Życie towarzyskie, a raczej jego brak

askowatosc · 2024-10-30, 19:03

Mam problem z samooceną i życiem społecznym.
Od 5 lat mieszkam za granicą,mam 28 lat, mam fajnego chłopaka, mieszkamy razem. Mnie jednak brakuje towarzystwa. On ma kolegów jeszcze ze szkoły, czasami w środku tygodnia nawet gra z nimi na komputerze. A ja zostawiłam swoje dobre koleżanki szkolne w Polsce.
Mam jakieś 2 znajome tutaj na miejscu, ale spotykamy się bardzo rzadko, bo one czasu nie mają..
W Polsce mieszkaliśmy na wsi, więc też nigdy nie wychodziłam, nie miałam znajomych, bo ciężko z dojazdem. Za to mój starszy brat otaczał się dużą ilością znajomych śmiejąc się ze mnie że mnie nikt nie lubi..
Do dzisiaj mam z tym problem, myśląc że jeśli nie wychodzę i tutaj nie mam przyjaciół to jestem mniej warta, że naprawdę nikt mnie nie lubi.
Mam wrażenie, że mam osobowość uzależnioną emocjonalnie od drugiej osoby. Jeśli żadna koleżanka do mnie nie pisze,tylko ja zawsze pytam co słychać, mam mega doła, że coś ze mną jest nie tak i nawet nie będę miała kogo zaprosić na wesele.
Gdy chłopak mówi że idzie do kolegów to mnie się od razu urachamia, że ja też muszę coś robić, gdzieś wyjść z kimś, a nie być sama, bo to jakby "mniej warte" "mniej ciekawe".
Czy wy utrzymujecie częste kontakty towarzyskie? Czy one są wymowne o naszej osobie? Jak się zapatrujecie na mój problem?

skara · 2024-10-31, 11:00

Twoja sytuacja jest dość typowa dla emigrantów. Sprawdzone przyjaźnie zostały w Polsce, a tutaj niełatwo wejść w lokalną grupę, która zna się od dziecka. Zostają znajomi cudzoziemcy, którzy są w sytuacji podobnej do Twojej. I to się raczej nie zmieni, musisz to zaakceptować i dostosować się do sytuacji, czyli więcej powierzchownych kontaktów lub mało głębszych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Aelora · 2024-10-31, 11:19

W pewnym wieku faktycznie znajomości szkolne nierzadko rozpadają się, ale zauważyłam że dużo ludzi ok. 30 szuka towarzystwa, na fb są grupki gdzie ludzie umawiają się na wspólne wyjścia w większym towarzystwie, ale widziałam też np. grupki typowo dla kobiet szukających koleżanki z danego rejonu typu "przyjaciółka z ". No i oczywiście wszelkiego rodzaju aktywności, grupy hobbystyczne, sportowe, wyjazdy górskie, planszówki, wszystkie luźne aktywności które zachęcają ludzi do integracji. Grupy dla cudzoziemców czy też typowo Polaków w kraju gdzie mieszkacie też są dobrym pomysłem, pewnie łatwiej nawiązać kontakt z innym Polakiem a mieszkanie razem na obczyźnie zachęca do utrzymania znajomości. Mam kolegę, który wyjechał tak na rok do Azji Płd.-Wsch., siłą rzeczy trochę ciężej było mu zintegrować się z lokalsami ale dołączył do grupy Polaków mieszkających w tym kraju, poznał tam dziewczynę z Polski, potem wrócili już razem jako para i założyli rodzinę więc w sumie happy end.

2024-10-30, 19:03	#1
askowatosc Raczkowanie Zarejestrowany: 2012-01 Wiadomości: 34	Życie towarzyskie, a raczej jego brak Mam problem z samooceną i życiem społecznym. Od 5 lat mieszkam za granicą,mam 28 lat, mam fajnego chłopaka, mieszkamy razem. Mnie jednak brakuje towarzystwa. On ma kolegów jeszcze ze szkoły, czasami w środku tygodnia nawet gra z nimi na komputerze. A ja zostawiłam swoje dobre koleżanki szkolne w Polsce. Mam jakieś 2 znajome tutaj na miejscu, ale spotykamy się bardzo rzadko, bo one czasu nie mają.. W Polsce mieszkaliśmy na wsi, więc też nigdy nie wychodziłam, nie miałam znajomych, bo ciężko z dojazdem. Za to mój starszy brat otaczał się dużą ilością znajomych śmiejąc się ze mnie że mnie nikt nie lubi.. Do dzisiaj mam z tym problem, myśląc że jeśli nie wychodzę i tutaj nie mam przyjaciół to jestem mniej warta, że naprawdę nikt mnie nie lubi. Mam wrażenie, że mam osobowość uzależnioną emocjonalnie od drugiej osoby. Jeśli żadna koleżanka do mnie nie pisze,tylko ja zawsze pytam co słychać, mam mega doła, że coś ze mną jest nie tak i nawet nie będę miała kogo zaprosić na wesele. Gdy chłopak mówi że idzie do kolegów to mnie się od razu urachamia, że ja też muszę coś robić, gdzieś wyjść z kimś, a nie być sama, bo to jakby "mniej warte" "mniej ciekawe". Czy wy utrzymujecie częste kontakty towarzyskie? Czy one są wymowne o naszej osobie? Jak się zapatrujecie na mój problem?

2024-10-31, 11:00	#2
skara Zakorzenienie Zarejestrowany: 2007-03 Lokalizacja: Hiszpania Wiadomości: 5 579	Dot.: Życie towarzyskie, a raczej jego brak Twoja sytuacja jest dość typowa dla emigrantów. Sprawdzone przyjaźnie zostały w Polsce, a tutaj niełatwo wejść w lokalną grupę, która zna się od dziecka. Zostają znajomi cudzoziemcy, którzy są w sytuacji podobnej do Twojej. I to się raczej nie zmieni, musisz to zaakceptować i dostosować się do sytuacji, czyli więcej powierzchownych kontaktów lub mało głębszych. Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

2024-10-31, 11:19	#3
Aelora Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2021-09 Wiadomości: 2 570	Dot.: Życie towarzyskie, a raczej jego brak W pewnym wieku faktycznie znajomości szkolne nierzadko rozpadają się, ale zauważyłam że dużo ludzi ok. 30 szuka towarzystwa, na fb są grupki gdzie ludzie umawiają się na wspólne wyjścia w większym towarzystwie, ale widziałam też np. grupki typowo dla kobiet szukających koleżanki z danego rejonu typu "przyjaciółka z ". No i oczywiście wszelkiego rodzaju aktywności, grupy hobbystyczne, sportowe, wyjazdy górskie, planszówki, wszystkie luźne aktywności które zachęcają ludzi do integracji. Grupy dla cudzoziemców czy też typowo Polaków w kraju gdzie mieszkacie też są dobrym pomysłem, pewnie łatwiej nawiązać kontakt z innym Polakiem a mieszkanie razem na obczyźnie zachęca do utrzymania znajomości. Mam kolegę, który wyjechał tak na rok do Azji Płd.-Wsch., siłą rzeczy trochę ciężej było mu zintegrować się z lokalsami ale dołączył do grupy Polaków mieszkających w tym kraju, poznał tam dziewczynę z Polski, potem wrócili już razem jako para i założyli rodzinę więc w sumie happy end.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)