Skąd wiadomo, że to ten jedyny?

[moonie]

Witam kochane. Mam taki problem, choć może to bardziej wątpliwość niż problem. Jestem z moim chłopakiem już 2 lata i w tym roku mamy się pobrać. Kochamy się bardzo i dobrze nam ze sobą. Mieszkamy od ponad roku razem. Z rodziną jego też mi się dobrze układa. Jednak ślub to bardzo poważna sprawa, zwłaszcza kościelny, od którego nie ma rozwodu. Skąd mam wziąć pewność, że nasz ślub to jest dobry pomysł. Najbardziej boję się tego, że potem czar pryśnie i nie będzie już odwrotu. Jak mogę się przekonać, że to naprawdę ten jedyny? Całuję Was, Monia.

[anika222]

Napisane przez moonie

Witam kochane. Mam taki problem, choć może to bardziej wątpliwość niż problem. Jestem z moim chłopakiem już 2 lata i w tym roku mamy się pobrać. Kochamy się bardzo i dobrze nam ze sobą. Mieszkamy od ponad roku razem. Z rodziną jego też mi się dobrze układa. Jednak ślub to bardzo poważna sprawa, zwłaszcza kościelny, od którego nie ma rozwodu. Skąd mam wziąć pewność, że nasz ślub to jest dobry pomysł. Najbardziej boję się tego, że potem czar pryśnie i nie będzie już odwrotu. Jak mogę się przekonać, że to naprawdę ten jedyny? Całuję Was, Monia.

wiesz co ale chyba nie ma żadnego cudownego sposobu aby dowiedzieć ze to ten i chyba nigdy nie bedzie, to się czuje albo nie,
nie wiem ile masz lat ale podejście do tematu ślubu na zasadzie dobrego lub złego pomysłu jest conajmniej komiczne.
Albo chce się z kimś być na cale życie albo nie i to trzeba czuć poprostu


---ps. nie czarujmy się z tymi rozwodami kościelnymi, sa i pewnie będą coraz cześciej takie czasy poprostu

[Wiwianna]

Jeśli nie masz żadnych wątpliwości, to właśnie ten jedyny

[*Insane]

Napisane przez Wiwianna

Jeśli nie masz żadnych wątpliwości, to właśnie ten jedyny

Dokładnie!

[azakowana]

Napisane przez moonie

Witam kochane. Mam taki problem, choć może to bardziej wątpliwość niż problem. Jestem z moim chłopakiem już 2 lata i w tym roku mamy się pobrać. Kochamy się bardzo i dobrze nam ze sobą. Mieszkamy od ponad roku razem. Z rodziną jego też mi się dobrze układa. Jednak ślub to bardzo poważna sprawa, zwłaszcza kościelny, od którego nie ma rozwodu. Skąd mam wziąć pewność, że nasz ślub to jest dobry pomysł. Najbardziej boję się tego, że potem czar pryśnie i nie będzie już odwrotu. Jak mogę się przekonać, że to naprawdę ten jedyny? Całuję Was, Monia.

Ślub jest "dobrym pomysłem" w przypadku, gdy decyzję o nim podejmuje się w pełni świadomie, jeśli to co czujesz do narzeczonego to nie tylko zauroczenie ale miłość, jeśli wiecie oboje, że chcecie ze sobą spędzić resztę życia, jeśli oboje jesteście w stanie żyć razem, podejmować wspólne decyzje iść wiele razy na kompromis. Jeżeli nachodzą Cię takie wątpliwości to ja bym raczej jeszcze poczekała z taką decyzją. To ze spotykacie się ze sobą "już" (ja bym napisała, ze dopiero)dwa lata, nie znaczy jak widać, ze jesteście gotowi ze sobą spędzić całe życie (wnioskuje z Twoich wątpliwości)

A co do rozwodów (nie ma czegoś takiego jak rozwód a tylko unieważnienie małżeństwa) kościelnych to rzeczywiście zdarzają się coraz częściej.

[chilanes]

Napisane przez Wiwianna

Jeśli nie masz żadnych wątpliwości, to właśnie ten jedyny

[JanuszAgnieszka]

Ja byłam zareczona z chlopakiem, co do ktorego miałam duze watpliwosci. Slub miałam miec w tym roku, a on zerwał we wrzesniu zeszlego roku. Powiem tak - nie byłam go pewna, miałam duze watpliwosci i teraz wiem, ze to nie był ten jedyny. Teraz natomiast mam wspanialego chlopaka, ktory niedlugo - moze juz za tydzien - mi sie oswiadczy i co do niego nie mam najmniejszych watpliwosci. Jest spelnieniem moich marzen, wysnionym ksieciem z bajki na bialym rumaku warto czekac na tego jedynego watpliwosci odeszly razem moim byłym narzeczonym

[anagat]

Hej Dziewczyny
Wydaje mi się,że wątpliwości zawsze są... człowiek zmienny jest po prostu.
Ja wychodzę za mąż za rok 1 maja.. Skąd wiem ,że to ten jedyny? Po prostu przed nim było dość sporo tych 'niejedynych' i jak ogarniają mnie wątpliwości , to sobie przypominam czemu nie wyszło z tymi poprzednimi i analizuję ,czemu nie mogłabym z nimi być teraz.. I wtedy sobie uświadamiam, że mój Gargamel to chociaż może najmądrzejszy , najbogatszy i najprzystojniejszy nie jest.. a po prostu dla mnie jest IDEALNY W końcu to jemu udało się' poskromić złośnicę' hehe Buziaki...

[moonie]

Napisane przez azakowana

Ślub jest "dobrym pomysłem" w przypadku, gdy decyzję o nim podejmuje się w pełni świadomie, jeśli to co czujesz do narzeczonego to nie tylko zauroczenie ale miłość, jeśli wiecie oboje, że chcecie ze sobą spędzić resztę życia, jeśli oboje jesteście w stanie żyć razem, podejmować wspólne decyzje iść wiele razy na kompromis. Jeżeli nachodzą Cię takie wątpliwości to ja bym raczej jeszcze poczekała z taką decyzją. To ze spotykacie się ze sobą "już" (ja bym napisała, ze dopiero)dwa lata, nie znaczy jak widać, ze jesteście gotowi ze sobą spędzić całe życie (wnioskuje z Twoich wątpliwości)

Oki, teraz właśnie czuję miłość, może większą a może nie niż moja mama czuła kiedyś do ojca i kilka moich przyjaciółek do swoich mężów. Zresztą dobrze pamiętam, jaka to była BIG BIG LOVE. A teraz, niektóre w najlepszym przypadku są tylko przyjaciółkami swoich mężów, którzy dnie i wieczory spędzają oddzielnie pochłonięci własnymi sprawami, zajęciami czy hobby. Najgorsze jest to, że tęsknią za tamtym uczuciem i chętnie przeżyłyby je raz jeszcze i jeszcze. Niestety, z ich mężami tego już się nie da przeżyć. Więc co pozostaje? Romans? To po co wychodzić za mąż, żeby potem wegetować? Przyznam, że trochę się boję czy potrafiłabym tak jak one, żyć potem bez tej miłości, którą mam teraz.

[azakowana]

Wiesz nie sposób kogoś pokochać i sprawić by ktoś pokochał Ciebie. Najtrudniej jest ten stan utrzymać. Miłość sama nie odchodzi sobie tak po prostu. Trzeba nad nią pracować i to bardzo mocno, a w większości małżeństw w których miłość "wygasa" winne są przeważnie obie strony, bo nie ma porozumienia i brak jest chęci walki o miłość, która kiedyś była BIG big - Jak to ładnie napisałaś (nie pisze oczywiście o takich małżeństwach w których pojawia się przemoc)
Też inną sprawą jest to jak Ty postrzegasz miłość, bo może ta BIG, BIG love to właśnie tylko zauroczenie.
Według mnie skoro pojawiają się takie wątpliwości to coś znaczy i sama powinnaś sobie odpowiedzieć na pytanie czy ślub to dobra decyzja, czy podjęta była w pełni świadomie. Możliwe, że tak a To co piszesz to po prostu jest wynikiem tego, co zaobserwowałaś wśród znajomych. Niestety nie każdemu życie układa się według tego co sobie założy, ale kto powiedział, że Twoje małżeństwo będzie takie samo jak innych, którym się nie ułożyło?

[anika222]

Napisane przez azakowana

wiesz nie sposób kogoś pokochać i sprawić by ktoś pokochał ciebie. Najtrudniej jest ten stan utrzymać. Miłość sama nie odchodzi sobie tak po prostu. Trzeba nad nią pracować i to bardzo mocno, a w większości małżeństw w których miłość "wygasa" winne są przeważnie obie strony, bo nie ma porozumienia i brak jest chęci walki o miłość, która kiedyś była big big - jak to ładnie napisałaś (nie pisze oczywiście o takich małżeństwach w których pojawia się przemoc)
też inną sprawą jest to jak ty postrzegasz miłość, bo może ta big, big love to właśnie tylko zauroczenie.
Według mnie skoro pojawiają się takie wątpliwości to coś znaczy i sama powinnaś sobie odpowiedzieć na pytanie czy ślub to dobra decyzja, czy podjęta była w pełni świadomie. Możliwe, że tak a to co piszesz to po prostu jest wynikiem tego, co zaobserwowałaś wśród znajomych. Niestety nie każdemu życie układa się według tego co sobie założy, ale kto powiedział, że twoje małżeństwo będzie takie samo jak innych, którym się nie ułożyło?

dobrze gada - polejcie jej

a swoją drogą widać monia ze masz ogromne wątpliwości ,
nigdy nie bedziesz wiedziała co bedzie za x lat i tak myśląc zawsze bedziesz sama i bedziesz rozmyslac co by było gdyby
nie życze ci tego bo cięzko być samemu

[mehja]

Napisane przez anika222

dobrze gada - polejcie jej

Azakowana zawsze dobrze gada

[Rzemykowa]

Ja jestem ze swoim narzeczonym od ponad 10 lat, byłam zaledwie 16-latką kiedy się w nim zakochałam i przez lata byłam go pewna. Zmieniło się to po naszym rozstaniu dwa i pół roku temu...
nie wiem czego chcę, nie wiem czy powinniśmy brać ślub a to już niebawem w lipcu.
Ciężka sprawa gdyby to on odszedł przeżyłabym ale samej trudno podjąć mi tak ważną decyzję... więc rozumiem Wasze rozterki dziewczyny.
Czasami nawet mi się wydaje że wynikają one ze strachu przed tym wydarzeniem... a nie z braku miłości.

[JanuszAgnieszka]

Watek juz dawno nieodwiedzany, ale chcialam Wam powiedziec, ze 12 czerwca wyszlam z maz za mezczyzne, o ktorym pisalam wczesniej. Ani przez chwile nie mialam watpliwosci, ze to ten jedyny. A gdy stalam z nim przy oltarzu wpatrzona w jego oczy wiedzialam, ze zostalismy stworzeni wylacznie dla siebie. Kiedys tez myslalam, ze zawsze sa watpliwosci, ze nigdy nie mozna byc pewnym czy to ten, ale to nieprawda. Mozna byc do tego przekonanym jak do tego, ze ma sie reke czy noge polecam ten stan totalnej pewnosci

[Atila]

Napisane przez Wiwianna

Jeśli nie masz żadnych wątpliwości, to właśnie ten jedyny

Dosłownie

Więcej, tu nie trzeba nic dodawać!

[Nattta]

a co poradzicie w takiej sytuacji : jestem z chłopakiem bardzo dlugo, swoje lata tez mam - tak ze wypada albo planowac ślub albo sie rozstać bo takie "bujanie sie" w nieskonczonosc wydaje sie absurdalne, zwlaszcza ze dla mnie slub to wazna kwestia jesli sie chce z kims mieszkac, zyc itp tylko dla mnie rozstanie to zbyt trudna kwestia a z kolei ślub wywołuje we mnie mnostwo obaw.. nie jestem pewna czy to ten jedyny... i co robić? wiem, ze mozna czekac.. tylko czy cos to da i zmieni ?

[Terha]

skoro nie jesteś pewna czy to ten jedyny to po co ślub? Nie warto się spieszyć tylko dlatego że lata lecą. Albo chcecie być razem i jest Wam ze sobą dobrze, albo nie i wtedy wypada się rozstać.

[Nattta]

Tu nie chodzi o spieszenie się.. ale taki stan trwa juz dlugo.. i mamy tak wiecznie życ bez ślubu ? nie mieszkamy razem a decyzja o zamieszkaniu jest dla mnie rownowazna ze slubem..

[Terha]

To ile jesteście ze sobą?

[Sophianne]

Napisane przez Nattta

a co poradzicie w takiej sytuacji : jestem z chłopakiem bardzo dlugo, swoje lata tez mam - tak ze wypada albo planowac ślub albo sie rozstać bo takie "bujanie sie" w nieskonczonosc wydaje sie absurdalne, zwlaszcza ze dla mnie slub to wazna kwestia jesli sie chce z kims mieszkac, zyc itp tylko dla mnie rozstanie to zbyt trudna kwestia a z kolei ślub wywołuje we mnie mnostwo obaw.. nie jestem pewna czy to ten jedyny... i co robić? wiem, ze mozna czekac.. tylko czy cos to da i zmieni ?

Po pierwsze jak jest wasz status? Jesteście zaręczeni, oczekujący na ślub, czy po prostu się spotykacie, a Ty poczułaś, że nadszedł czas, aby coś z tym zrobić? Jakie jest jego stanowisko w tej sprawie?
Po drugie skąd właściwie biorą się Twoje wątpliwości? Czy coś się zmieniło w jego zachowaniu?

[Nattta]

My spotykamy sie po prostu ale naprawde długo... rozmawialismy o tym zeby zaczac wspolne zycie - oboje mielismy na mysli zareczyny, slub i mieszkanie.. takze jego zdanie jest pozytywne w tych kwestiach i nie o to chodzi ze cos sie zmieniło - bardziej o to czy tak jak jest to powinno byc całe zycie.. ciezko mi podjac ta decyzje bo jest to decyzja na cale zycie.. i nie wiem na podstawie czego ja podjac.. mam watpliwosci z roznych powodow.. wiem ze nikt nie jest idealny ale jednak jakos trzeba sie dopasowac..

[Elfir]

Napisane przez Nattta

a decyzja o zamieszkaniu jest dla mnie rownowazna ze slubem..

Czy wiesz , jak twój wybranek zachowuje się w życiu codziennym?

[Nattta]

Wiem jak zachowuje sie w zyciu codziennym

[Elfir]

pytam, bo nie miałaś okazji przeżyć z nim razem nawet tygodnia w szarej rzeczywistości.

[Sophianne]

Napisane przez Nattta

My spotykamy sie po prostu ale naprawde długo... rozmawialismy o tym zeby zaczac wspolne zycie - oboje mielismy na mysli zareczyny, slub i mieszkanie.. takze jego zdanie jest pozytywne w tych kwestiach i nie o to chodzi ze cos sie zmieniło - bardziej o to czy tak jak jest to powinno byc całe zycie.. ciezko mi podjac ta decyzje bo jest to decyzja na cale zycie.. i nie wiem na podstawie czego ja podjac.. mam watpliwosci z roznych powodow.. wiem ze nikt nie jest idealny ale jednak jakos trzeba sie dopasowac..

Jeśli dwoje się ludzi się kocha, jest im ze sobą dobrze i chcą, aby to trwało zawsze to decyzja o ślubie jest wówczas naturalną konsekwencją tego stanu. Ale ty nie jesteś pewna "czy powinno być tak jak jest." Można stąd wnioskować, że Wasz związek nie jest dla Ciebie do końca satysfakcjonujący. Czegoś w nim brakuje, czegoś jest za mało albo coś jest zbędne. Musisz sama przed sobą odpowiedzieć na pytanie co to jest? Co sprawia, że nie jesteś przekonana, że jest jak powinno.
Nikt nie poda ci wzoru na dozgonną miłość, udane pożycie i szczęście. Nikt tak naprawdę nie wie jak powinno być. Każda para musi wypracować swój model związku. Dopiero kiedy poczujecie, że to jest TO i tego chcecie decyzja o ślubie będzie oczywista.

[drazetkaa]

Dla mnie osobiście poczucie, że to jest TO, nie było wystarczające do podjęcia decyzji o ślubie. Musiałam sobie jeszcze odpowiedzieć na pytanie czy jestem w stanie wytrzymać jego wady kolejne 50 lat, czy będę w stanie się nim zająć w czasie choroby, czy poradzę sobie z tym, że może zostać bez pracy itp, czy stanę za nim murem, czy chcę dla niego pracować nad sobą i wiele innych tego typu pytań. Dopiero po tym wiedziałam, że jestem gotowa na małżeństwo

[Sophianne]

Napisane przez drazetkaa

Dla mnie osobiście poczucie, że to jest TO, nie było wystarczające do podjęcia decyzji o ślubie. Musiałam sobie jeszcze odpowiedzieć na pytanie czy jestem w stanie wytrzymać jego wady kolejne 50 lat, czy będę w stanie się nim zająć w czasie choroby, czy poradzę sobie z tym, że może zostać bez pracy itp, czy stanę za nim murem, czy chcę dla niego pracować nad sobą i wiele innych tego typu pytań. Dopiero po tym wiedziałam, że jestem gotowa na małżeństwo

Mniej więcej to miałam na myśli pisząc "to jest TO". Nie mówię o motylkach w brzuchu i euforycznym zaślepieniu pierwszych miesięcy, ale o przekonaniu, że kocham tego człowieka na tyle, aby być z nim mimo wszystko. To właśnie odpowiedzi na takie pytania jak w Twoim poście pozwalają stwierdzić czy dany związek "to TO" czy po prostu pomyłka, która nie wytrzyma próby czasu.