Nie wiem co chcę robić w życiu

[c79575586c550893bc8412222d2d0b13966bdd6f_63ae2a140fbdc]

Hej dziewczyny. Piszę żeby się trochę wygadać. Może której z Was wpadnie pomysł do głowy co mogłabym zrobić.

Mam 25 lat, mieszkam na, trzy razy rozpoczęte studia i żadne nie skończone (najpierw dwa razy logistyka, a później raz finanse i rachunkowość). Pracuję w firmie handlowej w biurze.

Nie wiem co chcę robić: gdzie pracować, czym się zajmować. Nie mam żadnej pasji. No o nie widzę siebie przez całe życie w tej robocie. Jest tam co robić, praca ciągle przy komputerze, ale ciągle jedno i to samo, i to mnie nudzi. Pewnie sobie myślicie, że wybrzydzam, ale nie czuje, że się rozwijam, a jeżeli tak było to już to minęło. Cofam się. Po pracy przychodzę do domu i internet, czasem przeczytam książkę. Nie widzę w sobie takiej chęci do działania, ale nawet nie wiedzialabym co robić. Ostatnio założyłam bloga, takie trochę modowy, bo lubię klasyczną elegancję. I nic fajnego się nie dzieje. Na studia nie wiem jakie iść, te na których byłam nie bardzo mi się podobały i kasa wyrzucona w błoto.

Napiszcie co myślicie.

[Nymerth]

A robisz coś, żeby odnaleźć w sobie jakąś pasję? Próbujesz nowych rzeczy? Bo jak będziesz tylko siedzieć w internecie i czytać głupoty zamiast robić cokolwiek, to Ci z nieba zainteresowania nie spadną i żadna praca nie będzie Ci pasować.

[Mad_Max]

A może zawód typu żona dyrektora będzie Ci bliższy?

[c79575586c550893bc8412222d2d0b13966bdd6f_63ae2a140fbdc]

Nymerth - No przyznaję nic nie robię żeby znaleźć pasję. Masz rację.



Mad_Max - a , wiesz, że fajnie to brzmi? A są jakieś studia żebym się przy uczyła na to stanowisko?

[Mad_Max]

[1=c79575586c550893bc84122 22d2d0b13966bdd6f_63ae2a1 40fbdc;83776536]Mad_Max - a , wiesz, że fajnie to brzmi? A są jakieś studia żebym się przy uczyła na to stanowisko?[/QUOTE]

Nie. Tylko kursy.

[c79575586c550893bc8412222d2d0b13966bdd6f_63ae2a140fbdc]

Aha. Jak Tu taki obeznany jesteś to chyba prowadzisz takie kursy.

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Napisane przez Mad_Max

A może zawód typu żona dyrektora będzie Ci bliższy?

No okej, nie wszyscy są super zaradni, żyjący pasją i mają plan na życie ułożony od drugich urodzin. Ale autorka uczciwie pracuje, nie oczekuje cudów, jakieś umiejętności widocznie ma, chciałaby coś zmienić. Taki marazm może mieć też przyczyny medyczne. Serio uważasz, że należą jej się aż takie burackie komentarze?

[GdyKochamy]

A jaki masz charakter? Jesteś spokojna czy przebojowa? Z jakich przedmiotów miałaś w szkole najlepsze oceny? Co było twoim atutem?

[Mijanou]

Mad Max, nie prowokuj, proszę. Wiesz dobrze, że nie istnieje zawód: żona dyrektora. Ironia niepotrzebna.

[Mad_Max]

Naprawdę trzeba ludziom tłumaczyć parafrazy z Barei?
Przecież to żadna prowokacja.
Sposób na życie jak każdy inny. Jak ktoś nie ma marzeń, to nikt mu ich nie wymyśli.

Edyta: 40% Polek nie pracuje, ani nie ma zamiaru pracować. To są miliony kobiet, które znalazły inny sposób na życie. I chyba nie jest im wszystkim źle. Nie każdy musi pracować.

http://www.regiopraca.pl/portal/ryne...ie-szuka-pracy

I to są fakty, a nie prowokacja, Szanowna Moderacjo.

[Mijanou]

Taka parafraza była nie na miejscu w tym przypadku. Pomijam już fakt, że za miłe to nie było w stosunku do Autorki.

[c79575586c550893bc8412222d2d0b13966bdd6f_63ae2a140fbdc]

Jestem raczej spokojna, ale jak trzeba w pracy to się odezwę. Przynajmniej staram się to w sobie wyćwiczyć, żeby nie dać sobie na głowę wejść. Lubię jak się coś dzieje, gdy trzeba rozwiązać jakiś problem... Dochodzić do tego dlaczego coś się wydarzyło i jak to można 'naprostować '. W szkole ze wszystkiego byłam średnia. Teraz jeżeli mam coś czytać to historyczne książki (nie encyklopedie o historii), coś z mody, życia codziennego, sztuki. Też chcę żeby mój blog taki był. No i lubię biografie i reportaże. Dobra dziewczyny... Tak sobie pomyślałam, że może zrobiłabym kurs stylizacja paznokci, tylko boje się że wydam kasę i później to rzucę. Zawsze to coś innego od tej codziennej pracy, a myślę że kasa też z tego będzie bo jak chce się zapisać na manicure to muszę czekać trzy tygodnie.

[Mad_Max]

Szanowna Autorko, czy uraziła Cię sugestia, że w życiu nie ma obowiązku pracowania, (z czego skwapliwie korzysta kilka milionów Tobie podobnych Kobiet)?

Jeśli tak, to przepraszam. W imieniu swoim i Barei.

[c79575586c550893bc8412222d2d0b13966bdd6f_63ae2a140fbdc]

Tak, uraziła mnie ta wypowiedź. Wystarczy, że przeprosisz w swoim imieniu.

Jeżeli nie masz nic ważnego do powiedzenia odnośnie tematu, to po co się wypowiadasz?

[Mad_Max]

Ponieważ:
[1=c79575586c550893bc84122 22d2d0b13966bdd6f_63ae2a1 40fbdc;83775831]Napiszcie co myślicie.[/QUOTE]

Dla mnie to było ważne.
Pozdrawiam.

[Mijanou]

Mad Max, jeśli jeszcze raz zignorujesz moją prośbę skończy się to banem tymczasowym.

[nelciak]

A bardziej ci przeszkadza praca, czy to, że nie robisz nic ciekawego po pracy?

[MissChievousTess]

Co ty robisz w tym biurze? Konkretnie. Jakieś języki obce znasz?
Bo mam wrażenie, że może odnalazłabyś się w handlu, ale na innym stanowisku -jak lubisz zmienność, rozwiązywanie problemów to może coś z handlem międzynarodowym, jakaś obsługa klienta w zakresie rozwiązywania różnych problemów, jakaś praca, która wymaga więcej podróży, kontaktu z ludźmi?
Nauczyłaś się obsługi jakiegoś programu handlowego, z której mogłabyś korzystać w innym miejscu pracy?
Co do uwag o niepracujących Polkach- można to sobie darować. To nie żony dyrektorów, tylko matki, które z pensji na kasie w markecie nie mogą opłacić opiekunki do dziecka czy opieki dla zniedołężniałych rodziców, więc takie wycieczki osobiste względem kobiet mężczyźni w Polsce, którzy dominują stanowienie głupiego prawa, które skutkuje taką sytuacją mogliby sobie darować. Te niepracujące Polki m.in. protestują od półtora miesiąca razem ze swoimi niepełnosprawnymi dziećmi. Rzeczywiście ich życie to zapewne "leżę i pachnę".
Statystyki radzę czytać ze zrozumieniem. Widać z nich, które grupy wiekowe o dlaczego odpływają z rynku pracy.

---------- Dopisano o 21:37 ---------- Poprzedni post napisano o 21:35 ----------

A sytuacja autorki wynika z braku doradztwa zawodowego w systemie edukacji. Dzieciaki moich kuzynów we Francji, Belgii i Szwajcarii mają doradztwo w tym zakresie od podstawówki. Tylko u nas młodych ludzi puszcza się w tym zakresie " samopas na żywioł".

[ChanLee]

Napisane przez MissChievousTess

Co ty robisz w tym biurze? Konkretnie. Jakieś języki obce znasz?
Bo mam wrażenie, że może odnalazłabyś się w handlu, ale na innym stanowisku -jak lubisz zmienność, rozwiązywanie problemów to może coś z handlem międzynarodowym, jakaś obsługa klienta w zakresie rozwiązywania różnych problemów, jakaś praca, która wymaga więcej podróży, kontaktu z ludźmi?
Nauczyłaś się obsługi jakiegoś programu handlowego, z której mogłabyś korzystać w innym miejscu pracy?
Co do uwag o niepracujących Polkach- można to sobie darować. To nie żony dyrektorów, tylko matki, które z pensji na kasie w markecie nie mogą opłacić opiekunki do dziecka czy opieki dla zniedołężniałych rodziców, więc takie wycieczki osobiste względem kobiet mężczyźni w Polsce, którzy dominują stanowienie głupiego prawa, które skutkuje taką sytuacją mogliby sobie darować. Te niepracujące Polki m.in. protestują od półtora miesiąca razem ze swoimi niepełnosprawnymi dziećmi. Rzeczywiście ich życie to zapewne "leżę i pachnę".
Statystyki radzę czytać ze zrozumieniem. Widać z nich, które grupy wiekowe o dlaczego odpływają z rynku pracy.

---------- Dopisano o 21:37 ---------- Poprzedni post napisano o 21:35 ----------

A sytuacja autorki wynika z braku doradztwa zawodowego w systemie edukacji. Dzieciaki moich kuzynów we Francji, Belgii i Szwajcarii mają doradztwo w tym zakresie od podstawówki. Tylko u nas młodych ludzi puszcza się w tym zakresie " samopas na żywioł".

Mój ostatni doradca zawodowy z urzędu pracy wyleciał z tekstem, że będąc na kursie mogę już jeździć samochodem bez żadnych dokumentów. W końcu jej kolega tak jeździ do pracy i nikt go jeszcze nie złapał. A rozmowa wynikła z tego, że ciężko było mi znaleźć pracę na miejscu bez spędzania w niej 12h dziennie, gdy chodziłam jeszcze do szkoły zaocznej. KOSMOS.



Młoda i głupia byłam, że nigdzie tego nie zgłosiłam wyżej. Jak można takie bzdury młodemu człowiekowi gadać.

[megamag]

Bogate wyjście za mąż to nie taki zły pomysł, problem w tym, że to o wiele trudniejsze do osiągnięcia niż znalezienie sensowej pracy. Ludzie bogatych nie ma aż tak wielu, a jeszcze w odpowiednim wieku i stanu wolnego, no i takich, którzy by taką delikwentkę chcieli. Dodatkowo najpewniej wymagałoby to poczynienia pewnych inwestycji, jeśli natura nie była dla Autorki aż tak łaskawa i nie dała jej wyglądu modelki Victoria Secret. Rada jest więc, delikatnie mówiąc, mało praktyczna. Lepiej skupić się na tu i teraz.

Autorko, nie myśl sobie, że jesteś jakaś gorsza czy coś, bo nie wiesz, co chcesz robić ani nie masz zainteresowań. Tak naprawdę najpewniej większość ludzi na tej planecie tak ma. Ot, wracają do domu z roboty i siedzą przed netem albo tv. Teraz jest tylko taka propaganda, żeby udawać, że jest inaczej. Większość ludzi wykonuje też prace niewiążące się nijak z ich zainteresowaniami, bo takie jest zapotrzebowanie rynku.

Studia bez wyraźnego pomysłu niczego nie zmienią w Twojej sytuacji. Musiałabyś najpierw wiedzieć, co chcesz robić. Robiłaś testy predyspozycji zawodowych? Przeglądałaś, jakie zawody są deficytowe w Twoim regionie? Może znajdziesz coś dla siebie.

Nie zamykaj się też w domu przed netem. Świat to naprawdę ciekawe miejsce, warto próbować czasem nowych rzeczy, choćby to miało być pójście na taniec brzucha, żeby trochę tę swoją rzeczywistość rozruszać. Większość z nas nie zrobi w życiu rzeczy wielkich, ale to nie znaczy, że nie może być przyjemnie.

[MissChievousTess]

Dokładnie. Trzeba różnych rzeczy próbować. Pracy szuka się nie tylko zgodnie z zainteresowaniami, ale przede wszystkim tam, gdzie jest. Studia warto zrobić jakieś bo jednak ich brak nadal negatywnie wpływa na zarobki. Taki mamy rynek, że większość ludzi jednak maturę ma i studia jakieś też. Poza tym nie trzeba wybrać ich idealnie, można studiować zaocznie coś, o czym już coś wiemy albo jakiś język bo to się zawsze przyda czy np. coś związanego np. szerszymi zagadnieniami jak np. handel międzynarodowy czy międzynarodowe stosunki gospodarcze bo to się może w różnych miejscach przydać albo coś informatycznego bo to też można w różnych branżach wykorzystać. Ja nie ukończyłam każdych studiów, które zaczęłam z wielu względów, ale nie żałuję żadnego z tych wyborów bo każdy czegoś mnie nauczył. Nie tylko o mnie, o świecie, ale i moich zdolnościach, o tym czy i co chciałabym wżyciu robić, a czego raczej nie. Słyszałam parę razy, że do czegoś np. się nie nadaję, więc robiłam to i tak "po cichu" by sprawdzić i np. stwierdzałam, że się nadaję, nie przerasta mnie to, ale np. nie podoba mi się jakaś tendencja w danej branży, praca tego typu mnie nie pociąga aż tak, żeby poświęcić na to więcej czasu i zmieniałam opcje. Generalnie trzeba sobie w miarę swoich możliwości stwarzać okazje do działania. Często i różnorodne. Bo nikt się nie urodził w ręku z instrukcją obsługi życia własnego czy cudzego. Każdy metodą eksperymentów, prób i błędów odkrywa jakie jest jego miejsce w tym świecie, także na rynku pracy.

---------- Dopisano o 01:55 ---------- Poprzedni post napisano o 01:51 ----------

Napisane przez ChanLee

Mój ostatni doradca zawodowy z urzędu pracy wyleciał z tekstem, że będąc na kursie mogę już jeździć samochodem bez żadnych dokumentów. W końcu jej kolega tak jeździ do pracy i nikt go jeszcze nie złapał. A rozmowa wynikła z tego, że ciężko było mi znaleźć pracę na miejscu bez spędzania w niej 12h dziennie, gdy chodziłam jeszcze do szkoły zaocznej. KOSMOS.



Młoda i głupia byłam, że nigdzie tego nie zgłosiłam wyżej. Jak można takie bzdury młodemu człowiekowi gadać.

No to nie był doradca zawodowy bo jego rolą nie jest:
-podejmowanie za Ciebie decyzji
-mówienie jak masz dojeżdżać do danej pracy
Tak doradca może sprawdzić jakie mamy uzdolnienia, do jakiego typu pracy się nadajemy, jakie branże mogą odpowiadać osobom z naszymi predyspozycjami, jakie są tam ścieżki kariery i wymogi odnośnie kształcenia, gdzie i jak możemy szukać np. pracodawcy danego typu. I jak się zachować np. na rozmowie itd. Doradca jak nazwa wskazuje doradza, a nie decyduje czy wybiera za nas.

[chwast]

Jakbym troche czytała o sobie. To chyba taki wiek. Ja mam pasje, ale cieżko to wdrożyć w życie w naporze sytuacji codziennych Ehh

[f6ce7c3ca500955a4c7e3c56259edd7b2c023af2]

wyjedź gdzieś na tydzień. podróż pozwoli spojrzeć na wszystko z dystansu, otworzy cię jesli jej tylko na to pozwolisz.


siedząc w jednym miejscu i robiąc to samo w twoim myśleniu nie zmieni się nic.

[Pia_Gizela]

Skoro lubisz rozwiązywać problemy, szukać rozwiązań itd to może poszukaj pracy w dziale udoskonalania? Nie wiem czy jest jakaś oficjalna nazwa, u mnie w pracy jest taki dział i oni są od usprawniania pracy (nie wykonują fizycznie przeróbek np linii produkcyjnej ale są osobami spinajacymi -organizują prace ludzi, spotkania w danej sprawie, pilnują żeby każdy się wywiązał itd.)
Kursy Kaizen sobie sprawdź np. Może praca jako audytor?
Ja bym i tak zaczęła od przeglądania ofert pracy i zorientowania się czego mniej więcej się oczekuje na danym stanowisku.

[ChanLee]

Napisane przez MissChievousTess

No to nie był doradca zawodowy bo jego rolą nie jest:
-podejmowanie za Ciebie decyzji
-mówienie jak masz dojeżdżać do danej pracy
Tak doradca może sprawdzić jakie mamy uzdolnienia, do jakiego typu pracy się nadajemy, jakie branże mogą odpowiadać osobom z naszymi predyspozycjami, jakie są tam ścieżki kariery i wymogi odnośnie kształcenia, gdzie i jak możemy szukać np. pracodawcy danego typu. I jak się zachować np. na rozmowie itd. Doradca jak nazwa wskazuje doradza, a nie decyduje czy wybiera za nas.

Tabliczka na drzwiach mówiła całkiem co innego.
I to nie było decydowanie za mnie tylko według niej doradzenie na problem w dojazdach do pracy. Przecież jasne, że jej nie posłuchałam. Niestety, ale ta funkcja w Urzędach Pracy jest wypaczona. W ogóle nie pomagają.

[khloe]

Napisane przez ChanLee

Tabliczka na drzwiach mówiła całkiem co innego.
I to nie było decydowanie za mnie tylko według niej doradzenie na problem w dojazdach do pracy. Przecież jasne, że jej nie posłuchałam. Niestety, ale ta funkcja w Urzędach Pracy jest wypaczona. W ogóle nie pomagają.

Sama instytucja Urzędu Pracy powinna zostać zamknięta,bądź ostro zreformowana,bo to, co teraz sobą reprezentuje to śmiech na sali...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[noqtore]

Bez próbowania nigdy się nie dowiesz. Masz ochote zapisać się na kurs stylizacji paznokci, to się zapisz. To nie będzie kasa wyrzucona w błoto, bo wiedza i doświadczenie zostaną w Tobie - jeśli nie do zarabiania pieniędzy, to dla satysfakcji i rozwijania siebie. A i ciekawych ludzi możesz poznać.

Poszukaj innej pracy, gdzie w opisie/wymaganiach będzie mowa o analizie, rozwiązywaniu problemów, podejmowaniu wyzwań i próbuj - w końcu w którymś miejscu się odnajdziesz.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[c79575586c550893bc8412222d2d0b13966bdd6f_63ae2a140fbdc]

Dzięki dziewczyny za odpowiedzi.😊

Ja wiem czy bardziej wkurzają mnie stracone wolne popołudnia czy to, że czuje brak rozwoju w pracy... Myślę, że obie te sprawy. Dzisiaj podeszłam trochę inaczej do pracy... Można powiedzieć, że z innym nastawieniem: czy już na prawdę wszystko 'wciągnęłam' w siebie, nauczyłam się wszystkiego? Może jest jeszcze coś czego nie ogarniam. Na razie spróbuje znaleźć jakieś takie rzeczy i się ich nauczyć.

Pocieszyłyście mnie trochę odnośnie tego hobby, że nie każdy je odnajduje tak raz-dwa. Spróbuję się zastanowić co mogłabym robić w wolnym czasie.

A co do doradcy zawodowego to jakoś nie mam przekonania. Myślę, że już lepiej myślę sami siebie na kierujemy niż obca osoba, która tak nie prawdę nic o nas nie wie.

A wracając jeszcze do studiów to mam taką obawę, że nikt nie będzie chciał mnie przyjąć bo nie mam jakichkolwiek studiów i nie będę miała szans. Bardzo dużo młodych ludzi ma teraz studia. I jak wiemy, wszystko jedno jakie studia i w jakiej szkole, ważne żeby były. I będę musiała wrócić na cokolwiek... Nawet na tą rachunkowość... Ślęczeć cały weekend żeby mieć sam papier i nic się nie uczyć albo samo minimum żeby tylko zaliczyć. Bez sensu.

[GdyKochamy]

Czy wyobrażasz siebie lub dlaczego nie wyobrażasz siebie w:

1) kosmetyczka
2) handlowiec
3) księgowa
4) dziennikarka

Sensu powrotu na studia widzę u ciebie tylko wtedy, gdy naprawdę dany kierunek będziesz chciała studiować.

[megamag]

[1=c79575586c550893bc84122 22d2d0b13966bdd6f_63ae2a1 40fbdc;83802966]
A co do doradcy zawodowego to jakoś nie mam przekonania. Myślę, że już lepiej myślę sami siebie na kierujemy niż obca osoba, która tak nie prawdę nic o nas nie wie.

A wracając jeszcze do studiów to mam taką obawę, że nikt nie będzie chciał mnie przyjąć bo nie mam jakichkolwiek studiów i nie będę miała szans. Bardzo dużo młodych ludzi ma teraz studia. I jak wiemy, wszystko jedno jakie studia i w jakiej szkole, ważne żeby były. I będę musiała wrócić na cokolwiek... Nawet na tą rachunkowość... Ślęczeć cały weekend żeby mieć sam papier i nic się nie uczyć albo samo minimum żeby tylko zaliczyć. Bez sensu.[/QUOTE]

Doradca nie ma Ci powiedzieć, co masz robić, tylko podrzucić jakieś pomysły. Naprawdę polecam choćby poszukać darmowych testów predyspozycji i zrobić kilka, to daje do myślenia. Poza tym w odpowiedziach czasem padnie zawód, o którym jakoś nie myślałaś, a może jednak powinnaś pomyśleć.

A czasy, w których nawet na listonosza wymagali wyższego, już na szczęście minęły. Czasem rzeczywiście w rekrutacjach na jakieś entry level w korpo jest takie głupie wymagania jakichkolwiek studiów, żeby tylko były. Ale ja osobiście spotykam się raczej częściej z wymaganiami konkretnych umiejętności i doświadczenia, a nie wykształcenia, choć to kierunkowe pomaga. Ale pomaga na zasadzie: pomaga zdobyć umiejętności, daje zaplecze, a nie daje papier. Papier się zdewaluował, już na nikim nie robi wrażenia. Sama wykonywałam już w życiu trzy zawody i o studia mnie nikt nie pytał, choć niewątpliwe wg mnie nauczyłam się tam wielu przydatnych rzeczy. Pracowałam za to z wieloma osobami, które studia gdzieś po drodze rzuciły i niespecjalnie im to przeszkadzało w życiu. Pomysł na siebie jest ważny. Czy zdobędziesz wiedzę na drodze bardziej czy mniej formalnej, to się powoli robi kwestią drugorzędną, no chyba że chcesz zostać lekarze, wtedy rzeczywiście studia to mus.

Tak swoją drogą to zauważyłam, że ludzie, którzy nie interesowali się niczym konkretnym w szkole, często idą na ekonomiczne studia. Bo to daje dość ogólną wiedzę przydatną w wielu gałęziach gospodarki, a poza tym to dość chłonny i potrzebujący rynek pracy. Ale masz się jakoś męczyć bardzo z tym, to nie widzę sensu. Też musisz mieć jakiś pomysł, co chcesz potem z tymi studiami zrobić i gdzie iść. Jak je tak po prostu odwalisz, to będziesz dalej pracowała tam, gdzie pracujesz, i za taką samą kasę, tylko z papierem.