Problem ze znajomościami

[Kasia_MMM45]

Cześć dziewczyny,

Mam dzisiaj wybitnego doła i mam nadzieje, że może ktoś mi doradzi co mam zrobić, bo tracę wszelką radość życia ostatnio...

Otóż mam problem z ludźmi. Niby mam jakichś znajomych, mam przyjaciółkę od gimnazjum, rzadko się zdarza żebym kompletnie nie miała z kim się spotkać, jednak od dłuższego czasu odnoszę wrażenie, że całe swoje życie to ja zabiegam o ludzi i ich zainteresowanie, a w drugą stronę z tym słabo...Odkąd pamiętam przez moje życie przewineło się mnóstwo osób jednak te relacje nigdy nie są trwałe. Nie potrafię się chyba odnaleźć w dużej grupie, przez co też nigdy nie miałam takiej swojej zgranej paczki. Każda się prędzej czy później rozpadała i to nie było tak, że tworzyli ją ludzie, którzy są z natury introwertyczni, więc unikali częstych kontaktów z innymi, tylko właśnie wydaje mi się, że powodem rozpadu byłam/jestem ja...Bardzo mi ciąży to, że większość moich znajomości ma krótki termin ważności, że nie mam dla kogo wyprawić urodzin, z kim jechać na wakacje czy chociaż na weekend nad jezioro. Część znajomych ma już swoje rodziny, prace i inne zobowiązania, a osoby z którymi bym mogła się zakumplować jakoś nie chcą się kolegować ze mną. Zawsze ja piszę, dzwonię, wychodzę z inicjatywą. Czasem jest odzew, a czasem brak. Nie ma jakiejś ciągłości, regularności w tych spotkaniach...Całe dnie siedzę i zastanawiam się czy jutro, pojutrze, za tydzień, miesiąc, na święta itp będę miała co robić czy będę siedzieć sama jak kołek...Jestem z natury ekstrawertykiem, lubię jak się dużo dzieje, lubię gwar, ludzi, plotki, imprezy, wspólne wyjścia, ale nie mam z kim takich aktywności praktykować...Strasznie mnie to boli i smuci i zastanawiam się co jest ze mną nie tak...Jak to się dzieje, że inni są w stanie tworzyć jakieś fajne, przyjacielskie relacje albo chociaż koleżeńskie, a ja nie...Nie mam nawet jednej koleżanki z którą mogłabym chodzić na zakupy, spacery, do kina itp...Czy ze mną jest coś nie tak?
Co do mojego zachowania to wydaje mi się, że nie jestem aż tak zła. Da się ze mną pogadać na każdy temat, interesuję się wieloma rzeczami, bywam zabawna i jestem spontaniczna. Czasem w grupach dużych się stresuję i nie odzywam, bo martwię się jak wypadnę i że ludzie nie będą mnie lubić...
Próbowałam różnych rzeczy już, zmieniałam wygląd, styl, zachowanie. Poznawałam ludzi z naprawde przeróżnych środowisk, kompletnie skrajnych, ale wszędzie jest TAK SAMO.
Są wakacje, pracuje zdalnie, mam dużo czasu wolnego, który chciałabym jakoś spożytkować fajnie, ale po prostu nie mam za bardzo z kim Musiałam się wygadać...