Brak czułości w związku - jak to naprawić ?

[donPedro]

Witajcie drogie Panie

Postanowiłem się trochę uzewnętrznić na forum, gdyż potrzebuę kobiecej rady

Na początek postaram się streścić swoją historię i sytuację. Jestem z moją dziewczyną od 2 lat i jest mi z nią dobrze, wiadomo jak w każdym związku są okresy lepsze i gorsze, jednak nigdy nie było w nim jakichś wielkich kryzysów. Przez ostatnie dwa tygodnie trwał "ten gorszy" za sprawą kilku w sumie nieważnych kłótni. No i stało się, dziewczyna napisałą wczoraj, że musimy "porozmawiać na nasz temat", co nie wróżyło nic dobrego...

Zanim przejdę do sedna muszę opisać siebie w kontekście naszego związku. Jestem osobą, która niechętnie okazuje swoje uczucia, muszę przyznać, że bardzo rzadko zdarza mi się przytulić swoją dziewczynę, nie mówię jej o tym co do niej czuję ,że tęsknię itd. I w sumie podczas naszego 2-letniego związku powiedziałem jej, że ją kocham tylko raz i to jeszcze zaraz po jakiejś kłótni... wiem, nie jest to normalne, ale tak niestety mam pomimo, że kocham swoją dziewczynę i to bardzo. Wynika to różnych rzeczy, z tego jak zostałem wychowany oraz z przebiegu mojego porzedniego związku, w którym słowa "kocham cię" pojawiały się często, lecz sam związek niestety został nagle i dość boleśnie przerwany- jakaś zadra po tym zostałą, z mojego błędnego przeświadczenia, że ona przecież i tak wie, że ją kocham, bo inaczej nie bylibyśmy przecież razem itd...

Wracając do przerwanej historii jadąc na spotkanie nią i nie wiedząc co mnie czeka stwierdzilem, że moje zachowanie jest momentami co najmniej głupie, że przecież to kobieta, z którą chcę być, że ją kocham i że muszę jej to powiedzieć właśnie teraz. A więc gdy otworzyła drzwi i wyszliśmy aby porozmawiać od razu ją przytuliłem i powiedziałem, że ją kocham. Ona rozpłakałą się i zapytałą dlaczego jej to mówię, tylko w takich sytuacjach, gdy mamy poważny kryzys, że czuje się jak w 10 letnim małżeństwie, że jest jej źle bo na codzień nie okazuję jej swoich uczuć, że ma wątpliwości czy powinniśmy być razem, bo jesteśmy zupełnie innymi osobami i pomimo, że ona mnie kocha, to czasami nie wystarczy, żeby móc być dalej razem. Powiedziałem jej, że ją rozumiem, ale to, że okazuje jej swoje uczucia bardzo rzadko wynika z moich wewnętrznych problemów w tej kwestii. Powiedziałem jej, że chciałbym to zmienić i poprosiłem, żeby mi w tym pomogła. Ostatecznie stanęło na tym, że ona chce, żebyśmy dali sobie trochę czasu, że musi pomyśleć czy jest sens w to brnąć. Ponadto ustaliliśmy, że na weekend majowy, na który z jej koleżankami mieliśmy jechać razem pojedzie beze mnie.

Nie chcę jej stracić, gdyż uważam, że jest to kobieta mojego życia. Wiem, że muszę zacząć okazywać jej swoje uczucia co dzień, bez powodu, drobnymi gestami i słowami, że muszę jakoś przebić tę swoją skorupę, za którą przecież sam oczekuję ciepła i czułości. Boję się jednak, czy nie jest już za późno, czy dla niej będzie to wiarygodne, wreszcie czy sam jestem w stanie zmienić się na tyle, żeby było jej ze mną dobrze i była ze mną szczęśliwa.

Poradźcie mi proszę co mogę zrobić w tej sytuacji. Ponieważ chciała abyśmy dali sobie trochę czasu na chwilę obecną mam zamiar się z nią nie kontaktować, chociaż sam już nie wiem, czy to jest dobry pomysł, czy mam czekać na sygnał i reakcję z jej strony, wreszcie ile mam czekać.

Jedno wiem na pewno, chciałbym z nią dalej być.

[visionAM]

Twoje wewnętrzne problemy są tylko Twoimi problemami i powinieneś sobie z nimi poradzić sam, ona Cię przecież nie zmusi do miłosnych wyznań ani nie będzie ruszać Twoimi ustami w rytm wyznania "kocham cię"
Nie widzę tutaj nigdzie roli tej dziewczyny, co ona ma niby robić, jak niby ma Ci pomagać? Sam musisz to przezwyciężyć.

Poza tym nie rozumiem tego coraz częstszego tłumaczenia się kwestią wychowania, kwestią dawnych związków... nagle tak wiele ludzi jest wrażliwych i podatnych na takie rzeczy, nagle każdy swoje dziwne zachowania tłumaczy oziębłymi rodzicami, dda i tym podobnym bla bla bla. Jakieś modne to się zrobiło.

Masz problem ze sobą - pokonaj go sam.
Nie tłumacz się sam przed sobą wcześniejszym związkiem. Nie oczekuj cudów od swojej partnerki. Chcesz się zmienić, to się zmień.

[Ostre wasabi]

Trochę rozumiem Twoją dziewczynę ponieważ też mam takiego skąpego w okazywaniu uczuć TŻ, ale przyzwyczaiłam się bo wiem że on taki jest a dowody miłości daje mi różne więc uważam że nie jesteś w tym jakiś chory - taki masz charakter.

Dużo facetów jest raczej surowych w kwestii miziania i ciciania 24h na dobę - to jest dobre na starcie związku potem jest takie hmm sztuczne moim zdaniem.

Uważam że powinieneś dać jej spokojnie w ciszy bez sygnałów od Ciebie odpocząć powiedzmy 2 tyg. jeśli po tym czasie się nie odezwie to zapytaj ją, tak niezobowiązująco do deklaracji: chciałbym się dowiedzieć czy u ciebie wszystko ok? - i tu już masz wg mnie dowód miłości - martwisz się o nią i myślisz o niej.

Powiem szczerze że ja wolę chyba typ takich skrytych facetów, bo jeśli ktoś non stop by na mnie wisiał koteczkował, misiaczkował to bym się znudziła, ale to oczywiście mój gust

[Joline]

Nie rozumiem, jak można nie chcieć okazywać czułości komuś kogo się kocha. Bez względu jak wielka bariera by to nie była, to przecież trudno samemu się opanować, żeby kogoś nie przytulić, dotknąć etc..
Nie rozumiem tego, nie masz ochoty jej ciągle dotykać, całować, rozmawiać o was? Dziwie się jej że tak długo wytrzymała... ja bym nie mogła. Okazywanie zainteresowania, uczyć to wg. mnie jedna z najistotniejszych rzeczy w związku..

[makeupnotwar]

Napisane przez Ostre wasabi

Trochę rozumiem Twoją dziewczynę ponieważ też mam takiego skąpego w okazywaniu uczuć TŻ, ale przyzwyczaiłam się bo wiem że on taki jest a dowody miłości daje mi różne więc uważam że nie jesteś w tym jakiś chory - taki masz charakter.

Dużo facetów jest raczej surowych w kwestii miziania i ciciania 24h na dobę - to jest dobre na starcie związku potem jest takie hmm sztuczne moim zdaniem.

Uważam że powinieneś dać jej spokojnie w ciszy bez sygnałów od Ciebie odpocząć powiedzmy 2 tyg. jeśli po tym czasie się nie odezwie to zapytaj ją, tak niezobowiązująco do deklaracji: chciałbym się dowiedzieć czy u ciebie wszystko ok? - i tu już masz wg mnie dowód miłości - martwisz się o nią i myślisz o niej.

Powiem szczerze że ja wolę chyba typ takich skrytych facetów, bo jeśli ktoś non stop by na mnie wisiał koteczkował, misiaczkował to bym się znudziła, ale to oczywiście mój gust

bo nie ma to jak przesadzać i udowadniać, że skrajność Misiaczka jest najlepsza poza miasiaczkowaniem i koteczkowaniem a nieokazywaniem uczuć jest cała paleta zachowań... no ale co ja tam mogę wiedzieć...

[klempaa]

Napisane przez donPedro

Witajcie drogie Panie

Postanowiłem się trochę uzewnętrznić na forum, gdyż potrzebuę kobiecej rady

Na początek postaram się streścić swoją historię i sytuację. Jestem z moją dziewczyną od 2 lat i jest mi z nią dobrze, wiadomo jak w każdym związku są okresy lepsze i gorsze, jednak nigdy nie było w nim jakichś wielkich kryzysów. Przez ostatnie dwa tygodnie trwał "ten gorszy" za sprawą kilku w sumie nieważnych kłótni. No i stało się, dziewczyna napisałą wczoraj, że musimy "porozmawiać na nasz temat", co nie wróżyło nic dobrego...

Zanim przejdę do sedna muszę opisać siebie w kontekście naszego związku. Jestem osobą, która niechętnie okazuje swoje uczucia, muszę przyznać, że bardzo rzadko zdarza mi się przytulić swoją dziewczynę, nie mówię jej o tym co do niej czuję ,że tęsknię itd. I w sumie podczas naszego 2-letniego związku powiedziałem jej, że ją kocham tylko raz i to jeszcze zaraz po jakiejś kłótni... wiem, nie jest to normalne, ale tak niestety mam pomimo, że kocham swoją dziewczynę i to bardzo. Wynika to różnych rzeczy, z tego jak zostałem wychowany oraz z przebiegu mojego porzedniego związku, w którym słowa "kocham cię" pojawiały się często, lecz sam związek niestety został nagle i dość boleśnie przerwany- jakaś zadra po tym zostałą, z mojego błędnego przeświadczenia, że ona przecież i tak wie, że ją kocham, bo inaczej nie bylibyśmy przecież razem itd...

Wracając do przerwanej historii jadąc na spotkanie nią i nie wiedząc co mnie czeka stwierdzilem, że moje zachowanie jest momentami co najmniej głupie, że przecież to kobieta, z którą chcę być, że ją kocham i że muszę jej to powiedzieć właśnie teraz. A więc gdy otworzyła drzwi i wyszliśmy aby porozmawiać od razu ją przytuliłem i powiedziałem, że ją kocham. Ona rozpłakałą się i zapytałą dlaczego jej to mówię, tylko w takich sytuacjach, gdy mamy poważny kryzys, że czuje się jak w 10 letnim małżeństwie, że jest jej źle bo na codzień nie okazuję jej swoich uczuć, że ma wątpliwości czy powinniśmy być razem, bo jesteśmy zupełnie innymi osobami i pomimo, że ona mnie kocha, to czasami nie wystarczy, żeby móc być dalej razem. Powiedziałem jej, że ją rozumiem, ale to, że okazuje jej swoje uczucia bardzo rzadko wynika z moich wewnętrznych problemów w tej kwestii. Powiedziałem jej, że chciałbym to zmienić i poprosiłem, żeby mi w tym pomogła. Ostatecznie stanęło na tym, że ona chce, żebyśmy dali sobie trochę czasu, że musi pomyśleć czy jest sens w to brnąć. Ponadto ustaliliśmy, że na weekend majowy, na który z jej koleżankami mieliśmy jechać razem pojedzie beze mnie.

Nie chcę jej stracić, gdyż uważam, że jest to kobieta mojego życia. Wiem, że muszę zacząć okazywać jej swoje uczucia co dzień, bez powodu, drobnymi gestami i słowami, że muszę jakoś przebić tę swoją skorupę, za którą przecież sam oczekuję ciepła i czułości. Boję się jednak, czy nie jest już za późno, czy dla niej będzie to wiarygodne, wreszcie czy sam jestem w stanie zmienić się na tyle, żeby było jej ze mną dobrze i była ze mną szczęśliwa.

Poradźcie mi proszę co mogę zrobić w tej sytuacji. Ponieważ chciała abyśmy dali sobie trochę czasu na chwilę obecną mam zamiar się z nią nie kontaktować, chociaż sam już nie wiem, czy to jest dobry pomysł, czy mam czekać na sygnał i reakcję z jej strony, wreszcie ile mam czekać.

Jedno wiem na pewno, chciałbym z nią dalej być.

Powiem Ci tak.
Jeśli nie zmienisz swojego zachowania to ją stracisz i tyle. I ja się jej wcale nie dzwię

I nie ma tu miejsca na usprawiedliwianie się przykrymi doświadczeniami i "taki już jestem". Jak sobie nie potrafisz sam tego wszystkiego poukładać w głowie to nie wiem - idź do psychologa, jedź na rekolekcje, zamknij się na miesiąc w lesie - cokolwiek, co Ci pomoże się ogarnąć.

I wiesz co? Wg mnie to Twoje zachowanie i brak okazywania uczuć to jakieś hm... wygodnictwo?
Wiesz dlaczego tak myślę? Bo jak Ci się pali grunt pod nogami, to jakoś jestes w stanie z siebie wykrzesać - i słowo "kocham", i przytulenie. Zresztą - Twoja dziewczyna sama to zauważyła

---------- Dopisano o 12:25 ---------- Poprzedni post napisano o 12:23 ----------

Napisane przez Ostre wasabi

Trochę rozumiem Twoją dziewczynę ponieważ też mam takiego skąpego w okazywaniu uczuć TŻ, ale przyzwyczaiłam się bo wiem że on taki jest a dowody miłości daje mi różne więc uważam że nie jesteś w tym jakiś chory - taki masz charakter.

Dużo facetów jest raczej surowych w kwestii miziania i ciciania 24h na dobę - to jest dobre na starcie związku potem jest takie hmm sztuczne moim zdaniem.

Uważam że powinieneś dać jej spokojnie w ciszy bez sygnałów od Ciebie odpocząć powiedzmy 2 tyg. jeśli po tym czasie się nie odezwie to zapytaj ją, tak niezobowiązująco do deklaracji: chciałbym się dowiedzieć czy u ciebie wszystko ok? - i tu już masz wg mnie dowód miłości - martwisz się o nią i myślisz o niej.

Powiem szczerze że ja wolę chyba typ takich skrytych facetów, bo jeśli ktoś non stop by na mnie wisiał koteczkował, misiaczkował to bym się znudziła, ale to oczywiście mój gust

Między nie odklejaniem się od siebie 25h/na dobę a "kocham cię" 2 razy w ciągu 2 lat (i to w sytuacji wspomnianego palącego się pod nogami gruntu) jest jeszcze dość dużo miejsca na cały wachlarz normalnych, zdrowych relacji

[donPedro]

Co do tego,że muszę się zmienić nie mam wątpliwości, tego właśnie chcę. Chodzi mi natomiast o to co zrobić teraz, żeby taka szansa w ogóle się pojawiła...

[Ostre wasabi]

Napisane przez makeupnotwar

bo nie ma to jak przesadzać i udowadniać, że skrajność Misiaczka jest najlepsza poza miasiaczkowaniem i koteczkowaniem a nieokazywaniem uczuć jest cała paleta zachowań... no ale co ja tam mogę wiedzieć...

Napisałam również o różnych dowodach miłości jakie można okazywać więc zdaję sobie sprawę z tej palety zachowań

[klempaa]

Napisane przez donPedro

Co do tego nie mam wątpliwości, że muszę się zmienić, tego właśnie chcę. Chodzi mi natomiast o to co zrobić teraz, żeby taka szansa w ogóle się pojawiła...

Co zrobić? Zacząć się zmieniać
Nie tylko dla niej - dla siebie.
Bo jest ewentualność, że dziewczyna próbować już nie bedzie chciała. Nie zmienia to jednak faktu, że podejrzewam, ze do końca życia sam nie będziesz, a chyba szkoda byłoby ewentualny kolejny związek zepsuć przez to samo?

[Pragni]

sory, że to pisze, ale biedna ta dziewczyna
zmień się i to szybko albo przynajmniej się staraj...
ja też z natury jestem osobą, której ciężko wyrazić uczucia , ale staram się przełamać i od czasu do czasu rzucić swemu Tż słodkie słówka

[201803290936]

Napisane przez klempaa

Co zrobić? Zacząć się zmieniać
Nie tylko dla niej - dla siebie.
Bo jest ewentualność, że dziewczyna próbować już nie bedzie chciała. Nie zmienia to jednak faktu, że podejrzewam, ze do końca życia sam nie będziesz, a chyba szkoda byłoby ewentualny kolejny związek zepsuć przez to samo?

Przeczytałam właśnie bardzo mądre słowa.

[syklamen]

Może ja jestem jakaś dziwna, ale ja nie potrzebuję, żeby facet mi tak często mówił, że mnie kocha. Ważne jest jak to okazuje na co dzień, słowa chociaż piękne, to tylko słowa.
Ale nie wiem, jak to jest w przypadku autora i jego dziewczyny...może on ogólnie zachowuje się. jakby mu nie zależało...w tej sytuacji rozumiem, że ona jest rozżalona.
Zakochani mają swój język i swoje specyficzne zachowania. Zwracają się do siebie inaczej niż w stosunku do innych osób, jakieś zdrobnienia w nazewnictwie, tylko im znane żarty, dotyk, gesty, przytulenia, pocałunki...jeśli tego zabraknie to zaczna być tak jak w zwykłej znajomości.
Mój facet też wylewny nie jest ale jak się spotykamy to nigdy nie czuję się zaniedbana. Więc skoro ją kochasz to jej to okazuj.

[Unex]

Napisane przez makeupnotwar

bo nie ma to jak przesadzać i udowadniać, że skrajność Misiaczka jest najlepsza poza miasiaczkowaniem i koteczkowaniem a nieokazywaniem uczuć jest cała paleta zachowań... no ale co ja tam mogę wiedzieć...

Ja osobiście nie potrzebuje codziennego 'kocham Cię' do funkcjonowania ale inna forma czułości jest mi niezbędna, może nawet ta bardziej inwazyjna

[vyenna]

Z Ciebie to niezły kombinator jest tak naprawdę...
Nie okazujesz uczuć swojej dziewczynie - jest obok, więc nawet nie chcesz się o nią starać, ona nie czuję się kochana. A wygląda na to, że jakiekolwiek milsze słowa z Twojej strony, czy czułe przytulenia pojawiają się dopiero, kiedy w związku jest sytuacja kryzysowa, a ona chce odejść. I dopiero kiedy masz świadomość, że ona odejdzie, to się nagle "budzisz" ze swoimi uczuciami. A jak kryzys zostaje zażegnany - nagle z czułego faceta znowu staje się ktoś, kto swojej kobiecie uczuć w ogóle nie pokazuje.
To jej decyzja czy wróci, czy nie - ale jeśli wróci, to wiesz co robić. I tak jak ktoś napisał wyżej, nie tłumacz się rodzicami czy poprzednim związkiem - ja miałam różne związkowe przejścia, moi rodzice i ich sposob wychowywania też by wiele pozostawił do życzenia, a mimo to jestem inna i staram się wrodzonych cech pozbyć, jeśli są złe.
Więc narazie daj jej prawo do decyzji, a jak wróci, to się bierz za przytulanie częściej niż przy kryzysie.

Kilka dziewcząt pisze, że "one nie potrzebują". Co to ma do rzeczy tutaj? Jego dziewczyna widocznie potrzebuje i tyle.

[donPedro]

No cóż, nie chciałem być źle zrozumiany i wyjść na jakiegoś wykolejeńca Oczywiście, że gdy idziemy gdzieś razem trzymamy się za ręce albo obejmuję ją ramieniem, gdy się witamy i żegnamy to ją całuje, zwracam się do niej "Kochanie" itd. Gdyby było inaczej to byłoby to faktycznie chore. Chodzi tutaj raczej o jakieś bardziej spontaniczne gesty, których niestety, co sam zauważyłem brakowało.

Napisane przez syklamen

Może ja jestem jakaś dziwna, ale ja nie potrzebuję, żeby facet mi tak często mówił, że mnie kocha. Ważne jest jak to okazuje na co dzień, słowa chociaż piękne, to tylko słowa.
Ale nie wiem, jak to jest w przypadku autora i jego dziewczyny...może on ogólnie zachowuje się. jakby mu nie zależało...w tej sytuacji rozumiem, że ona jest rozżalona.
Zakochani mają swój język i swoje specyficzne zachowania. Zwracają się do siebie inaczej niż w stosunku do innych osób, jakieś zdrobnienia w nazewnictwie, tylko im znane żarty, dotyk, gesty, przytulenia, pocałunki...jeśli tego zabraknie to zaczna być tak jak w zwykłej znajomości.
Mój facet też wylewny nie jest ale jak się spotykamy to nigdy nie czuję się zaniedbana. Więc skoro ją kochasz to jej to okazuj.

W sumie to wychodziłem z podobnego założenia, że o tym, czy mi na niej zależy świadczy np. to, że potrafię czekać na nią 3 godziny po pracy żeby się z nią zobaczyć, że zawsze staram się dotrzymywać słowa i nie muszę tego mówić, bo powiedzieć można wszystko, a tak naprawdę to, co robimy dla kogoś świadczy o naszych uczuciach. Z drugiej strony słowo "kocham" traktuję jako bardzo mocny zwrot, który przez to, że jest nadużywany traci swoją moc i dlatego też nie chcę go używać codziennie. Ale w tym wszystkich popadłem jednak w skrajność. Szkoda, że moja dziewczyna nie powiedziała mi o tym wprost wcześniej, tylko czekała, aż to narośnie do takich rozmiarów. Chiała żebym sam się domyślił i to poczuł, czy też żeby to wypłynęło ze mnie naturalnie. Szkoda, że my faceci często jesteśmy takimi niedomyślnymi istotami

[klempaa]

Napisane przez donPedro

No cóż, nie chciałem być źle zrozumiany i wyjść na jakiegoś wykolejeńca Oczywiście, że gdy idziemy gdzieś razem trzymamy się za ręce albo obejmuję ją ramieniem, gdy się witamy i żegnamy to ją całuje, zwracam się do niej "Kochanie" itd. Gdyby było inaczej to byłoby to faktycznie chore. Chodzi tutaj raczej o jakieś bardziej spontaniczne gesty, których niestety, co sam zauważyłem brakowało.



W sumie to wychodziłem z podobnego założenia, że o tym, czy mi na niej zależy świadczy np. to, że potrafię czekać na nią 3 godziny po pracy żeby się z nią zobaczyć, że zawsze staram się dotrzymywać słowa i nie muszę tego mówić, bo powiedzieć można wszystko, a tak naprawdę to, co robimy dla kogoś świadczy o naszych uczuciach. Z drugiej strony słowo "kocham" traktuję jako bardzo mocny zwrot, który przez to, że jest nadużywany traci swoją moc i dlatego też nie chcę go używać codziennie. Ale w tym wszystkich popadłem jednak w skrajność. Szkoda, że moja dziewczyna nie powiedziała mi o tym wprost wcześniej, tylko czekała, aż to narośnie do takich rozmiarów. Chiała żebym sam się domyślił i to poczuł, czy też żeby to wypłynęło ze mnie naturalnie. Szkoda, że my faceci często jesteśmy takimi niedomyślnymi istotami

Bzdura. To, że Tobie tak wygodniej nie znaczy, że tak jest. My z TŻtem praktycznie codziennie mówimy sobie, że sie kochamy i jakoś nie uważam, żeby znaczenie tego słowa się zmniejszyło, a wręcz prezciwnie

TY jesteś niedomyślny.
Nie faceci

I oczywiście. Mogła porozmawiać z Tobą o tym wczesniej.
Tak samo, jak Ty mogłeś pomyśleć

[visionAM]

Bzdura. To, że Tobie tak wygodniej nie znaczy, że tak jest. My z TŻtem praktycznie codziennie mówimy sobie, że sie kochamy i jakoś nie uważam, żeby znaczenie tego słowa się zmniejszyło, a wręcz prezciwnie

TY jesteś niedomyślny.
Nie faceci

dokładnie
Nudzi mnie generalizowanie, że wszyscy faceci są niedomyślni. Ja sobie znalazłam domyślnego

Poza tym wg mnie słowo "kocham" mówione codziennie nie jest nadużyciem. Ale mówione 2 razy w ciągu 2 lat i to tylko w kryzysowych sytuacjach jest czymś żałosnym

[donPedro]

Mocno po mnie pojechałyście, ale pewnie macie sporo racji, wszystkie uwagi biorę do serca Ps. Gratuluję domyślnych facetów drogie Panie

[Clood]

zawracaj jej głowę jak najbardziej, nawet jak będzie rzucała gorzkie słowa to znaczy, że jej na Tobie zależy, jakby nic nie czuła to by Cię zlała...

po drugie wystarczy, że ją przytulisz, weźmiesz za rękę, czy choćby ciepło się spojrzysz z uczuciem na nią...

ja też nie jestem z tych klepiących co pacierz kocham Cię, a kocham mocno, okazuję to bardziej poprzez tulenie się, całowanie (ale oddzielam tu seks, całuję w czółko, głowę, w ramię, w plecki), dbam o Niego po prostu...

[Absynthia]

miłość jest jak roślina - jak jej nie podlewasz, to więdnie. jeśli już zwiędnie i zaczniesz podlewać, to zgnije.

Jeśli ją kochasz, to dbaj o nią, o ile już nie jest za późno, ale skoro ona chce tylko odpocząć i przemyśleć, to myślę, że jeszcze nie jest... Tylko nie zostawiaj jej z tym całkiem samej, bo jeśli urwiesz kontakt całkowicie na jakiś czas, to ona pomyśli, że tobie nie zależy, a przecież zależy. Wiesz, ona jest bardzo spragniona tych czułych słówek i gestów. Tak bardzo, że łatwo ją teraz może zachwycić ktoś inny, kto będzie tylko trochę bardziej miły. Ona poleci, bo bardzo potrzebuje dowartościowania. Myślę, że ty i tak masz już połowę sukcesu na koncie, bo sobie uświadomiłeś swój problem. Widzę, że potrafisz o uczuciach pisać, bo napisałeś tutaj, ale dlaczego jej tego wszystkiego nie powiesz? Ona cię kocha, więc cię nie odrzuci. Zrozumie. Jej zrozumienie jednak nie może skutkować tym, że nic się nie zmieni, bo ty musisz też zrozumieć ją i zaspokoić jej potrzeby, inaczej to się po prostu nie uda i prędzej, czy później zdarzy się coś złego. Zaufaj jej.

Proponuję, byś napisał do niej list. Tak jest łatwiej. To może też być taktowna, niezobowiązująca forma kontaktu z nią, gdy będziecie oddzielnie. Nie bój się tego "kocham cię". Owszem, to mocne słowa, które nadużywane, tracą na wartości, ale ukochana osoba zasługuje na mocne słowa - tak z serca, bo to pozytywna moc.

Powodzenia i jeśli to jest to, to nie schrzań tego.

[wesola_88]

Ja bym nie wytrzymała tak długo z nieczułym facetem. Potrzebuje ciepła i czułości od faceta

Gdy ja chciałam się rozstać z facetem, próbowałam na maksa ograniczyć kontakt, żeby przekonać sama siebie, że jestem wstanie żyć bez niego, że sobie poradzę i że w tym czasie nie tęsknie nie myślę itp i tez pojechałam z koleżankami na wypad 3-dniowy

Więc jak dla mnie, ona może chcieć się odseparować, żeby było jej łatwiej zakończyć związek. Powinieneś starać się już teraz pokazać, że Ci zależy. Zabrać na spacer, ugotować romantyczną kolację kupić kwiaty. i dużo przytulać, żeby czuła się kochana. Nie czekaj aż sobie przemyśli, bo będzie myśleć tylko o tym, że byłeś dla niej nieczuły itd. Pokaż, że potrafisz być dla niej kochany Powodzenia!

[Chatul]

Napisane przez visionAM

Poza tym nie rozumiem tego coraz częstszego tłumaczenia się kwestią wychowania, kwestią dawnych związków... nagle tak wiele ludzi jest wrażliwych i podatnych na takie rzeczy, nagle każdy swoje dziwne zachowania tłumaczy oziębłymi rodzicami, dda i tym podobnym bla bla bla. Jakieś modne to się zrobiło.

Nie powiem, czasami jest to nadużywane. Bycie DD* nie jest usprawiedliwieniem i nie może być wymówką, ale jednak tłumaczy pewne zachowania. Sama należę do jednej z kategorii DD* i wiem jak trudno jest przezwyciężyć pewne schematy wyniesione z rodziny. Naprawdę. Tyle, że nie traktuję tego jak wymówki i prawa do powielania złych schematów.

Napisane przez syklamen

Może ja jestem jakaś dziwna, ale ja nie potrzebuję, żeby facet mi tak często mówił, że mnie kocha. Ważne jest jak to okazuje na co dzień, słowa chociaż piękne, to tylko słowa.
Ale nie wiem, jak to jest w przypadku autora i jego dziewczyny...może on ogólnie zachowuje się. jakby mu nie zależało...w tej sytuacji rozumiem, że ona jest rozżalona.
Zakochani mają swój język i swoje specyficzne zachowania. Zwracają się do siebie inaczej niż w stosunku do innych osób, jakieś zdrobnienia w nazewnictwie, tylko im znane żarty, dotyk, gesty, przytulenia, pocałunki...jeśli tego zabraknie to zaczna być tak jak w zwykłej znajomości.
Mój facet też wylewny nie jest ale jak się spotykamy to nigdy nie czuję się zaniedbana. Więc skoro ją kochasz to jej to okazuj.

Wiesz, każdy jest inny. Ty nie potrzebujesz codziennych wyznań miłosnych, a ktoś inny może potrzebować. Nie ma w tym niczego złego. Natomiast istotne jest to, co piszesz pod koniec swojej wiadomości: „ jak się spotykamy to nigdy nie czuję się zaniedbana”. To jest tutaj kluczowe. Zainteresowanie i miłość można okazywać na milion sposobów, żaden nie jest lepszy ani gorszy, ale jakiś musi być. I musi pasować obu stronom w związku

[saakdasadadsad]

Nie zrywaj z nią teraz kontaktu. Niech wie, że myślisz o niej i starasz się nie być obojętny. Skoro zdajesz sobie sprawę z tego, jak duży masz problem to metoda małych kroczków zacznij to zmieniać. Sztuczne będzie, gdy nagle zaczniesz wyznawać jej miłość 5 razy dziennie, patrzeć w oczy i gładzic po policzku przez pół dnia. Ja uwielbiam, gdy np. jadę z moim tżem autem i nagle on łapie mnie za rękę, patrzy w oczy i się uśmiecha . Gdy obejmuje mnie w pasie, pożycza bluzę gdy mi zimno, patrzy na mnie "tym" wzrokiem, robi dla mnie rzeczy, na których mi zależy, a nie są dla niego czymś wymarzonym czy wygodnym. Jest mnóstwo rzeczy, którymi można wyrazić miłość i nie mogłabym być w związku, w którym tego by zabrakło.

[Kaja-ja]

Napisane przez klempaa

Bzdura. To, że Tobie tak wygodniej nie znaczy, że tak jest. My z TŻtem praktycznie codziennie mówimy sobie, że sie kochamy i jakoś nie uważam, żeby znaczenie tego słowa się zmniejszyło, a wręcz prezciwnie

TY jesteś niedomyślny.
Nie faceci

Też myślę, że to Ty Autorze jesteś niedomyślny... i "wygodnie" Ci jest tłumaczyć swój brak okazywania uczuć przez "ciężkie dzieciństwo" i inne takie. Jak grunt się wali (o czym już było pisane), to od razu wyskakujesz z "kocham" - to według Ciebie nie umniejsza znaczenia tego słowa? Skoro traktujesz je jako ostatnią deskę ratunku?

Kobieta potrzebuje zapewnienia o miłości. Mój TŻ też ma problem z okazywaniem uczuć i ja też często tęsknię za "kocham Cię" z jego strony... ale on jest domyślny i wie, że ja tego potrzebuję. I zawsze mówi mi to w takim momencie, że idealnie mnie nakręca. I idealnie pasuje mi ta częstotliwość

[Chatul]

Napisane przez Kaja-ja

Kobieta potrzebuje zapewnienia o miłości.

Mężczyzna również A jaką formę będzie miało owo zapewnienie, to już zależy od związku i potrzeb obojga partnerów

[donPedro]

No cóż, póki co dylemat czy powinienem się do niej odezwać sie rozwiązał, gdyż ona sama do mnie napisała, pytając co u mnie i informując, że szczęśliwie dojechała do swojej rodziny (wyjechała na święta). Mam nadzieję, że jesto sygnał, że jednak chce dać nam jeszcze jedną szansę i mam też nadzieję, że tym razem tego nie zepsuję, choć w sumie cały czas nie jestem pewnien czy moja dziewczyna podjęła już ostateczną decyzję w kwestii naszego związku, a jeśli tak to jaka to decyzja.


Pomysł z listem bardzo mi się podoba i chyba go wykorzystam

Napisane przez akilegne

Sztuczne będzie, gdy nagle zaczniesz wyznawać jej miłość 5 razy dziennie, patrzeć w oczy i gładzic po policzku przez pół dnia.

Trafiłaś w dziesiątkę tego właśnie chciałbym uniknąć. Nie chcę, żeby znowu wyszło tak jak z tym mówieniem "kocham Cię" wczoraj, tak jakby była to ostatnia deska ratunku, tylko żeby faktycznie widziała, że coś tam jednak do mnie dotarło a moje zachowanie nie jest tylko zachowaniem "wymuszonym".

[donPedro]

Cd. hisotri, o której sam już nie wiem co myśleć. Tak jak mówiłem dziewczyna napisała do mnie pierwsza w sobotę, ja zadzwoniłem w niedzielę i chwilę pogadaliśmy, wczoraj znów ona napisała smsa a ja oddzwoniłem i pogadaliśmy dłużej, rozmawiało nam się dobrze, myślałem, że już cały konflikt zażegnany i że jakoś to wszystko przetrawiła. Na koniec rozmowy powiedziałem, że za nią tęsknię, na co jej się załamał głos w słuchawce i odpowiedziała, żebym jej nie mówił takich, rzeczy teraz. Na pytanie "dlaczego?" nic nie odpowiedziała. Przed snem napisałem jej SMSa, że naprawdę za nią tęsknię i że może mnie opieprzyć z tego powodu jeśli chce. Ona mi odpisała, że to nie może tak wyglądać jak teraz ,że co prawda bardzo się ucieszyła, że dzisiaj normalnie rozmawialiśmy, ale że daliśmy sobie czas, że musimy ograniczyć kontakty, żeby nasze słowa teraz nie wpływały na to co sobie mamy przemyśleć, po czym 5 min później napisała, że też za mną tęskni.
Już zaczynam się gubić w całej sytuacji. Co o tym wszystkim sądzicie?

1) Jeśli chce ograniczyć kontakt to po co sama się do mnie odzywa?
2) Czemu nie chce, żebym teraz jej mówił np. że za nią tęsknię (a mówię to w pełni szczerze), skoro wcześniej miała do mnie pretensje, że nie mówię jej o swoich uczuciach w stosunku do niej?
3) Mam faktycznie ograniczyć kontakt? Nie pisać? Nie dzwonić?

Sam już nie wiem co z tym wszystkim robić... Pomóżcie

[Absynthia]

Ona po prostu ma duży dylemat. Prawdopodobnie zdała sobie sprawę, że się zawiodła i ten związek nie spełnił jej oczekiwań. Z jednej strony nie chce go kończyć, kocha cię i marzy o tym, żeby wam się ułożyło i żeby było tak pięknie jak w jej marzeniach, a z drugiej - nie wierzy, że się zmienisz i ma wrażenie, że to co jej teraz mówisz to tylko takie gadanie, żeby ją ugłaskać, a potem będzie jak było. Nie wierzy w szczerość twoich intencji. W żadnym wypadku nie zrywaj kontaktu, ale nie narzucaj się. Owszem, daj jej czas na przemyślenia - tak dużo, jak będzie potrzebowała. Napisz ten list, ale tak, jakbyś pisał sam dla siebie. Wtedy będzie to absolutnie szczere i sam sobie odpowiesz na zasadnicze pytania - czego ty oczekujesz, co jest dla ciebie ważne, jakie masz pomysły, by naprawić sytuację... tylko to muszą być rzeczy możliwe do zrealizowania. Zrób to sam dla siebie i jeśli wyda ci się to zbyt osobiste, wcale nie musisz jej tego przekazywać, choć byłoby wskazane w takim wypadku przeczytanie tego kilka razy, nadanie formy, którą uznasz, że będziesz mógł jej przekazać i zrobić to. W końcu to jest bliska osoba, na której ci zależy. Powinna być twoją przyjaciółką, a z przyjacielem rozmawia się o wszystkim. O uczuciach też. Myślę, że ona teraz właśnie to robi: rozważa wszystkie 'za' i 'przeciw', ale ma wiele niewiadomych, bo nie zna twoich myśli i bazuje tylko na twoim dotychczasowym zachowaniu, gestach itd, a to jest bardzo mało i możliwe, że wiele rzeczy pozostało bez potwierdzenia, zapomniane, nadinterpretowane, przekłamane. Ona patrzy na sytuację subiektywnie, ma do ciebie żal, więc to normalne, że widzi więcej negatywów, niż pozytywów. Jeśli tak to zostawisz, to nie będzie dobrze. Twoje myśli przelane na papier powinny jej ułatwić sprawę (tobie z resztą też) i przygotować do ROZMOWY, bo do tego powinniście dążyć, niezależnie od tego jaka będzie jej decyzja co do trwania związku. Trzeba się w końcu spotkać, pogadać szczerze, od serca, bo podstawą związku jest komunikacja.
Powodzenia i pzdr.

[klempaa]

Napisane przez donPedro

Cd. hisotri, o której sam już nie wiem co myśleć. Tak jak mówiłem dziewczyna napisała do mnie pierwsza w sobotę, ja zadzwoniłem w niedzielę i chwilę pogadaliśmy, wczoraj znów ona napisała smsa a ja oddzwoniłem i pogadaliśmy dłużej, rozmawiało nam się dobrze, myślałem, że już cały konflikt zażegnany i że jakoś to wszystko przetrawiła. Na koniec rozmowy powiedziałem, że za nią tęsknię, na co jej się załamał głos w słuchawce i odpowiedziała, żebym jej nie mówił takich, rzeczy teraz. Na pytanie "dlaczego?" nic nie odpowiedziała. Przed snem napisałem jej SMSa, że naprawdę za nią tęsknię i że może mnie opieprzyć z tego powodu jeśli chce. Ona mi odpisała, że to nie może tak wyglądać jak teraz ,że co prawda bardzo się ucieszyła, że dzisiaj normalnie rozmawialiśmy, ale że daliśmy sobie czas, że musimy ograniczyć kontakty, żeby nasze słowa teraz nie wpływały na to co sobie mamy przemyśleć, po czym 5 min później napisała, że też za mną tęskni.
Już zaczynam się gubić w całej sytuacji. Co o tym wszystkim sądzicie?

1) Jeśli chce ograniczyć kontakt to po co sama się do mnie odzywa?
2) Czemu nie chce, żebym teraz jej mówił np. że za nią tęsknię (a mówię to w pełni szczerze), skoro wcześniej miała do mnie pretensje, że nie mówię jej o swoich uczuciach w stosunku do niej?
3) Mam faktycznie ograniczyć kontakt? Nie pisać? Nie dzwonić?

Sam już nie wiem co z tym wszystkim robić... Pomóżcie

Wiesz o co chodzi?
O to, że teraz to ona nie wie, czy może Ci zaufać i uwierzyć. Uważa zapewne, ze to Twoje "tęsknię" jest takie samo jak "kocham cię" w czasie kłótni - czyli łapaniem się brzytwy przez tonącego.

Nie przekonasz jej, że coś do Ciebie dotarło i próbujesz się zmienić w ciągu tygodnia. Obawiam się że to może trwać długo i niekoniecznie sie udać - bo to jest jakiś rodzaj utraty zaufania.
Więc nie oczekuj, że rzuci Ci się w ramiona po jednym "tęsknię". Jeśli Ci na tym związku zależy - musisz dać jej czas.
Jednocześnie wydaje mi się, ze jeszcze nie wszystko stracone

---------- Dopisano o 12:37 ---------- Poprzedni post napisano o 12:35 ----------

Napisane przez Absynthia

Ona po prostu ma duży dylemat. Prawdopodobnie zdała sobie sprawę, że się zawiodła i ten związek nie spełnił jej oczekiwań. Z jednej strony nie chce go kończyć, kocha cię i marzy o tym, żeby wam się ułożyło i żeby było tak pięknie jak w jej marzeniach, a z drugiej - nie wierzy, że się zmienisz i ma wrażenie, że to co jej teraz mówisz to tylko takie gadanie, żeby ją ugłaskać, a potem będzie jak było. Nie wierzy w szczerość twoich intencji. W żadnym wypadku nie zrywaj kontaktu, ale nie narzucaj się. Owszem, daj jej czas na przemyślenia - tak dużo, jak będzie potrzebowała. Napisz ten list, ale tak, jakbyś pisał sam dla siebie. Wtedy będzie to absolutnie szczere i sam sobie odpowiesz na zasadnicze pytania - czego ty oczekujesz, co jest dla ciebie ważne, jakie masz pomysły, by naprawić sytuację... tylko to muszą być rzeczy możliwe do zrealizowania. Zrób to sam dla siebie i jeśli wyda ci się to zbyt osobiste, wcale nie musisz jej tego przekazywać, choć byłoby wskazane w takim wypadku przeczytanie tego kilka razy, nadanie formy, którą uznasz, że będziesz mógł jej przekazać i zrobić to. W końcu to jest bliska osoba, na której ci zależy. Powinna być twoją przyjaciółką, a z przyjacielem rozmawia się o wszystkim. O uczuciach też. Myślę, że ona teraz właśnie to robi: rozważa wszystkie 'za' i 'przeciw', ale ma wiele niewiadomych, bo nie zna twoich myśli i bazuje tylko na twoim dotychczasowym zachowaniu, gestach itd, a to jest bardzo mało i możliwe, że wiele rzeczy pozostało bez potwierdzenia, zapomniane, nadinterpretowane, przekłamane. Ona patrzy na sytuację subiektywnie, ma do ciebie żal, więc to normalne, że widzi więcej negatywów, niż pozytywów. Jeśli tak to zostawisz, to nie będzie dobrze. Twoje myśli przelane na papier powinny jej ułatwić sprawę (tobie z resztą też) i przygotować do ROZMOWY, bo do tego powinniście dążyć, niezależnie od tego jaka będzie jej decyzja. Trzeba się w końcu spotkać, pogadać szczerze, od serca, bo podstawą związku jest komunikacja.
Powodzenia i pzdr.

Zgadzam się - i porozmawiać powinni zdecydowanie.
Szczerze, kawa na ławę - głownie z Twojej strony Autorze, bo ona już sporo powiedziała

[kangu]

hmm ja byłam kiedys w podobnej sytuacji. spotykałam się z chłopakiem , ale mieszkaliśmy daleko o d siebie, generalnie spotykanie się było utrudnione i choc podobał mi się i mi zależało wiesz co przeważyło, że doszłam do wniosku, ze odpuszcze? jego niepewnosc co do tej sytuacji, gdyby on byl przekonany i zapewnił mnie, że sie uda i ze mu zależy mogłoby byc inaczej wtedy. Do czego zmierzam:skoro ona sie waha i czuje niepewnie to może ty powinieneś teraz byc skałą waszego związku i się wykazać, teraz to ona ma gorszy moment. Jesli ją kochasz to i nie wyobrażasz sobie zycia bez niej to walcz jak mężczyzna. Nie mowie , ze masz się narzucać ale bądź zdecydowany i udowodnij , że jest wszystkim czego pragniesz.chyba, że jest inaczej. Nie wykluczone, ze musisz ją zdobyć od nowa.