Naciski na samotną ze wszystkich stron

[SamotnaSingielka]

.

[stitches]

Chcesz skończyć ze sobą, bo Twoi rodzice chca mieć ziecia, a nie mają?
To jest Twoje życie i nawet jeśli samej byłoby Ci dobrze to guzik im do tego. Lepiej być stara panna niż w wieku 20 paru lat związać sie z jakimś palantem, który narobiłby trojke dzieci i po cichu Cie lal, ale ojciec by się cieszyl, że wódki ma się z kim napić
Dręczą Cie, bo sie dajesz i zachowujesz jak winna. Nie potrafisz raz a porzadnie, jasno i wyraźnie do zrozumienia "wara od mojego życia, widocznie nie mam szczęścia i nie spotkałam jeszcze kogos kto by mi odpowiadał, a z byle kim nie chce się wiazac"? Mieszkasz z rodzicami, że codziennie musisz tego wysłuchiwać? Jeśli tak, to moze trzeba by było się wyprowadzić żeby odżyć psychicznie?
Naprawdę dobrze robisz, że z byle jakim narwancem niczego nie tworzysz. Ludzie zakladaja rodziny w różnym wieku, więc to nie jest takzeże ta30stka to ostatni dzwonek. Masę znam takich przypadków, że to parcie na rodzine w wieku lat 30 calkowicie niszczy ludziom życie, bo przez presję wybierają nieodpowiedniego partnera. Zluzuj, bo czym wieksza presja, tym bardziej wyczuwalna i tym trudniej będzie kogos sensownego znaleźć. Skoro portale nie działają, to może wyjedź w jakies nowe miejsce na jakiś czaś. Skoro przestajesz rozmawiać z ludźmi to wychodzisz w ogole gdzies na imprezy czy do kina?

[pfffh]

Dla mnie to totalna abstrakcja, co się u Ciebie dzieje. O ile jeszcze jakoś można zrozumieć rodziców, to obce osoby z pracy g....o powinno obchodzić czy jesteś mężatką czy panną. CO TY BYŚ CHCIAŁA to jest najważniejsze.

Dziewczyno nic na siłę. Nie "bierz" byle kogo, aby zadowolic rodzinę. Tylko sobie życie zmarnujesz niestety. Ja w wieku 30 lat tez byłam sama, a 3 lata później już byłam po ślubie i w ciąży. Życie pisze różne scenariusze.

[szugarbejb]

A Ty siedzisz całymi dniami z rodzicami czy jak, bo "kilka razy dziennie" ci tak nad głową smęcą? Bo nie kumam. Czy specjalnie dzwonią, żeby ci nagle wywalić, że działki z mężem nie kupiłaś?

To nie odbieraj, proste.

Sytuacji w pracy też nie rozumiem, zmień robotę jak szefowa wpierdziela Ci się w życie prywatne.

W ogóle sytuacja dla mnie abstrakcyjna, co Ty buzi nie masz żeby się odezwać?

[Adaline010010]

Dla mnie niestety też to nie jest żadna abstrakcja, chociaż u mnie sprawa nie dotyczy mnie tylko mojego brata, który ma 28 lat i żadnego poważnego związku na koncie ani na horyzoncie.

I chyba mnie to wszystko bardziej wkurza niż jego. Można powiedzieć że jemu na szczęście to wszystko wisi i powiewa, co o nim mówią Mieszkamy z bratem jednym mieście i gdy dzwoni moja mama regularnie słyszę od niej komentarze - "myślalam, że jak wyjedzie tam do Ciebie w świat, to wreszcie sobie kogoś znajdzie/może Ty mu znajdziesz dziewczynę wśród swoich koleżanek?". Ale mama to mama, najlepsze to są takie dalsze koleżanki, i to nie brata, tylko moje - "a Twój brat to dalej sam, jak można w tym wieku nie mieć dziewczyny i nie szuka, a może on jest gejem?", wręcz nasuwa się tylko jedna odpowiedź "a co ciebie to kurła obchodzi". No dla ludzi to widać niepojęte, że w wieku ok. 30 można nikogo nie mieć/nikogo nie szukać, wręcz nie mieści im się to w ich ciasnych móżdżkach

Nie przejmuj się tymi chorymi naciskami i komentarzami. To jest wchodzenie z buciorami w Twoje życie, to zachowanie i komentarze tych wszystkich ludzi jest dziwne a nie Ty. To z nimi jest coś nie w porządku a nie z Tobą. I pamiętaj, że lepiej być samemu niż z byle kim. Zresztą z tego, co sama widzę po sobie i z opowieści znajomych wynika jedna rzecz - ludziom nigdy nie dogodzisz. Jak nie masz nikogo to "kiedy w końcu znajdziesz", jak znajdziesz to "kiedy w końcu ślub", jak wyjdziesz za mąż "kiedy będziecie mieli pierwsze dziecko", jak urodzisz to "kiedy drugie", jak macie pięcioro, to "patologia, po co tyle dzieciorów narobili, pewnie by ciągnąć 500 plus"itede itepe i tak do usr**ej śmierci

[szugarbejb]

No jasne, można zrozumieć że rodzice się martwią, szczególnie jeśli chodzi o samotne dziewczyny, ale jedno to troska a drugie to przemoc psychiczna. Przecież chyba każdy człowiek z mózgiem wie że nikt nie jest samotny bo tak sobie w życiu założył po urodzeniu, tylko składają się na to różne okoliczności. Można zrozumieć że ludzie starszej daty mają problem z pojęciem że świat się zmienił i trudno jest sobie kogoś znaleźć, ale chyba jednak miłość do własnego dziecka przewiduje niegnębienie go?

[farmaceutka88]

Moją jedyną radą jest wyprowadzka z dala od tego toksycznego towarzystwa. Jak tak dalej pójdzie, to będziesz szukać na siłę, a na czole będziesz mieć wypisane "DESPERACJA". Poznawanie ludzi i potencjalnych partnerów winno być przyjemnym, a nie przykrym i pilącym obowiązkiem.

[Vanir410]

Bardzo Ci współczuję. Niektórzy są okropni, jakby jedyną drogą do szczęścia było mieć kogoś. Wiele osób nie ma zwyczajnie szczęścia w miłości. Rzeczywiście, jeśli jest możliwość, ucieknij od toksycznego towarzystwa. I nic na siłę. Samotność jest o niebo lepsza niż toksyczne związki z "byle kim".

[PoPoo]

Nadal mieszkasz z rodzicami?

[niezdecydowa27]

Napisane przez SamotnaSingielka

Muszę to z siebie wyrzucić, bo nie mam komu, bo nie chcę okazać jak jestem słaba.

W skrócie:
W tym roku skończyłam 30 lat. Nie mam chłopaka. Codziennie czuję się osaczona już teraz wręcz przez wszystkich. Wręcz gnębiona.

Ze strony rodziców codziennie po kilka razy ( nie przesadzam, tak się już dzieje) dosłowne cytaty: znajdź kogoś, bo będziesz sama, bo będziesz świrnięta jak stare panny i nie do wytrzymania, no przyprowadź w końcu kogoś do domu, kiedy przyprowadzisz, znajdź sobie kogoś, widzisz jakbyś miała męża to.....(wstawić dowolnie w zależności od kontekstu sytuacji), w twoim wieku już mają dzieci, masz już 30 lat, młoda już nie będziesz, no przyprowadź kogoś, będziesz sama na stare lata i nie będziesz miała do kogo się odezwać, i tego jest jeszcze wiele. Tylko stara panna stara panna.... Już po domu powinien biegać mój wnuk.
A w ostatnim roku to już się zrobiło po kilka razy dziennie.
Ojciec rozprzestrzenia jakieś chore wizję wyciągnięte nagle z rękawa, np. wczoraj: kupiłabyś sobie z mężem działkę nad morzem i byście sobie jeździli. No ludzie.....

W goście już dawno nie jeżdżę, bo już na pamięć znam pytania i zaczepki. Rodzina nie może się powstrzymać nawet nad grobami 1 listopada.

W pracy- kierowniczka tak potrafi dowalić, że tylko płakać się chce.

Już mam wrażenie, że jestem traktowana jak ktoś gorszy, komu się nie udała tak prosta rzecz, taka oczywista już w tym wieku.


A co ja mam zrobić? Przystawić komuś lufę do skroni i powiedzieć, że ma się ze mną ożenić??
Już od jakiegoś czasu nie chcę z nikim rozmawiać, żeby nie zaczął tego tematu.

Codziennie już o tym myślę, dostałam jakieś obsesji już, pozakładałam konta na portalach wszelakich. Już mi miłość obojętna byle ktoś normalny się trafił i ten koszmar się skończył.
I przestała odstawać od społeczeństwa w mniemaniu chyba już wszystkich.

Widocznie nikt mnie już nie chce.... dwóch kolegów to sobie wymyśliło FWB ze mną, a faceci z portali to albo sami nie wiedzą czego chcą albo okazuje się, że ślubu i dzieci nie zamierza mieć albo narwańcy już całkowici .

Ja już nie mam siły na takie życie, czasem sobie myślę, że najłatwiej byłoby skończyć ze sobą, bo skończyłyby się naciski, frustracja i pretensje jakbym była winna. W sumie czuję się piekielnie winna.

Moze jestes smutna i przygnebiona i sie o Ciebie martwią?Chociaz jak dla mnie to jest zlosliwe.
Wyprowadz sie do duzego miasta tam nikogo nie dziwia singielki 30plus i starsze
Nie wiem co oni chca, zebys wziela 1 spodnie lepsze byleby byc zajeta? to zachecanie do katastrofy
Ludzie ci inteligencja i taktem nie grzeszą. Znajdz sobie normalnych znajomych,a kontakty z rodzina ogranicz. Nie ma obowiazku posiadania faceta ,a zwiazek trwa lub nie, sa rozwody, to ,ze jestes sama nie jestes jakims wyjatkiem i odludkiem. Lepiej byc singielka niz miec troje dzieci z alkoholikiem czy przemocowcem. Zwiazek nie jest gwarantem szczęscia, a bycie singlem czyms strasznym.

[SamotnaSingielka]

.

[szugarbejb]

No to proste, powiedz rodzicom, żeby Ci kogoś znaleźli, skoro się tak martwią, bo Ty niestety sobie nie radzisz z szukaniem Niech pomogą corece jedynaczce.

Kogoś kto będzie im odpowiadał i będzie chciał kupować działki nad morzem Skoro i tak pewnie będziecie wszyscy razem mieszkać w tym domu na kupie to przecież ważne żeby zięć był w ich guście.

[ajah]

Napisane przez SamotnaSingielka

dla wyjaśnienia:
wielokrotnie się stawiałam i mówiłam oficjalnie że sobie nie życzę , że to moja sprawa itp. i efekt był, że obraza na parę dni albo wyciszenie z tymi tekstami na tydzień.
Jestem jedynaczką, wiec to też pewnie ma spore znaczenie, że tylko ja jestem w stanie "zrobić" te wnuki....
tak, mieszkam z nimi, ponieważ dom jest mój to raz a dwa żaden bank nie udzieli mi kredytu na mieszkanie. Nie każdego stać na kredyt w tym kraju, zwłaszcza dla jednej osoby.

a w pracy kobiety mają przekonanie, że lepiej byle jaki facet byle był, a nie samym być.

Dla mnie sprawa jest dość prosta.
Gdy rodzice zaczynają temat mówisz: nie będę o tym rozmawiać, a jak kontunuują wychodzisz lub zmieniasz temat ewidentnie.
Dlaczego twoje koleżanki z pracy interesują się twoim zyciem prywatnym? Tak samo, ucinaj i tyle. Kierowniczka jest chamska i cię dręczy to jej powiedz, ze nie będziesz tego tolerować i rozważ złożenie skargi na nią.

Nie ma niczego nienormalnego, dziwnego, że kobieta lat 30 nie ma męża.
Popracuj nad sobą: nad samooceną i asertywnością, bo się wykończysz.

[skazana_na_bluesa]

Od kiedy przy wyprowadzce z domu jest obowiązek kupowania domu czy mieszkania?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mahdab]

Chyba największym problemem jesteś Ty, że pozwalasz pchac się ludziom z buciorami do swojego życia.
Ja bym zrobiła awanturę, łącznie z wyprowadzka chociaż na miesiąc czy dwa.
Jakby nic nie skutkowalo, pewnie bym powiedziała że jestem less i już mam partnerkę z która rozmawiam na Skype, a z facetem nie będę się męczyć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Takion94]

Napisane przez stitches

Chcesz skończyć ze sobą, bo Twoi rodzice chca mieć ziecia, a nie mają?
To jest Twoje życie i nawet jeśli samej byłoby Ci dobrze to guzik im do tego. Lepiej być stara panna niż w wieku 20 paru lat związać sie z jakimś palantem, który narobiłby trojke dzieci i po cichu Cie lal, ale ojciec by się cieszyl, że wódki ma się z kim napić
Dręczą Cie, bo sie dajesz i zachowujesz jak winna. Nie potrafisz raz a porzadnie, jasno i wyraźnie do zrozumienia "wara od mojego życia, widocznie nie mam szczęścia i nie spotkałam jeszcze kogos kto by mi odpowiadał, a z byle kim nie chce się wiazac"? Mieszkasz z rodzicami, że codziennie musisz tego wysłuchiwać? Jeśli tak, to moze trzeba by było się wyprowadzić żeby odżyć psychicznie?
Naprawdę dobrze robisz, że z byle jakim narwancem niczego nie tworzysz. Ludzie zakladaja rodziny w różnym wieku, więc to nie jest takzeże ta30stka to ostatni dzwonek. Masę znam takich przypadków, że to parcie na rodzine w wieku lat 30 calkowicie niszczy ludziom życie, bo przez presję wybierają nieodpowiedniego partnera. Zluzuj, bo czym wieksza presja, tym bardziej wyczuwalna i tym trudniej będzie kogos sensownego znaleźć. Skoro portale nie działają, to może wyjedź w jakies nowe miejsce na jakiś czaś. Skoro przestajesz rozmawiać z ludźmi to wychodzisz w ogole gdzies na imprezy czy do kina?

Może ma takich rodziców jak ja do których nic nie dociera nawet jakby młotem po łepetynie się lało bądź jakakolwiek "pyskówka" skończyła by się wielką awanturą i woli przemilczeć niż na każdym kroku się kłócić.
Autorko wiem co czujesz, bo sam mam taką toksyczną rodzinę, która ma za długi jęzor i wszędzie lubi swoje trzy grosze wtrącić. Jeśli masz możliwość to staraj się ograniczyć z nimi kontakty do minimum. Co do pracy to dla mnie nieporozumienie co niby kierowniczkę obchodzi twoje życie prywatne? Może jej powiedz żeby zajęła się swoim życiem prywatnym, bo najwidoczniej również nie jest idealne skoro lubi wpieprzać się w czyjeś. I nie szukaj nikogo na siłę. Jeśli takie ci życie odpowiada to go zmieniaj tylko dlatego, że ktoś tak chcę.

[Ruwi]

Napisane przez farmaceutka88

Moją jedyną radą jest wyprowadzka z dala od tego toksycznego towarzystwa. Jak tak dalej pójdzie, to będziesz szukać na siłę, a na czole będziesz mieć wypisane "DESPERACJA". Poznawanie ludzi i potencjalnych partnerów winno być przyjemnym, a nie przykrym i pilącym obowiązkiem.

Też uważam, że wyprowadzka to najlepsze wyjście. Zmiana otoczenia i może większe miasto. Zamierzasz całe życie mieszkać z rodzicami, aż nie znajdziesz faceta? Sama się ograniczasz w ten sposób.

[SamotnaSingielka]

.

[Azhaar]

Sprawa jest prosta.

Po pierwsze - wyprowadzasz się od rodziców. Masz 30 lat, nie jesteś dzieckiem. W życiu jest zawsze coś za coś. Nikt nie każe Ci kupować od razu mieszkania na kredyt, ale jakbym miała naprawdę toksycznych rodziców, którzy niszczą mi psychikę, to bym wolała pokój z obcymi ludźmi wynajmować...

Po drugie - jak szef jest do d...., to pracę też można zmienić.

Jesteś w dobrej sytuacji.
Nie masz wiele do stracenia.
Praca i tak ujowa, pewnie nie najlepiej płatna, partnera brak, dzieci brak, rodzina psychiczna.
Na co Ty czekasz? Możesz się w każdym momencie wynieść, przeprowadzić gdziekolwiek i nie pytać nikogo o zmianę.

A Ty siedzisz i trzymasz się kurczowo domu rodziców i beznadziejnej pracy, tak jakbyś miała kupiony dom na kredyt na 30 lat i dwójkę dzieci. A nawet w takich przypadkach ludzie zmieniają pracę i miejsce zamieszkania.

[szugarbejb]

No może i dom jest prawnie Twoją własnością, ale praktycznie - czy możesz wyrzucić z niego rodziców? No nie Więc nie jest.

Zmień pracę, wyprowadź się - wynajmij coś, i żyj jak normalny człowiek, a nie jak ofiara.

[farmaceutka88]

Napisane przez SamotnaSingielka

dom jest moją własnością

I? Dom to tylko mury, a żyjesz na co dzień w ich toksycznych oparach. Jesteś przykuta do tego domu czy co? Nikt nie każe Ci go sprzedawać. Zawsze możesz zmienić miejsce zamieszkania i iść wynajmować nawet pokój.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez SamotnaSingielka

dla wyjaśnienia:
wielokrotnie się stawiałam i mówiłam oficjalnie że sobie nie życzę , że to moja sprawa itp. i efekt był, że obraza na parę dni albo wyciszenie z tymi tekstami na tydzień.
Jestem jedynaczką, wiec to też pewnie ma spore znaczenie, że tylko ja jestem w stanie "zrobić" te wnuki....
tak, mieszkam z nimi, ponieważ dom jest mój to raz a dwa żaden bank nie udzieli mi kredytu na mieszkanie. Nie każdego stać na kredyt w tym kraju, zwłaszcza dla jednej osoby.

Nie musisz kupować mieszkania na kredyt, żeby się wyprowadzić. Istnieje coś takiego jak wynajem, także pokoi lub miejsc w pokojach.
Poza tym skoro dom jest twój, to możesz go sprzedać.

[megamag]

SamotnaSingielka powiem Ci jak Komorowski: zmień pracę, weź kredyt. I to wcale nie jest głupia rada. Taka jest konsekwencja mieszkania z rodzicami, że trzeba słuchać ich gadania. Nie pasuje Ci? Wyprowadź się. Co z tego, że formalnie dom jest Twój? Nieruchomość to nie więzienie. To samo z pracą. Zarobki za niskie, a towarzystwo truje? Zmień ją. Innej rady nie ma. Ty zamiast zmienić coś w swoim życiu wolisz desperacko szukać byle kogo i się z nim wiązać. Chyba masz nie po kolei w głowie dziewczyno.

[ona_jest_ok]

Hm ja mysle, ze juz sama realna grozba wyprowadzki otworzy rodzicom oczy - im na Tobie zalezy, co do tego nie ma watpliwosci. Jednak ich metody sa nie do zaakceptowania. Znajdz pokoj / mieszkanie - pokaz rodzicom efekty poszukiwan: adres, koszty, poinformuj o swoich planach. Moim zdaniem zamilkna na 100 lat, byleby Cie nie stracic - a Ty wtedy spokojnie zajmiesz sie swoim zyciem!

PS Dodatkowo mozesz w ramach "umowy milczenia" wynegocjowac u nich pomoc w razie atakow ze strony dalszej rodziny czy znajomych. Im bedzie znacznie latwiej powiedziec: zostawcie ja w spokoju, zajmijcie sie swoim "ogrodkiem" Nie warto sie odcinac od ludzi, lepiej szukac sprzymierzencow..

[Mad_Max]

Ja tam się rodzicom nie dziwię. 30 lat pod jednym dachem z córką, która nie może znaleźć faceta...
Sami już pewnie bzikują, a co dopiero pomyśleć co będzie z Tobą za lat 10?

Może warto się zastanowić czym odstraszasz potencjalnych partnerów?

[meggan02]

Czy sobie znajdziesz kogoś czy nie ludzie i tak będą truć. Jak już będzie facet to zacznie się wkrótce temat ślubu. Po ślubie dziecko. Po pierwszym dziecku drugie dziecko. A jak Ci się zdarzy trójką dzieci to znowu czemu tak dużo. Ludzi NIGDY nie zadowolisz. Albo to zlewają albo ZA KAŻDYM RAZEM zwracaj uwagę że sobie takich komentarzy nie życzysz i koniec tematu.

Masz 30 lat, troche stanowczości. Postaw jasno granicę. Nikomu z niczego się nie musisz tłumaczyć. To twoje życie.

[megamag]

SamotnaSingielka muszę to dopisać, bo nie wytrzymam.

Jak możesz tak nie doceniać tego, co masz?

Kobiety przez całe wieki mogły tylko pomarzyć, żeby być w takiej sytuacji jak Ty. Dla kobiet z wielu krajów Twoje życie to wciąż niedoścignione marzenie. Tamte kobiety musiały wychodzić za byle kogo, często nie miały nic do powiedzenia i znosiły złe traktowanie, bo nie mogły odejść. A nie mogły, bo nie mogły pracować i na siebie zarobić. Brak faceta był i w wielu krajach wciąż jest jak wyrok śmierci głodowej. Ty żyjesz w Polsce w XXI wieku. Jedyne ograniczenia są w Twojej głowie. To Ty przywiązałaś się do ziemi jak chłop pańszczyźniany. Jesteś zupełnie wolna, młoda, zdrowa, niezależna. Możesz żyć jak chcesz, możesz sama się utrzymać. Nie masz żadnych zobowiązań, męża, dzieci, kredytu, rodzice zdaje się też nie wymagają jeszcze opieki. Jak będziesz chciała, to możesz co roku mieszkać w innym mieście albo i w innym kraju. Poznawać ludzi, próbować nowych rzeczy. Wtedy może i miłość się znajdzie. A na pewno prędzej niż jak będziesz się kisić z rodzicami w domu i w nielubianej pracy.

[ParasolkaMaryPoppins]

Też miałam ten problem (28 lat). W końcu mi się skończyła cierpliwość i powiedziałam matce, że nikt się mną nie interesuje, bo jestem brzydka (brzydki nos/małe oczy etc.). Poskutkowało. Teraz jak widzi jakąś moją koleżankę z chłopakiem, mówi: "Wcale nie taka ładna, a ma chłopaka". No to zaczynam mówić: "Ma lepszą pracę, a takiej biedaczki jak ja to nikt nie chce." Na razie ten argument jest nie do obalenia

Gdy rodzina zaczyna o mnie rozmawiać przy stole to zaczynam zawodzić: O ja biedna, brzydka i niekochana. Umrę z kotami... Buuuu! Wyglądam wtedy jak kretynka i zachowuję się jak wariatka, ale po kilku sekundach mam święty spokój

Z tymi pomysłami, żeby jej rodzice znaleźli jej chłopaka to się wstrzymajcie. Mnie próbowali szukać i z bardzo marnym skutkiem.

[SamotnaSingielka]

.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Dlaczego jeszcze mieszkasz z rodzicami? Dlaczego nie odpowiesz kierowniczce, że twoje prywatne sprawy nie powinny ja interesować? Ty w ogóle chcesz ślubu i dzieci czy tylko tak ci dziwni rodzice wtlukli do głowy ze wydaje ci się ze innej opcji nie ma w życiu?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz