Jak uzyskać dystans do pracy?

[08c7cbc1c0d531be9e51934d16bbb4732386b516_63def18200ca5]

Słuchajcie, jak uzyskać trochę dystansu do życia zawodowego? Kiedy na przykład ktoś mnie opieprza za nic, kiedy robię bardzo duże nadgodziny, żeby coś dam zadziałało i dostaję za to tylko po głowie bo jakiś manager mnie nie lubi.

Podobne rzeczy aktualnie sprawiają, że cały weekend mam do wyrzucenia, bo na przemian jestem zła i płaczę.

Terapię miałam, ale wydaje mi się, że psycholog miał nieco wyidealizowane podejście na pracę (stawiał nacisk na stawianie granic i podobnych, co w korpo powiedzmy jest skuteczne tylko w pewnym stopniu).

[Pedro94]

No nie wiem, chyba po prostu zacznij ten dystans budować? Małymi krokami. Przekonaj się, że nic ci się nie stanie. Pójdź na kilka rozmów o pracę, jak zobaczysz że masz wartość na rynku pracy i możesz ją zmienić to łatwiej będzie Ci być asertywną.

[Azhaar]

[1=08c7cbc1c0d531be9e51934 d16bbb4732386b516_63def18 200ca5;89141292]Słuchajcie, jak uzyskać trochę dystansu do życia zawodowego? Kiedy na przykład ktoś mnie opieprza za nic, kiedy robię bardzo duże nadgodziny, żeby coś dam zadziałało i dostaję za to tylko po głowie bo jakiś manager mnie nie lubi.

Podobne rzeczy aktualnie sprawiają, że cały weekend mam do wyrzucenia, bo na przemian jestem zła i płaczę.

Terapię miałam, ale wydaje mi się, że psycholog miał nieco wyidealizowane podejście na pracę (stawiał nacisk na stawianie granic i podobnych, co w korpo powiedzmy jest skuteczne tylko w pewnym stopniu).[/QUOTE]


Każda sytuacja jest inna, wiec cięzko oceniać na podstawie takiego opisu.

U każdego będzie inaczej.

Z jednej strony doświadczenie i czas buduje odporność na takie sytuacje. Zależy też od branży i jak pewnie czujesz się na rynku pracy - jak masz dobrą fuchę, to masz bardziej wywalone, bo jak Cię nie lubią w jednej robocie, to wiesz, że możesz zawsze szukać innej więc w sumie whatever.

Opieprz za nic - zdarza się. Znowu zależy jak często to się zdarza i jakie są okoliczności. Inni ludzie w pracy to też zwykli ludzie. Czasami po prostu mają gorszy dzień i wkurzą się o nic. Czasami jest też tak, że chcialaś dobrze, ale dla kogoś i tak wyszło źle - trudno. Nie dogodzisz każdemu.

Ktoś Cię nie lubi - bywa. Jednych się w pracy lubi, innych nie. Pytanie jak bardzo Ci się za to obrywa. Ja to w takich momentach zazwyczaj wyczekuję aż dana osoba po prostu się przeniesie do innego działu / zmieni robotę W obecnych czasach mało kto pracuje 20 lat na tym samym stanowisku.

Ale oczywiście może być tak, że dana praca może być jednak zbyt stresująca i może wykończyć. Nie ma jednej recepty na to, bo każdy ma inną odporność na takie sytuacje. Są ludzie, którzy mają wywalone na wszystko.

Jak masz szefa psychola, to niewiele moze pomóc oprócz zmiany roboty.

Możesz też faktycznie zmienić trochę zmienić podejście. Robisz nadgodziny a i tak dostajesz o☠☠☠☠☠☠☠? Musisz je robić czy to była dobrowolna inicjatywa? Jak dobrowolna, to następnym razem olej.

[izan1222]

Pani psycholog radziła mi, abym wyobraziła sobie co może się stać najgorszego, jeżeli nie będę przejmować się pracą i jaki to ma wpływ na moje życie. Poza tym wypracowałyśmy z psycholog pewne mechanizmy obronne przed niszczącą mnie krytyką w pracy (często nieuzasadnioną) Pomogło. Pogodziłam się z tym, że mogę dostać nawet wypowiedzenie. Poza tym każdego ranka idę teraz do pracy z myślą, że odpracuję 8 godz i do widzenia, w głowie mam przekreślone osoby których szczerze nie znoszę.

Nie mam już lęków jak wcześniej w niedzielę wieczorem.

[08c7cbc1c0d531be9e51934d16bbb4732386b516_63def18200ca5]

Napisane przez izan1222

Pani psycholog radziła mi, abym wyobraziła sobie co może się stać najgorszego, jeżeli nie będę przejmować się pracą i jaki to ma wpływ na moje życie. Poza tym wypracowałyśmy z psycholog pewne mechanizmy obronne przed niszczącą mnie krytyką w pracy (często nieuzasadnioną) Pomogło. Pogodziłam się z tym, że mogę dostać nawet wypowiedzenie.

Jakie to mechanizmy? Mnie na samą myśl, że szef dał mi feedback, który uważam za miejscami idiotyczny bierze straszna złość.

---------- Dopisano o 19:02 ---------- Poprzedni post napisano o 18:49 ----------

Napisane przez Azhaar

Możesz też faktycznie zmienić trochę zmienić podejście. Robisz nadgodziny a i tak dostajesz o☠☠☠☠☠☠☠? Musisz je robić czy to była dobrowolna inicjatywa? Jak dobrowolna, to następnym razem olej.

Powiedziano, że jak nie będę robiła to będzie to miało wpływ na moją ocenę roczną.

Wiem, że to nielegalne i nieetyczne.

[6f270d4e8c6dcf778f6b7eaa339056f9e260a162_657a458271287]

Moim zdaniem nie pomoże tu dystans ani terapia, tylko zmiana pracy - szukałabym innego zajęcia.

[izan1222]

[1=08c7cbc1c0d531be9e51934 d16bbb4732386b516_63def18 200ca5;89141451]Jakie to mechanizmy? Mnie na samą myśl, że szef dał mi feedback, który uważam za miejscami idiotyczny bierze straszna złość.[COLOR="Silver"]


Np. analiza swoich myśli i odczuć, a potem ocena, jaki wpływ mają na moje życie całościowo. To akurat pomaga przy stanach lękowych i daje szerszy kontekst. Poza tym w czasie nieuzasadnionej krytyki warto wypracować myśli, które będą Cię chroniły przed taką krytyką, dzięki temu nie będzie Cię to bardzo dotykało. Akurat u mnie działa myśl - spływa to ze mnie jak po kaczce, a raczej wyobrażam sobie taką kaczkę i u mnie, jakkolwiek to zabrzmi, działa. Mogę polecić także książkę zalecaną przez moją psycholog w kontekście lęków -,,Dorastanie bez lęków'- kierowana co prawda do nastolatków, ale zawiera szereg ciekawych uwag, które warto przemyśleć

[Ellen_Ripley]

[1=6f270d4e8c6dcf778f6b7ea a339056f9e260a162_657a458 271287;89141504]Moim zdaniem nie pomoże tu dystans ani terapia, tylko zmiana pracy - szukałabym innego zajęcia.[/QUOTE]

Jak wyżej. Życie jest za krótkie na takie szarpanie się i pracę w ciągłym stresie. Jeżeli trzeba nieustannie sięgać po pomoc psychologa i wypracowywać jakieś piętrowe mechanizmy obronne, bo praca przysparza aż takiego stresu, to raczej czas zmienić pracę a nie próbować zmieniać siebie dla niej.

[dieRaserei]

Napisane przez Ellen_Ripley

Jak wyżej. Życie jest za krótkie na takie szarpanie się i pracę w ciągłym stresie. Jeżeli trzeba nieustannie sięgać po pomoc psychologa i wypracowywać jakieś piętrowe mechanizmy obronne, bo praca przysparza aż takiego stresu, to raczej czas zmienić pracę a nie próbować zmieniać siebie dla niej.

Zgadzam się. Ja też bardzo przejmowałam się praca, weekendy miałam wyjete z życia, ciagle przeżywałam co w pracy po pracy, stres taki, ze mi mózg wyłaczało, nie wiedziałam kompletnie nic, co się wydarzyło, poszłam na terapie i co? Doszłysmy do wniosku,ze skoro nie chce zmieniać firmy to może dział? I stało się, zmieniam dział - stres jak ręką odjął. Skoro ten dział był jedynym, o którym musiałam rozmawiac na terapii znaczy, że coś było tu nie w porządku i nie ma sensu się męczyć.