Czaił się we friend zone przez niemal 10 lat...?

Papperina · 2022-06-26, 22:50

Cześć.
Jestem w dość niezręcznej i nieprzyjemnej sytuacji.
Mam przyjaciela, z którym przyjaźnię się już prawie 10 lat.
Wcześniej przez krótki czas umawialiśmy się na randki, ale po tym, jak doszłam do wniosku, że nie widzę siebie z nim w związku, zerwałam tą znajomość.
Potem nie widzieliśmy się długo, on był przez 2 lata za granicą, posyłaliśmy sobie tylko życzenia na święta.
Pewnego razu napisał, że wraca do Polski i czy byśmy się po jego powrocie nie wybrali razem na rowery na wycieczkę. Pomyślałam, że minęły już prawie 3 lata, jak się ostatnio widzieliśmy, a ja bardzo lubię takie wypady i on też lubi, więc może uznał, że można odnowić kontakt na zasadzie wspólnego hobby i przyjaźni. Wolałam mimo wszystko, żeby było wszystko jasne i napisalam do niego, że ja nie jestem zainteresowana już randkowaniem, ale jeśli chodzi mu tylko o spędzenie miło czasu na świeżym powietrzu, to w takim razie chętnie.
Później jeszcze upewniłam się w rozmowie na żywo, że zrozumiał, o co mi chodzi i nie wyobraża sobie czegoś.
Spotkaliśmy się wtedy i było miło, nie dawał mi jakichś sygnałów, podtekstów, więc uznałam, że jest OK.
Po pewnym czasie pojawiły się jednak dziwne żarty. Czasem jak mu mówiłam, że "dzięki, że na mnie poczekałeś", to odpowiadał "jak kocha, to poczeka". Sądziłam, że tak sobie żartuje. Ale jak któryś raz to samo powiedział, to go ochrzaniłam, bo zaczęły mnie jednak te jego żarty denerwować i czułam się skrępowana. Po tym ochrzanie przestał tak mowić, albo mówił bardzo rzadko, bo nie pamiętam takich sytuacji.
Ogółem też był dla mnie zawsze bardzo miły. Ale wydawało mi się, że on dla każdego jest taki przymilny, na co nawet znalazłam parę przykładów, więc myślałam, że taki ma sposób bycia.
Spotykaliśmy się różnie, latem częściej, zimą rzadko, bo wtedy zła pogoda na rowery czy spacery, to czasem nawet całą zimę się nie widzieliśmy. Latem zdarzało się z kolei, że nawet i 2-3 razy w miesiącu gdzieś wspólnie wyskoczyliśmy na cały dzień.
Ale w każdym razie nie byliśmy bynajmniej jak jakies papużki nierozłączki.
Kontakty telefon/mail też były czasem częstsze, czasem rzadsze, średnio może raz na 2 tygodnie by tego wypadało. Sama starałam się nieco ograniczać w tych kontaktach, bo zawsze sobie myślałam, że jestem tylko koleżanką i nie mam prawa komuś zabierać dużo czasu. Że on powinien sobie kogoś znaleźć normalnie i tej osobie czas poświęcać, a nie mi. Dlatego uważałam, żeby za dużo mojego przyjaciela nie "obluszczać".
Jednak muszę przyznać, że ja mu bardzo zaufałam i się dość często zwierzałam z rożnych moich problemów. Ale on sam zachęcał, mówił, że lubi mnie słuchać.
Teraz, jak myślałam o tym, to troche dziwiło mnie, że czasem mowił, że lubi słuchać mojego głosu. To mówił wtedy, jak ja mówiłam np. "przepraszam, że tak dlugo ci nawijałam, powinnam już była się rozłączyć". A on, że lubi mojego głosu słuchać. Ale zrzucałam to na karb jego stylu bycia, nieco "przymilnego", jak to sobie nazwałam.
Poza tym, co opisałam, to muszę przyznać, że dobrze się krył (o ile coś do mnie naprawdę czuje, a nie wkręciłam sobie tego wszystkiego

). Nie było w tym nic takiego wyraźnego, dla mnie to on zachowywał się jak dobry kumpel. A nawet miałam kumpli, którzy więcej jakichś aluzji, czy wręcz sprośnych żartów, uskuteczniali i to do wszystkich dziewczyn-koleżanek, więc chyba trochę też to mogło spaczyć moje postrzeganie, bo po tym myślałam, że każdy facet jak ma koleżankę/przyjaciółkę, to coś tam będzie "słodził", czy żartował z podtekstami i nie brałam takiego gadania za poważnie.
Dlatego byłam bardzo zaskoczona, jak ostatnio znowu mi wyskoczył z tym "kocha, to poczeka", a na to ja do niego "To co, kochasz mnie?", a wtedy on się właściwie wykręcił od odpowiedzi, bo powiedział tylko: "na pewne pytania nie ma odpowiedzi".
Hm, a jak dla mnie, to akurat na to pytanie odpowiedź jest. Tylko widocznie on nie chciał mi jej wyjawić.
Teraz moje pytanie do was. Bo oczywiście chcę tą sytuację wyjaśnić, nie będę dalej się spotykać z facetem jakby nigdy nic, skoro właściwie wyznał mi miłość. Żarty, czy nie żarty, dla mnie to było mega dziwne, a przede wszystkim ta jego pokrętna odpowiedź na moje wprost pytanie. I bynajmniej nie bylo mi do śmiechu, tylko mnie zestresowało to. Czyli na poziomie emocjonalnym nie odebrałam tego jako żarty. Myślę, że to była aluzja po prostu, wyznanie, tylko takie nie wprost. No więc teraz pytanie: jak byście taką rozmowę przeprowadziły? Co mu mam powiedzieć? I czy w ogóle jest sens wnikać w to wszystko, pytać go co czuje i jak widzi tą relację, tłumaczyć mu, że z mojej strony nie ma na co liczyć i nic więcej z tego nie będzie nigdy, próbować naprowadzić tą relację na inne tory? Bo może on sobie uroił, że to się jakoś rozwinie, narobił sobie nadziei, no to może trzeba mu jasno wytłumaczyć, że choćby sobie i czekał do usr. śmierci, to nie będzie nic i tyle. I wtedy będzie wszystko jasne, i jeśli ma jakieś nadzieje, to odpuści? A może jest nawet jakaś szansa, że to było na żarty tylko? Nie wiem, może jeszcze z tego być dalej przyjaźń, jak myślicie? Czy wszystko jest tu raczej jasne i tylko teraz należy się pożegnać z panem?
Dla mnie to nie jest łatwe wszystko, bo przywiązałam się do niego, bardzo go polubiłam i zaufałam, naprawdę sądziłam, że to mój szczery przyjaciel, a amory mu uleciały z głowy dawno temu... Dlatego się motam, co mam zrobić, jak z nim porozmawiać, a nie chciałabym też go urazić, wiadomo... Tak że sytuacja nie jest łatwa dla mnie

bloom26 · 2022-06-26, 23:19

Tu nie ma innej opcji jak szczera poważna rozmowa. Inaczej się tego nie dowiesz co do Ciebie czuje.

Powiedzenie mu wprost jak widzisz tą relację to nie jest żadne urażenie go. A skoro facet faktycznie sobie robi jakieś nadzieje to warto by może go uświadomić, że nic między wami nie ma/nie będzie. Po co masz go tyle friendzonować? Postaw sprawę jasno i tyle.

**93c415117c97e4de5dd6a9da4f68eac238056681_62f82d1ce6160** · 2022-06-26, 23:29

Jezu jak czytam z jaką niechęcią się o tym typie wypowiadasz, to aż mi jest przykro. Nie wiem jak tępym trzeba być, żeby tkwić w relacji z dziewczyną, która co chwile ci przypomina, że absolutnie nie ma szans na żadną relację romantyczną. To jest wręcz uwłaczające. Zerwij z nim kontakt dla jego dobra, bo facet porzucił swoją godność.

skara · 2022-06-26, 23:32

Ja też bym szczerze pogadała. Delikatnie, ze zrozumieniem, ale też dobitnie. I jak trzeba to bym wygasiła znajomość żeby on nie cierpiał.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mija62 · 2022-06-27, 00:33

Ja tam nie widzę żadnych oznak jego zakochania, ot tak sobie coś gada, widocznie ma to w nawyku, jak niektórzy 'no nie'.

chwast · 2022-06-27, 06:58

Z tego co napisałaś, to wyglada jakbyś to Ty coś do niego czuła, cały czas analizowała jego zachowania pod kątem romantycznym, jakieś myślenie w stylu „a nie chcę by sobie coś pomyślał”, no i teraz ten wAtek…

Sent from my iPhone using Tapatalk

Ellen_Ripley · 2022-06-27, 12:46

Cytat:

Napisane przez chwast

Z tego co napisałaś, to wyglada jakbyś to Ty coś do niego czuła, cały czas analizowała jego zachowania pod kątem romantycznym, jakieś myślenie w stylu „a nie chcę by sobie coś pomyślał”, no i teraz ten wAtek…

Dokładnie.

I am Rock · 2022-06-27, 13:33

Chyba żyjesz nadzieją, że coś między wami będzie. Usiłujesz sprowokować jakieś wyznania, a tu niespodzianka, bo on nic nie wyznał.
Jakie ty rozmowy chcesz przeprowadzać? Po co?

goslawka · 2022-06-27, 20:16

Strasznie rozbijasz kupę na atomy. Przyjaźnicie się, spędzacie razem czas to pewnie cie kocha, ale w ogóle to są różne oblicza miłości. Ja kocham moich przyjaciół. Wszystkich, bez względu na płeć. Ba, ja nawet kocham mojego lekarza

ponieważ jest cudownym człowiekiem. Jak dla mnie to jesteś zasiksowana na punkcie "ojej żeby tylko on się nie zakochał"

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Papperina · 2022-06-27, 22:15

Dzięki za odpowiedzi

Zwłaszcza mnie najbardziej pocieszyłyście @Mija62 i @goslawka

Może rzeczywiście tak tylko sobie gadał, a ja wpadłam już w jakąś panikę, że narobił sobie Bóg wie jakich nadziei co do mnie

Głupie parę słów i tak się wystraszylam, heh.
Jejku, zaczęłam nawet się zastanawiać nad takimi rzeczami przykładowo, dlaczego on jest sam przez tyle lat. Bo mówił kiedyś, że chce się ożenić, a kompletnie nic nie robi w tym kierunku. Jakoś sobie też wkręciłam, że różne takie jego drobne gesty i słowa (przykładowo, że spotkania ze mną są ważniejsze, niż z kolegami, albo, że mam nieprzeciętną urodę), mogłyby świadczyć o jego zakochaniu, i że może on na coś liczy po kryjomu. I że może nawet przez to nie szuka sobie kobiety...
Ale przecież to nie musi być ze mną w ogóle związane, że nie szuka. Może być 100 innych powodów. Może on tylko bardzo mnie lubi i tyle

A z tym "kocha to poczeka" to może nie jest wcale jakaś dwuznaczność i aluzja, tylko takie głupie żarty.
Czyli chyba czarne scenariusze to tylko w mojej głowie

@Kornell95, Ty masz trochę rację, że jakoś źle o nim zaczęłam myśleć. Bo przecież gdyby tak było, że się tyle czaił, to musiałby mieć nieźle zryty beret, poważne zaburzenia psychiczne raczej. Ja wiem, że on ma pewne problemy ze sobą, ale myślę, że jednak nie aż takiego kalibru

Więc tu powinnam się uderzyć w pierś, że podejrzewałam przyjaciela o coś tak chorego, głupiego, tak źle o nim przez jakiś czas myślałam. A to przecież fajny, poczciwy chłopak, nie wydaje mi sie, że jakiś psychopata jak z podrzędnego trilleru, który nagle wyskoczy z nie wiadomo czym

To tylko ta moja wybujała wyobraźnia i czarnowidztwo raczej...
@bloom26, @skara - tak własnie zamierzam zrobić, jak napisałyście. Porozmawiać delikatnie i sobie wyjaśnić sprawy. Bo jednak mnie się nie podobają te żarty i trzeba mu powiedzieć, że mnie takie gadki krępują i denerwują tylko, a nie bawią. Jeśli mnie lubi, to ma inne sposoby okazania tego, nie musi gadać akurat takiego czegoś o "kochaniu", co się mi jakoś dziwnie kojarzy u faceta, żeby tak koleżance mówił. Nie będę mu mówić oczywiście, że mnie to aż tak zestresowalo i co sobie nawyobrażałam o jego stanie mentalnym, bo byłoby mu przykro, wiadomo. Tylko powiem, że tak dla pewności chciałabym wiedzieć, czy satysfakcjonuje go taka czysto przyjacielska relacja i czy sobie nie narobił może jakichś nadziei, że się to rozwinie w coś więcej, bo wolałabym mieć 100% jasność po prostu. I wyjaśnię, że jego żart ostatnio brzmiał trochę jak aluzja i dlatego zaczęłam rozmyślać i się teraz pytam.
Tak, myślę, że to nie żadna obraza dla kogoś, że się zapytam czy ma jakieś większe nadzieje, że relacja się rozwinie w inną stronę, czy ich nie ma.
@chawast, @Ellen_Ripley, @I am Rock - akurat w tym przypadku kompletnie nie macie racji. Ja wcale nie chcę, żeby on coś więcej do mnie czuł. Zależy mi na nim, ale jako na przyjacielu. Długo się znamy i po prostu lubię go, fajnie czas razem spędzamy. Brakowałoby mi tego, gdybyśmy musieli urwać kontakt. Jest ta relacja dla mnie wartościowa taka, jaka dotąd była. Ale ja po prostu więcej od siebie nie jestem w stanie jemu oferować, bo nie czuję, a na siłę się nie da poczuć. Dlatego mam nadzieję, że zostanie, jak było i on nic nie chce.
Myślę, że ja się tak zestresowałam też przez takie różne rzeczy, co czytałam wcześniej na innych forach. Co tam faceci wypisywali. Że właśnie siedzieli we friend zone, czaili się miesiącami i latami, udawali, że im wszystko pasuje, jest przyjaźń, jest, a potem nagle pewnego dnia - bach! - i wyskakuje taki z wielkimi pretensjami. A biedna kobieta w szoku, bo myślała, że ma super przyjaciela, kogoś w pewien sposób bliskiego, a tu się okazuje, że to był oszust, co tylko był miły, bo liczył, że mu się to po czasie opłaci i kobieta nagle pewnego dnia skoczy mu na szyję, bo przecież on był taki miły, wysłuchiwał jej zwierzeń itp. Przeraziły mnie te historie. Nie sądziłam, że ludzie grubo już dorośli mogą w taki pokrętny, chory jakiś sposób myśleć. To nie pisały nastolatki, co wiadomo, że jeszcze pstro w głowach. A żeby to jeden tak pisał. Było całkiem pełno takich wypowiedzi facetów. Nawet porównywał któryś to do uzależnienia, że się tak uczepił tej jednej kobiety. Ale przy tym brak jaj, żeby jej szczerze powiedzieć co czuje, tylko "domyśl się". Chore.
No, teraz mi wstyd, że sobie tak wkręciłam, że mój przyjaciel może taki sam być. Źle o nim zaczęłam myśleć, fakt. Dobrze, że nic nie wie o tym i się nie dowie

@goslawka "Jak dla mnie to jesteś zasiksowana na punkcie "ojej żeby tylko on się nie zakochał" - Zgadzam się. Ale po prostu sobie wkręciłam to, a już nie będę więcej taka zafiksowana, minęło mi to. A jeszcze jak z nim pogadam wprost i sobie wyjaśnimy te sprawy, to już w ogóle kamien z serca.

goslawka · 2022-06-27, 23:04

Cytat:

Napisane przez Papperina