Czy druga miłość może być silniejsza?

[Andziaa135]

Hej, znam się z pewnym mężczyzną od trzech lat, a od około roku jesteśmy razem. Mam 23 lata, on 30. Ma 8 letnie dziecko z poprzedniego związku. Ona była jego pierwszą miłością. Zdradziła go, zostawiła, poszła do innego, bardzo podobno to przeżył. Kilka lat był sam. Dla niego to drugi poważny związek.
Widzę w jego oczach, że jest we mnie zakochany, że mu zależy. Dobrze nam się układa. Twierdzi, że nawet jej tak mocno nie pokochał jak mnie, że jestem miłością jego życia. Ma plany, chce ze mną zamieszkać i mieć kiedyś dziecko. Jest moją pierwszą miłością, a ja jego, no właśnie, tą drugą. Ta kobieta po prostu będzie w jego życiu. A wiem, że ona też ma jakieś jazdy, chciała do niego wrócić. Raz mu zrobiłam o to kłótnię. Powiedział, że niepotrzebnie, bo ona do niego nie ma już powrotu, ale musi mieć z nią kontakt ze względu na dziecko, oczywiste.
Nie wiem co myśleć, może ja po prostu nie dorosłam do takiego związku, gdzie już jest dziecko, ale muszę przyznać, że ojcem jest bardzo dobrym. Tylko gdzieś mnie po prostu drażni ta jego była, ta lekka niepewność mimo zapewnień z jego strony. Nie planowałam się w nim zakochać, ale stało się. Jeśli mnie naprawdę kocha to raczej nie powinnam mieć obaw.
Co o tym sądzicie? Jak to jest z tą miłością? Czy zawsze zostaje jakaś słabość do pierwszej? Czy myślicie, że można pokochać drugi raz tak samo mocno albo jeszcze mocniej?

[Wicked_Girl]

Rozpoczęłaś z nim związek jako bardzo młodą osoba, różnica wieku może też swoje robi, macie zupełnie inne doświadczenia. Niestety, była zawsze będzie obecna w jego życiu, bo łączy i będzie ich łączyć dziecko. Dlaczego o nią się martwisz? Ja zwróciłabym uwagę ku temu, czy on dopuszcza ją do swojego życia bardziej niż jest to konieczne ze względu na dziecko właśnie. Nie znoszę generalizowania , ale żeby tworzyć związek z tym partnerem (i każdym mającym dziecko, szczególnie małoletnie) trzeba dużo dojrzałości , cierpliwości , jest to odbierane często jako balast. Nie każdy chce być nim obciążony. Widzisz w jego oczach miłość. A w czynach? Może zauważyłaś jakieś niepokojące akcje, świadczące o tym , że uczucie z jego strony nie wygasło ? Niestety po takich rozstaniach , z dodatkiem sporych emocji z obu stron (i zdradą na dodatek ) , często baardzo długo dochodzi się do siebie. Bo rozstanie nie zawsze jest jednoznaczne z wypaleniem uczuć.

[xfrida]

Napisane przez Andziaa135

Hej, znam się z pewnym mężczyzną od trzech lat, a od około roku jesteśmy razem. Mam 23 lata, on 30. Ma 8 letnie dziecko z poprzedniego związku. Ona była jego pierwszą miłością. Zdradziła go, zostawiła, poszła do innego, bardzo podobno to przeżył. Kilka lat był sam. Dla niego to drugi poważny związek.
Widzę w jego oczach, że jest we mnie zakochany, że mu zależy. Dobrze nam się układa. Twierdzi, że nawet jej tak mocno nie pokochał jak mnie, że jestem miłością jego życia. Ma plany, chce ze mną zamieszkać i mieć kiedyś dziecko. Jest moją pierwszą miłością, a ja jego, no właśnie, tą drugą. Ta kobieta po prostu będzie w jego życiu. A wiem, że ona też ma jakieś jazdy, chciała do niego wrócić. Raz mu zrobiłam o to kłótnię. Powiedział, że niepotrzebnie, bo ona do niego nie ma już powrotu, ale musi mieć z nią kontakt ze względu na dziecko, oczywiste.
Nie wiem co myśleć, może ja po prostu nie dorosłam do takiego związku, gdzie już jest dziecko, ale muszę przyznać, że ojcem jest bardzo dobrym. Tylko gdzieś mnie po prostu drażni ta jego była, ta lekka niepewność mimo zapewnień z jego strony. Nie planowałam się w nim zakochać, ale stało się. Jeśli mnie naprawdę kocha to raczej nie powinnam mieć obaw.
Co o tym sądzicie? Jak to jest z tą miłością? Czy zawsze zostaje jakaś słabość do pierwszej? Czy myślicie, że można pokochać drugi raz tak samo mocno albo jeszcze mocniej?

Milosc jest albo jej nie ma,nie ma sensu mierzyc jej glebi bo nie ma takich miar
pierwsza partnerka i ich dziecko na zawsze zostana w jego zyciu ,a juz napewno do czasu az dziecko sie usamodzielni
moim zdaniem skoro masz takie jazdy,jestes zazdrosna o jego relacje z pierwsza zona/partnerka o to ze ma z nia kontakt to rzeczywiscie prawdopodobnie zwiazek z mezczyzna ktory ma dziecko i taka relacje za soba nie jest dla ciebie
ona nie zniknie,dziecko nie zniknie,beda razem uczestniczyc w wzaniejszych sprawach dziecka ,to nie jest zwiazek dla kazdego(ja np napewno sie do czegos takiego nie nadaje)

twoje rozkminy czy on moze cie kochac bardziej niz kochal ja sa dziecinne i nigdy nie uzyskasz na nie odpowiedzi
on kocha ciebie inaczej niz kochal swoja pierwsza partnerke,chce miec z toba dziecko ale ma juz dziecko z nia i to dziecko na zawsze bedzie czescia jego(ich) historii,naucz sie z tym zyc albo odejdz robienie jazd jest dziecinne i toksyczne

[TheSunTheMoonTheStars]

Chciałabym napisać: nie przejmuj się tym, ale domyślam się, że jest to dla Ciebie naprawdę ciężkie, a wręcz może się okazać nie do przeskoczenia.

Jak coś, to ja jestem żywym dowodem na to, że można naprawdę kochać pierwszego chłopaka... i z zaskoczeniem odkryć po rozstaniu, że kolejna miłość jest o wiele silniejsza, głębsza, piękniejsza pod każdym względem. Tak wręcz bez porównania lepsza.

Natomiast jeśli chodzi o związek z mężczyzną, który ma dziecko z inną, to musisz być gotowa i godzić się na to, że to dziecko będzie w Waszym życiu na zawsze. Nie tylko do momentu, aż osiągnie pełnoletność, ale po prostu zawsze będzie dzwonić, pisać, przychodzić, zwracać się z problemami (i po pieniążki ) do Twojego faceta, a Twój facet zawsze będzie wiele dla niego robił.

[Andziaa135]

Napisane przez Wicked_Girl

Może zauważyłaś jakieś niepokojące akcje, świadczące o tym , że uczucie z jego strony nie wygasło ?

Ogólnie nie mam mu raczej nic takiego do zarzucenia. Na początku związku to powiedział mi szczerze, że chciał do niej wrócić, dopóki mnie nie poznał.

[Wicked_Girl]

To z jakiego powodu te obawy, skoro nie dał Ci powodów do niepokoju ? Odpowiadając na Twoje pytanie, „Co o tym sądzicie? Jak to jest z tą miłością? Czy zawsze zostaje jakaś słabość do pierwszej? Czy myślicie, że można pokochać drugi raz tak samo mocno albo jeszcze mocniej?” , nie zawsze czuje się coś do pierwszej miłości. Na niej się uczymy , zdobywamy pierwsze doświadczenia, wiemy czego oczekujemy od partnera , czego nie akceptujemy. Co istotne , wiele osób ją kosmicznie idealizuje. Z miłości (nie tylko pierwszej) czasami zostaje kumpelstwo, przyjaźń (jeżeli nie ma uczucia), a czasami same zgliszcza. Ważne jest tu i teraz. Każdą miłość jest inna. Ważna jest też przyjaźń w miłości , nawet najważniejsza. Tak samo ważne jest gdy słyszę”kocham cię”, jak „zawsze mam z tobą o czym rozmawiać”, „dziękuję , że jesteś” i moje ulubione „lubię jak się śmiejesz z moich żartów”.

[xfrida]

ja mysle ze nie mozna wogole porownywac milosci do siebie
jestesmy z innymi ludzmi w innym czasie,to zrozumiale ze kiedy poznajemy kogos nowego a nasz poprzedni zwiazek jest zakonczony ta nowa milosc wydaje sie najwieksza jak w piosence :
kazda milosc jest pierwsza. najgoretsza. najszczersza ,wszystkie dawne usuwa w cien ;-)
https://www.youtube.com/watch?v=aP8nYdx_oZY

[Aelora]

Napisane przez Andziaa135

Ogólnie nie mam mu raczej nic takiego do zarzucenia. Na początku związku to powiedział mi szczerze, że chciał do niej wrócić, dopóki mnie nie poznał.

Trochę Cię rozumiem, skoro ona dalej się do niego dobija, on mówi że w życiu nie wróciłby do niej, ale w sumie gdyby nie był z Tobą to jednak byliby razem. Takie to dziwne, sama w takiej sytuacji miałabym z tyłu głowy, że w sumie jak coś się między nami popsuje to facet wie że zawsze ma alternatywę w postaci byłej.
A co do miłości nie ma sensu porównywać i romantyzować. Ludzie lubią idealizować tę pierwszą miłość jakby była największa i najbardziej znacząca ale popatrz choćby na swojego partnera - jego pierwsza miłość skrzywdziła go, zdradziła i zostawiła, jest sens w ogóle idealizować takie nieudane relacje i myśleć o nich do końca życia jako o pierwszej miłości? Moim zdaniem druga, piąta i nawet dziesiąta miłość ma szansę być największa, w końcu nie liczy się kto był pierwszą miłością ale tą ostatnią.

[TheSunTheMoonTheStars]

Napisane przez Andziaa135

Na początku związku to powiedział mi szczerze, że chciał do niej wrócić, dopóki mnie nie poznał.

Ekhm... Akurat po takim tekście trudno żebyś się nie zastanawiała, czy przypadkiem nadal powrót do byłej nie chodzi mu po głowie. Dziwny facet. Naprawdę. Takich rzeczy się nie mówi nowo poznanej dziewczynie. Nie wyobrażam sobie poznać cudownego chłopaka i powiedzieć mu, że w sumie to jeszcze niedawno chciałam wrócić do byłego. Przecież zawsze, kiedy ktoś pyta o poprzednie związki, człowiek jakoś instynktownie zaprzecza i zarzeka się, że nie myślał o jakichkolwiek powrotach. Po pierwsze dlatego, że to prawda, a po drugie dlatego, żeby nie zrobić przykrości nowej osobie i nie wpędzić ją w paranoję zastanawiania się, czy przypadkiem nadal nie chcemy wrócić do eksa.