Czy to mobbing czy może się mylę

[lexi221]

Kilka lat temu zaczęłam pracę w pewnym urzędzie na początku zaczęłam od stażu jako sekretarka. Z moim szefem (niestety zmarł w styczniu tego roku) miałam bardzo dobry kontakt. W zeszłym roku aby pomóc pewnemu wydziałowi zostałam przeniesiona na dół i tak już zostało do tej pory. Pod koniec listopada zachorowałam na covid nie byłam co prawda w szpitalu ale mimo wszystko miałam bardzo ciężki przebieg tej choroby. W sumie w pracy nie było mnie 4 tygodnie. Gdy wróciłam z L4 od mojej przełożonej usłyszałam, że nie było mnie 4 tygodnie a ona jest zmęczona (pracujemy co 2 dzień). W zeszłym roku pech chciał niestety, że też w pracy nie było mnie przed świętami mój tata złamał szyjkę kości udowej i do tej pory nie chodzi a tydzień później rozciął sobie głowę spadając z łóżka. Widzę z jej strony zero współczucia powiedziała, że moje koleżanki chciały wziąć urlop i przeze mnie nie mogły. Poza tym usłyszałam, że ja to mam wszystko zaplanowane. Myślałam, że się wsciekne ale tylko zaprzeczylam. Jak mówię, że mam lekko to słyszę, że użalam się nad sobą. Gdy miałam covid to zadzwoniła i powiedziała, że może mi zrobić zakupy i mam dobrze wydobrzeć bo do pracy nie muszę się spieszyć. Potem w pracy zaczęła też mówić o tym, że ludzie teraz pracę tracą. Mam już 30 lat i pora się ogarnąć ale na Boga jak ja mogłam zaplanować chorobę w zeszłym roku niestety też o to miałam jazdę. Dodała też, że myślę tylko o sobie (co nie jest prawdą) mam się również zastanowić i porozmawiać z obecnym szefem o przeniesieniu do innego wydziału bo tutaj to trzeba być dyspozycyjnym. W poprzedniej pracy też miałam kierowniczkę z którą miałam problem.

Czy to mobbing pomóżcie

[parallel_roads]

Ale skoro jej nie odpowiada Twoja niedyspozycyjność, to nie rozumiem czemu każe Tobie rozmawiać z szefem, a nie załatwi tego sama To tak jakby nauczyciel mówił do 8-letniego dziecka, że ma się zastanowić nad swoim zachowaniem i powiedzieć mamie, że zmienia szkołę, bo tu nie pasuje, zamiast porozmawiać z rodzicem, jakby na odwrót chyba

Na pewno ona ma jakiś problem, na Twoim miejscu pewnie poprosiłabym o przeniesienie, żeby nie musieć mieć z taką osobą kontaktu, bo też by m to wjeżdżało na psychikę, że ktoś wmawia mi wyrachowanie, bo zachorowałam No, niepoważne jak dla mnie

[skara]

Trudno powiedzieć czy to mobbing czy zwykła zrzęda. Na razie bardziej widzę zrzędę. Było więcej takich sytuacji?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Czy to mobbing?
Wydaje mi się, że zależy co chcesz zrobić. Jeśli zgłosić wyżej, że jesteś mobbingowana, wejść na drogę sądową to to jest trochę za mało żeby komuś udowodnić mobbing. Masz jakieś fizyczne dowody?
Przedstawiła tu dwa-trzy zachowania, więc to trochę za mało wg mnie. Chyba, że takie aluzje utracie pracy i teksty padają do Ciebie często?

[lexi221]

Te aluzje o utracie pracy padają co jakiś czas i ona dodała właśnie ostatnio, że mnie obserwuje. W zeszłym roku jak pisałam wyżej po moim zwolnieniu jak wróciłam i powiedziałam o wszystkim to usłyszałam, że jej to nie obchodzi. Poczułam się jakby ktoś wbił mi nóż w serce aha i powiedziała, że ktoś mnie widział jak po mieście latałam a byłam w sklepie żeby kupić mojemu tacie bułkę i wodę. Kiedyś krzyczała na mnie bo przyszłam do pracy wcześniej i nie spojrzałam do kompa żeby coś zrobić to co ja do tej pory robiłam. Ciągle słyszę, że użalam się nad sobą. Jakiś czas temu poszłam do szefa z prośbą o przeniesienie ale ona jest z nim na ty i niestety powiedział, że mamy się dogadać albo wyciągnie wobec mnie konsekwencje (pewnie zwolnienie). Niestety chyba u nikogo nie mogę liczyć na pomoc. Lekarz mi ostatnio powiedział, że mam się cieszyć, że żyję. Natomiast teraz po chorobie jak wróciłam do pracy to moja kierowniczka kazała mi przeprosić że poszłam na górę na "skargę". Nie zrobiłam tego ja też mam uczucia. Jak można komuś wytykać chorobę i oskarżać o planowanie ale szef nawet gdybym mu to powiedziała to i tak mi nie uwierzy. Nie mam dowodów, nie będzie też jak powiedziała ostatnio zwalniać mnie 5 min na autobus bo ona podczas mojej nieobecności wychodzila z pracy po 16 a pracujemy do 15.30. Nie wiem jak z nią dłużej wytrzymać a kiedyś dodała też, że ja to zachowuje się jak kierownik a pracownik co nie jest prawdą.

[squirrelqa]

Miałaś L4 to miałaś, niech se gadają, a Ciebie nie powinno to obchodzić.

Ale piszesz dość wyraźnie o tym, że ludzie w pracy mówią, że się uzalasz nad sobą i już nie chcą o tym słuchać/nie obchodzi ich to. Może za dużo mówisz o przyczynach tych zwolnień?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lexi221]

Tylko że, jakoś zbyt często gadają a poza tym jak pytają co mi było to chyba muszę odpowiedzieć. Serio to nie jest fajne kiedy trzeba się tłumaczyć dlaczego się zachorowało. Do tego tym bardziej, że mam wszystko zaplanowane wiem pierdoły jednak na dłuższy czas też byście miały dość.

[Alekto123]

Na sprawę w sądzie musiałabyś mieć dowody, maile jeśli masz, i świadków. Jeśli Ci tylko mówiła to niestety słabo, bo pewnie wszystkiego się wyprze. Tak czy siak, starałbym się o przeniesienie albo szukałabym innej pracy, żeby nie pracować ze porąbanymi ludźmi.

[lexi221]

Maili niestety nie mam jedną koleżanka z którą pracuje tylko nie jestem teraz na zmianie słyszała jak kierowniczka mówiła tylko, że uwielbiam się użalać nad sobą oraz że najlepiej to jakbym była do pracy wożona. Niestety czy mnie poprze wątpię wtedy sama się narazi. Do tego tak jak piszesz ona się wyprze a ja wyjdę na głupią. Tym bardziej, że jeśli pójdę do szefa to on mi nie uwierzy skoro znają się i są na ty.

[Hultaj]

wg mnie weź ją olej i rób swoje. Baba ci jedzie od specjalnie że ojciec nogę złamał w święta albo ty zachorowałaś akurat w pandemię. Zawsze możesz powiedzieć że przecież nikt jej nie broni czy np. jej męzowi złamać nogi na święta albo złapać kowidka też będzie miała wolne choćby skały srały i wtedy możę puszczać gadki o dyspozycyjności. Idiotka jakaś i wredna frustratka a ty ją przeżywasz. Jak ci dobrze w tym dziale to na żadne rozmowy o przeniesienie do szefa się nie wybieraj. Możesz też zacząć ją skrycie nagrywać jeśli uważasz że baba cię dręczy i przekracza granice.

[Lipoliz]

Zgodnie z Kodeksem pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

Według mnie, zachowanie szefowej nie wypełnia znamion mobbingu ale nie jestem prawnikiem.

[lexi221]

Hultaj uwierz mi ja się staram ją olewać od tego czasu jak w zeszłym roku poszłam na zwolnienie ale ciągle ona mi jakieś przytyki robi. Muszę zacząć chyba nagrywanie. Jak ona w ogóle śmie twierdzić, że myślę tylko o sobie kim ona jest moją matką.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

chcesz ją nagrywać i iść na wojnę? jeśli tak to ok, ale to bedzię długi proces (musisz zebrać sporo jednoznacznego materiału), jesli chcesz zostać w pracy to przygotuj się, że taka inforamcja się rozniesie i skoro już i tak masz tam pod górę, może być gorzej. jeśli chcesz uchronić się przed zwolnieniem i ewentualnie walczyć w sądzie pracy to też musisz mieć dobre dowody i najlepiej dowody (np. maile), że takie sprawy zgłaszałaś wcześniej do przełożonego np. tej szefowej albo hr.
Ja jestem dość wygodna jeśli o to chodzi i wolałabym zmienić dział/pracę niż się szarpać. To jest po prostu o wiele szybsze, jeśli nie da się puszczać tego mimo uszu albo ucinać takie docinki.

[MiamiGlow]

Może to pójście na łatwiznę, ale ja starałabym się znaleźć nową pracę, czy warto tak sobie szargać nerwy? Towarzystwo wydaje się jakieś nieciekawe i toksyczne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kennedy]

przede wszystkim : trzymaj swoje życie prywatne z dala od pracy. Nie musisz opowiadać o tym co nie dzieje w domu.

[lexi221]

Łatwo powiedzieć żeby trzymać życie prywatne zdała od pracy jak mam pytania czemu mnie nie było. Poza tym nie rozumiem dlaczego jestem niedyspozycyjna skoro zachorowałam przecież celowo tego nie zrobiłam i planuje chorobę szlag mnie trafia. Jak z tym pójdę do szefa to powie pewnie jak ostatnio proszę się dogadać bo wyciągnę konsekwencje.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Napisane przez lexi221

Łatwo powiedzieć żeby trzymać życie prywatne zdała od pracy jak mam pytania czemu mnie nie było. Poza tym nie rozumiem dlaczego jestem niedyspozycyjna skoro zachorowałam przecież celowo tego nie zrobiłam i planuje chorobę szlag mnie trafia. Jak z tym pójdę do szefa to powie pewnie jak ostatnio proszę się dogadać bo wyciągnę konsekwencje.

no ale jakie konsenkwencje wyciągnie? powiedział to kiedyś? Przeniesie Cie do innego działu? To jedyne co mi przychodzi do głowy, bo poza tym jeżeli dobrze wykonujesz swoje obowiązki to nie ma podstaw prawnych. I ja bym wyraźnie o to zapytała uświadamiając mu, że nie ma podstaw do zwolnienia, nagany itd., więc niech wszelkie zarzuty wobec Ciebie wyjaśni, albo niech wyjaśnia to sobie ze swoją podwładną, a Twoją bezpośrednią szefową.

[wlosomaniaczkaaa]

Czyli tak, najpierw laska kazała Tobie pójść do szefa, żeby przenieśli Cię do innego działu, a jak to zrobiłaś, to się obraziła i każe się przeprosić. Nagadałaś na nią do szefa?

Tatą się sama zajmujesz? Miał rehabilitacje po złamaniu?

[lexi221]

W czerwcu mój szef był w naszym pokoju i zapytał czy się dogadam z koleżankami czy nie. Niby podstaw nie ma ale wiecie jak to jest może powie że redukcja etatów. Sama już nie wiem co myśleć jeszcze muszę siedzieć z nią w pokoju koszmar. Jak wróciłam po covidzie to była po prostu wściekła.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

no dobra, ale jak poszłaś do niego pierwszy raz to ze skargą czy z tym, że szefowa sugeruje Ci zmiane działu i pytaniem czy jest to możliwe, bo faktycznie tak może byłoby lepiej?

[Agoorka]

Wg mnie ta kobieta widzi w tobie takie słabe ogniowo, któremu można ciosać kołki na głowie.Ty się jej stanowczo nie postawisz,bo pewnie masz obawy,że to kierowniczka,albo też taki charakter,że wolisz unikać konfliktu.Dla mnie to nie mobbing, ale wywoływanie poczucia winy i umniejszanie.Jak cię nie chce u siebie,to niech sama to załatwia, żebyś pracowała w innym dziale.Nie masz obowiązku się tłumaczyć z chorób i zwolnień,a także sytuacji życiowej.Na Twoim miejscu w ogóle bym się nie żaliła.Najwidoczniej kierowniczce nie pasuje Twoje częste L4,bo musi pewnie przejąć jakieś obowiązki.Ale od tego jest funkcyjną, żeby sobie radzić w różnych sytuacjach.I za darmo tego nie robi.Na pewno nie jest to komfortowe pracować w takiej atmosferze.Rob swoje i nie wchodź w dyskusję,a jeśli to nic nie da,to sama kombinowałabym z przeniesieniem

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DarkChocolate666]

Napisane przez Agoorka

Wg mnie ta kobieta widzi w tobie takie słabe ogniowo, któremu można ciosać kołki na głowie.Ty się jej stanowczo nie postawisz,bo pewnie masz obawy,że to kierowniczka,albo też taki charakter,że wolisz unikać konfliktu.Dla mnie to nie mobbing, ale wywoływanie poczucia winy i umniejszanie.Jak cię nie chce u siebie,to niech sama to załatwia, żebyś pracowała w innym dziale.Nie masz obowiązku się tłumaczyć z chorób i zwolnień,a także sytuacji życiowej.Na Twoim miejscu w ogóle bym się nie żaliła.Najwidoczniej kierowniczce nie pasuje Twoje częste L4,bo musi pewnie przejąć jakieś obowiązki.Ale od tego jest funkcyjną, żeby sobie radzić w różnych sytuacjach.I za darmo tego nie robi.Na pewno nie jest to komfortowe pracować w takiej atmosferze.Rob swoje i nie wchodź w dyskusję,a jeśli to nic nie da,to sama kombinowałabym z przeniesieniem

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokladnie.

Zachowanie kierowniczki nie wypelnia znamion ustawowego mobbingu jak na razie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wlosomaniaczkaaa]

Napisane przez lexi221

W czerwcu mój szef był w naszym pokoju i zapytał czy się dogadam z koleżankami czy nie. Niby podstaw nie ma ale wiecie jak to jest może powie że redukcja etatów. Sama już nie wiem co myśleć jeszcze muszę siedzieć z nią w pokoju koszmar. Jak wróciłam po covidzie to była po prostu wściekła.

Może szczera rozmowa?
Kiedy zachorowałaś dziewczyna zaproponowała Ci pomoc w zakupach, mówiła, żebyś powoli sobie wydobrzała. Ładnie się zachowała. Najwyraźniej nie spodziewała się, że tak długo to będzie trwało, a Twoja nieobecność mocno się na niej odbiła jak musiała robić za Was dwie. Powiedz, że Ci przykro, że i ona musiała "odchorować" Twojego covida.
Że bardzo zależy Ci na pracy, ale jeśli macie kisnąć w tej atmosferze, to może wspólnymi siłami da radę Cię przenieść do innego działu skoro ona ma dobre układy z szefem?

[lexi221]

Agoorka dokładnie boję się przeciwstawić albo, że powiem o dwa słowa za dużo. Wiem, że inne osoby z mojej pracy częściej chorują i raczej nikt im tego nie wytyka. Poza moja kierowniczka jest po 50 tce roznica między nami przeszło 20 lat. Nie piszcie, że jak miałam covid to była miła bo chciała mi zakupy zrobić. Skoro po powrocie do pracy od razu wyskoczyła z pretensjami tak się nie robi. Wiem, że jestem tylko pracownikiem ale jak wróciłam i niby tak strasznie dużo pracy to w ciągu dnia nie było jej dwa razy po 40 min. Mogę sobie wyobrazić co by było gdyby mnie tyle czasu nie było od razu tel po wszystkich pokojach.

[Alekto123]

Napisane przez Agoorka

Wg mnie ta kobieta widzi w tobie takie słabe ogniowo, któremu można ciosać kołki na głowie.Ty się jej stanowczo nie postawisz,bo pewnie masz obawy,że to kierowniczka,albo też taki charakter,że wolisz unikać konfliktu.Dla mnie to nie mobbing, ale wywoływanie poczucia winy i umniejszanie.Jak cię nie chce u siebie,to niech sama to załatwia, żebyś pracowała w innym dziale.Nie masz obowiązku się tłumaczyć z chorób i zwolnień,a także sytuacji życiowej.Na Twoim miejscu w ogóle bym się nie żaliła.Najwidoczniej kierowniczce nie pasuje Twoje częste L4,bo musi pewnie przejąć jakieś obowiązki.Ale od tego jest funkcyjną, żeby sobie radzić w różnych sytuacjach.I za darmo tego nie robi.Na pewno nie jest to komfortowe pracować w takiej atmosferze.Rob swoje i nie wchodź w dyskusję,a jeśli to nic nie da,to sama kombinowałabym z przeniesieniem.

Dokładnie, płacą tej kobiecie za to, że jako kierowniczka ma sobie radzić w takich sytuacjach i organizować pracę zespołu. To nie jest żadna rzecz nieprzewidziana, że ludzie mogą się rozchorować/odjeść z pracy/itd. Jest tylko kwestią czasu, kiedy taka sytuacja wystąpi. Powinna mieć plan od dawna co wtedy zrobi, zwłaszcza że pandemia trwała już od dłuższego czasu jak zachorowałaś. Jeśli sobie nie radzi, to nie Twój problem i ona nie ma prawa wyładowywać swoich frustracji i braku własnych kompetencji na Tobie. Jak się nie sprawdza na stanowisku albo jej nie pasuje, to powinna ustąpić.

Autorko zgaduję, że pewnie jej to przeszkadza, że byłaś chora, bo jak wiadomo złej baletnicy przeszkadza rąbek u spódnicy.

Niestety, w takich sytuacjach, kiedy relacja jest nierówna ludzie często pokazują swoją prawdziwą twarz, najczęściej frustrata i tępaka o niskich kompetencjach, któremu siano z butów wychodzi. Do wyżej postawionego albo równego sobie pewnie nie poszłaby z takimi tekstami, żeby zachować pozory albo licząc na to, że coś na tym zyska. Taki typ co przełożonego pewnie by się spytał, czy dobrze się już czuje i wszystko w porządku po chorobie, ale na pracownicy na niższym stanowisku pewnie myśli, że może sobie pojechać. Jej zachowanie świadczy o braku profesjonalizmu.

Na Twoim miejscu, jeśli nie byłabyś w stanie być obojętna w stosunku do jej żałosnych tekstów, świadczących głownie o tym, że nie nadaje się na kierowniczkę jak nie potrafi planować, przemyślałabym przeniesienie albo zmianę pracy. Szkoda zdrowia na pracę z frustratami, którzy chyba żeby poczuć się lepiej/ bardziej kompetentnie umniejszą innym i doszukują się złej woli tam, gdzie jej nie ma. Z tego co piszesz, to żadnych dowodów nie masz, więc kwestia pozwu o mobbing nie wchodzi w grę, nie wygrasz bez dowodów. No chyba, że zaczniesz zbierać dowody.

Napisane przez lexi221

Agoorka dokładnie boję się przeciwstawić albo, że powiem o dwa słowa za dużo. Wiem, że inne osoby z mojej pracy częściej chorują i raczej nikt im tego nie wytyka. Poza moja kierowniczka jest po 50 tce roznica między nami przeszło 20 lat. Nie piszcie, że jak miałam covid to była miła bo chciała mi zakupy zrobić. Skoro po powrocie do pracy od razu wyskoczyła z pretensjami tak się nie robi. Wiem, że jestem tylko pracownikiem ale jak wróciłam i niby tak strasznie dużo pracy to w ciągu dnia nie było jej dwa razy po 40 min. Mogę sobie wyobrazić co by było gdyby mnie tyle czasu nie było od razu tel po wszystkich pokojach.

Myślę, że na razie musisz ucinać takie rzeczy krótko. Powiedz, że nie życzysz sobie takich insynuacji, ponieważ są nieprawdziwe. Możesz też się jej spytać jakie ma dowody na to, że rozchorowałaś się specjalnie albo że Twój tata specjalnie złamał nogę?

[wiekanka]

Napisane przez lexi221

Dodała też, że myślę tylko o sobie (co nie jest prawdą) mam się również zastanowić i porozmawiać z obecnym szefem o przeniesieniu do innego wydziału bo tutaj to trzeba być dyspozycyjnym. W poprzedniej pracy też miałam kierowniczkę z którą miałam problem

Napisane przez lexi221

Jakiś czas temu poszłam do szefa z prośbą o przeniesienie ale ona jest z nim na ty i niestety powiedział, że mamy się dogadać albo wyciągnie wobec mnie konsekwencje (pewnie zwolnienie).(...)Natomias t teraz po chorobie jak wróciłam do pracy to moja kierowniczka kazała mi przeprosić że poszłam na górę na "skargę". Nie zrobiłam tego ja też mam uczucia. Jak można komuś wytykać chorobę i oskarżać o planowanie ale szef nawet gdybym mu to powiedziała to i tak mi nie uwierzy.

Ty nie masz problemu tylko z kierowniczką ale i z szefem. To on nie przychylił się do twojej prośby, która była zresztą jej pomsłem. Oni sa na "TY", lubia sie i wspólpracują ze sobą. Dlatego utknelas w martwym punkncie. A tu masz rozwiazanie - albo sie dogadasz czyt. przeprosisz albo cie zwolni.
Przepraszanie za chorobe uważam jest forma przemocy i dla mniej jest mobbingiem.

Mam pytania
Rok temu, jak twoj ojciec zachorowal, tylko ty moglas opiekowac się ojcem?
Dlaczego w innej pracy też miałaś problemy z kierowniczką.

[Agoorka]

Napisane przez lexi221

Agoorka dokładnie boję się przeciwstawić albo, że powiem o dwa słowa za dużo. Wiem, że inne osoby z mojej pracy częściej chorują i raczej nikt im tego nie wytyka. Poza moja kierowniczka jest po 50 tce roznica między nami przeszło 20 lat. Nie piszcie, że jak miałam covid to była miła bo chciała mi zakupy zrobić. Skoro po powrocie do pracy od razu wyskoczyła z pretensjami tak się nie robi. Wiem, że jestem tylko pracownikiem ale jak wróciłam i niby tak strasznie dużo pracy to w ciągu dnia nie było jej dwa razy po 40 min. Mogę sobie wyobrazić co by było gdyby mnie tyle czasu nie było od razu tel po wszystkich pokojach.

Nie masz co wierzyć takiej osobie.Nie opowiadaj jej o życiu prywatnym.Tylko pole zawodowe.Podejrzewam,że ona swoim zachowaniem przesuwa Twoje granice na pozwalanie sobie wobec ciebie na więcej i więcej.Czasem czyjś brak reakcji albo strach jeszcze bardziej podsyca takie osoby.Nawet jeśli to nie mobbing,to na pewno nie jest to akceptowalne zachowanie.Muchy w nosie u szefa że względu na nieobecność pracownika to porażka,ale nie jesteś na pewno jedyną, którą to spotyka.W ostateczności nie ma możliwości, żebyś zmieniła dział?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lexi221]

Agoorka, wiekanka dziękuję za słowa wsparcia to, że poszłam jakiś czas temu do szefa i powiedziałam że panuje w moim pokoju niemiła atmosfera kierowniczka była zła, że byłam na L4 to tak jak pisałam wcześniej mam się dogadać i musiałam to zrobić. Nie pisałam wam ale oprócz kierowniczki jest też zastępca kierownika dziewczyna starsza ode mnie 3 lata. Widać, że bardzo są ze sobą zżyte kiedy ona wypisze urlop albo zadzwoni, że jej nie będzie kierowniczka nie robi jej problemu. Na początku stycznia też jej nie było 2 tygodnie bo miała mamę w szpitalu. Tylko, że ta z-ca kierownika też mnie nie lubi nieraz gdy same byłyśmy to widać było, że jest o coś wściekła ale nie wiedziałam o co. Co do mojego taty mieszkam teraz z rodzicami i wszyscy mieliśmy covid. Moi rodzice są już starsi i bardzo schorowani nue mam rrodzeństw. Co do tego, że mój tata złamał w zeszłym roku nogę to moja mama sama nie dała by rady a ja musiałam pomóc. Zwolnienia nie wzięłam wtedy tylko z tego powodu od dźwigania zaczęły boleć mnie plecy. W sumie to dzięki mnie żyje bo gdy w nocy spadł z łóżka wtedy i rozciął głowę to znalazłam go w kałuży krwi. Sorry, że się rozpisuję.Do rana nie wiem co by było.

Mam koleżankę jeszcze z pokoju która przyszła do nas pół roku temu i mówi, że razem musimy się trzymać. Bo widzi, że one się razem trzymają. Niestety przez pracę na zmiany teraz ona jest z z-ca a ja z kierowniczką. Koleżanka mówi, żebym się nie przejmowała ale nie potrafię.

Poza tym kierowniczka mówiąc, że moje koleżanki chciały wziąć wolne a przeze mnie nie mogły jest śmieszne bo ona by wtedy musiała co dziennie do pracy sama przychodzić wywołała u mnie poczucie winy. Mówienie o mnie, że myślę o sobie poniżej pasa po czym to stwierdza nie wiem mało mnie zna a ja mam za dobry charakter.

Szef niestety wiem, że trzyma jej stronę a ona i tak wszystkiego się wyprze. Czy on mnie przeniesie do innego wydziału nie wiem. Powie pewnie, że wszędzie jest komplet. Uwierzcie mi, że wrócić po takiej ciężkiej chorobie i usłyszeć o sobie takie słowa to nic miłego na dodatek nikt tego nie słyszał. Jak pomyślę, że jutro i we wtorek mam z nią siedzieć to białej gorączki dostaję.

[pfffh]

A może coś jednak jest nie halo skoro w poprzedniej pracy też miałaś problem z kierowniczką? To byłby naprawdę dziwny zbieg okoliczności, że co praca to zła kierowniczka.

Ojcem tylko Ty mogłaś się zająć, nie masz nikogo do pomocy? Może potrzebna jest profesjonalna pomoc?

[lexi221]

Co do mojej poprzedniej pracy i kierowniczki to założyłam kilka lat temu wątek płacę za swój błąd sama wtedy odeszłam bo nikt nie chciał mnie przenieść