Łuszczyca - mam 17 lat i sobie nie radzę

Eda989 · 2018-07-15, 12:28

Tak jak w temacie mam 17 lat i choruję na łuszczyce. Mam wykwity na skórze głowy,za uszami, w uszach i na jednej brwi. Mam już dość ciągłego starania się robienia wszystkiego byleby nikt nic nie zauważył i nie zapytał co to. Mój dermatolog jest beznadziejny dawał sterydy i nic nie pomagało, na zaczerwienienia jedynie pomaga jakaś ręcznie robiona maść. O chorobie nie wie nikt tylko rodzice. Mam strasznie niską samoocenę i najchętniej zaszylabym się w domu i z niego nie wychodziła. Miewam stany depresyjne ( nikt nie wie nawet rodzice) Boje się poznawać nowych ludzi żeby się nie przywiązać. Cały czas myślę o tym jaka mnie niby czeka przyszłość i czy jakiś facet mnie kiedyś zechce z tym paskudztwem. Boje się że choroba się rozpezestrzeni na resztę ciała. Może jestem mloda naiwna i nie znam życia ale juz nie wiem co mam robić. Nie wiem w sumie na co licze, rady, dobre leki cokolwiek.

KaasiaaKa · 2018-07-15, 19:57

Może nie zarzucę Cię nazwami leków, ale myślę, że nie tylko tego Ci w tej chwili potrzeba. Chciałabym, żebyś nie uzależniała swojego poczucia własnej wartości od stanu skóry na głowie. Myślisz pewnie, że łatwo mi mówić, ale tak się składa, że mój mąż ma łuszczycę i wykwity zlokalizowane jak Ty - na skórze głowy. Pokochałam go, jest dla mnie bardzo atrakcyjnym mężczyzną (również fizycznie) i naprawdę nie mam problemu z tym, jaką ma skórę. A skóra w łuszczycy, jak wiesz, bywa lepsza i gorsza. Na pocieszenie mogę dodać, że lekarz specjalizujący się w łuszczycy powiedział kiedyś mojemu mężowi, że najgorsze rzuty choroby występują w wieku nastoletnim.
Z rad praktycznych, mąż twierdzi, że na jego skórę świetnie działają kąpiele morskie i ogólnie pobyty nad morzem. Warto też zainteresować się właściwym odżywianiem, niektóre składniki mogą długofalowo źle wpływać na skórę (musiałabyś poczytać, albo, najlepiej, porozmawiać z kompetentnym dermatologiem).
Na koniec dodam, iż owszem, obawiam się, że nasza córeczka mogła odziedziczyć po tacie tę chorobę. Chciałabym, aby tak się nie stało. Ale nawet jeśli, to zrobię wszystko, żeby wyrosła na pewną siebie kobietę. Bo łuszczyca nie definiuje ludzi tak jak nie definiują ich inne defekty kosmetyczne, trądzik, znamiona, czy łysina.

2018-07-15, 12:28	#1
Eda989 Przyczajenie Zarejestrowany: 2018-07 Wiadomości: 1	Łuszczyca - mam 17 lat i sobie nie radzę Tak jak w temacie mam 17 lat i choruję na łuszczyce. Mam wykwity na skórze głowy,za uszami, w uszach i na jednej brwi. Mam już dość ciągłego starania się robienia wszystkiego byleby nikt nic nie zauważył i nie zapytał co to. Mój dermatolog jest beznadziejny dawał sterydy i nic nie pomagało, na zaczerwienienia jedynie pomaga jakaś ręcznie robiona maść. O chorobie nie wie nikt tylko rodzice. Mam strasznie niską samoocenę i najchętniej zaszylabym się w domu i z niego nie wychodziła. Miewam stany depresyjne ( nikt nie wie nawet rodzice) Boje się poznawać nowych ludzi żeby się nie przywiązać. Cały czas myślę o tym jaka mnie niby czeka przyszłość i czy jakiś facet mnie kiedyś zechce z tym paskudztwem. Boje się że choroba się rozpezestrzeni na resztę ciała. Może jestem mloda naiwna i nie znam życia ale juz nie wiem co mam robić. Nie wiem w sumie na co licze, rady, dobre leki cokolwiek.

2018-07-15, 19:57	#2
KaasiaaKa Przyczajenie Zarejestrowany: 2016-02 Wiadomości: 4	Dot.: Łuszczyca - mam 17 lat i sobie nie radzę Może nie zarzucę Cię nazwami leków, ale myślę, że nie tylko tego Ci w tej chwili potrzeba. Chciałabym, żebyś nie uzależniała swojego poczucia własnej wartości od stanu skóry na głowie. Myślisz pewnie, że łatwo mi mówić, ale tak się składa, że mój mąż ma łuszczycę i wykwity zlokalizowane jak Ty - na skórze głowy. Pokochałam go, jest dla mnie bardzo atrakcyjnym mężczyzną (również fizycznie) i naprawdę nie mam problemu z tym, jaką ma skórę. A skóra w łuszczycy, jak wiesz, bywa lepsza i gorsza. Na pocieszenie mogę dodać, że lekarz specjalizujący się w łuszczycy powiedział kiedyś mojemu mężowi, że najgorsze rzuty choroby występują w wieku nastoletnim. Z rad praktycznych, mąż twierdzi, że na jego skórę świetnie działają kąpiele morskie i ogólnie pobyty nad morzem. Warto też zainteresować się właściwym odżywianiem, niektóre składniki mogą długofalowo źle wpływać na skórę (musiałabyś poczytać, albo, najlepiej, porozmawiać z kompetentnym dermatologiem). Na koniec dodam, iż owszem, obawiam się, że nasza córeczka mogła odziedziczyć po tacie tę chorobę. Chciałabym, aby tak się nie stało. Ale nawet jeśli, to zrobię wszystko, żeby wyrosła na pewną siebie kobietę. Bo łuszczyca nie definiuje ludzi tak jak nie definiują ich inne defekty kosmetyczne, trądzik, znamiona, czy łysina.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)