Dać szansę, kocham go?

[kankanatancze]

Cześć Dziewczyny,
zacznę od tego, że mam 21 lat i myślę na prawdę poważnie już o mężu,rodzinie. Wiem, że dla innych może się to okazać śmieszne ale ak jest,czuję się już gotowa.
Otóż rok temu byłam ze swoim partnerem ( 23l.) pół roku,podobne temperamenty jak i w sprawach łóżkowych też. On pracował za granicą wiec tak naprawdę widywaliśmy się może 2 razy w msc na 2-3 dni.
Z miesiąca na miesiąc ja zastanawiałam się nad rozstaniem ,na pewno km zrobiły swoje ale też jakies wielkiej chemii do niego nie czułam. Zerwaliśmy, wiem,że on bardzo to przeżył bo byłam i jestem jego miłością, niestety ja nie moge tego powiedzieć bo mnie rozstanie nie dotknęło. Minęło kolejne pół roku i ja postanowiłam się odezwać i zapytać co u niego ,bez żadnych podtekstów. Okazało się, że wrócił do kraju na stałe. Zaczeliśmy dużo rozmawiać ,wiem ze on był związku ale szybko go zakonczył bo ciągle miał w głowie mnie. Także zaczęliśmy się spotykać,tak po koleżeńsku , kwiaty mi kupował- widać ze zaczęło mu zależeć . W końcu powiedział, że mnie nadal kocha i zapytał czy będę w stanie go znów pokochać ,ja odpowiedziałam, że nie wiem, że czas mi jest potrzebny. Widziałam jak bardzo mu na mnie zależy i mnie kocha , ja znów UWIELBIAM z nim spędzać czas, rozmawiać,wygłupiać się, wiadomo że coś do niego czuje ale caly czas się boję że to za mało na miłość. Nie wiem czy ja tego chce w życiu..
Bardzo odpowiada mi jego temperament ale też często jest zbyt impulsywny, zazdrosny, że wszystko ja mu muszę mowić pokazywać jak ma się zachować ( np. że chcę żeby mnie zabrał na jakąś krótką wycieczke, spacer), a to mnie męczy.
Dziś mi napisał,że daje mi już spokoj i życzy szczescia,czuję że go tracę i jestem taka rozdarta,coś do niego czuję i wiem że on by mi gwiazdkę z nieba w życiu dał, ale też coś hamuje, bo nie do końca w życiu tego pragnęłam(zawsze chciałam podróżować,zwiedzać,kszta łcić się -on niby też,ale kończy się tylko na jego mówieniu)..
Jestem pomiędzy młotem, a kowadłem. Boję się, że zostanę sama, a on ułoży sobie życie z inną kobietą i bedę sobie pluć, że to ja mogłabym być na jej miejscu.. Na pewno nie jest mi obojętny.
I wiem, że nie da się zjeść ciastko i mieć ciastko ,ale może coś doradzicie, czasami tak obiektywne zdanie jest lepsze niż koleżanki, która mnie zna.

[201803290936]

Napisane przez kankanatancze

Cześć Dziewczyny,
zacznę od tego, że mam 21 lat i myślę na prawdę poważnie już o mężu,rodzinie. Wiem, że dla innych może się to okazać śmieszne ale ak jest,czuję się już gotowa.
Otóż rok temu byłam ze swoim partnerem ( 23l.) pół roku,podobne temperamenty jak i w sprawach łóżkowych też. On pracował za granicą wiec tak naprawdę widywaliśmy się może 2 razy w msc na 2-3 dni.
Z miesiąca na miesiąc ja zastanawiałam się nad rozstaniem ,na pewno km zrobiły swoje ale też jakies wielkiej chemii do niego nie czułam. Zerwaliśmy, wiem,że on bardzo to przeżył bo byłam i jestem jego miłością, niestety ja nie moge tego powiedzieć bo mnie rozstanie nie dotknęło. Minęło kolejne pół roku i ja postanowiłam się odezwać i zapytać co u niego ,bez żadnych podtekstów. Okazało się, że wrócił do kraju na stałe. Zaczeliśmy dużo rozmawiać ,wiem ze on był związku ale szybko go zakonczył bo ciągle miał w głowie mnie. Także zaczęliśmy się spotykać,tak po koleżeńsku , kwiaty mi kupował- widać ze zaczęło mu zależeć . W końcu powiedział, że mnie nadal kocha i zapytał czy będę w stanie go znów pokochać ,ja odpowiedziałam, że nie wiem, że czas mi jest potrzebny. Widziałam jak bardzo mu na mnie zależy i mnie kocha , ja znów UWIELBIAM z nim spędzać czas, rozmawiać,wygłupiać się, wiadomo że coś do niego czuje ale caly czas się boję że to za mało na miłość. Nie wiem czy ja tego chce w życiu..
Bardzo odpowiada mi jego temperament ale też często jest zbyt impulsywny, zazdrosny, że wszystko ja mu muszę mowić pokazywać jak ma się zachować ( np. że chcę żeby mnie zabrał na jakąś krótką wycieczke, spacer), a to mnie męczy.
Dziś mi napisał,że daje mi już spokoj i życzy szczescia,czuję że go tracę i jestem taka rozdarta,coś do niego czuję i wiem że on by mi gwiazdkę z nieba w życiu dał, ale też coś hamuje, bo nie do końca w życiu tego pragnęłam(zawsze chciałam podróżować,zwiedzać,kszta łcić się -on niby też,ale kończy się tylko na jego mówieniu)..
Jestem pomiędzy młotem, a kowadłem. Boję się, że zostanę sama, a on ułoży sobie życie z inną kobietą i bedę sobie pluć, że to ja mogłabym być na jej miejscu.. Na pewno nie jest mi obojętny.
I wiem, że nie da się zjeść ciastko i mieć ciastko ,ale może coś doradzicie, czasami tak obiektywne zdanie jest lepsze niż koleżanki, która mnie zna.

Taa, jasne, będziesz sobie "pluła w brodę", że nie złapałaś pierwszych lepszych portek, żeby być żoną w wieku lat 21. Portek zazdrosnych i impulsywnych. No przepis na szczęście (i rozwód w wieku lat 25).

[lolita96]

Napisane przez Doris1981

Taa, jasne, będziesz sobie "pluła w brodę", że nie złapałaś pierwszych lepszych portek, żeby być żoną w wieku lat 21. Portek zazdrosnych i impulsywnych. No przepis na szczęście (i rozwód w wieku lat 25).

Ja uwielbiam zazdrosnych i impulsywnych mężczyzn

[Paulaaa81]

Napisane przez kankanatancze

Boję się, że zostanę sama, a on ułoży sobie życie z inną kobietą i bedę sobie pluć, że to ja mogłabym być na jej miejscu..

Strach przed samotnością jest fatalnym doradcą w sprawie zamążpójścia. Ty masz dopiero 21 lat, całe życie przed Tobą i lepsza, dojrzalsza miłość. Nie wychodzi się za mąż dla zmiany statusu społecznego, ale z miłości.

Mi to wygląda na to, że jesteś psem ogrodnika, plus na pewno go nie kochasz, skoro tyle rzeczy jest niedopasowanych, tyle Cię w nim drażni. Czuje się, że to jest 'TEN'.

[nyana89]

Najpierw:

Napisane przez kankanatancze

Cześć Dziewczyny,
zacznę od tego, że mam 21 lat i myślę na prawdę poważnie już o mężu,rodzinie. Wiem, że dla innych może się to okazać śmieszne ale tak jest,czuję się już gotowa.

A potem:

Napisane przez kankanatancze

Jestem pomiędzy młotem, a kowadłem. Boję się, że zostanę sama, a on ułoży sobie życie z inną kobietą i bedę sobie pluć, że to ja mogłabym być na jej miejscu.. Na pewno nie jest mi obojętny.

No, dobre podstawy do zamążpójścia, nie ma co Nie kochasz go i nigdy nie kochałaś. Ciebie jedynie boli, że stracisz adoratora, kogoś, kto był na każde Twoje skinienie, kto zabiegał. A nie daj buk ułoży sobie szczęśliwie życie! Daj mu spokój, a sobie poukładaj pewne rzeczy w głowie. 21 lat, może lepiej skupić się na nauce/karierze/pasjach? Serio piszę

[kankanatancze]

Napisane przez lolita96

Ja uwielbiam zazdrosnych i impulsywnych mężczyzn

Też lubię zazdrosnych i impulsywnych, bo sama taka jestem, no ale są granice..

---------- Dopisano o 10:10 ---------- Poprzedni post napisano o 10:04 ----------

Napisane przez Paulaaa81

Strach przed samotnością jest fatalnym doradcą w sprawie zamążpójścia. Ty masz dopiero 21 lat, całe życie przed Tobą i lepsza, dojrzalsza miłość. Nie wychodzi się za mąż dla zmiany statusu społecznego, ale z miłości.

Mi to wygląda na to, że jesteś psem ogrodnika, plus na pewno go nie kochasz, skoro tyle rzeczy jest niedopasowanych, tyle Cię w nim drażni. Czuje się, że to jest 'TEN'.

Masz trochę racji,że jest ze mnie taki mały pies ogrodnika, na pewno nie wychodziłabym za mąż ze strachu przed samotnością, zawsze chciałam wyjsc za mąż z miłości. Wiem, że czuje się "to cos" ale jak nie każdemu jest dane poczuć to i przeżyć szaloną miłość?
Jakimś uczuciem go darzyłąm, pewnie jakiegos rodzaju milosc to byla,ale obawiam się że nie wystarczająca..
Może zbyt mocno wbiłam sobie go na NIE ,a nie dostrzegam tych lepszych stron i na siłę chcę poznać innego faceta(co mi nie wychodzi bo co nowy facet to gorszy). Może tak być, jak myślicie?

---------- Dopisano o 10:14 ---------- Poprzedni post napisano o 10:10 ----------

Napisane przez nyana89

Najpierw:


A potem:


No, dobre podstawy do zamążpójścia, nie ma co Nie kochasz go i nigdy nie kochałaś. Ciebie jedynie boli, że stracisz adoratora, kogoś, kto był na każde Twoje skinienie, kto zabiegał. A nie daj buk ułoży sobie szczęśliwie życie! Daj mu spokój, a sobie poukładaj pewne rzeczy w głowie. 21 lat, może lepiej skupić się na nauce/karierze/pasjach? Serio piszę

Studiuję i pracuje, lecz brak mi najważniejszego, miłości - nie nie jestem zdesperowana i na siłe jej szukam.
Przy nim czuje się kochana.
Zgadzacie się z powiedzeniem lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu?

[nyana89]

Napisane przez kankanatancze

Zgadzacie się z powiedzeniem lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu?

Nie, bo stąd już tylko krok do: 'niechby pił, niechby bił, byleby był'.

[TakaSamaInna]

Chciałabyś by Twój facet był z Tobą tylko dlatego, że Cię lubi i boi się samotności?

[kankanatancze]

Może źle to zabrzmialo,tak jak bym go chciała na sile z desperacji.

Może jestem egoistka ale czasami mam myśli ze "a może znajdę lepszego" a jak się nie uda?

---------- Dopisano o 12:21 ---------- Poprzedni post napisano o 12:11 ----------

Czuje się taka rozdarta ,koleżanka tak mi powiedziała i chyba ma racje"wy ani dla siebie, ani bez siebie".coś odpycha i coś bardzo przyciąga. . Jak takie zachowanie wytłumaczyć. .?

[TakaSamaInna]

Nie kochasz go, tylko jego adorowanie. On może Cię kocha, ale Ty jego nie. Daj mu spokój. Chciałabyś by Twój facet był z Tobą, bo Ty go kochasz, a jednocześnie zastanawiał się czy może kogoś lepszego znajdzie? Przestań go traktować jako poczekalnię do lepszego związku.

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Napisane przez kankanatancze

Może źle to zabrzmialo,tak jak bym go chciała na sile z desperacji.

Może jestem egoistka ale czasami mam myśli ze "a może znajdę lepszego" a jak się nie uda?

---------- Dopisano o 12:21 ---------- Poprzedni post napisano o 12:11 ----------

Czuje się taka rozdarta ,koleżanka tak mi powiedziała i chyba ma racje"wy ani dla siebie, ani bez siebie".coś odpycha i coś bardzo przyciąga. . Jak takie zachowanie wytłumaczyć. .?

Na pewno to żadna miłość z twojej strony. Ależ jest w tobie desperacji w ogromnej ilości i to cię przy nim trzyma, bo boisz się, że lepszego faceta nie znajdziesz. Dajesz nadzieje na jakiś tam związek,a on jak głupek czeka na ciebie i nie może znaleźć normalnej dziewczyny, która odwzajemni jego uczucie.
A zdanie koleżanki można sobie wsadzić w , bo ona widzi tylko powierzchowność waszej relacji i podsyca w tobie wierzenie, że to słuszne

[kankanatancze]

Napisane przez TakaSamaInna

Nie kochasz go, tylko jego adorowanie. On może Cię kocha, ale Ty jego nie. Daj mu spokój. Chciałabyś by Twój facet był z Tobą, bo Ty go kochasz, a jednocześnie zastanawiał się czy może kogoś lepszego znajdzie? Przestań go traktować jako poczekalnię do lepszego związku.

Być może masz racje, ale beczę jak głupia bo wiem, że jemu jest cięzko. Nie jestem egoistką i bardzo to boli jak widzi się, że człowiek który cię kocha,cierpi z twojego powodu.

[TakaSamaInna]

Napisane przez kankanatancze

Być może masz racje, ale beczę jak głupia bo wiem, że jemu jest cięzko. Nie jestem egoistką i bardzo to boli jak widzi się, że człowiek który cię kocha,cierpi z twojego powodu.

To skróć jego cierpienie i powiedz wprost, że nic nie będzie. Może urwie kontakt, ale przynajmniej będzie już się z Ciebie "leczyć". Tak tylko jeszcze bardziej go ranisz dając nadzieję.

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Napisane przez TakaSamaInna

To skróć jego cierpienie i powiedz wprost, że nic nie będzie. Może urwie kontakt, ale przynajmniej będzie już się z Ciebie "leczyć". Tak tylko jeszcze bardziej go ranisz dając nadzieję.

Nawet jeśli on kontaktu nie urwie, to ona powinna, jeśli tak się o niego martwi

[I am Rock]

Cokolwiek do niego czułaś, to na pewno nie była miłość, bo przecież rozstałaś się z nim bez żalu. I jedyne, czego ci teraz potrzeba, to ciągła adoracja ze strony faceta. Wiesz, że mu zależy i się tym żywisz.
Facet przejrzy kiedyś na oczy, nie miej złudzeń.

[201803290936]

Autorko, wiem że masz pewnie inny obraz siebie i to, co napiszę to nie zarzut, czy oskarżenie, ale: z tego co i jak opisujesz i tłumaczysz wynika, że są w Tobie jeszcze spore pokłady niedojrzałości, swego rodzaju naiwności. I spora desperacja. Zabójcza mieszanka dla wybierania partnera na życie i tworzenia związku. Nawet za 3-4 lata jak spojrzysz wstecz, to się zdziwisz co siedziało Ci w głowie.

[phideaux]

Daj mu spokój. Trzymasz go sobie po prostu w odwodzie. Sama napisałaś, że nawet rozstanie cię specjalnie nie ruszyło. Teraz się stara, to podtrzymuje twoje zainteresowanie.

[kazleto]

Napisane przez kankanatancze

Może źle to zabrzmialo,tak jak bym go chciała na sile z desperacji.

Może jestem egoistka ale czasami mam myśli ze "a może znajdę lepszego" a jak się nie uda?

---------- Dopisano o 12:21 ---------- Poprzedni post napisano o 12:11 ----------

Czuje się taka rozdarta ,koleżanka tak mi powiedziała i chyba ma racje"wy ani dla siebie, ani bez siebie".coś odpycha i coś bardzo przyciąga. . Jak takie zachowanie wytłumaczyć. .?

W.sumie zal mi chlopaka, bo traktujesz go jako opcje zapasowa, jesli nie znakdziesz innego to niech bedzie on. Smutne to. I trąci desperacja.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kankanatancze]

Powiedział ze juz mnie nie męczy i daje mi spokoj . A ja czuję się jakby ktoś zabrał mi Część siebie. Zero ochoty na cokolwiek, najchętniej bym siedziala w łóżku i nigdzie nie wychodziła- nie dlatego że straciłam "adoratora" bo nie tylko on mnie adorowal i komplemenotował,a tylko po jego odejściu czuje jakaś pustkę.