Potrzebuję rozmowy- poronienie w toku;(

[89Alicja89]

Hej. Dziewczyny wiem, ze nie powinnam szukać pomocy w internecie, ale mam strasznego doła. Jestem akurat sama w domu.

Dwa tygodnie temu dowiedziłam się, że jestem w ciąży. Radość moja i męża była ogromna. W terminie spodziewanej miesiączki ku mojemu zaskoczniu pojawiło się plamienie. Trwa do dzis i nie ustaje. Dostałam duphaston od gina na podtrzymanie. W środe byłam u innej lekarki, która powiedziała mi, że odkleja się kosmówka. Nie umiała dojrzeć na USG wogóle zarodka, a jak dostrzegła stwierdziła w nim brak płodu i ciałka żółtkowego.

We wtorek robiłam beta HCG wskazywało na 6 tydzień ciąży. Wczoraj określałam kolejny poziom, który powinien 3 razy przekroczyć i ucieszyłam się bo przekroczył. A dziś laloratorium mnie przeprasza, ze sie pomylili, ze beta hcg jest jednak bardzo niskie. Straciłam wszelka nadzieję. Lekarka kazała czekać do poniedziałku na USG a ja wariuje z rozpaczy.

[BERBIE]

Bardzo Ci współczuję, przeżyłam to dwa razy.... nie ma słów na Twój aktualny ból. u mnie dopiero syn zaleczył rany.
na wizaz są wątki z wsparciem dla osób po poronieniu, dzięki "Wspieramy się, gadulimy..." jakoś przetrwałam to i doczekałam swojej pociechy.

[Douglas_Douglas]

Alicjo, przede wszystkim bardzo mi przykro z powodu tych trudnych chwil, które teraz przeżywasz. Mogę się tylko domyślać jak mocno jesteś przerażona, masz poczucie niepewności i lęku. Jednak mimo tych informacji o wynikach i badaniach nie jest jeszcze przesądzone, że ciąża się nie utrzyma. Proponuję podjąć próbę wyciszenia swoich emocji, może poprzez ciepłą, relaksującą kąpiel, albo ćwiczenia oddechowe po to by uspokoić umysł i organizm. Nadzieja umiera ostatnia, skoro bierzesz też lekki na podtrzymanie - trzymaj się myśli, że istnieje szansa na wygranie. Trzymaj się cieplutko.


Ps. Jeśli czujesz, że nie dajesz rady psychicznie może warto skorzystać z pomocy psychologa? Jeśli chcesz służę namiarami na zaufaną osobę.

[Antosia1993]

Alicjo bardzo Ci współczuję tego co się dzieje aktualnie w Twoim życiu. Nie miałam okazji poczuć tego uczucia jakim jest taka strata, ale jedynie mogę sobie wyobrazić jak cierpisz. Nie teraz to uda się kolejnym razem, zobaczysz. Jak najbardziej się da myśl pozytywnie, bo jak ja wpadłam w dół z którego nie mogłam się odkopać to było mi ciężko powrócić do racjonalnie myślących. Jak czujesz, że nie dajesz sobie rady nie wstydź się poprosić o pomoc psychologa. Trzymaj się.

[Fantasmagori]

Autorko, wiem co przeżywasz. Wiem jak to strasznie boli Ciężko coś tu powiedzieć, pocieszyć bo jakie słowa mogą pocieszyć rodziców którzy tracą swoje dziecko? Dla innych to może być wczesna ciąża, ale dla Was to było już kochane dziecko i jego strata jest tragedią Dajcie sobie czas na ból, pozwólcie sobie opłakać swoje maleństwo... Boleć nie przestanie nigdy ale któregoś dnia nauczycie się z tym żyć