"Hamulec" przed znajomoscią..

[klaudynka4]

Wiecie co... Mam problem i nie wiem jak sobie poradzić.. już kilka razy tak miałam i myślałam,że przejdzie, że jakoś będzie następnym razem.. ale nie.
Zawsze kiedy mi się ktoś spodoba, wszystko jest ok. do momentu kiedy ta osoba nie będzia chciała spotkać się, a co gorsza chodzić..
Włącza mi się "hamulec"... I wtedy zaczyna się zastanawianie: czy ja rzeczywiście czuje cokolwiek?
A może tego kogoś skrzywdze?
Nie potrafie sie zaangażować, bez "cięzkości na sercu"...
Ciągle myśle ze zrobie coś źle i zastanawiam sie czy cokolwiek czuje... Nie potrafie nawet dobrze poznać osoby
Nie potrafie sobie z tym poradzić...
Ostatnio miała miejsce pewna sytuacja, moznaby powiedzieć dziwna..
Podobał mi się pewien chłopak, nikt o tym nie wiedział, potem okazało się, że i ja jemu.
Pisze do mnie smsy, chce sie spotkać..
A ja sie czuje conajmniej dziwnie
Jakbym... nie wiem "zakłócała" jakiś porządek..
Jestem pełna wątpliwości... A jak ta osoba mi się nie spodoba? Tak zwyczajnie powiem jej "do widzenia"?
Nie potrafie..
poprostu.
Tak mam zawsze.
I kiedy relacje są czysto koleżeńskie, relacja wygląda całkowicie inaczej... Normalnie.

[anestet-ka]

Ja mam tak samo. Nawet jak ktos mi sie podoba to nie spotkam sie z nim, bo... bo własnie sama nie wiem co. Troche w moim przypadku decyduja o tym kompleksy i niskie poczucie wlasnej wartosci, wydaje mi sie ze jestem beznadziejna i ze jemu sie cos pomylilo ze ja mu sie podobam, ze sie rozczaruje mną a przy okazji ja bede cierpiec. Poza tym z natury jestem samotnikiem, potrzebuje b. duzego marginesu prywatnosci a boje sie ze facet tego nie zaakceptuje.
Tez nie wiem jak sie zmienic, z takim zachowaniem nie mam szans na zwiazek.
Nie jestes sama

[klaudynka4]

Dzieki za wsparcie
Tak zazdroszczę tym dziewczynom, które piszą, że z tym poszły na randkę, za tamtym... Ten im się nie spodobał i sobie odpuściły..
Ja bym nie potrafiła
Każde takie spotkanie, głupi epizod który dla normalnych ludzi nic nie znaczy na moim życiu odbija się z wielkim echem..
Chyba coś ze mną nie tak

[nri]

alez wszystko z toba w porzadku chyba nie chcialabys byc dziewczyna ktora przebiera w facetach jak w ubraniach na przecenie, czyz nie? wydaje mi sie, ze po prostu potrzebujesz bliskosci, przyjazni, pewnej wiezi emocjonalnej zanim zdecydujesz sie z kims umowic - w innym wypadku cie to krepuje, czujesz sie niepewnie - i moim zdaniem nie ma w tym nic zlego, wszak zwykle wieksza szansa na udany zwiazek jest z kims kogo dobrze znasz

[eddit]

oj dziewczyny ja mam tak samo

zamiast cieszyć się z randek (jeśli już zdecyduję się na nie pójść) cały czas mam jakieś wątpliwości...czy ktoś nie zmarnuje mojego czasu, czy mnie nie skrzywdzi i "co on we mnie widzi" skoro jestem taka zwyczajna...
i od razu wyszukuję sobie tysiąc powodów dla których ta osoba nie myśli o mnie ciepło

z drugiej strony wystarczy, że ktoś zwróci na mnie większą uwagę, poświęci mi odrobinę czasu ja juz się zauraczam...a potem się dołuję jeśli coś idzie za wolno, albo w ogóle nic z tego nie wychodzi...


jak ja mam to zmienić?
pozdrawiam

[koKOro]

nie musisz od razu kogos pokochac. Mysle, ze najwazniejsza jest szczerosc. Przeciez ta druga osoba tez nie wie co bedzie jak sie spotkacie, ale jesli nie zaryzykujecie nie bedzie wiadomo. Nie musisz mowic do widzenia, ale zaproponowac kolezenstwo. Unikanie takich sytuacji nie rozwiaze problemu. Czasem trzeba zamknac oczy i skoczyc
A noz, widelec bedzie OK?

[beoneself]

Aaaah skąd ja to znam

Pytanie: ile macie lat?

[klaudynka4]

15?
Może to wynika właśnie z wieku..
Ale, kurcze dziwne to wszystko
Nie wiem czy mam się z nim umówić? czy nie?
Ehh
Zawsze myślę wtedy, ze jak odrzuce ta znajomosc to będe mieć wyrzuty sumienia ze kogos zraniłam... Taka "ciężkość" w sercu, nie wiem czy znacie to uczucie

[eddit]

19

[koKOro]

Napisane przez klaudynka4

Zawsze myślę wtedy, ze jak odrzuce ta znajomosc to będe mieć wyrzuty sumienia ze kogos zraniłam... Taka "ciężkość" w sercu, nie wiem czy znacie to uczucie

Najpierw jestes Ty, potem on. Zadbaj o siebie, o to co bys chciala. W tym momencie myslisz o drugiej osobie - to szlachetne, ale pomysl tez o sobie. Pozbawiasz sie szansy. Ciezkosc w sercu sprawia, ze czujesz sie odpowiedzialna za swoje czyny, ze masz sumienie, to bardzo dobrze o Tobie swiadczy mysle, ze mimo tego powinno sie podjac ryzyko, odmawiajac komus tez w jakims sensie ranisz, moze nawet bardziej bo nie dajesz szansy

[Lucyy]

Napisane przez anestet-ka

Ja mam tak samo. Nawet jak ktos mi sie podoba to nie spotkam sie z nim, bo... bo własnie sama nie wiem co. Troche w moim przypadku decyduja o tym kompleksy i niskie poczucie wlasnej wartosci, wydaje mi sie ze jestem beznadziejna i ze jemu sie cos pomylilo ze ja mu sie podobam, ze sie rozczaruje mną a przy okazji ja bede cierpiec. Nie jestes sama

Też tak miałam, moze nawet cały czas mam, ale nie wiem dokładnie bo jestem teraz w związku. Czasem to nawet bałam się spojrzec na chłopka, bo wydawalo mi się, ze wtedy zobaczy jaka jestem okropna i ucieknie.Obawiałm się też zranienia,bo kiedys bardzo cierpiałam z tgo powodu. właściwie to cały czas gdzieś we mnie drzemie ten starch, dlatego jetem raczej powsciągliwa w uczuciach, boje się zaangażować tak na 100%.Mój obecny chłopak prawie "za włosy" wyciagnął mnie na randkę Podziwiam go za cierpliwość, bo musial się długo naczekać na mnie w każdym aspekcie naszego związku.Dzięki niemu wzrosło troche moje poczucie własnej wartości i pewność siebie Z perspektywy czasu wiem, ze moje zachowanie było głupie, zmarnowałm przez to wiele fajnych znajomości. Trzeba się cieszyć życiem póki jest się młodym Przecież randka jeszcze do niczego nie zobowiązuje.

[dorkaaa]

ja mam ponad 16 latek i mam ten sam problem co wy.
nie wiem dlaczego, ale boję sie angazowac.
tnz. to jest tak, najpierw mi sie ktos podoba, duzo z nim rozmiawiam, mysle o nim caly czas, pisze na gadu, smsy..
A kiedy juz sie spelnia moje marzenie i ten ktos chce ze mna byc to wszystko psuje.
tak bylo z moim najblizszym przyjacielem - zakochalam sie w nim, ale on wtedy we mnie nie. Po 2 latach jednak cos do mnie poczul, i poprosil mnie o chodzenie. wczesniej marzylam o tym dzien i noc a kiedy to sie juz stalo to odmowilam. teraz jestesmy innymi przyjaciolmi.
nie wiem - to jest dziwne, i chcialabym sie pozbyć tego "nawyku"

[beoneself]

Znam te wszystkie obawy, przez masę czasu miałam tak samo (jeszcze l. 16) Ostatnio pierwszy raz się przemogłam - no i się udało
Po prostu trzeba zaryzykować. I tyle. Bo się opłaca!

[pIWONIA]

Ja bardzo długo miałam tak, że mogłam być w kimś zakochana i rok i dwa, i nie spać po nocach i nie jeść - no istne wariactwo Potem on wykazywał zainteresowanie, ja w aniołkach, minął tydzień/dwa i ja pasuje Doszło do tego, że teraz jak ktoś mi się podoba, choćby nie wiem jak bardzo - to trzymam Go na dystans Boję się że znów będzie to samo I tak już od roku ponad

To trochę inna sytuacja niż u Was, ale pocieszam się jednym - jeśli to będzie TEN to będzie ok i będziemy razem (ahh ta romntyczna dusza ) i myśle, że to samo można odnieść do Waszej sytuacji

Buziaki

[coccinelle]

mysle, ze to kwestia tego, ze nie czujesz jeszcze swojej kobiecosci. do tego zwyczajnie trzeba dorosnac i to, kiedy to nastapi jest sprawa dosc indywidualna

[koKOro]

Napisane przez coccinelle

mysle, ze to kwestia tego, ze nie czujesz jeszcze swojej kobiecosci. do tego zwyczajnie trzeba dorosnac i to, kiedy to nastapi jest sprawa dosc indywidualna

jak Ty ladnie potrafisz wszystko rozszyfrowac

[Kachulec]

Napisane przez coccinelle

mysle, ze to kwestia tego, ze nie czujesz jeszcze swojej kobiecosci. do tego zwyczajnie trzeba dorosnac i to, kiedy to nastapi jest sprawa dosc indywidualna

Zgadzam się


Jeśli Ci chłopcy są w Twoim wieku to może to także wynikać z tego,że oni jednak wolniej dojrzewają i czasami za mocno hormony na nich oddziałują i wiele rzeczy (czy to dobrych czy to złych...)wyolbrzymiają.
Powiem Wam,że taka wrażliwość jaką wy macie jest bardzo cenna Kiedyś to Wam wyjdzie na dobre. Zostaniecie pokochane, Wy pokochacie z całego serduszka i wtedy poczujecie że to TEN

[anestet-ka]

Jeżeli klaudynko masz 15 lat to mysle ze dziewczyny maja racje, z czasem zmieni sie na lepsze

Ja natomiast jestem kilka lat starsza i myślę ze juz dojrzałam, czuję się kobietą i znam swoją wartość. Akceptuję siebie ze swoimi niedoskonałościami i kompleksami, bo ktora kobieta ich nie ma Przemyślałam sobie problem jeszcze raz i doszłam do wniosku, ze w moim przypadku złe doświadczenia maja ogromny wplyw na moje terazniejsze zachowanie, bo kiedys tak nie bylo. Mianowicie mam wrazenie ze faceci chca przede wszystkim i najpierw [a moze tylko?] seksu...

[klaudynka4]

Dziekuje wam
Wiecie co, umówiłam się z nim ...
A dzisiaj wogóle była dziwna sytuacja... cały wieczór gdzieś widywałam go na mieście... mam wrażenie że chodził za mną ze swoimi kolegami
Jutro mam gdzieś z nim wyjść, zobaczę jak to będzie.. Może sie przemoge??
Ale ciągle czuje sie dziwnie..
Nie wiem czy ktoś kto tego nie doświadczył będzie wiedział o co mi chodzi..
To troche głupie, wcześniej przecież mi się podobał, a teraz mam takie wątpliwości

[klaudynka4]

up

[anestet-ka]

Klaudynko, napisz pozniej jak było
trzymaj sie

[klaudynka4]

juz byłam. I jestem na 100% pewna, ze on moze byc tylko kolegą.
Napisałam mu to... I znowu sie dziwnie czuje...
Chociaz wiem ze nie mozna byc z nikim z litości..

[anestet-ka]

Jeśli wiesz, ze nic z tego nie bedzie to nie ma sensu udawanie. Nikt chyba nie lubi jak sie nad nim lituje

No nic, bedziemy dalej szukac szczescia

[lemoorka]

Ja się zachowywałam podobnie w wieku 15 lat Wtedy zaczynałam liceum, nie zaprzeczam, nie jestm brzydka i podobam się mężczynom. Ale denerwowało mnie wtedy, jak jakis dryblas z 3 klasy czy innej stał i czekal pod salą w szkole Teraz mam 22 lata i żałuje, że nie umawiałam sie wtedy z wszystkimi
Powodzenia na udanych randkach (innych nie bierzemy pod iwage)

[klaudynka4]

Heh, wiecie co? Teraz łazi za mną i sie pyta czemu go unikam... POwiedziałam mu, ze im szybciej zrozumie, ze nic z tego nie będzie tym lepiej dla niego... Mam nadzieje ze dobrze powiedziałam

[gosiaska]

a ja mam 20 i ten sam problem

[klaudynka4]

Heh czyli nie tylko ja
A najśmieszniejsze jest to ze jak się z jakimś chłopakiem zakumpluje i traktuje go jak kolege, a potem coś samo "wyjdzie" to jest w porządku.

[lemoorka]

Napisane przez gosiaska

a ja mam 20 i ten sam problem

Więcej pewności siebie

Zastanawiałyście się kiedy czasmai ktoś o niezbyt ładnym wyglądzie znajduje partnera- bo jest pewny siebie i najważniejsze bywa tez usmiechnięty

[klaudynka4]

Nie wiem czy to wynika z braku pewności siebie... Wydaje mi sie ze mam troche za miękkie serce. I że tutaj nie ma miejsca na współczucie, "on mnie kocha a ja go nie"... Najlepsza jest tutaj akceptacja takiej sytuacji, ale mi łatwo mówić... A zrobić już gorzej

[kasia20a]

Napisane przez anestet-ka

Ja mam tak samo. Nawet jak ktos mi sie podoba to nie spotkam sie z nim, bo... bo własnie sama nie wiem co. Troche w moim przypadku decyduja o tym kompleksy i niskie poczucie wlasnej wartosci, wydaje mi sie ze jestem beznadziejna i ze jemu sie cos pomylilo ze ja mu sie podobam, ze sie rozczaruje mną a przy okazji ja bede cierpiec. Poza tym z natury jestem samotnikiem, potrzebuje b. duzego marginesu prywatnosci a boje sie ze facet tego nie zaakceptuje.
Tez nie wiem jak sie zmienic, z takim zachowaniem nie mam szans na zwiazek.
Nie jestes sama

kurcze mam to samo już kilka razy tak miałam wiedizłam ze sie komus podobam ale sie nie spotkałam balam sie co o mnie pomysli tz ze powie ,,wydawało mi sie ze jest ładniejsza, fajniejsza'' itp dziwoląg ze mnie tez jestem raczej samotnikiem jak kolezanki czasem mowia ze gdy nie widza swojego TZ dzien albo dwa to juz głupieja a ja?? jak byłam w zwiazku wystarczyło mi kilka dni w tygodniu czasami tylko weekend, boje sie ze nikt nie zaakceptuje tego ze potrzebuje czasem(nawet czesciej) pobyc sama, czesto słyszałam od bylego tz ze i tak nic nie robisz nigdzie nie idziesz wiec sie spotkajny nie rozumiał jak mozna siedziec w domu samemu np w piatek popoludni bo jego wszedzie nosiło nie mogl usiedziec w miejscu