rozstanie z chłopakiem.

[xxdreamsxx]

Witajcie dziewczyny. Potrzebuję waszej rady na temat mojej relacji z byłym chłopakiem. Opiszę wszystko od początku. 2 lata temu w maju poznałam świetnego chłopaka, zaczęliśmy być razem, było cudownie. Po jakichś dwóch miesiącach zaczęłam wymyślać różne wymówki aby sie z nim nie spotykać, unikałam go, nie odbierałam i odpisywałam bardzo rzadko. On był we mnie zakochany nad życie. W środku wakacji postanowiłam zerwać. Sama do końca nie wiedziałam czemu ale czułam pewnego rodzaju dyskomfort, mimo, że jest naprawdę świetnym facetem. Wróciłam do niego w październiku. Patrząc na to z perspektywy czasu, zmusił mnie do powrotu. Zmusił licznymi telefonami, nachodził mnie, ciągle chciał się ze mną spotykać. Wiele razy dzwonił, mówił, że nie daje sobie rady, że chce się zabić bo nie jest w stanie żyć beze mnie. Ja to olewałam, ale mimo wszystko starałam się mu zawsze przemawiać do rozsądku, że pozna kogoś innego, że wszystko się ułoży. Jedynym lekiem na jego ból był mój powrót. Na początku było to na zasadzie, że chciałam się z nim spotykać bez zobowiązań ale bardzo szybko przerodziło się to w prawdziwą miłość z mojej strony. Od października 2015 do września, października 2016 było idealnie. Całe wakacje spędziliśmy razem, było naprawdę cudownie. Zakochałam się w nim bez pamięci i każdy problem jaki pojawiał się między nami szybko potrafiliśmy rozwiązać. Jednak gdy przyszła zima on już nie był taki jak kiedyś. Zaczął mnie olewać, jednak potrafił się sam z siebie jeszcze odezwać, mieliśmy kryzysy mniejsze i większe ale naprawdę wszystko było miedzy nami ok kiedy spędzaliśmy ze sobą czas. Całe olewanie zaczynało się wtedy kiedy wychodziłam od niego i jechałam do siebie. Ostatni raz kiedy byliśmy jeszcze razem spotkaliśmy się, nic nie wskazywało na to, że nie chce ze mną być. Po tym spotkaniu się nie odzywał. Wkurzyłam się i zrobiłam mu małą awanturę. Wypomniałam mu wszystko, że olał mnie w moje urodziny, że w sylwestra pojechał sobie sam imprezować beze mnie. Zapytałam po co to ciągnie skoro mu nie zależy, po tym odpisał, że może nie ciągnąć i się pożegnał. Cały tydzień do niego dzwoniłam, pisałam jednak mnie olewał. Kilka dni później poszłam do niego aby go przeprosić za mój wybuch, ogarnęłam że może faktycznie nie mógł wtedy się do mnie odezwać. Weszłam do jego mieszkania z nadzieją, że za chwilę się pogodzimy, ale usłyszałam, że to koniec, że nie czuje nic do mnie od 3 miesięcy i że nie chce mieć dziewczyny. Byłam w szoku. Tydzień wcześniej było dobrze a on mnie informuje że nie chce ze mną być.. Kompletnie się załamałam, stałam się wrakiem człowieka, dzwoniłam, pisałam, błagałam żeby wrócił. Bez skutku. Zrobiłam z siebie desperatkę. Mimo to nadal strasznie chcę aby wrócił. Nie potrafię zostawić tego wszystkiego za sobą pomimo wielu rozmów z przyjaciółmi. Nikt nie jest w stanie mi wytłumaczyć, że on nie wróci, bo ciągle siedzi we mnie ta cholerna nadzieja. Powiedzcie mi, czy ja naprawdę popadam w paranoje ciągle myśląc, że wróci? A może jest coś co sprawi, że jednak mnie znów pokocha? Czuję się głupio pisząc takie rzeczy ale naprawdę nie umiem sobie poradzić z tym wszystkim..

[kennedy]

Napisane przez xxdreamsxx

Witajcie dziewczyny. Potrzebuję waszej rady na temat mojej relacji z byłym chłopakiem. Opiszę wszystko od początku. 2 lata temu w maju poznałam świetnego chłopaka, zaczęliśmy być razem, było cudownie. Po jakichś dwóch miesiącach zaczęłam wymyślać różne wymówki aby sie z nim nie spotykać, unikałam go, nie odbierałam i odpisywałam bardzo rzadko. On był we mnie zakochany nad życie. W środku wakacji postanowiłam zerwać. Sama do końca nie wiedziałam czemu ale czułam pewnego rodzaju dyskomfort, mimo, że jest naprawdę świetnym facetem. Wróciłam do niego w październiku. Patrząc na to z perspektywy czasu, zmusił mnie do powrotu. Zmusił licznymi telefonami, nachodził mnie, ciągle chciał się ze mną spotykać. Wiele razy dzwonił, mówił, że nie daje sobie rady, że chce się zabić bo nie jest w stanie żyć beze mnie. Ja to olewałam, ale mimo wszystko starałam się mu zawsze przemawiać do rozsądku, że pozna kogoś innego, że wszystko się ułoży. Jedynym lekiem na jego ból był mój powrót. Na początku było to na zasadzie, że chciałam się z nim spotykać bez zobowiązań ale bardzo szybko przerodziło się to w prawdziwą miłość z mojej strony. Od października 2015 do września, października 2016 było idealnie. Całe wakacje spędziliśmy razem, było naprawdę cudownie. Zakochałam się w nim bez pamięci i każdy problem jaki pojawiał się między nami szybko potrafiliśmy rozwiązać. Jednak gdy przyszła zima on już nie był taki jak kiedyś. Zaczął mnie olewać, jednak potrafił się sam z siebie jeszcze odezwać, mieliśmy kryzysy mniejsze i większe ale naprawdę wszystko było miedzy nami ok kiedy spędzaliśmy ze sobą czas. Całe olewanie zaczynało się wtedy kiedy wychodziłam od niego i jechałam do siebie. Ostatni raz kiedy byliśmy jeszcze razem spotkaliśmy się, nic nie wskazywało na to, że nie chce ze mną być. Po tym spotkaniu się nie odzywał. Wkurzyłam się i zrobiłam mu małą awanturę. Wypomniałam mu wszystko, że olał mnie w moje urodziny, że w sylwestra pojechał sobie sam imprezować beze mnie. Zapytałam po co to ciągnie skoro mu nie zależy, po tym odpisał, że może nie ciągnąć i się pożegnał. Cały tydzień do niego dzwoniłam, pisałam jednak mnie olewał. Kilka dni później poszłam do niego aby go przeprosić za mój wybuch, ogarnęłam że może faktycznie nie mógł wtedy się do mnie odezwać. Weszłam do jego mieszkania z nadzieją, że za chwilę się pogodzimy, ale usłyszałam, że to koniec, że nie czuje nic do mnie od 3 miesięcy i że nie chce mieć dziewczyny. Byłam w szoku. Tydzień wcześniej było dobrze a on mnie informuje że nie chce ze mną być.. Kompletnie się załamałam, stałam się wrakiem człowieka, dzwoniłam, pisałam, błagałam żeby wrócił. Bez skutku. Zrobiłam z siebie desperatkę. Mimo to nadal strasznie chcę aby wrócił. Nie potrafię zostawić tego wszystkiego za sobą pomimo wielu rozmów z przyjaciółmi. Nikt nie jest w stanie mi wytłumaczyć, że on nie wróci, bo ciągle siedzi we mnie ta cholerna nadzieja. Powiedzcie mi, czy ja naprawdę popadam w paranoje ciągle myśląc, że wróci? A może jest coś co sprawi, że jednak mnie znów pokocha? Czuję się głupio pisząc takie rzeczy ale naprawdę nie umiem sobie poradzić z tym wszystkim..

Przeciez ci dal znac ze nie chce z.toba byc.
Wyraznie i na pare roznych sposobow- olewal a potem pierwsza klotnie wykorzystal zeby urwac kontakt.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bluebluesky]

Niestety, nie wroci, a nawet, to chcialabys meic faceta, ktory ciagle cie olewa i nie kocha? Chyba nie, pozostaje ci tylko sie z tymm pogodzic.

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Napisane przez xxdreamsxx

Witajcie dziewczyny. Potrzebuję waszej rady na temat mojej relacji z byłym chłopakiem. Opiszę wszystko od początku. 2 lata temu w maju poznałam świetnego chłopaka, zaczęliśmy być razem, było cudownie. Po jakichś dwóch miesiącach zaczęłam wymyślać różne wymówki aby sie z nim nie spotykać, unikałam go, nie odbierałam i odpisywałam bardzo rzadko. On był we mnie zakochany nad życie. W środku wakacji postanowiłam zerwać. Sama do końca nie wiedziałam czemu ale czułam pewnego rodzaju dyskomfort, mimo, że jest naprawdę świetnym facetem. Wróciłam do niego w październiku. Patrząc na to z perspektywy czasu, zmusił mnie do powrotu. Zmusił licznymi telefonami, nachodził mnie, ciągle chciał się ze mną spotykać. Wiele razy dzwonił, mówił, że nie daje sobie rady, że chce się zabić bo nie jest w stanie żyć beze mnie. Ja to olewałam, ale mimo wszystko starałam się mu zawsze przemawiać do rozsądku, że pozna kogoś innego, że wszystko się ułoży. Jedynym lekiem na jego ból był mój powrót. Na początku było to na zasadzie, że chciałam się z nim spotykać bez zobowiązań ale bardzo szybko przerodziło się to w prawdziwą miłość z mojej strony. Od października 2015 do września, października 2016 było idealnie. Całe wakacje spędziliśmy razem, było naprawdę cudownie. Zakochałam się w nim bez pamięci i każdy problem jaki pojawiał się między nami szybko potrafiliśmy rozwiązać. Jednak gdy przyszła zima on już nie był taki jak kiedyś. Zaczął mnie olewać, jednak potrafił się sam z siebie jeszcze odezwać, mieliśmy kryzysy mniejsze i większe ale naprawdę wszystko było miedzy nami ok kiedy spędzaliśmy ze sobą czas. Całe olewanie zaczynało się wtedy kiedy wychodziłam od niego i jechałam do siebie. Ostatni raz kiedy byliśmy jeszcze razem spotkaliśmy się, nic nie wskazywało na to, że nie chce ze mną być. Po tym spotkaniu się nie odzywał. Wkurzyłam się i zrobiłam mu małą awanturę. Wypomniałam mu wszystko, że olał mnie w moje urodziny, że w sylwestra pojechał sobie sam imprezować beze mnie. Zapytałam po co to ciągnie skoro mu nie zależy, po tym odpisał, że może nie ciągnąć i się pożegnał. Cały tydzień do niego dzwoniłam, pisałam jednak mnie olewał. Kilka dni później poszłam do niego aby go przeprosić za mój wybuch, ogarnęłam że może faktycznie nie mógł wtedy się do mnie odezwać. Weszłam do jego mieszkania z nadzieją, że za chwilę się pogodzimy, ale usłyszałam, że to koniec, że nie czuje nic do mnie od 3 miesięcy i że nie chce mieć dziewczyny. Byłam w szoku. Tydzień wcześniej było dobrze a on mnie informuje że nie chce ze mną być.. Kompletnie się załamałam, stałam się wrakiem człowieka, dzwoniłam, pisałam, błagałam żeby wrócił. Bez skutku. Zrobiłam z siebie desperatkę. Mimo to nadal strasznie chcę aby wrócił. Nie potrafię zostawić tego wszystkiego za sobą pomimo wielu rozmów z przyjaciółmi. Nikt nie jest w stanie mi wytłumaczyć, że on nie wróci, bo ciągle siedzi we mnie ta cholerna nadzieja. Powiedzcie mi, czy ja naprawdę popadam w paranoje ciągle myśląc, że wróci? A może jest coś co sprawi, że jednak mnie znów pokocha? Czuję się głupio pisząc takie rzeczy ale naprawdę nie umiem sobie poradzić z tym wszystkim..

Przestań się poniżać, pozbieraj resztki swojej godności i przestań do niego pisać i wydzwaniać. On już nie wróci, nie zakocha się znowu, planował to już wcześniej, sam powiedział, że nie kochał cię już od 3 miesięcy.
To nie było kwestia tygodnia, tydzień wcześniej nie było dobrze, sama widziałaś, że od zimy zaczęło się sypać, już wcześniej mogłaś dostrzec zwiastuny końca związku, tylko poprostu wolałaś ich nie zauważać
Jego uczucie wygasło, nic na to nie zdziałasz, nie zakocha się w tobie ponownie jak będziesz desperacko się z nim kontaktować, błagać go, wydzwaniać i nie dasz mu odejść, to raczej twój sposób zadziała w odwrotną stronę, będzie czuł do ciebie odrazę i będzie brało go na wymioty choćby na wzmiankę o tobie.

[xxdreamsxx]

To jest dla mnie cholernie trudne. Bo dla niego to były 3 miesiące kiedy zachowywał sie wobec mnie idealnie, niestety tylko wtedy kiedy byliśmy obok siebie. Tydzień przed tym zerwaniem współżyliśmy, namawiał mnie na seks bez zabezpieczeń. ciągle powatarzał "ostatni raz" teraz już się domyśliłam czemu. tylko nie rozumiem czemu nie zachowywał wobec mnie dystansu, nie dawał po sobie nic poznać, i nagle z dnia na dzień mam się wynieść z jego życia. I ta cholerna myśl, że kiedyś ktoś zajmie moje miejsce.. że będzie ją przytulał, dotykał, całował.. aż mam ochotę się zabić..

[januszpolak]

Napisane przez xxdreamsxx

To jest dla mnie cholernie trudne. Bo dla niego to były 3 miesiące kiedy zachowywał sie wobec mnie idealnie, niestety tylko wtedy kiedy byliśmy obok siebie. Tydzień przed tym zerwaniem współżyliśmy, namawiał mnie na seks bez zabezpieczeń. ciągle powatarzał "ostatni raz" teraz już się domyśliłam czemu. tylko nie rozumiem czemu nie zachowywał wobec mnie dystansu, nie dawał po sobie nic poznać, i nagle z dnia na dzień mam się wynieść z jego życia. I ta cholerna myśl, że kiedyś ktoś zajmie moje miejsce.. że będzie ją przytulał, dotykał, całował.. aż mam ochotę się zabić..

A jego miejsce zajmie ktoś inny w Twoim życiu. Zachował się bardzo nie w porządku - niby nie kochał 3 miesiące, ale dawał Ci nadzieję. Poznasz kogoś fajniejszego, musisz ochłonąć i skupić się na sobie, a nie na odzyskiwaniu jego, bo on zwyczajnie nie jest tego wart. Jest wielu fajnych chłopaków na tym świecie i poznasz kolejnego.