić i czy powinnnam?

tak to byl toksyczny zwiazek.

facet jest chora z nienawiscia i zazdrosci marna podroba faceta.

Ty sie godzisz na bycie ofiara, chloniesz jak gabka to kiedy on Cie wyzywa, kiedy Ci zabrania (nie jestes jego corka ani wlasnoscia).

czemu sie nie lubisz? czemu nie szanujesz wlasnej godnosci? pozwolilas ja sobie skopac, a teraz chcesz jeszcze wiecej?

tak, UWOLNIC SIE z tej pozal-sie-boze relacji.

[skazana_na_bluesa]

serio nie jesteś pewna czy to był chory związek?!

[201607040940]

Tak, to był toksyczny związek, nie wracaj do niego. Szarpał Cię, wyzywał, ograniczał kontakty, nazywał dziwką. Ciesz się że Cię rzucił bo za chwilę by Cię bił.

[MassieDran]

Napisane przez Bezimienna2310

Witam!
Otóż sprawa wygląda tak:
Poznałam chłopaka latem w 2011r. Po kilku dniach od razu wyznał mi miłość (w co nie uwierzyłam, brałam z dystansem) Rozjechaliśmy się do swoich domów, miast (dzieli nas 60km) Diametralnie się zmienił. obiecywał,że przyjedzie -tak się nie stało. Zaczął być lekkoduchem, pił z koleżkami, mnie brał całkowicie na luzie. Tak sądzę bynajmniej bo pisał z kilkoma naraz. Czas mijał, po kilku miesiącach odmieniło mu się samo z siebie. Oszalał na moim punkcie dosłownie, zaczął przyjeżdżać, dawał drogie prezenty. Rodziny nasze nas zaakceptowały. Było super przez 2 lata. Nagle coś mu odbiło. Zaczął mnie olewać, nie chciał rozmawiać. Zachorowałam poważnie. Odwrócił się ode mnie, zostawił przez sms'a.Nie przyjechał mi nawet by to wyjaśnić. Jednak w ciągu tych 2 lat 'bajkowych' zauważyłam,że byłam jego więźniem. Nie mogłam mieć kolegów. Gdyby jednemu pożyczyłam książkę i zaniosłam mu do domu ją wyzwał mnie od dziwki, groził jemu i mi. Nawet poszarpał mnie. Mówił do mnie 'zamknij ryj/mordę' Gdy tylko ktoś chciał ze mną porozmawiać awanturował się niesamowicie, mówił że ich pobije, zabije tego kto się zbliży. kiedy miałam dość i chciałam się ciągłe słyszałam "Ja cię tak kocham, nie umiem bez ciebie żyć, zabiję się"Usuwał mi kontakty w telefonie, pisał z mojego telefonu obraźliwe rzeczy do innych kolegów. Wszyscy mówili mi,że kocha mnie na zabój, nie widzi świata poza mną. Tak było- uciekał do mnie. Potraktował mnie i moją rodzinę jak zabawkę. Gdy wychodzilam od razu się wściekał,że wychodzę nawet na głupi koncert z koleżanką o 19 w lato.Często mnie wyzywał "spierdalaj, nie chcę cię znać, wypierdalaj, dziwką jesteś?!" jak tylko coś jemu się nie spodobało. a teraz? a teraz sam odszedł bez słowa, zaczął wymyslać,że go zdradzałam, naopowiadał u siebie,że jak dziwka się zachowuje, choć to nieprawda. Nie chodzę na imprezy, nie piję, robiłam zawsze wszystko tylko dla niego, by był zadowolony. Po tym jak się odwrócił z dnia na dzień popadłam w załamanie, bo wiele innych rzeczy mi się posypało, a ja tak liczyłam na jego wsparcie. Tym bardziej,że ja zawsze gdy coś się działo byłam koło niego. niedawno sam sie odezwał, zaczął pisać, ale we mnie nazbierała sie odraza po tym wszystkim. Udawal skruszonego powiedział,że mnie kocha nadal. Wybadał sytuację,że mam kolegę zwykłego i znowu zaczął awanturę,że chce naprawić, a ja nadal jestem "fałszywą ☠☠☠☠ą". Nie chciałam tego słuchać, wystarczająco już mnie skopał. Powiedziałam mu dosadnie dosyć, nie chciał wtedy wyjaśniać, więc koniec. Wolał wyjść i znowu się upić z kumplami. w dodatku na koncu powiedział,że nie wie czy mnie kocha ( wtedy kiedy mnie zostawil) Nie chcę go znać, ale z drugiej strony się obwiniam,ze może go prowokowałam. Może uda sie naprawić, choć czuję totalną odrazę, jednak pozostał wielki sentyment po nim, kocham go nadal. Nie chcę takiego życia. wiele razy go prosiła, błagałam,żeby się tak nie zachowywał. Okazywałam,że to boli. Przestawałam się odzywać i peplał tę swoją regułkę od nowa. Czuję się winna, choć nie wiem co ja zrobiłam żeby zerwać. Po prostu szukał pretekstu bo zawsze mówi inną wersje "dlaczego tak zrobił"jak się uwolnić i czy powinnnam?

Jakim cudem, po tym co napisałaś, możesz się pytać czy to był chory związek? W jakim normalnym związku facet nazywa swoją kobietę dziwką? W jakim normalnym związku facet szarpie swoją kobietą? W jakim normalnym związku kobieta pozwala sobie na brak szacunku do niej ze strony faceta? Wiesz w jakim? W ŻADNYM DO CHOLERY.... Zakończ tą chorą do granic możliwości relację, jeśli nie chcesz skończyć jako żona damskiego boksera uwieziona w 4 ścianach z wiecznie podbitymi oczami (i strach myślec czym jeszcze)...

Jak czytam, że Ty nadal go kochasz to nawet nie jest mi ciebie żal ...

[madzia0007]

A mnie rozwalilo to ze te dwa lata w ciagu ktorych facet ja wyzywal od dziwek, grozil, ograniczal i ponizal nazywa "bajkowymi" Nie ma ofiar, sa ochotniczki. A autorka jeszcze rozpacza po takim ksieciu.

[Amiszonowa]

Dziewczątka wszystko napisały, ale ja jeszcze będę grammar nazi: bynajmniej =/= przynajmniej!

[Oliwiabb]

Tak, to był toksyczny związek, dziwie Ci się że wytrzymałaś tyle z kimś takim.

P.S sprawdz znaczenie słowa "bynajmniej".

[Bezimienna2310]

napisałam Jednak w ciągu tych 2 lat 'bajkowych' . Chodziło mi o to,że mi wydawało się,że to było takie bajkowe, ale z czasem to zaczęło się zmieniać, on przede wszystkim zmieniał się jak kameleon. Raz kochany do rany przyłóż, a za chwilę agresja na całego. Zauważyłam,że to było toksyczne, ale wciąż uparcie wierzyłam,że to tylko moje złudzenie. Grał przed wszystkimi, każdy myślał,że jest taki wspaniały bo na rękach mnie nosił. Nie daje mi się od siebie uwolnić bo kiedy się dowiaduje,że się podniosłam musi znowu przyjść i zrobić to samo.