Mam 20 lat i nie mam znajomych

[meddeline]

Cześć, chciałabym opisać swoją sytuację i zapytać czy może ktoś jest w podobnej sytuacji i również ma takie odczucia.

Rok temu skończyłam szkołę. Nigdy nie byłam jakimś odrzutkiem, wszyscy mnie lubili, a przynajmniej mi się wydawało, ale mimo to nie potrafiłam się zgrać z dużą grupą ludzi, zawsze mi się wydawało, że tam nie pasuje, brak mi tematów do rozmów lub po prostu sama z siebie źle czułam się w większym towarzystwie. Oczywiście ze wszystkimi normalnie się dogadywałam, ale nie było w tym jakiejś więzi, tylko na zasadzie prac szkolnych lub wymienienie kilku zdań na przerwie. Dlatego zawsze raczej miałam kilka znajomych, a najbardziej lubiłam być w grupach znajomych 2-4 osobowych. Pomimo to, że z mojej strony z kilkoma tymi znajomymi było mi bardzo dobrze i wydaje mi się, że im też, nawiązaliśmy głębsze relacje, spotykaliśmy się ze sobą po szkole, wyjeżdżaliśmy na wyjazdy to po jej skończeniu nasze więzi się rozluźniły. Na początku to ja po kilka razy pytałam, kiedy się spotkamy, że musimy się spotkać etc. Oczywiście wszyscy odpowiadali, że jasne, bardzo chcą, ale na tym się kończyło. Potem za pół roku znowu spróbowałam zapytać. Kiedy ja przestałam wypytywać o spotkania, bo później stwierdziłam, że tylko ja to robię to już nikt później nie pytał i tak się skończyło, że od roku nigdzie nie wyszliśmy, mamy tylko mały kontakt przez internet. Więc spisałam już szkolnych znajomych na straty no bo ileż się będę prosić.

Nie potrafię po prostu stworzyć trwałych relacji ze znajomymi i nie wiem gdzie leży problem. Mam jedyną znajomą, która była moją przyjaciółką od podstawówki, z którą utrzymuję kontakt, ale widzę, że ona też tego chce. I czasem się spotkamy. Jednak z biegiem czasu się trochę zmieniłyśmy i mamy inny styl życia.

Potrafię być w trwałych związkach, w którym aktualnie jestem. Jest mi tak dobrze, bardzo lubię towarzystwo swojego partnera. Właściwie nie czuję wielkiej potrzeby by mieć jakieś inne relacje oprócz tej z partnerem, ale z jednej strony czuję jakiś mus społeczny by mieć znajomych, mam wrażenie, że inni widzą ludzi bez znajomych jako "przegrywów" no bo jak to tak nie mieć znajomych. Z drugiej strony gdy nie jestem z partnerem to oczywiście nie żałowałabym gdybym miała kilka koleżanek, z którymi mogłabym wyjść do kawiarni czy na zakupy.

W tym roku nie udało mi się nawiązać znajomości na studiach, które były zdalne, nawet na oczy ludzi nie widziałam, poza tym po I semestrze z nich zrezygnowałam bo ogólnie stwierdziłam, że nie jest to kierunek, w który chce iść. Poszłam do pracy. Znowu bardzo dobrze się dogaduje ze znajomymi z pracy i wszyscy się lubimy. Ale znowu są to znajomości bardzo "płytkie", zamykające się w pracy.
Mam wrażenie, że ludzie po prostu nie są zainteresowani jakąś głębszą relacją ze mną pomimo, że mnie lubią i nie wiem czemu tak jest

[tajemniczy_jegomosc]

Hmm ja od znajomych sam odbiłem, stwierdziłem, że przy nich mam więcej problemów niż pożytku. Może spróbuj od strony partnera? Napewno czasem wychodzi ze znajomymi albo na jakieś imprezy. Wyjdź z nim, będziesz miała otuchę od osoby, którą znasz, pewnie miłą atmosferę w której powinnaś się odnaleźć

[meddeline]

Napisane przez tajemniczy_jegomosc

Hmm ja od znajomych sam odbiłem, stwierdziłem, że przy nich mam więcej problemów niż pożytku. Może spróbuj od strony partnera? Napewno czasem wychodzi ze znajomymi albo na jakieś imprezy. Wyjdź z nim, będziesz miała otuchę od osoby, którą znasz, pewnie miłą atmosferę w której powinnaś się odnaleźć

Właściwie mój chłopak jest takim drugim "ja" tylko w męskiej wersji. Też nie ma teraz żadnej zgranej grupy. Posiada znajomych jeszcze z podwórka, z którymi czasem ma kontakt. Właściwie tylko z jedym taki bliższy, że w miarę co jakiś czas ze sobą piszą. Jednak to coś na zasadzie mnie i mojej koleżanki z podstawówki tylko trochę częściej, bo jednak domy rodzinne pare kroków od siebie.

Kiedyś czułam się dziwnie z myślą, że nie należę do żadnej grupy znajomych, ani że nie mogę kogoś nazwać przyjacielem. Kiedy padają w rozmowach zdania typu "chcesz to zaproś jakąś koleżankę na nasz wyjazd" to wtedy myślę, że przecież ja nie mam takich koleżanek. Właściwie zaakceptowałam ten stan i nie potrzebuję szukać desperacko znajomych. Lubię w wolnym czasie spędzać czas z moim chłopakiem, który przez to, że też nie ma jakiejś paczki to poświęca czas głównie mi. Jednak fajnie by było mieć kogoś jeszcze oczywiście, poza tym przede wszystkim czuję jakąś presję społeczną i czuję się "gorsza" gdy nie mogę powiedzieć, że mam znajomych. W social mediach każdy jakby się chwalił z kim to nie jest na imprezie etc. Jakby w byciu samemu było coś złego. Oczywiście jasne, że jak ktoś ma znajomych to robi z nimi zdjęcia, jednak w większości takich relację widzę jakiś dziwny lans na to, że się z tym i z tamtym jest, niż żeby ogólnie spędzać z nimi czas. Poza tym pomimo, że kocham bardzo mojego chłopaka i czuję, że jest moją bratnią duszą to boję się, że kiedyś go nie będzie, a wtedy pozostanę sama i nie będę się miała nawet do nikogo odezwać. Bo w końcu nic nie jest pewne. To głównie mnie przeraża :/

[dominika152]

Napisane przez meddeline

W social mediach każdy jakby się chwalił z kim to nie jest na imprezie etc. Jakby w byciu samemu było coś złego. Oczywiście jasne, że jak ktoś ma znajomych to robi z nimi zdjęcia, jednak w większości takich relację widzę jakiś dziwny lans na to, że się z tym i z tamtym jest, niż żeby ogólnie spędzać z nimi czas.

To nie jest tak, że ludzie się tym chwalą. Jeżeli spędzasz z kimś fajne chwile to chyba jasne, że chcesz to uwiecznić i mieć miłe wspomnienia w jakiś sposób zmaterializowane. Inni ludzie są po prostu ważni, jedni wstawiają zdjęcia ze znajomymi, a inni zdjęcia drogich przedmiotów. Co pokazuje co jest ważniejsze dla człowieka - rzeczy materialne czy relacje miedzyludzkie. Kazdy ma inny system wartości.

Natomiast moim zdaniem jeżeli jakaś osoba praktycznie nie ma znajomych, nie ma zdjęć ze znajomymi - budzi we mnie podświadomie jakąś niechęć. Przypisanie łatki - "skoro nie ma znajomych i zdjęć z nimi to musi być coś z nim/nią nie tak". Niekoniecznie tak musi być, ale taki automat ma chyba każdy człowiek.

To jakimi ludźmi się człowieka otacza to jest w pewnym sensie wizytówka i wyznacznik wartości. Jeżeli nie ma nikogo - to być może dana osoba jest nudna, narcystyczna, przesadnie egoistyczna lub chora, aspołeczna. Wartościowe osoby raczej nie są samotnikami, ludzi ciągnie do fajnych osób.

[tajemniczy_jegomosc]

Możesz chodzić na eventy i imprezy związane z tyn co lubisz. Są spotkania forumowiczów, są koncerty, imprezy. Sporo osób tak poznałem Możesz też alternatywnie znaleźć pasję np. granie na instrumencie, sport itp. Zwykle mam tyle zajęć, że nie mam czasu na nudę, a już tym bardziej w Twoim przypadku partnera Na Twoim miejscu znalazłbym sobie jakieś hobby, a w międzyczasie np. za rok na uczelni poznawał nowych znajomych

[meddeline]

Napisane przez dominika152

To nie jest tak, że ludzie się tym chwalą. Jeżeli spędzasz z kimś fajne chwile to chyba jasne, że chcesz to uwiecznić i mieć miłe wspomnienia w jakiś sposób zmaterializowane. Inni ludzie są po prostu ważni, jedni wstawiają zdjęcia ze znajomymi, a inni zdjęcia drogich przedmiotów. Co pokazuje co jest ważniejsze dla człowieka - rzeczy materialne czy relacje miedzyludzkie. Kazdy ma inny system wartości.

Natomiast moim zdaniem jeżeli jakaś osoba praktycznie nie ma znajomych, nie ma zdjęć ze znajomymi - budzi we mnie podświadomie jakąś niechęć. Przypisanie łatki - "skoro nie ma znajomych i zdjęć z nimi to musi być coś z nim/nią nie tak". Niekoniecznie tak musi być, ale taki automat ma chyba każdy człowiek.

To jakimi ludźmi się człowieka otacza to jest w pewnym sensie wizytówka i wyznacznik wartości. Jeżeli nie ma nikogo - to być może dana osoba jest nudna, narcystyczna, przesadnie egoistyczna lub chora, aspołeczna. Wartościowe osoby raczej nie są samotnikami, ludzi ciągnie do fajnych osób.

Nie zgodziłabym się do końca z tobą. Według mnie masz trochę stereotypowe podejście co do osób, które z jakiegoś powodu są samotne. Właśnie takie podejście jest dosyć krzywdzące, tymbardziej szukając wsparcia i osób z podobnymi problemami. Tak naprawdę samotni to nie tylko ci, którzy są jakimiś outsiderami i dziwakami. Ja się przynajmniej tak nie czuję, zawsze byłam normalną nastolatką, lubiącą te same rzeczy co inni, kupującą rzeczy w galeriach, akceptowaną przez rówieśników. Z moich obserwacji innych jednak ciągnie również do ludzi, którzy są narcystyczni i zadufani w sobie, robiący wokół siebie szum i nie mają nic do zaoferowania. Smuci mnie takie podejście.

Ok, tak jak mówiłam rozumiem, że ktoś robi sobie zdjęcia ze znajomymi i mnie to w ogóle nie dziwi. Ludzie od lat robili sobie zdjęcia, gromadzili albumy. Jednak bardziej chodziło mi o to, że jest jakaś impreza, koncert cokolwiek to jednak zamiast się bawić z gronie to niektórzy przez większą ilość czasu spędzają czas na telefonie robiąc zdjęcia i kreują swoje idealne życie, żeby pokazać jak super się bawią i wrzucić coś by inni nie pomyśleli sobie, że są właśnie samotnikami dziwakami. Oczywiście nie mówię tutaj o wszystkich.

---------- Dopisano o 14:49 ---------- Poprzedni post napisano o 14:39 ----------

Napisane przez tajemniczy_jegomosc

Możesz chodzić na eventy i imprezy związane z tyn co lubisz. Są spotkania forumowiczów, są koncerty, imprezy. Sporo osób tak poznałem Możesz też alternatywnie znaleźć pasję np. granie na instrumencie, sport itp. Zwykle mam tyle zajęć, że nie mam czasu na nudę, a już tym bardziej w Twoim przypadku partnera Na Twoim miejscu znalazłbym sobie jakieś hobby, a w międzyczasie np. za rok na uczelni poznawał nowych znajomych

Jasne, mam taki zamiar. W sumie tak jak pisałam wcale się nie nudzę i akceptuje swoje życie. Potrafię poznawać ludzi i nimi gadać tylko po prostu nie potrafię stworzyć jakiejś głębszej relacji, coś tak jak grupa przyjaciół, takich znajomych, do których mogłabym teraz napisać i zapytać czy wyjdziemy na kawę. Moje znajomości są płytkie i zamykają się tylko w jakichś dziedzinach, pomijając dawne relacje ze szkoły, które się porozchodziły

[primomora01]

Dokładnie mam ten sam problem co i mam 20 lat tylko szkołę skończyłem w tym roku a dokładnie dzisiejszego dnia. sam mam tylko z 4 kolegów na stałe i od czasu do czasu z osobami z swojej klasy z byłej szkoły i czasami z swojej średniej się spotkałem na jakiś "melanż" w jakiejś dziupli czy innym lesie tak jak dziś na zakończenie roku różni ludzie z mojej szkoły ( są to tylko jedno razowe spodnia i czasami minę np z 2 miechy i dopiero los nas złączy teraz wiem że takie spotkania to będa naprawdę rzadkość więc pielęgnuje znajomość z tymi 4oma! Mam pasje które rozmijam uprawiam sport w mirę możliwości nie odstaję od nikogo znacznie chociaż mi się tak wydaję i mam taki problem w tym wszystkim mam 20 lat i wyglądam nadal na 14/15 coś takiego i drugim problemem jest waga a dokładnie 55kg przy wzroście 175! I jest 1 wyjątek ja nie mam dziewczyny i szczerze nigdy nie miałem ale według mnie na takie rzeczy warto poczekać nawet i do końca swoich dni! No generalne możesz mnie jeszcze popytać o parę rzeczy.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez primomora01

Dokładnie mam ten sam problem co i mam 20 lat tylko szkołę skończyłem w tym roku a dokładnie dzisiejszego dnia. sam mam tylko z 4 kolegów na stałe i od czasu do czasu z osobami z swojej klasy z byłej szkoły i czasami z swojej średniej się spotkałem na jakiś "melanż" w jakiejś dziupli czy innym lesie tak jak dziś na zakończenie roku różni ludzie z mojej szkoły ( są to tylko jedno razowe spodnia i czasami minę np z 2 miechy i dopiero los nas złączy teraz wiem że takie spotkania to będa naprawdę rzadkość więc pielęgnuje znajomość z tymi 4oma! Mam pasje które rozmijam uprawiam sport w mirę możliwości nie odstaję od nikogo znacznie chociaż mi się tak wydaję i mam taki problem w tym wszystkim mam 20 lat i wyglądam nadal na 14/15 coś takiego i drugim problemem jest waga a dokładnie 55kg przy wzroście 175! I jest 1 wyjątek ja nie mam dziewczyny i szczerze nigdy nie miałem ale według mnie na takie rzeczy warto poczekać nawet i do końca swoich dni! No generalne możesz mnie jeszcze popytać o parę rzeczy.

Utrzymywanie stałego kontaktu z 4 znajomymi to mało jest?

[meddeline]

Napisane przez primomora01

Dokładnie mam ten sam problem co i mam 20 lat tylko szkołę skończyłem w tym roku a dokładnie dzisiejszego dnia. sam mam tylko z 4 kolegów na stałe i od czasu do czasu z osobami z swojej klasy z byłej szkoły i czasami z swojej średniej się spotkałem na jakiś "melanż" w jakiejś dziupli czy innym lesie tak jak dziś na zakończenie roku różni ludzie z mojej szkoły ( są to tylko jedno razowe spodnia i czasami minę np z 2 miechy i dopiero los nas złączy teraz wiem że takie spotkania to będa naprawdę rzadkość więc pielęgnuje znajomość z tymi 4oma! Mam pasje które rozmijam uprawiam sport w mirę możliwości nie odstaję od nikogo znacznie chociaż mi się tak wydaję i mam taki problem w tym wszystkim mam 20 lat i wyglądam nadal na 14/15 coś takiego i drugim problemem jest waga a dokładnie 55kg przy wzroście 175! I jest 1 wyjątek ja nie mam dziewczyny i szczerze nigdy nie miałem ale według mnie na takie rzeczy warto poczekać nawet i do końca swoich dni! No generalne możesz mnie jeszcze popytać o parę rzeczy.

Myślę, że 4 znajomych to już coś, jeśli mówisz, że są to stałe relacje. Za wczasu o nie dbaj jeśli oczywiście znajomym też na tym zależy bo po szkole bywa jak widać różnie gdy każdy idzie w swoją stronę. Oczywiście wśród znajomych też można się czuć samotnie. Jednak to nie to samo jak brak stałych znajomych.

[primomora01]

Napisane przez meddeline

Myślę, że 4 znajomych to już coś, jeśli mówisz, że są to stałe relacje. Za wczasu o nie dbaj jeśli oczywiście znajomym też na tym zależy bo po szkole bywa jak widać różnie gdy każdy idzie w swoją stronę. Oczywiście wśród znajomych też można się czuć samotnie. Jednak to nie to samo jak brak stałych znajomych.

No nie to całkiem zgrana ekipka ludzi dokładnie 4 oni skończyli szkołę rok temu są z mojego rocznika utrzymuje z nimi takie kontakty bo są w miarę ogrnieci nie to co z mojej klasy ludzie cały czas na przerwach ćpali i walili wiadra dokładnie to co każdą przerwę dzis na zakończenie roku z nimi byłem oraz z nimi ludźmi z mojej szkoły a ten zwany "Melanż" Powiem ci że śię szybko zakończył! jak ty mówisz każdy mnie lubi a tak mi śie wydaję a raczej słowo toleruję by było tu wykazane umiem rozmawiać z ludźmi chociaż wole czasem im wysłuchać a potem stopniowo wchodzić do rozmowy ( dłuższe rozmowy mnie męczą ) chociaż w moich wypowiedziach próbuje wypowiedzieć dużo słów zawsze mi się wydało że jestem inny od wszystkich taki nadpobudliwy i czasem cichy!

---------- Dopisano o 23:07 ---------- Poprzedni post napisano o 22:53 ----------

Napisane przez meddeline

Myślę, że 4 znajomych to już coś, jeśli mówisz, że są to stałe relacje. Za wczasu o nie dbaj jeśli oczywiście znajomym też na tym zależy bo po szkole bywa jak widać różnie gdy każdy idzie w swoją stronę. Oczywiście wśród znajomych też można się czuć samotnie. Jednak to nie to samo jak brak stałych znajomych.

Tak spotyka się z tą 4ką znajomych stale i tylko z nimi ( No pojawiają śię też jakieś epizody jak wieczorem w łikend wyjdę na jakąś przechadzkę i znajdę jakiś znajomych z poprzednich szkół i śię do nich przyłączam no i sobie rozmawiamy itp ) No ale z tym pielęgnowaniem znajomości masz racje czasami mi odwala/odkleja i potrafię być dla nich niemiły muszę śię dla nich zmienić i być bardziej miły a nie arogancki bo ta 4 znajomych mi tylko zostanie a inni odejdą w swoją stronę!

[tajemniczy_jegomosc]

Paranoja to było trochę nie na miejscu. Jedni otaczają się dziesiątkami znajomych, inni np. paroma, bądź żadnymi.



Co do posta autorki. Jako Wasz rówieśnik też mam podobnie, 2-3 kolegów z którymi można gdzieś wyjść, ale to ten typ znajomych, który na zdanie: "jedziemy w góry" mówi: "nie chce mi się", a nie "kiedy"

Jeszcze ze 3ech mam takich w sam raz na raz. Na godzinę i ani chwili dłużej Myślę że szukanie nie ma sensu. Zająłem się inwestowaniem czasu w siebie i wiem, że to do mnie wróci. Widzisz, jak zapewne wiesz inwestowanie w relację z ludźmi wymaga czasu, który pójdzie albo na marne, albo zaowocuje dobrą znajomością. Ja stwierdziłem, że rozwinę swoje pasje i w tych kręgach będę szukał znajomych

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez tajemniczy_jegomosc

Paranoja to było trochę nie na miejscu. Jedni otaczają się dziesiątkami znajomych, inni np. paroma, bądź żadnymi.

Ale co nie na miejscu było dokładnie?

[tajemniczy_jegomosc]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88776917]Utrzymywanie stałego kontaktu z 4 znajomymi to mało jest?[/QUOTE]

właśnie to

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez tajemniczy_jegomosc

właśnie to

Nadal nie rozumiem co w tym niestosownego. Możesz wyjaśnić, jeżeli ty wiesz.

[8bac9f5df3a36732c28de3d8e2d1a8256df30ee9_62181cf51fda4]

ale z jednej strony czuję jakiś mus społeczny by mieć znajomych, mam wrażenie, że inni widzą ludzi bez znajomych jako "przegrywów" no bo jak to tak nie mieć znajomych

Zastanów się nad tym czy chcesz być dalej mentalnym niewolnikiem presji społecznej. Tak naprawdę to większość ludzi skupia się na swoich sprawach i nie mieli ciągle w głowie informacji że ktoś nie ma znajomych.

[meddeline]

[1=8bac9f5df3a36732c28de3d 8e2d1a8256df30ee9_62181cf 51fda4;88778866]Zastanów się nad tym czy chcesz być dalej mentalnym niewolnikiem presji społecznej. Tak naprawdę to większość ludzi skupia się na swoich sprawach i nie mieli ciągle w głowie informacji że ktoś nie ma znajomych.[/QUOTE]

Nie chcę, jednak ciężko opędzić się od takich myśli, sprawiają, że czuję się w jakiś sposób gorsza innych, tych którzy mają znajomych. Nawet w tym wątku ktoś stwierdził, że nie posiadanie akurat znajomych to coś dziwnego i tacy ludzie to dziwacy. Można powiedzieć, że nie muszę zwracać uwagi co myślą o mnie inni jednak ciężko mi 100% to olać.

[primomora01]

Napisane przez meddeline

Nie chcę, jednak ciężko opędzić się od takich myśli, sprawiają, że czuję się w jakiś sposób gorsza innych, tych którzy mają znajomych. Nawet w tym wątku ktoś stwierdził, że nie posiadanie akurat znajomych to coś dziwnego i tacy ludzie to dziwacy. Można powiedzieć, że nie muszę zwracać uwagi co myślą o mnie inni jednak ciężko mi 100% to olać.

Nie przejmuj śię tym co mówią innych to jest twoje życie czy ich? Mam pytanie jak poznałaś swojego chłopaka on ma jakiś znajomych?