Wyprowadziłem się na studia, bardzo żałuje.

[killme156]

Wszystko zaczęło się od tego że z pośpiechu podpisałem umowę, wraz z 2 lokatorami, jeden z nich to przyjaciel z podstawówki, presja od rodziców i rodziny, dostałem się na zaoczne (na kierunek który chciałem nie miałem wymaganego przedmiotu rozsz dla stacjonarnych), teraz jestem sam z dala od domu 200km, na studiach zaocznych, obciążam jeszcze ich dodatkowym kosztem za studia zaoczne.
Czuję się okropnie, ale najgorsze że nie wiem jak to skonfrontować z współlokatorami, nie chcę tu być zerwałbym umowę od zaraz, ale nie chcę być kompletnym dupkiem, nie wynajęliby przeciez mieszkania dla 3 osób, obciążę ich tylko dodatkowym kosztem, stresem i zmarnowanym czasem, nawet nie wiem co w takiej sytuacji trzeba zrobić?
Najgorszy jest jeszcze mój stan psychiczny, nie potrafię sobie z tym sprostać, powinienem to skonfrontować 2 miesiące temu a nie teraz, teraz nie mam pojęcia jak to rozwiązać.

[MissChievousTess]

Możesz poszukać kogoś innego do wynajmu na swoje miejsce. Ale zaczęłaby od szczerej rozmowy z rodziną. Z każdej sytuacji można się jakoś wyplątać tylko trzeba przystąpić do konkretnego działania. Jak zamiast studiować wolisz w rodzinnym mieście np. poszukać pracy no to zaproponuj to rodzinie.

[Lileen]

Skoro obciążasz rodziców kosztami studiów, to wnioskuję, że nie masz pracy w obecnym miejscu zamieszkania - może zacznij od znalezienia czegokolwiek? Studiując zaocznie, masz tę możliwość pracowania w normalnym systemie pn-pt, a jeśli znajdziesz gdzieś na jakimś magazynie czy produkcji, to także możesz dogadać się, że w weekendy zjazdowe nie będziesz się pojawiał, by inaczej ustalili grafik. Wszystko jest do rozwiązania, po co od razu się poddawać na początku startu w dorosłość? Daj sobie szansę

[mary_poppins]

Napisane przez killme156

Wszystko zaczęło się od tego że z pośpiechu podpisałem umowę, wraz z 2 lokatorami, jeden z nich to przyjaciel z podstawówki, presja od rodziców i rodziny, dostałem się na zaoczne (na kierunek który chciałem nie miałem wymaganego przedmiotu rozsz dla stacjonarnych), teraz jestem sam z dala od domu 200km, na studiach zaocznych, obciążam jeszcze ich dodatkowym kosztem za studia zaoczne.
Czuję się okropnie, ale najgorsze że nie wiem jak to skonfrontować z współlokatorami, nie chcę tu być zerwałbym umowę od zaraz, ale nie chcę być kompletnym dupkiem, nie wynajęliby przeciez mieszkania dla 3 osób, obciążę ich tylko dodatkowym kosztem, stresem i zmarnowanym czasem, nawet nie wiem co w takiej sytuacji trzeba zrobić?
Najgorszy jest jeszcze mój stan psychiczny, nie potrafię sobie z tym sprostać, powinienem to skonfrontować 2 miesiące temu a nie teraz, teraz nie mam pojęcia jak to rozwiązać.

Dlaczego nie chcesz być w obecnym mieszkaniu - jakiś konflikt ze współlokatorami, problem z samym mieszkaniem, czy po prostu fakt że jest to 200 km od domu? Co robisz poza zjazdami - pracujesz, wracasz do domu rodzinnego?

[elskling]

Znajdź kogoś na swoje miejsce, wymyśl jakąś bajkę, że ze studiów musisz zrezygnować i tyle. Ucz się do matury w maju i idź na stacjonarne.

[wielka_niewiadoma1]

Zastanów się dobrze i podejmij decyzje. To żaden wstyd po miesiącu opuścić mieszkanie, ktoś z współlokatorów przejmie umowe i pewnie znajdą kogoś do mieszkania zamiast Ciebie. To nie problem w dużym mieście.

Zastanów się jakiego życia chcesz dla siebie. Czy Twój problem to tryb studiów, czy może nieodpowiedni kierunek/miasto. Pierwsze lata studiów to czas kiedy dużo się zmienia w życiu ludzi i nie ma co na siłę tkwić w sytuacji, która Ci nie odpowiada.

[lady666macbeth]

jesli chcesz zrezygnowac z tego mieszkania powinieneś znaleźć kogoś na swoje miejsce. Bo tak było by najbardziej wporządku.
A po drugie, jeśli masz studia zaoczne, to powinieneś znaleźć pracę. A nie siedzieć i rozmyślać. Bo studia zaoczne są właśnie dla tych pracujących w tygodniu.

[findsomething]

Pracujesz czy szukasz?
Dlaczego chcesz pracować w rodzinnej miejscowości? Ile masz lat? Skąd takie przywiązanie do rodziny, przecież na pierwszym roku wszyscy odwiedzaliśmy rodzinę co tydzień, a więc 4x w miesiącu. To normalne, przecież się tęskni i trzeba się oswoić z tym. Ja pamiętam ze przez cały I rok studiów byłam co każdy tydzień w domu (podróż w jedną stronę niecałe 2h).

Polecam, oswoisz się

[lady666macbeth]

Napisane przez findsomething

Polecam, oswoisz się

wydaje mi się że autor chyba nie jest gotów się oswoić.

[Jestembeznadziejna]

To dopiero pierwszy tydzień roku akademickiego, daj sobie czas. W każdej chwili możesz umowę wypowiedzieć i wrócić do domu, ale dlaczego by nie spróbować? Przeciez w wolne weekendy możesz sobie zjeżdżać.

A sprawa mieszkania sie nie martw, to najmniejszy problem. W sytuacji kryzysowej zawsze możesz wypowiedzieć umowę, przez miesiąc poszukać kogoś na swoje miejsce i wynieść sie do domu.