życiowy brak zorganizowania

[Foollow]

Cześć.
Czy któraś z was była totalnie roztrzepana i udało jej się to opanować?
Pogodzenie dla mnie kilku rzeczy, to momentami problem nie do przejścia. Nie umiem się ogarnąć życiowo, żeby robić wiele rzeczy naraz. Może wynika to z tego, że wszystko się staram robić najlepiej i mi ze wszystkim schodzi wiele czasu Oprócz tego potrzebuje sporo snu, co powoduje, że pogodzenie dla mnie wielu spraw przybiera postać zadań niewykonalnych.
Nie wyobrażam sobie pracy na studiach, próbowałam praktyk i nie umiałam tego pogodzić z nauką - choć niektórzy znajomi pracują i dają radę. Może mają gorsze wyniki w nauce, ale ogarniają. Potrafią jeszcze chodzić na siłownię, uprawiać sport. Czy brać udział w różnych zajęciach. Dla mnie to już są himalaje w umiejętnościach organizowania swojego czasu. Nie umiem też realnie obliczyć ile czasu potrzebuje na różne czynności. Zdarza mi się wstawać za wcześnie i potem siedzę jak ten kołek, bo mam jeszcze czas do wyjscia. A boje się ze wstanie pozniej spowoduje, ze sie jednak nie wyrobie. Błędne koło. Na dodatek dość szybko się męczę wszystkim.
Ja potrzebuje czasu dla siebie, dużo snu, do wszystkiego się muszę przykladać i robić to mega dokładnie. I w zwiazku z tym totalnie nie umiem zorganizować siebie i swojego czasu
Nawet wykonałam badania tarczycy - a propos tego zmęczenia i potrzeby snu - ale wyszło cos niewiele powyzej 2,5 tsh, wiec to chyba nie to.
Da się do tego jakoś zmusić, żeby przestać być taką pierdołą totalną?

[ferreus_somnus]

Napisane przez Foollow

Cześć.
Czy któraś z was była totalnie roztrzepana i udało jej się to opanować?
Pogodzenie dla mnie kilku rzeczy, to momentami problem nie do przejścia. Nie umiem się ogarnąć życiowo, żeby robić wiele rzeczy naraz. Może wynika to z tego, że wszystko się staram robić najlepiej i mi ze wszystkim schodzi wiele czasu Oprócz tego potrzebuje sporo snu, co powoduje, że pogodzenie dla mnie wielu spraw przybiera postać zadań niewykonalnych.
Nie wyobrażam sobie pracy na studiach, próbowałam praktyk i nie umiałam tego pogodzić z nauką - choć niektórzy znajomi pracują i dają radę. Może mają gorsze wyniki w nauce, ale ogarniają. Potrafią jeszcze chodzić na siłownię, uprawiać sport. Czy brać udział w różnych zajęciach. Dla mnie to już są himalaje w umiejętnościach organizowania swojego czasu. Nie umiem też realnie obliczyć ile czasu potrzebuje na różne czynności. Zdarza mi się wstawać za wcześnie i potem siedzę jak ten kołek, bo mam jeszcze czas do wyjscia. A boje się ze wstanie pozniej spowoduje, ze sie jednak nie wyrobie. Błędne koło. Na dodatek dość szybko się męczę wszystkim.
Ja potrzebuje czasu dla siebie, dużo snu, do wszystkiego się muszę przykladać i robić to mega dokładnie. I w zwiazku z tym totalnie nie umiem zorganizować siebie i swojego czasu
Nawet wykonałam badania tarczycy - a propos tego zmęczenia i potrzeby snu - ale wyszło cos niewiele powyzej 2,5 tsh, wiec to chyba nie to.
Da się do tego jakoś zmusić, żeby przestać być taką pierdołą totalną?

Jesteś pierdołą bo możessz sobie na to pozwolić. Widać zawsze jest ktoś kto Cię ciągnie za włosy w górę, gdzie byś nie wdepnęła, a i kasy nie brakuje, czy to od rodziców, czy kogo tam.

Mój start w dorosłość zaczął się tak: utrata ciepłego miejsca w â˜â˜☠â˜â˜☠â˜â˜☠â˜â˜☠idołk u (czyt akademiku), przepadek stypendium, moje rzeczy na chodniku, 500 zł w kieszeni i na razie.
Na nic się nie zdało tłumaczenie obojętnym bogom, że przecież nie może tak być, bo jestem ofermą i sobie z niczym nie radzę...

[Foollow]

Co do kasy,na pewno ma to duży wpływ, ale ja nie do końca tylko o tym mówię. Jak człowiek nie ma wyjścia to inna sytuacja. Ale większość ludzi o których mówię nie ma noża na gardle. Nie chodzi mi tylko pracę.
Chodzi mi tez oo osoby, ktore sie organizuja zyciowo i maja czas na silke, na nauke, na rodzine, na znajomych. Na wszystko. A ja sie momentami nie moge ogarnac z niczym.
Mi chodzi o to, ze wiele rzeczy chce, ale lenistwo czesto ze mna wygrywa. I chce wiedziec, jak sie zmotywowac. I tak jak mowie tu nie chodzi konkretnie o prace. Chodzi po prostu o czas na rozne zajecia

[ferreus_somnus]

Cóż, życie to zwycięstwo konieczności. A Ty nic nie musisz więc czemu niby nagle miałabyś się stać bardziej ogarnieta?

Więcej. Podejrzewam, że konieczność zmiany swojego nieogaru czujesz, jako ciśnienie przed którym uciekasz w nieogar. Nic nie dzieje się samo z siebie. Żeby był skutek musi być przyczyna.

Jeśli chcesz coś zmienić, zmienić siebie, to na poważnie z pełnym zaangażowaniem i werwą musisz się postawić w taką sytuacji, żebyś musiała się ze wszystkim ogarnąć. JEśli nie chcesz, albo nie mozesz to po co Ci wlaściwie ten temat? Z czystej zazdrości wobec bardziej uporządkowanych znajomych? U nich też się to nie wzięło z niczego.

A jeśli potrzebujesz poklepania po ramieniu: czuj się poklepana. Ja dalej po całej drodze krzyżowej w dorosłość wykonuję plan tylko w 75%.
Dlatego stawiam sobie ambitniejsze plany.

[Foollow]

Nie do końca rozumiem, czemu utrzymujesz aż tak ironiczny ton
To nie jest kwestia zazdrości wobec kogoś czy niewytłumaczalna potrzeba zmiany. Ja po prostu chce przegonić lenia i wziąć się garść. Nie jestem w stanie postawić się w sytuacji, ze coś muszę skoro nie muszę. To jest moja chęć zmiany czegoś i dostrzeżenie problemu. Chce się jakoś za siebie wziąć po prostu, zmienić swoje myślenie.
Dużo ludzi czegoś nie musi, nie są postawieni pod ścianą a to robią. Ja mam momentami problem, żeby zebrać się do rzeczy, które naprawdę lubię.
Poza tym ludzie nic nie muszą, poza pracą(chociaż pracować też nie trzeba na upartego). Nie trzeba się spotykać się ze znajomymi, chodzić na siłownie, mieć rodziny, mieć przyjaciół, robić fajne rzeczy etc. A jednak to się robi. Bo się chce, organizuje pod to czas etc.
I ja właśnie chce przestać kontemplować nad sensem życia i zacząć zwyczajnie robić fajne rzeczy.

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

W moim przypadku bylo podobnie jak mowi ferreus, zorganizowalam sie dopiero, kiedy urodzilam dziecko i MUSIALAM trzymac sie powrotow z pracy, gotowania, posilkow, drzemek, podbudek i zaczac z kalendarzem organizowac swoje zycie towarzyskie - organizowanie opiekunek z wyprzedzeniem. Paradoksalnie, robie teraz wiecej rzeczy dla siebie - wychodze ze znajomymi, czytam, uprawiam sport - po prostu mam tak niewiele wolnego czasu, ze czuje, ze musze go spedzic jak najlepiej

[ParasolkaMaryPoppins]

Zgadzam się z przedmówcą. Jesteś pierdołą, bo możesz sobie na to pozwolić.

Samoorganizację da się szybko wypracować, gdy nagle człowiek nie ma pieniędzy i dachu nad głową, a nadal studiuje.

Robisz sobie sama problemy. Czas zacząć dorastać.
1) Powieś kalendarz na ścianie i zacznij na nim zamieszczać ważne daty (opłaty za akademik/deadline'y etc.)
2) Kup sobie podręczny kalendarzyk i miej go zawsze przy sobie. Notuj w nim każdą rzecz do zrobienia, by o nich nie zapominać.
3) Rób listy rzeczy do zrobienia na dany dzień. Układaj listę od najważniejszych rzeczy do zrobienia do najmniej ważnych.

[ferreus_somnus]

Napisane przez Foollow

Nie do końca rozumiem, czemu utrzymujesz aż tak ironiczny ton

To tylko taka moja bitch forum face :P

[MissChievousTess]

Napisane przez Foollow

Nie do końca rozumiem, czemu utrzymujesz aż tak ironiczny ton
To nie jest kwestia zazdrości wobec kogoś czy niewytłumaczalna potrzeba zmiany. Ja po prostu chce przegonić lenia i wziąć się garść. Nie jestem w stanie postawić się w sytuacji, ze coś muszę skoro nie muszę. To jest moja chęć zmiany czegoś i dostrzeżenie problemu. Chce się jakoś za siebie wziąć po prostu, zmienić swoje myślenie.
Dużo ludzi czegoś nie musi, nie są postawieni pod ścianą a to robią. Ja mam momentami problem, żeby zebrać się do rzeczy, które naprawdę lubię.
Poza tym ludzie nic nie muszą, poza pracą(chociaż pracować też nie trzeba na upartego). Nie trzeba się spotykać się ze znajomymi, chodzić na siłownie, mieć rodziny, mieć przyjaciół, robić fajne rzeczy etc. A jednak to się robi. Bo się chce, organizuje pod to czas etc.
I ja właśnie chce przestać kontemplować nad sensem życia i zacząć zwyczajnie robić fajne rzeczy.

W zakresie "robienia fajnych rzeczy" nie warto zdawać się na "jakoś to będzie" i warto ej tak samo planować jak obowiązki. Generalnie sekretem wielu ludzi jest... rutyna. Także dotycząca rzeczy fajnych. Jak lubisz rozwiązania nowoczesne i mobilne to kalendarz google i google keep i zorganizujesz się łatwo.
40% rzeczy, które robimy na co dzień to rutyna. Jak 3 miesiące porobisz listy zadań, poplanujesz itd. to wejdzie Ci w krew. Ogólne zasady planowania są odnośnie wszystkiego takie same. Niezależnie od tego czy planujesz projekt na uczelni, ślub czy np. rozrywki na dany miesiąc. Można np. przeczytać kilka książek dla menadżerów jak zarządzać projektami i użyć tych samych rozwiązań do życia domowego.

---------- Dopisano o 19:00 ---------- Poprzedni post napisano o 18:58 ----------

Do zliczania ile czasu na co potrzebujesz robi się tzw.time log. Są też do tego aplikacje na komputer i telefon. Ale można to i na papierze robić. Warto robić też time log tego jak spędzasz czas online.

---------- Dopisano o 19:07 ---------- Poprzedni post napisano o 19:00 ----------

Tu masz np. blog po angielsku o tym jak robić time log.
Na Youtube znajdziesz jak robić go w arkuszu Excel.

[KarmelowaKrowka]

Autorko, mi kiedyś też ciężko było się zabrać do pracy (nie koniecznie zarobkowej ale np. nauki itd), o zrobieniu sobie jedzenia poza kanapką nie było mowy Zmieniło się to dopiero niedawno, gdy zaczęłam mieszkać sama i "samo się nie robi". I paradoksalnie, mimo że zwykłe codzienne czynności takie jak sprzatanie, pranie, gotowanie zajmują trochę czasu to jestem bardziej "zmotywowana" do robienia innych rzeczy jak np. przeczytania czegoś ciekawego, pójścia pobiegać, choć uważam że i tak lepiej mogłabym wykorzystywac czas (np. nie siedzieć na wizażu) Nie martwiłabym się tym, bo zobaczysz że jeżeli już zaczniesz żyć sama bez rodziców to okaże się, że musisz coś wokół siebie robić i cała organizacja będzie łatwiej przychodzić.

[Foollow]

Napisane przez KarmelowaKrowka

Autorko, mi kiedyś też ciężko było się zabrać do pracy (nie koniecznie zarobkowej ale np. nauki itd), o zrobieniu sobie jedzenia poza kanapką nie było mowy Zmieniło się to dopiero niedawno, gdy zaczęłam mieszkać sama i "samo się nie robi". I paradoksalnie, mimo że zwykłe codzienne czynności takie jak sprzatanie, pranie, gotowanie zajmują trochę czasu to jestem bardziej "zmotywowana" do robienia innych rzeczy jak np. przeczytania czegoś ciekawego, pójścia pobiegać, choć uważam że i tak lepiej mogłabym wykorzystywac czas (np. nie siedzieć na wizażu) Nie martwiłabym się tym, bo zobaczysz że jeżeli już zaczniesz żyć sama bez rodziców to okaże się, że musisz coś wokół siebie robić i cała organizacja będzie łatwiej przychodzić.

Kurde, ale ja mieszkam bez rodziców I czynności wokół siebie ogarniam, uczę się, ale nic ponadto

[Mijanou]

No niestety, życie weryfikuje nasz brak ogarniania
Jak będziesz zmuszona, to się ogarniesz, bo nie będziesz miała innego wyjścia. Pogadaj z każdym, kogo życie zmusiło do ogarnięcia i każdy Ci potwierdzi, ja też. Musiałam nauczyć się ogarniać i w miarę ogarniam.

[cava]

Napisane przez Foollow

Kurde, ale ja mieszkam bez rodziców I czynności wokół siebie ogarniam, uczę się, ale nic ponadto

No i co z tego?
Przeciez wiesz jaka jest przyczyna tego. Nie chce ci się. Tyle.
I możesz sobie 15 razy zanotować i poświęcić 2 miesiące na czytanie poradników menadżerów i robienie tabelek w excelu i daje Ci gwarancję , ze ci się dalej tak samo nie bedzie chciało.
Bedzie tylko: o rany, miałam dzisiaj coś tam... eee, pójde następnym razem.


Póki wolisz siedzieć pupa na kanapie niż robić coś, to będziesz siedzieć. Póki wolisz dłubać w 1 do upadłego poprawiając poprawione, to tak samo.

A jak zdasz sobie sprawę że jednak wolisz ruszyć pupę i zdążyć zrobić coś jeszcze, to zrobisz.
Bez aplikacji, 5 notesów i sążnistych planów robionych każdego ranka i mega kaca psychicznego przy rozliczaniu tych planów wieczorem.


Twój wybór. Tyle.

[KarmelowaKrowka]

Napisane przez Foollow

Kurde, ale ja mieszkam bez rodziców I czynności wokół siebie ogarniam, uczę się, ale nic ponadto

To może jak skończysz wieść życie studentki, zaczniesz zarabiać swoje pieniądze? Na studiach też mi się nic nie chciało, bo wiedziałam że nie muszę, poza tym chcąc coś zrobić dla siebie, zawsze miałam w głowie, że przecież studia są ważniejsze. Chodząc do pracy (o ile nie trafisz na taką w której musisz siedzieć po godzinach i pracować z domu) masz całkowicie wolną głowę więc łatwiej się skupić na czymś co chcesz zrobić, ale niekoniecznie podczas studiów mogłaś...

[Olcia2402]

Wszystko przychodzi z czasem

U mnie to wygladalo tak,ze poki bylam na studiach dziennych to wydawalo mi sie,ze nie mam i tak na nic czasu, bo studia zajmuja mi cale dnie
Skonczylam 23 lata i postanowilam zamieszkac z facetem i utrzymywac sie sama. Pracowalam i studiowalam zaocznie. I to jest tak,ze im wiecej masz na glowie tym wiecej udaje Ci sie zrobic a i czas na odpoczynek jest,bo lepiej go wykorzystujesz.