Egoistyczni ludzie - nowe zjawisko, czy tak było zawsze?

[NatalieMcCool]

Chciałabym się pożalić, bo zebrało się pare nieprzyjemnych sytuacji w moim otoczeniu, które sprawiły mi na tyle przykrości, że mam ochotę odpuścić sobie jakiekolwiek przyjaźnie, związki, a także poznawanie nowych osób.
1. Koleżanki - jestem osobą, która stara się pamiętac o różnych ważnych sprawach w życiu moich koleżanek - wydarzeniach z pracy, urlopach, wyjazdach, no po prostu codziennych sprawach. I pamiętam, że na przykład ktoś miał ważne wydarzenie w pracy i pytam potem jak poszło, pamiętam o wszystkich urodzinach itd, jak jakaś do mnie pisze i rozpoczyna jakiś temat, to aktywnie podłapuję temat, zadaję pytania, odnosze sie do tego co powiedziała, pozwalam sie wygadać. I nie ma w tym odrobiny wzajemności. Jak ja rozpoczynam jakikolwiek temat, to wiadomośc zostaje odczytana, a parę minut później nadpisana jakimś memem albo linkiem do artykułu, totalnie niepowiązanym z tym, o czym chciałam porozmawiać. W czasie spotkań na żywo jest podobnie. Nie pamiętają o moich urodzinach, wiedzą o ważnych wydarzeniach z mojej pracy ale nigdy nie zapytają jak poszło. Wiem, że czasem można o czyms zapomnieć, ale notorycznie? I wiem, że można inaczej, bo mam jedną przyjaciółkę, która się tak nie zachowuje, ale że jestem singielka a ona mężątką z dziećmi to wiadomo że przyjaźń z nią trochę mi nie wystarcza
2. Randki internetowe - wiem, że to temat rzeka i istnieje osobny wątek, ale jestem strasznie rozczarowana poziomem facetów. Poznałam jednego, byliśmy na 3 spotkaniach, każde trwało około 5h, wydawało mi się, że dogadujemy się super, chociaz pojawily się red flagi jak to, że nigdy nie pytał co u mnie, nie pytał jak mi minął weekend i takie tam. Uprzedzając blackpillowe komentarze: nie był to żaden adonis, chłopak 170cm z brzuszkiem, ale rozmawiało się fantastycznie. Tak sie złożyło, że on pojechał na urlop i wtedy aktywnie pisaliśmy, ja go pytałam co zwiedza, jak tam jedzenie, jak się bawi, a on o tym wszystkim opowiadał. Pare dni przed jego powrotem do Polski to ja pojechałam na urlop (bardzo intensywny, byłam kierowcą, miałam mało snu i ogrom zwiedzania) i on oglądał wszystkie moje relacje insta z tego urlopu, ale ANI RAZU nie zapytał jak mi się podoba, czy wszystko okej ani nawet kiedy wracam, chociaż wspominał o spotkaniu przed wyjazdem.
To było dla mnie za dużo i postanowiłam się więcej nie odezwać, bo jednak po miesięcznej znajomości oczekuję MINIMUM zainteresowania moją osobą, tym bardziej, że sama mu to dałam kiedy był na urlopie.
Teraz zmatchowało mnie z innym gościem, niby mamy trochę wspólnego, ale on jest wiecznie online, a na moje wiadomości odpisuje po około 24 godzinach. Fajny chłopak a ja na dzień dobry jestem zniechęcona i chyba przestanę odpisywać, bo cięzko trzymac flow przy takiej wymianie wiadomości.

Pytanie ostateczne: czy ludzie teraz są tacy egocentryczni, czy mam po prostu pecha i na takich trafiam? Naprawdę chce mi się płakać jak o tym piszę, nie mam jakichś ogromnych oczekiwań a czuję, że nie jestem warta tego, żeby ktoś sie trochę wysilił.

I nie, wydaje mi się, że takich problemów nie da sie rozwiązać rozmową, bo naprawdę nie mieści mi sie w głowie jak można tak postepować.

[skara]

Nie można generalizować, ale jest trochę takich osób. Ja ich raczej unikam, bo na takie płytkie relacje szkoda czasu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

1. Zmień koleżanki. Skoro wykazują zerowe zainteresowanie Twoim życiem, to widać im (już) nie zależy na znajomości z Tobą. Natomiast, z tego co napisałaś, to masz trochę narzucający się styl i chyba sporo czasu. Niestety najczęściej jest tak, że osoby mężate i dzieciate bardziej skupiają się na swojej rodzinie. Zapytałaś samą siebie czemu się tak starasz dla innych i czy oni w ogóle tego oczekują? Może czas przestać.

2. Skoro koleś odpisuje Ci po 24 h, to... next. Po co to ciągniesz? Przecież ewidentnie nie zaskoczyło między Wami i to najwidoczniej nie jest typ szukający zaangażowania.

Jak dla mnie to za dużo z siebie dajesz w sumie nie wiadomo po co. Te osoby tego nie chcą. Poszukaj kogoś, kto będzie doceniał Twoje starania i będzie miał podobne podejście do Twojego. I wymagaj więcej budując coś z kimś, a jeżeli nie widzisz wzajemności to nie brnij w to.

[NatalieMcCool]

Napisane przez Ellen_Ripley

Natomiast, z tego co napisałaś, to masz trochę narzucający się styl i chyba sporo czasu.

Dlaczego narzucający się? Bardzo mnie tym zdaniem zaintrygowałaś

I tak, to prawda, mam dużo czasu, nie mam dzieci ani żadnych zbowiązań, więc cały czas po pracy jest dla mnie, mam jakieś tam hobby ale wciąż dośc dużo wolnego czasu, to źle?

---------- Dopisano o 12:24 ---------- Poprzedni post napisano o 12:21 ----------

Napisane przez Ellen_Ripley

Te osoby tego nie chcą.

W tym sek, że chcą. Te koleżanki zawsze pisza pierwsze i zazwyczaj to one proponują spotkania, problem jest taki, że cały czas rozmowa się kręci wokół ich osoby i to mnie tak męczy.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez NatalieMcCool

Dlaczego narzucający się? Bardzo mnie tym zdaniem zaintrygowałaś

I tak, to prawda, mam dużo czasu, nie mam dzieci ani żadnych zbowiązań, więc cały czas po pracy jest dla mnie, mam jakieś tam hobby ale wciąż dośc dużo wolnego czasu, to źle?

---------- Dopisano o 12:24 ---------- Poprzedni post napisano o 12:21 ----------


W tym sek, że chcą. Te koleżanki zawsze pisza pierwsze i zazwyczaj to one proponują spotkania, problem jest taki, że cały czas rozmowa się kręci wokół ich osoby i to mnie tak męczy.

Bo to, że masz dobrą pamięć nie oznacza, że te koleżanki oczekują tych wszystkich życzeń, pytań, przypominań. Trochę nie bierzesz pod uwagę tego, że ludzie są różni.

Skoro proponują spotkania a cały czas mówią o sobie, to albo "ten typ tak ma", tylko nikt Ci się przecież z takimi osobami nie każe zadawać, jeżeli czujesz się jakoś wykorzystywana. Albo wychodzą z założenia, że sama powiesz co masz do powiedzenia i nie trzeba Cię pytać. Przyzwyczaiłaś innych do tego, że sama pytasz, dociekasz. Plus proponowanie spotkań wcale nie oznacza, że ktoś chce się wielce z Tobą kolegować. Z tego, co piszesz to raczej chodzi o darmową widownię, skoro to takie jednostronne. Więc nie, te osoby wcale nie chcą tego samego.

Zamiast narzekać, to powiedz tym osobom wprost, że nie podoba Ci się ten brak wzajemności i chciałabyś, aby i inni nieco bardziej interesowali się Tobą, tym co u Ciebie.

[NatalieMcCool]

Napisane przez Ellen_Ripley

Bo to, że masz dobrą pamięć nie oznacza, że te koleżanki oczekują tych wszystkich życzeń, pytań, przypominań. Trochę nie bierzesz pod uwagę tego, że ludzie są różni. .

Możesz miec rację, nawet mi ktoś kiedyś zwrócił uwagę jakim cudem pamiętam zawsze takich pierdołach. No i też od zawsze zakładam, że każdy postrzga świat tak jak ja i miałam już z tym kłopot w przeszłości, więc chyba pora sie nad tym zastanowić i popracować nad zrozumieniem, że ludzie są jednak różni.

[Magmag0194]

Napisane przez NatalieMcCool

Dlaczego narzucający się? Bardzo mnie tym zdaniem zaintrygowałaś

I tak, to prawda, mam dużo czasu, nie mam dzieci ani żadnych zbowiązań, więc cały czas po pracy jest dla mnie, mam jakieś tam hobby ale wciąż dośc dużo wolnego czasu, to źle?[COLOR="Silver"]

No ja bym się czuła osaczona przy ciągłym wypytywaniu. Do tego tak pamiętać o wszystkim co dotyczy koleżanek - trochę creepy.
Z koleżankami z pracy/siłowni w ogóle nie gadam na prywatne tematy, co ajwyżej jakieś ogólniki. Nie pamiętam dat ich urodzin czy gdzie jadą na urlop. Bo i po co mi ttakie informacje? To są tylko koleżanki, mamy miło spędzić czas i tyle.
Mam za to dobre przyjaciółki od liceum, ale serio wychodzimy założenia, że jak któraś chce się czymś podzielić czy o czymś pogadać to SAMA wyjdzie z inicjatywą. Wiadomo, coś innego kiedy wiem że jest problem czy różne życiowe kryzysy, chociaż ja i tak jestem raczej "milczącym wsparciem" jak to mnie nazywają

Napisane przez NatalieMcCool

W tym sek, że chcą. Te koleżanki zawsze pisza pierwsze i zazwyczaj to one proponują spotkania, problem jest taki, że cały czas rozmowa się kręci wokół ich osoby i to mnie tak męczy.

Czy owe kolezanki gadają cały czas tylko na swój temat przy okazji tych spotkań, czy raczej po prostu luźna i przyjemna gadka o pogodzie i paznkciach?

[Pedro94]

Jesteś jedną z niewielu osób które autentycznie interesują się drugim człowiekiem. Masz trafne spostrzeżenia. Żyjemy w świecie gdzie większość osób obchodzi tylko czubek ich nosa. To wynika trochę z tego, że wszyscy chcemy być ważni, chcemy być akceptowani więc chętnie zagarniamy uwagę innych osób. Natomiast niezwykle rzadko ludzie interesują się innym człowiekiem. Zapewne każda z tych osób uznaje Cię za świetna osobę, bo dajesz im to czego potrzebują. Uwagę i poczucie że są dla ciebie ważni. Natomiast to jest dla ciebie niekorzystne, bo takie osoby tylko Cię drenują i biorą od ciebie to co jest im potrzebne. Żyjemy w społeczeństwie narcyzów. Powinnaś stronic od takich znajomości i dać się tym ludziom taplac w swoim bagnie. Innym człowiekiem można się autentycznie zainteresować jedynie wtedy, kiedy samemu nie ma się potrzeby bycia ważnym, nie ma się potrzeby imponowania. Wtedy można do rozmowy podejść z ciekawością, starać się druga osobę poznać jako człowieka, a nie starać się mu zaimponować i zrobić dobre wrażenie. Jeżeli czujesz, że w jakaś relacje jedynie inwestujesz i nie dostajesz nic w zamian to oznaka, że trzeba uciekać.

Ostatnio byłem na spotkaniu z ludźmi ze swojego roku po 7 latach od absolutorium. Większość ludzie się ze sobą nie widziała od czasu studiow. Generalnie rozmowy typu co kto robi w życiu. Bardzo łatwo dało się poznać kto autentycznie jest zainteresowany czyjaś historia, a kto tylko czeka aż będzie mógł coś od siebie wtrącić i się czymś pochwalić. Jeden kolega przyszedł ze swoją dziewczyną. Byłem jedyną osobą która się nią zainteresowała i z nią rozmawiałem, żeby nie stała tak w kącie słuchając historii obcych ludzi. Każdy inny traktował ją jak powietrze. To jest coraz powszechniejsze w naszym społeczeństwie ale generalnie tak samo było od dawna, albo pewnie od zawsze. Tak samo wyglądają rozmowy naszych rodziców ze znajomymi. Dużo się nie zmieniło.

Dlatego, że potrzebujemy uwagi i akceptacji taką duża skuteczność w podrywie i uwodzeniu mają psychopaci. Potrafią genialnie udawać szczere zainteresowanie i dają to czego ktoś potrzebuje najbardziej. Uznanie, akceptację, uwagę. A później to wykorzystują.

[NatalieMcCool]

Napisane przez Magmag0194

Z koleżankami z pracy/siłowni w ogóle nie gadam na prywatne tematy, co ajwyżej jakieś ogólniki. Nie pamiętam dat ich urodzin czy gdzie jadą na urlop. Bo i po co mi ttakie informacje? To są tylko koleżanki, mamy miło spędzić czas i tyle.

To nie sa koleżanki z pracy ani siłowni, tylko dość bliskie koleżanki od dłuższego czasu. Nie wiem, może faktycznie to ze mną jest problem, bo ja je traktuję tak, jak sama chciałabym być traktowana, naprawde nie uważam, żeby pamięc o czyichś urodzinach (tym bardziej, że pytanie o date moich urodzin padło dosłownie 2 tygodnie wczesniej) czy tez pamięc o rozmowie od której zależy, czy zostane w aktualnej pracy to były jakies karkołomne osiągnięcia. Po prostu, zainteresowanie drugim człowiekiem. Ale widzę, że jednak mam za duże oczekiwania i koleżanki powinny być tylko od gadania o modzie, a jak chcę żeby ktoś naprawde był mi bliski, to już musi być przyjaźn, a i wtedy nie mam co liczyć, że ktoś o mnie pomyśli, bez wczesniejszego przypominania się.

[Hermiona83]

Bardzo jesteś zasadnicza.

I tak, dla tych koleżanek może wystarczające będzie pogadanie o modzie. Moze widzą wasze relacje inaczej niż ty. Może też jest dla nich w jakiś sposób przytłaczające, że ty pamiętasz o totalnie wszystkim.

I jeszcze tak ogólnie: ze 30 lat pracowałam na to, by mieć takie relacje z bliskimi i dalszymi, jakie chcę mieć. Żeby nie być bluszczem, żeby nie być podnóżkiem, żeby nie oczekiwać wymienności w relacji w skali 1:1, bo to tak nie działa. To jest proces. I praca.

[NatalieMcCool]

Napisane przez Pedro94

Powinnaś stronic od takich znajomości i dać się tym ludziom taplac w swoim bagnie. Jeżeli czujesz, że w jakaś relacje jedynie inwestujesz i nie dostajesz nic w zamian to oznaka, że trzeba uciekać.

Ale każdy człowiek ma naturalną potrzebę przynalezności do stada i odgrywania jakiejś roli w społeczeństwie. Wiadomo, że nie chcę być desperatką, ale w okolicach 30-stki nowe znajomości nawiązuje się znacznie trudniej niż wczesniej, a jesli jeszcze mam odsiewać każdego, kto aktywnie się mną nie zainteresuje, to statystycznie rzecz biorąc jestem skazana na życie w samotności

[Magmag0194]

Napisane przez NatalieMcCool

To nie sa koleżanki z pracy ani siłowni, tylko dość bliskie koleżanki od dłuższego czasu. Nie wiem, może faktycznie to ze mną jest problem, bo ja je traktuję tak, jak sama chciałabym być traktowana, naprawde nie uważam, żeby pamięc o czyichś urodzinach (tym bardziej, że pytanie o date moich urodzin padło dosłownie 2 tygodnie wczesniej) czy tez pamięc o rozmowie od której zależy, czy zostane w aktualnej pracy to były jakies karkołomne osiągnięcia. Po prostu, zainteresowanie drugim człowiekiem. Ale widzę, że jednak mam za duże oczekiwania i koleżanki powinny być tylko od gadania o modzie, a jak chcę żeby ktoś naprawde był mi bliski, to już musi być przyjaźn, a i wtedy nie mam co liczyć, że ktoś o mnie pomyśli, bez wczesniejszego przypominania się.

Nie uderzaj w takie dramatyczne tony od razu Ja autntycznie nie mam czasu na zastanawianie się codziennie czy ktoś z bliskiego mi grona ludzi nie ma akurat teraz czego ważnego - jesteśmy dorośli, kazdy zaangażowany w swoje życie. Jak ktoś ma coś ważnego to tak, fajnie, jak mi się o tym przypomni I to nie jest żadna złośliwość z mojej strony, bo sama też nie oczekuję miliona pytań, wiadomości czy nawet życzeń urodzinowych w terminie (tak, zazwyczaj dostaję dzeń po ). Po prostu rozumiem i przyjamuję do wiadomości, że w trybie praca-dom-hobby-czas dla rodziny/partnera na prawdę ciężko jest po prostu się wyrabiać z własnym życiem.


Moim zdaniem jesli obecne znajomości nie są dla Ciebie satysfakcjonujące to po prostu je ostudź i poszukaj innych. Ewentulanie znajdź bardziej angażujące hobby czy cokolwiek.

[Hermiona83]

Napisane przez NatalieMcCool

Wiadomo, że nie chcę być desperatką, ale w okolicach 30-stki nowe znajomości nawiązuje się znacznie trudniej niż wczesniej, a jesli jeszcze mam odsiewać każdego, kto aktywnie się mną nie zainteresuje, to statystycznie rzecz biorąc jestem skazana na życie w samotności

No ja w okolicach trzydziestki zaczęłam dopiero mieć sensowne (=równościowe i zdrowe) życie towarzyskie, tak, z nowymi ludźmi. Wcześniej myślałam jak ty z tym życiem w samotności.

[kennedy]

odradzam spedzanie duzej ilosci czasu z ludzmi poznanymi w necie.
5 godzinne randki to rpzesada.

[NatalieMcCool]

Napisane przez kennedy

odradzam spedzanie duzej ilosci czasu z ludzmi poznanymi w necie.
5 godzinne randki to rpzesada.

A to czemu? Jak ktoś się dobrze bawi i tematy się nie kończą?

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez kennedy

odradzam spedzanie duzej ilosci czasu z ludzmi poznanymi w necie.
5 godzinne randki to rpzesada.

Bo?

Napisane przez Magmag0194

Nie uderzaj w takie dramatyczne tony od razu Ja autntycznie nie mam czasu na zastanawianie się codziennie czy ktoś z bliskiego mi grona ludzi nie ma akurat teraz czego ważnego - jesteśmy dorośli, kazdy zaangażowany w swoje życie. Jak ktoś ma coś ważnego to tak, fajnie, jak mi się o tym przypomni I to nie jest żadna złośliwość z mojej strony, bo sama też nie oczekuję miliona pytań, wiadomości czy nawet życzeń urodzinowych w terminie (tak, zazwyczaj dostaję dzeń po ). Po prostu rozumiem i przyjamuję do wiadomości, że w trybie praca-dom-hobby-czas dla rodziny/partnera na prawdę ciężko jest po prostu się wyrabiać z własnym życiem.


Moim zdaniem jesli obecne znajomości nie są dla Ciebie satysfakcjonujące to po prostu je ostudź i poszukaj innych. Ewentulanie znajdź bardziej angażujące hobby czy cokolwiek.

Napisane przez NatalieMcCool

Jak ja rozpoczynam jakikolwiek temat, to wiadomośc zostaje odczytana, a parę minut później nadpisana jakimś memem albo linkiem do artykułu, totalnie niepowiązanym z tym, o czym chciałam porozmawiać. W czasie spotkań na żywo jest podobnie.

Serio uważasz to za normalne?

Dla mnie normą było, gdy koleżanka napisała "jestem po egzaminie" odpowiedzieć "a jak poszło". Ktoś właśnie wrócił z wakacji i o tym wiem? Naturalnie pytanie "jak było". Nie chce mi się wierzyć, że podczas rozmowy z koleżanką zapominacie w 100 % o czym był dialog. Jeśli tak - to polecam lekarza i to bez złośliwości.

Odpowiadanie memem, który nie ma nic do tematu pokazuje, że "mam autorkę w czterech literach.

[25b2a07661c38f1fbeb6ed1b51a706f49250c239_6721770231591]

Napisane przez NatalieMcCool

A to czemu? Jak ktoś się dobrze bawi i tematy się nie kończą?

Przekładaj jakość nad ilość.

[Monia284]

Ja też jestem podobna osoba pytam co u kogoś, pamiętam o różnych wydarzeniach - chociaż daty urodzin czasem mi się myla i zapomnę, ale to niespecjalnie, pytam jak ktoś się czuje itp. Myślę że taka empatyczna jestem. Czasem też trochę bolało mnie ze ktoś tam nie zapyta mnie. Jednak zrozumiałam że ludzie są różni. Niektórych nie obchodzisz a niektórzy mają taki charakter. Wiem że są ludzie którzy nie będą mnie pytać często jak się czuje itp ale i tak im na mnie zależy. Po prostu taki mają charakter i nie mają w charakterze pytania o to ale jak im powiem to zainteresują się, doradza. Nie ma w tym nic złego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 13:28 ---------- Poprzedni post napisano o 13:26 ----------

Napisane przez Pedro94

Jesteś jedną z niewielu osób które autentycznie interesują się drugim człowiekiem. Masz trafne spostrzeżenia. Żyjemy w świecie gdzie większość osób obchodzi tylko czubek ich nosa. To wynika trochę z tego, że wszyscy chcemy być ważni, chcemy być akceptowani więc chętnie zagarniamy uwagę innych osób. Natomiast niezwykle rzadko ludzie interesują się innym człowiekiem. Zapewne każda z tych osób uznaje Cię za świetna osobę, bo dajesz im to czego potrzebują. Uwagę i poczucie że są dla ciebie ważni. Natomiast to jest dla ciebie niekorzystne, bo takie osoby tylko Cię drenują i biorą od ciebie to co jest im potrzebne. Żyjemy w społeczeństwie narcyzów. Powinnaś stronic od takich znajomości i dać się tym ludziom taplac w swoim bagnie. Innym człowiekiem można się autentycznie zainteresować jedynie wtedy, kiedy samemu nie ma się potrzeby bycia ważnym, nie ma się potrzeby imponowania. Wtedy można do rozmowy podejść z ciekawością, starać się druga osobę poznać jako człowieka, a nie starać się mu zaimponować i zrobić dobre wrażenie. Jeżeli czujesz, że w jakaś relacje jedynie inwestujesz i nie dostajesz nic w zamian to oznaka, że trzeba uciekać.

Ostatnio byłem na spotkaniu z ludźmi ze swojego roku po 7 latach od absolutorium. Większość ludzie się ze sobą nie widziała od czasu studiow. Generalnie rozmowy typu co kto robi w życiu. Bardzo łatwo dało się poznać kto autentycznie jest zainteresowany czyjaś historia, a kto tylko czeka aż będzie mógł coś od siebie wtrącić i się czymś pochwalić. Jeden kolega przyszedł ze swoją dziewczyną. Byłem jedyną osobą która się nią zainteresowała i z nią rozmawiałem, żeby nie stała tak w kącie słuchając historii obcych ludzi. Każdy inny traktował ją jak powietrze. To jest coraz powszechniejsze w naszym społeczeństwie ale generalnie tak samo było od dawna, albo pewnie od zawsze. Tak samo wyglądają rozmowy naszych rodziców ze znajomymi. Dużo się nie zmieniło.

Dlatego, że potrzebujemy uwagi i akceptacji taką duża skuteczność w podrywie i uwodzeniu mają psychopaci. Potrafią genialnie udawać szczere zainteresowanie i dają to czego ktoś potrzebuje najbardziej. Uznanie, akceptację, uwagę. A później to wykorzystują.

To prawda. W ogóle są osoby które wiedzą jak podejsc druga osobę i jest czułość, mile słowa a potem zmiana o 180 stopni.

Co do randek 5 godzinnych to ja też nie mam nic przeciw. Jak dobrze się bawiłam a przyznam zazwyczaj tak na szczęście było to nie widzę problemu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[NatalieMcCool]

Może nie wiem, mam w sobie coś takiego, że ludzi odpycham, bo z chwilą jak to piszę, na moim czacie rodzinnym brat wysłal zdjęcia hotelu, bo jest w delegacji a drugim końcu polski. Cały czat się ożywił, wszyscy pytają gdzie jest i jak mu się podoba. Ja 2 tygodnie temu wysłałam zdjęcie siebie na tle wulkanu na Islandii z dopiskiem "pozdrawiam z wulkanu" i nikt z 5 osób na czasie tego nie skomentował. Może ludzie mnie po prostu nie lubią.

[Magmag0194]

Napisane przez Monia284

Wiem że są ludzie którzy nie będą mnie pytać często jak się czuje itp ale i tak im na mnie zależy. Po prostu taki mają charakter i nie mają w charakterze pytania o to ale jak im powiem to zainteresują się, doradza. Nie ma w tym nic złego.

O ja dokładnie taka jestem. Nie pytam ludzi o takie rzeczy, ale jak ktoś z czymś przyjdzie to zawsze pomogę. Nie uważam tego za jakąś wadę.

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89329932]Bo?

Serio uważasz to za normalne?

Dla mnie normą było, gdy koleżanka napisała "jestem po egzaminie" odpowiedzieć "a jak poszło". Ktoś właśnie wrócił z wakacji i o tym wiem? Naturalnie pytanie "jak było". Nie chce mi się wierzyć, że podczas rozmowy z koleżanką zapominacie w 100 % o czym był dialog. Jeśli tak - to polecam lekarza i to bez złośliwości.
[/QUOTE]

No jak ktoś mi odpisze "jestem na egzaminie" do odpsuje "ok, odezwij się po" i gadamy na temat docelowy z którym przyszłam. Nie wiem w jakim konteście ktokolwiek miałby pisać "jestem PO egzaminie", chyba jako odpowiedź na pytanie "co tam" którego ja nie zadaję ludziom. Coś innego jeśli ta osoba po egzaminie saama zacznie temat że poszło źle/dobrze no to wiadomo, wysłucham, pogratuluję lub jak trzeba o rzucę jakąś pocieszającą myślą.

Nie wiem, dla mnie to nic miłego że ludzie się mnie o coś wypytują, bo zazwyczaj po prostu nie mam ochoty się uzewnętrzniać o wakacjach/egzaminach/czymkolwiek. A jak mam to po protu mówię. I na tych zasadach funkcjonują moje relacje z ludźmi.

TŻ też mnie nie pyta jak było w pracy, bo wie że jakby coś się wydarzyło to przecież sama z siebie opowiem jak mam ochotę

Relacje, w których jestem idą dość naturalnie, nie musimy się pytać o nic żeby podtrzymać/zacząć rozmowę.

Tyle, że jak już ktoś zacznie temat to się z nim gada, a nie ucina memem. Ot różnica od sytuacji autorki.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[chwast]

To brzmi jakby te osoby nie były zainteresowane głębsza relacja z Tobą, a nie, ze wszyscy ludzie świata są straszni.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Magmag0194]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89329956]Treść usunięta[/QUOTE]

Celna uwaga. Ja obstawiam, że autorka jest typem atencyjno-narzucającym. Takim, z którym podtrzymywanie relacji jest bardzo absorbujące.

[NatalieMcCool]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89329956]Treść usunięta[/QUOTE]

Dobra, może zakończmy tutaj tę dyskusję, bo to zaraz się zacznie, że to ze mną jest problem. Mam przyjaciółkę od dzieciństwa, mam też jakies tam grono znajomych od wielu lat, chciałam po prostu poruszyć temat tych konkretnych koleżanek i tych konkretnych sytuacji randkowych, ale zaraz się zacznie analiza

[Magmag0194]

Napisane przez NatalieMcCool

Dobra, może zakończmy tutaj tę dyskusję, bo to zaraz się zacznie, że to ze mną jest problem. Mam przyjaciółkę od dzieciństwa, mam też jakies tam grono znajomych od wielu lat, chciałam po prostu poruszyć temat tych konkretnych koleżanek i tych konkretnych sytuacji randkowych, ale zaraz się zacznie analiza

No to ja nie rozumiem. Masz grono ludzi z którymi relacja Cię satysfakcjonuje. Nie możesz oczekiwać że z każdym tak będzie, bo to zupełnie normlane że ktoś może nie być zainteresowany czymś głębszym niż gadka o modzie akurat z Tobą. Tak to już w życiu jest i tyle. Nie z każdym kogo lubimy w pracy/na siłowni/na kursie językowym trzeba nawiązywać jakąś bardziej głęboką relację.

[Hermiona83]

Napisane przez NatalieMcCool

Dobra, może zakończmy tutaj tę dyskusję, bo to zaraz się zacznie, że to ze mną jest problem. Mam przyjaciółkę od dzieciństwa, mam też jakies tam grono znajomych od wielu lat, chciałam po prostu poruszyć temat tych konkretnych koleżanek i tych konkretnych sytuacji randkowych, ale zaraz się zacznie analiza

A chwilę temu...

Może nie wiem, mam w sobie coś takiego, że ludzi odpycham, bo z chwilą jak to piszę, na moim czacie rodzinnym brat wysłal zdjęcia hotelu, bo jest w delegacji a drugim końcu polski. Cały czat się ożywił, wszyscy pytają gdzie jest i jak mu się podoba. Ja 2 tygodnie temu wysłałam zdjęcie siebie na tle wulkanu na Islandii z dopiskiem "pozdrawiam z wulkanu" i nikt z 5 osób na czasie tego nie skomentował. Może ludzie mnie po prostu nie lubią.

Wybierz jedną opcję.

[rukolka]

Może za dużo mówisz sama o sobie i nie czują już potrzeby dopytywania? Ale ja Cię akurat rozumiem, też znam takie osoby, które nigdy o nic nie pytają. Na przykład szłam na ważne dla mnie badania i po nich osoba, która dobrze o nich wiedziała zadzwoniła do mnie i opowiada o sobie, zero pytań. Nie mam też wpisanych urodzin na żadnych portalach i nawet osoby bliskie potrafiły zapomnieć. Takie znajomości najlepiej odpuszczać.

[NatalieMcCool]

Napisane przez Hermiona83

A chwilę temu...
Wybierz jedną opcję.

Nic nie jest czarno białe, przypomniała mi się akurat ta sytuacja z wulkanem, ale to tez nie tak, że wszyscy sa źli, siostra wysłała kwiaty pocztą kwiatową, mama pamiętała, żeby zadzwonić z życzeniami, bo prostu w ostatnich dniach skumulowało mi się dużo przykrości i zawodów, więc mi się tu ulało

[Monia284]

Napisane przez Magmag0194

O ja dokładnie taka jestem. Nie pytam ludzi o takie rzeczy, ale jak ktoś z czymś przyjdzie to zawsze pomogę. Nie uważam tego za jakąś wadę.



No jak ktoś mi odpisze "jestem na egzaminie" do odpsuje "ok, odezwij się po" i gadamy na temat docelowy z którym przyszłam. Nie wiem w jakim konteście ktokolwiek miałby pisać "jestem PO egzaminie", chyba jako odpowiedź na pytanie "co tam" którego ja nie zadaję ludziom. Coś innego jeśli ta osoba po egzaminie saama zacznie temat że poszło źle/dobrze no to wiadomo, wysłucham, pogratuluję lub jak trzeba o rzucę jakąś pocieszającą myślą.

Nie wiem, dla mnie to nic miłego że ludzie się mnie o coś wypytują, bo zazwyczaj po prostu nie mam ochoty się uzewnętrzniać o wakacjach/egzaminach/czymkolwiek. A jak mam to po protu mówię. I na tych zasadach funkcjonują moje relacje z ludźmi.

TŻ też mnie nie pyta jak było w pracy, bo wie że jakby coś się wydarzyło to przecież sama z siebie opowiem jak mam ochotę

Relacje, w których jestem idą dość naturalnie, nie musimy się pytać o nic żeby podtrzymać/zacząć rozmowę.

Tyle, że jak już ktoś zacznie temat to się z nim gada, a nie ucina memem. Ot różnica od sytuacji autorki.

Rozumiem. Tak jak pisze może kiedyś nie do końca rozumiałam i myślałam że komuś na mnie nie zależy, ale z czasem zauważyłam że nieprawda i ludzie przecież mają różnie a i tak ktoś na inne sposoby pokazał że mu na mnie zależy. Dlatego ja robię tak, ktoś inny inaczej i ok. Jeżeli jednak dana relacja mi nie odpowiada to zazwyczaj po prostu ja kończę. Obecnie utrzymuje relacje z tymi z którymi po prostu chce i jest super.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Magmag0194]

Napisane przez NatalieMcCool

Nic nie jest czarno białe,

Uwielbiam ten argument. 99% spraw jest czarno-białe, a to jedynie usprawiedliwienie bądź próba schowania trupów do szafy zazwyczaj,