Jak zmienić się z kluchy w ogarniacza?

[coccinelle7]

do usuniecia

[hatka]

Charakteru się nie da zmienić, osobowość to nie jest coś, co można zmienić jak rękawiczki. Możesz pracować nad zmianą zachowania, nad samorozwojem, samokontrolą, nad tym, by stać się bardziej asertywną osobą, ale na pewno nie tak drastyczna zmiana, jak ta, o której piszesz: z nieśmiałej i cichej osoby w herod babę. Z introwertyka w ekstrawertyka. Chyba, że tak naprawdę nie jesteś cicha i nieśmiała, a te cechy występują u Ciebie z powodu jakichś kompleksów.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Senija]

Jak jesteś zbyt (kluczowe słowo) miła to już jest problem i wg mnie nadaje się na terapię.

Do przepracowania na terapii:
- nieokazywanie emocji w obawie co inni powiedzą
- pozwalania innym na przekraczanie swoich granic
- brak umiejętności powiedzenia 'nie', stanowczego odmówienia czegoś
- brak asertywności, nieumiejętność wyrażania własnego zdania

Z tego co piszesz jesteś też raczej osobą introwertyczną i nie uważam żeby było konieczne przerabianie tego na terapii, trust me, byłam tam i na szczęscie wyprowadzono mnie z błędu. To że ktoś woli spokojne życie, spędzanie czasu w domu, nie jest duszą towarzystwa i nie ma trzech tysięcy znajomych na fejsie nie oznacza że coś jest z człowiekiem nie tak. To chyba było najlepsze co wyniosłam z terapii. Lubię jesień, deszcz, wieczory i święty spokój, nie lubię słońca, tłumów, imprez. Nie ma w tym nic złego.

A, no i wg mnie żeby być silną i pewną siebie nie trzeba wcale być hardą babą. Wystarczy że nie pozwolisz sobie wejść na głowę i będziesz jasno stawiać granice. A takie kobiety które potrafią 'warknąć' wg mnie nie są pewne siebie, wręcz przeciwnie. Pewna siebie kobieta jasno zakomunikuje swój punkt widzenia i nie da się sprowokować, zachowa klasę i po prostu nie będzie tolerowała ludzi którzy jej nie szanują. Harda baba kojarzy mi się raczej z kimś kto uważa że im głośniej krzyczy tym bardziej ma rację. Pewna siebie kobieta po prostu powie co myśli i zrobi to co uważa za słuszne bez zastanawiania się jak to wypadnie i czy ktoś ją uzna za taką śmaką czy owaką.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Myślę, że taka zmiana jest możliwa, ale wątpię, żeby dało się to zrobić po przeczytaniu jakichś książek.
Mi pomogła praca, gdzie musiałam sobie sama radzić i pewne rzeczy po prostu przestały być problemem.
Inna znana mi osoba przeszła taką transformację po urodzeniu dziecka.
A część rzeczy po prostu trzeba zaakceptować. Też w towarzystwie często idę za grupą, po prostu zwykle jest mi obojętne, czy np. będziemy siedzieć w lokalu X czy Y. Nie widzę w tym niczego złego.

[Osleidis]

Napisane przez Senija

Jak jesteś zbyt (kluczowe słowo) miła to już jest problem i wg mnie nadaje się na terapię.

Do przepracowania na terapii:
- nieokazywanie emocji w obawie co inni powiedzą
- pozwalania innym na przekraczanie swoich granic
- brak umiejętności powiedzenia 'nie', stanowczego odmówienia czegoś
- brak asertywności, nieumiejętność wyrażania własnego zdania

Zgadzam się z powyższym.
W Twoim domu rodzinnym panowało przekonanie "dzieci i ryby głosu nie mają" czy może miałaś przestrzeń do ekspresji, wyrażania siebie i swojego zdania?

No i wisienka-wielu rzeczy się boję (prowadzić samochód, zmienić pracę, etc). Jak mam podjąć jakieś działanie to idzie mi to wolno bo muszę wszystko przemyśleć, przeanalizować.

To już może mocno utrudniać życie i ograniczać.

[coccinelle7]

Napisane przez Senija

Jak jesteś zbyt (kluczowe słowo) miła to już jest problem i wg mnie nadaje się na terapię.

Do przepracowania na terapii:
- nieokazywanie emocji w obawie co inni powiedzą
- pozwalania innym na przekraczanie swoich granic
- brak umiejętności powiedzenia 'nie', stanowczego odmówienia czegoś
- brak asertywności, nieumiejętność wyrażania własnego zdania

Z tego co piszesz jesteś też raczej osobą introwertyczną i nie uważam żeby było konieczne przerabianie tego na terapii, trust me, byłam tam i na szczęscie wyprowadzono mnie z błędu. To że ktoś woli spokojne życie, spędzanie czasu w domu, nie jest duszą towarzystwa i nie ma trzech tysięcy znajomych na fejsie nie oznacza że coś jest z człowiekiem nie tak. To chyba było najlepsze co wyniosłam z terapii. Lubię jesień, deszcz, wieczory i święty spokój, nie lubię słońca, tłumów, imprez. Nie ma w tym nic złego.

A, no i wg mnie żeby być silną i pewną siebie nie trzeba wcale być hardą babą. Wystarczy że nie pozwolisz sobie wejść na głowę i będziesz jasno stawiać granice. A takie kobiety które potrafią 'warknąć' wg mnie nie są pewne siebie, wręcz przeciwnie. Pewna siebie kobieta jasno zakomunikuje swój punkt widzenia i nie da się sprowokować, zachowa klasę i po prostu nie będzie tolerowała ludzi którzy jej nie szanują. Harda baba kojarzy mi się raczej z kimś kto uważa że im głośniej krzyczy tym bardziej ma rację. Pewna siebie kobieta po prostu powie co myśli i zrobi to co uważa za słuszne bez zastanawiania się jak to wypadnie i czy ktoś ją uzna za taką śmaką czy owaką.

Bardzo Ci dziękuję za te slowa. Jestem początkująca w takie psychologiczne rozkminy, i chłonę takie rzeczy jak gąbka. Tak, dokładnie mam ten problem. Zapisałam się już na konsultację do terapeutki.

Napisane przez Osleidis

Zgadzam się z powyższym.
W Twoim domu rodzinnym panowało przekonanie "dzieci i ryby głosu nie mają" czy może miałaś przestrzeń do ekspresji, wyrażania siebie i swojego zdania?



To już może mocno utrudniać życie i ograniczać.

Dokładnie tak było, miałam być miła, grzeczna, dobrze się uczyć, a pozatym najlepiej nie odzywać. Wszystko mi się teraz składa w całość.


Dzięki dziewczyny. Ale tak jak mówicie, bycie zbyt miłym i wchodzenie sobie na głowę trzeba rozróżnić od introwersji. Jedno się nadaje do przepracowania, drugie jest po prostu moim typem osobowości.

[Osleidis]

Napisane przez coccinelle7

Bardzo Ci dziękuję za te slowa. Jestem początkująca w takie psychologiczne rozkminy, i chłonę takie rzeczy jak gąbka. Tak, dokładnie mam ten problem. Zapisałam się już na konsultację do terapeutki.



Dokładnie tak było, miałam być miła, grzeczna, dobrze się uczyć, a pozatym najlepiej nie odzywać. Wszystko mi się teraz składa w całość.


Dzięki dziewczyny. Ale tak jak mówicie, bycie zbyt miłym i wchodzenie sobie na głowę trzeba rozróżnić od introwersji. Jedno się nadaje do przepracowania, drugie jest po prostu moim typem osobowości.

Powodzenia

[Sariah]

Jedyne co moge poradzic to nauczyc sie, że czasem warto przekroczyc granice bycia miłą i cichą, nawet na przekór sobie. Jezeli nie zaczniesz świadomie sama myślec na zasadzie "no ok, moglabym byc mila ale spróbujmy ostrzej i dosadniej" to raczej żadna rada ci nie pomoże.

[Lipoliz]

Może być ciężko jeżeli masz gen nadwrażliwości.