Ślub daleko od domu a rodzina

[jasnejasne]

Hej,
Muszę prosić Was o radę, bo sama gryze się z tym koszmarnie i nie mam się z kim podzielić problemem. Nie jesteśmy razem z narzeczonym fanami wesel, to dla nas udręka i świadomie z tego rezygnujemy. Mieszkamy razem od kilku lat, nasi rodzice nie mają z tym problemu, postanowiliśmy jednak, że chcemy wziąć ślub, a nie żyć wciąż w "konkubinacie" 😉 Oboje kochamy góry, to ona nas połączyły, spędzamy tam każda wolna chwile, a podchodzimy z nad morza. Termin już zarezerwowalismy - w górach. To nasze największe marzenie. Jesteśmy na tak zwanym dorobku, ciułamy na mieszkanie, nie ukrywam, że liczymy każdy grosz, ślub chcemy zorganizować maksymalnie najmniejszym kosztem. Generalnie najlepsza dla nas opcja - my i 2 świadków, którym fundujemy wyjazd. Z rodzicami i rodzeństwem jesteśmy bardzo blisko i wiem, że będą chcieli ten dzień spędzić razem z nami. Jednak z tego robi się już 10 osób - rodzice, rodzeństwo, bratankowie. Nie wyobrażam sobie, żeby sami mieli sobie finansować wyjazd, w końcu to nasza "fanaberia". Jednak koszta takiej akcji są dla nas za wysokie, wolimy odłożyć te pieniądze na mieszkanie. Ślubu w tajemnicy nie chcemy ryzykować, byłoby im przykro, a tego nie chcemy. Wiemy, że trzeba im o wszystkim powiedzieć, ale prawda jest taka, że chcemy być tam sami, tylko my i świadkowie, jakkolwiek okrutnie może to zabrzmieć. Jak sądzicie, jak w ogóle przeprowadzić taka rozmowę z rodzinami, żeby delikatnie dać im do zrozumienia, że chcemy zrobić to tak, jak nam się marzy, bez żadnych gości, bez wielkiej wyprawy 12 osób przez całą Polskę i całego zamieszania?

[Mimiko]

Napisane przez jasnejasne

Hej,
Muszę prosić Was o radę, bo sama gryze się z tym koszmarnie i nie mam się z kim podzielić problemem. Nie jesteśmy razem z narzeczonym fanami wesel, to dla nas udręka i świadomie z tego rezygnujemy. Mieszkamy razem od kilku lat, nasi rodzice nie mają z tym problemu, postanowiliśmy jednak, że chcemy wziąć ślub, a nie żyć wciąż w "konkubinacie" 😉 Oboje kochamy góry, to ona nas połączyły, spędzamy tam każda wolna chwile, a podchodzimy z nad morza. Termin już zarezerwowalismy - w górach. To nasze największe marzenie. Jesteśmy na tak zwanym dorobku, ciułamy na mieszkanie, nie ukrywam, że liczymy każdy grosz, ślub chcemy zorganizować maksymalnie najmniejszym kosztem. Generalnie najlepsza dla nas opcja - my i 2 świadków, którym fundujemy wyjazd. Z rodzicami i rodzeństwem jesteśmy bardzo blisko i wiem, że będą chcieli ten dzień spędzić razem z nami. Jednak z tego robi się już 10 osób - rodzice, rodzeństwo, bratankowie. Nie wyobrażam sobie, żeby sami mieli sobie finansować wyjazd, w końcu to nasza "fanaberia". Jednak koszta takiej akcji są dla nas za wysokie, wolimy odłożyć te pieniądze na mieszkanie. Ślubu w tajemnicy nie chcemy ryzykować, byłoby im przykro, a tego nie chcemy. Wiemy, że trzeba im o wszystkim powiedzieć, ale prawda jest taka, że chcemy być tam sami, tylko my i świadkowie, jakkolwiek okrutnie może to zabrzmieć. Jak sądzicie, jak w ogóle przeprowadzić taka rozmowę z rodzinami, żeby delikatnie dać im do zrozumienia, że chcemy zrobić to tak, jak nam się marzy, bez żadnych gości, bez wielkiej wyprawy 12 osób przez całą Polskę i całego zamieszania?

Myślę, że jeśli jesteście blisko z rodzicami i rodzeństwem to poczują się urażeni bez względu na formę w jakiej im to obwieścicie. A nie chcesz ich zapraszać ze względów finansowych czy po prostu nie chcesz, żeby wam towarzyszyli?

[b86fbd8625d9b7713dc397c4b023b1c18a236704_5f3b0c85ccdaa]

Napisane przez jasnejasne

Hej,
Muszę prosić Was o radę, bo sama gryze się z tym koszmarnie i nie mam się z kim podzielić problemem. Nie jesteśmy razem z narzeczonym fanami wesel, to dla nas udręka i świadomie z tego rezygnujemy. Mieszkamy razem od kilku lat, nasi rodzice nie mają z tym problemu, postanowiliśmy jednak, że chcemy wziąć ślub, a nie żyć wciąż w "konkubinacie" 😉 Oboje kochamy góry, to ona nas połączyły, spędzamy tam każda wolna chwile, a podchodzimy z nad morza. Termin już zarezerwowalismy - w górach. To nasze największe marzenie. Jesteśmy na tak zwanym dorobku, ciułamy na mieszkanie, nie ukrywam, że liczymy każdy grosz, ślub chcemy zorganizować maksymalnie najmniejszym kosztem. Generalnie najlepsza dla nas opcja - my i 2 świadków, którym fundujemy wyjazd. Z rodzicami i rodzeństwem jesteśmy bardzo blisko i wiem, że będą chcieli ten dzień spędzić razem z nami. Jednak z tego robi się już 10 osób - rodzice, rodzeństwo, bratankowie. Nie wyobrażam sobie, żeby sami mieli sobie finansować wyjazd, w końcu to nasza "fanaberia". Jednak koszta takiej akcji są dla nas za wysokie, wolimy odłożyć te pieniądze na mieszkanie. Ślubu w tajemnicy nie chcemy ryzykować, byłoby im przykro, a tego nie chcemy. Wiemy, że trzeba im o wszystkim powiedzieć, ale prawda jest taka, że chcemy być tam sami, tylko my i świadkowie, jakkolwiek okrutnie może to zabrzmieć. Jak sądzicie, jak w ogóle przeprowadzić taka rozmowę z rodzinami, żeby delikatnie dać im do zrozumienia, że chcemy zrobić to tak, jak nam się marzy, bez żadnych gości, bez wielkiej wyprawy 12 osób przez całą Polskę i całego zamieszania?

Z reguły jestem zwolenniczką tego, żeby wszystko wyglądało tak jak państwo młodzi sobie wymarzyli, ale jest różnica pomiędzy brakiem wesela czy uroczystego obiadu a tym, że rodziców nie chcecie zaprosić na ślub. Ja też nie miałam wesela, bo wolałam przeznaczyć pieniądze na inne cele, ale nie wyobrażam sobie, żebym miała nie zapraszać rodziców na ślub. Skoro jednak już postanowiliście ich nie zapraszać to chyba pozostaje Wam wprost im o tym powiedzieć i podać Waszą motywację takiego postępowania, a to jak zareagują to już osobna sprawa.

[dama_z_szynszylem]

Napisane przez jasnejasne

Hej,
Muszę prosić Was o radę, bo sama gryze się z tym koszmarnie i nie mam się z kim podzielić problemem. Nie jesteśmy razem z narzeczonym fanami wesel, to dla nas udręka i świadomie z tego rezygnujemy. Mieszkamy razem od kilku lat, nasi rodzice nie mają z tym problemu, postanowiliśmy jednak, że chcemy wziąć ślub, a nie żyć wciąż w "konkubinacie" 😉 Oboje kochamy góry, to ona nas połączyły, spędzamy tam każda wolna chwile, a podchodzimy z nad morza. Termin już zarezerwowalismy - w górach. To nasze największe marzenie. Jesteśmy na tak zwanym dorobku, ciułamy na mieszkanie, nie ukrywam, że liczymy każdy grosz, ślub chcemy zorganizować maksymalnie najmniejszym kosztem. Generalnie najlepsza dla nas opcja - my i 2 świadków, którym fundujemy wyjazd. Z rodzicami i rodzeństwem jesteśmy bardzo blisko i wiem, że będą chcieli ten dzień spędzić razem z nami. Jednak z tego robi się już 10 osób - rodzice, rodzeństwo, bratankowie. Nie wyobrażam sobie, żeby sami mieli sobie finansować wyjazd, w końcu to nasza "fanaberia". Jednak koszta takiej akcji są dla nas za wysokie, wolimy odłożyć te pieniądze na mieszkanie. Ślubu w tajemnicy nie chcemy ryzykować, byłoby im przykro, a tego nie chcemy. Wiemy, że trzeba im o wszystkim powiedzieć, ale prawda jest taka, że chcemy być tam sami, tylko my i świadkowie, jakkolwiek okrutnie może to zabrzmieć. Jak sądzicie, jak w ogóle przeprowadzić taka rozmowę z rodzinami, żeby delikatnie dać im do zrozumienia, że chcemy zrobić to tak, jak nam się marzy, bez żadnych gości, bez wielkiej wyprawy 12 osób przez całą Polskę i całego zamieszania?

Ale nie chcesz tam rodziców w ogóle, czy nie chcesz tylko za nich płacić?
Jeśli pierwsza opcja, to kiepsko to widzę, rodzicom na pewno zrobi się przykro. Tu bym ewentualnie proponowała ślub w urzędzie w waszym miejscu zamieszkania dla rodzicow, a w górach kościelny dla was (jeśli taki wchodzi w grę), ale pewnie nie o to wam chodzi.
Natomiast jeśli tylko żal Ci kasy, to porozmawiaj szczerze z rodzicami, żeby sobie zaplanowali wyjazd, wynajeli jednego busa dla całej rodziny i sami wynajeli domek na nocleg, a koszty niech 'odliczą' od ewentualnego prezentu.