Rodzice chrzestni

[chrzestny_80]

Witajcie,
Jak u Was wygląda sprawa odwiedzin chrześniaków przez rodziców chrzestnych? Pytam, bo sam jestem chrzestnym i dotychczas nie poświęcałem dziecku zbyt wiele czasu, żeby nie powiedzieć, że poza urodzinami i powiedzmy dniem dziecka i Mikołajem, to wcale. Ostatnio jednak na 6 urodzinach chrześnicy coś mnie tknęło i po raz pierwszy się z nią długo powygłupiałem i .... przejrzałem na oczy. Jak zobaczyłem ile radości i szczęścia miała w oczkach, to oszalałem na jej punkcie. Chciałbym naprawić swój błąd i zacząć ją częściej odwiedzać. Moi znajomi, jak się okazało, odwiedzają swoich chrześniaków nawet kilka razy w miesiącu. Mam straszny żal do siebie, że tak zaniedbałem tą sprawę i ogromne wyrzuty sumienia. Zwłaszcza, że mieszkamy od siebie bardzo blisko... Nigdy nie zapytałem kuzynki czego oczekują ode mnie jako chrzestnego, bo w mojej rodzinie zawsze kontakty towarzyskie były rzadkie, a jak już były to urastały do rangi wydarzenia, gdzie trzeba było bóg wie co przygotować. Zdaję sobie sprawę, że rodzice małej mogą mieć do mnie żal o moje dotychczasowe podejście, tylko pewnie mi o tym nie powiedzą. Mam swoje przemyślenia i plan jak to naprawić, ale proszę też Was o opinie.

[Devon_rose]

A to jakiś obowiazek?
Chrzestny najczęściej jest od prezentów.;-) Wkońcu ochrzcić wypada.

Mój to taki z tych "świętych" a nigdy specjalnie mnie nie odwiedzał. I nie słyszałam by ktoś to praktykował.

[chrzestny_80]

Obowiązkiem chrzestnego wg mnie jest utrzymywanie więzi z dzieckiem na tyle silnej, żeby pozytywnie wpływać na jego wychowanie i poczucie komfortu psychicznego. Nie mam tu absolutnie na myśli drogich prezentów, lecz dawanie dziecku radości ze wspólnej zabawy. Bycie chrzestnym tylko w dniu urodzin, lub co gorsza - tylko podczas wręczania prezentu, jest pozbawione sensu. Nie chcę, żeby dziecko kojarzyło mnie tylko z prezentami. Chciałbym mieć z nią na tyle udane relacje, żeby też sama chciała się spotkać albo gdzieś wspólnie pojechać. Wg mnie dopiero taki kontakt z dzieckiem da efekt w postaci silnej więzi rodzinnej i pozwoli uniknąć sytuacji, kiedy na jakimś spotkaniu rodzinnym dziecko zapyta: Mamusiu, kto to jest? Chyba zapadłbym się pod ziemię ze wstydu.

[Devon_rose]

Tulko nie bądź namolnym wujkiem, który będzie wpadał raz w tyg ;-)

[chrzestny_80]

Heh , mała ma taką frajdę z zabawy, że mógłbym spokojnie raz w tygodniu ją odwiedzać, ale zdaję sobie sprawę że to byłoby utrapienie dla kuzynki... choć kto wie - może nie do końca. Poza tym nie trzeba wcale wpadać do domu i przesiadywać wszystkim na głowie. Można zabrać dziecko na spacer, na lody, do kina... możliwości jest mnóstwo. Mam świadomość, że nie mogę przysłonić jej podstawowego życia domowego i we wszystkim trzeba mieć umiar.

[Glodomorek]

Napisane przez Devon_rose

Tulko nie bądź namolnym wujkiem, który będzie wpadał raz w tyg ;-)

Czemu nie? Chętnie miałabym osobę, która raz w tygodniu na 2h zajmie się dzieckiem a ja mam wolne

[shaylla]

Ja z moimi chrzestnymi widuję się na pogrzebach, mimo że to najbliższa rodzina (rodzeństwo rodziców). Mieszkają niedaleko - po prostu nigdy nie mieli ochoty na kontakty. Jak wychodziłam za mąż nawet im zawiadomienia nie wysłałam. Bo po co?

Moja chrześniaczka mieszka za granicą - ograniczam się do wysłania prezentu raz do roku na urodziny. W sumie żałuję że dałam się namówić - nie lubię i nigdy nie lubiłam dzieci. Dziwne, że mnie poprosili, mnie głupio było odmówić - młoda byłam, matka gadąła że się dziecku nie odmawia.

Teraz już bym się nie zgodziła - powiedziałabym wprost, ze nie lubię dzieci i tyle.

[medeline]

U nas kwestia chrzestnych jest dość zaniedbana. Nie mam do nikogo żalu, bo funkcja w tej chwili jest raczej martwą sprawą. Swoją chrzestną widywałam z okazji świąt, przypadkowych odwiedzin raz w roku. Jest bardzo cieplą i miłą osobą, więcej czasu poswięcała mi, zanim sama założyła rodzinę. Chrzestny mieszkał obok mnie i w ogóle nie mam z nim kontaktu innego niż w święta Mój brat z kolei w ogóle może uznać, że chrzestnego widział raz w życiu - na komunię. I nie dość, że widział, to jeszcze chyba rozmawiał też tylko wtedy. To akurat jest przykre. Mój syn ma chrzestnego na miejscu, więc chrzestny jest zakochany i bardzo chętnie spędza z małym czas. Chrzestna to nasza przyjaciółka, a moja dalsza rodzina, ale już o młodym kompletnie zapomniała. Mój mąż jako chrzestny dzwoni jedynie z życzeniami urodzinowymi i widujemy się z chrześniakiem w okolicach świąt. Myślę, że dla dziecka to bardzo miłe, gdy spędza się z nim choć chwilę czasu, choć raz w roku. Nawet bardziej niż otrzymanie prezentu.

[Michiru]

Moje dziecko jeszcze nie jest ochrzczone, bo sobie ubzdurałam, że chcę by chrzestni się chrześniakiem interesowali, a nie mam w około nikogo kto nadawałby się na chrzestnych z punktu widzenia i mojego, i krk. Zwisa mi co kto o tym myśli, dla mnie to ważne. To że niby wypada i że chrzestni są od prezentów jest dla mnie słabe. Ja tak nie chcę, na bylejakość się nie zgadzam😎

Fajnie, że się ocknąłeś, bo lepiej późno niż wcale 😉 oboje na tym skorzystacie.
ja chrzestną mam super, chrzestnego miałam do bani. Był na moich chrzcinach, a potem na komunii i już go nigdy więcej nie zobaczyłam na oczy, choć mieszkał 20min drogi. Zmarł już wiele lat temu, nic nie straciłam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz