Psychologia, potem podyplomowo resocjalizacja. Co sądzicie?

[MsNat]

Witam,

No to jak w temacie. Interesuje się psychologią i chciałabym iść w przyszłości w tym kierunku, rozpocząć studia zaoczne bo tylko takie w moim przypadku mogą być możliwe. Jednak podoba mi się też resocjalizacja i chciałabym podyplomowo zrobić ten kierunek również.

Nie wiem jak to wygląda, bo wiem, że kierunki powinny być pokrewne ale chyba nie ma reguły jeśli na przykład chce się zrobić administrację licencjat, a potem magisterkę na przykład z dziennikarstwa?
Podaję tylko luźny przykład.
Czy może jest ''powiedziane'', że trzeba robić pokrewne kierunki jeśli chce się mieć na przykład licencjat z jednego kierunku, a potem magisterkę lub podyplomówkę z zupełnie innego?

Jest jakaś reguła?

Nie mam wiedzy nt studiów dlatego, że nie studiuję, nie wiem jak to wygląda i dlatego pytam osób doświadczonych. Które studiują bądź studiowały.

Dlaczego psychologia i resocjalizacja?
Interesuje mnie ta tematyka. Na psychologii się znam i wiem, że byłabym dobrym psychologiem. Wiem to również bezpośrednio od psychologa, od doradcy zawodowego, ale sama się tym interesuje bo to mnie po prostu ciekawi. Mam w sobie potencjał i chciałabym go wykorzystać, a nie zmarnować i jestem w stanie poświęcić 5 lat
na studiowanie ukochanego kierunku.

Resocjalizacja ma na celu przystosowanie do życia jednostek zdeprawowanych jak ja to ujmuję i po prostu podoba mi się również ten kierunek.

Interesuje mnie również wszystko co związane ze służbą więzienną i służbami mundurowymi - policja, do której chciałabym się kiedyś próbować dostać, ale to inny temat zupełnie.
Natomiast na bezpieczeństwo wewnętrzne to nie chciałabym iść.

Co sądzicie?
Mogłabym ukończyć psychologię, a następnie iść na resocjalizację podyplomowo?
W sumie pytam...nie wiem po co, chyba chcę po prostu poznać zdanie osób trzecich, mi postronnych.

Z góry dziękuje

[casus_belli]

Chcesz być bliżej nieokreślonym "psychologiem" czy psychoterapeutą? Do tego drugiego droga po studiach jeszcze daleka.
Co do resocjalizacji, to weź pod uwagę, że większość resocjalizowanych resocjalizować się nie chce. Nie dość, że pracujesz z patologią, która patologią już zostanie, to jeszcze widzisz, jak przekazuje swoje patologiczne wzorce dzieciom. To naprawdę frustrujące i wypalające.

[MsNat]

Napisane przez casus_belli

Chcesz być bliżej nieokreślonym "psychologiem" czy psychoterapeutą? Do tego drugiego droga po studiach jeszcze daleka.
Co do resocjalizacji, to weź pod uwagę, że większość resocjalizowanych resocjalizować się nie chce. Nie dość, że pracujesz z patologią, która patologią już zostanie, to jeszcze widzisz, jak przekazuje swoje patologiczne wzorce dzieciom. To naprawdę frustrujące i wypalające.

Wiem z jakimi osobami się pracuje w resocjalizacji bo znam temat także bardzo dobrze wiem. Dlaczego piszesz psycholog w cudzysłowie w ogóle? Jeśli będę chciała to zostanę psychologiem, ścieżka jest prosta. Jestem różnorodna, interesuje mnie wiele rzeczy, a nie jedna dziedzina na przykład muzykologa dajmy na to, tylko mam szerokie spektrum zainteresowań.

Wiem, że nie będę dziś tym, jutro będę pracowała w innym zawodzie, ale chciałabym robić to dla siebie, po części również aby mieć wybór i pracować jeśli nie w tym to w innym zawodzie. W obecnych czasach nie jest za bardzo możliwe pracowanie w jednym zawodzie do końca. Tak było w czasach PRL...dziś wiele się zmienia także...

Mam silną psychikę więc dałabym radę. Spokojnie.

I tak prawdopodobnie zrobię po swojemu. Bo jestem uparta i znam swoje dobro.

[megamag]

Podobno resocjalizacja od tyłu czyta się bezrobocie.

[Antaro]

Ale wiesz, że psychologia to są jednolite studia magisterskie i rzadko kiedy trafisz na coś takiego jak "licencjat z psychologii" (a jeśli już, to wolałbym nie wiedzieć, jakiej jakości będzie to wykształcenie)?

[MsNat]

Napisane przez Antaro

Ale wiesz, że psychologia to są jednolite studia magisterskie i rzadko kiedy trafisz na coś takiego jak "licencjat z psychologii" (a jeśli już, to wolałbym nie wiedzieć, jakiej jakości będzie to wykształcenie)?

A czy ty wiesz drogi użytkowniku/ droga użytkowniczko, że ja wiem ile trwają studia na kierunku psychologia?

Pisałam to tu

''...jestem w stanie poświęcić 5 lat
na studiowanie ukochanego kierunku....''

Nawet ci pogrubiłam abyś zauważył/a.

Przecież pisałam o tym w moim wątku...
O licencjacie z psychologii niby coś słyszałam, ale jeśli jest coś takiego to spoko, zapewniam, że mnie takie studia nie interesują.
Nie jestem typem, który zamierza ukończyć kiedyś studia dla papierka...

Napisane przez megamag

Podobno resocjalizacja od tyłu czyta się bezrobocie.

Może i się czyta bezrobocie. Studia w przyszłości będą dla mnie i po części dodatkiem i być może sposobem na życie jeśli będzie po nich praca. Mam na myśli zarówno psychologię jak i resocjalizację.
Aktualnie uczę się zdobywając kilka zawodów więc studia nie będą dla mnie tylko tym ''czymś jedynym'' więc pracę będe miała. Jeśli nie w tym/tych zawodach to w innych.

[cavvythecat]

Napisane przez MsNat

Dlaczego psychologia i resocjalizacja?
Interesuje mnie ta tematyka. Na psychologii się znam i wiem, że byłabym dobrym psychologiem.

Interesujesz się psychologią i nie wiesz, że to jak najbardziej dobre przygotowanie pod resocjalizację? Na resocjalizacji też są przedmioty związane z psychologią, bo jedno bez drugiego po prostu nie da rady.
Jak najbardziej możesz skończyć psychologię, a potem zrobić podyplomówkę z resocjalizacji.

Napisane przez MsNat

Dlaczego piszesz psycholog w cudzysłowie w ogóle?

Bo psycholog nie jest psychoterapeutą. Psycholog to każdy kto skończył psychologię, nieważne czy zajmuje się psychologią kliniczną, marketingiem, jest pracownikiem naukowym czy poszedł w stronę resocjalizacji właśnie.
Ludziom często wydaje się, że psychologia=psychoterapia i głównie tego będą tam uczyć, dlatego warto zwracać uwagę na rozróżnianie tego. Od psychologa do psychoterapeuty jest dłuuuga droga, więc jeśli interesuje cię bycie właśnie psychoterapeutą, a nie psychologia ogólnie, to musisz zdawać sobie sprawę z wysiłku, pieniędzy i czasu, który zajmie ci dojście do psychoterapii, plus potem resocjalizacja. Przy czym tak, możesz jak najbardziej skończyć psychologię, nie zostać psychoterapeutą i zrobić podyplomówkę z resocjalizacji i pracować "w zawodzie".

[MsNat]

Napisane przez cavvythecat

Interesujesz się psychologią i nie wiesz, że to jak najbardziej dobre przygotowanie pod resocjalizację? Na resocjalizacji też są przedmioty związane z psychologią, bo jedno bez drugiego po prostu nie da rady.
Jak najbardziej możesz skończyć psychologię, a potem zrobić podyplomówkę z resocjalizacji.



Bo psycholog nie jest psychoterapeutą. Psycholog to każdy kto skończył psychologię, nieważne czy zajmuje się psychologią kliniczną, marketingiem, jest pracownikiem naukowym czy poszedł w stronę resocjalizacji właśnie.
Ludziom często wydaje się, że psychologia=psychoterapia i głównie tego będą tam uczyć, dlatego warto zwracać uwagę na rozróżnianie tego. Od psychologa do psychoterapeuty jest dłuuuga droga, więc jeśli interesuje cię bycie właśnie psychoterapeutą, a nie psychologia ogólnie, to musisz zdawać sobie sprawę z wysiłku, pieniędzy i czasu, który zajmie ci dojście do psychoterapii, plus potem resocjalizacja. Przy czym tak, możesz jak najbardziej skończyć psychologię, nie zostać psychoterapeutą i zrobić podyplomówkę z resocjalizacji i pracować "w zawodzie".

Nie, nie wiedziałam, że psychologia to dobre przygotowanie do resocjalizacji. Chyba wspominałam w moim wątku, że interesuje się wieloma dziedzinami i interesuje mnie zarówno psychologia jak i resocjalizacja. Jednak po psychologii też można zostać psychoterapeutą. To również ciekawy zawód, ale mnie ciągnie w kierunku psychologii. Po za tym ścieżka psychoterapeuty to długa ścieżka i kosztowna plus 4 lata po studiach szkolenia.

Tak, czytałam, wiem. Posiadam jakaś tam wiedzę nt temat i wiem, że psycholog nie jest psychoterapeutą to chyba oczywiste.

Co miałaś na myśli pisząc ''zawód''?
Jaki tutaj miałaś zawód na myśli bo nie wiem? i dlatego pytam.
Psychologa czy pracę z trudną młodzieżą, w więzieniu, w ośrodkach itd? Bo w tych m.in. miejscach można pracować po resocjalizacji.

[cavvythecat]

Napisane przez MsNat

Nie, nie wiedziałam, że psychologia to dobre przygotowanie do resocjalizacji. Chyba wspominałam w moim wątku, że interesuje się wieloma dziedzinami i interesuje mnie zarówno psychologia jak i resocjalizacja. Jednak po psychologii też można zostać psychoterapeutą. To również ciekawy zawód, ale mnie ciągnie w kierunku psychologii. Poza tym ścieżka psychoterapeuty to długa ścieżka i kosztowna plus 4 lata po studiach szkolenia.

Tym bardziej dziwi mnie, że nie zauważyłaś jak interdyscyplinarną dziedziną jest psychologia. Pod "zainteresowaniem psychologią" może się kryć wszystko, od neurobiologii, przez "lubię pomagać ludziom", po czytanie poradników psychologicznych. Piszesz bardzo enigmatycznie i chaotycznie, ciężko z tego wywnioskować co możesz wiedzieć, a co nie.

Co miałaś na myśli pisząc ''zawód''?
Jaki tutaj miałaś zawód na myśli bo nie wiem? i dlatego pytam.
Psychologa czy pracę z trudną młodzieżą, w więzieniu, w ośrodkach itd? Bo w tych m.in. miejscach można pracować po resocjalizacji.

Zawód to bardzo szerokie pojęcia, nie ma jednego konkretnego zawodu psychologa. Wszystko do czego wykorzystasz wiedzę zyskaną na studiach będzie w zawodzie. Praca z młodzieżą (psychologia rozwojowa, uzależnień, psychopatologia), w więzieniu (elementy psychologii sądowej) czy ośrodkach jest dla ciebie "w zawodzie", skoro chcesz iść w stronę resocjalizacji. I tak, jeśli chcesz zrobić psychologię+potem resocjalizację, nikt nie będzie cię rozliczał z tego, że nie robiłaś licencjatu z resocjalizacji, tylko podyplomówkę.

[megamag]

Psychologia to dla mnie śliski grunt, bo z jednej strony to szerokie kompetencje i dużo możliwości, ale z drugiej trzeba mieć na siebie pomysł i wiedzieć, kim się zostanie jeśli nie psychoterapeutą. I najlepiej już w trakcję studiów zacząć nabywać doświadczenie w tym kierunku. W końcu taki psycholog pracujący przy badaniach zachowań konsumentów albo w reklamie też jest psychologiem pracującym w zawodzie. Ale to też nie tak, że jak dostał dyplom, to ktoś się do niego z tą pracą sam zgłosił. Musiał się wysilić. Ta szerokość możliwości bywa też dla wielu pułapką. Sporo ludzi się broni i nie wie, co ze sobą robić. Z tego braku pomysłu biorą się płacze, że po tym nie ma pracy.

Z resocjalizacji trochę się podśmiewuję, ale tylko dlatego, że na tym świecie jest wyjątkowo dużo ludzi chcących pracować w resocjalizacji i wyjątkowo mało zakładów potrzebujących takich ludzi. Do wszelakich zakładów karnych i poprawczych czasem wręcz trudno się dostać na praktyki, bo za dużo studentów, a zakładów kilka. Do tego praca bywa mocno nieprzyjemna i jest śmiesznie płatna. Możesz też pomyśleć o aplikacji kuratorskiej, trwa tylko rok, nie ma tłumów chętnych i daje w miarę pewną pracę (sądy mogą brać tylko tylu aplikantów, ile mają etatów). Kokosów się nie zarabia i trzeba się czasem przejść po melinach, ale jeśli tylko Cię to kręci.

[MsNat]

Napisane przez megamag

Psychologia to dla mnie śliski grunt, bo z jednej strony to szerokie kompetencje i dużo możliwości, ale z drugiej trzeba mieć na siebie pomysł i wiedzieć, kim się zostanie jeśli nie psychoterapeutą. I najlepiej już w trakcję studiów zacząć nabywać doświadczenie w tym kierunku. W końcu taki psycholog pracujący przy badaniach zachowań konsumentów albo w reklamie też jest psychologiem pracującym w zawodzie. Ale to też nie tak, że jak dostał dyplom, to ktoś się do niego z tą pracą sam zgłosił. Musiał się wysilić. Ta szerokość możliwości bywa też dla wielu pułapką. Sporo ludzi się broni i nie wie, co ze sobą robić. Z tego braku pomysłu biorą się płacze, że po tym nie ma pracy.

Z resocjalizacji trochę się podśmiewuję, ale tylko dlatego, że na tym świecie jest wyjątkowo dużo ludzi chcących pracować w resocjalizacji i wyjątkowo mało zakładów potrzebujących takich ludzi. Do wszelakich zakładów karnych i poprawczych czasem wręcz trudno się dostać na praktyki, bo za dużo studentów, a zakładów kilka. Do tego praca bywa mocno nieprzyjemna i jest śmiesznie płatna. Możesz też pomyśleć o aplikacji kuratorskiej, trwa tylko rok, nie ma tłumów chętnych i daje w miarę pewną pracę (sądy mogą brać tylko tylu aplikantów, ile mają etatów). Kokosów się nie zarabia i trzeba się czasem przejść po melinach, ale jeśli tylko Cię to kręci.

Z psychologii to najbardziej interesuje mnie psychologia ogólna oraz psychologa sądowa. Czytałam kiedyś o tym jakie są jakby dziedziny. Kliniczna też spoko brzmi, ale nie wiem do końca czym się zajmuje.

Czy po resocjalizacji można zostać kuratorem? Ciekawe jeśli to prawda. No myślałam że tylko po prawie szczerze powiedziawszy ale chyba się myliłam zawsze. Chyba jeśli chodzi o prawo to myliłam zawsze kuratora z komornikiem. Komornicy to też po prawie mogą robić aplikacje, a kurator no to po resocjalizacji chyba.

Jeśli po resocjalizacji można zostac równiez kuratorem to jeśli to nie problem to chciałabym dostać jakies informacje, albo linki. Aktualnie jestem w pracy i nie mogę. Na pewno jeśli kurator po resocjalizacji to pewnie musisz robić jakąś aplikacje czy odbyć jakiś kurs. Nie wiem, nie znam się, nie mam wiedzy stosownej na razie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[cavvythecat]

Napisane przez MsNat

Z psychologii to najbardziej interesuje mnie psychologia ogólna oraz psychologa sądowa. Czytałam kiedyś o tym jakie są jakby dziedziny. Kliniczna też spoko brzmi, ale nie wiem do końca czym się zajmuje.

Kliniczna zajmuje się psychopatologią (chorobami psychicznymi po prostu), ich powstawaniem, rozwojem, leczeniem i ogólnie wszystkim co z nimi związane.

Czy po resocjalizacji można zostać kuratorem? Ciekawe jeśli to prawda. No myślałam że tylko po prawie szczerze powiedziawszy ale chyba się myliłam zawsze. Chyba jeśli chodzi o prawo to myliłam zawsze kuratora z komornikiem. Komornicy to też po prawie mogą robić aplikacje, a kurator no to po resocjalizacji chyba.

https://www.careego.pl/kurator-sadow...urator-sadowy/

"Oczywiście kurator sądowy musi być odpowiednio wykształcony, w przypadku kuratora sądowego niezbędne są studia wyższe, magisterskie o kierunku socjologicznym, prawnym lub pedagogicznym i psychologicznym. Kurator zawodowy musi pozytywnie zdać egzamin kuratorski poprzedzony aplikacją.

Aby zostać kuratorem społecznym należy spełnić również szereg, nieco łatwiejszych wymogów. Kandydat powinien mieć ukończoną co najmniej szkolę średnią, powinien odznaczać się zdobytym doświadczeniem w dziedzinie resocjalizacji, opieki czy wychowania."

Tu masz więcej o tym: https://www.zawodowe.com/kategorie/p...wy/jak_zostac/