Jestem załamana, potrzebuję wsparcia

[AggieYy]

Witam,

piszę, ponieważ nie mam do kogo się zwrócić , nie mam przyjaciół i dobrych znajomych. Wszystko straciłam jak wyjechałam za granicę.

Otóż nie wiem co mam robić, walam się z kąta w kąt. Dostaje szału, mąż chce zostawić mnie z dwójką małych dzieci. To już trwa od miesiąca. Zaczyna się jak młodsza córka zaczyna płakać (wymusza wszystko placzem) to mąż się denerwuje mówi że pieprzy to wszystkim i wychodzi. Non stop od miesiąca mówi że ma dość już takiego życia z nami, że nie da się z nami żyć. Nie jest szczęśliwy i że żałuje że ma dzieci. Jesteśmy ze sobą 10 lat i teraz twierdzi że mu się nie podobam. Płaszcze się przed nim, robię wszystko co mogę a on wychodzi z domu i mówi że nie chce takiego życia. Ja tez już nie daje rady, tyczne dniami i nocami moje życie zaraz legnie w gruzach. Jak się jeden dzień odezwie to następne kilka dni jest nie do zniesienia. Chce się rozstać i zrzec praw do dzieci. Przy nas musi rezygnować z wielu rzeczy i nie może się realizować... Nie wiem co mam już myśleć o robić. Strasznie boję się samotności i wiem że nie dam rady sama z jedną pensja i dwójką dzieci. Jeszcze będę musiała spłacić mu połowę mieszkania.

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez AggieYy

Witam,

piszę, ponieważ nie mam do kogo się zwrócić , nie mam przyjaciół i dobrych znajomych. Wszystko straciłam jak wyjechałam za granicę.

Otóż nie wiem co mam robić, walam się z kąta w kąt. Dostaje szału, mąż chce zostawić mnie z dwójką małych dzieci. To już trwa od miesiąca. Zaczyna się jak młodsza córka zaczyna płakać (wymusza wszystko placzem) to mąż się denerwuje mówi że pieprzy to wszystkim i wychodzi. Non stop od miesiąca mówi że ma dość już takiego życia z nami, że nie da się z nami żyć. Nie jest szczęśliwy i że żałuje że ma dzieci. Jesteśmy ze sobą 10 lat i teraz twierdzi że mu się nie podobam. Płaszcze się przed nim, robię wszystko co mogę a on wychodzi z domu i mówi że nie chce takiego życia. Ja tez już nie daje rady, tyczne dniami i nocami moje życie zaraz legnie w gruzach. Jak się jeden dzień odezwie to następne kilka dni jest nie do zniesienia. Chce się rozstać i zrzec praw do dzieci. Przy nas musi rezygnować z wielu rzeczy i nie może się realizować... Nie wiem co mam już myśleć o robić. Strasznie boję się samotności i wiem że nie dam rady sama z jedną pensja i dwójką dzieci. Jeszcze będę musiała spłacić mu połowę mieszkania.

Idź koniecznie na terapie i pozwól mu odejść skoro chce. Zobaczysz, że bez niego w końcu odzyjesz. Dodatkowo pomysl o dzieciach, które cierpią w tym wszystkim najbardziej, bo nie są niczemu winne. Poszukaj wsparcia u bliskich. Naprawdę lepiej być samemu niż niszczyć dobie życie z toksykiem. Nie pozwól się dalej poniższy, bo nie zasługujesz na to.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[patusiaa23]

To mu uswiadom, że może się zrzekac ile dusza zapragnie i tak będzie musiał na dzieci lozyc i tak, bo nie może się zrzec obowiązku alimentacji i niech idzie w ☠☠☠☠u

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez patusiaa23

To mu uswiadom, że może się zrzekac ile dusza zapragnie i tak będzie musiał na dzieci lozyc i tak, bo nie może się zrzec obowiązku alimentacji i niech idzie w u

Dokładnie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[AggieYy]

Nie jest mi łatwo, bardzo go kocham. Cały czas się obwiniam. Zdaje sobie sprawę że zawsze winne są dwie osoby.

[patusiaa23]

Napisane przez AggieYy

Nie jest mi łatwo, bardzo go kocham. Cały czas się obwiniam. Zdaje sobie sprawę że zawsze winne są dwie osoby.

No ok, a dzieci czym mu zawiniły?

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez AggieYy

Nie jest mi łatwo, bardzo go kocham. Cały czas się obwiniam. Zdaje sobie sprawę że zawsze winne są dwie osoby.

Za co go kochasz?

[AggieYy]

Tak jak wspomniałam zaczęło się tak od miesiąca. Wcześniej był dobrym ojcem. Teraz mówi że jesteśmy jak patologiczna rodzina, nawet na spacer normalnie nie można iść bo jak nie jedno to drugie dziecko szaleje. Ja uważam to za normalne zachowanie że chcą chodzić po wszystkich murkach itp. A kobiety żadnej nie poznał, nie miał nawet kiedy. Rodzina chyba go przerosła...

[patusiaa23]

Czyli typ chce się zrzec praw do dzieci (w ogóle powodzenia, widać, że nie ma pojęcia o czym mówi xD nie to nie wygląda tak, że idzie do sądu i mówi, dzień dobry, przyszedłem się zrzec), bo dzieci zachowują się jak dzieci. Aha nie no ok

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

jak tak nagle go wszystko przeroslo to napewno kogos poznal (w pracy najprawdopodobniej)
niech idzie,zrzec sie dzieci nie ma mozliwosci podasz go o alimenty zlozysz wnioski o zasilki i dasz rade
jak ty wogole chcesz byc z kims kto mowi ze chce sie zrzec wlasnych dzieci,rzuca wszystkim,mowi ci ze mu sie nie podobasz ze go ograniczacie itp
cos sie tak go uczepilas niech idzie ,po co ci taki gnoj w domu ?

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez AggieYy

Tak jak wspomniałam zaczęło się tak od miesiąca. Wcześniej był dobrym ojcem. Teraz mówi że jesteśmy jak patologiczna rodzina, nawet na spacer normalnie nie można iść bo jak nie jedno to drugie dziecko szaleje. Ja uważam to za normalne zachowanie że chcą chodzić po wszystkich murkach itp. A kobiety żadnej nie poznał, nie miał nawet kiedy. Rodzina chyba go przerosła...

Domyślam się, że jest Ci bardzo ciężko, ale albo on albo Ty powinnaś się wyprowadzić, dla dobra swojego i dzieci

[golgie]

Napisane przez AggieYy

Witam,

piszę, ponieważ nie mam do kogo się zwrócić , nie mam przyjaciół i dobrych znajomych. Wszystko straciłam jak wyjechałam za granicę.

Otóż nie wiem co mam robić, walam się z kąta w kąt. Dostaje szału, mąż chce zostawić mnie z dwójką małych dzieci. To już trwa od miesiąca. Zaczyna się jak młodsza córka zaczyna płakać (wymusza wszystko placzem) to mąż się denerwuje mówi że pieprzy to wszystkim i wychodzi. Non stop od miesiąca mówi że ma dość już takiego życia z nami, że nie da się z nami żyć. Nie jest szczęśliwy i że żałuje że ma dzieci. Jesteśmy ze sobą 10 lat i teraz twierdzi że mu się nie podobam. Płaszcze się przed nim, robię wszystko co mogę a on wychodzi z domu i mówi że nie chce takiego życia. Ja tez już nie daje rady, tyczne dniami i nocami moje życie zaraz legnie w gruzach. Jak się jeden dzień odezwie to następne kilka dni jest nie do zniesienia. Chce się rozstać i zrzec praw do dzieci. Przy nas musi rezygnować z wielu rzeczy i nie może się realizować... Nie wiem co mam już myśleć o robić. Strasznie boję się samotności i wiem że nie dam rady sama z jedną pensja i dwójką dzieci. Jeszcze będę musiała spłacić mu połowę mieszkania.

Matko, co za dzieciak
Co on sobie wyobrażał? Że będzie łatwo? Beztrosko?
Niech idzie w p...u i tak będzie musiał płacić na dzieci.
Dzieci mu, mam wielką nadzieję, na starość odpłacą.
Będzie stary, samotny i zdziwiony, że dzieci takie ,,niewdzięczne"-mnóstwo takich przypadków i wszyscy się potem użalają nad biednym ,samotnym staruszkiem, którego okrutne dzieci nie chcą odwiedzać.

Co posiejesz, to zbierzesz.

[Anicka83]

im szybciej to zakończysz, tym lepiej
i tak, pewnie chodzi o inną, tak coś czuję

ty radę sobie jakoś dasz, ale on alimenty płacić musi!

[Likka9]

A dzieci w jakim wieku? Mam nadzieję , że jeszcze nie rozumieją co ojciec o nich mówi ...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez Likka9

A dzieci w jakim wieku? Mam nadzieję , że jeszcze nie rozumieją co ojciec o nich mówi ...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale tak czy inaczej wyczuwaja jego niechęć do nich. Dzieci wiedzą, widzą i czują więcej niż mam się wydaje.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Polemka]

Zgadzam sie z powyzszymi. Jednak wymuszanie wszystkiego płaczem przez dziecko jest szalenie irytujące. Nie dziwie sie ojcu, że ma dość jak dzieci ciagle ryczą. Moze go to wszystko przerasta i jest przemęczony? Fakt plecie głupoty, ale sama jestem aktualnie na macierzynskim i jak mlode ma "dzień marudy" to mam ochotę wyskoczyc przez okno. Jezeli macie juz troche strasze dzieci (kilkuletnie) to warto przyjrzeć się swoim metodom wychowawczym? Dziecku nigdy, przenigdy nie można ulegać jesli cos wymusza płaczem (tupaniem itp). Trzeba sie przemeczyc i udawać, ze nie zauwazamy placzu. To czysta manipulacja i lepiej niereagowac. Po poru dniach dziecko przestanie wymuszać gdy zauwazy ze nieragujemy i nie ma efektów.

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez Polemka

Zgadzam sie z powyzszymi. Jednak wymuszanie wszystkiego płaczem przez dziecko jest szalenie irytujące. Nie dziwie sie ojcu, że ma dość jak dzieci ciagle ryczą. Moze go to wszystko przerasta i jest przemęczony? Fakt plecie głupoty, ale sama jestem aktualnie na macierzynskim i jak mlode ma "dzień marudy" to mam ochotę wyskoczyc przez okno. Jezeli macie juz troche strasze dzieci (kilkuletnie) to warto przyjrzeć się swoim metodom wychowawczym? Dziecku nigdy, przenigdy nie można ulegać jesli cos wymusza płaczem (tupaniem itp). Trzeba sie przemeczyc i udawać, ze nie zauwazamy placzu. To czysta manipulacja i lepiej niereagowac. Po poru dniach dziecko przestanie wymuszać gdy zauwazy ze nieragujemy i nie ma efektów.

Nie, należy z dzieckiem rozmawiać, A nie zostawiać je samemu sobie. Zresztą malutkie dzieci nie wymuszają niczego, tylko płacząc alarmują, że jest im źle. Zostawiajac takie dziecko samo sobie, sparawiamy, ze będzie narasta w nim strach. Natomiast starszym dzieciom należy tłumaczyć co i jak, a nie je olewac myśląc, że "poryczy i mu przejdzie".

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ja tez sie nie dziwie ze dzieci go wykanczaja
sama jako matka mialam ochote kilka razy wszystko rzucic i pojsc w cholere
ja mysle ze dzieci bardzo zmieniaja relacje miedzy ludzmi i moge sobie wyobrazic ze ma sie ich dosc
jednak ten facet nie tylko marudzi ze wstyd sie pokazac z dziecmi ale rowniez mowi zonie ze ona mu juz sie nie podoba moim zdaniem to dobitnie wskazuje ze pojawil sie ktos kto mu sie podoba bardziej ,pewnie ma nadzieje ze swoim chamskim zachowaniem wykurzy zone z mieszkania9np zmusi ja do powrotu do polski )inaczej sam juz by sie zawinal i poszedl jak tak mu wszystko obrzydlo.
szuka powodow zeby zrbic afere i wychodzi.a gdzie idzie?napewno nie idzie posiedziec na zimnej lawce ma cos lepszego do roboty

[Polemka]

Raising



Ja sie nie odniosłam do malutkich dzieci tylko do starszych. Zaznaczyłam to przeciez w swojej wypowiedzi. Z tym, ze malutkich dzieci placzacych sie nie zostawia samych sobie w pelni sie zgadzam. Chodzi o ich poczucie bezpieczeństwa i wiez z opiekunem. To bardzo wazne.

Wracajac do mojej wypowiedzi jw. chodzilo o dzieci starsze - swiadomie wymuszajace. Nie wiem w jaki sposób rozmawiac z dziecmi w histerii? Pkaczacymi i krzyczacymi? Jeżeli opiekun wie! ze dziecko placze, bo nie otrzymalo tego co chce - czyli wymusza, nie dzieje mu sie krzywda - to najgorsza rzecza jaka moze zrobic to reagowanie na taki płacz (przy braku zagrożeń, np bezdechow , ktore tez czesc starszych dzieci ma). Najlepiej przeczekac. Porozmawiać nalezy gdy dziecko sie uspokoi, ale tu raczej tylko rozmowa przy pierwszej takiej akcji. Potem wystarczy krótki komunikat ze strony rodzica. Malym dzieciom (kiluletnim) długie tłumaczenia rodzicow nie sa potrzebne. Chyba ze dotykaja trudnego tematu. Ale to nie na ten watek.



Autorka napisala, ze wymuszanie dziecka stalo sie punktem zapalnym. Dobrze by bylo nad tym pracowac.

[golgie]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87281311]ja tez sie nie dziwie ze dzieci go wykanczaja
sama jako matka mialam ochote kilka razy wszystko rzucic i pojsc w cholere
ja mysle ze dzieci bardzo zmieniaja relacje miedzy ludzmi i moge sobie wyobrazic ze ma sie ich dosc
jednak ten facet nie tylko marudzi ze wstyd sie pokazac z dziecmi ale rowniez mowi zonie ze ona mu juz sie nie podoba moim zdaniem to dobitnie wskazuje ze pojawil sie ktos kto mu sie podoba bardziej ,pewnie ma nadzieje ze swoim chamskim zachowaniem wykurzy zone z mieszkania9np zmusi ja do powrotu do polski )inaczej sam juz by sie zawinal i poszedl jak tak mu wszystko obrzydlo.
szuka powodow zeby zrbic afere i wychodzi.a gdzie idzie?napewno nie idzie posiedziec na zimnej lawce ma cos lepszego do roboty[/QUOTE]
Na gorsze zmieniają tylko w niewiele wartych związkach.
Ludzie dorośli, kochający się tylko się umocnią mając dzieci.

[Mijanou]

Napisane przez golgie

Na gorsze zmieniają tylko w niewiele wartych związkach.
Ludzie dorośli, kochający się tylko się umocnią mając dzieci.

Jesli decyzja o posiadaniu dzieci była wspólna- oczywiście, że tak. Natomiast, jeśli jedno z partnerów czuje, że nie nadaje się na ojca/matkę to nie powinien dzieci sprowadzać na świat. Bo wtedy cierpi i związek i dzieci z takiego związku. Facet najwyraźniej nie nadaje się do wychowywania dzieci w tym przypadku. Zamiast wychodzić z domu, bo dzieci go irytują powinien wziać się za wychowywanie ich, skoro się na nie zdecydował.

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez Mijanou

Jesli decyzja o posiadaniu dzieci była wspólna- oczywiście, że tak. Natomiast, jeśli jedno z partnerów czuje, że nie nadaje się na ojca/matkę to nie powinien dzieci sprowadzać na świat. Bo wtedy cierpi i związek i dzieci z takiego związku. Facet najwyraźniej nie nadaje się do wychowywania dzieci w tym przypadku. Zamiast wychodzić z domu, bo dzieci go irytują powinien wziać się za wychowywanie ich, skoro się na nie zdecydował.

:yes:

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Mijanou

Jesli decyzja o posiadaniu dzieci była wspólna- oczywiście, że tak. Natomiast, jeśli jedno z partnerów czuje, że nie nadaje się na ojca/matkę to nie powinien dzieci sprowadzać na świat. Bo wtedy cierpi i związek i dzieci z takiego związku. Facet najwyraźniej nie nadaje się do wychowywania dzieci w tym przypadku. Zamiast wychodzić z domu, bo dzieci go irytują powinien wziać się za wychowywanie ich, skoro się na nie zdecydował.

Jak widać ten człowiek jest niedojrzały emocjonalnie, dlatego nie jest odpowiedzialny za własne wybory i decyzje. Z pustego i Salomon nie naleje.

[Linka25]

Napisane przez Polemka

Raising



Ja sie nie odniosłam do malutkich dzieci tylko do starszych. Zaznaczyłam to przeciez w swojej wypowiedzi. Z tym, ze malutkich dzieci placzacych sie nie zostawia samych sobie w pelni sie zgadzam. Chodzi o ich poczucie bezpieczeństwa i wiez z opiekunem. To bardzo wazne.

Wracajac do mojej wypowiedzi jw. chodzilo o dzieci starsze - swiadomie wymuszajace. Nie wiem w jaki sposób rozmawiac z dziecmi w histerii? Pkaczacymi i krzyczacymi? Jeżeli opiekun wie! ze dziecko placze, bo nie otrzymalo tego co chce - czyli wymusza, nie dzieje mu sie krzywda - to najgorsza rzecza jaka moze zrobic to reagowanie na taki płacz (przy braku zagrożeń, np bezdechow , ktore tez czesc starszych dzieci ma). Najlepiej przeczekac. Porozmawiać nalezy gdy dziecko sie uspokoi, ale tu raczej tylko rozmowa przy pierwszej takiej akcji. Potem wystarczy krótki komunikat ze strony rodzica. Malym dzieciom (kiluletnim) długie tłumaczenia rodzicow nie sa potrzebne. Chyba ze dotykaja trudnego tematu. Ale to nie na ten watek.



Autorka napisala, ze wymuszanie dziecka stalo sie punktem zapalnym. Dobrze by bylo nad tym pracowac.

Zgadzam sie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

Napisane przez Mijanou

Jesli decyzja o posiadaniu dzieci była wspólna- oczywiście, że tak. Natomiast, jeśli jedno z partnerów czuje, że nie nadaje się na ojca/matkę to nie powinien dzieci sprowadzać na świat. Bo wtedy cierpi i związek i dzieci z takiego związku. Facet najwyraźniej nie nadaje się do wychowywania dzieci w tym przypadku. Zamiast wychodzić z domu, bo dzieci go irytują powinien wziać się za wychowywanie ich, skoro się na nie zdecydował.

Zgadzam się. O ile rozumiem faceta w pełni, bo ja bym pewnie pięć razy uciekła na zawsze z tego domu, to koleś jest dorosły, autorka (mam nadzieję) prezerwatywy mu po cichu nie przebiła, jak się decydował na dzieci to chyba wiedział, że to nie jest Tamagotchi i jak już mu się znudzi to nie można włożyć do szuflady.

[robcia]

Jest ojcem i wychowanie dzieci ,rowniez niesfornych to taki sam obowiazek dla niego jak dla ciebie. I nie powinien miec pretensji tylko do ciebie o to jak sie zachowuja.
Rozumiem ,ze chce sie zrzec praw do opieki ,czyli spotkan ,wspolnych wyjazdow i decydowania o ich zyciu ?Tym lepiej dla ciebie a moze nawet lepiej dla dzieci ,po co im toksyczny ojciec.
Kazdy ma chwile zwatpienia ,zycie rodzica nie jest uslane rozami ale wyglada ,ze on cie nie kocha a sa mezczyzni ,ktorzy w momencie utraty milosci do danej kobiety ,przestaja rownoczesnie kochac wspolne dzieci.