Jak i czy warto rozmawiać ze swoją dziewczyną o trudnym dzieciństwie? (DDA)

[kielczanin]

Witam.
Jestem 23 letnim człowiekiem, który został w pewien sposób doświadczony.
Ojciec chlał. Matka zaabsorbowana ojcem i tym co się wokół niego dzieje. W szkole fatalnie. Zaniedbywana dysleksja dawała się we znaki (nie byłem świadom tego skąd się bierze brak koncentracji, zaburzenia w percepcji, bujanie w obłokach, uciekające litery). Szybko mi przylepiono łatkę - głupi. Ja uciekłem do świata gier, filmów dla dorosłych, objadania się. Wyizolowałem się od innych. Złe doświadczenia z ludźmi.
Spotkało mnie w bardzo młodym wieku: samotność, osamotnienie, odrzucenie, złość, nienawiść, brak zrozumienia. Skrajnie toksyczne środowisko ukształtowało u mnie zapatrywanie na ludzi, siebie, szczęście...

Od lata 2013 staram się pozbierać. Schudłem 22 kg, zacząłem czytać książki. Początki były męczące. Teraz czytam 300 stron w 3 dni. Wcześniej 2 tyg. Odbudowałem swoją samoocenę, zmieniłem spojrzenie na siebie.
Jestem świadomy swoich potrzeb, uczuć i tego co się stało.
Toksyczne środowisko wypuszcza toksycznych ludzi - nikt się taki nie rodzi.

Niestety - stłumiona potrzeba miłości i bliskości wciąż daje o sobie znać. Co wywołuje u mnie złość i dezorientację.
Boję się tych emocji. Boje sie, że nie zostanę wysłuchany.
Boje się żę przerzucam stłumioną potrzebę akceptacji i podświadomego poszukiwania matki na dziewczynę.

Warto powiedzieć o tym mojej tżtce?
Pytałem panów. Większosć powiedziała, że lepiej nie. Bo kobieta to kiedyś wykorzysta, bo większosć taka jest. Dwulicowa i chętnie wykorzysta to do manipulowania.

Nie przestraszy się?

[Istielig]

Napisane przez kielczanin

Witam.
Jestem 23 letnim człowiekiem, który został w pewien sposób doświadczony.
Ojciec chlał. Matka zaabsorbowana ojcem i tym co się wokół niego dzieje. W szkole fatalnie. Zaniedbywana dysleksja dawała się we znaki (nie byłem świadom tego skąd się bierze brak koncentracji, zaburzenia w percepcji, bujanie w obłokach, uciekające litery). Szybko mi przylepiono łatkę - głupi. Ja uciekłem do świata gier, filmów dla dorosłych, objadania się. Wyizolowałem się od innych. Złe doświadczenia z ludźmi.
Spotkało mnie w bardzo młodym wieku: samotność, osamotnienie, odrzucenie, złość, nienawiść, brak zrozumienia. Skrajnie toksyczne środowisko ukształtowało u mnie zapatrywanie na ludzi, siebie, szczęście...

Od lata 2013 staram się pozbierać. Schudłem 22 kg, zacząłem czytać książki. Początki były męczące. Teraz czytam 300 stron w 3 dni. Wcześniej 2 tyg. Odbudowałem swoją samoocenę, zmieniłem spojrzenie na siebie.
Jestem świadomy swoich potrzeb, uczuć i tego co się stało.
Toksyczne środowisko wypuszcza toksycznych ludzi - nikt się taki nie rodzi.

Niestety - stłumiona potrzeba miłości i bliskości wciąż daje o sobie znać. Co wywołuje u mnie złość i dezorientację.
Boję się tych emocji. Boje sie, że nie zostanę wysłuchany.
Boje się żę przerzucam stłumioną potrzebę akceptacji i podświadomego poszukiwania matki na dziewczynę.

Warto powiedzieć o tym mojej tżtce?
Pytałem panów. Większosć powiedziała, że lepiej nie. Bo kobieta to kiedyś wykorzysta, bo większosć taka jest. Dwulicowa i chętnie wykorzysta to do manipulowania.

Nie przestraszy się?

Nie sluchaj tych, co glupio radza. Po poziomie ich wypowiedzi obstawiam wykop slabe to zrodlo pomocy w relacjach miedzyludzkich.
Oczywiscie, ze powinienes powiedziec swojej dziewczynie. Wrecz musisz. Bo tego wymagaja podstawy uczciwosci, bo na uczciwosci i zaufaniu buduje sie zwiazki.
Takie problemy to nie jest jak trucie zeba w dziecinstwie, to sa sprawy ktore sie cale zycie ciagna za czlowiekiem, pozostawiaja pietno. Predzej czy pozniej to wyplynie.
Musisz byc uczciwy z dziewczyna bo ona ma prawo do decyzji o tym, czy chce sie wiazac z facetem z takim bagazem. Nie chodzi tylko o Ciebie.

[letik]

Napisane przez Istielig

Nie sluchaj tych, co glupio radza. Po poziomie ich wypowiedzi obstawiam wykop slabe to zrodlo pomocy w relacjach miedzyludzkich.
Oczywiscie, ze powinienes powiedziec swojej dziewczynie. Wrecz musisz. Bo tego wymagaja podstawy uczciwosci, bo na uczciwosci i zaufaniu buduje sie zwiazki.
Takie problemy to nie jest jak trucie zeba w dziecinstwie, to sa sprawy ktore sie cale zycie ciagna za czlowiekiem, pozostawiaja pietno. Predzej czy pozniej to wyplynie.
Musisz byc uczciwy z dziewczyna bo ona ma prawo do decyzji o tym, czy chce sie wiazac z facetem z takim bagazem. Nie chodzi tylko o Ciebie.

Nie zgadzam sie. Wszystko zalezy od waszej relacji. Czy jest głęboka, czy wiążesz z nią jakies plany itd. Przepraszam bardzo, czy trudne dzieciństwo to to samo co np.wyrok na karku, że trzeba się do tego przyznawać i od razu stawiać w pozycji takiej, że ktoś musi decydować czy chce wejść w związek "z taką osobą"?? Jeśli czujesz potrzebę i wiesz, że ona to zrozumie to powiedz..a jeśli nie to nie masz takiego obowiązku.

[201607040940]

zależy - jeżeli to niezobowiązująca znajomość - to nie mów.
Jeżeli jesteś z dziewczyną na poważnie to powiedz - bo będzie się dziwiła że nie przedstawiasz jej rodzinie , że nie wyjeżdżasz na święta do nich, ze nie odwiedzają Cię. To może budzić w niej wątpliwości, że wstydzisz się jej, albo nie traktujesz poważnie....

[201803290936]

Napisane przez Gosiaczek1969

zależy - jeżeli to niezobowiązująca znajomość - to nie mów.
Jeżeli jesteś z dziewczyną na poważnie to powiedz - bo będzie się dziwiła że nie przedstawiasz jej rodzinie , że nie wyjeżdżasz na święta do nich, ze nie odwiedzają Cię. To może budzić w niej wątpliwości, że wstydzisz się jej, albo nie traktujesz poważnie....

Jak wyżej.

Jeżeli ludzie są we w miarę poważnej relacji, to pewne rozmowy wynikają w naturalny sposób, a nie na zasadzie "o teraz to porozmawiajmy poważnie". Z własnym partnerem / partnerką powinno się umieć rozmawiać na różne tematy, a nie tylko co na obiad, czy co było w pracy.

[raita]

Jeśli spotykałabym się z facetem miesiąc i by mi wyskoczył z takimi newsami, pewnie bym uciekła. Nie chodzi o to, że chciałabym to wykorzystać, a po prostu spanikowałabym czy sobie dam rade jako partnerka osoby z taką przeszłością.
Jeśli jesteście ze sobą długo, myślę, że to Was może jeszcze bardziej zbliżyć. Sama nie mówiłam mojemu TŻ'towi o problemach z dzieciństwa jakieś dwa lata, mimo tego, że byliśmy bardzo zżyci. Kiedy jednak w końcu bylam gotowa, wiedzialam, ze on też jest gotowy i wtedy staliśmy się sobie jeszcze bliżsi.

[December12]

Nie mów jeszcze. Spotykałam się jednym facetem, który na 3 spotkaniu wyskoczył mi z historią z patologicznym ojcem w roli głównej... Bardzo mnie to odrzuciło. Możesz jej to powiedzieć jak będziecie już naprawdę blisko.

[Kucias]

Brzmi trochę desperacko to "nie powiem bo ucieknie". No nie wiem, przewidując coś takiego jeszcze chętniej bym powiedziała. Nie chciałabym sama być z osobą, która uciekłaby po takim "newsie".
A tak: nie powiem, przyzwyczai się, to nie odejdzie tak łatwo hyhy.
Trochę nie fair.

Mówić, dopiero jak czuje się, że to odpowiedni moment, ale mówić. Nic na siłę, ani na szybko.

[WKasiarr]

Zależy jak bliskie relacje są z dziewczyną, i ile jesteście razem, na ile sobie ufacie. Uważam, że prędzej czy pózniej powinna się dowiedzieć, że Twoja przeszłość nie była kolorowa. Lepiej jak dowie się od ciebie, niż od osób tzw życzliwych. Szczerość w związku jest bardzo ważna. Prędzej czy pózniej zacznie przewijać sie temat rodziny, zapoznania, niekontrolowanych powrotów do wspomnień, którymi np chciałaby się z Tobą podzielić, więc musisz to wziąć pod uwagę. Jeśli jest z Tobą to jest dla Ciebie, poczuła coś do Ciebie i to jest najważniejsze. Nie jest z Tobą dla Twojej przeszłości i przeszłość nie powinna odstraszać, bo ważne jest to co tu i teraz i to jakim człowiekiem jesteś, masz świadomość tego czego ci w życiu brakowało i nie myślisz by powtarzać błędy swoich rodziców. A jeśli ucieknie i nie udźwignie wiadomości o twojej przeszłości to... Chyba uczucie zbyt silne nie było. Tak myśle.
Powodzenia!

[kielczanin]

A czy to, że wymagam czułości i wyrozumiałości to normalne? Kiedy kończy się bariera wzajemnej szczerości i wyrozumiałości, a zaczyna matkowanie z jej strony?

[victorion]

Napisane przez kielczanin

Warto powiedzieć o tym mojej tżtce?
Pytałem panów. Większosć powiedziała, że lepiej nie. Bo kobieta to kiedyś wykorzysta, bo większosć taka jest. Dwulicowa i chętnie wykorzysta to do manipulowania.

Nie przestraszy się?

Wiele razy na wizażu czytałam historie, gdy któryś z partnerów miał problemy (DDA, psychiczne etc) i wizażanki bardzo mocno krzyczały, że z taką osobą nie powinno się wiązać/jak najszybciej rozstać, bo... i tu pojawiały się bardzo dziwne argumenty.

Odpowiem Ci jako również DDA (PS: mamy tu swój wątek, zapraszamy https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=710469): chyba jestem zbyt zmęczona by udawać, nie chciałabym ani tracić czasu ani wiązać się z kimś kto akceptuje iluzję zamiast tego kim jestem w pełni. Czy chcesz być z dziewczyną, która po usłyszeniu DDA by uciekła? Która chce gładki i łatwy związek, a faceta przystojnego, bogatego i z dobrej rodziny?
Pytanie jak długo się spotykacie i jakie relacje Was łączą?

Przestraszy się, jednak powinieneś wtedy być przy niej i zacząć jej to wyjaśniać.

Napisane przez kielczanin

A czy to, że wymagam czułości i wyrozumiałości to normalne? Kiedy kończy się bariera wzajemnej szczerości i wyrozumiałości, a zaczyna matkowanie z jej strony?

Tak, to normalne i prawdopodobnie będziesz wymagał trochę więcej czułości niż inni (nadal normalne). Granica jednak jak w większości takich przypadków jest bardzo cienka - może to być robienie za Ciebie jakichś codziennych czynności, załatwianie spraw, nadmierna opiekuńczość (ale tu też trudno zdefiniować granicę).

[linaya]

Jeśli traktujesz ten związek poważnie - powiedz.
To zresztą będzie weryfikacja dla związku. Jeśli prawda o Twoim dzieciństwie i rodzinie odstraszy ją, odrzuci od Ciebie - krzyżyk na drogę, a Tobie łatwiej będzie to przełknąć, gdy związek jest jeszcze w miarę świeży i nie zdążyłeś. Jeśli zaakceptuje i przyjmie, to znak, że możesz relację rozwijać.

Wiem z autopsji, że jeśli związek poważnie rokuje, to odkładanie mówienia ważnych rzeczy o sobie na później bardzo się nie sprawdza. A im dalej, tym gorzej.

Jeśli to związek przelotny, nie musisz mówić.