Kocham Go, ale nie wiem jak mu o tym powiedzieć

[wizazanka96]

Kocham chłopaka od ponad 2 lat, ale nie wiem jak mu o tym powiedzieć. Był taki czas, że mówiliśmy sobie wszystko. Byliśmy przyjaciółmi. Mówiłam mu nawet, ze coś do Niego czuję, ale jakoś na to nie reagował zbyt specjalnie. Teraz nasze stosunki się trochę rozluźniły, nie rozmawiamy już tak często jak wcześniej. Kocham Go, ale nie wiem jak mu o tym powiedzieć. Jest moim całym światem. Nie wyobrażam sobie życia z kimś innym niż On. Na prawdę chciałabym, żeby dał mi szansę. Boję się Mu o tym uczuciu powiedzieć, bo czuję, że się wygłupię, albo, że mnie oleje. Wiem, że tylko On da mi szczęście. Mam 17 lat, On jest młodszy ode mnie o 2 lata. Pomóżcie proszę. Dajcie mi jakieś rady.

[Panna_znakzapytania]

Ach, młodzieńcza miłość...
Autorko wybacz, ale wybranek Twojego serca to jeszcze dziecko. Ty też jesteś bardzo młoda i wiele Cię jeszcze w życiu czeka. Nie raz jeszcze się zakochasz... I nigdy nie mów "nigdy" i "na zawsze", bo życie wszystko weryfikuje i często płata figle...
Głowa do góry!

[panistrusia]

Ja rozumiem stan zakochania i jego prawa, ale czy naprawdę ten chłopak jest Bogiem, żeby wszelkie 'on' i 'go' pisać dużą literą???

[wizazanka96]

Nie, On nie jest Bogiem, bo Bóg jest Jeden. Nie zmienia to też faktu, że przez pisanie ''On'' itp. wielką literą oznacza szacunek do tej osoby. A poza tym mam 17 lat (prawie 18), czyli chyba mam prawo kochać i być kochaną. Chcę z Nim być. Ja Was proszę o radę, a nie o ocenianie, czy mogę liczyć na związek czy nie. Wiek chyba nie gra tutaj największej roli.

[Leszy]

Napisane przez wizazanka96

Nie, On nie jest Bogiem, bo Bóg jest Jeden. Nie zmienia to też faktu, że przez pisanie ''On'' itp. wielką literą oznacza szacunek do tej osoby. A poza tym mam 17 lat (prawie 18), czyli chyba mam prawo kochać i być kochaną. Chcę z Nim być. Ja Was proszę o radę, a nie o ocenianie, czy mogę liczyć na związek czy nie. Wiek chyba nie gra tutaj największej roli.

Bóg jest jeden, bogów jest tysiące itd itd. Pierwsze słyszę, by zwroty trzecioosobowe pisało się z wielkiej litery. Nawet jeśli chodzi o szacunek.

I tak, masz 17 lat (prawie 18) więc jak multum osób w tym wieku uważasz się za dojrzałą i gotową na związek... Tyle że obiektem Twoich uczuć jest dziecko. Tak, wiek ma tutaj znaczenie. Ten Twój kolega może być fizycznie już dorosły, ale psychicznie i emocjonalnie potrzebuje jeszcze minimum 5 lat.

[bambarylla]

Ty jesteś już niemalże kobietą, a ten chłopak dopiero dorasta. Różnica dwóch lat to byłby pikuś, jeśli miałabyś 20 lub więcej lat. Ale 17? Serio chcesz się wiązać z takim chłopcem? Pomijając już to, że wasza znajomość się rozluźniła, więc ze strony chłopaka pewnie nie ma żadnego wielkiego uczucia. Tak, masz prawo kochać i być kochaną, ale poszukaj kogoś dojrzalszego, bo przyjaźń a związek z młodszym chłopakiem w tym wieku to dwie zupełnie różne sprawy.

[DouxRebelle]

Skoro wasze drogi powoli się rozchodzą, to chyba nie ma sensu się w to bardziej angażować. Szczególnie, że ten chłopak ma dopiero 15 lat. Jeszcze niekoniecznie dojrzał do poważnego związku. A zauroczenie na pewno kiedyś przeminie

[_ema_]

Kobiety powinny wbić sobie do głowy, że nie powinno w realnym życiu funkcjonować coś takiego jak nagłe wyznawanie miłości. Pozostawmy to dla komedii romantycznych i melodramatów. W realu najpierw trzeba się do kogoś zbliżyć, potem powoli przenosić relację na coraz to bliższe tory, potem delikatnie zaczynać od łapania za rękę, flirtów, buziaków. A dopiero potem, kiedy przejdziemy te wszystkie kroki - deklarować miłość.
Przecież to logiczne - jeśli osoba, którą znasz słabo/z którą jesteś na stopie koleżeńskiej, wyzna Ci miłość - to masz natychmiast zdecydować - Ty też kochasz czy nie? i zareagować odpowiednio. Jaka może być reakcja? Oczywiście - negatywna. Bo mówi to do Ciebie kumpel/nieznajomy. Nie kochasz kumpla/nieznajomego. A on nagłym wyznaniem nie daje Ci czasu na poczucie czegoś więcej, bo wymaga natychmiastowego określenia swojego stanowiska.
Puenta?
Zaproś go do kina, zamiast bawić się w wyznania.

[mary_poppins]

Napisane przez _ema_

Zaproś go do kina, zamiast bawić się w wyznania.

Zgadzam się. Nie ma się co rzucać z wyznaniami, jeśli Ci na nim zależy to zbliż się do niego, przekonaj się czy faktycznie Twoje uczucia są uzasadnione i spraw, żeby on również się zauroczył - na razie wyskoczyć z wyznaniami jak filip z konopi, chłopak prawdopodobnie zgłupieje, wystraszy się (i nie dlatego, że jest chłopakiem, tylko dlatego, że po prostu z całą pewnością się tego nie spodziewa - Ty na pewno też byłabyś w negatywnym szoku, gdyby jakiś dalszy kolega wyznał Ci miłość w tym momencie). Poza tym takie ostrożne postępowanie jest o tyle dobre, że już w trakcie "odświeżania" znajomości będziesz miała okazję zobaczyć, czy kolega jest Tobą zainteresowany, czy nie. To widać; jeśli ewidentnie zainteresowany nie będzie, to oszczędzisz sobie przykrości. A pomijając to, zbliżając się do niego będziesz miała okazję do tego, żeby uczucie do Ciebie rozwinęło się z jego strony, nawet jeśli teraz go nie ma.

[Kocica84]

Hej wiesz nic dziwnego że mogłaś sie zakochać we własnym przyjacielu to normalna rzecz tym bardziej że często się widywaliście Ale jak sama napisałaś wasza znajomość sie rozluźniła po tym jak powiedziałaś mu co czujesz może go to troche spłoszyło bo w końcu jest 2 lata młodszy od ciebie i raczej nie bardzo gotowy na poważne wyznania i związki Lepiej zostańcie na stopie przyjacielskiej bo mnie sie wydaje że z twojej strony to tylko zauroczenie z resztą w twoim wieku to normalne zauroczyć sie zakochać itd a potem już tylko zostaje realne życie nie za fajne Spotykajcie się chodźcie do kina na pizze albo na cole rozmawiajcie o różnych rzeczach ale z wyznaniami troche poczekaj