Intymna przeszłość

[Nananawszystkogra]

Witajcie,

Piszę już w desperacji. Przez ok. 2 lata moje życie zajmowało zarabianie na sponsoringu, czy prostytucji-jak kto woli. Jako studentka dzienna nie mogłam sobie pozwolić na 'normalna' prace...i posuniety przez kolezanke po pijaku pomysł zaczął kiełkować aż wykiełkował. Nie bede opisywać szczegołów, ale lubiłam to. Krótki moment za kasę,za którą by trzeba by z miesiac pracować...Dawało mi to stabilność finansową
I niedawno rzuciłam to, powiedziałam dość. Nie, nie zakochałam się ani nic z tych rzeczy.
Po prostu dość.
I mija już 5 miesiecy 'abstynecji' ,a ja myśle o powrocie . Wiem , że już , że wole zarabiać głową , a nie dupą. Tylko ta kasa. Nie jestem dziunią, która wydaje setki na kosmetyki i ubrania. Sporo pieniedzy zaoszczedzilam niby je mam, ale czuje się dziwnie bez 'stalego przeplywu. Walcze ze soba kazdego dnia by nie wrocic. Nie chce tego. A myśli są bezlitosne.
Czy któraś z Was przeszla juz to i moze coś poradzić? Czy da sie z tym zakonczyc? Podobno 'k..wa raz, k..wa caly czas' . Nie chce takiego scenariusza. Przeszłośc mineła, ale nie chce by stała się przyszłościa. Proszę o pomoc

[thirky]

Próbuj dalej.

[vanniaa]

Napisane przez Nananawszystkogra

Witajcie,

Piszę już w desperacji. Przez ok. 2 lata moje życie zajmowało zarabianie na sponsoringu, czy prostytucji-jak kto woli. Jako studentka dzienna nie mogłam sobie pozwolić na 'normalna' prace...i posuniety przez kolezanke po pijaku pomysł zaczął kiełkować aż wykiełkował. Nie bede opisywać szczegołów, ale lubiłam to. Krótki moment za kasę,za którą by trzeba by z miesiac pracować...Dawało mi to stabilność finansową
I niedawno rzuciłam to, powiedziałam dość. Nie, nie zakochałam się ani nic z tych rzeczy.
Po prostu dość.
I mija już 5 miesiecy 'abstynecji' ,a ja myśle o powrocie . Wiem , że już , że wole zarabiać głową , a nie dupą. Tylko ta kasa. Nie jestem dziunią, która wydaje setki na kosmetyki i ubrania. Sporo pieniedzy zaoszczedzilam niby je mam, ale czuje się dziwnie bez 'stalego przeplywu. Walcze ze soba kazdego dnia by nie wrocic. Nie chce tego. A myśli są bezlitosne.
Czy któraś z Was przeszla juz to i moze coś poradzić? Czy da sie z tym zakonczyc? Podobno 'k..wa raz, k..wa caly czas' . Nie chce takiego scenariusza. Przeszłośc mineła, ale nie chce by stała się przyszłościa. Proszę o pomoc

Skoro to lubilas, to co stoi na przeszkodzie, zeby do tego wrocic?

[limonka1983]

Dziewczynom związanym z TĄ branżą często odejść właśnie dlatego, że człowiek się nie napracuje za bardzo, a ma konkretną kasę. W normalnej pracy bywa różnie... Mam 1 koleżankę, która bawiła się w coś podobnego (też to lubiła). Z kasy zrobiła 2 kierunki studiów i kilka fajnych kursów. Dodatkowo facet opłacał jej mieszkanie. Teraz grzecznie pracuje we laboratorium medycznym i też myśli o "powrocie" (pojęcia nie mam, czy rodzina o tym wie). W obecnej pracy umowa zlecenie, kasa najniższa jaka może być, zero możliwości zmiany umowy... Makijaże, paznokcie, itd. robi okazjonalnie. Ja uważam, że idealna praca powinna dawać radość i człowiek powinien lubić to, co robi. Ty to lubisz. Czasy takie, że trzeba kombinować. Odpowiadasz sama przed sobą. Jak na razie przynajmniej. Sama po studiach siedziałam pół roku w domu, choć szukałam wszędzie. Nawet w kebabie, przy wytwarzaniu płyt nagrobnych, itd... Tak więc wiem, że z pracą bywa różnie. Sama przeżyłam bezrobocie, dlatego nie będę prawić morałów.

[Nananawszystkogra]

Napisane przez limonka1983

Dziewczynom związanym z TĄ branżą często odejść właśnie dlatego, że człowiek się nie napracuje za bardzo, a ma konkretną kasę. W normalnej pracy bywa różnie... Mam 1 koleżankę, która bawiła się w coś podobnego (też to lubiła). Z kasy zrobiła 2 kierunki studiów i kilka fajnych kursów. Dodatkowo facet opłacał jej mieszkanie. Teraz grzecznie pracuje we laboratorium medycznym i też myśli o "powrocie" (pojęcia nie mam, czy rodzina o tym wie). W obecnej pracy umowa zlecenie, kasa najniższa jaka może być, zero możliwości zmiany umowy... Makijaże, paznokcie, itd. robi okazjonalnie. Ja uważam, że idealna praca powinna dawać radość i człowiek powinien lubić to, co robi. Ty to lubisz. Czasy takie, że trzeba kombinować. Odpowiadasz sama przed sobą. Jak na razie przynajmniej. Sama po studiach siedziałam pół roku w domu, choć szukałam wszędzie. Nawet w kebabie, przy wytwarzaniu płyt nagrobnych, itd... Tak więc wiem, że z pracą bywa różnie. Sama przeżyłam bezrobocie, dlatego nie będę prawić morałów.

Dziękuję Ci bardzo za odzew.
Wiesz niby idealna praca powinna dawać radość, ale to nie jest taka do końca normalna praca, którą można sie chwalić wszem i wobec...i wykonywac całe życie Nie żałuje tego, ale jakoś specjalnie dumna tez z tego nie jestem.
Nie jestem w tym sama- fajnie, a jednoczesnie to smutne, bo oznacza, że to droga raczej jednokierunkowa...
Uściskaj koleżanke

[dorris23]

Zawsze możesz do tego wrocic jesli naprawde chcesz no i o ile jestes sama. Bo szkoda faceta jesli robilabys to bedac w zwiazku. No nie ma sie czym chwalic ani nawet wspominac, roznie to moze.odebrac czlowiek a wiekszosc na pewno negatywnie. Dumna nie masz z czego byc, bo nic tym nie osiagnelas.
Ja na Twoim.miejscu raczej postawilabym na uczciwa prace, zdobywanie doswiadczenia.
Ale zrobisz co chcesz.

[201704110957]

Im starsza tym bardziej wypadasz z obiegu. Niestety, dobre jak się jest młodą.
A znam tyle dziewczyn co dziennie studiowały i dawały radę normalnie pracować albo w weekendy. Ale jak ktoś woli najłatwiej no cóż. Za 20 lat z młodymi konkurentkami nie wygrasz. Warto pomyśleć o innym zarobku.

Myślę, że to troll.

[kennedy]

Nie nrzmi jak troll.

[Nananawszystkogra]

Dziewczyny, mi chodzi o to , że ja NIE CHCE już do tego wracać .
Tylko moja psychika mnie męczy i nie daje spokoju. Nie moge sie skupić , bo wiekszosc dla mysle czy moze warto wrocic. Głosy i obrazy mnie daja spokopju. A ja wiem, ze tego juz nie chce! Jestem na takim rozdrożu i tylko ktoś kto, ma podobną sytuacje być może zrozumie...
Śmieje sie czasem , że mam jak w piosence Brodki KO
Słyszalam porade : Zakochaj sie i Ci przejdzie. Szczerze watpie, bo jeszcze mogę komuś przykrość zrobić, jakby mi jednak odbiło...Wole być sama, zreszta i tak do żadnegio zwiazku sie nie nadam. Teraz mysle, że chyba do psychologa powinnam isc z tymi myslami

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Jak chcesz to wróć
Nikogo tym nie krzywdzisz przecież
Jesteś sama chcesz zarobić to idź zarabiaj kiedyś może naprawdę ci się odechce ale jeszcze nie dzisiaj
Sama mam kolezanke z tej branży która też skończyła studia robi to co chciała ale ma kilku stałych klientów od lat którzy jej "top upuja"budzet domowy raz na jakiś czas
Co do wypadniecia z obiegu to tym się bym wogole nie przejmowala
Ostatnio oglądałam film dokumentalny "moja babcia do towarzystwa "były w nim panie dojrzałe grubo po 60 jedna nawet chyba już po 80tce które zarabiają ostra kasę w tym zawodzie każdy znajdzie swojego odbiorcę więc nie ma co panikowac że się zestarzejesz czy przyszłości nie będziesz mieć

[cava]

Napisane przez Nananawszystkogra

Dziewczyny, mi chodzi o to , że ja NIE CHCE już do tego wracać .
Tylko moja psychika mnie męczy i nie daje spokoju. Nie moge sie skupić , bo wiekszosc dla mysle czy moze warto wrocic. Głosy i obrazy mnie daja spokopju. A ja wiem, ze tego juz nie chce! Jestem na takim rozdrożu i tylko ktoś kto, ma podobną sytuacje być może zrozumie...
Śmieje sie czasem , że mam jak w piosence Brodki KO
Słyszalam porade : Zakochaj sie i Ci przejdzie. Szczerze watpie, bo jeszcze mogę komuś przykrość zrobić, jakby mi jednak odbiło...Wole być sama, zreszta i tak do żadnegio zwiazku sie nie nadam. Teraz mysle, że chyba do psychologa powinnam isc z tymi myslami

Tak, najpierw powinnaś iść do psychologa, bo już widać jakąś większą ruinę.
Nie wiem czy ta ruina została po tym co robiłaś, czy była już wcześniej.

Ale sama widzisz, Ze ta praca dawała Ci tylko kasę.
Natomiast cała reszta, leży i kwiczy w ruinie.
Nie mozesz sie przed znajomymi otworzyć i pogadać szczreze, bo robisz coś co ma taki a nie inny wydzwięk, wiec ja się nie dziwię, ze masz opory.
Masz bardzo niskie poczucie własnej wartosci, i sama się niszczysz myślami ze nie nadajesz sie do związku. Skąd takie myśli?

Jak wyobrażasz sobie swoje życie za 5- 10 lat?
Chiałabyć mieć rodzinę?
Zawód o którym mozesz swobodnie móić, być z niego dumna, być w nim fachowcem i robić karierę?
dzieci?
Uważasz ze da się połączyć jedno z drugim?
Ze szybka kasa z prostytucji teraz, nie podetnie Ci skrzydeł na resztę życia?


Przemyśl co tak naprawde Tobą kieruje. Chciwość? Uzależnienie? (tak, szybka, łatwa kasa uzależnia, ten sposób zarobkowania uzaleznia tak samo jak hazard)
Brak pewności siebie, który Ci podszeptuje że nie nadajesz się do niczego innego? Ze nie dasz rady być dobra w swoim zawodzie i za to żyć?
Co konkretnie?

Sobie odpowiedz.
Jednak polecam psychologa, bo to wcale nie jest takie chop-siup, wdepłaś w bardzo destrukcyjne bagno i cięzko samemu z tego wyjść. Warto szukać pomocy.


Co innego jak ktoś nie ma watpliwości. Ty masz.
Chcesz czego innego, ale "bagno" wciąga i odbiera siły. To się Ci dzieje.

[Nananawszystkogra]

Napisane przez cava

Tak, najpierw powinnaś iść do psychologa, bo już widać jakąś większą ruinę.
Nie wiem czy ta ruina została po tym co robiłaś, czy była już wcześniej.

Ale sama widzisz, Ze ta praca dawała Ci tylko kasę.
Natomiast cała reszta, leży i kwiczy w ruinie.
Nie mozesz sie przed znajomymi otworzyć i pogadać szczreze, bo robisz coś co ma taki a nie inny wydzwięk, wiec ja się nie dziwię, ze masz opory.
Masz bardzo niskie poczucie własnej wartosci, i sama się niszczysz myślami ze nie nadajesz sie do związku. Skąd takie myśli?

Jak wyobrażasz sobie swoje życie za 5- 10 lat?
Chiałabyć mieć rodzinę?
Zawód o którym mozesz swobodnie móić, być z niego dumna, być w nim fachowcem i robić karierę?
dzieci?
Uważasz ze da się połączyć jedno z drugim?
Ze szybka kasa z prostytucji teraz, nie podetnie Ci skrzydeł na resztę życia?


Przemyśl co tak naprawde Tobą kieruje. Chciwość? Uzależnienie? (tak, szybka, łatwa kasa uzależnia, ten sposób zarobkowania uzaleznia tak samo jak hazard)
Brak pewności siebie, który Ci podszeptuje że nie nadajesz się do niczego innego? Ze nie dasz rady być dobra w swoim zawodzie i za to żyć?
Co konkretnie?

Sobie odpowiedz.
Jednak polecam psychologa, bo to wcale nie jest takie chop-siup, wdepłaś w bardzo destrukcyjne bagno i cięzko samemu z tego wyjść. Warto szukać pomocy.


Co innego jak ktoś nie ma watpliwości. Ty masz.
Chcesz czego innego, ale "bagno" wciąga i odbiera siły. To się Ci dzieje.

Cava!
Zadałąś mi takie pytania, że przez parę dni chodziłam to w☠☠☠☠iona, to smutna...

Nigdy nie chciałam mieć dzieci i do tej pory mi nie przeszło.., ale związek hmm. Byłam w jednym dość normalnym,ale czułam , że nie zasługuję i...uciekłam. Dlatego sądze, że się nie nadaje...

Poczucie własnej wartości paradoksalnie rozwijałam w 'pracy', ale i tak jest sporo do naprawienia. Także psycholog umówiony, odliczam dni i modle się by nie s☠☠☠☠☠☠☠ić sprzed drzwi.

Dziękuję 'coachu'

[3a032fcd5bcbee239629acde3cc1a01c42f8ddce_607622724de4b]

ciekawy przypadek.
byłaś wcześniej w jakimś stałym związku? - bo jeśli nie, to może w swoich sponsorach odnajdywałaś to, co 'normalne' kobiety odnajdują w swoich partnerach. był ktoś, kto się tobą interesował, troszczył się o ciebie, uprawiał z tobą seks... a dodatkowo dawał ci pieniądze.

piszesz, że uciekłaś od związku, bo się do tego nie nadajesz. to nie tak - zwyczajnie trafiłaś na niewłaściwego człowieka, który do ciebie nie pasował. nie było ci z nim dobrze, doszłaś do wniosku że ze sponsorem (czy sponsorami) było lepiej, więc teraz wydaje ci się, że tylko rola utrzymanki (a nie życiowej partnerki) jest dla ciebie.

[Nananawszystkogra]

[1=3a032fcd5bcbee239629acd e3cc1a01c42f8ddce_6076227 24de4b;59827431]ciekawy przypadek.
byłaś wcześniej w jakimś stałym związku? - bo jeśli nie, to może w swoich sponsorach odnajdywałaś to, co 'normalne' kobiety odnajdują w swoich partnerach. był ktoś, kto się tobą interesował, troszczył się o ciebie, uprawiał z tobą seks... a dodatkowo dawał ci pieniądze.

piszesz, że uciekłaś od związku, bo się do tego nie nadajesz. to nie tak - zwyczajnie trafiłaś na niewłaściwego człowieka, który do ciebie nie pasował. nie było ci z nim dobrze, doszłaś do wniosku że ze sponsorem (czy sponsorami) było lepiej, więc teraz wydaje ci się, że tylko rola utrzymanki (a nie życiowej partnerki) jest dla ciebie.[/QUOTE]

Jak byłam jeszcze młodziutka(ok.17) byłam z chłopakiem..wytrzymaliśmy może miesiąc, po czym daliśmy sobie spokoj, i każde poszło w swoim kierunku. Od tamtej pory powiedzialam sobie dość. Żadnych facetów, i ciepień. Ale oczywiście póxniej tez sie zakochałam z mniejszym zaangażowaniem, ale tym razem całkowicie ja bylam winna i ucieklam. On był 'ten dobry'. Za dobry.
Ze sponsormai jest o tyle fajnie, że poza kasą, można sie wyszaleć bez zobowiązań, i nikt nie bedzie mi dupy zawracał romantyzmem.( chyba jestem brutalna) .
Reasumując

[cupido1]

Dziwka to nie zawód. To charakter.
Zresztą sama widzisz.

[cava]

Napisane przez Nananawszystkogra

Cava!
Zadałąś mi takie pytania, że przez parę dni chodziłam to w☠☠☠☠iona, to smutna...

Nigdy nie chciałam mieć dzieci i do tej pory mi nie przeszło.., ale związek hmm. Byłam w jednym dość normalnym,ale czułam , że nie zasługuję i...uciekłam. Dlatego sądze, że się nie nadaje...

Poczucie własnej wartości paradoksalnie rozwijałam w 'pracy', ale i tak jest sporo do naprawienia. Także psycholog umówiony, odliczam dni i modle się by nie s☠☠☠☠☠☠☠ić sprzed drzwi.

Dziękuję 'coachu'

No, nie dziękuj zanim nie przeskoczysz.

Życzę Ci, żebyś sobie wszytko poukładała w życiu.
Powodzenia.

I teraz piszę bardzo, bardzo, bardzo serio. Równolegle z psychologiem, zapisz się na zajęcia jogi. Nakierowane typowo na relaksację oraz medytację.
Albo jak czujesz się na siłach, od razu szukaj kogoś, kto poprowadzi Cię w umiejętności medytacyjne.


Nie wiem jak Ci się ułoży i jaki kierunek wybierzesz, ale to Ci pomoże działać świadomie i poukładać się sama ze sobą oraz z tym co i jak jest/będzie.

[ANKA54321]

Napisane przez Nananawszystkogra

Witajcie,

Piszę już w desperacji. Przez ok. 2 lata moje życie zajmowało zarabianie na sponsoringu, czy prostytucji-jak kto woli. Jako studentka dzienna nie mogłam sobie pozwolić na 'normalna' prace...i posuniety przez kolezanke po pijaku pomysł zaczął kiełkować aż wykiełkował. Nie bede opisywać szczegołów, ale lubiłam to. Krótki moment za kasę,za którą by trzeba by z miesiac pracować...Dawało mi to stabilność finansową
I niedawno rzuciłam to, powiedziałam dość. Nie, nie zakochałam się ani nic z tych rzeczy.
Po prostu dość.
I mija już 5 miesiecy 'abstynecji' ,a ja myśle o powrocie . Wiem , że już , że wole zarabiać głową , a nie dupą. Tylko ta kasa. Nie jestem dziunią, która wydaje setki na kosmetyki i ubrania. Sporo pieniedzy zaoszczedzilam niby je mam, ale czuje się dziwnie bez 'stalego przeplywu. Walcze ze soba kazdego dnia by nie wrocic. Nie chce tego. A myśli są bezlitosne.
Czy któraś z Was przeszla juz to i moze coś poradzić? Czy da sie z tym zakonczyc? Podobno 'k..wa raz, k..wa caly czas' . Nie chce takiego scenariusza. Przeszłośc mineła, ale nie chce by stała się przyszłościa. Proszę o pomoc

Jeśli to nie prowokacja , i jeśli chcesz do tego wrócić to po co sie zastanawiasz jak z tym skończyć? Rób tak jak uważasz, ważne abyś żyła w zgodzie ze sobą.