obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii

niechceistniec · 2017-03-25, 14:29

Część,
Pisalam tutaj kilka lat temu (z tym samym problemem), wtedy mi pomogliście wiec z nadzieja przychodzę znowu. Poprzedniego nicku niestety nie pamiętam.
Jestem kilka miesięcy po ślubie, razem ponad 9 lat. Od poczatku związku ( w poprzednich również ). Miałam ogromny problem z iracjonalna zazdrością. Z jej powodu poszłam na psychoterapie w nurcie psychodynamicznym. Terapia ukonczona, nie przerwana, prawie rok temu. Po zakończeniu terapii czułam sie w miarę dobrze mimo tego, ze problem nie zginął tylko lepiej sobie z tym radziłam i bylam pewniejsza siebie. Niestety w chwili obecnej jest jeszcze gorzej niż bylo kiedykolwiek.
Do sedna. O co jestem zazdrosna? O to, ze mój mąż patrzy na inne kobiety, o to ze mogą mu sie podobać, o to ze może uważać je za atrakcyjne. Czuje jak skręca mnie w środku gdy przepuszcza kobietę przez przejście, gdy jest w sklepie i jest sam i może na inne patrzeć, o to ze w filmie mogą być sceny rozbierane albo nawet ubrana ale atrakcyjna, o Internet i wszystkie, które można tam zobaczyć. O to ze gdy nie ma mnie w domu może oglądać zdjęcia innych albo porno, pomimo ze obiecał ze tego nie robi. Gdy zamieszkaliśmy razem po kilku tygodniach wpadłam w szal sprawdzania, nawet tego co wyszukiwal w internacie kilka lat temu - przez konto Google. Znalazłam ze z 5 lat temu wszedł na fotobloga dziewczyny, ktora byla kiedys na weselu, na ktorym on byl a nie mogl mnie zabrac ze soba, bylam o nią strasznie zazdrosna bo mowil ze kolo niej tam siedział. Od tego odkrycia bloga wszystko sie zaczelo od nowa. Moja zazdrość zaczela się od nowa. Zaczelam być podejrzliwa i sprawdzać wszystko co możliwe.
Coraz rzadziej uprawiamy seks, zaczelam szukac dowodów ze masturbuje sie przy innych babach. Coraz bardziej w to wierze bo dla mnie to nie jest normalne żeby kochać sie raz na dwa tygodnie. Pomimo ze inicjuje częściej to słyszę ze albo zmęczony albo nieprzygotowany albo inna wymowka. Przez to czuje sie nieatrakcyjna i odtrącona.
Wie ze go sprawdzam. Któregoś razu nie wytrzymałam i wygarnęłam co znalazłam. Problem w tym ze zaczął mnie oszukiwać i pomimo dowodów może się wypierać ze czegos nie zrobil albo ze wszedł na jakas stronę przez przypadek.
Mam dość siebie, mam dość zycia. Chciałabym zniknąć z tego świata, nie mam juz sily . Często sie klocimy właśnie przez zazdrość. Słyszę wtedy ze mam wypierdalac, zamknąć ☠☠☠any ryj albo ze ogólnie jestem po☠☠☠ana. Również to ze ma dość, ze nie wie po co byl ślub albo ze z kazda awantura zależy mu coraz mniej. Jezeli sie nie kłócimy a chce o czym pogadać co według mnie jest nie tak a on rozmawiać nie chce to albo zakłada słuchawki żeby mnie nie słyszeć albo calkowicie ignoruje i sie nie odzywa.
Mam dość takiego życia. Nie wiem juz co robic, co jest moja a co jego wina. I ile jeszcze wytrzymam będąc tak traktowana.
Błagam o pomoc.

kalor · 2017-03-25, 16:05

Ojjj, chyba masz wiekszy problem niż twoja zazdrość. I on, i ty macie swoje za uszami. Ty go obsesyjnie sprawdzasz, a on cię wyzywa. Co to za związek w ogóle? Kiedy on zaczął tak się do ciebie odzywać?

elvegirl · 2017-03-25, 16:06

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Mam dość takiego życia. Nie wiem juz co robic, co jest moja a co jego wina. I ile jeszcze wytrzymam będąc tak traktowana.

Myślałaś o powrocie na terapię?

Czy on w ogóle o terapii wie, wie że masz problem z zazdrością i że z nim walczyłaś? Reaguje agresją, powodów może być mnóstwo

**201712140912** · 2017-03-25, 16:14

Mam wyrażenie, ze zaraz wypadna trupy z szafy i okaże się, ze pan wcale nie jest taki godzien zaufania.

Wysłane za pomocą mTalk

niechceistniec · 2017-03-25, 16:16

Tak, on wie o tym ze chodziłam na psychoterapie i ze ja zakończyłam. Jestesmy razem 9 lat a terapie zakończyłam niecaly rok temu wiec prawie każdy mógłby zauważyć moje wyjścia dwa razy w tygodniu. Sam wysylal mnie wtedy do psychiatry- tam chodziłam ponad rok, przez ten czas dostawalam parogen. Myślałam o powrocie na terapie, ale chciałam najpierw spróbować sama sobie poradzić ale jednak nie umiem chyba...

Wyzwiska z jego strony? Od bardzo dawna, ale wtedy zdarzalo sie to rzadko i na pewno nie takimi wulgarnymi określeniami. Dwa razy - kilka lat temu i z miesiąc temu mnie szarpnal - tlumaczyl ze z mojej winy. Chciałam porozmawiać, oczywiście igrnorujac zalozyl słuchawki wiec wstalam żeby je zdjac i wtedy to się stało. Innych takich akcji nie bylo.

W tym wszystkim sama juz nie wiem czy winna jestem ja i moja zazdrość czy po prostu jego zachowanie powoduje ze czuję sie jak nic nie warta szmata.

ajah · 2017-03-25, 16:19

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Tak, on wie o tym ze chodziłam na psychoterapie i ze ja zakończyłam. Jestesmy razem 9 lat a terapie zakończyłam niecaly rok temu wiec prawie każdy mógłby zauważyć moje wyjścia dwa razy w tygodniu. Sam wysylal mnie wtedy do psychiatry- tam chodziłam ponad rok, przez ten czas dostawalam parogen. Myślałam o powrocie na terapie, ale chciałam najpierw spróbować sama sobie poradzić ale jednak nie umiem chyba...

Wyzwiska z jego strony? Od bardzo dawna, ale wtedy zdarzalo sie to rzadko i na pewno nie takimi wulgarnymi określeniami. Dwa razy - kilka lat temu i z miesiąc temu mnie szarpnal - tlumaczyl ze z mojej winy. Chciałam porozmawiać, oczywiście igrnorujac zalozyl słuchawki wiec wstalam żeby je zdjac i wtedy to się stało. Innych takich akcji nie bylo.

W tym wszystkim sama juz nie wiem czy winna jestem ja i moja zazdrość czy po prostu jego zachowanie powoduje ze czuję sie jak nic nie warta szmata.

Ty masz problem z zazdrością on jest przemocowcem.
Obawiam się, że jego zachowanie jest czynnikiem wzmacniający twoja zazdrosc.
Nie, nie jesteś winna temu, że Cię szarpie i wyzywa. To on jest winien.

elvegirl · 2017-03-25, 16:24

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

W tym wszystkim sama juz nie wiem czy winna jestem ja i moja zazdrość czy po prostu jego zachowanie powoduje ze czuję sie jak nic nie warta szmata.

Jedno i drugie - zazdrość to problem, który masz od lat, ale on zachowuje się tak, jakby chciał Cię sprowokować do kolejnych napadów zazdrości. Nie wspiera, wyzywa - być może ma już dość, może lata bycia podejrzewanym o najgorsze doprowadziły go na granicę i poza nią, a może on faktycznie ma coś za uszami - ciężko stwierdzić.
Pewne jest jedno - w tym związku coś się posypało i dobrze by było, żeby ktoś pomógł Ci (Wam? Może wspólna terapia?) w określeniu co, dlaczego i czy jest jeszcze o co walczyć.

Bo teraz to wygląda strasznie.

---------- Dopisano o 17:24 ---------- Poprzedni post napisano o 17:22 ----------

Cytat:

Napisane przez ajah

Nie, nie jesteś winna temu, że Cię szarpie i wyzywa. To on jest winien.

Tak, jeśli ma problem z agresją, to powinien z tym walczyć, a nie zwalać Autorko winę na Ciebie.

niechceistniec · 2017-03-25, 16:31

Wg niego wszystkiego źródłem jestem ja i moja zazdrość. Przez nią klocimy sie, sa ciche dni, jego kłamstwa (wypierane przez niego pomimo pokazywania dowodów) i ogólnie zla atmosfra. Ale tak jak piszesz, mimo tego ze mam problem nie uważam ze to moja wina ze jestem tak traktowana. Zawsze wydawało mi się ze nic nie uprawnia do takiego jego zachowania.

Wiem, ze nie jestem święta i nie chce sie usprawiedliwiać, ale mysle ze gdyby mnie nie osxukiwal miałbym więcej zaufania. Chciałabym podjąć kolejna walkę z zazdrością ale straciłam grunt pod nogami i nie wiem juz w jakim stopniu to moje wymysly a w jakim mam powody. Nie mam sily, nie wiem czy jeszcze warto. To ze mu nie umiem ufać i dlatego tak się zachowuje to jak sam powiedział ma to gdzies i to mój problem...

---------- Dopisano o 17:31 ---------- Poprzedni post napisano o 17:27 ----------

Elvegirl - bardzo chetnie poszlabym na wspolna terapie, tylko nie ma ani procenta szansy żeby sie na to zgodził. Po pierwsze dlatego ze nie wierzy ze jakikolwiek psycholog pomoże, po drugie wg niego to ja mam problem i wszystko dzieje sie przeze mnie.

elvegirl · 2017-03-25, 16:35

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Zawsze wydawało mi się ze nic nie uprawnia do takiego jego zachowania.

I niech Ci nigdy nie przyjdzie do głowy żeby pomyśleć inaczej.

---------- Dopisano o 17:35 ---------- Poprzedni post napisano o 17:32 ----------

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Elvegirl - bardzo chetnie poszlabym na wspolna terapie, tylko nie ma ani procenta szansy żeby sie na to zgodził. Po pierwsze dlatego ze nie wierzy ze jakikolwiek psycholog pomoże, po drugie wg niego to ja mam problem i wszystko dzieje sie przeze mnie.

Do

z takim "partnerem".

niechceistniec · 2017-03-25, 16:44

A właściwie "mężem". Nie liczyłam na to, ze po ślubie będzie super i nigdy nie będzie zle, ale nie spodziewałam sie ze w kilka miesięcy tak zniszcze się psychicznie. Mysle sobie ze gdyby nie moja zazdrość byloby chociaż troche normalniej, ale jest chwila spokoju i zaraz albo przylapie go na kłamstwie albo znowu jego unikanie sexu (i moje myśli ze woli porno i wlasna rękę). Gdy zrobię krok do przodu to zaraz dwa do tylu. Mam dość ryczenia codziennie w poduszkę i myślenia o tym jak bardzo chciałabym wrócić do rodziców gdzie czułam sie kochana, szanowana i akceptowana...

**201712140912** · 2017-03-25, 16:53

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

A właściwie "mężem". Nie liczyłam na to, ze po ślubie będzie super i nigdy nie będzie zle, ale nie spodziewałam sie ze w kilka miesięcy tak zniszcze się psychicznie. Mysle sobie ze gdyby nie moja zazdrość byloby chociaż troche normalniej, ale jest chwila spokoju i zaraz albo przylapie go na kłamstwie albo znowu jego unikanie sexu (i moje myśli ze woli porno i wlasna rękę). Gdy zrobię krok do przodu to zaraz dwa do tylu. Mam dość ryczenia codziennie w poduszkę i myślenia o tym jak bardzo chciałabym wrócić do rodziców gdzie czułam sie kochana, szanowana i akceptowana...

Masz aktualnie większy problem niż zazdrość - związałaś się z przemocowcem. Idź sama na terapie.

Wysłane za pomocą mTalk

elvegirl · 2017-03-25, 16:54

Nie wiem czy kiedykolwiek będzie dobrze w tym związku, skoro on winą za wszystko, łącznie ze swoimi kłamstwami, obarcza Ciebie.
Wiele błędów można naprawić, z wielu zachowań można się wyleczyć, ale trzeba siebie nawzajem szanować, lubić i bardzo chcieć wszystko naprawić. Że o miłości nie wspomnę.

squirrelqa · 2017-03-25, 17:03

Naprawdę jesteś aż TAK zazdrosną o faceta, którego większość kobiet nie tknęłaby nawet kijem od szczotki? Przecież jego zachowania są niedopuszczalne i żadna szanująca siebie i swoją samoocenę kobieta nie chciałby mieć do czynienia z taką osobą.

niechceistniec · 2017-03-25, 17:08

Pewnie zadna szanująca swoją samoocenę i siebie nie zwiazalaby sie z nim, jednak moja samoocena wynosi zero, poniżej dna studni, nie ma jej. Uwierzylam juz ze nie jestem warta tego żeby kochal mnie jakikolwiek mężczyzna. (oprócz ojca).

Czy dwa epizody szarpania + wyzwiska i obrażanie to juz przemocowiec?:/

elvegirl · 2017-03-25, 17:13

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Czy dwa epizody szarpania + wyzwiska i obrażanie to juz przemocowiec?:/

Tak.

squirrelqa · 2017-03-25, 17:14

Oczywiście, że to przemocowiec.
Skoro sama widzisz, że Twoja samoocena będąc z nim nie rośnie, wręcz przeciwnie - drastycznie spada - to powinnaś odciąć się od niego. Trwaie w tej koszmarnej sytuacji nie pomoże Ci zbudować poczucia własnej wartości. Chcesz przeżyć życie w takim stanie, jak obecnie?

A z wieloma mężczyznami przed nim się spotkałaś, byłaś w związku? To, że on Ci mówi, że nie zbudujesz z nikim dobrej relacji, to tylko jego głupie słowa mające Cię usadzić w miejscu i potulnie znosić wyzwiska.

niechceistniec · 2017-03-25, 17:26

Przed nim bylam w związku 3 lata. Traktowana bylam zupełnie inaczej i bylam szczesliwa, ale tez mlodsza.

Boje sie, ze on sie nigdy nie zmieni, ze swoim zachowaniem będzie podkopywal moje poczucie własnej wartości, którego i tak juz nie ma. Nie pamiętam kiedy ostatni raz usłyszałam od niego komplement, chyba latem półtora roku temu. Ze mnie kocha sam z siebie powiedzial ostatni raz ... 8 lat temu. Dokladnie tyle. Nie czuje w niczym miłości i wsparcia. Czym sobie na to wszystko zasluzylam...

ajah · 2017-03-25, 17:28

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Przed nim bylam w związku 3 lata. Traktowana bylam zupełnie inaczej i bylam szczesliwa, ale tez mlodsza.

Boje sie, ze on sie nigdy nie zmieni, ze swoim zachowaniem będzie podkopywal moje poczucie własnej wartości, którego i tak juz nie ma. Nie pamiętam kiedy ostatni raz usłyszałam od niego komplement, chyba latem półtora roku temu. Ze mnie kocha sam z siebie powiedzial ostatni raz ... 8 lat temu. Dokladnie tyle. Nie czuje w niczym miłości i wsparcia. Czym sobie na to wszystko zasluzylam...

Na to, że on się zmieni szanse są praktycznie zerowe.

niechceistniec · 2017-03-25, 17:39

W takim razie nie wiem juz co mam robic. Nie wiem co jeszcze dać z siebie żeby bylo normalnie, żeby byo dobrze. Sama niczego nie zdziałam a on nic zrobić nie chce. Dzisiaj po kolejnej.klotni ( jego kłamstwo ),nie chce nawet rozmawiać a najlepiej byloby żebym tutaj juz nie wracala. To wszystko jest chore.

**7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30** · 2017-03-25, 17:41

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Przed nim bylam w związku 3 lata. Traktowana bylam zupełnie inaczej i bylam szczesliwa, ale tez mlodsza.

Boje sie, ze on sie nigdy nie zmieni, ze swoim zachowaniem będzie podkopywal moje poczucie własnej wartości, którego i tak juz nie ma. Nie pamiętam kiedy ostatni raz usłyszałam od niego komplement, chyba latem półtora roku temu. Ze mnie kocha sam z siebie powiedzial ostatni raz ... 8 lat temu. Dokladnie tyle. Nie czuje w niczym miłości i wsparcia. Czym sobie na to wszystko zasluzylam...

Całe wasze małżeństwo jest nie tak. Tylko ty możesz zmienić swoją sytuacje, pomóc sobie. Facet jest przemocowcem, nawet nie chce pójść na terapie, żeby naprawić tą relacje, zmienić coś w sobie, ty się starałaś, leczyłaś. A on? Ma cię kompletnie gdzieś, traktuje cię jak śmiecia, wyzywa, zaniża twoją samoocenę, a jego zachowanie pogłębią twoją chorobliwą zazdrość. Ty potrzebujesz warunków, żeby się wyleczyć, spokoju, być traktowana jak partnerka, a nie przeszkadzający bibelot. Twoje małżeństwo cię wyniszcza, on cię wyniszcza. Może rozważ powrót na terapię, dla samej siebie (broń Boże dla niego), odbuduj swoją psychikę i zastanów się czy rozstanie nie będzie słusznym wyjściem.

Czy w swoim poprzednim związku, w którym byłaś dobrze traktowana też przejawiała się u ciebie taka zazdrość?

niechceistniec · 2017-03-25, 17:49

W poprzednim związku zazdrość byla, ale w małym stopniu, taka zdrowa. Czułam się na tym kochana i akceptowana, ze w sumie żaden z problemów, które sa teraz nie istniał. Mimo tego ze przez pewien czas byliśmy związkiem na odległość.

Tutaj od poczatku czułam się niedowartościowana. Poglebia sie to z roku na rok. Chciałabym jeszcze żeby sprobowac cokolwiek naprawić ale juz nie mam pomysłów jak...

kleo_4 · 2017-03-25, 18:01

Zauważyłam, ze coraz większość dziewczyn usprawiedliwia wszystkie problemy "swoją obsesyjna/chorobliwa zazdrością". Moim zdaniem gdybys otrzymywała od niego wszystko to co powinien Ci dać: zainteresowanie, adoracje, poczucie bycia kochana i ta jedna to nie byłoby mowy o żadnej zazdrości. Z tego co piszesz on Ci funduje kłamstwa, brak zblizen, zero czułości (o przemocy i wyzwiskach nie wpominajac). Gdybys miała poczucie bycia jego jedyna i najważniejsza to nawet nie zwróciłabys uwagi na to ze przepuścil kobietę na pasach.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

**7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30** · 2017-03-25, 18:03

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

W poprzednim związku zazdrość byla, ale w małym stopniu, taka zdrowa. Czułam się na tym kochana i akceptowana, ze w sumie żaden z problemów, które sa teraz nie istniał. Mimo tego ze przez pewien czas byliśmy związkiem na odległość.

Tutaj od poczatku czułam się niedowartościowana. Poglebia sie to z roku na rok. Chciałabym jeszcze żeby sprobowac cokolwiek naprawić ale juz nie mam pomysłów jak...

tutaj nie ma co naprawiać. To od początku nie jest dobra relacja, zawsze będziesz czuła się gorsza. Kobieto, zobacz co on z tobą robi! On cię wyniszcza. Nawet nie kocha. On nawet nie chce niczego naprawiać, a jeśli jedna ze stron nic nie robi żeby coś zmienić, to taki związek nie ma sensu, to walka z wiatrakami. Ty się będziesz starać, a on cię i tak będzie traktował jak gó*no. Odejdź od niego, tak normalny związek nie wygląda, a on od początku jest nie taki jak powinien.

Twoja zazdrość nie usprawiedliwa jego zachowania, to on jest burakiem

elvegirl · 2017-03-25, 18:20

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Sama niczego nie zdziałam a on nic zrobić nie chce.

Tu masz odpowiedź na wszystkie pytania.

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Tutaj od poczatku czułam się niedowartościowana. Poglebia sie to z roku na rok.

I jeszcze tu.

Z każdym Twoim postem widać coraz wyraźniej, że to nie Ty masz problem z zazdrością, a on z brakiem elementarnego szacunku do Ciebie. Facet się nad Tobą po prostu psychicznie znęca.

niechceistniec · 2017-03-25, 18:25

Wiem, ze tak nie wygląda normalny związek. Z zasmuceniem patrzę na moich rodziców którzy po 40 latach małżeństwa sa dla siebie tacy bliscy. Dają sobie cmoka na dowidzenia, zdrobniale mówią, zawsze sa razem itp... Tak bardzo chciałam stworzyć tez taki związek ale obojętnie ile z siebie dam to nie da rady, albo ja takiej relacji nie umiem z nikim stworzyć albo probuje nie z ta osoba.

Rozstanie to poważny krok i nie mogę go poczynić nie wykorzystując wszystkich możliwości żeby to naprawić. Ale one juz chyba sie skonczyly? Nie mam sily juz zyc.

squirrelqa · 2017-03-25, 18:29

Nie masz siły żyć? A pomijając sferę związkową, skupiasz się w swoich rozmyślaniach na czymś innym? Na pracy, zainteresowaniach, własnym zdrowiu, przyjaciołach, udzielaniu się w lokalnej społeczności czy tysiącu innych możliwości, które Cię otaczają? Czy żyjesz tylko dla bycia w związku?

niechceistniec · 2017-03-25, 18:29

Tylko dlaczego do cholery nie widziałam tego wczesniej? W dniu ślubu czułam się na prawdę szczesliwa, pomimo tego ze nawet nie powiedzial ze ładnie wyglądam w białej sukni ślubnej...

Jestem głupia i obawiam sie ze później będę siedzieć, wspominać dobre chwile których może mało ale byly i zalowac... A z drugiej strony to wszystko juz mnie przeroslo.

cava · 2017-03-25, 18:36

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Przed nim bylam w związku 3 lata. Traktowana bylam zupełnie inaczej i bylam szczesliwa, ale tez mlodsza.

Boje sie, ze on sie nigdy nie zmieni, ze swoim zachowaniem będzie podkopywal moje poczucie własnej wartości, którego i tak juz nie ma. Nie pamiętam kiedy ostatni raz usłyszałam od niego komplement, chyba latem półtora roku temu. Ze mnie kocha sam z siebie powiedzial ostatni raz ... 8 lat temu. Dokladnie tyle. Nie czuje w niczym miłości i wsparcia. Czym sobie na to wszystko zasluzylam...

Owszem, on się nie zmieni. A może jednak nie do końca. Trochę się zmieni. Na gorsze.
Ale nie tto jest istotne, bo to to sama dobrze wiesz, tylko sama siebie oszukujesz.

Kluczowe:
Czyli rok temu, po 9 latach związku, wyszłaś za mąż za człowieka, który "kocham Cię" powiedział Ci ostatnio 8 !!!! lat temu?!
Ty to widzisz, jak to wygląda napisane tylko?!!!

Kobieto, ty nie masz problemy z zadrością, nie masz problemy z partnerem, nie masz problemu z niska samooceną, ani wbrew pozorom z agresją w związku itp.
To sa poboczne bzdety, nieistotne w obliczu twojego kluczowego problemu.

Ty masz problem z własnym patologicznym uporem i brnięciem w g. za wszelką cene i po trupie.
Swoim.

Najważniejsze w tym wszystkim jest PO CO? siedzisz w związku z tym człowiekiem?
Nie, "kocham go" to nie jest żadno wytłumaczenie.
Mozna kochać, ale mieć swój rozum i odejść.
Tym straszniejsze to jest, że Ty z tego co wpiszesz, wiesz jak wygląda miłość i szczście.
I ta miłośc rodzicielska i spokój w domu pomiędzy kochającymi ludzmi, i ta miłość uskrzydlająca pomiędzy partnerami, bo jej zaznałaś w poprzednim związku.

PO CO?! siedzisz z tym człowiekiem? Co z tego masz?
Bo cos masz, cos czego nie chcesz stracić.
Co to jest?
Skala emocji? Bycie psem ogrodnika? Coś innego?

**7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30** · 2017-03-25, 18:36

Cytat:

Napisane przez niechceistniec

Tylko dlaczego do cholery nie widziałam tego wczesniej? W dniu ślubu czułam się na prawdę szczesliwa, pomimo tego ze nawet nie powiedzial ze ładnie wyglądam w białej sukni ślubnej...

Jestem głupia i obawiam sie ze później będę siedzieć, wspominać dobre chwile których może mało ale byly i zalowac... A z drugiej strony to wszystko juz mnie przeroslo.

Każda kobieta po rozejściu się przeżywa te dobre chwile i za nimi tęskni, ale potem uświadamiamy sobie, że tak naprawdę nie było czego żałować, że to zwykłe dupki

niechceistniec · 2017-03-25, 18:43

W ostatnim czasie gdy zazdrość jest na bardzo wysokim poziomie nie mam sily angażować sie i swoje myśli czymkolwiek innym. Budzę sie i mysle czy w nocy gdy spalam oglądam inne, klade sie spac z te sama myślą. W ciagu dnia nie ma godziny żeby zazdrość mną nie manipulowala. Analizuje stare sytuacje, przypominam kłamstwa i traktowanie. Nie jest tak ze specjalnie to robię. Raczej tak ze nie mogę się na niczym skupić bo zazdrosne myśli nie wychodzą z mojej glowy i nie pozwalają mi pracować, rozmawiać z innymi, wykonywać czynności domowych. Po kolejnym kłamstwie albo kłótni mogę nie jeść dwa dni bo mi.nerwy nie pozwalają. Nie mam przyjaciół, nie mam z kim sie spotkać albo porozmawiać.

---------- Dopisano o 19:43 ---------- Poprzedni post napisano o 19:36 ----------

Nie umiem logicznie napisać po co z nim jestem. Wiem ze kochać to czasami za malo. Tak samo jak wiem, jak żałośnie wygląda to ze ostatnie kocham usłyszałam 8 lat temu. Jestem masochistką, zawsze bylam taka ze poświęcałam sie dla wszystkich dookoła nawet gdy nie byli dla mnie dobrzy. Chciałam kochać i być kochana. Chciałam być szczęśliwa i szczęście dać. Z każdym kolejnym dniem odejść tak po prostu coraz trudniej.

2017-03-25, 14:29	#1
niechceistniec Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-03 Wiadomości: 29	obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Część, Pisalam tutaj kilka lat temu (z tym samym problemem), wtedy mi pomogliście wiec z nadzieja przychodzę znowu. Poprzedniego nicku niestety nie pamiętam. Jestem kilka miesięcy po ślubie, razem ponad 9 lat. Od poczatku związku ( w poprzednich również ). Miałam ogromny problem z iracjonalna zazdrością. Z jej powodu poszłam na psychoterapie w nurcie psychodynamicznym. Terapia ukonczona, nie przerwana, prawie rok temu. Po zakończeniu terapii czułam sie w miarę dobrze mimo tego, ze problem nie zginął tylko lepiej sobie z tym radziłam i bylam pewniejsza siebie. Niestety w chwili obecnej jest jeszcze gorzej niż bylo kiedykolwiek. Do sedna. O co jestem zazdrosna? O to, ze mój mąż patrzy na inne kobiety, o to ze mogą mu sie podobać, o to ze może uważać je za atrakcyjne. Czuje jak skręca mnie w środku gdy przepuszcza kobietę przez przejście, gdy jest w sklepie i jest sam i może na inne patrzeć, o to ze w filmie mogą być sceny rozbierane albo nawet ubrana ale atrakcyjna, o Internet i wszystkie, które można tam zobaczyć. O to ze gdy nie ma mnie w domu może oglądać zdjęcia innych albo porno, pomimo ze obiecał ze tego nie robi. Gdy zamieszkaliśmy razem po kilku tygodniach wpadłam w szal sprawdzania, nawet tego co wyszukiwal w internacie kilka lat temu - przez konto Google. Znalazłam ze z 5 lat temu wszedł na fotobloga dziewczyny, ktora byla kiedys na weselu, na ktorym on byl a nie mogl mnie zabrac ze soba, bylam o nią strasznie zazdrosna bo mowil ze kolo niej tam siedział. Od tego odkrycia bloga wszystko sie zaczelo od nowa. Moja zazdrość zaczela się od nowa. Zaczelam być podejrzliwa i sprawdzać wszystko co możliwe. Coraz rzadziej uprawiamy seks, zaczelam szukac dowodów ze masturbuje sie przy innych babach. Coraz bardziej w to wierze bo dla mnie to nie jest normalne żeby kochać sie raz na dwa tygodnie. Pomimo ze inicjuje częściej to słyszę ze albo zmęczony albo nieprzygotowany albo inna wymowka. Przez to czuje sie nieatrakcyjna i odtrącona. Wie ze go sprawdzam. Któregoś razu nie wytrzymałam i wygarnęłam co znalazłam. Problem w tym ze zaczął mnie oszukiwać i pomimo dowodów może się wypierać ze czegos nie zrobil albo ze wszedł na jakas stronę przez przypadek. Mam dość siebie, mam dość zycia. Chciałabym zniknąć z tego świata, nie mam juz sily . Często sie klocimy właśnie przez zazdrość. Słyszę wtedy ze mam wypierdalac, zamknąć ☠☠☠any ryj albo ze ogólnie jestem po☠☠☠ana. Również to ze ma dość, ze nie wie po co byl ślub albo ze z kazda awantura zależy mu coraz mniej. Jezeli sie nie kłócimy a chce o czym pogadać co według mnie jest nie tak a on rozmawiać nie chce to albo zakłada słuchawki żeby mnie nie słyszeć albo calkowicie ignoruje i sie nie odzywa. Mam dość takiego życia. Nie wiem juz co robic, co jest moja a co jego wina. I ile jeszcze wytrzymam będąc tak traktowana. Błagam o pomoc.

2017-03-25, 16:05	#2
kalor Gazela inteligencji Zarejestrowany: 2010-10 Wiadomości: 6 371	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Ojjj, chyba masz wiekszy problem niż twoja zazdrość. I on, i ty macie swoje za uszami. Ty go obsesyjnie sprawdzasz, a on cię wyzywa. Co to za związek w ogóle? Kiedy on zaczął tak się do ciebie odzywać?

2017-03-25, 16:14	#4
201712140912 Konto usunięte Zarejestrowany: 2017-01 Wiadomości: 263	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Mam wyrażenie, ze zaraz wypadna trupy z szafy i okaże się, ze pan wcale nie jest taki godzien zaufania. Wysłane za pomocą mTalk

2017-03-25, 16:16	#5
niechceistniec Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-03 Wiadomości: 29	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Tak, on wie o tym ze chodziłam na psychoterapie i ze ja zakończyłam. Jestesmy razem 9 lat a terapie zakończyłam niecaly rok temu wiec prawie każdy mógłby zauważyć moje wyjścia dwa razy w tygodniu. Sam wysylal mnie wtedy do psychiatry- tam chodziłam ponad rok, przez ten czas dostawalam parogen. Myślałam o powrocie na terapie, ale chciałam najpierw spróbować sama sobie poradzić ale jednak nie umiem chyba... Wyzwiska z jego strony? Od bardzo dawna, ale wtedy zdarzalo sie to rzadko i na pewno nie takimi wulgarnymi określeniami. Dwa razy - kilka lat temu i z miesiąc temu mnie szarpnal - tlumaczyl ze z mojej winy. Chciałam porozmawiać, oczywiście igrnorujac zalozyl słuchawki wiec wstalam żeby je zdjac i wtedy to się stało. Innych takich akcji nie bylo. W tym wszystkim sama juz nie wiem czy winna jestem ja i moja zazdrość czy po prostu jego zachowanie powoduje ze czuję sie jak nic nie warta szmata.

2017-03-25, 16:31	#8
niechceistniec Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-03 Wiadomości: 29	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Wg niego wszystkiego źródłem jestem ja i moja zazdrość. Przez nią klocimy sie, sa ciche dni, jego kłamstwa (wypierane przez niego pomimo pokazywania dowodów) i ogólnie zla atmosfra. Ale tak jak piszesz, mimo tego ze mam problem nie uważam ze to moja wina ze jestem tak traktowana. Zawsze wydawało mi się ze nic nie uprawnia do takiego jego zachowania. Wiem, ze nie jestem święta i nie chce sie usprawiedliwiać, ale mysle ze gdyby mnie nie osxukiwal miałbym więcej zaufania. Chciałabym podjąć kolejna walkę z zazdrością ale straciłam grunt pod nogami i nie wiem juz w jakim stopniu to moje wymysly a w jakim mam powody. Nie mam sily, nie wiem czy jeszcze warto. To ze mu nie umiem ufać i dlatego tak się zachowuje to jak sam powiedział ma to gdzies i to mój problem... ---------- Dopisano o 17:31 ---------- Poprzedni post napisano o 17:27 ---------- Elvegirl - bardzo chetnie poszlabym na wspolna terapie, tylko nie ma ani procenta szansy żeby sie na to zgodził. Po pierwsze dlatego ze nie wierzy ze jakikolwiek psycholog pomoże, po drugie wg niego to ja mam problem i wszystko dzieje sie przeze mnie.

2017-03-25, 16:44	#10
niechceistniec Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-03 Wiadomości: 29	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii A właściwie "mężem". Nie liczyłam na to, ze po ślubie będzie super i nigdy nie będzie zle, ale nie spodziewałam sie ze w kilka miesięcy tak zniszcze się psychicznie. Mysle sobie ze gdyby nie moja zazdrość byloby chociaż troche normalniej, ale jest chwila spokoju i zaraz albo przylapie go na kłamstwie albo znowu jego unikanie sexu (i moje myśli ze woli porno i wlasna rękę). Gdy zrobię krok do przodu to zaraz dwa do tylu. Mam dość ryczenia codziennie w poduszkę i myślenia o tym jak bardzo chciałabym wrócić do rodziców gdzie czułam sie kochana, szanowana i akceptowana...

2017-03-25, 16:54	#12
elvegirl po drugiej stronie szafy Zarejestrowany: 2007-03 Wiadomości: 41 748	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Nie wiem czy kiedykolwiek będzie dobrze w tym związku, skoro on winą za wszystko, łącznie ze swoimi kłamstwami, obarcza Ciebie. Wiele błędów można naprawić, z wielu zachowań można się wyleczyć, ale trzeba siebie nawzajem szanować, lubić i bardzo chcieć wszystko naprawić. Że o miłości nie wspomnę. __________________ "Widziałeś tę dziewczynę? Ma nogi za milion złotych!" - pomagamy Dianie https://www.siepomaga.pl/dla-diany

2017-03-25, 17:03	#13
squirrelqa Zakorzenienie Zarejestrowany: 2007-01 Lokalizacja: W podróży Wiadomości: 6 906	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Naprawdę jesteś aż TAK zazdrosną o faceta, którego większość kobiet nie tknęłaby nawet kijem od szczotki? Przecież jego zachowania są niedopuszczalne i żadna szanująca siebie i swoją samoocenę kobieta nie chciałby mieć do czynienia z taką osobą. __________________

2017-03-25, 17:08	#14
niechceistniec Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-03 Wiadomości: 29	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Pewnie zadna szanująca swoją samoocenę i siebie nie zwiazalaby sie z nim, jednak moja samoocena wynosi zero, poniżej dna studni, nie ma jej. Uwierzylam juz ze nie jestem warta tego żeby kochal mnie jakikolwiek mężczyzna. (oprócz ojca). Czy dwa epizody szarpania + wyzwiska i obrażanie to juz przemocowiec?:/

2017-03-25, 17:14	#16
squirrelqa Zakorzenienie Zarejestrowany: 2007-01 Lokalizacja: W podróży Wiadomości: 6 906	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Oczywiście, że to przemocowiec. Skoro sama widzisz, że Twoja samoocena będąc z nim nie rośnie, wręcz przeciwnie - drastycznie spada - to powinnaś odciąć się od niego. Trwaie w tej koszmarnej sytuacji nie pomoże Ci zbudować poczucia własnej wartości. Chcesz przeżyć życie w takim stanie, jak obecnie? A z wieloma mężczyznami przed nim się spotkałaś, byłaś w związku? To, że on Ci mówi, że nie zbudujesz z nikim dobrej relacji, to tylko jego głupie słowa mające Cię usadzić w miejscu i potulnie znosić wyzwiska. __________________

2017-03-25, 17:26	#17
niechceistniec Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-03 Wiadomości: 29	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Przed nim bylam w związku 3 lata. Traktowana bylam zupełnie inaczej i bylam szczesliwa, ale tez mlodsza. Boje sie, ze on sie nigdy nie zmieni, ze swoim zachowaniem będzie podkopywal moje poczucie własnej wartości, którego i tak juz nie ma. Nie pamiętam kiedy ostatni raz usłyszałam od niego komplement, chyba latem półtora roku temu. Ze mnie kocha sam z siebie powiedzial ostatni raz ... 8 lat temu. Dokladnie tyle. Nie czuje w niczym miłości i wsparcia. Czym sobie na to wszystko zasluzylam...

2017-03-25, 17:39	#19
niechceistniec Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-03 Wiadomości: 29	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii W takim razie nie wiem juz co mam robic. Nie wiem co jeszcze dać z siebie żeby bylo normalnie, żeby byo dobrze. Sama niczego nie zdziałam a on nic zrobić nie chce. Dzisiaj po kolejnej.klotni ( jego kłamstwo ),nie chce nawet rozmawiać a najlepiej byloby żebym tutaj juz nie wracala. To wszystko jest chore.

2017-03-25, 17:49	#21
niechceistniec Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-03 Wiadomości: 29	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii W poprzednim związku zazdrość byla, ale w małym stopniu, taka zdrowa. Czułam się na tym kochana i akceptowana, ze w sumie żaden z problemów, które sa teraz nie istniał. Mimo tego ze przez pewien czas byliśmy związkiem na odległość. Tutaj od poczatku czułam się niedowartościowana. Poglebia sie to z roku na rok. Chciałabym jeszcze żeby sprobowac cokolwiek naprawić ale juz nie mam pomysłów jak...

2017-03-25, 18:01	#22
kleo_4 Zakorzenienie Zarejestrowany: 2011-03 Wiadomości: 7 570	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Zauważyłam, ze coraz większość dziewczyn usprawiedliwia wszystkie problemy "swoją obsesyjna/chorobliwa zazdrością". Moim zdaniem gdybys otrzymywała od niego wszystko to co powinien Ci dać: zainteresowanie, adoracje, poczucie bycia kochana i ta jedna to nie byłoby mowy o żadnej zazdrości. Z tego co piszesz on Ci funduje kłamstwa, brak zblizen, zero czułości (o przemocy i wyzwiskach nie wpominajac). Gdybys miała poczucie bycia jego jedyna i najważniejsza to nawet nie zwróciłabys uwagi na to ze przepuścil kobietę na pasach. Wysłane z aplikacji Forum Wizaz __________________ *Kiedy kobieta ma na sobie uśmiech, cała reszta to tylko dodatki do stylizacji* Kocham i jestem kochana ♥14.12.2015♥ Moje malutkie-największe szczęście

2017-03-25, 18:25	#25
niechceistniec Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-03 Wiadomości: 29	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Wiem, ze tak nie wygląda normalny związek. Z zasmuceniem patrzę na moich rodziców którzy po 40 latach małżeństwa sa dla siebie tacy bliscy. Dają sobie cmoka na dowidzenia, zdrobniale mówią, zawsze sa razem itp... Tak bardzo chciałam stworzyć tez taki związek ale obojętnie ile z siebie dam to nie da rady, albo ja takiej relacji nie umiem z nikim stworzyć albo probuje nie z ta osoba. Rozstanie to poważny krok i nie mogę go poczynić nie wykorzystując wszystkich możliwości żeby to naprawić. Ale one juz chyba sie skonczyly? Nie mam sily juz zyc.

2017-03-25, 18:29	#26
squirrelqa Zakorzenienie Zarejestrowany: 2007-01 Lokalizacja: W podróży Wiadomości: 6 906	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii Nie masz siły żyć? A pomijając sferę związkową, skupiasz się w swoich rozmyślaniach na czymś innym? Na pracy, zainteresowaniach, własnym zdrowiu, przyjaciołach, udzielaniu się w lokalnej społeczności czy tysiącu innych możliwości, które Cię otaczają? Czy żyjesz tylko dla bycia w związku? __________________

2017-03-25, 18:43	#30
niechceistniec Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-03 Wiadomości: 29	Dot.: obsesyjna zazdrość mimo zakończenia psychoterapii W ostatnim czasie gdy zazdrość jest na bardzo wysokim poziomie nie mam sily angażować sie i swoje myśli czymkolwiek innym. Budzę sie i mysle czy w nocy gdy spalam oglądam inne, klade sie spac z te sama myślą. W ciagu dnia nie ma godziny żeby zazdrość mną nie manipulowala. Analizuje stare sytuacje, przypominam kłamstwa i traktowanie. Nie jest tak ze specjalnie to robię. Raczej tak ze nie mogę się na niczym skupić bo zazdrosne myśli nie wychodzą z mojej glowy i nie pozwalają mi pracować, rozmawiać z innymi, wykonywać czynności domowych. Po kolejnym kłamstwie albo kłótni mogę nie jeść dwa dni bo mi.nerwy nie pozwalają. Nie mam przyjaciół, nie mam z kim sie spotkać albo porozmawiać. ---------- Dopisano o 19:43 ---------- Poprzedni post napisano o 19:36 ---------- Nie umiem logicznie napisać po co z nim jestem. Wiem ze kochać to czasami za malo. Tak samo jak wiem, jak żałośnie wygląda to ze ostatnie kocham usłyszałam 8 lat temu. Jestem masochistką, zawsze bylam taka ze poświęcałam sie dla wszystkich dookoła nawet gdy nie byli dla mnie dobrzy. Chciałam kochać i być kochana. Chciałam być szczęśliwa i szczęście dać. Z każdym kolejnym dniem odejść tak po prostu coraz trudniej.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)