Nie mamy dla siebie czasu.

[banksy_]

Od ponad 8 miesięcy jestem w związku z naprawdę fajnym facetem, świetnie się dogadujemy, wszystko byłoby cudownie, gdyby nie fakt, że od jakiegoś czasu zaczęła mi przeszkadzać jego praca. Jest barmanem.

Wszystko zaczęło się od momentu, kiedy ja zmieniłam pracę i przez to zaczęłam w tygodniu spędzać ok. 8 godzin na dobę w domu, głównie po to, żeby się przespać. Wychodzę wcześnie, wracam w nocy i tak od poniedziałku do piątku z kilkoma wyjątkami.

Jak zapewne można się domyślić, mój chłopak w weekend ma najwięcej pracy, a co za tym idzie - mamy dla siebie coraz mniej czasu.
W takie wieczory jak np. dzisiaj, moja frustracja osiąga niebezpieczną granicę, mam wolne, chciałabym wyjść do kina, na kolację, zrobić cokolwiek, bylebyśmy byli razem. Kiedy słyszę od koleżanek, że mają plany na wieczór z TŻ, to trochę im zazdroszczę, że mają taką możliwość.

Nam niestety zostały spotkania wyłącznie w tygodniu, a ja, mówiąc szczerze... jestem zrąbana po całym dniu pracy, nie mam nawet kiedy wyjść z nim na fajną randkę, bo wracam po 23, a wstaję o 6.

Rozmawiałam z nim na ten temat, próbowaliśmy jakoś to załatwić, ale ostatnią wolną sobotę miał jakieś 3 tygodnie temu...
Przecież nie powiem mu, żeby zmienił pracę, bo równie dobrze mógłby poprosić mnie o to samo.
Może byłyście kiedyś w podobnej sytuacji, macie jakieś pomysły jak to dobrze rozegrać? Będę wdzięczna za odpowiedzi

[397c2675f3cdfd9a8d969495a6edd4aafb32f2d2_655aa1f83943f]

Nie rozumiem dlaczego przeszkadza ci jego praca, a twoja nie?
Wydaje się mi, że łatwiej i przyjemniej jest zmienić siebie, a nie kogoś. Czyli albo ty ciągniesz ten stan z nadzieją na awans i normalniejsze godziny, albo godzisz się z tym, że nie macie dla siebie czasu, albo szukasz innej pracy.
Tym bardziej, że to ty zmieniłaś pracę na bardziej wymagającą. Nie twój partner.

[mary_poppins]

Zgadzam się z powyższym - skoro problem zaczął się wtedy, gdy Ty zmieniłaś pracę, to logika podpowiada żeby jednak spróbować zredukować godziny własnej pracy. Nie obraź się, ale gdyby ktoś mi powiedział że poświęca pracy 15-17 godzin dziennie to pomyślałabym, że oszalał. Przy takim trybie życia z nikim nie będzie Ci po drodze, nie tylko z barmanem.

[nyana89]

Jakie to proste: przerzucasz na niego odpowiedzialność za brak czasu na związek, chociaż to TWOJA zmiana pracy spowodowała - według Twojego opisu - takie mijanie się i zmiany Zatem tutaj szukaj problemu, nie w pracy faceta.

[763509f5cf445a4c28cec956de73c62121becc29]

Jak to sie mowi: widzialy galy co braly. Wiedzialas, jaki on ma tryb pracy. On nie wiedzial, ze twoj tryb pracy sie zmieni. Proste.

[Frezja__]

Z ciekawości: po ile godzin na dobę pracujesz i/lub ile zajmuje czasu dojazd w jedną stronę?

Czy stan Twojej pracy jest przejściowy? Pomęczysz się dwa miechy i masz awans, zmianę stanowiska czy to tak bardziej permanentnie?
I przyłączam się do powyższych komentarzy, bot o Ty niejako zawaliłaś.

[banksy_]

O rany, dziewczyny...

Nie mam do niego pretensji o sam charakter pracy, nigdy nawet nie zasugerowałam, że mogłabym mieć z tym problem. Miałam na myśli to, że spotykamy się wyłącznie w tygodniu, kiedy jedyną formą spędzania czasu jest wspólne pójście spać.
Nie wierzę, że nie może mieć jednej soboty w miesiącu wolnej, bo kilka miesięcy temu nie było z tym problemu, pracował np. czwartek, piątek, a sobotę i niedzielę miał wolną.
Powinien wziąć pod uwagę to, że ja też jestem zmęczona i w tygodniu wolałabym się po prostu wyspać.

Frezja_
na dojazd poświęcam 5 godzin (w obie strony), na miejscu spędzam 11.

To praca zgodna z moim wykształceniem i od samego początku TŻ wiedział, że będę się o nią starać i ile będę spędzić tam godzin.

Od marca będę w innym miejscu, bliżej i w innym wymiarze godzin.

[invisible_01]

Napisane przez banksy_

Miałam na myśli to, że spotykamy się wyłącznie w tygodniu, kiedy jedyną formą spędzania czasu jest wspólne pójście spać.

On ma czas w tygodniu, a Ty pracujesz do 23:00. Ty masz za to czas w weekend, kiedy on pracuje. Dla mnie nie ma tutaj opcji innej niż taka, że któreś z Was zmieni pracę/tryb pracy.

[763509f5cf445a4c28cec956de73c62121becc29]

Napisane przez banksy_

O rany, dziewczyny...

Nie mam do niego pretensji o sam charakter pracy, nigdy nawet nie zasugerowałam, że mogłabym mieć z tym problem. Miałam na myśli to, że spotykamy się wyłącznie w tygodniu, kiedy jedyną formą spędzania czasu jest wspólne pójście spać.
Nie wierzę, że nie może mieć jednej soboty w miesiącu wolnej, bo kilka miesięcy temu nie było z tym problemu, pracował np. czwartek, piątek, a sobotę i niedzielę miał wolną.
Powinien wziąć pod uwagę to, że ja też jestem zmęczona i w tygodniu wolałabym się po prostu wyspać.

Frezja_
na dojazd poświęcam 5 godzin (w obie strony), na miejscu spędzam 11.

To praca zgodna z moim wykształceniem i od samego początku TŻ wiedział, że będę się o nią starać i ile będę spędzić tam godzin.

Od marca będę w innym miejscu, bliżej i w innym wymiarze godzin.

A czemu ty nie sprobujesz w takim razie wziac wolnego w tygodniu? A no tak... przeciez jego praca jest tak malo wartosciowa, malo wazna, to on ma sie dostosowac? Tak ?

[banksy_]

Napisane przez Hiiroko

A czemu ty nie sprobujesz w takim razie wziac wolnego w tygodniu? A no tak... przeciez jego praca jest tak malo wartosciowa, malo wazna, to on ma sie dostosowac? Tak ?

Bo nie mam takiej możliwości, może właśnie dlatego? Pracuję od poniedziałku do piątku, aczkolwiek zdarzało się, że brałam urlop na żądanie tylko po to, żeby spędzić z nim trochę więcej czasu.

Dlaczego tylko ja mam kombinować? On nie może wziąć jednej soboty ani niedzieli w miesiącu wolnej i iść ze mną do kina? Chyba się nie dogadamy, bo uważam, że w związku dwie osoby powinny się starać o wspólne spędzanie czasu.

[763509f5cf445a4c28cec956de73c62121becc29]

Napisane przez banksy_

Bo nie mam takiej możliwości, może właśnie dlatego? Pracuję od poniedziałku do piątku, aczkolwiek zdarzało się, że brałam urlop na żądanie tylko po to, żeby spędzić z nim trochę więcej czasu.

Dlaczego tylko ja mam kombinować? On nie może wziąć jednej soboty ani niedzieli w miesiącu wolnej i iść ze mną do kina? Chyba się nie dogadamy, bo uważam, że w związku dwie osoby powinny się starać o wspólne spędzanie czasu.

Skoro jest tak, jak mowisz, to owszem - i on, i ty powinniscie sie starac. Przez caly ten czas nie wzial ani jednej soboty wolnej?

[banksy_]

Niestety nie.

---------- Dopisano o 14:48 ---------- Poprzedni post napisano o 14:47 ----------

Pracuję od 19 października, jedynym dniem wolnym była niedziela, przyjechał do mnie o 21, a ja o 23 kładłam się spać...

[nyana89]

Skoro zatem każde z Was unosi się honorem i nie chce drugiemu ustąpić 'bo nie', to polecam rozstanie i życie swoim życiem. Serio

[banksy_]

Napisane przez nyana89

Skoro zatem każde z Was unosi się honorem i nie chce drugiemu ustąpić 'bo nie', to polecam rozstanie i życie swoim życiem. Serio

A to unoszenie honorem to nie wiem skąd Ci się wzięło.

[Frezja__]

Napisane przez banksy_

Frezja_
na dojazd poświęcam 5 godzin (w obie strony), na miejscu spędzam 11.

To praca zgodna z moim wykształceniem i od samego początku TŻ wiedział, że będę się o nią starać i ile będę spędzić tam godzin.

Od marca będę w innym miejscu, bliżej i w innym wymiarze godzin.

Albo zarabiasz niezłe kokosy, albo masz dziwnie silną motywację.

Czyli tylko/aż 3 miesiące chyba dacie radę?

[ama4]

A czym on argumentuje to, że nie może wziąć wolnego albo zmienić sobie dni w pracy?

[banksy_]

Napisane przez ama4

A czym on argumentuje to, że nie może wziąć wolnego albo zmienić sobie dni w pracy?

Nie wiem czy można nazwać to argumentem, ale twierdzi, że musi być w pracy, po prostu. No dobrze, rozumiem, taki charakter pracy, ale jedna sobota wolna w miesiącu to chyba nie jest wymóg z kosmosu...

---------- Dopisano o 15:39 ---------- Poprzedni post napisano o 15:38 ----------

Napisane przez Frezja__

Albo zarabiasz niezłe kokosy, albo masz dziwnie silną motywację.

Czyli tylko/aż 3 miesiące chyba dacie radę?

Robię to wyłącznie dla dobrej kasy.

Dać to jasne, damy, ale zaczęło mnie denerwować to, że tylko ja wychodzę z inicjatywą spotkań. Muszę dać sobie spokój na jakiś czas z "może przyjedziesz wieczorem?" i zobaczyć, czy to w ogóle coś da.

Bo nie wiem czy to coś zmienia, ale ja proponuję spotkania odkąd pamiętam.
Nie wiem czy kiedykolwiek usłyszałam "jakie masz plany na wieczór? może się zobaczymy?".

[ama4]

No to tak naprawdę nic się nie zmieniło skoro tak było od początku - poza tym, że zmieniłaś pracę i coraz więcej Cię kosztują te spotkania skoro on się o te spotkania w ogóle nie stara, to ja bym na Twoim miejscu odpuściła, a już na pewno nie brała urlopu na żądanie w nowej pracy na której mi zależy...

[banksy_]

Napisane przez ama4

No to tak naprawdę nic się nie zmieniło skoro tak było od początku - poza tym, że zmieniłaś pracę i coraz więcej Cię kosztują te spotkania skoro on się o te spotkania w ogóle nie stara, to ja bym na Twoim miejscu odpuściła, a już na pewno nie brała urlopu na żądanie w nowej pracy na której mi zależy...

Mój błąd, ale wtedy mi to nie przeszkadzało, nie miałam problemu z przejmowaniem inicjatywy, natomiast teraz zaczęło mnie to męczyć.
I żeby nie było, rozmawiałam z nim kilka razy na ten temat, że sytuacja trochę się zmieniła, tłumaczyłam jak to widzę i dlaczego mi to nie odpowiada. Nie pomogło.

Odpuściłabyś? Masz na myśli związek, czy inicjowanie jakichkolwiek spotkań?

[ama4]

Napisane przez banksy_

Mój błąd, ale wtedy mi to nie przeszkadzało, nie miałam problemu z przejmowaniem inicjatywy, natomiast teraz zaczęło mnie to męczyć.
I żeby nie było, rozmawiałam z nim kilka razy na ten temat, że sytuacja trochę się zmieniła, tłumaczyłam jak to widzę i dlaczego mi to nie odpowiada. Nie pomogło.

Odpuściłabyś? Masz na myśli związek, czy inicjowanie jakichkolwiek spotkań?

Dlatego nie warto być zawsze samodzielną Czasami warto rozłożyć rączki i dać się facetowi wykazać, oni to lubią. W sumie to każdy lubi się czuć potrzebny i ważny. Każdy musi czasami pogonić króliczka w związku. Tłumaczenie jest racjonalne - a tu trochę chodzi o instynkt łowcy W przypadku obu płci.

Na razie bym odpuściła proponowanie spotkań. A na pewno odpuściłabym poświęcanie pracy dla niego. 8 miesięcy związku to dość krótko żeby poświęcać pracę marzeń. 8 miesięcy ciągłego proponowania spotkań tylko z Twojej strony to już za to dość dużo.

[banksy_]

Napisane przez ama4

Dlatego nie warto być zawsze samodzielną Czasami warto rozłożyć rączki i dać się facetowi wykazać, oni to lubią. W sumie to każdy lubi się czuć potrzebny i ważny. Każdy musi czasami pogonić króliczka w związku. Tłumaczenie jest racjonalne - a tu trochę chodzi o instynkt łowcy W przypadku obu płci.

Na razie bym odpuściła proponowanie spotkań. A na pewno odpuściłabym poświęcanie pracy dla niego. 8 miesięcy związku to dość krótko żeby poświęcać pracę marzeń. 8 miesięcy ciągłego proponowania spotkań tylko z Twojej strony to już za to dość dużo.

Masz rację, dzięki!