Utrzymywanie przez rodziców w trakcie studiów.

[Didi5150]

Cześć, mam 22 lata i do podjęcia ciężką decyzje,nie mam pojęcia co zrobić.

Studiuje dziennie na prywatnej uczelni, niestety płacą za nią rodzice, ponieważ uparli się i nie chcieli słyszeć o tym że płace za to sama(płacili też kiedyś za studia mojej siostrze i uznali że byłoby to niesprawiedliwe) Pracuje na pół etatu. Za jedzenie i wszystkie potrzebne rzeczy płace sobie sama. W wakacje pracowałam na pełen etat (umowa o pracę) + na zlecenie. Odłożyłam na tyle pieniędzy aby zapisać się w tym roku akademickim do szkoły językowej na język hiszpański, który był moim marzeniem. Uczę się dobrze i w tym roku dostałam stypendium rektora (niewielkie, ale zawsze coś)

W tym tygodniu rozmawiałam z mamą, że bardzo się ciesze bo zapisałam się również na prawnicze koło naukowe, które organizuje dużo konferencji, warsztatów i spotkań. Wspomniałam też że nie wiem czy będę miała czas aby w nich uczestniczyć, ale bardzo podobają mi się ich inicjatywy. Taka raczej luźna rozmowa.

Po rozmowie z mamą oddzwonił do mnie tata i zaproponował abym całkowicie zrezygnowała z pracy i zajęła się tylko nauką, bo widzi że nie daję sobie rady. Uczelnia, szkoła językowa 2 razy w tygodniu, praca i teraz jeszcze to koło naukowe. Powiedział że są w stanie utrzymywać mnie całkowicie póki będę się uczyć, i bardzo się cieszą że chce się rozwijać tez poza studiami. Przeraziło mnie to, ponieważ oznaczałoby to że nie dość że płacą mi za szkołę to musieliby wysyłać mi pieniądze na życie co miesiąc, a spłacają kredyt za mieszkanie w którym mieszkam, bo nie chcieli płacić za wynajem. Wiem że ich stać, ale czuje się tak okropnie z tą propozycją!! Z drugiej strony mój Tż uważa że "powinnam się nie zastanawiać i skorzystać z tej propozycji skoro cały ten czas który spędzam w pracy będę przeznaczać na kształcenie się"
Co wy byście zrobiły na moim miejscu, czy powinnam się zgodzić?

Nie oceniajcie mnie proszę zbyt pochopnie Nigdy nie prosiłam rodziców o pieniądze, mieszkanie itp. Sami od paru lat chcieli je kupić aby później mieć je pod wynajem na emeryturę. Za wszystko jestem im bardzo wdzięczna.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Powinnaś dodać medal za największy problem z tylnej części ciała
Rodzice sami chcą ci sponsorować wszystko, a ty mówisz, że niestety. Śmiechłam.
Tej twojej wdzięczności też nie kumam. Rodzice wypełniają tylko swoje obowiązki, ponoszą konsekwencje własnych decyzji oraz mieli tyle szczęścia, sprytu i własnej pracy, że są w stanie zapewnić byt sobie i samodzielnie zrobionym dzieciom. Nic tylko korzystać.

[Didi5150]

haha za medal podziękuje I dzięki za odpowiedz może będę się czuła mniej wyrodną córką...

[Azhaar]

Napisane przez Didi5150

Cześć, mam 22 lata i do podjęcia ciężką decyzje,nie mam pojęcia co zrobić.

Studiuje dziennie na prywatnej uczelni, niestety płacą za nią rodzice, ponieważ uparli się i nie chcieli słyszeć o tym że płace za to sama(płacili też kiedyś za studia mojej siostrze i uznali że byłoby to niesprawiedliwe) Pracuje na pół etatu. Za jedzenie i wszystkie potrzebne rzeczy płace sobie sama. W wakacje pracowałam na pełen etat (umowa o pracę) + na zlecenie. Odłożyłam na tyle pieniędzy aby zapisać się w tym roku akademickim do szkoły językowej na język hiszpański, który był moim marzeniem. Uczę się dobrze i w tym roku dostałam stypendium rektora (niewielkie, ale zawsze coś)

W tym tygodniu rozmawiałam z mamą, że bardzo się ciesze bo zapisałam się również na prawnicze koło naukowe, które organizuje dużo konferencji, warsztatów i spotkań. Wspomniałam też że nie wiem czy będę miała czas aby w nich uczestniczyć, ale bardzo podobają mi się ich inicjatywy. Taka raczej luźna rozmowa.

Po rozmowie z mamą oddzwonił do mnie tata i zaproponował abym całkowicie zrezygnowała z pracy i zajęła się tylko nauką, bo widzi że nie daję sobie rady. Uczelnia, szkoła językowa 2 razy w tygodniu, praca i teraz jeszcze to koło naukowe. Powiedział że są w stanie utrzymywać mnie całkowicie póki będę się uczyć, i bardzo się cieszą że chce się rozwijać tez poza studiami. Przeraziło mnie to, ponieważ oznaczałoby to że nie dość że płacą mi za szkołę to musieliby wysyłać mi pieniądze na życie co miesiąc, a spłacają kredyt za mieszkanie w którym mieszkam, bo nie chcieli płacić za wynajem. Wiem że ich stać, ale czuje się tak okropnie z tą propozycją!! Z drugiej strony mój Tż uważa że "powinnam się nie zastanawiać i skorzystać z tej propozycji skoro cały ten czas który spędzam w pracy będę przeznaczać na kształcenie się"
Co wy byście zrobiły na moim miejscu, czy powinnam się zgodzić?

Nie oceniajcie mnie proszę zbyt pochopnie Nigdy nie prosiłam rodziców o pieniądze, mieszkanie itp. Sami od paru lat chcieli je kupić aby później mieć je pod wynajem na emeryturę. Za wszystko jestem im bardzo wdzięczna.

Moim zdaniem to zależy co to za praca.
Ja mieszkałam z rodzicami całe studia, fundowali mi wszystko, a i tak całą magisterkę pracowałam na pełny etat mimo studiów dziennych.

I to doświadczenie zawodowe było bezcenne w późniejszej pracy i bardzo mi ułatwiło ,,start w dorosłość".

Więc tu nie chodzi tylko o samą kasę.
Jeżeli pracą jest robota na zmywaku, to pewnie że lepiej jest skorzystać z pomocy rodziców.

Ale jeżeli jest ona w jakikolwiek sposób związana z Twoim zawodowem, to nie wiem czy bym rezygnowała. Kółka naukowe mogą nie dać Ci tego, co doświadczenie komerycyjne (ale jak piszę - zależy od konkretnych przypadków). A zawsze lepiej mieć doświadczenie nawet na pól etatu - otrzymywania kasy od rodzicow do CV sobie nie wpiszesz.

Więc ja bym się po prostu zastanowiła, co Ci się bardziej opłaci zawodowo. Ty znasz swoją sytuację najlepiej.

[57d469676eb95e4afe06d5c46bd77df5270daf8d_6584d1a317847]

Zgadzam się z Azhaar. Jeśli to praca typowo studencka, która nie będzie miała żadnego znaczenia przy szukaniu pracy w zawodzie, to bym skorzystała z propozycji rodziców. Jeśli już zdobywasz doświadczenie, to raczej próbowałabym wszystko pogodzić albo zrezygnowała z części dodatkowych aktywności.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kennedy]

masz super rodzicow to korzystaj poki mozesz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Didi5150]

Pracuje w sklepie sportowym, wiec to praca raczej studencka nie związana zupełnie ze studiami.

[ruda_beksa]

Napisane przez Azhaar

Ale jeżeli jest ona w jakikolwiek sposób związana z Twoim zawodowem, to nie wiem czy bym rezygnowała. Kółka naukowe mogą nie dać Ci tego, co doświadczenie komerycyjne (ale jak piszę - zależy od konkretnych przypadków). A zawsze lepiej mieć doświadczenie nawet na pól etatu - otrzymywania kasy od rodzicow do CV sobie nie wpiszesz.

Bardzo dobra rada.

A jeśli to praca nie związana z zawodem, to rzucaj, bierz kasę i ciesz się, że masz tą możliwość

[motyla]

Napisane przez Didi5150

Pracuje w sklepie sportowym, wiec to praca raczej studencka nie związana zupełnie ze studiami.

no to bym ją rzuciła bez wahania i przyjęła ofertę rodziców

[zmieszany_facet]

Podziwiam ile osób tutaj popiera pasożytowanie na rodzicach. Utrzymywanie dorosłej córki wcale nie jest obowiązkiem, bo mając 22 lata jest się w stanie zarobić na swoje życie. Według mnie praca w czasie studiów, nawet ta niezwiazana z kierunkiem da Tobie możliwość oswojenia się z pewnymi sytuacjami jakie mają miejsce w pracy (praca pod presją czasu, sprostanie wymogom kierownictwa), czy też wyrobienie sobie etosu pracy. Oczywiście, że pomoc rodziców jest mile widziana, ale podejście niektórych osób w stylu "starzy, dawajcie kasę" jest przerażające i pokazuje brak szacunku do rodzicow

[motyla]

Napisane przez zmieszany_facet

Podziwiam ile osób tutaj popiera pasożytowanie na rodzicach. Utrzymywanie dorosłej córki wcale nie jest obowiązkiem, bo mając 22 lata jest się w stanie zarobić na swoje życie. Według mnie praca w czasie studiów, nawet ta niezwiazana z kierunkiem da Tobie możliwość oswojenia się z pewnymi sytuacjami jakie mają miejsce w pracy (praca pod presją czasu, sprostanie wymogom kierownictwa), czy też wyrobienie sobie etosu pracy. Oczywiście, że pomoc rodziców jest mile widziana, ale podejście niektórych osób w stylu "starzy, dawajcie kasę" jest przerażające i pokazuje brak szacunku do rodzicow

chyba czytałeś inny wątek

[januszpolak]

Jak masz taką możliwość, to ja bym nie pracowała. To nic złego. Choć to akurat prawda, że praca, nawet taka dorywcza, oswaja z pewnymi sytuacjami i przyzwyczaja do pewnego rodzaju innej odpowiedzialności. Dobrze jest się sprawdzić w takiej pracy, np. wakacyjnej, udowodnić sobie swoją wartość, być dumnym z własnych pieniędzy itd. Natomiast byłabym przeciwko takiej ciągłej pracy przez cały rok jak Ty, w sklepie, bo to niepotrzebny nadmierny wysiłek. Skupiłabym się na nauce. Przy tym z własnego doświadczenia wiem, że zbyt długie studiowanie i brak efektów w postaci zarobku potrafi frustrować i powodować, że myśli się o sobie źle, nawet mimo braku realnej potrzeby dorobienia. Ale to wszystko zależy od osoby. Napewno nie myślałabym o tym w kontekście wykorzystywania rodziców, bo to jest ich obowiązek.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez zmieszany_facet

Podziwiam ile osób tutaj popiera pasożytowanie na rodzicach. Utrzymywanie dorosłej córki wcale nie jest obowiązkiem, bo mając 22 lata jest się w stanie zarobić na swoje życie. Według mnie praca w czasie studiów, nawet ta niezwiazana z kierunkiem da Tobie możliwość oswojenia się z pewnymi sytuacjami jakie mają miejsce w pracy (praca pod presją czasu, sprostanie wymogom kierownictwa), czy też wyrobienie sobie etosu pracy. Oczywiście, że pomoc rodziców jest mile widziana, ale podejście niektórych osób w stylu "starzy, dawajcie kasę" jest przerażające i pokazuje brak szacunku do rodzicow

Ależ owszem, utrzymywanie dorosłej córki jest obowiązkiem rodziców, dopóki ta córka się uczy. I nie wiem o jakim pasożytowaniu mówisz, skoro rodzice sami nalegają na dawanie jej pieniędzy.

[matcha]

Napisane przez zmieszany_facet

Podziwiam ile osób tutaj popiera pasożytowanie na rodzicach. Utrzymywanie dorosłej córki wcale nie jest obowiązkiem, bo mając 22 lata jest się w stanie zarobić na swoje życie. Według mnie praca w czasie studiów, nawet ta niezwiazana z kierunkiem da Tobie możliwość oswojenia się z pewnymi sytuacjami jakie mają miejsce w pracy (praca pod presją czasu, sprostanie wymogom kierownictwa), czy też wyrobienie sobie etosu pracy. Oczywiście, że pomoc rodziców jest mile widziana, ale podejście niektórych osób w stylu "starzy, dawajcie kasę" jest przerażające i pokazuje brak szacunku do rodzicow

Ocenę tego, czy jest to pasożytowanie i brak szacunku, pozostaw rodzicom autorki, jak i samej autorce. Komuś tu chyba pewna część ciała swędzi
Obowiązkiem rodzica jest łożyć dziecko nawet mając te 22 lata, jeśli studiuje.

[Ruwi]

Ja bym skorzystała. Sama tak zrobiłam kiedy jeszcze byłam na studiach. Dwa kierunki, darmowe praktyki... gdybym musiała pracować nie miałabym tyle czasu na rozwój i kto wie czy moja kariera potoczyła by się tak dobrze jak teraz. Jestem bardzo wdzięczna, że miałam taką możliwość


A i jakoś nie wydaje mi się, żeby rodzicom aż tak ciążyła pomoc autorce przez kilka lat studiów, w porównaniu do np. sytuacji, że nie zrobiła kariery na czas, a tu już pora rodzinę zakładać, więcej obowiązków, ciężej się rozwijać no i to wsparcie rodziców przydałoby się na stałe...

[amillia]

Napisane przez matcha

Ocenę tego, czy jest to pasożytowanie i brak szacunku, pozostaw rodzicom autorki, jak i samej autorce. Komuś tu chyba pewna część ciała swędzi
Obowiązkiem rodzica jest łożyć dziecko nawet mając te 22 lata, jeśli studiuje.

Nie, obowiązkiem rodzica jest łożyć na dziecko jeżeli nie ma on możliwości połączenia pracy zarobkowej ze studiami. Autorka ma i rodzice mogliby to wykazać.

Tym niemniej uważam, że w tym przypadku jak najbardziej autorka powinna skorzystać z oferowanej pomocy i się nie zajeżdżać w pracy studenckiej niepotrzebnie, jeżeli czas ten może i chce wykorzystać rozsądniej. Ale nie lubię powielania tego mitu i pielęgnowania postawy "mi się naleeeeeży". Autorka ma fajnych rodziców i super, że jest im wdzięczna za zapewnioną pomoc, a nie butnie żąda jeszcze więcej jak niektóre wizażanki

[Limonka2738]

Ja skorzystałam.

Dwa kierunki, praca na pełen etat, do tego dwa języki obce, ledwo chodziłam, a wystarczą mi 3 godziny snu dziennie, więc jestem naprawdę łatwa w utrzymaniu dużej ilości obowiązków.

Ale to jak skończysz studia wpłynie na całe twoje życie. Nie warto tego poświęcać dla paru złotych.

Super mieć własne pieniądze, ale trzeba patrzeć przyszlosciowo.

Problem pierwszego świata.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[fristi]

Napisane przez zmieszany_facet

Podziwiam ile osób tutaj popiera pasożytowanie na rodzicach. Utrzymywanie dorosłej córki wcale nie jest obowiązkiem, bo mając 22 lata jest się w stanie zarobić na swoje życie. Według mnie praca w czasie studiów, nawet ta niezwiazana z kierunkiem da Tobie możliwość oswojenia się z pewnymi sytuacjami jakie mają miejsce w pracy (praca pod presją czasu, sprostanie wymogom kierownictwa), czy też wyrobienie sobie etosu pracy. Oczywiście, że pomoc rodziców jest mile widziana, ale podejście niektórych osób w stylu "starzy, dawajcie kasę" jest przerażające i pokazuje brak szacunku do rodzicow

Uważam podobnie, choć oczywiście fajnie, że rodzice tak chcą ci pomóc. Nie jest to jednak ich obowiązek bo jesteś już dorosła.
Poza tym zgadzam się, że praca nawet nie związana ze studiami w ich trakcie jest dobra bo w cv widać, że jednocześnie pracowałaś i studiowałaś (w dodatku z dobrymi wynikami), co dla pracodawcy oznacza, że jesteś dobrze zorganizowana, wielozadaniowa i umiesz sobie radzić. To jest wartościowe, sama tak robiłam i na rozmowach kwalifikacyjnych słyszałam słowa uznania.
Musisz to przemyśleć na pewno. Może warto byłby pójść na kompromis i np. przejść na pół etatu, wtedy rodzice będą pomagać częściowo a Ty zyskasz więcej czasu na zajęcia dodatkowe.
Albo warto przemyśleć sprawę tych zajęć, za dużo na siebie brać też nie jest dobrze. A może taka pomoc rodziców przydałaby Ci sie na ostatnim roku, kiedy będziesz musiała pisac pracę, co jest z reguły czasochlonne. Wtedy rzuciłabyś pracę a rodzice pomagali do czasu ukończenia studiów. Warto zastanowić sie nad tym moim zdaniem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[matcha]

Napisane przez amillia

Nie, obowiązkiem rodzica jest łożyć na dziecko jeżeli nie ma on możliwości połączenia pracy zarobkowej ze studiami. Autorka ma i rodzice mogliby to wykazać.

Powiedz to sędzinie, która prowadziła moja rozprawę o alimenty.

[fristi]

No tak, rodzic ma pomagać dziecku jeśli to dziecko studiuje i nie ma możliwości iść do pracy. Ale autorka ma, jak dotąd studiowała i pracowała.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Rena]

Napisane przez Ruwi

J
A i jakoś nie wydaje mi się, żeby rodzicom aż tak ciążyła pomoc autorce przez kilka lat studiów, w porównaniu do np. sytuacji, że nie zrobiła kariery na czas, a tu już pora rodzinę zakładać, więcej obowiązków, ciężej się rozwijać no i to wsparcie rodziców przydałoby się na stałe...

O co chodzi z ta "pora rodzine"? To istnieje cos takiego?

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez fristi

Uważam podobnie, choć oczywiście fajnie, że rodzice tak chcą ci pomóc. Nie jest to jednak ich obowiązek bo jesteś już dorosła.

Obowiązek wspierania finansowego własnego dziecka nie ustaje tylko dlatego, że jest dorosłe.

Poza tym zgadzam się, że praca nawet nie związana ze studiami w ich trakcie jest dobra bo w cv widać, że jednocześnie pracowałaś i studiowałaś (w dodatku z dobrymi wynikami), co dla pracodawcy oznacza, że jesteś dobrze zorganizowana, wielozadaniowa i umiesz sobie radzić. To jest wartościowe, sama tak robiłam i na rozmowach kwalifikacyjnych słyszałam słowa uznania.

A ja się nie zgadzam. Zresztą nie wiem kto poważny wpisywałby do profesjonalnego CV studencką guanopracę

[fristi]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;86124085]Obowiązek wspierania finansowego własnego dziecka nie ustaje tylko dlatego, że jest dorosłe.
A ja się nie zgadzam. Zresztą nie wiem kto poważny wpisywałby do profesjonalnego CV studencką guanopracę [/QUOTE]Jak sie szuka pierwszej poważnej pracy to sie wpisuje pierwsze doświadczenia zawodowe. Raczej nie spotkałam się z tym, żeby ktoś wysyłał pustą cefałkę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez fristi

Jak sie szuka pierwszej poważnej pracy to sie wpisuje pierwsze doświadczenia zawodowe. Raczej nie spotkałam się z tym, żeby ktoś wysyłał pustą cefałkę.

No ja (i zdaje się wszyscy HRowcy, z którymi miałam do czynienia) przez doświadczenie zawodowe rozumieli doświadczenie związane z zawodem, jaki mam wykonywać w pracy, do której aplikuję. Chyba bym musiała na łeb upaść, żeby sobie wpisać do CV prace typu zbieranie truskawek,sprzedawanie butów czy sprzątanie kina jak zamierzam pracować np. laboratorium diagnostycznym

[fristi]

Myślę, że jednak praca w sklepie sportowym to co innego niż zbieranie truskawek czy sprzątanie kina. To jest przede wszystkim praca z klientem i to w wielu zawodach jest wartościowe. Może nie w laboratorium, ale też nie wiemy jaki kierunek studiuje autorka.
Okej, ja z tego offtopu się wypisuje już. Mamy inne zdania w tej kwestii, i to jest zupełnie w porządku Pozdrawiam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Achitofel]

Według mnie praca w sklepie sportowym nie nadaje się do wpisania do CV specjalisty.
To, że nie pracujesz zarobkowo nie oznacza, że nie pracujesz. Kursy, szkolenia, dokształcanie i konferencje też wymagają sporo wysiłku. Przecież rodzice nie chcą dawać ci pieniędzy żebyś miała więcej czasu na leniuchowanie, tylko widzą, że jesteś pracowita i chcą pomóc zainwestować ci w siebie. Dobry start szybko się zwróci pod względem finansowym.

Sama byłam w podobnej sytuacji, studiując na dwóch kierunkach inżynierskich udzielałam się w projektach i kołach naukowych, dodatkowo też pracowałam na dobrze płatnej posadzie w zawodzie. Wypalenie z powodu nadmiaru obowiązków przyszło bardzo szybko i po niecałym roku nie dość, że zawalałam studia, to jeszcze pracę. Teraz jestem mądrzejsza i nie odtrącam pomocy finansowej rodziców dla samego faktu bawienia się w samodzielność. Wiem, że skończenie drugiego stopnia na wymarzonym kierunku da mi dużo więcej w dłuższej perspektywie niż dodatkowy rok doświadczenia zawodowego wpisany w CV. Obecnie po prostu sobie dorabiam na 1/4 etatu w innej pracy, która jest moim hobby.

Gdyby rodzice nie mieli możliwości finansowych lub chęci mnie sponsorować pewnie nadal bym pracowała. Na szczęście jestem w bardzo uprzywilejowanej sytuacji i dzięki wsparciu rodziców mogę sobie pozwolić na pracę w inny, niezarobkowy sposób. Nie ma sensu rzucać sobie nóg pod nogi bo inni uważają, że tak wypada.

[golgie]

Napisane przez zmieszany_facet

Podziwiam ile osób tutaj popiera pasożytowanie na rodzicach. Utrzymywanie dorosłej córki wcale nie jest obowiązkiem, bo mając 22 lata jest się w stanie zarobić na swoje życie. Według mnie praca w czasie studiów, nawet ta niezwiazana z kierunkiem da Tobie możliwość oswojenia się z pewnymi sytuacjami jakie mają miejsce w pracy (praca pod presją czasu, sprostanie wymogom kierownictwa), czy też wyrobienie sobie etosu pracy. Oczywiście, że pomoc rodziców jest mile widziana, ale podejście niektórych osób w stylu "starzy, dawajcie kasę" jest przerażające i pokazuje brak szacunku do rodzicow

Jakie pasożytowanie??
Tych rodziców na to stać, dziewczyna nie jest obibokiem, dobrze się uczy i rodzice chcą, żeby teraz skupiła sie tylko na nauce, a nie musiała zapierdzielać na kasie, bo jakiś zazdrośnik tak chce
Mam nadzieję, że mnie też będzie stać na taką pomoc, bardzo bym chciała.

[Pigeons]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;86124140]No ja (i zdaje się wszyscy HRowcy, z którymi miałam do czynienia) przez doświadczenie zawodowe rozumieli doświadczenie związane z zawodem, jaki mam wykonywać w pracy, do której aplikuję. Chyba bym musiała na łeb upaść, żeby sobie wpisać do CV prace typu zbieranie truskawek,sprzedawanie butów czy sprzątanie kina jak zamierzam pracować np. laboratorium diagnostycznym [/QUOTE]


A co w tym strasznego? Miałam znajomą, która od początku do praktycznie końca studiów pracowała w gastronomii (musiała sama się utrzymać) więc w CV miała tylko doświadczenie w gastro. Pracę znalazła w zawodzie bez problemu po zakończeniu studiów. Jeszcze gdzieś usłyszała, że dobrze, że wpisała wcześniejszą pracę, bo pracodawca widział, że nie leżała do góry brzuchem tylko zarabiała na swoje utrzymanie. Do tego potrafiła połączyć pełnoetatową pracę z dziennymi studiami co nie zawsze jest łatwe więc to też dobry znak dla pracodawcy.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Pigeons

A co w tym strasznego? Miałam znajomą, która od początku do praktycznie końca studiów pracowała w gastronomii (musiała sama się utrzymać) więc w CV miała tylko doświadczenie w gastro. Pracę znalazła w zawodzie bez problemu po zakończeniu studiów. Jeszcze gdzieś usłyszała, że dobrze, że wpisała wcześniejszą pracę, bo pracodawca widział, że nie leżała do góry brzuchem tylko zarabiała na swoje utrzymanie. Do tego potrafiła połączyć pełnoetatową pracę z dziennymi studiami co nie zawsze jest łatwe więc to też dobry znak dla pracodawcy.

A ja pisałam, że to jest straszne? Nie jest straszne, natomiast uważam, że to jest głupie. Wpisywanie czy studia były dzienne czy nie również uważam za głupie
I gdzie jest to "gdzieś", gdzie znajoma usłyszała te pochwały na swoją cześć? No sorry, to że ktoś w CV nie wpisał guanopracy nie oznacza, że leżał do góry brzuchem. Można mieć studia uniemożliwiające jednoczesną pracę na pełen etat albo pierdyliard różnych problemów osobistych/zdrowotnych/cokolwiek, czego się w CV nie pisze. Dlatego sama odrzuciłabym pracodawcę, który uważałby za lenistwo brak wpisanej do CV pracy niezwiązanej ze studiami. Podobnie jak januszy biznesu rajcujących się pracownikami zdolnymi do wypruwania sobie żył w imię etosu pracy.

[ruda_beksa]

Napisane przez zmieszany_facet

Podziwiam ile osób tutaj popiera pasożytowanie na rodzicach. Utrzymywanie dorosłej córki wcale nie jest obowiązkiem, bo mając 22 lata jest się w stanie zarobić na swoje życie. Według mnie praca w czasie studiów, nawet ta niezwiazana z kierunkiem da Tobie możliwość oswojenia się z pewnymi sytuacjami jakie mają miejsce w pracy (praca pod presją czasu, sprostanie wymogom kierownictwa), czy też wyrobienie sobie etosu pracy. Oczywiście, że pomoc rodziców jest mile widziana, ale podejście niektórych osób w stylu "starzy, dawajcie kasę" jest przerażające i pokazuje brak szacunku do rodzicow

Kto cię skrzywdził?