W kropce

Placektakiiowaki · 2019-11-15, 14:21

Mam 19 lat i na ogół jestem osobą trochę nieśmiałą i powściągliwą w kontaktach z innymi ludźmi. Nie mam przyjaciół, ani lepszych znajomych i przez to na co dzień, bardziej lub mniej, odczuwam samotność. Chciałbym poznać jakąś bratnią duszę, by stworzyć jakąś, najlepiej przyjacielską, relację.

Problem polega na tym, że kiedy wchodzę w nowe środowisko i nawet angażuję się w rozmowę, to bardzo szybko zaczynam odczuwać przenikliwą samotność (o wiele mocniejszą niż na co dzień). Wówczas czuję się wśród tych ludzi zupełnie odosobniony, jakbym tam zupełnie nie pasował; tematy rozmów i zachowanie ludzi, najczęściej rówieśników i około tego, sprawiają, że wręcz chce mi się płakać i jak najszybciej oddalić się od tego towarzystwa.

Nawet jeżeli w miarę dobrze mi się z kimś rozmawia, to szybko rozwój relacji staje w miejscu, albo ja się wycofuję. W pewnym momencie po prostu zaczynam czuć się samotny, albo mam wrażenie, że jestem zbyt nudny, by ktoś mógł polubić kontakt ze mną - przeważnie pojawiają się z czasem inne osoby i ja się odsuwam.

Nawet, kiedy nie lubię jakiegoś wykładowcy na uczelni, to na jego zajęciach i później bardzo się stresuję, bo czuje się ogromnie samotny i w razie jakichś problemów, nie mam się do kogo zwrócić o pomoc.

Nie wiem, co mam z tym zrobić. Przecież zdecydowanie lepiej jest mieć z kim porozmawiać, mieć wsparcie, wspólnie się rozweselać, a nie tylko rozmawiać ze sobą, samemu się pocieszać i nadmiernie stresować.

Napisz, proszę, co o tym myślisz.

Placektakiiowaki · 2019-11-16, 12:15

Nikt nic nie odpowie?

Ellen_Ripley · 2019-11-16, 14:30

O relacje trzeba dbać. Również przez lata obserwowałam (niespecjalnie na to narzekałam, chociaż czasami mi to doskwierało), że ludzie się z mojego życia co jakiś czas wykruszają, poza siostrami nie mam w sumie żadnych bliższych znajomych (chociaż dużo ludzi mnie zna i lubi). Tylko w końcu zrozumiałam czyja to była wina. Tylko i wyłącznie moja. Nikt nie będzie się do Ciebie dobijał na siłę, próbował włączyć Cię do swojej grupy, jeżeli będziesz miał postawę na nie, będziesz się odsuwał od innych, niczego sam nie będziesz proponował. To nie jest problem innych, że uważasz siebie za nudnego i nic nie wartego. To Twój problem i albo chcesz coś zmienić, albo kiś się dalej w tym sosie - masz wybór. Musisz zacząć od zmiany myślenia. Sam lub z pomocą specjalisty.

**980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328** · 2019-11-16, 14:47

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

tematy rozmów i zachowanie ludzi, najczęściej rówieśników i około tego, sprawiają, że wręcz chce mi się płakać i jak najszybciej oddalić się od tego towarzystwa.

Ten fragment jest interesujacy. Dlaczego? Uwazasz, ze twoje doswiadczenia czy przemyslenia drastycznie roznia sie od tych, ktore maja twoi rowiesnicy? Moze tu jest problem?

**f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf** · 2019-11-16, 16:06

Dla mnie poczucie odosobnienia w każdym towarzystwie, niemożności odnalezienia się, które doprowadzają do płaczu nie są normalne. Szukałabym pomocy u psychologa, a nie na forum.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Placektakiiowaki · 2019-11-16, 16:32

Cytat:

Napisane przez Ellen_Ripley

O relacje trzeba dbać. Również przez lata obserwowałam (niespecjalnie na to narzekałam, chociaż czasami mi to doskwierało), że ludzie się z mojego życia co jakiś czas wykruszają, poza siostrami nie mam w sumie żadnych bliższych znajomych (chociaż dużo ludzi mnie zna i lubi). Tylko w końcu zrozumiałam czyja to była wina. Tylko i wyłącznie moja. Nikt nie będzie się do Ciebie dobijał na siłę, próbował włączyć Cię do swojej grupy, jeżeli będziesz miał postawę na nie, będziesz się odsuwał od innych, niczego sam nie będziesz proponował. To nie jest problem innych, że uważasz siebie za nudnego i nic nie wartego. To Twój problem i albo chcesz coś zmienić, albo kiś się dalej w tym sosie - masz wybór. Musisz zacząć od zmiany myślenia. Sam lub z pomocą specjalisty.

Tylko ja właśnie piszę, że kiedy próbuje się włączyć do grupy, czy zaznajomić z jakąś jedną osobą, to nie wytrzymuję długo, bo czuję się strasznie niekomfortowo przez pojawiające się poczucie samotności, nieprzynależności do tych ludzi.

---------- Dopisano o 17:32 ---------- Poprzedni post napisano o 17:30 ----------

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87337907]Ten fragment jest interesujacy. Dlaczego? Uwazasz, ze twoje doswiadczenia czy przemyslenia drastycznie roznia sie od tych, ktore maja twoi rowiesnicy? Moze tu jest problem?[/QUOTE]

Mam wrażenie, że moje podejście do życia jest trochę inne.

**f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf** · 2019-11-16, 16:38

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

Mam wrażenie, że moje podejście do życia jest trochę inne.

To znaczy jakie? I z jakich powodów? Musiałeś opiekować się którymś z rodziców w dzieciństwie? Spotkały cię jakieś traumatyczne wydarzenia? Jesteś obciążony jakąś chorobą, zaburzeniami czy niepełnosprawnością?

Placektakiiowaki · 2019-11-16, 16:54

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338136]To znaczy jakie? I z jakich powodów? Musiałeś opiekować się którymś z rodziców w dzieciństwie? Spotkały cię jakieś traumatyczne wydarzenia? Jesteś obciążony jakąś chorobą, zaburzeniami czy niepełnosprawnością?[/QUOTE]

A co to trzeba być niepełnosprawnym albo przeżyć traumę, żeby mieć inne podejście do życia, kiedy nawet nie napisałem jakie ono jest.

Mówię, że mam wrażenie, że mam trochę inne podejście do życia, co nie znaczy że na pewno różni się drastycznie od ogółu.

W skrócie mogę napisać, że przypominać może ono trochę myślenie osoby starszej, która już w sposób "stonowany" patrzy na świat i nie ma już w sobie takiego pędu, niemniej jednak jest bardzo zaciekawiona życiem i człowiekiem, i stara się trochę głębiej myśleć i postrzegać rzeczywistość

**f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf** · 2019-11-16, 17:34

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

A co to trzeba być niepełnosprawnym albo przeżyć traumę, żeby mieć inne podejście do życia, kiedy nawet nie napisałem jakie ono jest.

Jeżeli jest tak różne, że nie potrafisz się kompletnie odnaleźć w żadnej grupie rówieśniczej to tak, zwykle z czegoś to wynika. Ojca, który cię poniżał. Matki alkoholiczki, którą musiałeś się opiekować albo innych problemów, z którymi musiałeś się zmagać - zdrowotnych, psychicznych, biedy, kompleksów.

Cytat:

W skrócie mogę napisać, że przypominać może ono trochę myślenie osoby starszej, która już w sposób "stonowany" patrzy na świat i nie ma już w sobie takiego pędu, niemniej jednak jest bardzo zaciekawiona życiem i człowiekiem, i stara się trochę głębiej myśleć i postrzegać rzeczywistość.

A nie masz ty przypadkiem za wysokiego mniemania o sobie? Ta twoja dojrzałość, przenikliwość i stonowanie pachnie arogancją. To może być twoja zasłona dymna, wynikająca ze strachu, ale też sposób bycia (wtedy trochę gorzej

). Ludzie pewnie to wyczuwają i dlatego zaczynają specjalnie tak się zachowywać, żeby odepchnąć cię od grupy. Może czują, że patrzysz na nich z góry i z rezerwą, więc specjalnie cię drażnią i nie chcą wchodzić z tobą w głębsze relacje. Może zachowujesz się sztucznie co też bywa irytujące. Gdybyś tak nie analizował, podchodził bardziej na luzie i naturalnie to pewnie lepiej by ci poszło.

W następnej kolejności problemu dopatrywałabym też w środowisku, w którym się obracasz. Może faktycznie uderzasz do ludzi dość infantylnych, mających inne priorytety i zainteresowania. Nie próbuj się wkręcić w każdą grupę. Celuj bardziej szczegółowo w jakieś kluby dyskusyjne, grupy zainteresowań. Łatwiej ci powinno pójść z ludźmi, z którymi masz już coś wspólnego na stracie. W dobie Internetu to naprawdę nie jest trudne. Masz jakieś zainteresowania, które można by dzielić z innymi ludźmi?

Graces · 2019-11-16, 17:39

Jeżeli faktycznie próbując budować relacje, pozycjonujesz się jako ktoś nudniejszy i czujesz samotny, to ciężko. Kwestia to złapać odpowiedni balans, może ci się zdawać że inni oceniają cię bardziej niż faktycznie to robią. Najlepiej to stopniowo przepracowywać, np psycholog, ale też nie próbuj zmieniać się na siłę, bo jeśli np: jeśli powiedzmy masz znajomych bardziej towarzyskich czy swobodnych a sam nie czujesz się taki, to nie ma sensu się zmieniać.
A i ćwiczenie na relacjach online czasami pomaga się oswoić, z doświadczenia mojego, ale oczywiście możesz uważać inaczej.

Placektakiiowaki · 2019-11-16, 17:43

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338273]Jeżeli jest tak różne, że nie potrafisz się kompletnie odnaleźć w żadnej grupie rówieśniczej to tak, zwykle z czegoś to wynika. Ojca, który cię poniżał. Matki alkoholiczki, którą musiałeś się opiekować albo innych problemów, z którymi musiałeś się zmagać - zdrowotnych, psychicznych, biedy, kompleksów.

A nie masz ty przypadkiem za wysokiego mniemania o sobie? Ta twoja dojrzałość, przenikliwość i stonowanie pachnie arogancją. To może być twoja zasłona dymna, wynikająca ze strachu, ale też sposób bycia (wtedy trochę gorzej

). Ludzie pewnie to wyczuwają i dlatego zaczynają specjalnie tak się zachowywać, żeby odepchnąć cię od grupy. Może czują, że patrzysz na nich z góry i z rezerwą, więc specjalnie cię drażnią i nie chcą wchodzić z tobą w głębsze relacje. Może zachowujesz się sztucznie co też bywa irytujące. Gdybyś tak nie analizował, podchodził bardziej na luzie i naturalnie to pewnie lepiej by ci poszło.

W następnej kolejności problemu dopatrywałabym też w środowisku, w którym się obracasz. Może faktycznie uderzasz do ludzi dość infantylnych, mających inne priorytety i zainteresowania. Nie próbuj się wkręcić w każdą grupę. Celuj bardziej szczegółowo w jakieś kluby dyskusyjne, grupy zainteresowań. Łatwiej ci powinno pójść z ludźmi, z którymi masz już coś wspólnego na stracie. W dobie Internetu to naprawdę nie jest trudne. Masz jakieś zainteresowania, które można by dzielić z innymi ludźmi?[/QUOTE]

Nie ma zbyt wysokiego mniemania o sobie, raczej niskie poczucie własnej wartości. Nie jestem arogancki. Nie uderzam do nikogo. Nie chodzi mi oto, że są infantylni, czy o to, że szukam kogoś super dojrzałego.

Problemu szukam w sobie, a nie w całym świecie dookoła.

**f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf** · 2019-11-16, 17:49

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

Nie ma zbyt wysokiego mniemania o sobie, raczej niskie poczucie własnej wartości. Nie jestem arogancki. Nie uderzam do nikogo. Nie chodzi mi oto, że są infantylni, czy o to, że szukam kogoś super dojrzałego.

Problemu szukam w sobie, a nie w całym świecie dookoła.

Ale z czego to niskie poczucie własnej wartości wynika?

Placektakiiowaki · 2019-11-16, 17:54

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338313]Ale z czego to niskie poczucie własnej wartości wynika?[/QUOTE]

Przypuszczalnie z wielu rzeczy. Do końca gimnazjum pomagali mi w tym ludzie, od liceum już sam trzymałem lejce.

---------- Dopisano o 18:54 ---------- Poprzedni post napisano o 18:53 ----------

Cytat:

Napisane przez Graces

Jeżeli faktycznie próbując budować relacje, pozycjonujesz się jako ktoś nudniejszy i czujesz samotny, to ciężko. Kwestia to złapać odpowiedni balans, może ci się zdawać że inni oceniają cię bardziej niż faktycznie to robią. Najlepiej to stopniowo przepracowywać, np psycholog, ale też nie próbuj zmieniać się na siłę, bo jeśli np: jeśli powiedzmy masz znajomych bardziej towarzyskich czy swobodnych a sam nie czujesz się taki, to nie ma sensu się zmieniać.
A i ćwiczenie na relacjach online czasami pomaga się oswoić, z doświadczenia mojego, ale oczywiście możesz uważać inaczej.

Racja. Na pewno nie mam siły nic robić na siłę.

**f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf** · 2019-11-16, 17:56

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

Przypuszczalnie z wielu rzeczy. Do końca gimnazjum pomagali mi w tym ludzie, od liceum już sam trzymałem lejce.[COLOR="Silver"]

Jakich rzeczy konkretnie? Nie wiem jak masz się otworzyć i zacząć nad tym pracować skoro nawet na w miarę anonimowym forum nie potrafisz powiedzieć w czym jest problem. Sam sobie krzywdę robisz.

Placektakiiowaki · 2019-11-16, 17:59

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338336]Jakich rzeczy konkretnie? Nie wiem jak masz się otworzyć i zacząć nad tym pracować skoro nawet na w miarę anonimowym forum nie potrafisz powiedzieć w czym jest problem. Sam sobie krzywdę robisz.[/QUOTE]

Ale, co ty chcesz się bawić w psychoterapeutę? Przecież nie będę analizował całego swojego życia na tym forum.

Sugerujesz mi bycie aroganckim, ale sam sprawiasz wrażenie wymądrzałego i patrzącego z góry.

**980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328** · 2019-11-16, 18:00

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

A co to trzeba być niepełnosprawnym albo przeżyć traumę, żeby mieć inne podejście do życia, kiedy nawet nie napisałem jakie ono jest.

Inne tak bardzo, ze stwarza bariere miedzy toba a wszystkimi rowiesnikami, jakich do tej pory spotkales? No, najprawdopodobniej tak, inaczej ciezko mi to sobie wyobrazic.

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

W skrócie mogę napisać, że przypominać może ono trochę myślenie osoby starszej, która już w sposób "stonowany" patrzy na świat i nie ma już w sobie takiego pędu, niemniej jednak jest bardzo zaciekawiona życiem i człowiekiem, i stara się trochę głębiej myśleć i postrzegać rzeczywistość

Pogrubione - nic nie zrozumialam. Jakiego pedu, do czego? Co to znaczy "glebiej myslec" albo w patrzec na swiat w sposob "stonowany"?
Piszesz bardzo ogolnikowo i niejasno. Moze dla ciebie to jest jasne i wydaje ci sie, ze kazdy powinien rozumiec, a ja np. nie wiem, o co ci chodzi. Moze to tez czesc problemu, zakladanie, ze druga strona domysli sie, co ci siedzi w glowie.

Lalka_naiwniarka · 2019-11-16, 18:05

Wydajesz się być bardzo zamkniętą osobą. To już jest kwestia charakteru,ale to się da zmienić. Jeśli chodzi o rówieśników i brak tematów do rozmów to Cię rozumiem,bo ja mam zupełnie tak samo

. Zwyczajnie nie nadajecie na tych samych falach,a to w każdej relacji jest ważne (chyba, że w rodzinie to inna sprawa &#128514

. Z postu wynika, że studiujesz jeśli dziennie to jest to świetna okazja do tego aby właśnie poznać fajne osoby. Nie musi być to całe grono,może być jedna dwie osoby. Na sam początek musisz odblokować wewnętrzną blokadę. Zmień trochę tok myślenia. Zagadaj kogoś o notatki/egzamin etc. Potem możecie wybrać się na studenckie piwo i reszta sama poleci. Musisz trochę zmienić nastawienie w swojej głowie i pozwolić komuś na poznanie się. Naprawdę życie w zupełnej samotności jest złe ojj bardzo złe.

**f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf** · 2019-11-16, 18:09

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

Ale, co ty chcesz się bawić w psychoterapeutę? Przecież nie będę analizował całego swojego życia na tym forum.

To po co ten wątek? Skoro nie chcesz szukać przyczyny problemu to jak chcesz znaleźć rozwiązanie?

Cytat:

Sugerujesz mi bycie aroganckim, ale sam sprawiasz wrażenie wymądrzałego i patrzącego z góry.

Ale ja nie mam problemu ani ze znajomymi, ani ze związkami. To nie ja proszę o pomoc w problemach towarzyskich.

No i jak coś to wymądrzałej. Jestem kobietą.

Placektakiiowaki · 2019-11-16, 18:26

Pogrubione - nic nie zrozumialam. Jakiego pedu, do czego? Co to znaczy "glebiej myslec" albo w patrzec na swiat w sposob "stonowany"?
Piszesz bardzo ogolnikowo i niejasno. Moze dla ciebie to jest jasne i wydaje ci sie, ze kazdy powinien rozumiec, a ja np. nie wiem, o co ci chodzi. Moze to tez czesc problemu, zakladanie, ze druga strona domysli sie, co ci siedzi w glowie.[/QUOTE]

Chodzi mi o to, że nie jestem typem człowieka, który w ekspansywny sposób stara się poznać świat, eksperymentuje, ma wielkie plany, marzenia i mnóstwo energii do ich spełnienia. Można to określić, że patrze trochę z perspektywy dziadka, który już swoje przeżył (choć brzmi to komicznie, ze względu na mój wiek) i w taki racjonalny, bardziej wyrozumiały sposób patrzy na rzeczywistość. Dużo analizuje i lubi rozmawiać od czasu do czasu o przemyśleniach, trochę nostalgicznych sprawach. Nie mniej jednak ma w sobie pozytywność i wspiera bliskich.

---------- Dopisano o 19:26 ---------- Poprzedni post napisano o 19:13 ----------

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338368]To po co ten wątek? Skoro nie chcesz szukać przyczyny problemu to jak chcesz znaleźć rozwiązanie?

Ale ja nie mam problemu ani ze znajomymi, ani ze związkami. To nie ja proszę o pomoc w problemach towarzyskich.

No i jak coś to wymądrzałej. Jestem kobietą.

[/QUOTE]

Tak chcę znaleźć rozwiązanie, ale jakoś inni potrafią mi w tym pomagać sposób przyjazny, a ty stawiasz się wyżej i, jeżeli nie masz problemów w relacjach, to wydaje ci się, że możesz mi tu rozkazywać i stawiać swoje tezy.

Dziękuję Ci za dotychczasowe komentarze, ale tak jak odpowiedniego terapeuty trzeba czasem długo szukać, tak ludzi, którzy mają ci pomóc też dobrze jest mieć odpowiednich. Tak więc proszę Cię, jeżeli możesz, o nie udzielanie się w tym wątku. Dziękuję.

I zanim jeszcze zdążysz mi coś zarzucić, to na co dzień nie odnoszę się tak do ludzi.

flyingcrows · 2019-11-16, 18:27

Jakby 19latek w ten sposób do mnie mówił i miał się za bardziej dojrzałego ode mnie to bym się uśmiała.

Ewidetnie z twojego tonu wypowiedzi bije arogancją.
Z resztą, sam siebie od innych oddzielasz powtarzając jaki to jesteś od wszystkich inny, nic dziwnego, że czujesz się bardzo samotny.

Może spróbuj przekierować swoje myślenie na trochę inne tory i poszukać cech wspólnych z rówieśnikami, skoro tak lubisz porozmyślać i poanalizować.
Co was łączy? Do czego macie podobne podejście? Jakie przeżycia wszyscy dzielicie?
Może to Ci pomoże poczuć się bardziej częścią grupy.

Nie skupiaj się tak na swojej "inności", bo to będzie samospełniająca się przepowiednia.

Ogólnie to szczerze wątpię, żeby nastolatek mógł doświadczyć wielu sytuacji z dorosłego życia, które ludzi jakoś tam kształtują. I być na dziennych studiach.
Bo tu chociażby samodzielności nie ma.
Więc nie rozumiem skąd to twoje spojrzenie na siebie się bierze?
Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

**f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf** · 2019-11-16, 18:31

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

Tak chcę znaleźć rozwiązanie, ale jakoś inni potrafią mi w tym pomagać sposób przyjazny, a ty stawiasz się wyżej i, jeżeli nie masz problemów w relacjach, to wydaje ci się, że możesz mi tu rozkazywać i stawiać swoje tezy.

Dziękuję Ci za dotychczasowe komentarze, ale tak jak odpowiedniego terapeuty trzeba czasem długo szukać, tak ludzi, którzy mają ci pomóc też dobrze jest mieć odpowiednich. Tak więc proszę Cię, jeżeli możesz, o nie udzielanie się w tym wątku. Dziękuję.

I zanim jeszcze zdążysz mi coś zarzucić, to na co dzień nie odnoszę się tak do ludzi.

Ale życie takie jest. Nie możesz oczekiwać od ludzi, że będą się tak zachowywać jak ty tego chcesz albo że będą cię traktować jak kogoś specjalnej troski skoro nie ma ku temu widocznych i uzasadnionych powodów.

Nie rozkazuję ci. Natomiast jeśli nie potrafisz sformułować gdzie leży problem to nikt ci nie pomoże. Ludzie nie potrafią czytać w myślach. Terapeuci też nie.

Placektakiiowaki · 2019-11-16, 18:43

Cytat:

Napisane przez flyingcrows

Jakby 19latek w ten sposób do mnie mówił i miał się za bardziej dojrzałego ode mnie to bym się uśmiała.

Ewidetnie z twojego tonu wypowiedzi bije arogancją.
Z resztą, sam siebie od innych oddzielasz powtarzając jaki to jesteś od wszystkich inny, nic dziwnego, że czujesz się bardzo samotny.

Może spróbuj przekierować swoje myślenie na trochę inne tory i poszukać cech wspólnych z rówieśnikami, skoro tak lubisz porozmyślać i poanalizować.
Co was łączy? Do czego macie podobne podejście? Jakie przeżycia wszyscy dzielicie?
Może to Ci pomoże poczuć się bardziej częścią grupy.

Nie skupiaj się tak na swojej "inności", bo to będzie samospełniająca się przepowiednia.

Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

Raczej wydawało mi się, że z moich komentarzy bije zagubienie.

Chyba kończę ten wątek, bo to nie ma sensu. Przecież ja nigdy nikomu nie opowiadam jaki to ja nie jestem dojrzały, bo nawet tak o sobie nie myślę. Tak określiłem siebie, by było Wam łatwiej to sobie zobrazować. To jest moje wnętrze, o którym się przeważnie nie mówi. Mam niskie poczucie własnej wartości, wsród ludzi czuje się jakbym przyleciał z kosmosu i zupełnie nie pasował, ale Wy zarzucacie mi arogancję, wywyższanie się i wielkie mniemanie o sobie.

Rzeczywiście szukanie pomocy na forum nie ma sensu. Tutaj łatwiej Wam oceniać na potęgę na podstawie kilku zdań, zamiast pomóc.

---------- Dopisano o 19:43 ---------- Poprzedni post napisano o 19:39 ----------

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338438]Ale życie takie jest. Nie możesz oczekiwać od ludzi, że będą się tak zachowywać jak ty tego chcesz albo że będą cię traktować jak kogoś specjalnej troski skoro nie ma ku temu widocznych i uzasadnionych powodów.

Nie rozkazuję ci. Natomiast jeśli nie potrafisz sformułować gdzie leży problem to nikt ci nie pomoże. Ludzie nie potrafią czytać w myślach. Terapeuci też nie.

Kto Ci powiedział, że ja oczekuje takich rzeczy???

**f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf** · 2019-11-16, 18:47

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

Raczej wydawało mi się, że z moich komentarzy bije zagubienie.

Chyba kończę ten wątek, bo to nie ma sensu. Przecież ja nigdy nikomu nie opowiadam jaki to ja nie jestem dojrzały, bo nawet tak o sobie nie myślę. Tak określiłem siebie, by było Wam łatwiej to sobie zobrazować. To jest moje wnętrze, o którym się przeważnie nie mówi. Mam niskie poczucie własnej wartości, wsród ludzi czuje się jakbym przyleciał z kosmosu i zupełnie nie pasował, ale Wy zarzucacie mi arogancję, wywyższanie się i wielkie mniemanie o sobie.

Rzeczywiście szukanie pomocy na forum nie ma sensu. Tutaj łatwiej Wam oceniać na potęgę na podstawie kilku zdań, zamiast pomóc.

No nie. Ja napisałam, że sprawiasz wrażenie aroganckiego. Zaznaczyłam też, że może to być zasłona dymna, wynikająca z niskiego poczucia własnej wartości i strachu przed odrzuceniem, a nie faktyczna cecha osobowości. Nie masz co się obrażać. Skoro masz problemy z nawiązaniem z ludźmi relacji to, to jak postrzegają cię ludzie powinno być dla ciebie cenną informacją. Sami siebie widzimy bardzo subiektywnie. Ciężko z tego wyciągać wnioski.

A pomoc ci wciąż nie możemy skoro nie chcesz powiedzieć z czego wynika twój problem. Cały czas opisujesz skutki, a nie przyczyny.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

flyingcrows · 2019-11-16, 18:49

No ale napisałam ci propozycje jak próbować sobie z tym radzić i zupełnie to olałeś?

Żeby czuć się mniej "z kosmosu" zacznij więcej myśleć o rzeczach jakie są wspólne z potencjalnymi znajomymi, nie inne.
Na pewno jest ich mnóstwo.

Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

Placektakiiowaki · 2019-11-16, 19:10

Cytat:

Napisane przez flyingcrows

No ale napisałam ci propozycje jak próbować sobie z tym radzić i zupełnie to olałeś?

Żeby czuć się mniej "z kosmosu" zacznij więcej myśleć o rzeczach jakie są wspólne z potencjalnymi znajomymi, nie inne.
Na pewno jest ich mnóstwo.

Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

Nie olałem, na pewno tak zrobię. Dziękuje.

---------- Dopisano o 20:10 ---------- Poprzedni post napisano o 20:06 ----------

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338482]No nie. Ja napisałam, że sprawiasz wrażenie aroganckiego. Zaznaczyłam też, że może to być zasłona dymna, wynikająca z niskiego poczucia własnej wartości i strachu przed odrzuceniem, a nie faktyczna cecha osobowości. Nie masz co się obrażać. Skoro masz problemy z nawiązaniem z ludźmi relacji to, to jak postrzegają cię ludzie powinno być dla ciebie cenną informacją. Sami siebie widzimy bardzo subiektywnie. Ciężko z tego wyciągać wnioski.

A pomoc ci wciąż nie możemy skoro nie chcesz powiedzieć z czego wynika twój problem. Cały czas opisujesz skutki, a nie przyczyny.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Skoro to prawda, ze sprawiam takie wrażenie, to przykro mi trochę, ale cóż, postaram się to zmienić.

flyingcrows · 2019-11-16, 19:19

Inna rzecz, która jeszcze mogłaby ci pomóc to to, że mnóstwo osób, po których możesz się tego nawet nie spodziewać, czuje sie tak samo jak ty, ma takie same odczucia i obawy.
Możesz sobie w necie poszukać ile osób z podobymi problemami pyta o porady na różnych forach.
Nawet ci, którzy mogą się wydawać super popularni czują samotność .
To jest zupełnie normalne i naprawdę nie jesteś żadnym kosmitą.

Wiadomo, że od razu nie otworzysz się przed wszystkimi, jeśli masz z tym problem, ale może sama ta świadomość ci pomoże.

Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

**980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328** · 2019-11-16, 19:25

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

Chodzi mi o to, że nie jestem typem człowieka, który w ekspansywny sposób stara się poznać świat, eksperymentuje, ma wielkie plany, marzenia i mnóstwo energii do ich spełnienia. Można to określić, że patrze trochę z perspektywy dziadka, który już swoje przeżył (choć brzmi to komicznie, ze względu na mój wiek) i w taki racjonalny, bardziej wyrozumiały sposób patrzy na rzeczywistość. Dużo analizuje i lubi rozmawiać od czasu do czasu o przemyśleniach, trochę nostalgicznych sprawach. Nie mniej jednak ma w sobie pozytywność i wspiera bliskich.

Czyli jak całe mnóstwo ludzi. Zgadzam się z Flyingcrows, chyba trochę na siłę wmawiasz sobie te wyjątkowość i dojrzałość. Jakoś mało znam ludzi, którzy jak piszesz mieliby jakieś niesamowite plany i ochotę na eksperymenty. Raczej większość ludzi żyje sobie zwykłym życiem, a zmian się boi.

Nie musisz okazywac tego poczucia wyjątkowości i wyobcowania, wystarczy, że je w sobie niejako pielęgnujesz, by odpychalo to od ciebie ludzi na poziomie podświadomości.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

**9a6d0e95fbc4407ed947e2ef8cea0fb12942fdf4_5e1910028c83c** · 2019-11-16, 19:34

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87338570]
Nie musisz okazywac tego poczucia wyjątkowości i wyobcowania, wystarczy, że je w sobie niejako pielęgnujesz, by odpychalo to od ciebie ludzi na poziomie podświadomości.

[/QUOTE]
Prawda, tak było ze mną. Dopiero teraz sobie to ogarnęłam i zaczęłam po prostu z ludźmi gadać, interesować się nimi, próbuję się nie uprzedzać bo wiem, że tylko sobie tym krzywdę robię.

Autorze, opis Twój wskazuje na typową "old soul", akurat ja się obracam w takim towarzystwie. Ludzie o wiele bardziej dojrzali, niż metryka by wskazywała. W dodatku może jesteś tzw wysoko wrażliwą osobą? Właściwie to Twój pierwszy post mógłby mój chłopak napisać, myślę, że ma identycznie. Tylko, że jeśli się ma z każdą osobą, każdą grupą problem, żeby się zaznajomić, to nie jest naturalne i wskazuje, że to w tej osobie raczej jest problem. Ja sama tak miałam przez ostatnie 2 lata. Ten nie taki, ta zbyt oceniająca, przecież ja jestem lepsza i tolerancyjna, nie będę z takim gadać, itp --> i przez to przez ostatnie 2 lata nie nawiązałam żadnych nowych znajomości, z nikim nie byłam w stanie porozumienia nawiązać. Dopiero gdy mi uświadomiono na terapii, że to z moim myśleniem jest bardzo nie halo (spotkałam tam ludzi, którzy mieli podobne podejście), to zaczęło się to w końcu zmieniać. Jak będziesz dalej tkwił w tym poczuciu, że inni ludzie to są tacy i owacy, nie Twój poziom

, to sam się będziesz zniechęcał, będą Cię ludzie odbierać jako aroganckiego (co już tu na forum ma miejsce), bo tak niestety to działa. Możesz się buntować przeciw temu i dalej być samotny, a możesz się w końcu przełamać i próbować coś w sobie zmienić.

Placektakiiowaki · 2019-11-16, 20:02

Dziękuje Wam. Postaram się wziąć wasze słowa do głowy i coś ze sobą zrobić.

Limonka2738 · 2019-11-16, 23:21

Cytat:

Napisane przez Placektakiiowaki

A co to trzeba być niepełnosprawnym albo przeżyć traumę, żeby mieć inne podejście do życia, kiedy nawet nie napisałem jakie ono jest.

Stary, będę szczera.

Jest nas na tym świecie jakieś 6 miliardów. Zaufaj mi, nie jesteś wyjątkowy.

Na pewno są ludzie, którzy są tacy jak ty, tylko ty nie chcesz szukać.

Pytanie - dlaczego?

2019-11-16, 12:15	#2
Placektakiiowaki Przyczajenie Zarejestrowany: 2019-11 Wiadomości: 17	Dot.: W kropce Nikt nic nie odpowie?

2019-11-16, 14:30	#3
Ellen_Ripley Zakorzenienie Zarejestrowany: 2018-04 Wiadomości: 21 295	Dot.: W kropce O relacje trzeba dbać. Również przez lata obserwowałam (niespecjalnie na to narzekałam, chociaż czasami mi to doskwierało), że ludzie się z mojego życia co jakiś czas wykruszają, poza siostrami nie mam w sumie żadnych bliższych znajomych (chociaż dużo ludzi mnie zna i lubi). Tylko w końcu zrozumiałam czyja to była wina. Tylko i wyłącznie moja. Nikt nie będzie się do Ciebie dobijał na siłę, próbował włączyć Cię do swojej grupy, jeżeli będziesz miał postawę na nie, będziesz się odsuwał od innych, niczego sam nie będziesz proponował. To nie jest problem innych, że uważasz siebie za nudnego i nic nie wartego. To Twój problem i albo chcesz coś zmienić, albo kiś się dalej w tym sosie - masz wybór. Musisz zacząć od zmiany myślenia. Sam lub z pomocą specjalisty. __________________ Żegnaj Wizaż Forum. Tyle lat za nami. Witaj Życie po Wizażu (Discord). Wszystko przed nami.

2019-11-16, 16:06	#5
f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf BAN stały Zarejestrowany: 2012-06 Wiadomości: 9 946	Dot.: W kropce Dla mnie poczucie odosobnienia w każdym towarzystwie, niemożności odnalezienia się, które doprowadzają do płaczu nie są normalne. Szukałabym pomocy u psychologa, a nie na forum. Wysłane z aplikacji Forum Wizaz Edytowane przez f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf Czas edycji: 2019-11-16 o 16:09

2019-11-16, 16:54	#8
Placektakiiowaki Przyczajenie Zarejestrowany: 2019-11 Wiadomości: 17	Dot.: W kropce [1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338136]To znaczy jakie? I z jakich powodów? Musiałeś opiekować się którymś z rodziców w dzieciństwie? Spotkały cię jakieś traumatyczne wydarzenia? Jesteś obciążony jakąś chorobą, zaburzeniami czy niepełnosprawnością?[/QUOTE] A co to trzeba być niepełnosprawnym albo przeżyć traumę, żeby mieć inne podejście do życia, kiedy nawet nie napisałem jakie ono jest. Mówię, że mam wrażenie, że mam trochę inne podejście do życia, co nie znaczy że na pewno różni się drastycznie od ogółu. W skrócie mogę napisać, że przypominać może ono trochę myślenie osoby starszej, która już w sposób "stonowany" patrzy na świat i nie ma już w sobie takiego pędu, niemniej jednak jest bardzo zaciekawiona życiem i człowiekiem, i stara się trochę głębiej myśleć i postrzegać rzeczywistość Edytowane przez Placektakiiowaki Czas edycji: 2019-11-16 o 16:56

2019-11-16, 17:39	#10
Graces Przyczajenie Zarejestrowany: 2019-10 Wiadomości: 29	Dot.: W kropce Jeżeli faktycznie próbując budować relacje, pozycjonujesz się jako ktoś nudniejszy i czujesz samotny, to ciężko. Kwestia to złapać odpowiedni balans, może ci się zdawać że inni oceniają cię bardziej niż faktycznie to robią. Najlepiej to stopniowo przepracowywać, np psycholog, ale też nie próbuj zmieniać się na siłę, bo jeśli np: jeśli powiedzmy masz znajomych bardziej towarzyskich czy swobodnych a sam nie czujesz się taki, to nie ma sensu się zmieniać. A i ćwiczenie na relacjach online czasami pomaga się oswoić, z doświadczenia mojego, ale oczywiście możesz uważać inaczej. __________________ “Only the gentle are ever really strong.”

2019-11-15, 14:21	#1
Placektakiiowaki Przyczajenie Zarejestrowany: 2019-11 Wiadomości: 17	W kropce Mam 19 lat i na ogół jestem osobą trochę nieśmiałą i powściągliwą w kontaktach z innymi ludźmi. Nie mam przyjaciół, ani lepszych znajomych i przez to na co dzień, bardziej lub mniej, odczuwam samotność. Chciałbym poznać jakąś bratnią duszę, by stworzyć jakąś, najlepiej przyjacielską, relację. Problem polega na tym, że kiedy wchodzę w nowe środowisko i nawet angażuję się w rozmowę, to bardzo szybko zaczynam odczuwać przenikliwą samotność (o wiele mocniejszą niż na co dzień). Wówczas czuję się wśród tych ludzi zupełnie odosobniony, jakbym tam zupełnie nie pasował; tematy rozmów i zachowanie ludzi, najczęściej rówieśników i około tego, sprawiają, że wręcz chce mi się płakać i jak najszybciej oddalić się od tego towarzystwa. Nawet jeżeli w miarę dobrze mi się z kimś rozmawia, to szybko rozwój relacji staje w miejscu, albo ja się wycofuję. W pewnym momencie po prostu zaczynam czuć się samotny, albo mam wrażenie, że jestem zbyt nudny, by ktoś mógł polubić kontakt ze mną - przeważnie pojawiają się z czasem inne osoby i ja się odsuwam. Nawet, kiedy nie lubię jakiegoś wykładowcy na uczelni, to na jego zajęciach i później bardzo się stresuję, bo czuje się ogromnie samotny i w razie jakichś problemów, nie mam się do kogo zwrócić o pomoc. Nie wiem, co mam z tym zrobić. Przecież zdecydowanie lepiej jest mieć z kim porozmawiać, mieć wsparcie, wspólnie się rozweselać, a nie tylko rozmawiać ze sobą, samemu się pocieszać i nadmiernie stresować. Napisz, proszę, co o tym myślisz.

2019-11-16, 17:43	#11
Placektakiiowaki Przyczajenie Zarejestrowany: 2019-11 Wiadomości: 17	Dot.: W kropce [1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338273]Jeżeli jest tak różne, że nie potrafisz się kompletnie odnaleźć w żadnej grupie rówieśniczej to tak, zwykle z czegoś to wynika. Ojca, który cię poniżał. Matki alkoholiczki, którą musiałeś się opiekować albo innych problemów, z którymi musiałeś się zmagać - zdrowotnych, psychicznych, biedy, kompleksów. A nie masz ty przypadkiem za wysokiego mniemania o sobie? Ta twoja dojrzałość, przenikliwość i stonowanie pachnie arogancją. To może być twoja zasłona dymna, wynikająca ze strachu, ale też sposób bycia (wtedy trochę gorzej ). Ludzie pewnie to wyczuwają i dlatego zaczynają specjalnie tak się zachowywać, żeby odepchnąć cię od grupy. Może czują, że patrzysz na nich z góry i z rezerwą, więc specjalnie cię drażnią i nie chcą wchodzić z tobą w głębsze relacje. Może zachowujesz się sztucznie co też bywa irytujące. Gdybyś tak nie analizował, podchodził bardziej na luzie i naturalnie to pewnie lepiej by ci poszło. W następnej kolejności problemu dopatrywałabym też w środowisku, w którym się obracasz. Może faktycznie uderzasz do ludzi dość infantylnych, mających inne priorytety i zainteresowania. Nie próbuj się wkręcić w każdą grupę. Celuj bardziej szczegółowo w jakieś kluby dyskusyjne, grupy zainteresowań. Łatwiej ci powinno pójść z ludźmi, z którymi masz już coś wspólnego na stracie. W dobie Internetu to naprawdę nie jest trudne. Masz jakieś zainteresowania, które można by dzielić z innymi ludźmi?[/QUOTE] Nie ma zbyt wysokiego mniemania o sobie, raczej niskie poczucie własnej wartości. Nie jestem arogancki. Nie uderzam do nikogo. Nie chodzi mi oto, że są infantylni, czy o to, że szukam kogoś super dojrzałego. Problemu szukam w sobie, a nie w całym świecie dookoła.

2019-11-16, 17:59	#15
Placektakiiowaki Przyczajenie Zarejestrowany: 2019-11 Wiadomości: 17	Dot.: W kropce [1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338336]Jakich rzeczy konkretnie? Nie wiem jak masz się otworzyć i zacząć nad tym pracować skoro nawet na w miarę anonimowym forum nie potrafisz powiedzieć w czym jest problem. Sam sobie krzywdę robisz.[/QUOTE] Ale, co ty chcesz się bawić w psychoterapeutę? Przecież nie będę analizował całego swojego życia na tym forum. Sugerujesz mi bycie aroganckim, ale sam sprawiasz wrażenie wymądrzałego i patrzącego z góry.

2019-11-16, 18:05	#17
Lalka_naiwniarka Raczkowanie Zarejestrowany: 2018-07 Wiadomości: 64	Dot.: W kropce Wydajesz się być bardzo zamkniętą osobą. To już jest kwestia charakteru,ale to się da zmienić. Jeśli chodzi o rówieśników i brak tematów do rozmów to Cię rozumiem,bo ja mam zupełnie tak samo . Zwyczajnie nie nadajecie na tych samych falach,a to w każdej relacji jest ważne (chyba, że w rodzinie to inna sprawa &#128514. Z postu wynika, że studiujesz jeśli dziennie to jest to świetna okazja do tego aby właśnie poznać fajne osoby. Nie musi być to całe grono,może być jedna dwie osoby. Na sam początek musisz odblokować wewnętrzną blokadę. Zmień trochę tok myślenia. Zagadaj kogoś o notatki/egzamin etc. Potem możecie wybrać się na studenckie piwo i reszta sama poleci. Musisz trochę zmienić nastawienie w swojej głowie i pozwolić komuś na poznanie się. Naprawdę życie w zupełnej samotności jest złe ojj bardzo złe.

2019-11-16, 18:26	#19
Placektakiiowaki Przyczajenie Zarejestrowany: 2019-11 Wiadomości: 17	Dot.: W kropce Pogrubione - nic nie zrozumialam. Jakiego pedu, do czego? Co to znaczy "glebiej myslec" albo w patrzec na swiat w sposob "stonowany"? Piszesz bardzo ogolnikowo i niejasno. Moze dla ciebie to jest jasne i wydaje ci sie, ze kazdy powinien rozumiec, a ja np. nie wiem, o co ci chodzi. Moze to tez czesc problemu, zakladanie, ze druga strona domysli sie, co ci siedzi w glowie.[/QUOTE] Chodzi mi o to, że nie jestem typem człowieka, który w ekspansywny sposób stara się poznać świat, eksperymentuje, ma wielkie plany, marzenia i mnóstwo energii do ich spełnienia. Można to określić, że patrze trochę z perspektywy dziadka, który już swoje przeżył (choć brzmi to komicznie, ze względu na mój wiek) i w taki racjonalny, bardziej wyrozumiały sposób patrzy na rzeczywistość. Dużo analizuje i lubi rozmawiać od czasu do czasu o przemyśleniach, trochę nostalgicznych sprawach. Nie mniej jednak ma w sobie pozytywność i wspiera bliskich. ---------- Dopisano o 19:26 ---------- Poprzedni post napisano o 19:13 ---------- [1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87338368]To po co ten wątek? Skoro nie chcesz szukać przyczyny problemu to jak chcesz znaleźć rozwiązanie? Ale ja nie mam problemu ani ze znajomymi, ani ze związkami. To nie ja proszę o pomoc w problemach towarzyskich. No i jak coś to wymądrzałej. Jestem kobietą. [/QUOTE] Tak chcę znaleźć rozwiązanie, ale jakoś inni potrafią mi w tym pomagać sposób przyjazny, a ty stawiasz się wyżej i, jeżeli nie masz problemów w relacjach, to wydaje ci się, że możesz mi tu rozkazywać i stawiać swoje tezy. Dziękuję Ci za dotychczasowe komentarze, ale tak jak odpowiedniego terapeuty trzeba czasem długo szukać, tak ludzi, którzy mają ci pomóc też dobrze jest mieć odpowiednich. Tak więc proszę Cię, jeżeli możesz, o nie udzielanie się w tym wątku. Dziękuję. I zanim jeszcze zdążysz mi coś zarzucić, to na co dzień nie odnoszę się tak do ludzi.

2019-11-16, 18:27	#20
flyingcrows Raczkowanie Zarejestrowany: 2019-11 Wiadomości: 439	Dot.: W kropce Jakby 19latek w ten sposób do mnie mówił i miał się za bardziej dojrzałego ode mnie to bym się uśmiała. Ewidetnie z twojego tonu wypowiedzi bije arogancją. Z resztą, sam siebie od innych oddzielasz powtarzając jaki to jesteś od wszystkich inny, nic dziwnego, że czujesz się bardzo samotny. Może spróbuj przekierować swoje myślenie na trochę inne tory i poszukać cech wspólnych z rówieśnikami, skoro tak lubisz porozmyślać i poanalizować. Co was łączy? Do czego macie podobne podejście? Jakie przeżycia wszyscy dzielicie? Może to Ci pomoże poczuć się bardziej częścią grupy. Nie skupiaj się tak na swojej "inności", bo to będzie samospełniająca się przepowiednia. Ogólnie to szczerze wątpię, żeby nastolatek mógł doświadczyć wielu sytuacji z dorosłego życia, które ludzi jakoś tam kształtują. I być na dziennych studiach. Bo tu chociażby samodzielności nie ma. Więc nie rozumiem skąd to twoje spojrzenie na siebie się bierze? Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka Edytowane przez flyingcrows Czas edycji: 2019-11-16 o 18:42

2019-11-16, 18:49	#24
flyingcrows Raczkowanie Zarejestrowany: 2019-11 Wiadomości: 439	Dot.: W kropce No ale napisałam ci propozycje jak próbować sobie z tym radzić i zupełnie to olałeś? Żeby czuć się mniej "z kosmosu" zacznij więcej myśleć o rzeczach jakie są wspólne z potencjalnymi znajomymi, nie inne. Na pewno jest ich mnóstwo. Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

2019-11-16, 19:19	#26
flyingcrows Raczkowanie Zarejestrowany: 2019-11 Wiadomości: 439	Dot.: W kropce Inna rzecz, która jeszcze mogłaby ci pomóc to to, że mnóstwo osób, po których możesz się tego nawet nie spodziewać, czuje sie tak samo jak ty, ma takie same odczucia i obawy. Możesz sobie w necie poszukać ile osób z podobymi problemami pyta o porady na różnych forach. Nawet ci, którzy mogą się wydawać super popularni czują samotność . To jest zupełnie normalne i naprawdę nie jesteś żadnym kosmitą. Wiadomo, że od razu nie otworzysz się przed wszystkimi, jeśli masz z tym problem, ale może sama ta świadomość ci pomoże. Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

2019-11-16, 19:34	#28
9a6d0e95fbc4407ed947e2ef8cea0fb12942fdf4_5e1910028c83c Konto usunięte Zarejestrowany: 2018-07 Wiadomości: 234	Dot.: W kropce [1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87338570] Nie musisz okazywac tego poczucia wyjątkowości i wyobcowania, wystarczy, że je w sobie niejako pielęgnujesz, by odpychalo to od ciebie ludzi na poziomie podświadomości. [/QUOTE] Prawda, tak było ze mną. Dopiero teraz sobie to ogarnęłam i zaczęłam po prostu z ludźmi gadać, interesować się nimi, próbuję się nie uprzedzać bo wiem, że tylko sobie tym krzywdę robię. Autorze, opis Twój wskazuje na typową "old soul", akurat ja się obracam w takim towarzystwie. Ludzie o wiele bardziej dojrzali, niż metryka by wskazywała. W dodatku może jesteś tzw wysoko wrażliwą osobą? Właściwie to Twój pierwszy post mógłby mój chłopak napisać, myślę, że ma identycznie. Tylko, że jeśli się ma z każdą osobą, każdą grupą problem, żeby się zaznajomić, to nie jest naturalne i wskazuje, że to w tej osobie raczej jest problem. Ja sama tak miałam przez ostatnie 2 lata. Ten nie taki, ta zbyt oceniająca, przecież ja jestem lepsza i tolerancyjna, nie będę z takim gadać, itp --> i przez to przez ostatnie 2 lata nie nawiązałam żadnych nowych znajomości, z nikim nie byłam w stanie porozumienia nawiązać. Dopiero gdy mi uświadomiono na terapii, że to z moim myśleniem jest bardzo nie halo (spotkałam tam ludzi, którzy mieli podobne podejście), to zaczęło się to w końcu zmieniać. Jak będziesz dalej tkwił w tym poczuciu, że inni ludzie to są tacy i owacy, nie Twój poziom , to sam się będziesz zniechęcał, będą Cię ludzie odbierać jako aroganckiego (co już tu na forum ma miejsce), bo tak niestety to działa. Możesz się buntować przeciw temu i dalej być samotny, a możesz się w końcu przełamać i próbować coś w sobie zmienić.

2019-11-16, 20:02	#29
Placektakiiowaki Przyczajenie Zarejestrowany: 2019-11 Wiadomości: 17	Dot.: W kropce Dziękuje Wam. Postaram się wziąć wasze słowa do głowy i coś ze sobą zrobić.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)